Komploti Boteror

SHTETET E ZHVILLUARA
ME 80 % TË PRODHIMTARISË BOTËRORE
BOTA E DYTË, E TRETË DHE E KATËRT

Në majë të piramidës ndodhen disa familje të vjetra të cilat e përfaqësojnë aristokracinë amerikane e cila i kontrollon megabankat e Nju-Jorkut dhe të Amerikës. Siç shihet prej piramidës, penjtë i tërheq kjo klikë financiare në Nju-Jork. Në vend të tretë mezi vijnë partnerët nga Evropa dhe Japonia. Anëtarët sipas numrit janë siç vijon: Amerika Veriore - 109, Evropa - 106, Japonia - 74.
Nëndegët e kësaj organizate shumë mirë janë menduar nga këndvështrimi i tyre dhe përfshijnë pothuajse të gjithë sektorët. Prej atyre që ata sundojmë më me rëndësi janë universitetet: Universiteti i Kolumbisë, Xhorxhtaunit, Harvardit, Instituti i Huverovit, pastaj universitetet në Hadson, Masaçusets etj. Fondacionet më të mëdha si Rokfeler, Ford, Karnagi e shumë të tjerë; gazetat më të njohura dhe më të mëdha dhe radio-TV stacionet: „Nju-Jork Tajms”, Si-Bi-Es etj.
Në Kongres dhe në Senat, Komisioni Trilateral ka përfaqsuesit e tij më të fuqishëm.
Klasa punëtore amerikane e emëroi „trilateralizmin” si komplot britanik të importuar në SHBA me anë të Henri Kisinxherit, njërit prej drejtorëve të Këshillit për lidhje me botën e jashtme si dhe të Komisionit Trilateral.
Pamvarësisht nga hierarkia që ekziston në piramidë, Rokfeleri dhe disa familje tjera të përmendura nuk janë të vetmit diktatorë më të fuqishëm. Ata janë anëtarët e kësaj familje, por për sa i përket „kolektivit botëror”, i cili nuk ka më shumë se disa qindra vetë, edhe atë vetëm për qëllimet e veta.
Më lartë theksuam se Komisionin Trilateral e formoi Rokfeleri prej „fondacionit të tij Ketering” dhe prej fondacionit të Fordit.
Xhorxh Franklini - njëri prej themeluesve të Komisionit Trilateral - para redaktorit të revistës „Frimen Dajxhest” deklaroi siç vijon: „Në vitin 1972 Rokfeleri prezentoi në një kuvend të bilderbergëve dhe propozoi idenë që të afrohen sa është e mundshme më tepër raportet dhe lidhjet midis SHBA-ve, Evropës dhe Japonisë. Kjo ide e re u pranua me entuziazëm dhe sollën vendim se dikush duhet ta themelojë dhe ta vë në veprim. Në qershor të vitit 1972 Rokfeleri dhe Franklini e vizituan Japoninë dhe zhvilluan bisedime me bankierë të mëdhenj, të cilët po ashtu e pranuan me entuziazëm idenë për Komisionin Trilateral që zyrtarisht të formohet dhe të regjistrohet”. Komisioni Trilateral nuk është komplot i fshehur, por organizatë zyrtare, për dedikim special: për ndikim politik të imponuar me anë të përkrahjes financiare. Kush e jep këtë
përkrahje financiare? Natyrisht jo lidhjet e punëtorëve por korporatat ndërkombëtare dhe bankat ndërkombëtare që e kontrollojnë botën.
Mjaft interesant është se, po ashtu, si në Bashkimin Sovjetik pas revolucionit ku 90 përqind e udhëheqësve të Politbyrosë dhe të Komitetit Qendror i ndërruan emrat, e njëjta gjë ndodhi edhe në SHBA. Filloi ndërrimi i emrave të korporatave, mirëpo ende nuk dihej se kur do t’i ndërronin emrat e vet udhëheqësit e tyre.

Kështu, për shembull:
“Standard Ojli” u riemërtua në „EKSON”;
“Nju-Jork Banka” - në „Siti Bankë”;
“Minesota Majningu” - në „AMAH”, etj.

Programi dhe platforma e kësaj korporate janë plotësisht të njëjtë si të nacional-socialistëve. Gjatë dhjetë vjetëve të fundit Amerika shkon drejt kësaj rruge. Momentalisht në SHBA kryhet revolucioni i fshehur socialist, krejtësisht ndryshe nga revolucionet që u kryen në kohën e vet në Francë, Rusi, Kubë dhe në vende tjera me armë dhe gjakderdhje nëpër rrugë. Trilateralizmi është inspiratori kryesor për marrjen e komandës së socializmit korporativ, edhe pse edhe kjo mohohet. Anëtarët e komisionit kanë plan të përcaktuar në përpikshmëri i cili kryhet në përpikshmëri me anë të marionetëve - politikanëve dhe pushtetit oficial. Ky është shkak për krijimin e shumë planeve shtetërore, të cilët në realitet janë në interes të „zotërinjve botëror”:
Plani agrar dhe rezerva ndërkombëtare ushqimore. Kjo nënkupton monopolin e resurseve ushqimorë dhe mundësinë për të shkaktuar në mënyrë artificiale mungesë dhe uri, ashtu siç veproi Stalini në Bashkimin Sovjetik - shkaktoi që të humbin jetën dhjetra miliona njerëz nga uria. Pothuajse e njëjta histori u përsërit edhe në Etiopi.

Plani energjetik, me çka u shkaktua krizë energjetike në vitin 1978. A thua, vallë, vërtet pati një krizë të tillë energjetike? Jo! Por, vetëm i sugjeronin botës politikanët, bankierët, mjetet e informimit dhe Komisioni Trilateral se një krizë e tillë ekziston dhe tërë botën e kapi paniku. Në llogari të njerëzve të rëndomtë në arkat e bankave ndërkombëtare hyrën shumë miliardë. Në të njëjtën kohë kur u shpall lajmi për krizën energjetike SHBA-të ishin në gjendje jo vetëm që t’i përmbushin nevojat e brendshme por edhe të eksportojnë. Sipas një statistike, resurset energjetike të SHBA-ve do të arrinë për më se 2 mijë vjet.
Ata kanë:
• gaz nëntokësor - rezervë për më se 5 qind vjet;
• naftë - rezervë për më se 2 qind vjet;
• benzinë - rezervë për më se 1 mijë e pesëqind vjet;
• qymyr - rezervë për më se 6-7 mijë vjet;
• reaktorë - U-238 ka në depo për më se 1 qind vjet prodhimtari të energjisë.

Para pesë-gjashtë vjetësh u krijua artificialisht kampanjë e madhe kundër reaktorëve atomikë dhe kundër centraleve atomike në përgjithësi. Bëhet fjalë për pasoja të jashtëzakonshme dhe të tmerrshme nga radiacioni eventual. Tërë Evropa është mbjellë me reaktorë atomikë të cilët prodhojnë energji të lirë. Në aq vite eksploatimi ka ndodhur vetëm një rast fatal në اernobil, në Bashkimin Sovjetik, i cili mori 30-40 viktima njerëzore drejtpërdrejt pas katastrofës, kurse në minierat e qymyrit humbin jetën nga treqind minatorë në vit. Energjia nukleare është shumë më e lirë se ajo e gazit dhe naftës, shumë më e vështirë për eksploatim nga ana e megakapitalistëve. Sa më shumë centrale atomike të punojnë në botë aq më pak naftë dhe gaz do të nevojitet dhe aq më i vogël do të jetë profiti i kompanive të mëdha si: „EKSON”, „MOBIL”, „ARKO”, „TEKSIKO”, „STANDARD OJL”, etj. të cilat janë pronë e Komisionit Trilateral dhe i udhëheqin anëtarët e tij.
Sado që t’ju duket çudi, korporatat e mëdha dhe bankierët ndërkombëtarë pothuajse nuk paguajnë tatime në të ardhurat e tyre të mëdha. Tatimi më i ulët vetanak i të ardhurave të tatimdhënësit amerikan është 14 përqind, kurse gjigantët financiarë ndërkombëtarë paguajnë shumë më pak ose asgjë.
Sipas të dhënave zyrtare, disa prej këtyre korporatave në vitin 1976 i kanë paguar tatim shtetit si vijon:

“çejz Menheth”........................................00 ,0 %
“Kontinental Bank”.................................10,5 %
“Frst اikago”...................................... ..... ...6,3 %
“Bank of Amerika”.................................14,9 %
“Oksidental Petroleum” (Hamer)..............4,2 %

Duhet të kihet parasysh se taksat individuale në SHBA arrinë deri më 70 përqind, në Kanadë - prej 17 deri më 43 përqind, kurse në Angli - deri më 90 përqind. Krahasimi midis asaj në tabelën e lartëshënuar dhe të asaj që paguan njeriu i rëndomtë është dështues dhe duron kritikë të rreptë.
Gazetari i njohur i Londrës, Gordon Teteri, me përvojë 22 vjeçe në gazetari, paraqet fakte dështuese për manevrimet e këtyre internacionalistëve financiarë, për shkak të të cilëve u largua nga gazeta për të cilën punoi tërë jetën. Ky është edhe një argument se Komisioni Trilateral e kontrollon tërë botën. Pas vitit 1974 një pjesë e madhe e artikujve të Teterit nuk lejohet aspak të publikohen. Në disa prej artikujve të cenzuruar ai citonte deklaratat e kryetarit amerikan, Vilsonit, i cili shumë qartë shihte se ç’ndodh rreth tij, por ishte plotësisht i pamundshëm që të dakordohej me një gjendje të tillë. Ja pra, një citat prej artikullit të Teterit: „Disa prej njerëzve më të mëdhenj në SHBA e dijnë se ekziston një fuqi aq e organizuar, aq e shkathtë dhe dhelpnake, aq e përkryer, aq depërtuese sa që është rrezik bile të bisedohet në pëshpëritje për „TA”, sepse do gjykohesh rëndë prej „TYRE”.

Qëllimi kryesor i trilateristëve është pushteti politik, që ta rregullojnë botën ashtu si e kuptojnë „ATA” dhe ashtu si do t’ju shërbejë më mirë interesave të tyre. Ata synojnë drejt pushtetit politik që të qeverisin me ekonominë botërore. Ideja e tyre është të tërheqin pesë-gjashtë vende me ekonomi të zhvilluar në krijimin e „sistemit të ri”. Vendet tjera nuk do të kenë rrugëdalje tjetër dhe njëra pas tjetrës do të hyjnë në vorbën e përgjithshme.
Sado që të jetë kjo e papëlqyeshme duhet të pranojmë se qëllimet dhe konceptet e kësaj organizate shumë shpejt i imponohen botës. Vendet më të mëdha në botë si: SHBA, BRSS, Kinën, Anglinë, Kanadën pothuajse ata i kanë marrë përsipër.
Plani i Gorbaçovit për „zëshmërinë” dhe „perestrojkën” ishte një hap pozitiv drejt demokratizimit të Bashkimit Sovjetik dhe i dha mundësi njeriut të rëndomtë rus të marrë pjesë më të madhe në çastin e përcaktimit të fatit të vet.
Lidhja e kontratës midis BRSS dhe SHBA për eleminimin e raketave nukleare dhe për kontrollin e ndërsjellë u pranua në mënyrë triumfale nga pjesa më e madhe e botës. Ky ishte një hap drejt qetësimit të botës, por jo edhe zgjidhje për t’i ndalë luftërat. Ky ishte vetëm një ndalim i përkohshëm që kishte për qëllim të ndihmonte stabilizimin financiar të Bashkimit Sovjetik. Prej vitit 1917 e deri më sot BRSS në asnjë moment nuk ka paraqitur ndonjëfarë kërcënimi real ushtarak për SHBA, as SHBA për Bashkimin Sovjetik. Zotëriu gjithmonë ka qenë një dhe momentalisht është po ai i njëjti. Kishte një periudhë në kohën e Stalinit kur zotëriu nuk ishte i gjithëfuqishëm. Që nga epoka e Hrushçovit e këndej „ATA” (Qeveria ndërkombëtare), për të cilët bën fjalë Krstju Rakovski, gradualisht i kthyen pozitat e tyre prej vitit 1917 dhe aspak nuk më habit ajo se vetëm pas disa vitesh „RENDITJA E RE” filloi në Bashkimin Sovjetik. Për një ose dy dekada kjo iu pëlqeu rusëve, sepse një fjalë e urtë sllave thotë: „Më mirë të jesh shërbëtor i zotëriut të pasur se sa partner i të varfërit”. Mirëpo, do të vijë koha kur brezërit e tyre do të paguajnë shtrenjtë për atë grup të vogël zotërinjsh të cilët „mbysin me finesë”.

Disa politikanë të mprehtë evropianë dhe disa inteligjentë financiarë shumë mirë i shohin qëllimet e organizatës për „renditje të re botërore” dhe bëjnë përpjekje që sa më shpejt ta stabilizojnë Bashkësinë Evropiane. Kështu, për shembull, në vitin 1978, u fut në përdorim njësia e re për ndërrimin e mallrave (EKI). Qëllimi i ekit, i cili ka bazë ari, është për ta stimuluar shfrytëzimin e arit si mjet për ndërrim që të mbrohen qarkullimet e parave evropiane prej spekulimit dhe të lirohen nga tutoria e dollarit të letrës, i cili nuk ka kurrfarë baze reale. Vlera e vërtetë e letrës - shtypit - është disa centi.

SINDROMI I MUNGESËS SË IMUNITETIT TË FITUAR (SIDA)

Virusi i sidës shkakton sëmundje fatale e cila e shkatërron imunitetin e trupit, aftësinë e tij që të luftojë kundër shumë sëmundjeve dhe infektimeve tjera dhe e dëmton trurin. Vetë virusi nuk merr jetë. Tash për tash ai është i shpërndarë në tërë botën. Ende ekzistojnë vetëm mjete paliative për shërim, por jo edhe vaksinë për t’u mbrojtur nga kjo sëmundje. Fundi i të sëmurëve tash për tash është njëqind përqind fatal. Sipas studiuesve të virusit, shkaktari e kësaj sëmundje vdekjeprurëse ekziston përafërsisht në njëqind forma të ndryshme, gjë që ua vështirëson shkencëtarëve të gjejnë vaksinë adekuate. Problem tjetër është periudha e gjatë e inkubacionit - më se dhjetë vjet para paraqitjes së simptomeve, kohë në të cilën i infektuari plotësisht i pavetëdijshëm mund të infektojë shumë të tjerë.
Sipas vlerësimit të Organizatës Botërore për Shëndetësi rreth 10 milionë njerëz tashmë janë infektuar nga ky virus. Vetëm format e përhapjes së virusit janë konstatuar në mënyrë të sigurtë, gjë që është bërë një hap përpara. Ato janë:
• Homoseksualizmi;
• Përdorimi i shiringave të pasterilizuar;
• Transfuzioni i gjakut të pakontrolluar;
• Foshnjet e sapolindura prej nënave të infektuara.
Vetë virusi shumë shpejt dezaktivizohet prej ajrit, me ujë të nxehtë, 10 përqind tretje prej bardhësisë dhe alkoolit.
Më së shumti kanë vuajtur të sëmurët prej hemofilisë të cilëve vazhdimisht u është dhënë gjak i pakontrolluar para zbulimit të sëmurjes.
Krejt ky përshkrim i sëmurjes deri këtu është nxjerrë nga deklaratat e Organizatës Botërore për Shëndetësi. Nga dëshira që të mos futin panik në mesin e njerëzve përfaqësuesit e organizatës si duket diç mbajnë të fshehur në lidhje me këtë sëmurje serioze, sëmurje më serioze pas epidemisë së gripit spanjol në vitin 1918-1919. Prej fëmijëve të sapolindur në Francë, për çdo ditë lind nga një foshnje me rezultat pozitiv të virusit dhe jo me më tepër shpresë se tre deri më pesë vjet jete.
Në gusht të vitit 1986 në gazetën zyrtare „Pravda” rusët për herë të parë lajmëruan se virusi i SIDA-s rrjedh prej një laboratoriumi ushtarak amerikan. Të njëjtën gjë e vërtetojnë edhe dy mjekë të Gjermanisë Lindore - Jakov Segali dhe Ronald Demlovi, të cilët pohojnë se paraqitja e virusit pajtohet saktësisht sipas kohës me hapjen e një laboratoriumi biologjik amerikan të quajtur „P-4”, i cili gjendet në Fort Ditrih.
Më 22 shtator të vitit 1986 Radio Moska në emisionin në gjuhën angleze sërish i sulmoi amerikanët: „Ministria amerikane e mbrojtjes bën eksperiment me njerëzit në zhvillimin e hulumtimeve të saj”. Komenti vazhdon: „Virusi i Sidës është fryt i ekspertëve amerikanë i fituar gjatë manipulimit me gjenet njerëzore”.
“Sandi Ekspresi” britanik shkruan: „Virusi-vrasës SIDA ndoshta ka qenë krjuar në mënyrë artificiale prej shkencëtarëve amerikanë në kohën e eksperimenteve laboratorike”.
Eksperti i njohur britanik në fushën e Sidës, prof. Piter Kernovi, po ashtu, e përmban teorinë për krijimin artficial të virusit.
Më 2 nëntor të vitit 1986 „Sandi Ekspres” sërish u ndal në çështjen për „kooperimin sovjetiko-amerikan në lidhje me Sidën”.
Dr. Xhon Sili, po ashtu, ekspert britanik në fushëm e Sidës botoi në „Medikal Xhornalin” anglez se faktori i Sidës rrjedh prej një kombinimi të virusit (de la Visna) - sëmurje delesh, me virusin (de la leucemie de bovins) - sëmurje lopësh.
Më pastaj CIA dhe Pentagoni ndërmorën kundërsulm: „Po qe se vërtet virusi i Sidës ka ikur prej ndonjë laboratoriumi, atëherë duhet dyshuar në rusët”.
E vërtetë është se shumë shtete e posaçërisht fuqitë e mëdha punojnë me gjithë zemër në një gjeneratë fare të re të armëve biologjike.
Sado që të akuzohen në mes vete amerikanët dhe rusët unë e pranoj se një gjë e tillë është vetëm për konsumim të masave. Në shumë institute shkencore amerikane ata punojnë së bashku ose në mënyrë reciproke i ndajnë të arriturat e tyre.
Do të ndalem që ta shqyrtoj më hollësisht një deklaratë të argumentuar shumë mirë të Dr. Vilhelm Kembel Daglasit me titull „Kush e vrau Afrikën?” Kush? Organizata Botërore për Shëndetësi e vrau Afrikën me virusin SIDA. Me të vërtetë, deklaratë shumë provokative dhe e guximshme, por kjo ishte ajo që në buletinin e vet pohon: „Duhet të bëhen eksperimente që të shihet se a thua, vallë, virusët mund të kenë efekt selektiv ndaj funksionit mbrojtës. Të shihet se a thua, vallë, vetë imuniteti në raport me virusin mund të dëmtohet po qe se virusi infektues e lëndon më shumë ose më pak në mënyrë selektive qelizën që i përgjigjet virusit”.
Kjo që u tha më lartë tregon se bëhen eksperimente mbi virusët të cilët do ta shkatërrojnë sistemin e T-qelizës së njeriut dhe me këtë do të shkaktohet mungesë e imunitetit. Kujt i duhet kjo? Po qe se vërtet gjendet nje zbulim i tillë virusi siç propozon Organizata Botërore për Shëndetësi dhe bëhen virusë infektues të tmerrshëm dhe fatalë me të cilët sistemi i imunitetit njerëzor nuk mund t’ia dalë në krye, çka ndodh? Një zbulim i tillë mund ta zhduk rasën njerëzore.
Më parë nuk besoja shumë në komplote ose më shpejt ata për mua ishin të kufizuar. Megjithatë, tash jam bindur se 90 përqind (të mos them e gjithë) në këtë botë është ndërtuar në bazë të parimeve konspirative, kurse vendin e parë e mbajnë ato ekonomike. Të gjitha konspiracionet tjera: ato politike, ushtarake, etnike, shkencore dhe të gjitha të tjerat janë në funksion të atyre ekonomike.
Për fat të keq shumë shkencëtarë të vetëdijshëm ose të pavetëdishëm me qëndrimin e tyre në disa çështje ndikojnë ndaj masave dhe ndaj të informuarve keq.
Kështu, për shembull, disa prej virusologëve më të mirë botëror pohojnë se virusi SIDA rrjedh prej majmunit të gjelbërt në Afrikën Qendrore i cili e ka kafshuar ndonjë vendas të atjeshëm. Një gabim i këtillë nuk iu falet shkencëtarëve të famshëm të cilët e dinë shumë mirë se virusi SIDA nuk haset te majmunët ose te ndonjë kafshë tjetër.
E para, kjo sëmurje është paraqitur në të njëjtën kohë në SHBA, Haiti, Brazil dhe në Afrikën Qendrore. Si erdhi deri te ajo që katër majmunë të gjelbërt në të njëjtën kohë të kafshojnë njerëz në ato katër vende të ndryshme? E dyta, argumentohet se është e pamundshme në mënyrë gjenetike të mbartet virusi SIDA prej majmunit te njeriu sipas rrugës natyrore. E treta, bile edhe sikur ta pranojmë se majmuni i gjelbërt e ka mbartë virusin te njeriu, kjo nuk është në pajtim me zhvillim e sëmurjes. Në çdo 14 muaj numri i njerëzve të infektuar dyfishohet. Kur të krahasojmë rastin e parë të sëmurëve me numrin e tashëm të sëmurëve, nuk ka dyshim se një numër i madh njerëzish kanë qenë të infektuar në të njëjtën kohë.
Po qe se rasti i parë në vitin 1972 rrjedh prej majmunit, duke i dyfishuar në çdo 14 muaj, deri në fund të vitit 1988 numri i të infektuarve do të arrinte rreth 14 mijë vetë në Afrikë, e jo në përmasa të miliona njerëzve siç po ndodh sot.
Dr. Teodor Strekeri e shqyrtoi rastin dhe konstatoi se Instituti Nacional i kancerit së bashku me Organizatën Botërore për Shëndetësi e zbuluan virusin SIDA në laboratoriumin e Ford Ditrihut. Ata i kombinojnë viruset: bovine leucemia virus co sheep visna virus dhe i injektojnë në muskulin njerëzor. Rezultat i kësaj është virusi i sidës, i parë i njohur për njerëzimin retrovirus me 100 përqind vdekshmëri të të infektuarve.
Fatkeqësia më e madhe është se virusi i sidës paraqitet në një mijë forma të ndryshme dhe veprimet i ka të ndryshme. Disa shkaktojnë leukeminë, sikur sëmurjet në rastin e virusit të lopës dhe edhe çka jo tjetër. Virusi vazhdimisht do të ndryshon dhe do të shfaqet në sëmurje të reja të cilët kurrë nuk do t’u lejojnë shkencëtarëve të gjejnë vaksinë.
Njëri prej udhëheqësve të laboratoriumit në Ford Ditrih, Karlton Gaxhduseku, deklaroi kështu: „Unë këtu kam një ndërtesë ku punojnë shumë bashkëpunëtorë shkencorë dhe shkencëtarë nga Bashkimi Sovjetik dhe Kina. Ata kanë të drejtë të hyjnë në të gjitha laboratoriumet në të cilat punojnë amerikanët. Bile edhe sekcionet ushtarake për sëmurje infektive janë përplotë me punëtorë të huaj por jo gjithmonë prej vendeve mike”.
Autori Daglas vazhdon dhe thotë: „Unë mund t’ju bindi se krijimi dhe lëshimi i virusit të Sidës nuk është aspak rastësi. Kjo ishte një provë gjakftohtë e sukseshme që të krijohet një virus-vrasës i cili pastaj u provua me sukses në Afrikë. Ishte aq i sukseshëm sa që një pjesë e madhe e popullatës së Afrikës Qendrore ndoshta u likuidua - miliona njerëz vdiqën në afat prej tre deri më pesë vjet. Kjo nuk ishte rastësi. Kjo ishte e menduar mirë”.
Ky virus vdekjeprurës si u mbartë në SHBA dhe si e zhduku thjesht popullatën homoseksuale? ثshtë e vërtetë se disa raste janë mbartë prej homoseksualëve nga Haiti, por kjo nuk është asgjë në krahasim me të sëmurët nga SIDA sot.
Ky virus deri në vitin 1978 nuk ka ekzistuar aspak në SHBA, deri në momentin kur u fut vaksina hepatitis-V, e cila e tregon saktësisht epidemologjinë e Sidës.
Qendra për kontrollimin e sëmurjeve lajmëron në vitin 1981 se katër përqind e atyre që kanë marrë vaksinë kundër hepatitisit janë infektuar nga SIDA. Në vitin 1984 ata pranojnë 60 përqind se janë sëmurë, kurse tash rrefuzojnë të japin të dhëna statistikore, sepse nuk dëshirojnë ta pranojnë se 100 përqind e të vaksinuarve me vaksinë kundër hepatitisit janë infektuar. Të dhënat e këtyre hulumtimeve ruhen në Ministrinë e Drejtësisë në SHBA dhe askush tashmë nuk mund t’i shohë.
Nga kjo që u tha më lartë bëhet e qartë se ky virus vdekjeprurës në SHBA nuk vjen nga Afrika, por shpërndahet në një formë tjetër, me anë të vaksinës kundër hepatitisit, ndërsa epidemia afrikane u shkaktua nga vaksina kundër lisë së madhe në të cilën patën fut virusin e Sidës.
Kjo sëmurje ndjellakeqe paraqet njërin ndër rreziqet më të mëdha për bankrotimin e shumë shteteve.
Në vitin 1985 SIDA vetëm SHBA-ve u ka kushtuar rreth pesë miliardë dollarë, në vitin 1987 - më se dhjetë miliardë dollarë, kurse kah fundi i vitit 1991 do të nevojiten rreth 65 miliardë dollarë.
Pamvarësisht nga ajo se çfarë masash ndërmerren dhe çfarë ilaçe e vaksina do të përkryhen gjatë viteve të ardhshme, kjo është një fatkeqësi e tmerrshme për njerëzit.
Shumë shtete afrikane ndodhen para katastrofës ekonomike për shkak të kësaj sëmurje. Homoseksualizmi, shiringat e infektuar mjekësor dhe transfuzionet e gjskut kanë infektuar prej 10 deri më 20 përqind të popullatës së disa shteteve.
Paramendohet se epidemia e cila shpejt rritet do t’i len të shkreta, pa njerëz, disa regjione. Me të njëjtën frikë jetojnë njerëzit në Amerikën Jugore dhe në shumë vende tjera.

FJALA PËRFUNDIMTARE

Një rekapitullim i vogël i asaj që u tha më lartë lexuesit ia zbulon mendimet e fshehta të pandershme të komplotit ndërkombëtar. Askujt nuk dëshiroj t’ia imponoj mendimin tim. Të njëjtin mendim e ndajnë edhe shumë të tjerë. Unë kam për qëllim që vetëm të argumentohet një e vërtetë. Shqyrtoni faktet e veçanta nga e kaluara dhe nga e tashmja dhe vetë konkludoni!
Të ardhuart më të mëdha të bankave vijnë prej kredive që ata ua japin shteteve, por në një situatë të zakonshme dhe normale askush nuk kërkon kredi. Sipas kësaj për një qëllim të tillë duhet të shkaktohet domosdoshmëria dhe kërkesa, njëfarë krize dhe paniku nga uria, lufta ose revolucioni. Revolucioni francez dhe amerikan, Lufta e Parë Botërore, revolucioni rus, Lufta e Dytë Botërore, lufta e Vietnamit, e Koresë dhe të gjitha luftërat lokale që janë bërë deri më sot i kanë bërë disa familje, despotët dhe diktatorët më të tmerrshëm financiarë të botës. Rënia e Napoleonit shënon ringjalljen e Rothshildëve. Prej atëherë e deri më sot të gjithë prijësit shtetëror kërkojnë këndvështrimin e tyre për të marrë ose për ta ndalur ndonjë aksion luftarak. Në një mënyrë fare të pandershme të gjitha këto megabanka i përvetësuan pasuritë dhe avoaret e oborrit mbretëror rus, duke pohuar se nuk kanë kurrfarë trashëgimtarësh. ثshtë e vërtetë se ata pothuajse i vranë të gjithë anëtarët e familjes mbretërore, por për fat të keq si duket trashëgimtari i fronit, Aleksej, është ende i gjallë. Vetëm avoaret prej vitit 1917 e deri më sot përbëjnë shumën prej më se 100 miliardë dollarësh. Emri i Rothshildit pothuajse nuk dëgjohet. Rothshildët e kanë krijuar një rrjetë jashtëzakonisht të thjeshtë prej korporatave dhe bankave që punojnë për ta. Morgani - njëri ndër bankierët më të njohur në botë - ka qenë vetëm pion i tyre dhe ka punuar me kapitalin e tyre, gjë që kuptohet bile në vitin 1913, pas vdekjes së tij, kur pasuria e tij ka përbërë shumën vetëm prej 12 milionë dollarësh. E njëjta gjë ka të bëjë edhe me ata që janë të lidhur me familjen Kuhn, Loeb Co, Paul, Maio Vartburg, kolonelin Hauz - dorën e djathtë dhe gjeniun shpirtkeq të krytarit Vilson etj. Banka angleze, vepër e Rothshildit, ka lozur rol të rëndësishëm në të gjitha luftërat, revolucionet, krizat tregtare dhe të spiunazhit. „Lëvizja për ç’armatim” në vitin 1930, njësoj si e sotshmja, ka qenë po ashtu njëri prej shumë hapave të pandershëm të Rothshildëve. Qëllimi ka qenë që të zhduket i tërë armatimi i vjetëruar dhe shtetet të armatosen me armë të reja. Personaliteti i errët, Zaharovi, tregtari më i njohur me armë, ka pasur kontakt të përhershëm me udhëheqësit më të lartë politik botëror. Kështu, për shembull, në vitin 1917 tre liderët e mëdhenj - Vilsoni, Lojd Xhorxhi dhe Klemanso - vetë e vizitojnë Zaharovin në shtëpinë e tij në Paris. Zaharovi ka pasur lidhje të ngushta me të gjitha fabrikat për prodhimin e armëve si: „Krup”, „Shkoda”, „Shnajder”, „Bromboveri” etj., pjesa më e madhe e të cilave kanë qenë pronë e Rothshildëve. Ata ndodhen në Francë dhe në Gjermani. Në kohën e luftës këta kompani mbeten nën qeverisjen e Francës dhe Gjermanisë pamvarësisht prej veprimeve luftarake që bëhen
ndërmjet këtyre dy vendeve. Gjermanët nuk i sulmojnë fabrikat në Francë e as aleatët nuk i shkatërrojnë ato në Gjermani. Të gjitha materialet strategjike prej Francës kanë kaluar nëpër Zvicër për në Gjermani, gjë që ka qenë fshehtësi publike.
Ngjarjet botërore shekuj me radhë e deri më sot tregojnë se ato janë bërë në emër të diçkahit. Ata të cilët i kanë nxitur dhe i kanë udhëhequr ngjarjet përherë kanë gjetur mënyrë t’i arsyetojnë mjetet që t’ia arrijnë qëllimit të vet.
Napoleoni dhe Hitleri në synimet e tyre që ta sundojnë botën kanë pasur arsyetimet e veta. Revolucioni francez, për t’i lënë pa koka shumë njerëz të pafajshëm nën thikën e gijotinës, ka pasur arsyetimet e tij. Stalini për t’i likuiduar dhjetra milionë njerëz të rëndomtë rusë, ka pasur arsyetimet e veta. Në rrugën e njëjtë të arsyetimeve në Kamboxhë u likuiduan më se 3,5 milionë burra, gra dhe fëmijë të pafajshëm. Të njëjtin arsyetim e kanë pasur edhe ata të cilët në Luftën e Dytë Botërore i lejuan dhe u dhanë të drejtë kriminelëve katërdhjetë ditë të plaçkisin, të therin dhe të varin pa kurrfarë përgjegjësie. Edhe ata e kanë bërë atë në emër të diçkahit, në emër të revolucionit dhe të popullit.
Historia rrëfen se të gjitha perandoritë dhe qytetërimet e mëdha janë shkatërruar dhe janë zhdukur nga mëkatet dhe gabimet e veta. Qytetërimi i sotshëm nuk bën përjashtim. Perverzioni ka arritur kulmin e tërbimit. Koprracia dhe dembelia janë bërë parulla të përparimit. Morali për çdo ditë bie në një shkallë më të ulët.
Kur i lexoj dhe studioj ngjarjet nga e kaluara vij në përfundim se të gjitha personalitetet e njohura që janë përmendur më lartë, i kanë pasur me të vërtetë arsyetimet e veta. Napoleoni, të cilin e formoi dhe e ngriti Rothshildi, i shihte fajtorët për ari në atë kohë dhe vendosi që t’i likuidojë. Por si? Do të bëhej ende më i fuqishëm! Për fat të keq, kundërshtari i tij u tregua edhe më i fuqishëm se ai.
Kontrata e Versajit dhe kapitali e krijuan Hitlerin dhe kur e panë se ai nuk iu shërben ashtu si dëshirojnë ata, vendosën ta likuidojnë. Nga dëshira që të mbrohet ai shfrytëzoi mizoritë e fundit jonjerëzore që e tronditën botën.
Stalini, prej kur e likuidoi rivalin e tij, Trockin, duhej të mbrohej prej goditjeve të fuqisë së padukshme dhe të njerëzve të saj, të cilët e kishin zotëruar qeverinë sovjetike. Për urinë e imponuar artificiale, për spastrimet sistematike, për likuidimin e gjeneralëve dhe të shumë ndihmësve të tij në vitin 1938 edhe ai kishte arsye të mira - „për suksesin e revolucionit dhe për Rusinë matushkiane”.
Shumë çka nga ky libër do t’ju duket e pabesueshme. Duhet t’ju siguroj se të gjitha i përgjigjen të vërtetës. Do t’ju duken të pazakonshme, sepse njerëzit bien viktimë e programimit të planifikuar qysh më parë nga shtypi, radioja dhe televizori, programim i cili i nxjerrë njerëzit nga realiteti dhe e forcon fantazmën e tyre. Kështu, për shembull, të gjithë këta filma fantastikë, në të cilët bëhet fjalë për galaksinë, luftërat e yjeve, NLO dhe për shumë fantazia tjera, pasqyrohen dhe lënë kopjen e tyre në ne. Njerëzit e shikojnë televizorin mesatarisht nga 3,5 orë në ditë. Kjo merr më shumë kohë se sa ka nevojë të kryejmë disa fakultete në jetë.
Nuk mendoj se të gjithë lexuesit do ta pranojnë të gjithë atë çka shkruan në libër si të vërtetë, por jam i bindur se shumë prej tyre do të mendohen dhe do të bëjnë përpjekje që ta analizojnë shumicën e ngjarjeve. Kjo me siguri do t’i sjellë në ndonjë përfundim. Kjo është e gjithë ajo çka dëshiroj dhe kjo do të jetë dhurata ime më e madhe.
Shumë shkencëtarë e parashtrojnë pyetjen se a thua, vallë, do të ekzistojë qytetërimi i sotshëm? Kjo është pyetje shumë me vend dhe aktuale. Tashmë nuk ka kohë për hamendje. Akrepi i orës lëvizë me shpejtësi djallëzore drejt sulmit të organizuar kundër njerëzve dhe shkatërrimit të botës. Për ta shpëtuar botën nga kataklizma e pritur duhet të shpëtohen SHBA, BRSS dhe Kina. Këto janë shtetet e vetme të cilat janë në gjendje të mbajnë një baraspeshë botërore. Viti 1990 është njëri prej viteve më kurajues deri më sot. Në një kohë të njëjtë të dy vendet socialiste dominante - BRSS dhe Kina - drejtohen prej drejtuesve të matur dhe largpamës të cilët nuk frikësohen që t’i pranojnë anët e dobëta dhe t’ia shtrijnë dorën të ashtuquajturit „armik” të deridjeshëm, SHBA. Kjo nisiativë u pranua shumë mirë prej Reganit dhe prej tërë
popullit amerikan. Le të vazhdojë kryetari i sotshëm gjurmëve të atij të mëparshmit dhe le t’i ndihmojë me gjithë zemër orvatjet e Gorbaçovit dhe të udhëheqësit kinez për një renditje të re dhe të drejtë. Udhëheqësit amerikanë në krye me Bushin le ta durojnë presionin e përqëndrueshëm të megabankave, synimi i të cilave nuk është marrëveshja por „ndarja e botës”. Sipas gjithë kësaj duket ata tashmë vendosin drejtuesit „e vet” të ri në ato dy shtete të dëmtuara. Shpresoj se kjo nisiativë paqesore do të pranohet me respekt e nder edhe prej botës tjetër, për shpëtim sa më të shpejt të njerëzimit.
Nuk ekziston e ashtuquajtura „qeveri botërore” që ta shpëtojë botën, sepse ajo është prodhim i një organizate të superfuqishme që vepron prapa skene vetëm për interesat e atyre treqind bankierëve të fshehur, të cilët me mjeshtri i fshehin emrat dhe pjesëmarrjen e tyre në të. Shpëtim i vetëm është që ata të dalin para gjyqit special ndërkombëtar dhe të përgjigjen për të gjitha sjelljet e tyre. Që të ndërpritet urrejtja ndërkombëtare, mosbesimi, rebelimet, luftërat në mes popujve, duhet të zhduket kjo organizatë e fshehtë e cila sundon dhe e pështjellon njerëzinë në botë. Shume evropianë janë të bindur se shumë të këqia në Evropë vijnë prej bankierëve amerikanë. Kjo është fshehtësi publike, sepse çdonjëri e din se kapitalistët prej Frankfurti, me në krye Rothshildët dhe ndihmësit e tyre të fshehur, kanë kaluar në SHBA dhe plotësisht i kanë marrë, posaçërisht pas legalizimit të kompjuterit të tyre të të ardhurave - Rezervat federale.
Unë jetoj në SHBA më se njëzet vjet dhe i falënderoj për pranimin që ma bënë. Vend i shkëlqyeshëm dhe me pasuri natyrore. Popull i shkëlqyeshëm, por, për fat të keq, naiv në aspektin politik. Nga gjenerata e vjetër rrallë gjenë të ndershëm dhe mikëpritës. Gjenerata e re me paramendim korruptohet dhe gjymtohet me anë të llojlloj drogave dhe dëfrimeve të përdhosura. Amerikë e shkëlqyeshme, kij kujdes! Zgjohu! Koha e fundit është që t’i hapish sytë dhe të shpëtosh!
Unë mendoj se Bashkimi Sovjetik dhe Kina shumë më lehtë do të ballafaqohen me problemet e veta të mëdha paraprake, me ato të brendshme dhe ndërkombëtare, se sa SHBA-të. Kjo është e tillë, sespe këta dy vende ende nuk janë përfshirë tërësisht nga oktopodi financiar dhe ekonomik i cili plotësisht ua zë frymën SHBA-ve. Këshilla ime e vetme është që këta dy vende të mos shpejtojnë të notojnë në ujërat e SHBA-ve, sepse me siguri do të fundosen. Politika e brendshme dhe ajo e jashtme e Bashkimit Sovjetik dhe e Kinës momentalisht më japin shpresë dhe mendoj se me ndihmën e tyre Amerika dhe bota mund të shpëtojnë nga e keqja. Megakapitali le të dalë para gjyqit të përgjigjet dhe ta kthejë të gjithë atë që e ka marrë në mënyrë të paligjshme prej njerëzisë. Një ndarje e tillë e drejtë e këtyre pasurive të mëdha në trajtë të trilionëve do ta bëjë botën sërish të kënaqur dhe të lumtur.
Një gjë pa dyshim është e sigurtë - se ju jeni dhe ekzistoni! Vetëm ju vetë mund ta ktheni besimin në mes vete. Nuk do të ketë paqe dhe dashuri të vërtetë në tokë, përderisa ju vetë nuk i ndjeni ato në vete. Kur dashuria do t’ua ndriçojë zemrën, kur arsyeja e juaj do ta shohë bukurinë e njeriut ashtu si është në realitet, kur nuk do të vazhdoni të kallni luftëra, vetëm atëherë do të ketë paqe. Ju duhet ta kuptoni misterinë e të dy kundërthënieve. Kjo është fshehtësia më e madhe që duhet ta dijë secili individ. Zemra dhe arsyeja duhet të ju mbeten një komplet. I panjohuri dhe miku për ju janë të njëjtë. Rrethi përqark dhe ne jemi pjesë e tërësisë.
Duke menduar vetëm për vete ju provokoni një aktivitet egoist që është në kundërshtim me normat e të tjerëve në shoqëri. Thelbi i jetës qëndron në mirëqenien dhe barazinë e të gjithëve. Dera midis nesh dhe jush është kyçur fortë nga ana e juaj dhe krijon barierë të padepërtueshme midis jush dhe njeriut. Ne mundohemi ta hapim këtë derë dhe ta largojmë barierën ekzistuese jo përmes ndarjes, por si një pjesë e pandashme nga kjo shoqëri në të cilën bëni pjesë edhe ju. Si një pjesë krejtësisht e ndarë nga shoqëria ju kurrë nuk do të jeni të lumtur dhe përherë do të jetoni në frikën e pakicës.
اka të shoh kur ju shikoj? Vetëm një fytyrë e cila rrezaton egoizëm dhe urrejtje ndaj të gjithë të tjerëve, ndaj tërë njerëzisë, ndaj tërë botës. Ndoshta ju mendoni se kënaqeni në njëfarë bukurie dhe lumturi! Ato janë forma fiktive dhe proporcione, sugjerime dhe stimulime. Ato paraqiten vetëm kur dashuria është aty, çdo gjë tjetër është refleksion.
ا’është liria e cila për ju është pothuajse e pakufizuar? Liria nënkupton të ndjekish çdo dëshirë me të gjitha format e saja, të përmbushish çdo cak dhe qëllim. Dëshirë e vetme për ju është që të grumbulloni më tepër nga ajo që posedoni, ose t’i pengoni humbjet. Dëshira e juaj i ndjek vetëm ato caqe që ju ofrojnë kënaqësi, kurse neve na shkaktajnë mundime dhe vuajtje. Nuk ka liri në dëshira, mendime dhe sjellje. Këto dikujt i sjellin kënaqësi, e të tjerëve mundime dhe vuajtje. Si rezultat përfundimtar, shpërblimet dhe dënimet janë qartë aq të pabarabarta sa që i madhi dhe i rëndomti, aristokrati dhe faqeziu ndodhen nën një emërues - fatkeqësi për të gjithë.
Ne vuajmë nga ajo që ju i ndani individët prej njëri tjetrit. Ka jetë, ka bukuri, ka mirëqenie. Si t’i barazojmë? Dhe si mund t’i ndajmë? Ndarja krijon konflikte: dashuri dhe urrejtje. Institutet që udhëhiqen vetëm prej një individi të ndarë krijojnë vetmi, fatkeqësi dhe mundime.
Pikësëpari duhet të dijmë çka jemi. اelësi është vetëm në ne, askund tjetër. Konfliktet e brendshme kanë filluar që nga momenti i krijimit tonë. Jetojmë në mes dritës dhe errësirës, të mirës dhe të keqes. Vjen koha kur të gjitha konfliktet ndërpriten, të gjitha pakëndshmëritë zhduken, madje atëherë paraqitet njohuria dhe fitohet pasqyrë e qartë për katastrofën e filluar prore.
Ju synoni që ta arrini lartësinë e paarritur. Patjetër do të dështoni edhe atë vetëm pse në vetëdijen tuaj ekzotojnë subjekti dhe objekti. Bëhuni të atillë që ne të shikojmë në ju sikur në të gjithë të tjerët - pa krahasime dhe pa akuza. Të mos ketë subjekte dhe të mos ketë objekte. Të gjithë të jemi të barabartë!
Ndaluni, mos e eksploatoni strukturën e jetës së njeriut e cila kërkon ndarjen e mundit, sipas ndarjes së njerëzve në klasa dhe shtresa.
Ndaluni, mos e shfrytëzoni përparësinë që u është dhënë dhe fuqinë ndaj klasave tjera.
Ndaluni, mos i shfrytëzoni të gjitha format e juaja të diktaturës dhe terrorit - hyrje në robërimin ekonomik në të cilin sot gjendet bota.
Jeta ka për synim që t’ju bëjë më të mirë, e jo më të këqij. Shfrytëzoni të mirat e saj sikur të gjithë të tjerët - me anë të djersës.
Momentalisht ju jeni i vetmi që qeverisni me botën dhe të vetmit ju jeni në gjendje ta ndryshoni, kështu që do t’i impononi një baraspeshë dhe drejtësi më të madhe. Tregohuni më human dhe pastrohuni deri në njëfarë shkalle prej mëkateve të të parëve tuaj. E kaluara më lehtë harrohet nga e tashmja. Po qe se nuk ju intereson njeriu i rëndomtë, atëherë mendoni në pasardhësit tuaj për nga gjaku. A thua, vallë, babai është në gjendje t’ua premtojë fëmijëve të dashur marrinë e vet, urrejtjen e vet dhe dënimin e paevitueshëm.
Jetoni një jetë të qetë dhe ofroni njerëzisë paqe dhe lumturi.Komploti botëror solli këto luftëra në botë:
Anglia 38 luftëra - 64 vjet
Franca 17 luftëra - 58 vjet
Rusia 13 luftëra - 28 vjet
Italia 9 luftëra - 14 vjet
Gjermania 6 luftëra - 10 vjet
SHBA 5 luftëra - 11 vjet
Japonia 3 luftëra - 6 vjet
(shënim i kryeredaktorit)

Fund