Si tu themi femijeve tane "JO", pa shantazh dhe pa britma

nga suela Sun 27 Sep 2009 - 1:00

Si tu themi feijeve tane "JO",pa
shantazh dhe pa britma
Nga frika i ndonje konflikti, dhe nga frika qe t'a humb dashurine e
femijes, prinderit e sotem kane mjaft veshtiresi qe ta vene autoritetin e tyre
mbi femijen. Mirepo sipas psikoanalisteve te sotem duhet caktuar kufirin e
deshirave ose kerkesave te femijeve pa ndonjefare fajsimi te vetvetes dhe duke
mos e perdorur dhunen.

Arbeni, qe tani i ka kater vjet, cohet dy tri a
kater here nga krevati para se te bie ne gjum. Prinderit e tij gati sa nuk
pelcasin. Ardiani nuk ha gje tjeter vetem spageta. As spjegimet e babit pa
nevrikisje dhe pa kercnim nuk bejne qe te leshoje pe, nuk i do perimet dhe pike.
Diari qe i ka tani dhjete vjete, posa kthehet nga shkolla shkon drejt e shikon
televizorin. Nena e tij nuk arrin dot qe ta bind djalin e vet. Dhe vetem atehere
kur babai intervenon me nje zhurme te madhe, atehere Diari duke i terhequr
kembet zvarre shkon per ti bere
detyrat.

Arbnorja e cila i ka
katermbedhjete vjet telefonon gati me ore te tera shoqeve te saja, dhe troket me
gishta mbi celularin e saj gjate kohes se drekes mu ne syte e prinderve te vet
te cilet jane gati te dermuar nga merzia prej gjesteve te vajzes se vet.

Keto femije per te cilet po flasim jane te tuajt, te tanet, ose te miqeve
tane. Ata nuk jane as toksikomane e as keqbersa por nuk kane edhe ndonje
turbullim psikologjik. Madje ata jane shpeshhere te kendshem. I vetmi problem
tek ata eshte vetem refuzimi i autoritetit te prinderit. Tani shtrohet pyetja se
perse prinderit e sotem me nje mund shume te madh kufizojne deshirat dhe
kerkesat e femijeve?
-Perse femijet rebelohen perpara detyrimeve qe iu
shtrojne prinderit?
- Perse eshte aq veshtire tu themi femijeve "JO"?
- Si
tu themi "JO" pa u tronditur dhe pa u nervozuar?

Keto pyetje sa e sa here
deshirojme t'ia shtrojme nje psikiatri ose nje specialisti qe merret me keto
ceshtje. Pytje te cilat jane te thjeshta, dhe qe i perkasin jetes se
perditshme.

A eshte e mundur
qe ti kufizojme kerkesat dhe deshirat e nje femije?

Gati te gjithe psikologet pergjigjen me nje "jo" per kete ceshtje. Qe
ti themi "JO" femijes dhe ne te njejten kohe ta permbajme vetveten me nje
gjakftohtesi te forte, ky eshte nje ideal te cilin e synojme te gjithe. Mirepo
eshte shume veshtire qe te arrihet kjo. Te bertiturat, kercnimet, shuplakat, e
shantazhet nuk jane akte te rastit. Keto ne te vertete jane reagimet qe
shkaktohen per tu mbrojtur prinderi. Mirepo ne anen tjeter hasim rezistencen qe
ben femija ndaj ketyre reagimeve te prinderit. Prindi e ndine vetveten
shpeshhere te pa fuqishem per ta kapercyer kete veshtiresi. Dhe ketu ai shtron
shpeshhere tyetjen se a eshte legjitime ajo cka kerkon prej femijes se vet.
Shkalla e pezmatimit mvaret prej funksionit te momentit te caktuar. Nganjehere
preferojme qe te perjetojme gjera mjaft te veshtira ne krahasim me ate se si
sillet femija. Mirepo ndonjehere varet edhe prej asaj qe konflikti me femijen e
vet mundet ne menyre te pavetdijshme tu rikujtoje ndonje pervoje te perjetuar
nga e kaluara e vet. Prinderit qe gjate femijerise se tyre i degjonin prinderit
e vet per cdo kerkese qe benin me nje "JO" e cila ishte me teper sodike, dhe qe
tani ta beje te njejten gje qe ti thoje femijes tij po te njejten "JO" edhe per
nje gje krejt normale, mund te ndodh qe mos ta perserise nje gje te till. Kjo
eshte nje "JO" e padrejt dhe e qellimshme e cila do te ishte nje "JO" e
tepert.

Nje prinder qe ka pesuar
nje edukate ndeshkuese, mund te ndodh qe ta mbertheje ankthi atehere kur femija
i tij refuzon tu bindet urdherave. Sepse ai ka pershtypjen qe do te behet nje
tiran ashtu sic iashte dhe babai i tij. Kjo mund ta coje gjere aty sa te
dorezohet para femijes se vet. Mirepo ketu mund te ndodh qe prindi te filloje te
bertas dhe ta rreh femijen e vet, vetem e vetem qe tia mbylli gojen patjeter
sepse kjo i rikujton te kaluaren e vet te padurueshmeMegjithese kur bertasim dhe
kur e ledhatojme femijen, kemi pershtypjen se kemi humbur, ose konstatojme se
jemi te pafuqishem perpara femijes. Po keto jane reagime te pafuqise perball
reagimeve te femijes. Duke e denuar femijen me te rrahura, prindi mundohet qe te
krijoi iluzionin se ajo cka beneshte nje fuqi e dhuruar, mirepo thelle ne shpirt
e ndien veten se eshte i eshte marrur autoriteti nga sjellja e femijes se
vet.
Kjo eshte me te vertete nje gje banale, dhe qe ne te vertete eshte nje
lloj drame ne familje. Shtrohet pyetje se a ka ndonje menyre tjeter se si te
sillemi? Ne te vertete ne e ndiejme shume keq veten ne momentin kur jemi ne
konflikt mi femijen. Te gjithe prinderit e ndiejne veten keq ne kete rast. Dhe
ne te njejten kohe te gjithe prinderit e ndiejne veten fajtor per keto. Aq edhe
me teper ndihen fajtore kur mendojne se te tjeret veprojne pak me mire se ata ne
keto raste. Mirepo ne anen tjeter kjo nuk eshte e vertete se te tjeret e kane
edhe aq lehte.
Qe ta ndaloje femijen qe mos ta beje kete apo ate nuk eshte
aq lehte gati per askend. Nuk eshte kjo pune qe behet lehte, kjo eshte nje pune
vertete e veshtire. Do te ishte me mire qe te bisedojme e qe tiu spjegojme
prinderve se sa te ftojme ne media psikologet e ndryshem te cilet lene te
kuptojme se me ne fund e kane zbuluar "receten" me anen e se ciles ne menyre te
mrekullueshme do ti rregullojme te gjitha. Ky lloj intervenimi s'ben gje tjeter
vetem se e rrit idene perball se ciles prinderit e ndiejne veten akoma me te
mjeruar e me teper te lenur pas dore prej te gjitheve.
Duhet te thuhet se
koheve te fundit eshte krijuar njefare besimi se disa prinder mund te rrine te
qete ne te gjitha rrethanat dhe mbi te gjitha cfaredo qe te ndodh psikologjisht
te jene korrekt. Mirepo kjo s'eshte e vertete! Para se te gjithash nese do te
kishte ndonje prinder te tille kjo nuk do te ishte e sigurt se a do te jete kjo
gje e mire per femijen. Nuk ka asnje prinder te perkryer.

Autor i kesaj analize eshte mesuesi M.P. me pervoje disa vjecare ne
Zvicer dhe ne atdhe. Ketu eshte marrur parasysh pervoja si prinder dhe si
pedagog. Vazhdon......... ju lutem jepni mendimin tuaj!!!

nga albania Sun 27 Sep 2009 - 1:28

te them te drejten femija ska pse ti thuash jo por tja shpjegosh sepse femija don edhe te kuptoi sepse gabon

nga **Anakonda** Wed 21 Mar 2012 - 17:37

Shpeshere prinderit kan probleme te tjera,pasi femijet bejn shum gabime edhe pse ne shum raste ua shpjegon me te mire ata serish se kuptojne,ia vlen ti bertasesh ndonje here,ose te hidhet ne fyt.