Iluzionet e humbura te Almes

Ate qe deshi nga Big Brother, e mori. Sado e gjate te jete lista e arsyeve qe i ka shtyre miqte e saj te rinj te konkurrojne per t’u mbyllur ne shtepine e Vellait te Madh, ajo e saja ishte krejt e vecante dhe shume personale. Nuk kishte lidhje as me famen dhe as me eksperiencen ndryshe, as me nevojen per nje doze adrenaline ne gjak dhe as me vete shumen e majme te parave..Sigurisht nuk do te kishte qene aspak keq sikur llogarise se saj bankare t’i shtoheshin 100 milione, por edhe pse pa to tashme, Alma Alikaj thote se ndihet e lumtur. Misioni eshte permbushur dhe me kete nenkupton babane e saj e bashke me te edhe shume njerez te tjere, te njohur ose te aferm, qe deri diten kur shkeli pragun e shtepise, cep me cep te mbikqyrur, trazonin kujtimet e kohes se rinise se hershme. Te gjithe atyre duhej ne nje menyre ose ne nje tjeter t’u tregonte se ne cfare ishte shnderruar gjate ketyre viteve, cfare ishte e zonja te bente, cfare karakteri kishte dhe si perballohej me jeten. Big Brother ia kishte dhene kete mundesi duke kapercyer mbase cdo parashikim.

Dsa dite pasi shqiptaret votuan qe Alma Alikaj te dilte nga loja, 29 vjecarja shkodrane ndihet ende nen efektin e mbylljes per jave te tera. Ka gjetur jashte shume njerez qe e prisnin, – mbi te gjithe i fejuari italian, – shume njerez qe edhe pse te panjohur kerkojne ta takojne, shume shkrime gazetash e revistash, lajme te verteta ose jo, dhe per cudine e saj, edhe shume intervista te te atit, te cilat do te kish dashur te mos ishin dhene. “Jo gjithcka ka qene e nevojshme te thuhej publikisht. Perkundrazi”. I gjithe ky bombardim informacioni vetem sa po ia vonon rikthimin ne realitet. Lodhja i lexohet dukshem ne fytyre ndaj me ate shkodrancen e pandryshueshme shpjegon shpejt e shpejt rrathet e zinj poshte syve: “Keto dy dite kam fjetur shume pak”. Sepse oret qe pasuan shfaqjen ne spektaklin e drejteperdrejte te se shtunes i ka kaluar ne aktivitet te plote. Ndihet e perfshire edhe pse ende nuk e di tamam se cfare ka ndodhur me te, me jeten e saj, e cila tanime nuk eshte me private dhe e painteres per te tjeret, dhe mbi ate se cfare e pret te nesermen. “Megjithate jam e lumtur, une e realizova qellimin per te cilin hyra ne Big Brother”, perserit edhe nje here te dyte. Ne fakt ka plot per te treguar per kete te fundit, – qellimin, – por edhe per te gjithe te njohurit me te cilit shtepia e perballi, miqte e rinj, ciftin aq te diskutuar e debatuar Neda-Ogren, efektin BB, fituesin sipas saj dhe ne fund dasmen qe po planifikon me te fejuarin, Antonio, e qe do te organizohet kete vere ne Shkoder. Shume vendime, sic eshte ky i marteses, i pershpejtoi pjesemarrja e saj ne kete reality show, por edhe shume realitete jane ndryshuar tashme prej tij, sic eshte marredhenia me te atin. Lidhje-ndarjet me te cilin jane zanafilla e gjithckaje, nje histori qe daton shume e shume vite me pare, kur Alma nuk i kishte me shume se dhjete vjec.

“Nuk hyra ne Big Brother per te ngritur ura lidhese, sic mund te jete thene. Doja t’i tregoja tim eti se kjo jam une. Me sakte atij, por edhe te tjereve, njerez me te cilet lidhet e kaluara ime, kohe kur isha vecse nje femije. Doja t’u tregoja karkaterin tim, menyren sesi perballem une me jeten. Ia kam borxh sime meje kete. Im ate duhet ta shohe dhe kuptoje se si me ka rritur ajo”. Nuk eshte nevoja ta ngacmosh me pyetje per ta nxitur te flase. Sic e shpjegon vete qe ne krye te heres, eksperienca ne Big Brother pervecse e paharrueshme dhe e jashtezakonshme i ka dhene nje mundesi qe veshtire ta gjente ndokund tjeter: mundesine per te pare brenda vetes; per te menduar gjere e gjate; per t’iu kthyer se shkuares ne te cilen ka gjetur episode qe kujtesa dukej sikur i kishte fshire. Ritmi i te perditshmes nuk ta lejon nje luks te tille. Pastaj oret e kaluara ne dhomen e rrefimit brenda shtepise i kane bere edhe nje tjeter efekt: Aftesine per te folur per veten dhe historine e saj pa droje, pa pasur friken e paragjykimit apo keqkuptimit. Per me teper qe ajo e Almes ka qene nje jete e mbushur, per fat te keq, me shume me ndodhi te hidherueshme sesa te gezueshme. “Prinderit e mi nuk kane shkuar kurre mire me njeri-tjetrin. Im ate nuk ka punuar kurre, nuk ka kontribuar kurre ne shtepi. Per aq vite sa jetoi me time me mbaj mend vetem sherre, fyerje, dru. Duke qene keshtu, gjyshi im i tha mamase te kthehej ne shtepi”. Pas shume ndarjesh e bashkimesh, fundi i pashmangshem kishte ndodhur. “Mbaj mend qe mamaja me la tek im ate deri diten kur gjykata te vendoste per divorcin. Kam qene shume e lidhur me babane tim, por shume gjera u thyen ato dite kur ai me merrte per dore dhe me conte para hyrjes se ndermarrjes ku punonte mami. “Shikoje”, – me thoshte. “Mami iku dhe te la”.

Megjithate kur gjyqtari e pyeti diten e vendimin se me cilin donte te jetonte, Alma kishte zgjedhur te emen. I ati e trembte. Ai nuk ishte me ai burri i forte dhe i adhurueshem qe i mbushte endrrat e femijerise, por nje njeri i cuditshem prej te cilit donte te largohej. “Zgjedhja ime e beri efektin e vet. Kur u ndame im ate me tha: Harroje qe me ke baba”. Edhe po te mos donte Alma, do ta kishte harruar gjithesesi. Sa me shume vitet kalonin, aq me pak ajo dhe i vellai me i vogel takoheshin me te. Per te mos folur pastaj per ndihmen apo pranine e munguar kur ia kishin nevojen. “Pervec kesaj damka e vajzes me prinder te divorcuar me ka perndjekur ngado: ne shkolle, ne shoqeri. I referohem atyre viteve kur them qe hyra ne Big Brother per te percjelle mesazhin: ja ku jam, ja si jam”.

Pse ishte femije prinderish te ndare e mbi te gjitha pse e pranonte hapur, edhe pse 15 vjece, se i pelqente nje djale, vendosen ta fejonin. Historia e jetes se Almes eshte e mbushur plot. Per t’u bindur mjafton te degjosh vazhdimin e ngjarjeve ne qender te se ciles eshte nje vajze e vogel qe kundershton me lot e ulerima gjyshin, mamane e dajallaret se nuk do te fejohet e martohet. “Nuk ma vuri veshin askush. Me fejuan dhe nje vit me pas me martuan. Ai ishte nje djale te cilin e urreja”, thote Alma. “Edhe sot kur e kujtoj me vjen nder mend dritherima qe me pershkonte trupin”. Ne shtepine e saj nuk u be dasme. Tre muaj para se Alma te percillej per ne shtepine e te shoqit, kishte humbur jeten aksidentalisht tezja e saj 33 vjecare, e vetmja kunder kesaj lidhjeje. “Ajo ka qene gjithcka per mua”, thote Alma duke shtuar se nata e pare e marteses ishte e mbushur me lot, britma dhe dru. “Aq sa thirren mamin te me qetesonte”. Por me gjithe kembenguljen e saj dhe te gjyshit, nuk do te kishte nje nate te dyte. Te nesermen, pasi kishte paralajmeruar te vetet se do te vriste veten, Alma kishte gjetur nje tjeter zgjidhje, me te mire: Te arratisej nga shtepia e burrit, per te mos u kthyer me kurre. “Trokita ne deren e nje shoqes se nenes time, e cila kur ma hapi me tha: Te kam pritur qe mbreme”.

“Vazhdimi i historise eshte i mbushur me te tjera probleme. Familja e burri me kerkonte me sebep se u kisha turperuar deren. Te mite gjithashtu. Jane zakone te vendit, probleme sheshimi i te cilave eshte shume i veshtire. Nena ime pasi kishte besuar gjithe naten se me kishte humbur pergjithmone, kur me gjeti me premtoi se nuk do te me kthente aty. Me strehoi tek disa kusherinj dhe une u ktheva ne shtepi vetem pasi problemi me krushqit ishte zgjidhur. Nuk besoj se atij njeriu i mbeti ndonje merak i madh, shume pak kohe me pas u martua me nje shoqen time te klases”.

Ndersa Alma pak muaj me vone, bashke me te emen mori rrugen drejt Italise me gomone. Ne dasmen e saj pervec te atit kishin marre pjese te gjithe te afermit nga babai dhe pavaresisht marredhenieve te krisura me kete te fundit, halla e saj ne Itali ishte ofruar ta mbante andej per te larguar nga problemet shqiptare. “Por mami nuk me la te ikja vetem. U nisem bashke dhe pasi ndenjem disa muaj atje, u kthye per te marre vellane. Ka ardhur bashke me te perseri me gomone dhe fillimet ishin shume te veshtira per ne. Keto dy udhetime u bene me para borxh dhe deri kur leket u kthyen deri ne qindarken e fundit, kemi punuar nga mengjesi deri ne darke vone”. U vendosen ne provincen e Foxhias, ku jane edhe sot, dhe vitet e para Alma kujton veten duke punuar gjate dites ne arat e mbjella me domate, ndersa naten ajo si kamariere ndersa e ema ne kuzhinen e lokaleve te ndryshme. “Gjithe jeten time kam bere me shume se nje pune”, thote Alma. Edhe kur jetonte me te emen, por edhe kur iku nga shtepia e saj per te qene me vete. “Punova si shitese ne dyqan pasi i mbusha 18 vjetet dhe darkave ne lokale. Keshtu deri kur nje mikesha ime qe e njoha gjate nje udhetimi pune, me ftoi te shkoja ne Milano”. Qyteti i cili permbledh periudhen me te veshtire, por edhe me te bukur per Almen. “Fillimi ka qene i tmerrshem por meqe isha mesuar te punoja shume, e mora veten dhe jo shume muaj pas atij transferimi arrita te filloja shkollen, te punoja si PR neper aktivitete te ndryshme dhe te shnderrohesha edhe ne nje fotomodele qe fitonte jo pak. I lejoja vetes nje shtepi me qera dhe nje jete te mire, te pakten deri ne shkurt te vitit 2006″. Deri atehere fati i kishte buzeqeshur edhe mamase se saj, e cila prej kater vjetesh ndante jeten me nje italian te quajtur Antonio, i cili ne ate kohe humbi jeten aksidentalisht duke prere ne mes gjithcka. “Nuk e mbaj mend se cfare ka ndodhur me mua pasi mamaja ma dha lajmin ne telefon. Me ka cuar ne shtepine e saj nje miku im dhe per te pakten dy vjet u shkeputa nga gjithcka. Nderpreva kontaktet me njerezit, mbylla jeten e Milanos dhe vendosa te qendroja me time me. Bashke me Antonion ajo kishte hapur nje dyqan te vogel, por kjo nuk i lehtesoi edhe aq gjerat, Llogarine e perbashket bankare qe ajo kishte me te, e moren femijet qe Antonio kishte nga martesa e pare, ndaj vitet e para mbijetesa jone u be e veshtire”.

U ngrit perseri ne kembe megjithate. Pasi la pas Milanon dhe gjithe eksperiencat qe kishte kaluar aty, Alma ndertoi nje jete te re prane se emes. Dy vjet me pare eshte njohur rastesisht me Antonion, nje avokat 42 vjecar, me te cilin po planifikon martesen e shpejte ne Shkoder. E kote ta pyesesh per lidhjen e saj sepse qetesia me te cilin ai e ndjek nga tryeza ngjitur (per te mos e shqetesuar), gatishmeria per t’i ndenjur prane nese ka nevoje, e ne fund vete rrefimi i Almes jane deshmitaret e nje lidhje qe i ka dhene provat nese wshtw e forte. “Pas gjithe ketyre vendosa te konkuroj ne Big Brother. Kisha nevoje qe personazheve qe kane luajtur role ne jeten time t’ju coja ate mesazh qe ju thashe. E arrita kete qe javen e pare. Ky spektakel ka qene nje nga eksperiencat e mia me te bukura. Pata kohe te reflektoja me veten dhe te tjeret. Qendrimi mbyllur aty eshte nje stres psikologjik qe te ve ne prove. Kam njohur dicka te re tek vetja ime”. Dhe mbi te gjitha ka shkaktuar nje efekt te jashtezakonshem tek i ati, i cili pas tre vjetesh pa asnje komunikim me te bijen, ka kerkuar ta takoje. Efektet dhe detajet e atij takimi jane transmetuar te shtunen e kaluar drejteperdrejt, por pas daljes Alma ka pesuar nje tjeter zhgenjim prej tij. “Kur dola, lexova intervistat qe ka dhene, te pavertetat qe ka shqiptuar per mamane time te tipit “eshte faji i saj qe jam ndare nga Alma”. E verteta eshte krejt ndryshe dhe me ka ardhur shume keq qe ai zgjodhi kete rruge per t’u lidhur me mua. Do te kisha dashur ta kishte bere ne heshtje, larg publicitetit. Nuk do ta kisha dashur kurre qe ai te vinte ne spektakel. Megjithate tani qe dola do ta takoj dhe do t’i them shume gjera”.

Meqe tani mund te flase hapur edhe per banoret e tjere, Alma nuk ngurron t’i kthehet marredhenie se trazuar me ciftin aq te perfolur te Big Brother-it te ketij viti, Neda-Ogren. “Dy vajzat qe doja me shume aty brenda jane qene Alkena dhe Neda. Kishim nje raport fantastik, i cili po te ishte per mua do te kishte vazhduar. Por Alkena doli ndersa Neda solidaritetin nuk e kishte art te vetin. Une jam shume e sigurte qe Ogreni nuk e do. Ai shtiret per te fituar”, thote per te shtuar ne fund edhe nje here tjeter, se kur kujton ambjentin qe ishte krijuar aty brenda ditet e fundit, ndihet akoma me e lumtur qe ka dale. “Megjithate pas gjithe ketyre javeve mund t’ju them se ajo qe e meriton fitoren kete vit eshte Ermela. Me zemer do te doja te ishte Marjeli, por me logjike duhet te jete Ermela. Ajo ka hyre per loje aty, por nuk e shet shpirtin per te. Pastaj ajo ka edhe nevoje per ato para”. Megjithate kjo mbetet per t’u pare dhe tanime Alma ka vetem kuriozitet per fituesin. Misionin e vet e ka kryer. I ati e di se c’vajze ka dhe me kete rast, pavaresisht zhgenjimeve te fundit, Alma Alikaj kerkon t’i percjelle edhe nje mesazh te fundit: “E kam falur babane tim”.

Alida Cenaj Klan

epo iluzioni eshte thjesht nje iluzion.