NË PËRKUJTIM TË DËSHMORËVE

Në përkujtim të dëshmorëve

SOT ATA PREHEN TË QETË NË TOKËN E LIRË TË KOSOVËS


Shkruan:Shaban CAKOLLI

Janari është muaji në të cilin figura të mëdha të kombit tonë ranë heroikisht në ballë të detyrës
të shejtë për çlirimin dhe bashkimin kombëtar:Që nga Gjergj Kastrioti,Isa Boletini(i vrarë pabesisht
nga shovenistët malazez) e dei më 17 janar 1982,kur UDB-sërbo-sllave në Untergrupenbach të
Gjermanisë vrau atdhetarët zemërzjarrtë-Jusuf e Bardhosh Gërvallen dhe Kadri Zekën.Këta trima
shquheshin me punën e tyre patriotike,solidaritetin e madh vëllazëror ndaj bashkatdhetarëve,të
cilët i ndihmonin në çdo rast,shquheshin për nga intelektualiteti,në organizimin e demostratave shqiptare
anekënd shteteve perendimore.....Jusufi,Bardhoshi dhe Kadriu kanë luajtur një rol të veçantë në
senzibilizimin e opinjonit të huaj rreth çështjes së Kosovës.UDB-ja i vrau,sepse ua kishte frikën.
Ata kishin të vetmin ideal Shqipërinë e bashkuar.Ne i vlersojmë lart,nderojmë veprën dhe figurën
e tyre.Që nga rënja e tyre në atë janar të kobshëm,në çdo janar janë tubuar shqiptarët e mërguar
nga të gjitha shtetet e Perendimit dhe bënim homazhe mbi varrezat e tyre,në vendin ku pushonin
vëllezerit Gërvalla dhe Kadri Zeka.Kolona të mëdha njerëzish kalonin në heshtje duke vënë lule
mbi varret e martirëve.Edhe shikimet e tyre sikur donin të thonin:Ne jemi me ju,idealin tuaj nuk e tradhtojmë
Mirëpo ,deri sa bëheshin homazhe mbi varrezat e dëshmorëve në Shtutgart,koha në të cilin ndodheshim
hapte varre të reja dhe çdo ditë shtonte numrin e dëshmorëve.E në atë kohë kur ne tuboheshim për homazhe
në Shtutgart,atdheun e kishim nën rënkimin e plagëve nga pushtuesi,luftën e kishim përpara.
Ne donim të jetonim të lirë,por liria kërkonte më shumë sakrifica.Dhe deshtën trimat e deshi dhe zoti dhe
ngjau mrekullia:Trima mbi trima veshën supet ngjeshën armet e i thanë pushtuesit:Kurrë më nuk
durojmë robërinë tënde.Me gjak e sakrifica liria erdhi.E për këtë liri vite më parë kishin rënë
Jusufi,Bardhoshi dhe Kadriu,kurse ne saherë tuboheshim për homazhe te varrezat e tyre,më dukej sikur po
dëgjoja zërat e tyre:Mos na e shtoni barrën duke na shkelur mbi varre,mos na rëndoni me lule të vyshkura të perendimit
mbi kokë,po bëni çmos të e bëni atdheun e lirë!Na i bartni eshtrat në atdhe,sepse vetëm atje do të
prehemi të qetë.Eh,dhimbje që nuk përshkruhej:Ne kishim të bënim me armikun më të ndyrin,që
të vriste trimat liridashës dhe as të vdekur nuk i lejonte që trupi i tyre të kthehej në tokën e atdheut!
Falë luftës çlirimtare të UÇK-së,erdhi edhe ajo kohë,kur mbi varrezat e tyre u dëgjua një zë i shumë
pritur:Erdhëm të ua bëjmë me dije se amanetin tuaj e quam në vend-Liria për të cilën u sakrifikuat ju erdhi!
Atëherë trimat u ringjallën,lanë gërmadhat e përendimit,e toka e Kosovës i priti krahëhapur.
U kishte ndërtuar troje plot stoli atdheu,e rrugët ua kishte shtruar me lule plot aromë lirie.
Kosova i priti krahëror hapur,e sot ata prehen të qetë në tokën e lirë të Kosovës.