Jeta eshte e bukur

nga **Anakonda** Fri 22 Jun 2012 - 5:41

Nje dite u zgjova dhe mendoja perse jetoj? Monutenia nuk me lente
rahat. Gjdo gje qe beja: Gjithnje me nje mendimin «PerSE »??? Secili nga
ne ka pyeter vetveten ndonjeher me Pytje qe fillojn me fjalen: «PSE
???» Keto jane Pytje qe nuk mund te ju pergjigjem. Por mund te i shofim.
Ja me disa vargje se si e gjeta kuptimin e Jetes.

Kur shiqoj qiellin e kaltert
Humbi ne pafundesine e tij
Kur shoh dy re të bardha
Shpirtin, ma përkëdhelin si fëmijë
Them me vehte :- Sa e bukur është jeta !
Përsëri !Kur shoh njerëzit
Dorën ti japin njëri tjetrit
E të përshëndeten: - Tungjatjeta !
Sërish them me vehte : - Sa e bukur është jeta !

Kur vështroj trendafilin e kuq si gjak
Fletat duke i hapë pak e nga pak
Mendoj :
Sa e bukur është bota ku jetoj !

Kur shoh fëmijët që rriten
Të luajnë,
Të grinden e të qeshin vënd e pa vënd
Them me vehte: - Sa e bukur është jeta,
Megjithë mënd !

Kur shof rinijen dorëpërdore
- I love you ! – njëri tjetrit ti thonë
Meditoj me vehte:
Sa e bukur është kjo jeta jonë !

Kur shoh vetëm të mirën
Të keqen e largoj
Me vehte, gëzoj e them :
Sa e bukur është bota ku jetoj !

Jeta esht e hidhert por edhe e embel!!!! Pra ta jetojm se nuk do dalim gjall nga ajo.