Flamuri Kombëtar Shqiptar - pasuri e çmuar e kombit tonë

Flamuri Kombëtar Shqiptar - pasuri e çmuar e kombit tonë
Shkrimi i fundit i Prof. Ramadan Sokolit është i lidhur me temën e simbolit të kombit shqiptar, reçensa për librin “Flamuri i Kombit Shqiptar” i studiuesit Jaho Brahaj, shkruar nga Profesori në janar 2007. Monografia ne fjale eshte botuar ne Nentor, 2007. Prof. Ramadan Sokoli

Ky libër i studiuesit Jaho Brahaj është i mirpritur dhe i domosdoshëm, për një nga pasuritë më të mëdha shpirtërore e materiale, që ka trashëguar në shekuj kombi ynë, por edhe një simbol identifikues i shpirtit dhe qenësisë së shqiptarit, për të cilin ka derdhur shumë gjak, për ta mbrojtur e për ta lartësuar në liri.

Unë si autor i studimit për Hymin e Flamurit Kombëtar, leximi i studimit në fjalë, jo vetëm që ishte një kënaqësi, por dhe një habi, që më mbushi me emocione për larminë e argumenteve bindëse, me mbështetje në literaturë dhe në fakte materiale e shpirtërore të krijuara dhe të ruajtura nga populli ynë për lashtësinë e këtij simboli mijravjeçar e bashkudhëtar në fazat e zhvillimit e të qëndresës kombëtare deri në ditët tona.

Qëmtimi i objekteve të kulturës materiale (zbulimeve arkeologjike), që nga lashtësia deri në antikitet, është bërë më vemendje e kritere shkencore duke kombinuar gjetjet dhe studimet e autorëve tanë dhe të huaj, brenda truallit të rrudhur te Repblikës e në trervat autoktone iliro-arbërore ballkanike.

Kjo punë e lodhshme me një bibliografi të pasur e rendit monografinë ndër veprat me peshë të një studimi serioz dhe dinjitoz e një ndihmesë në ndriçimet albanologjike me vlera për temën e lashtësisë së flamurit tonë kombëtar dhe të vazhdimsisë së popullit tonë në mijravjeçar në trojet Ballkanike,
Vepra në fjalë ka peshë në studimet albanologjike, por njëherit në përiudhën e trazuar të rrymave e shovinizmave ballkanike, që gjallojnë ende në ditët tona, kjo vepër peshon shumë në brumosjen e ndergjegjës kombëtare shqiptare dhe i jep përgjigje një teze dhe teme thelbësore të pasurisë identifikuese të kombit tonë.

Gjurmimi dhe pasqyrimi i analizuar i traditave dokësore, miteve e legjendave i ndërthurur me ilustrime të objekteve të kulturës materiale etnografike e të kultit, duke i analizuar në një rrafsh mbarëkombëtar në funksion të traditës së lashtë e deri në ditët tona, për ruajtjen dhe shprehjen e kultit të shqiponjës bashkëudhëtare ndër epoka tek populli ynë, është një arritje dhe kontribut për t’u lavdëruar dhe detyrë, që ky hulumtim disiplinor shkencor të njihet nga msat e gjera të lexuesve, të cilat për tema të tilla botimet tona ju janë shumë borxhli.

Kapitujt e fundit të përiudhës së pas vitit 1912, janë një analizë historike e luftës dhe betejave të përgjakshme të bëra nga mbarë kombi ynë për mbrojtjen dhe lartësimit e Flamurit Kombëtar. Këto janë shtjelluar me një gjuhë lakonike, më një tekst jovoluminoz, por me gjuhën e fakteve dhe me një ritëm për t’u admiruar dhe me kritere rigoroze të disiplinës historike e me referime të një literature pothuajse shterruese.
Monografija ”Flamuri i Kombit Shqiptar” i studiuesit të njohur Jaho Brahaj është i mirpritur dhe një shkoklim me mjete dhe gjuhën e argumenteve shkencore për këtë pasuri të kombit tonë.

dihet qe flamuri eshte cdo gje per ate qe e ndjen veten patriot
eshte gjeja me e rendesishme e nje populli

Flamuri Kombetar Shqiptar , eshte vertet nji pasurii shum emir a bukurrr, vetem shqiponjen qe ka aq te mirr, aq realee siq jem en shqipataret te fortt sis hqiponjeeee, kam i nat ne kosoven qe ndrroj flamurinnn

FLAMUR KRENARIE

I rrahur nga era, krenar në liri valon
Me kujtimet e bartura n'log duke luftuar,
Bartë me vehte porosin dhe betimin
Të ruajtura kujtim nga kohë e shkuar!


I lagur me gjak të pastërt shqiptari
Kurrë i përdhosur e i lënë për dhe,
Në ballë të luftës bashk me Skenderbeun
Lirinë dhe krenarinë e solle ndër ne!


Me krenari të bartëm shekuj me radhë
Nga dora në dorë pa prekur në tokë,
Lavdinë kombit shumë lartë ia ngrite
Emrin shqipëtar e barte nëpër botë!

Flamurin kombëtar shqiptarë e kam ngrohtësi të zemrës sime,krenari të qenies sime dhe përfundimisht eshte dhe mbetet simboli më i cmueshëm kombetar për mua.

-Flamuri ynë kombëtar jo vetëm si simbol dhe shenjë e shenjët e kulturës dhe hitorisë sonë kombëtare,që pa dyshim është një pasuri shumë e çmuar dhe shumë me vlerë.Prandaj vlera e tij nuk do të zbehet për asnjë çast,kur kemi parasysh rrugën e gjatë dhe të periudhave të shumëta nëpër të cilat ka kaluar për të arritur formën që ka sot.Kjo ishte rrugë e luftërave shumë shekullore e popullit tonë, e rezistencës per qenin e tij fizike,e rezistencës për identitetin e tij kombëtar e teritorial,si dhe për atë kulturore e shpirtërore.Perveq luftërave dhe betejave të shumëta gjatë etapave të ndryshme të historisë sonë të lavdishme, të cilave u ka prirë flamuri kombëtarë deri tek luftratë e fundit çlirimtare në pjesët e pushtuara të atdheut tonë.Ndërkaq, po me këtë flamur dhe për këtë flamur janë përndjekur e anatemuar shumë patriot e atdhetarë,janë vrarë e pushkatuar qindra të tjerë,kanë rënë në fushë beteja të luftërave mijëra dëshmorë,edhe dëshmorëve të luftërave të fundit u priu ky flamur, ranë po me këtë flamur në dorë,për këtë flamur bënë edhe sakrificën supreme,flijuan jetën e tyre në lule të rinisë,sepse flamurin kombëtar e patën udhërrëfyes,motiv liridashës,frymëzim për beteja të ashpra drejt fitores,flamuri ishte forca dhe vetë ideali për lirinë e atdheut.Kështu që,flamuri ynë i kuq me shkabë ka peshen e rëndë të gjakut shqiptar,ka vulën e gjakut të popullit tonë dhe kjo vulë është e pa shlyeshme nga fusha e flamurit kombëtar dhe nga brendësia e shpirtit të kombit.
Bukur shkruan edhe Noli:
O flamur gjak,o flamur shkabë.
O vend e vatër,o nënë e babë.
-Klea ju përgëzoj për punën tuaj të vyer dhe njëkohësisht ju përshëndes përzemersisht dhe me dashurinë e thellë atdhetare jua uroj 28 Nëntorin ditën e flamurit,me shpresa të shumëta se për kombin shqiptar do të vijnë ditë me të bardha të cilat pashmangshëm na çojnë drejt bashkimit kombëtar.me respekt të thellë Stralli.

Aq shum e dum flamurin ne shqiptaret, saqe e nbeograd e kapi kosovari e i dolen zot ata e jo ne