MINIATURA POETIKE - FERIT RAMADANI

O NJERËZ



Kush është i zhytur

Në verbëri,

Dhe s’mundet –

Të kthehet pas

Furtuna e qiellit

E përfëshin

Të ndjehet –

Mosbesimtar i rras!



Ai i cili tokën

Ka bërë shtrojë,

E qiellin –

Kulm për dritë,

Po të dojë –

Mund t’i shterrojë

Dhe lindjet kurrë –

T’mos kenë rritë !



O njerëz! Sëbashku

Ruajuni zjarrit!

Se mosbesimtarët

Do të hudhen në të!

Kurdo që të jetë

Dhe n’kohë të beharit

Kanë për të mbetur –

Një mbi një!



Ju që dikur

Ishit të vdekur

Dhe sërish –

Keni ardhur në jetë !

Mos harroni –

S’ërish keni për t’u tretur

Ndaj qëndroni –

Besëvërtetë!



S’ka ma mirë

Se për të vërtetën

Të hidhesh në shtigje

I mishëruar,

Ashtu dhe Ademin –

All’llahu për jetën :

- E solli mëkëmbës !

- Qoftë i lartësuar!

3


Të të thosha shenjtore, siç ishe
m’u bë se është pak se sa të dua,
të të them se të kam dritë për jetën
kam frigë tufanin se e shuan!

rrespekt per ju dhe poetin

Unë i kam parimet dhe vendos për fatin
si dhembjen e shpreh dhe dashurinë,
nëse Ti e krahason luginën me shpatin
mos i ngatërro përmasat me njerinë!
Se ai nuk është as lodër lojërash
nuk është krijesë për eksperimentime
ndonjëherë i ngjan balonës
dhe plas befas për takime!

Bukuria shpirterore shkruajti:respekte i nderuari Gjakushi suksese te metejshme

Per te postuar ketu ne kete forum te mrekullushem nderimi te takon TY !