Fjal te urta nga dijetaret

First topic message reminder :

Ka thene Seid Kutubi (rahimehullah!): "Fjalet
tona do qendrojne te vdekura, perderisa ne nuk vdesin per ceshtjen e
tyre, qe ato te mbesin te gjalla ne mesin e te gjalleve"

Dasëm pa mish nuk ka.

Dele e butë në qafë të ujkut.

Ec me këmbë tuaja e jo me mend e huaja.

E di gjalmi ç'ka torba.

Lira vjen kur s'i duhesh vdekjes.

Liria fitohet e nuk dhurohet.

Leku i huaj, peshon rëndë në xhep.

Kush s'lufton për liri, robërinë e ka në shpi.

Kush mba vesh botën, prish kokën.

Kur s'ka trimni, s'ka liri.

Kur m'i punonin arat, u liga dhe u thava, kur i punova vet, u maha dhe u ringjalla.

Kur se mbajnë njëzet e katër tuajt, nuk e mbajnë as katërdhjetë e tetë të huajt.

Këmba e di se ku e vret këpuca.

Kali i botës s'të nxjerr jashtë portës.

Jeton bleta majë malit, jeton dhe miza nën bisht të kalit.

I zoti ia sheh plagën kalit, nën samar, se qiraxhiu, ngrihet e shkon.

Gunë e huaj s'të mban ngrohtë.

E di vetë gomari ku i vret samari.

Më mirë një ditë në liri, se njëqind vjet në roberi.

Më mirë i lig e i lirë, sesa shëndoshë e me zinxhirë.

Mashë e tjetrit mos u bëj.

Me dorën e tjetrit, mos vrafsh as gjarprin.

Me duart e mija rrafa kokën time.

Më e urtë se delja nuk ka, por edhe asaj i ngjiten ferrat pas.

Më mirë gomar, po tëndin, se kalë, po të botës.

Më mirë nën dhe i mbuluar, se mbi dhe i gjunjëzuar.

Më mirë të vdesësh duke luftuar, sesa të rrosh i gjunjëzuar.

Më mirë të vdesësh në këmbë, sesa të jetosh në gjunjë.

Më mirë zog e në liri, sesa bilbil e në kulvi.

Mikun nderoje dhe vëre në qoshe, po zot shtëpie të jesh vetë.

Mish të ngordhur edhe egërsira nuk ha.