Pse nuk vlersojme gjithcka qe kemi?!

Guret e çmuar

Kohe me pare, nje burre po ecte ne plazh, ne nje nate me hene te plote...
Mendoi se po te kish patur nje makine te re do te ishte i lumtur.
Nese do te kish pasur nje shtepi te re do te ishte i lumtur.
Nese do te kishte pasur nje pune te shkelqyer, do te ishte i lumtur.
Nese do te kishte pasur nje grua te perkryer do te ishte i lumtur...
Ne ate cast u pengua me nje cante plot me gure.
Filloi te luante me guret, duke i hedhur ne det, nje per cdo here qe kish menduar:
Sikur te kisha...do isha i lumtur...
Derisa mbeti vetem me nje gur ne cante, te cilin vendosi ta mbante
Kur mberriti ne shtepi, verejti se ai gur ishte nje diamant i cmuar
Mendoi se sa diamante kishte hedhur poshte duke lozur ne det, pa e vene re se ishin gure te cmuar

Keshtu bejne njerezit...
Enderrojne ate qe nuk kane pa i dhene rendesi asaj qe kane prane
Po te verenin me mire, do te shihnin se sa me fat jane...
Lumturia eshte shume me prane asaj qe mendojme...

Cdo gur do pare me me shume rendesi...
Cdo gur mund te jete nje diamant i cmuar!

Cdo dite e jona mund te jete nje diamant i cmuar dhe i pazevendesueshem...
Cdokush nga ne mund te vendose nese ta vleresoje gurin apo ta hedhe ne det...

Po ti, a po luan me guret?
Miq, familje, pune dhe endrra?

Vdekja nuk eshte humbja me e madhe ne jete.
Humbja me e madhe eshte te vdesim perbrenda teksa jetojme.
Jetoje plotesisht cdo dite...

Njeriu i tille eshte krijuar..me gjithe te keqen qe mund te kete kjo gje, ka dhe anen e saj pozitive (si cdo gje tjeter ne toke), moskenaqja dhe kerkimi per me teper, per me mire e ka cuar njeriun ketu ku jemi sot, e diku tjeter neser...Gjths per mua e shijon jeten tamam ai qe fillimisht kenaqet me ate qe ka, duke mos hequr asnjehere dore nga te kerkuarit per me mire..( e pare kjo nga ana materiale)

Nga ajo shpirterore mendoj duhet te jetojme me shume ne te tashmen, ne ate qe eshte reale qe ti japim vetes mundesine te vleresojme ate qe kemi..ndryshe sdo e njohim asnjehere lumturine..

Sepse na ka mbytur babezia.

nga egoizmi i tepert per me shume harrojme te shikojm ate cfar na rrethon

Vetem kur i humbim i vlersojme.......

jam e vetedijshme per cfare kam dhe cfare ka vlere per mua nuk e le te humbi qe tia mesoj rendesine excited excited

.....e rendesishme eshte te vleresojme gjithmone ate qe e kemi, dhe te vleresojme drejte,e jo perciptazi....

T_o_n_i shkruajti:nga egoizmi i tepert per me shume harrojme te shikojm ate cfar na rrethon

Edhe une do thoja te njejten gje

c'ka nuk blihet me leke e vleresoj tejmase.

jam i vemendshem edhe pike.

pastaj kena edhe obligime e harrojme realitetin. 00027003

sepse s'dijme te cmojme

Ermelinda shkruajti:

T_o_n_i shkruajti:nga egoizmi i tepert per me shume harrojme te shikojm ate cfar na rrethon

Edhe une do thoja te njejten gje

flm qe mendon si une :lol!:

Qenia njerzore eshte shume e prirur ndaj lakmise. Keshtu qe sa me shume te kete, akoma me shume kerkon dhe me kete rast duke i'u perkushtuar lakmise per te arritur apo patur dicka me shume se sajo c'ka kemi, me apo pa dashje harrojme t'a vleresojme ate c'ka kemi per momentin...

Vleresoj ate qe nuk blihet me lek por ndertohet me mundim, njeriu cdo here kerkon shume e me shume e harron ate qe ka, mosvleresimi

shume here thona kena eme vlersu ate gja apo ate gja tjeter por gjithmone te njajtat gabime bajme dhe nuk shohim qe jeta asht e bukur e duhet me e shiju dhe duhet me vlersu cfare na sjelle jeta 00000

une i vleresoj per vete

Sepse te tille jemi gatuar mendja jone nuk vlerson ate qe ka por do me shume ose do nje tjeter gje me e nderru i duket gjithnje gjerat e tjeterit me te mire ose me vlere pa hedh syte te e vetja por per kete duhet ta humbasesh nje gje qe tja dish vleren dhe kur ta kesh tjetren ta shtregosh fort mos ta humbasesh me

sepse esht ne natyren e njeriut... Aq me shum ka...aq me shum do kerkoje...Nuk ngopemi kurr me asgje
Rendesine e vertet te shum gjerave e kuptojme vecse kur i kemi humbur ato

Jo gjithcka vleresohet po gjithcka ne jete analizohet per te vleresuar ate qe vlen

Sepse duam te dukemi me te mire ne syte e te tjereve.