"AGSHOLI"Shaban Cakolli

KITARA E FJALËS

Prej se jam lindur
jetën e ndjej dhe e
mbaj në mend mirë

ashtu si ishte

dhe kështu si është
e jo si desha unë
por s´i deshi ajo.

***********

Dy herë i gjallë
njëherë kur u linda
dhe njëherë kur u rrita
bisedoja me veten
me ish jetën time.

E IMJA ËSHTË KJO TOKË

Çka shohin sytë
Dhe shumë më përtej
Janë trojet e mia
Gjaku i diellit tim

Çka shohin sytë
Dhe shumë më përtej
Është qielli im
Është mhënë e atdheut.


Çka shohin sytë
Dhe shumë më përtej
Është fusha e rrafshët
Udha e dy Drinëve.

ARBËRIA

Në trajtë të legjendave
Arbëria dhe populli i saj
pijnë qumështin
jetdhënës të shtëpisë
duke e shpërndarë
gjakun e mendimit.

VENDI IM

Natë për natë shëtis
nëpër kosmosin me hënë
buzë lumit të atdheut
pranë arave dhe kopshteve
malli s´ikën nga unë
as kur hëna ikën
prapa gjelbërimeve.

KRISMË

Krismë ishte ai çast
kur lexova Naimin
poezitë e tij të bukura
himnin e kombit tim.

DARDANI

Në folenë e kujtesës brenda

Fshehur e kam agsholin tim
Ai i di të tëra në mua,dhe
i lexon të palexueshmet.


Në folenë e kujtesës brenda
Me dhjetëra ënrra shtyhen
Që të rizgjedhen nga unë
Për një(tregim) letërsie.

Në folenë e kujtesës brenda
Pyes shpirtin tim të urtë
Cilët janë më të motëshmit
Që harresa i ka harruar.