Monologje Vargjesh nga eGo0sTyle

Ditet e mia pa ty.

Ndersa le punen nisem e sbres shkallet e teksa del tek dera kryesore nxjerr helmin e mallkuar por qe esht e vetmja gje ne kete bote qe mua deri ne sot sme ka tradhetuar e po ma merr jeten me therrime e qe e di qe nje dite do fitoj, teksa eci humbem ne mendime e thjesht rutina i ben kembet te ecin po ne te njejten rruge qe kan ecur nje dit me pare.. me ne fund marr makinen e nisem per ne shpi e tek sa hy ne dere kryesore papritmas trupi fillon e prehet ne paqe e gjeja e par qe me shkon ne mendje esht te shtrihem e te vozis ne kanalet e televizionit e vet si pa e kuptuar i bej kto gjera.

Ndersa shtrihem perhumbem ne gjum te thelle e shikoj nje vegim qe vjen drejt meje sikur dielli te kishte shkeputur nje pjese te tije e frikshme por gjithmon njeriu kerkon te zbuloj te pa zbuluaren e teksa afrohem i njejti mankth qe me ndjek pernate behet subjekt e i kesaj nate TI. Ndoshta zoti me mallkoi diten qe un u ndava prej teje e tani sme le me te qete deri sa te mbyll syt njeher e pergjithmon, ndoshta mekatet qe kam bere ne kete jet po me perndjekin e do me bejn qe ta paguaj per tere te keqijat qe kam bere, ndoshta ... sa shum ndoshta edhe pse sjam i sigurt cila nga keto eshte. Ngrihet nje pikepyetje aq e madhe para meje saqe e shikoj veten nje pikez uje ne oqean, rishoh veten time ne pasqyre si dicka te pafuqishme per te ecur para, ndoshta ishe ti ajo qe i jepje diteve te mija forcen qe kerkonin, ishe ti ajo i jepje sens jetes time e tani qe jam pa ty humbem ne ironin e vegimeve qe me perndjekin kudo.

Ndersa rri ne kervat i perhumbur ime me vjen e me cliron duke me thene qe te shkoj ne kervat te shtrihem per te fjetur e ca me pertese ca me padeshir por i pergjumur dal jasht e nis pi cigaren kete shoqe qe esht kaq e heshtur por duket sikur me kupton e rrin me mua ne cdo moment qe ndihem keq, futem brenda e shtrihem si i vdekur ne kervat duke shpresuar qe kur te hap syt neser do jete dite e re per mua. Ah se harrova Nuk Rishoh me Endrra Ato humben qe kur te Humba TY.

By LoBuS

Sikur...

Endem neper lojra fjalesh te gjej shpjegimin e fjales trishtim e papritmas ndjell vetemine e tek e shoh te afrohet afer meje me buzeqesh e un tek e veshtroj me nje buzeqeshje ironike i them jo me dashje te vij drejt meje ta perqafoj e nese sdua pershperis kjo prap se prap mbetet vetemia ime e bashk te dy endemi pa kufi e teksa mundohemi te ndjellim ndonje grimce vrer askund nuk e shohim te shkruar nje perkufizim te fjales "Trishtim". Lodhemi e te dy ulemi te pushojm un dhe vetemia ime e ndersa rrim ne qetesi e veshtrojm njeri tjetrin ne mendje me shkon e kujtohem sa kohe kam qe e njoh e e pranoj ne zemren time boh as vet se di.. Ah sikur te mos ta kisha njohur kurr por dikur un i marri rash ne dashuri e nga nje ndenje kaq e brisht fillova te hidhja fjaleza pa mbarim ne leter e teksa sot i shikoj me duken me shum se nje ujevar e papritmas e pa kuptuar vetemia me perqafon e ndjej nje ere prekse ne trup e mishi me rrenqethet por prap e pranoj me kenaqesi duke e ditur se ndoshta diku ne nje te ardhme sdo te ket me ere te ftohte te me perqafoj por nje zjarr i madh e i pashpirt.

Mundohem te gjej nje grimce jete ne mua por gjithkund shoh pjeseza jeteze te vdekur, grimca shpirti qe kerkojn te ngrihen e te bashkohen por nuk arrin te shohin me pjeset qe i mungojn, shoh lote te rrjedhur ne mollezat e faqeve por qe nuk kan me fuqi te shkojn me teje e nderkohe ndersa penen vozis ne leter duke shkruar nje merr guximin e hidhet nga faqja e bie ne leter, ulem e shikoj e rishoh veten time, fytyren time te zbehur tashme te bere si nje ftua i porsa pjekur, shoh vetullat e ngrysura si nje muzg i ngroht vjeshte, shoh dy sy qe shprehin vetem nje deshire Te Te Rishohin Perseri Ah SIKUR..... shoh nje buze te thar e te plasaritur qe ka kohe qe nuk di c`esht buzeqeshja e nje mjeker tashme te humbur si nje shkab e vjetersuar e e hedhur ne papafingo... ah sikur cdo gje te ishte si me par...

E ndersa perpiqem te shkruaj monotonin e diteve te mia ndjej thelle ne zemer qe dicka po me therr aq fort saqe me duket sikur po vdes... e shtrihem..... le penen ne gjoksin tim tashme te futur thelle nga dhimbja qe se duron dot me e preh duart e mia qe me duket kam shekuj qe i kam perdorur e trupi fillon mos te me bindet me e sikur me thot boll tashme cdo gje mbaroi thuaj mendjes tende te ndaloj ajo iku te la lere te shkoj prano kete fakt jeto te tashmen e shoh qe ne trupin e mendjen time ka plasur nje luft e temerrshme e as vet se di kur do te mbaroj.. e ndersa mendime te kota me shkojn ne mendje zemra nis e therret..... hey... ketu je dua te te bej nje dhurat e them me vete mos vetemia qe harrova prane tani do te me bej ironit e saj e te me bej te ndihem akoma me keq se c`jam e perpiqem perpiqem mos te fle e mos te dremitem si i vdekur por ja qe cdo gje tani pa ty esht bere me e fort se un e cdo fuqi qe un kisha nuk esht me u zhduk ne univers duke te kerkuar ty... e dorezohem nis dremitem ... e kur te zgjohem te lutem nqs me sheh me ne sy mos u hidhero ato i kam nga gezimi qe bashk ne Enderr ne Ishim perseri si Gjithmon Te Dy...!!!

By LoBuS

je shume nostalgjik dhe trishtues po gjithesesi shume bukur

LoBus..nje keshille..te gjithe keto shkrimet tua qe deshiron ti kesh ne konkurs..shkruaji ne NJE teme..vendos titullin e saj psh "Shkrime nga LoBus"..ose dicka tjeter.

Pershendetje LoBus.
Do te kisha deshire te te shprehja komplimentet mia per keto dy monologjet me siper, pasi me pelqyen vertet per nga fakti se je shprehur vertet lirshem ne cdo rresht, me ndjenja te buruara nga
shpirti qe, si duket ne te njejten kohe me dhimbjen e mungeses mban
persiper paksa edhe peshen e pendimit, per kete humbje.

Sa per kritike, nuk mundem te them edhe shume per arsye se nuk jam i afte apo nga ato qe kane mbaruar per ktitike letrare, por thjesht mundem te te them qe, ke disa gabime gjuhesore ose me mire daktilografike ne shkrimet e tua me lart.

Te uroj suksese ne vazhdim dhe shpresoj qe t'na sjellesh edhe
te tjera shkrime te ketilla, te mbushura plot ndjenja te pastra.

Sinqerisht:
Saimiri...

Pershendetje Saimir,

Doja te thoja qe per gabimet ne gjuhe jan per arsye sepse keto monolog qe ti lexove nuk jan te perpunuara, dmth jan menduar hedhur ne text dokument edhe sic u shkruan per here te pare ashtu
mbeten dhe ashtu kam qejf te mbeten per arsye sepse jan ndjenja te momentit dhe sic e the vet te buruara.....

Faleminderit :)

Te kuptoj qarte i nderuar, ndaj me behet shume qejfi qe je i tille dhe origjinal ne ndjenjat e tua qe hedh ne leter...

Suksese edhe njehere.

Sinqerisht:
Saimiri...

Faleminderit Lal :)

Wauuuu Me pelqyen shume Labus me verte flasin ndjenjiat ne keto shkrime flm qe i solle ketu ..

Faleminderit.... kam frik se ne te ardhmen do krijoj te tjera me te tille tematike mesa po shoh me parashikimet e mia te hidhura :)

Komplimente LoBus...Shum t'bukura!

Faleminderit Emona.

se me ke me ngjan lobus???? ku je ku je sikur te kam pare diku,,,,,

Arabela lol bujrum jam i hapur per publikun :P

Ne syt e tu shoh dy pika lot;u nisa te ti fshija por nuk munda dot.Doja te te thoja te lutem ti mos qaj,se per ndarjen ton ti ske asnje faj.Doja te vija tek ti,te te puthja pa pushim e te te jepja ngrohtesi.Por nuk munda pasi e pash se nje tjeter vajze tek ty po qendronte;e pash se ajo lotet ti ndalonte;e un ika pa te penduar si edhe fat ne dashuri duke te te uruar.(dikur dikujt......)