Poezi HUMORISTIKE (Te shkruara nge une.)

Poezitë që do të keni rastin të lexoni në vazhdim, janë poezi humoristike dhe i kam shkruar vetë unë.
Sarkazma që këto poezi bartin në brendësi të tyre, nuk ka për qëllim ofendimin apo përçmimin e askujt!
Unë i kam shkruar vetëm e vetëm për qejf, ndaj nuk kam dëshirë që asnjëri prej jush që do ti lexojë këto poezi, që të mos i marrë seriozishtë apo për ofendim...

Ju faleminderit shumë për mirëkuptimin tuaj të sinqertë.
Lexim dhe argëtim të këndshëm.

Me respekt për ju:
Saimiri...

Pune, pune nate e dit.
Qe te shohim pakez drite.
Eh Naim te ishe vet,
e t'a provoje turnin e trete.

Ne mesin ton kishe qendruar,
e the qe ishe duke u perveluar.
Po t'mos digjeshe, ne zjarr more Naim,
Askush s'do te te mbante ne kujtim.

E pra, more Naim keshtu e paska kjo jet,
dikush digjet e piqet, ndersa dikush tjeter qef.
Pune, pune, me ka ardhur ne maje te hundes.
Se qejfin e benkan ato qe i bejn bisht punes.

Ndaj te lutem, mos m'a mbaj aspak merin.
Sepse une e dua, ashtu sikurse ti letersine.
Por puna duket sikur eshte zbehur nga tradita.
Se keshtu na mesoj ne te rinjt, kjo politika.

Saimiri shkruajti:PLAK SHKERDHATA

Ne pallatin per karshi
Eshte nje plak shkerdhat
Ne ballkon tere diten rri
Komshijen plake, se le rehat.

Sa here qe del plaka
Ne ballkonin e shtepise
Ia fillon ky plak shkerdhata
Me kenget e dashurise.

Me zerin ne kupe te qiellit
Komshijes plake i kendon
Ashtu si puna e gjelit
Kur pulen e shikon...

:fishkelleje: hahahahahahaha

Poeti Dhimbjes shkruajti:NE PARK

Ne kete buzembremje,
ne nje stol te parkut.
Per dashni jane ndezur,
ndjenjat e nje plaku.

Me plaken e tij prane,
ulur ne stol qendrojne.
Me nostalgji e mall,
te kaluaren kujtojne.

Ju kujtohen vitet,
kur enede ishin te ri.
Dhe heret e panumerta,
qe benin dashuri.

Ndaj kjo nostalgji,
plakut na i ngjalli.
Nje te zjarrte dashuri,
porsi ajo, e nje djali.

Mbi trupin e plakes,
duart i leshon.
Por per fat te keq,
plaka nuk pranon.

Nuk eshte pune per ne,
thote plaka e rraskapitur.
Ne jemi shume te vjeter
dhe behet gati, per tu ngritur.

Plaku i kap doren,
dhe i thote, ku po shkon?
Vertet jemi te vjeter
por gjaku, po na valon.

Duke i thene keto fjale,
e puth ne buze lehte.
Duart me ngadale,
mbi gjokse ia mbeshtet.

Mos keshtu thote plaka,
se lame kokrren e namit.
Ketu ne mes te parkut,
ne rreze te akshamit.

Sa per kete pune,
ti mos u merzit fare.
Kete pune, thote plaku,
e bejne, burra me kollare.

Duart, ia heq nga gjokset,
tek kofshet ia leshon.
Plaku tashme i eksituar,
qe veten me se kontrollon.

Plaka e shkrete nuk do,
por c'fare ti beje plakut.
Qe i eshte mbushur mendja,
ta beje ne mes te parkut.

Mua po me vjen turp,
thote plaka e zene ngushte.
Turpin e kane ngrene me buke,
thote i shkreti plakush...

kam qesh me lot kur e kam lexuar

Knaqsi eshte edhe per mua, kur shoh qe te ka pelqyer kjo poezi Satirike.

Rrespekte nga une.