Nga Agim Metbala

First topic message reminder :

AGIM METBALA

U lind më 1953 në Rahovec. Shkollën fillore dhe atë të mesme- gjimnazin, drejtimin e pëgjithshëm, i kreu në vendlindje, studioi dhe u diplomua në Fakultetin Juridik në Universitetin e Kosovës, më 1976. Aty i vazhdoi edhe studimet pasuniversitare.

Të dashur lexues, që në fillim i jap vetes të drejtë ta falënderoj autorin, i cili që vitin e kaluar ma dërgoi si dhuratë përmbledhjen me vjersha “Kohë qirinjsh”. Mbase, kur dikush më dhuron diçka nga krijimatria e tij, unë e konsideroj dhuratën më të madhe, sepse me këtë ai më ka dhuruar një pjesë të shpirtit të tij.

Të faleminderit mik, Agim



Në vazhdim lexoni kritikën për veprën, ndërsa poshtë saj keni librin të tërë.



Libër mbi të vdekurit e gjallë dhe të gjallët e vdekur


Agim Metbala, krijues, aforist, dashamirës i letërsisë për fëmijë dhe i asaj për të rritur, kryeredaktor i revistës letrare për fëmijë “Filizat” dhe i revistës letrare për të rritur “Jehonë anadrinie”, del para lexuesit me librin më të ri me poezi “Guximi fle”, të parin që u dedikohet lexuesve të rritur. Shumëkush tashmë e di se Agim Metbala është një gjykatës me profesion, nga njëra anë, dhe një adhurues e krijues, nga ana tjetër – dy skaje që në ambientin tonë nuk është gjithaq lehtë që të mishërohen në një person. Është së tepërmi shëmbëllyese kjo shpërputhje me atë ndërmjet realitetit me të cilin ndeshet autori dhe shpresat e tij. Libri mund të merret si rezultat i këtij rrugëtimi jo fort të lehtë nga njëri skaj në tjetrin.
Përmbledhja poetike “Guximi fle” është konceptuar në katër cikle: “Kohë qirinjsh”, “Këngë e gjallë”, “Përkushtime” dhe “Lot e shpresë”; ndërsa atyre u prin një kushtim për Ukshin Hotin, në të cilin lexuesi do të mund ta gjejë, në trajtë epigrami, moton e autorit që si mbështetje ka huazuar fjalët e intelektualit dhe atdhetarit tonë të madh. Guximi i Ukshin Hotit është ai që reflekton konceptin e përballjes së vështirë me realitetin edhe kur ai është tepër i vrazhdë, tepër kërcënues... ky guxim përbën frymëzimin edhe për autorin e këtij libri.
Përgjithësisht krijimet e Agim Metbalës shquhen për një unitet krijues, në rend të parë ky është një njësim ideor e tematik, dhe kryesisht ato dominohen nga nota të një pakënaqësie të brendshme të autorit, e cila herë-herë përkufizohet edhe me protestën. Ai nuk e gjen atë që dëshironte ta shihte në Kosovën e sotme, andaj shpërthen me një gjuhë të qartë:

NGADHËNJIM

Në raste të panumërta
Ia kam lidhur duart syve
Nga turpi ynë të lidhur për beli
I gatshëm për dorëzim
Dhe një mijë e një të tjera
Të thëna e të pathëna...
Çuditërisht, sa herë kam kthyer
Shikimin nga fëmijët
Në një mijë variante
Më është paraqitur lindja
Dhe fitorja jonë...

20.11.2003

PASTHIRRMË BREZIT TË RI

Nëse jam rebeluar
Kundër uraganit
Që shtrydhte jetëra
Si letrën e byrekut
Për ta prekur me majat e gishtërinjve
Të vërtetën dhe kurrgjë tjetër
Sot do të rebelohem
Sepse më sulmohet embrioni
Dhe nuk do të lejoj dështimin
Mbase dua pasardhës
Që do t’i thonë nënës NËNË
Tokës tokë
Dhe ta vënë gishtin në kokë...
07.12.2003.

REALITETI I SHEKULLIT



Nata më dukej fare e shkurtër
Kafshoj gishtin për pagjumësi
Edhe sot kur të gjithë botën
E kemi në dorë në maus
E të gjitha bibliotekave
Në ekran të kompjutorit
Ta vëmë gishtin në kokë
Se s’na duhen më balada
As për trimëri përrallore
As për dhembje serike
As për njerëz të pazëvendësueshëm
As për ata të pavdekshëm...
11.12.2003

MË FRIKËSON VRAPIMI PA KOKË



Fshij pluhurin nga fëmijëria
Pak dashuri shumë dhembje
Marrin trajtë në ballin tim
Skamja si në kohën e Migjenit
Djallëzi në asnjë çast...
Sot i fërkoj sytë e ënjtur
Majat e rrokaqiejve prekin qiellin
S’ka qere me kuaj qe
Askund s’ndihet erë misraku
Edhe lulet janë të tjera
Pulat nuk kanë shije të njëjtë
Dredhëzat rriten në frigorifer
E trurin e dirigjon kutia
Të gjithë në ngarendje...
Fshij pluhurin nga fëmijëria
Një puhi e lehtë
Ma freskon ballin plot djersë
Dhashtë Zoti
Fëmijëria ime të mbetet vetëm e imja...
13.12.2003.

KRIMBAT PRESIN...



Edhe faraonët kishin tonelata ar
Dhe bjeshkën me ar e mbushën
Por vdiqën siç vdes secili njeri
Mbetën vetëm eshtrat
Kjo është formulë...
Qytetërimi aq shumë ka ecur
Por vdekjen s’e ndali kush
Ilaçi për të nuk u gjet
E Homeri recitohet edhe sot
“Mahabharata” ka hyrë në internet
E krimbat presin me padurim
Të vdesin më të majmët...
13.12.2003.

HIPOTEKA

Desha ndershëm të jetoj
Më thanë - s’ke lindur në kohën e duhur
Desha të vdes
Më thanë - ke lindur për të vuajtur...
Desha me afsh ta përqafoj lirinë
Më thanë – s’e ke merituar
U kënaqa me enigmën e zbuluar
Se duhet vdekur shumë herë
Për t’jetuar një herë.
Hipotekë e jetës sime të mbetur do të jetë!
14.12.2003

ÇAST

Ndiej kënaqësi
Kur butas prek një dhembje
Kur shijoj një dashuri
Kur tej mase ngarkoj vetveten
Kur një troh sakrifikohem për tjetrin
Edhe kur në gjysmë hap kap durimin...
Vetëm atëherë e ndiej çastin e jetës
Koha tjetër më është e humbur!
Më 14.12.2003.

VETËDIJËSIMI



Edhe sot veshi
Përgjon dritareve
Për t’ia dërguar lajmin djallit...
Edhe sot syri
Përbirohet portave kapexhikëve
Për t’ia dërguar djallit
Kuptimin e shpirtit...
Nga po i njëjti sy
Nga i njëjti vesh...
Ja do ta tundim kokën
Me gishtin tregues
Ose kafkat do t’na rreziten në lëndinë...
Më,14.04.2004

KARRIGA

Nën karrige si duket
Fshihet formula Abra-kadabra
Për të mos e lëshuar atë
Shkelën plisin e bardhë
Kohën tjetër diferenconin të vëllanë
Kohën tjetër vranë demonstrues
Kohën tjetër në pusi i pritën drangonjtë tanë...
Edhe sot janë të përgatitur
Të ecin me cilëndo të keqe
Vetëm për të mos e lëshuar karrigen
Karrigen për të mos e lëshuar o Zot
......................................................
Harrojnë se për në banesën e fundit
Do të përcillen si hajdutë....

15.04.2004

MË THANË



Më thanë të shkruaj bardh
Kur verbonte terri
Më thanë të këndoj serenada
Kur dhimbja më ndiqte në çdo hap
Më thanë të shkruaj poezi
Duke shikuar vetëm përpara
Pa shikuar majtas djathtas
Më thanë të mos sajoj aforizma
Mbase ato ndjellin hakmarrjen...
Dhe çka s’më thanë tjetër ata
Që servuan terrin, shkaktuan dhembje
Me shikimin në xhepa të majmë...

15.04.2004

RRUGËTIMI



Skajshmërisht të rraskapitur
Me rrobat e grisura të kohës
Të alivanosur nga baladat
Të vërtetat e të trilluarat
Tmerrësisht të frikësuar nga krimet
Me bebëza të verbuara...
Vallë na duhet një rilindje
Apo kursi i ri i rrugëtimit?
Rrugëtimi ynë i ri
Duhet të jetë mes shkronjave
Mes vargjeve idilike të dashurisë
Në tastaturën e kompjuterit
Në CD-të dhe në rrjetin e internetit
Atje do ta gjejmë vullnetin tonë shekullor
E koha do t’na falë
Rrobat e reja lirie....
Më, 19.04.2004.

KOHË NË IKJE (STUDENTI - forumi)



Mos m’i vritni ëndrrat
Në pritje flokët më janë zbardhur
Për t’i ëndërruar sot...
Mos ma ndrydhni vrullin
Me barrikadat sterotipe të njohura
Do t’i sakatosni brezat që do të lindin...
Mos ma merrni prapë lapsin
Që deshi të shkruaj vargje të bardha
Se është ngopur me vrer helm...
Koha në ikje na fton
Për falje e lidhje gishtash...
22.04.2004

FYTYRAT



Ka shumë fytyra
Që çlirë shpalosin shpirtin
Kam parë fytyrë dhelpre
Mënjanë kinse me përkëdhelje
E në anën tjetër duke lëpirë
Me gjuhë të keqen...
Kam parë fytyra ujqërish
Duke shqyer gëzimet pa mëshirë
Në krijim të dhimbjes
Kam parë fytyrëdielli
Që shndriste si ar...
Kam parë fytyra engjëjsh
Duke shkepur dashurinë me njomësi
E buzëqeshjet me grushta...
Kot shpenzohet energjia -
Shpirtit dhe fytyrës
S’mund t’i bishtërojë kush...

29.04.2004

PËRSIATJE



Përsiatem me pikëpyetjet
Dyshimi vendin s’ma le
Me habi shkel orët e vona
E nga frika shkund mendimet:
- “Si të mbrohemi nga sida ”
- “Dhuna në familje ”
- “Korrupsioni i organizuar ”
- “Standartet para statusit ”...
Vargu i mendimeve pa kufi
Përsiatem me mendimet
Në kërkim të së vërtetës
Që s’do të zbulohet kurrë
E marrtë djalli...
07.05.2004