Ernesto che guevara

* 1928- Lind në Rosario , nga Celia de la Serna dhe Ernesto Guevara Lynch. Vuan nga asma dhe familja e tij detyrohet të trasferohet në Alta Gracia ku klima është më e butë
* 1945-1952-Trasferohet në Buenos Aires bashkë me familjën e tij për të vazhduar shkollën e lartë për mjekësi. Në vitin 1952 në moshën 23 vjecare vendos të bëjë udhetimin e tij të parë (rreth 4.500 km) për të vizituar kontinentin e amerikës latine bashkë me mikun e tij Alberto Granado
* 1953-Dipllomohet për mjeksi dhe vendos të bëjë një udhëtim tjetër këtë herë me një shokë tjetër Calica Ferrer. Fillon të interesohet për politikën dhe filloi ti afrtohej ideve marksiste
* 1954-1956-Njihet më një peruviana Hilda Gadea që më pas martohet me të në 1956. Do të kenë nje femijë e quajtur Hildita.Trasferohet në qytetin e meksikës atje njhiet me Fidel Kastron.
* 1957-1958-Krijon kollona e dytë revolucionare me Fidel Kastron;
* Merr pjesë në pushtimin e Siera Maesta-s dhe në sulmin e Santa Clares
* 1959-1960-Behet qytetarë kuban dhe merr pjesë në qeverinë e kastros si minister i industries dhe president i Bankës Nacionale. Matrohet me Aleida March.
* 1961-1964-Merr pjesë në konferencën e shteteve amerikane në Punta del Este.
* Vihet në komandë të mbrojtjës gjatë krizës së Gjirit të Derrave
Merr pjesë në Moskë për festimet e aniversarin të 47 të Revolucionit të tetorit. Merr pjesë në asamblenë e OKB-së në Neë York. Me ketë rast jep një intervistë televisionit amerikan (cbs). Niset për një udhetime për në Afrikë.

* 1965-në mars rikthehet në Kubë dhe del për të fundit herë në publik. Më 1 prill në një letër Kastros deklaron arsyet e tij për largimin nga Kuba. Më pas në mënyrë të fshehtë largohet për në Kongo. Pas gjashtë muaj kthehet përsëri në Kubë. Atje përgatit një plan për të sjellë revolucionin në Bolivi.

* 1966-Me një emër falso shkon nëBolivi. Atje fillon të shkruaj “Ditarin”.
* 1967-Lufta guerrile në Bolivi nuk pati mbështetje nga Partia Komuniste boliviane dhe nga popullsia vendase, ushtria boliviane po e ndiqte Guevarën dhe më 8 tetorë plagoset dhe kapet nga ushtria boliviane. Më 9 tetorë me urdhër të CIA-s vritet. Varroset në një vend sekret në Vallegrande dhe trupi i tij gjendet më 1997 dhe rivarroset ne Kubë më të gjitha nderimet dhe ceremonit siç i takon nje heroi të vërtet .

Femijëria

Ernesto Guevara de la Serna lind në Rosario (Argjentinë). Prindërit e tij ishin Ernesto Guevara Lynch (me origjine spanjolle) dhe Celia de la Serna (me origjinë angleze). Megjithëse vuante nga asma, iu dedikua sportit, kryesishtë ragbit dhe futbollit. Një pasion tjetër i tij ishte edhe shahu, një lojë e mësuar nga i ati. Në moshën 12 vjeçare merr pjesë në shumë torne shahu. Gjatë adoleshencës u terhoq pas poezise duke shkruajtur shumë poezi. Ishte një lexues i Xhek Londonit, Zhyl Verrnit, Sigmin Frojdit. Studioi në Kolegjin Navional Deán Funes dhe në vitin 1948 u regjistrua në Universitin e Buenos Aires për mjekësi, ku diplomohet në vitin 1953.

Udhëtimi në Amerikën Latine

Kur ishte akoma i ri Guevara kaloi shumë kohë duke udhëtuar në Amerikën- Latine. Në vitin 1951 një shok i tij, Alberto Granado i kërkoi Guevarës që te merrte një vit pushim nga shkolla për të nderrmarrë një udhetimë pergjat Amerikës Latine. Kështu në vitin 1939 Guevara dhe Alberto nisën nga Alta Gracia me një motor Norton 500cc (motorit ja vunë emrin: "E Fuqishmja II"). Guevara përshkruajti këtë udhëtim në librin "Latinoamericana" (Notas de viaje), nga i cili në vitin 2004 u bë film i titulluar “Ditari i motocikletës”.

Pasi pa varfërinë masive të Amerikës Latine dhe i shtyrë edhe nga idetë marksiste nxori si përfundim se revolucioni ishte e vetmja mënyrë për të zgjidhur pabarazinë shoqërore dhe ekonomike të vendeve të Amerikës Latine. Udhëtimet e tij përgjatë Amerikës Latine e bindën se Amerika Jugore ishte një kontinent me kombe të ndryshme por me të njëjtin grup etnik. Filloi të imagjinonte mundesinë të një Amerike Latine të bashkuar dhe pa kufi, e lidhur me të njejtën kulturë.

Në Guatemala

Më 17 qershorë të vitit 1954 në Guatemale fillon agresioni kundër qeverisë së Arbenz-ës, e organizuar nga CIA dhe nga Departamenti i Shtetit të SHBA-së e cila kishte stervitur mercenarë për të mbrojtur kontinentin e Amerikës Latine nga “Rreziku Komunist”.Che Guevara perpiqet të organizojë rezistencën në qytet por kjo tentativë nuk funksionon dhe kur trupat mercenare futen në kryeqytet, Guevara detyrohet të hyjë në ambasadën e Argjentina-së (ku më pas largohet për në Meksisë), e cila e regjistron si një “element komunist”

Revolucioni Kuban

Guevara mbërrin në Meksikë, atje njihet me një grup revolucionarë Kubanë të larguar nga Kuba, përfshirë edhe Raul Kastro. Pasi lirohet nga burgu, Fidel Kastro largohet nga Kuba për tu vendosur në Meksiko Siti (Meksico City) . Atje vëllai i tij e prezantonë me Guevarën. Pas këtij takimi Guevara hyn në “Lëvizjën e 26 korrikut” e cila kishte si synim përmbysjën diktatorin Kuban Fulgencio Batista.

Edhe pse ishte vendosur se Guevara do të ishte vetëm mjeku i grupit. Më 25 nentor të vitit 1956 anija Granma niset nga Tuxpan (Provincë e Meksikës) me qëllim për të mbrritur në Kubë. Guevara ishte i vetmi jo Kuban në bordin e anijës. Më 2 dhjetorë zbarkojnë në La Playa de las Coloradas. Pas pak u sulmuan nga forcat ushtarake të Batist-ës. Më pas u vendosën në malet e Sierra Maesta për të filluar luftën guerilje kunder regjimit. Guevara u bë një lider në grupin e rebeleve, një Komandant (major), i respektuar nga shokët për trimerinë e tij por edhe për egersine e tij. Qe shkaktarë për vrasjën e shumë dezertorëve dhe njerëzve të tjerë që akuzoheshin që ishin informatorë ose spiun.

Në ditët e fundit të dhjetorit të vitit 1958 drejtoi sulmin me kolonënë e tij “Skuadra vetvrasese”(nje repart që zgjidhte misionet më të veshtira të ushtisë revolucionare) në Santa Clara. Ishte një nga beteja më vendimtare e revolucionit. Më 28 dhjetor Che Guevara mbrrin ne Santa Clara atje vendos një komando provizor ne Universitetin e qytetit dhe më pas ndjek shinat e trenit për të gjetur një pike strategjike. Guevara e di se në këtë linjë do të udhetoje një kolonë e ushtrisë së Batist-ës me një tren me 18 vagona ; në tren do të jenë 406 ushtarë dhe oficerë me shumë armatimë dhe municionë.

Është ora 3 e drekës. Treni i ushtrisë udhëton pa e ditur se Komandanti kishte rrëzuar një pemë në shinat e trenit. Treni rrëzohet dhe pastaj dëgjohet një shpërthim bombe dhe më pas mbulohet me shumë zjarr dhe tym. Santa Clara kujton këtë betejë. Vagonat e rrezuar janë akoma në të njejtin pozicion ku ishin atë ditë dhe deshmojnë fitoren. Në një shesh të madh, ngjitur me muzeunë dedikuar Che-së, ngrihet nje statuje bronzi e Che Guevares, sepse asnjë nuk duhet ta harroje. Më 2 janar të viti 1959 kolona e Che Guevarës futet në kryeqytetin e Kubës, në Havana. Më pas zhvendoset në fortesën ushtarake "La Cabaña". Pikërisht këtu organizon një shkollë për analfabetët e ish-ushtrisë revolucionare.

Në Qeverinë Kubane

Më 7 shkurt të 1959, qeveria e re i jep Guevarës titullin “Qytetarë Kuban”. Më pas divorcohet nga Hilda Gadea, ku në fakt ishin ndarë para se të nisej me anijën Granma. Më pas martohet me Aleida March, një Kubane që ishte pjestare në “Levizjen e 26 korrikut” (ku me të do të ketë katër femijëleidita, Camilo, Celia ). Ernesto Che Guevara bëhet ministër i Industrisë. Me këtë pozitë dha ndihmesë për të kontribuar në modelimin e socializmit kuban. Ne librin e tij “Mbi gueriliën, Guevara mbështetë modelin Kuban të revolucionit, e filluar nga një grup i vogel guerilas, pa patur nevojën e organizimeve të mëdhaja të cilët do të mbeshtesnin rebelimet e armatosura (kjo strategji e Guevarës do të dështonte më pas në Bolivi). Në teorinë e tij (El socialismo y el hombre en Cuba) mbeshtet nevojën për të krijuar një “njeri të ri” (hombre nuevo) bashkë me shtetin socialist.

Gjatë sulmit të Gjirit të Derrave (1961), Guevara nuk morri pjesë në luftimet, sepse Kastro e kishe vendosur në një komandë më në perendimë të Kubës, në Pinar del Rio, i cili atje (Guevara) zbrapsi një tentativë pushtimi (ishte një operacion diversiv, e krijuar për të tërhequr vemendjën kubanëve nga vendi i vertetë i sulmit që ishte Gjiri i Derrave. Guevara luajti një rol shumë të rëndësishëm gjatë vendosjes në Kubë të Raketave bërthamore sovietike. Gjatë një interviste të dhënë një gazete socialiste angleze Guevara deklaroi se Raketat bërthamore po të ishin nën kontrollin e kubanëve do të ishin hedhur me kohë në qytetet më të mëdha të SHBA-së. Guevara gjatë punës si ministër i industrisë pati disa disfata dhe reformat e tij nuk dhanë asnjë rezultat për zhvillim dhe modernizim të ekonomisë kubane, kryesisht atë bujqësore.

Pasi Fidel Kastro mori pushtetin dhe mblodhi njerëzit e tij më të afërt, kur filloi të ndaje detyrat pyeti se cili nga të pranishmit është ekonomist. Guevara ngriti dorën dhe që nga ai moment Guevara u bë ministër i industrisë. Pas disa vitësh si ministër (pas shumë disfatave) miqët e tij më të afërt e pyetën se përse ngriti dorën. Guevara ju përgjigjet “Unë kujtova se Kastro pyeti se cili nga ju është Komunist”.

Che Guevara dhe Fidel Kastro në Revolucionin Kuban


Largimi nga Kuba
Në dhjetorë 1964 Guevara shkoi në New York si shef i delegacionit kuban dhe mbajti një fjalim në keshillin e OKB-së. Me këtë rast doli në një emision informativ (Face the Nation i cbs). Më 7 dhjetorë shkoi në Paris mbas tre muajshë shkoi në Republikën Popullore Kineze, Egjipt, Algjeri, Ghana, Guinea, Mali, Tanzania.

Guevara pasi vuri re se ishte më i aftë për një rol si revolucionar sesa të një detyre ministrore, dhe me aprovimin e Fidel Kastros vendos që të largohet nga Kuba për në Kongo dhe Bolivi ku nga niveli i lartë i varfërisë mundësonte krijimin e revolucioneve

Në Kongo

Gjatë një takimi që zgjati gjithë natën midis 14 dhe 15 marsit të 1965, Guevara dhe Kastro ranë dakort që ky i pari (Che-ja) të drejtonte operacionin e parë ushtarak në Afrikë. Nga disa burime vërtetohet se ka qenë Kastro që ka këmbngulur që Che-ja të pranonte këtë mision. Më pas Guevara largohet për në Kongon belge (sot Republika Demokratike e Kongos). Gjatë misioneve Afrikane Guevara u ndihmua nga Krye guerilasi Laurent-Desire Kabila. Guevara e konsideron Kabilën si të panevojshëm, duke shkruajtur për të “Asgje nuk më bind se ai është personi i duhur në këtë moment” Guevara i mësonte taktikat guerilje forcave kongoleze. Plani i tij ishte që të shfrytëzonte zonën e çliruar në perendim të liqenit Tanganica për stervitjën e kongolezëve. Guevara ishte 37 vjeç dhe nuk kishte eksperiencë rreth ushtrisë formale. Astma e tij nuk e kishte lejuar që të bënte sherbimin ushtarak në Argjentinë. Megjithëse kishte eksperiencën të marrë gjatë revolucioni kuban, mbi të gjitha nga fitorja e betejës së Santa Clarës. Mercenarë afrikanë dhe britanikë punuan me ushtrinë kongoleze për të penguar planet e Guevarës.

Ishin në gjendje që të monitoronin komunikimet e reparteve të drejtuar nga Guevara. Pa`aftësia, dhe luftrat e ndryshme që bëheshin midis grupeve të kongolezëve me njëri tjetrin ishin arsyet e falimentimit të revolucionit. Mëbas shtatë muaj, i sëmure, i vuajtur nga astma Guevara detyrohet të largohet nga Kongo bashkë me Kubanët që kishin mbetur akoma gjallë. Në fillim Guevara donte që të çonte në Kubë vetëm të plagosurit duke qëndruar i vetëm në Kongo por miqtë e tij e bindën që të largohet me ta. Guevara nuk donte që të kthehet si humbës në ishull (Kubë) dhe kaloi shtatë muajt duke jetuar si klandestin në Pragë, Republikën Demokratike Gjermane. Gjatë kësaj periudhe shkruajti kujtimet e tij gjatë eksperiencës së tij në Kongo dhe më pas filloi të shkruante dy libra, një filozofik (Apuntes Filosóficos) dhe një rreth ekonomisë (Notas Económicas). Pas katër muajve Kastro i kërkoi Guevarës që të rikthehët në Kubë por Guevara pranoi që të kthehët vetëm për disa muaj , sa për t`u bërë gati për misionet e reja revolucionare në Amerikën-Latine dhe prezenca e tij në ishullin (Kubë) duhet të ishte tepër sekretë.

Në Bolivi

Pasi rikthehët në Kubë, Guevara filloj planët për të sjellë revolucionin në Bolivi. Më 3 nëntor të 1966, Guevara nisët për në Bolivi me një pasaport Urugaiane me emër Mena González, profesioni tregtarë. Repatri i guerilsave përbëhej nga 50 përsona, ishte e paisur shumë mirë dhe si fillim patën disa suksese kundër forcaze boliviane. Guevara në planini e tij për të nxitur revolucionin në Bolivi bazohej nga supozimet që donlën më pas të gabuara. Guevara mendonte se do të luftonte vetëm kundër ushtrisë vendase, të pastërvitur dhe jo të armatosur mirë. Përkundrazi sapo qeveria e SHBA-së morri veshë për prezencën e tij në Bolivi, dergoi punonjës të CIA-s për të ndihmuar dhe organizuar kundër-revolucionin. Uahtria boliviane u stërvit nga këshilltarë të Forcave speciale të US Army, përfshirë edhe një batalion Rangers ekspertë për luftimet në xhungël. Ndoshta edhe reparetet e SHBA-së morrën pjesë në luftime. Menduan se partia koministe e Bolivisë do e ndihmonte Guevarën, por nuk e ndihmuan aspak, edhe pse disa antarë të partisë morën pjesë si gueriljas. Guevara priste që të rrinte në lidhje radio me Kubën por kjo gjë nuk ndodhi. Përkundrazi trasmetuesi me valë të shkurtra që ia dhanë doli që ishte difektoz, duke mos lejuar komunikimin me Kubën.

Kapja dhe ekzekutimi

Forca boliviane lokalizuan vendëndodhjën e Che-së pas ndihmës që i dha një dezertor. Më 8 tetor Guevara u kap në La Higuera. U kap pasi u plagos në një këmbë dhe pasi pushka e tij iu prish nga një plumb. CIA sapo morri veshë për kapjën e Che Guevarës dha urdhër që të pushkatohet menjëherë. Vrasësi ishte Mario Teran një ushtar i zgjedhur me short. Se çfarë ndodhi më pas ka disa versione. Disa thojnë se Teran ishte tepër nervoz aq sa doli disa here nga shkolla dhe e futën përsëri me zor. Për disa të tjerë Teren nuk pati kurajë të shikonte Guevarën në fyryrë dhe për këtë e goditi në fytë, plagë që do ishte letale.

Verzioni më zyrtarë është se Guevara morri disa goditje në këmbë për të mos ja prishur fytyrën që mundesonte identifikimin e kufomës. Për të mos bertitur Guevara kafshoi dorën e tij. Si goditje finale, e goditën në gjoks. Thuhet se kur Teren futet në dhomë Guevara i thot “E di je këtu për të më vrarë QËLLO pra, je duke vrarë vetëm një njeri”. Vdes në një shkollë të braktisur në La higuera, në ora 13:10 të 9 tetorit 1967. Më pas trupi i tij u vendos në një helikopter dhe u çua në Vallegrande dhe trupi i tij iu tregua shtypit. Nga fotografitë e marra filluan të krijoheshin legjenda rreth Che-së si ajo e San Ernesto de La Higuera apo ajo e El Cristo de Vallegrande. Më 15 nentorë Kastro njohu vdekjën e Che Guevarës dhe shpalli tre ditë zie kombëtare. Në vitin 1997 në Vallegrande u identifikuan kockat e kufomës së Che Guevares falë analizave të ADN-së dhe i rikthyen në Kubë.

Më 17 nentorë të 1997 mbetjet e tij u rivarrosën me të gjitha nderimet ushtarake në një mauzelum të krijuar për të në Santa Clara, ku tridhjetë vjet më parë pati fituar atë betejë që u quajt si beteja deçizive e revolucionit kuban.

Monumenti i Che-së ngrihet nga nje statujë që shkruan “Hasta la victoria siempre” (Deri në fitore përgjithmon) dhe nga një lapidar që shkruan urdhërin e famshëm që më 21 gusht të 1959 Fidel Kastro i ngarkojë detyrën në kolonën 8 orig.("Se asigna al comandante Ernesto Guevara la misión de conducir desde la Sierra Maestra hasta la provincias de Las Villas una Columna rebelde y operar en dicho teritorio de acuerdo con el plan estratégico del Ejército rebelde").

Ikona Revolucionare

Në fund të vitetve 60-ta Guevara u bë një ikonë për ata njerëz që frymëzoheshin nga idetë e tij revolucionare. Edhe tani Ernesto Che Guevara, el Che, del si fugura e një heroi ideal.

Edhe nëse përjashtojëm bindjet e tija politike, imazhi i tij i një ribeli të përjetshëm, i një ëndrrimtari që në realitet jetonte në një botë plot padrejtësi, ka frymëzuar shumë gjenerata të rinjsh në të gjithë botën.

Vitet kalojnë dhe figura e Che Guevarës bëhet me e dashur për nje gjeneratë të tërë. Bëhet më e nderuar sepse shohim të ai njeriun idealist, që për të mirën e një populli, më sakte, të të gjithë popujve, shkriu gjithëçka që kishte më të shtrenjtë, madje edhe jetën. Ndjehëmi e do të ndjehëmi krenarë që shekulli i 20-të fiksoi në hisorinë e vet një njeri të atillë, si Guevara, që u bë simbol i shpresës së pavdekshme, simbol i optimizmit për të ardhmën, i cili u bë mit që nuk përëndon. Ai mbetët përsonifikimi i politikanit të pakorruptushëm. Njerëzit progresivë, kudo në botë, e adhurojnë ate. Adhurojnë sakrificën, që ai beri për drejtësinë shoqërore

Che Guevara, Ikona e heroit ideal dhe rebelit të përjetshëm

Në fund të viteve ’60, Guevara u shndërrua në një ikonë botërore për atë pjesë të rinisë, që e gjen veten në idealet e tij revolucionare. Dhe në kohët e sotme, Ernesto Guevara ose “Che-ja” (emblemë për disa e luftës për liri dhe dinjitet të popujve të botës së tretë), paraqitet si figura e heroit ideal, i papajtueshëm për kompromise dhe me kusht të jetës së tij. Pavarësisht nga bindjet e tij politike, imazhi i një rebeli të përjetshëm, të ëndërrimtarit pak të pajtueshëm me botën plot padrejtësi, ka fituar gjenerata të rinjsh në gjithë botën. “Hasta Siempre” (e njohur më shumë si “Hasta siempre Comandante”, një këngë e kompozuar nga Carlos Puebla në 1965-ën, është një nga më të famshmet, e cila së bashku me foton e realizuar nga Alberto Korda në 1960, kanë bërë dhe vazhdojnë të bëjnë xhiron e botës.

Origjina e djathtë

Ernesto Guevara de la Serna lindi në Rosario, në Argjentinë, nga një familje me origjinë spanjolle, baske dhe irlandeze. Në familjen politikisht të orientuar nga e djathta dhe në gjendje të mirë ekonomike, “Che-ja” do të dallohej për dinamizmin dhe për simpatitë e tij radikale. Pavarësisht sëmundjes së astmës (që do ta shoqërojë gjithë jetës) i dedikohet sportit, sidomos regbisë, me rezultate shumë të mira.

Nofka

“Che” i është atribuuar nga shokët kubanë të luftës në Meksikë, dhe vjen nga fakti se Guevara, si të gjithë argjentinasit prononconte shpesh frazën “che”, për të tërhequr vëmendjen e një bashkëbiseduesi, ose dhe më gjerë, si thirrja “hej”.

Në Amerikën e Jugut me motoçikletë

Në vitin 1951, kur ishte ende një student për mjekësi, së bashku me një mik të vjetër Alberto Granado, biokimist, nisën një udhëtim me një motoçikletë Norton 500 kubikshe të ’39-ës. Ideja e tyre ishte të kalonin disa javë në San Pablo, Peru, në brigjet e Rios së Amazonave, për të qenë vullnetarë. Pasi pa varfërinë dhe i ndikuar nga teoritë marksiste, Guevara arriti në përfundimin që vetëm revolucioni mund të zgjidhte dallimet sociale dhe ekonomike në Amerikën Latine. Udhëtimet e tij i frymëzuan dhe idenë për të mos e parë Amerikën e Jugut si një shumë e popujve të ndryshëm, por si një etni e vetme, për lirimin e së cilës ishte e nevojshme një strategji e një frymëmarrje kontinentale. Nisi të imagjinonte një mundësi të një Ibero-Amerike të bashkuar dhe pa kufij, e lidhur nga një kulturë e vetme (mesticizmi. Një ide e cila do të zërë një rëndësi të ndjeshme në aktivitetet e fundit revolucionare.

Lidhja me Fidel Kastron dhe revolucionmi kuban

Pas një bashkëbisedimi që zgjati tërë natën, ai u bind se Kastro ishte lideri revolucionar që po kërkonte dhe iu bashkëngjit “Lëvizjes”, që kishte në program të rrëzonte diktatorin kuban, Fulgencio Batista. Dhe pse paktet ishin që do të ishte vetëm mjeku i grupit, ai mori pjesë në përgatitjen ushtarake së bashku me anëtarë të tjerë të lëvizjes. Në fund të kursit u sinjalizua nga instruktori si nxënësi më i mirë i kursit. Kur në 25 nëntor 1956, anija Granma u nis nga Tuxpan, në Meksikë, Guevara ishte i vetmi jo kuban në bord. Nga eksperiencat e tij të para në guerilje merr me vete një përshtypje shumë të fortë, duke u pasqyruar i aftë për një ftohtësi dhe një zotësi analitike të pamëshirshme: “Urrejtja si një element lufte: urrejtja e pakontrollueshme për armikun që shtyn një qenie njerëzore përtej limiteve të saj natyrale, duke e shndërruar në një makinë vdekjeprurëse dhe efikase, të dhunshme, selektive dhe me gjak të ftohtë”. Dhe pas triumfit të revolucionit të Kastros dhe ardhjes së tij në pushtet, pavarësisht se u impenjua në qeverisjen e vendit, ai nuk ndali duke qenë një revolucionar. Me Kubën nuk mbaronte ëndrra e tij… Do të niset për të luftuar dhe në vende të tjera dhe jo vetëm në Amerikën e Jugut, por dhe në Kongo, në kontinentin afrikan. Bolivia do të ishte dhe një ndër vendet ku ai do të luftonte, por dhe do të vdiste. Në 8 tetor të 1967-ës, pak kilometra nga një fshat i quajtur La Higuera, Guevara pas një luftimi të ashpër u detyrua të dorëzohej, pasi ishte plagosur në këmbë dhe pushka e tij ishte shkatërruar nga plumbat. Në 9 tetor të 1967, ai u ekzekutua në shkollën e fshatit.

Fidel Castro (13 Gusht 1926 - ) është prisident i Kubës.

Jeta
Fideli është djali i dytë i martesës së dytë të babait të tij me Lina Ruz Gonzalez. Babai i Fidel Kastros mbërriti nga Galicia (krahinë autonome në verilindje të Spanjës), në Kubë, në kohën e luftës spanjo-amerikane. Ai u martua dy herë. Me gruan e parë kishte dy fëmijë Pedro Emilio e Lidia, ndërsa me Lina Ruz Gonzalez, gruan e dytë dhe të ëmën e Kastros lindi Ramonin, Fidelin, Juanin Emën dhe Raulin. Familja e tij ka jetuar në Bizan, një fshat pak kilometra larg detit, që është një prej vendeve më të bukura në Kubë.

Që fëmijë ai u edukua me kulturë kristiane, gjë që në rini do të linte një shenjë të thellë. Bashkë me vëllezërit e motrat, i ati i futi të studionin në kolegjet më të mira, në "La Salle" dhe "Dolores" në Santiago dhe më pas në Balen, në shkollën katolike më të njohur të Havanës. Argumente bindëse dhe aftësi atleti. Këto ishin dy karakteristikat e Fidelit në kolegj. Ka qenë vetëm 13 vjeç kur lideri i ardhshëm i Kubës tentoi të organizonte një grevë të punëtorëve të sheqerit kundër babait të tij. Në vitin 1945, Kastro fillon universitetin në Havana, për Drejtësi. "Pyes veten pse kam zgjedhur për të studiuar Drejtësi. Nuk e di. Një pjesë ia atribuoj zakonit që kam për të marrë pjesë në diskutime dhe për të polemizuar, dhe mbase kjo është ajo që më çoi të mendoja se isha adapt për t'u bërë avokat", ka thënë Kastro. Në universitet ai i dedikohet politikës, duke marrë pjesë në grupe të vogla studentësh kubanezë, që ngrinin në qiell heronjtë e të shkuarës, si dhe në një organizatë revolucionare. Në këto kohë Kastro fillon të marrë pjesë e të përfshihet në protestat që bëhen për dhunimin e autonomisë së universitetit dhe po atë vit, kur në Bogota po mbahej një konferencë pan-amerikane, studentët kubanë dhe argjentinas u ngritën në protesta kundër kolonializmit. Dhuna e shkaktuar nga studentët iu vu mbi supe nga gjenerali Marshall komunistëve të Kastros dhe Del Pinos. Pas rrëmujës në Bogota, Fidel Kastro vendos të martohet me Mirta Diaz Balart, motrën e Rafael Diaz Balart, një miku të universitetit. Më 1950 Kastro diplomohet. "Kur mora diplomën isha politikisht një analfabet", ka thënë lideri kuban gjatë jetës së tij. Kontaktet e para me Manifestin Komunist, me veprat e Marksit, Engelsit dhe Leninit, grupi i tij i mori në shkollë, e pas mbarimit të universitetit ata ishin të influencuar nga marksizmi.

Eshte vertet shume dinjitoze nje teme per Ernesto Guevaren ne kete forum UKEJ.NET.

Ne mbare boten eshte i nderuar dhe i respektuar, per vete jeten e tij te shkelqyer, per perkushtimin ndaj lirise se te gjitheve, per vetemohimin e tij ne kuptimin e vertete te fjales, per menyren e tmerrshme se si e futen ne kurth dhe per qendrimin heroik perpara vdekjes, per mendimin e tij intelektual, revolucionar dhe dialektik qe nuk eshte ende i botuar plotesisht per shkaqe te ndryshme politike, personale etj, per misterin me te cilin ende eshte e rrethuar vdekja e tij.. Deshiroj te perkthej per kete forum nje pjese te shkurter nga nje material i titulluar "Kenga intime" e Celia Hart, pedagoge e shkencave sociale

"Kush mund te rezervoje te drejtat per arritjen e pranveres?
Kush mund te pretendoje qe mund te bleje valet e kaltra te detit?
Kush eshte pronar i kengeve te zogjve?

Askush nuk eshte pronar i drites se qiellit. Vetem drita elektrike mund te tregetohet dhe askush nuk eshte pronar i yjeve. Ky per mua eshte Ce Guevara. Pranvera, Vjeshta e mbushur me ngjyra, dhimbja e te varferve te botes. Ai eshte perkrah Jezu Krishtit....

.....Ftoj te gjitha shtepite botuese prestigjiose te botes, te ndjejne jo vetem te drejten, por edhe detyren, per te shperndare idete e Ernesto Guevares, njeriut me te nevojshem te Tokes...."

Por per te mund te gjesh materiale kudo ne internet. E dhimbshme eshte qe se bashku me te gjitha materialet informative te nevojshme has me urrejtjen dhe shpifjet e qellimshme kunder tij. Por eshte e natyrshme qe nje njeri mit si ai, qe e adhurojne aq shume njerez brez pas brezi, qe ka ndryshuar nje pjese te historise se botes me vepren e tij, te kete edhe armiq, si ata te cilet e vrane.


Po e mbyll me nje thenie te tij:

Askush nuk eshte i lire me te vertete, perderisa edhe nje njeri i vetem ne bote do te jete ne zinxhire.

Ernesto Che Guevara 1928 - 1967

Ernesto (Che) Guevara ose siç thuhet më thjeshtë Komandante Che, hero i Amerikës Latine dhe një nga figurat më shumë-njohura të shekullit të 20-të. Argjentinas në origjinë mori pjesë në revolucionin e Kubës në krah të Fidel Kastros më 1959 për rrëzimin e regjimit të diktatorit të atëhershëm Batista. Lindi më 14 Qershor 1928 në Rosario të Argjentinës dhe vdiq më 8 Tetor 1966 në fshatin La Higera të Bolivisë. Që nga ajo ditë Che Guevara kaloi në pavdekshmëri dhe u bë legjend dhe simbol për miliona të rinjë në botë. Fjala e tij më e preferuar ishte: Hasta La Victoria Siempe! - Deri në fitore përgjithmonë. Figura e tij u lidh me figurën e atij njeriu që nuk mposhtet kurrë përpara ç'do të keqeje që mund ti vijë, dhe lufton deri në fund për idealet e tij.

Kronologjia :

• 1928- Lindi në Rosario , nga Celia de la Serna dhe Ernesto Guevara Lynch.Vuan nga asma dhe familja e tij detyrohet të trasferohet në Alta Gracia ku klima është më e butë.
• 1945-1952-Trasferohet në Buenos Aires bashkë me familjen e tij për të vazhduar shkollën e lartë për mjeksi.Në vitin 1952 në moshën 23 vjeqare vendos të bëjë udhëtimin e tij të parë (rreth 4.500 km) për të vizituar kontinentin e amerikës latine bashkë me mikun e tij Alberto Granado.
• 1953-Diplomohet për mjeksi dhe vendos të bëjë një udhëtim tjetër këtë herë me një shok tjetër Calica Ferrer.Fillon të interesohet për politikën dhe filloi t’i afrohej ideve marksiste.
• 1954-1956-Njihet me një peruviane Hilda Gadea që më pas martohet me të më 1956. Do të kenë një femijë e quajtur Hildita.Trasferohet në qytetin e Meksikës atje njihet me Fidel Kastron.
• 1957-1958-Krijon kolonën e dytë revolucionare me Fidel Kastron.
• Merr pjesë në pushtimin e Siera Maesta-s dhe në sulmin e Santa Clares.
• 1959-1960-Bëhet qytetarë kuban dhe merr pjesë në qeverinë e Kastros si ministër i industrisë dhe president i Bankës Nacionale.Martohet me Aleida March.
• 1961-1964-Merr pjesë në konferencën e shteteve amerikane në Punta del Este.
• Vihet në komandë të mbrojtjes gjatë krizës së Gjirit të Derrave.
• Merr pjesë në Moskë për festimet e aniversarit të 47 të Revolucioni të Tetorit.
• Merr pjesë në asamblenë e OKB-se në New York. Me këtë rast jep edhe një intervistë televisionit amerikan (cbs). Niset për një udhëtim për në Afrikë
• 1965-Në mars rikthehet në Kubë dhe del për të fundit herë në publik. Me 1 prill në një letër Kastros deklaron arsyet e tij për largimin nga kuba .Më pas në mënyrë të fshehtë largohet për në Kongo. Pas gjashtë muaj kthehet përsëri në Kubë. Atje përgatit një plan për të sjellë revolucionin në Bolivi
• 1966-Me një emër fals shkon në Bolivi. Atje fillon të shkruaj “Ditarin”
• 1967-Lufta guerrile në Bolivi nuk pati mbështetje nga partia komuniste boliviane dhe nga popullsia vendase, ushtria boliviane po e ndiqte Guevaren dhe me 8 Tetorë plagoset dhe kapet nga ushtria boliviane. Më 9 Tetorë me urdhër të CIA-s vritet. Varroset në një vend sekret në Vallegrande dhe trupi i tij gjendet më 1997 dhe rivarroset në Kubë me të gjitha nderimet ushtarake.
Fëmiria
Ernesto Che Guevara lindi në Rosario (Argjentinë).Prindërit e tij ishin Ernesto Guevara Lynch me origjinë spanjolle, dhe Celia de la Serna me originë angleze.
Megjithëse vuante nga asma, iu dedikua sportit ky ishte Rugby dhe Futbolli. Një pasion tjetër i tij ishte edhe shahu, një lojë e mësuar nga i ati .Në moshën 12 vjeqare merr pjesë në shumë turne shahu. Gjatë adoleshencës u tërhoq pas poezise duke shkruajtur shumë poezi. Ishte një lexues i: Jack London, Jul Vern, Sigmund Froid. Studioi në Kolegjin Navional Deán Funes dhe në vitin 1948 regjistrohet në Universitetin e Buenes Aires për mjeksi ku diplomohet në vitin 1953.
Udhëtimi në amerikën latine
Kur ishte akoma i ri Guevara kaloi shumë kohë duke udhëtuar në ameriken- latine . Në vitin 1951 një shok i tij , Alberto Granado i kërkoi Guevares që të merte një vit pushim nga shkolla për të ndërmarrë një udhëtim përgjat amerikes - latine .Kështu në vitin 1939 Guevara dhe Alberto nisen nga Alta Gracia me një motor Norton 500 cc(motorit ja vunë emrin: ("E Fuqishmja II").Guevara përshkruajti këtë udhëtim në librin "Latinoamericana" (Notas de viaje) nga ku në vitin 2004 u bë film i titulluar “Ditari i motoçikletës”
Pasi pa varfërinë masive të amerikës- latine dhe i shtyrë edhe nga idetë marksiste nxori si përfundim se revolucioni ishte e vetmja menyrë për të zgjidhur pabarazinë shoqërore dhe ekonomike të vendeve të amerikës - latine.Udhëtimet e tij përgjatë amerikës- latine e bindën se Amerika jugore ishte një kontinent me kombe të ndryshme por me të njejtin grup etnik. Filloi të imagjinonte mundësinë të një Amerike - Latine të bashkuar dhe pa kufi , e lidhur me të njejtën kulturë.
Në Guatemala
Më 17 Qershor të vitit 1954 në Guatemala fillon agresioni kundër qeverisë së Arbenz, e organizuar nga CIA dhe nga Departamenti i Shtetit i SHBA-se e cila kishte stërvitur mercenarë për të mbrojtur kontinentin e Amerikës Latine nga “Rreziku Komunist”.Che Guevara përpiqet të organizojë rezistencën në qytet por kjo tentativë nuk funksionon dhe kur trupat mercenare futen në kryeqytet, Guevara detyrohet të hyjë në ambasaden e Argjentinës (ku më pas largohet për në Meksikë), e cila e regjistron si një “element komunist”

Revolucioni Kuban

Guevara mbërrin në Meksikë, atje njihet me një grup revolucionarë Kubanë të larguar nga Kuba përfshirë edhe Raul Kastron. Pasi lirohet nga burgu, Fidel Kastro largohet nga Kuba për t’u vedosur në Meksiko City.Atje vëllai i tij e prezanton me Guevaren. Pas këtij takimi Guevara hyn në “Lëvizjen e 26 Korrikut” e cila kishte si synim përmbysjen e diktatorit kuban Fulgencio Batista. Edhe pse ishte vendosur se Guevara do të ishte vetëm mjeku i grupit .Më 25 Nëntor të vitit 1956 anija Granma niset nga Tuxpan (Provincë e Meksikës) me qëllim për të mbërritur në Kubë. Guevara ishte i vetmi jo kuban në bordin e anijes. Më 2 Dhjetorë zbarkojnë në La Playa de las Coloradas.Pas pak u sulmuan nga forcat ushtarake të Batistës. Më pas u vendosën në malet e Siera Maesta për të filluar luftën guerrile kundër regjimit komunist të Batistës.
Guevara u bë një lider në grupin e rebelëve, një Komandant (major),i respektuar nga shokët për trimërinë e tij por edhe për egërsinë e tij. Ishte shkaktarë për vrasjen e shumë dezertorëve dhe njerëzve të tjerë që akuzoheshin që ishin informatorë ose spiun.
Në ditët e fundit të Dhjetorit të vitit 1958 drejtoi sulmin me kollonenë e tij “Skuadra vetvrasëse”(një repart që zgjidhte misionet më të vështira të ushtisë revolucionare) në Santa Clara .Qe një nga betejat më vendimtare e revolucionit. Më 28 Dhjetor Che Guevara mbrrin në Santa Clara atje vendos një komando provisor në Universitetin e qytetit dhe më pas ndjek shinat e trenit për të gjetur një pikë strategjike.Guevara e di se në këtë linjë do të udhëtojë një kolon e ushtrisë së Batistës me një tren me 18 vagona, në tren do të jenë 406 ushtarë dhe oficerë me shumë armatime dhe municione.Është ora 3 e drekës. Treni i ushtrisë udhëton pa e ditur se Komandanti kishte rrëzuar një pemë në shinat e trenit.Treni rrëzohet dhe pastaj dëgjohet një shpërthim bombe dhe më pas mbulohet me shumë zjarr dhe tym. Santa Clara kujton këtë betejë.Vagonat e rrëzuar janë akoma në të njejtin pozicion ku ishin atë ditë dhe dëshmojnë fitoren.Në një shesh të madh, ngjit me muzeun e dedikuar Che-së, ngrihet një statujë bronzi e Che Guevares ,sepse asnjë nuk duhet ta harrojë. Në 2 Janar të vitit 1959 kolona e Che Guevares futet në kryeqytetin e Kubës, në Havana. Më pas zhvendoset në fortesën ushtarake "La Cabaña". Pikërisht këtu organizon një shkollë për analfabetët e ish-ushtrisë revolucionare.
Në qeverinë Kubane

Më 7 Shkurt të 1959, qeveria e re i jep Guevares titullin “Qytetarë Kuban”.

Më pas divorcohet nga Hilda Gadea, ku në fakt ishin ndarë që para se të nisej me anijen Granma. Më pas martohet me Aleida March, një kubane që ishte pjestare në “Levizjen e 26 korrikut” (ku me të do të ketë katër fëmijë: Aleidita, Camilo, Celia, Ernesto). Guevara bëhet ministër i industrisë. Me këtë pozitë dha ndihmesë për të kontribuar në modelimin e socializmit kuban. Në librin e tij “Mbi guerrilen”,Guevara mbështet modelin Kuban të revolucionit, e filluar nga një grup i vogël guerrilas, pa patur nevojën e organizimeve të mëdha të cilët do të mbështetnin rrebelimet e armatosura (kjo strategji e Guevares do të dështonte më pas në Bolivi). Në teorinë e tij El socialismo y el hombre en Cuba mbështet nevojën për të krijuar një “njeri të ri” (hombre nuevo) bashkë me shtetin socialist.
Gjatë sulmit të Gjirit të Derrave (1961), Guevara nuk morri pjesë në luftimet, sepse Kastro e kishte vendosur në komandë më në perëndim të Kubës, në Pinar del Rio, atje Guevara zbrapsi një tentativë pushtimi (ishte një operacion diversiv, e krijuar për të tërhequr vëmendjen kubanëve nga vendi i vërtetë i sulmit që ishte Gjiri i Derrave). Guevara luajti një rol shumë të rëndësishëm gjatë vendosjes në Kubë të Raketave bërthamore sovietike. Gjatë një interviste të dhënë një gazete socialiste angleze Guevara deklaroi se Raketat bërthamore po të ishin nën kontrollin e kubanëve do të ishin hedhur me kohë në qytetet më të mëdha të SHBA-së. Guevara gjatë punës si ministër i industrisë pati disa disfata dhe reformat e tij nuk dhanë asnjë rezultat për zhvillimin dhe modernizimit e ekonomisë kubane, kryesisht atë bujqësore. Pasi Fidel Kastro mori pushtetin dhe mblodhi njerëzit e tij më të afërt, kur filloi të ndajë detyrat pyeti se cili nga të pranishmit është ekonomist. Guevara ngriti dorën dhe që nga ai moment Guevara u bë ministër i industrisë. Pas disa vite si ministër (pas shumë disfata) miqtë e tij më të afërt e pyetën se përse ngriti dorën. Guevara i përgjigjet “Unë kujtova se Kastro pyeti se cili nga ju është Komunist”

Largimi nga Kuba

Në Dhjetorë 1964 Guevara shkoi në New York si shefi i delegacionit kuban dhe mbajti një fjalim në këshillin e OKB-së. Me këtë rast doli në një emision informativ Face the Nation i cbs. Më 7 Dhjetorë shkoi në Paris, mbas tre muaj shkoi në Republikën Popullore Kineze, Egjipt, Algjeri, Ghana, Guinea, Mali, Tanzania.
Guevara pasi vuri re ishte më i aftë për një rol si revolucionar sesa të një detyre ministrore, dhe me aprovimin e Fidel Kastros vendos që të largohet nga Kuba për në Kongo dhe Bolivi ku nga niveli i lartë i varfërisë mundësonte krijimin e revolucioneve.

Gjatë një takimi që zgjati gjithë natën midis 14 dhe 15 Marsit të 1965, Guevara dhe Kastro ranë dakort që Che-ja të drejtonte operacionin e parë ushtarak në Afrikë. Nga disa burime vërtetohet se ka qenë Kastro që ka këmbngulur që Che-ja të pranonte këtë mision. Më pas Guevara largohet për në Kongon belge (sot Republika Demokratike e Kongos). Gjatë misioneve afrikane Guevara u ndihmua nga kapo guerrilas Laurent-Desire Kabila. Guevara e konsideron Kabilen si të panevojshëm, duke shkruajtur për të “Asgjë nuk më bindë se ai është personi i duhur në këtë moment”
Guevara i mësonte taktikat guerrile forcave kongoleze. Plani i tij ishte që të shfrytëzonte zonën e qliruar në perëndim të liqenit Tanganica për stërvitjen e kongolezëve.Guevara ishte 37 vjec dhe nuk kishte eksperiencë rreth ushtrise formale.Asma e tij nuk e kishte lejuar që të bënte shërbimin ushtarak në Argjentinë. Megjithëse kishte eksperiencën e marrë gjatë revolucionit kuban, mbi të gjitha nga fitorja e betejës së Santa Clares.
Mercenar afrikanë dhe britanikë punuan me ushtrinë kongoleze për të penguar planet e Guevares. Ishin në gjendje që të monitoronin komunikimet e reparteve të drejtuar nga Guevara. Paftësia, dhe luftrat e ndryshme që bëheshin midis grupeve të kongolezëve me njëri-tjetrin ishin arsyet e falimentimit të revolucionit. Mbas shtatë muaj, i sëmurë, i vuajtur nga asma Guevara detyrohet të largohet nga Kongo bashkë me Kubanët që kishin mbetur akoma gjallë. Në fillim Guevara donte që të qonte në Kubë vetëm të plagosurit duke qëndruar i vetëm në Kongo por miqtë e tij e bindën që të largohet me ta.
Guevara nuk donte që të kthehej si humbës në ishull dhe kaloi shtatë muajt duke jetuar si klandestin në Pragë, Republikën Demokratike Gjermane. Gjatë kësaj periudhe shkruajti kujtimet e tij gjatë eksperiencës së tij në Kongo dhe më pas filloi të shkruante dy libra, një filozofik (Apuntes Filosóficos) dhe një rreth ekonomisë (Notas Económicas). Pas këtyre muajve Kastro i kërkoi Guevares që të rikthehej në Kubë por Guevara pranoi që të kthehej vetëm për disa muaj, sa për tu bërë gati për misionet e reja revolucionare në Amerikën-latine dhe prezenca e tij në ishulli duhet të ishte tepër sekrete

Pasi i kthye në Kubë Guevara filloj planet për të sjellë revolucionin në Bolivi. Më 3 Nëntor të 1966, Guevara niset për në Bolivi me një pasaport Urugainane me emër Mena González, profesioni tregtarë. Reparti i guerrilasve përbëhej nga 50 persona, ishte i paisur shumë mirë dhe si fillim patën disa suksese kundër forcave boliviane.
Guevara në planin e tij për të nxitur revolucionin në Bolivi bazohej nga supozime që dolën më pas të gabuara.
Guevara mendonte se do të luftonte vetëm kundër ushrisë vendase, të pastërvitut edhe jo të armatosur mirë. Përkundrazi sapo qeveria e SHBA-së morri vesh për prezencën e tij në Bolivi, dërgoi punonjës të CIA-s për të ndihmuar dhe organizuar kundër-revolucionin. Ushtria boliviane u stërvitur nga këshilltarë të Forcave speciale të US Army, përfshirë edhe një batalion RANGERS ekspertë për luftimet në xhungël. Ndoshta edhe reparetet e SHBA-së morrën pjesë në luftime. • Mendohej se partia koministe e bolivisë do të ndihmonte Guevaren, por nuk e ndihmuan aspak, edhe pse disa antarë të partisë morën pjesë si guerrilas. • Guevara priste që të rrinte në lidhje me radio me Kubën por kjo gjë nuk ndodhi. Përkundrazi trasmetuesi me valë të shkurtra që i’a dhanë doli që ishte i prishur, duke mos lejuar komunikimin me Kubën.
Kapja dhe ekzekutimi
Forcat boliviane lokalizuan vendodhjen e Che-së pas ndihmës qe i dha një dezertor. Më 8 Tetor Guevara u kap në La Higuera. U kap pasi u plagos në një këmbë dhe pasi pushka e tij iu prish nga një plumb. CIA sapo morri vesh kapjen e Che Guevares dha urdhër që të ekzekutohej menjëherë.Vrasësi ishte Mario Teran një ushtar i zgjedhur me short. Se qfarë ndodhi më pas ka disa versione. Disa thonë se Teran ishte tepër nervoz aq sa doli disa herë nga shkolla dhe e futën përsëri me zor. Për disa të tjerë Teren nuk pati kurajë të shikonte Guevaren në fyryrë dhe për këtë e goditi në fyt, plagë që do të ishte fatale.Versioni më zyrtarë është se Guevara morri disa goditje në këmbë për të mos ja prishur fytyrën që mundësonte identifikimin e kufomës. Për të mos bërtitur Guevara kafshoi dorën e tij. Si goditje finale, e goditën në gjoks. Thuhet se ku Teren futet në dhomë Guevara i thotë “E di je këtu për të më vrarë.QËLLO pra , je duke vrarë vetëm një njeri”.Vdes në një shkollë të braktisur në La higuera, në 13:10 të 9 Tetorit 1967. Më pas trupi i tij u vendos në një helikopter dhe u qua në Vallegrande dhe trupi i tij i’u tregua shtypit. Nga fotografitë e marra filluan të krijoheshin legjenda rreth Che-se si ajo e San Ernesto de La Higuera apo ajo e El Cristo de Vallegrande.Më 15 Nëntorë Kastro njohu vdekjen e Che Guevares dhe shpalli 3 ditë zie kombëtare. Në vitin 1997 në Vallegrande u identifikuan kockat e kufomës së Che Guevares falë analizave të ADN-së dhe i rikthyen në Kubë. Më 17 Nëntor të 1997 mbetjet e tij u rivarrosën me të gjitha nderimet ushtarake në një muzeum të krijuar për të në Santa Clara, ku tridhjetë vjet më parë pati fituar atë betejë që u quajt si beteja decizive e revolucionit kuban.
Monumenti i Che-se ngrihet nga një statuje që shkruan “Hasta la victoria siempre” dhe nga një lapidar që shkruan urdhërin e famshëm që më 21 Gusht të 1959 Fidel Kastro i ngarkoi detyrën, kolonel "Se asigna al comandante Ernesto Guevara la misión de conducir desde la Sierra Maestra hasta la provincias de Las Villas una Columna rebelde y operar en dicho teritorio de acuerdo con el plan estratégico del Ejército rebelde".
Ikona Revolucionare
Në fund të viteve 60 Guevara u bë një ikonë për ata njerëz që frymëzoheshin nga idetë e tij revolucionare. Edhe tani Ernesto Che Guevara, El Che, del si fugura e një heroi ideal. Edhe nëse përjashtojmë bindjet e tija politike, imazhi i tij i një rebeli të përjetshëm, i një ëndrimtari që në realitet jentonte në një botë plot me padrejtësi, ka frymëzuar shumë gjenerata të rinjsh në të gjithë botën.Vitet kalojnë dhe figura e Che Guevares bëhet më e dashur për një gjeneratë të tërë .Bëhet më e nderuar sepse shohim te ai njeriun idealist, që për të mirën e një populli, më saktë, të të gjithë popujve, shkriu gjithqka që kishte më të shtrenjtë, madje edhe jetën. Ndjehemi e do të ndjehemi krenarë që shekulli i 20-të fiksoi në historinë e vet një njeri të atillë, si Che Guevara, që u bë simbol i shpresës së pavdekshme, simbol i optimizmit për të ardhmen, i cili u bë mit që nuk perëndon. Ai mbetet personifikimi i politikanit të pakorruptueshëm. Njerëzit progresivë, kudo në botë, e adhurojnë atë. Adhurojnë sakrificën, që ai bëri për drejtësinë shoqërore

Lufta

Në vitin 1950, pra në vitin e fundit të shkollës, ai organizoi studentët kundër imperializmit amerikan. Një vit më vonë ai sulmoi latifondistët, duke kërkuar drejtësi për fshatarët dhe punëtorët kubanë. Në vitin 1953 Fideli vihet në krye të një grupi ushtarak ish-studentësh dhe pas pak muajsh ai vihet në qendër të një grupi të rinjsh teksa drejton luftën kundër Batistës. Bashkë me ata ka me vete punëtorë, fshatarë dhe nëpunës. Më 26 gusht 1953 ai shpall fillimin e revolucionit, por dështon, pasi shumë nga anëtarët e tij burgosen, mes tyre dhe lideri Fidel Kastro, i cili u mbajt i izoluar në ishullin e Pinit. Në gjyq ai nuk mori avokat duke mbrojtur veten e duke shpalosur elokuencë dhe argumente të forta kundër regjimit të Batistës. 26 korriku 1953 mbahet ende sot si data e fillimit të revolucionit kubanez. Në vitin 1954 ai divorcohet nga gruaja e parë Mirta, ndërsa në 15 maj 1955 bashkë me të vëllanë Raul Castro përfitojnë nga amnistia dhe lirohen nga burgu. Vëllezërit vendosin të ikin në Meksikë, ku takon dhe mikun e tij argjentinas Ernesto Che Guevara, i cili ishte vetëm 22 vjeç dhe i sapodiplomuar në Buenos Aires për mjekësi. Kastro organizoi reparte guerile dhe sulmin kundër regjimit kubanez. Në vitin 1957 ai korr fitoret e para, ndërsa në 1958 ushtria e tij fryhet shumë. Në krah kishte gjithnjë Che Guevarën. Më 31 dhjetor 1958, Batista arratiset në Santo Domingo dhe në fillim të 1959, Fidel Katro merr frenat në dorë.

Në pushtet

Më 1960, SHBA ndërpreu marrëdhëniet me Kubën, ndërsa Kastro shkatërroi të gjitha plantacionet e marihuanës. Reforma Agrare ishte nisma e parë e marrë nga Kastro. Hapi i dytë i ndërmarrë më 1961 ishte lufta kundër analfabetizmit. E sikundër në shtetet e tjera komuniste edhe në Kubë nisën të ndërmerren planet afatgjata. Në vitin 1963 Fidel Kastro bën vizitën e parë në Bashkimin Sovjetik, ndërsa po atë vit shërbimi ushtarak bëhet i detyrueshëm për të gjithë. Në Kubë dënohet homoseksualiteti, dënohen grupet kundër regjimit, të cilat u pasqyruan dhe me emigracion të madh në drejtim të SHBA. Në tetor 1967, në Bolivi, vritet Che Guevara, miku i revolucionit kubanez. Vitet në vazhdim kanë qenë jo pak të lehta për drejtuesin më jetëgjatë në një shtet komunist. Ndërhyrje nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës për rrëzimin e tij, por pasi lëshoi pe në disa anë, Fidel Kastro mundi të mbijetojë.

Kalimi i pushtetit tek Raul Castro

Me 31 korrik 2006, u njoftua se Fidel Castro iu nënshtrua një operacioni në bark (abdomen). Njoftimi u lexua në televiozionin shtetëror kubanez nga sekretari personal i Fidel Castro. Meqënëse koha e riaftësimit pas operacitonit parashikohet të jetë i gjatë, pushteti në Kubë iu kalua përkohësisht vëllait më të vogël të Fidel Castro, Raul Castro.

Motra e Fidel Castro, Juanita Castro Ruz (73 vjeçe) e cila jeton në Miami, SHBA që nga viti 1964 kur ajo u largua nga Kuba në shenjë proteste nga politikës së ndjekur nga i vëllai deklaroi me 3 gusht 2006, se ajo kishte folur në telefon me një personat që kujdesen për Fidel Castron. Sipas saj Fidel ishte gjallë, por gjendja e tij shëndetsore ishte e rëndë.

Ministri i Shëndetsisë i Kubës, José Ramon Balaguer deklaroi, gjatë një vizite në Guatemala me datë 4 gusht 2006, se Fidel Castro ishte duke u përmirësuar pas operacionit dhe se shumë shpejt do të rikthehej në punë.


Atentatet kundër jetës së Fidel Castro
Sipas një artikulli në gazetën angleze "The Guardian" që bazohet në informacionin e dhënë nga Fabian Escalante, ish-shef i shërbimit të kundërzbulimit të Kubës, CIA dhe emigracioni kubanez në SHBA planifikuan 638 mënyra për të likujduar Fidel Castron. Ata tentuan të zbatojnë disa prej këtyre metodave, por pa sukses.

Një nga tentativat ishte që të paisej një nga dashnoret e Fidel Castros me një lëndë helmuese që do të hidhej në pastën e dhëmbëve që përdorte Castro. Castro e zbuloi atentatin dhe i ofroi të dashurës mundësinë që ajo ta vriste atë me një pistoletë. Ajo nuk mundi ta qëllonte.

Mënyra të tjera të planifikuara ishin: Vendosja e minave të telekomanduara në formën e guackave të detit në vendet ku Castros i pëlqente të zhytej; Lyerja e kostumit të zhytjes me lëndë helmuese ose agjentë bakteriologjike; Atentate me armë zjarri të kryera nga 'ushtarë' të mafies amerikano-kubaneze, etj

Ernesto Che Guevara lindi ne Argjentine ne nje familje te mesme.Pasi kreu shkollen per farmaceutike ne Angli,ku ra ne kontakt me idete marksiste-leniniste,u nis per atdhe ku pa njerezit qe vuanin rrugeve dhe qe vdisnin nga uria.Nga kjo katastrofe vuante e gjithe amerika latine.
Fillimisht ai takoi shokun e tij Fidel Castro dhe me vone ne vitin 1959 zhvilluan revolucionin Kuban ku moren pushtetin,qe e ka edhe sot ne dore Fidel Castro.Me vone pasi u zgjodh minister i industrise se rende ne Kube,ai zhvilloi shume reforma te cilat u zhvilluan shume shpejt.
Por Guevara nuk mund te qendronte si minister dhe te duronte shtypjen qe popujt e tjere po perballonin.Keshtu ai u nis per Bolivi por atje ne luftime te ashpra,u vra me kundra tank nga nje ushtar...

Per mua qe e njoh jeten dhe vepren e tij ai do mbete gjithmone nje i ri qe ja kushtoi jeten e tij çeshtjes se popujve (meqe ra fjala une e kam edhe varese fytyren e Guevares dhe e mbaj prej 2 vjetesh.edhe tani qe po flas e kam poster ne mur sa e gjith faqja e murit) Per Solist apo te tjere qe nuk njohin tjeter vec allahut,le te vdesin injorant po te duan.

Fjalët e fundit të Çe Guevarës

Fjalët e tua më kumbojnë si jehonë:

“…Nuk më bëhet vonë që po vdes,

Armët e mia do të vazhdojnë të qëllojnë…..”

Ndjej një brengë në zemër,

Që kohën nuk mund ta kthej dot pas.

Por fjalët e tua janë vetë forca:

“…..E di që keni ardhur për të më vrarë..

Qëlloni frikacakë,

Ju po vrisni vetëm një njeri.”

Che Guevara - Krishti laik e ka quajtur ai qe ka shkruar nje biografi te tij.

Quo Vadis kishte permendur funksionin e Che si minister i ekonomise..a e dini si u be Che minister i ekonomise?
gjate nje mbledhje per formimin e qeverise se re Fidel Kastra, me duket, pyet "kush eshte ekonomist?" dhe Che qe degjon "kush eshte komunist?", ngre doren dhe keshtu pa marre vesh fare nga ekonomia behet minister i ekonomise . Por ama minister qe shkonte e pervishte menget e punonte arat per te tejkaluar planin e per me teper per ti afruar kubanezet, qe si cdo popull i nje vendi te ngrohte eshte pak dembel, me punen.