Shtëpiake të dëshpëruara apo të dëshiruara?!

Nëse dikur gjyshet tona, martoheshin që 14 vjeç, apo edhe sot atje këtu, ndryshe nga ato të parat, këto të fundit duan ta krijojnë familjen më shpejt, të mbarojnë punë që në rini se të ikën koha, ta kem burrin se më mbron, se kështu do burri apo edhe unë kështu dua, se familja thotë mos humb kohë: kështu kemi bërë edhe ne. Si mund të bëhesh nënë, kur ke ende nevojë për këshillat e nënës tënde! Në një kohë që pjekuria seksuale është arritur, fillon kërkimi për partnerin, se që në vit të parë të fakultetit do bëhesh me burrë. Ndoshta këtu është shfaqja sepse disa vijnë në fakultet të fejuara që në vitin e tretë të gjimnazit, disa ngelen shtatzënë, të tjera vijnë vetëm për tu martuar, disa për të gjuajtur dhe për ti gjuajtur, dhe sigurisht edhe leksionet nuk harrohen... Ndër të rinjtë që janë ende në një lidhje të re, shpesh herë është një mendësi që kur flitet për të dashurin apo të dashurën, ndryshe thuhet se më erdhi burri, kjo është e burrit tim, kjo është gruaja ime etj...Ndryshe e argumentuar, ky është imazhi për ta rritur ndër fjalë dashurinë si burrë dhe grua të martuar, ose ndryshe, edhe për ta përforcuar atë. Të bëhesh mama kur ke ende nevojë për këshillat e nënës tënde. E çfarë na qenka kjo, një shtypje e hapur e familjes, ndoshta edhe një dëshirë më shumë për të qenë më të lira! Pavarësinë, të cilën ne njerëzit e kuptojmë mbrapsht. Shpesh nga dëshira e tyre për të qenë më të pavarura nuk është as vendimi i tyre për ta bërë këtë, edhe familja e vajzës e ka një dëshirë të tillë. Madje të theksuar. Zgjedhja për të bërë familje në këtë moshë, ka të bëjë dhe me mjedisin se ku je rritur.
Madje brenda gjithë vështirësive, në të cilën varet kultura e familjes, prejardhja e saj, mendimi i gruas apo i nënës, gjyshes apo motrave të shtëpisë, dhe dëshira e prindërve për ta mbështetur këtë gjë. Pasi çdo gjë nga familja lind. Këtu nuk përjashtohen dhe rastet kur ai e rrëmben atë. Por përsëri të bëhesh MAMA, por edhe njëkohësisht studente është një lodhje e tepruar. Ose do ta lësh fakultetin, ose do të vish për ta vazhduar atë, dhe të tjerë brenda tij do të imponojnë më shumë respekt për tu bërë më tolerantë me ty, se je bërë nënë. Është e sigurt që respekti nuk mund ti mungojë, brenda arsyes se ajo e ka djalë apo vajzë, se si është barku i saj, së si është tani me shëndet, se sa qenka shëndoshur, e më pas fjalë për t'ia lënë vajzave apo grave në gjërat e tyre intime. Ky është një kompleks për të krijuar familje sa me shpejt të jetë e mundur. Por për çudi nuk vjen nga fakti se ajo kishte një të dashur, dhe padashje ngeli shtatzënë me të, ashtu siç ndodh gati padashje në botën e të rinjve, por vjen nga një dëshirë e mbarsur për tu bërë MAMA, të shtyra nga familjet e tyre, nga dëshira për të qenë më të pavarura, nga burri, nga familja e burrit; siç duket për të mbaruar punë sa më shpejt në moshë më të re. Dhe e gjitha kjo a ka të bëjë me një mendim të theksuar periferik?! Sepse një familje e shkolluar mirë, me vajzën ende në universitet nuk do ta dëshironte kurrë një gjë të tillë, për ta në plan të parë janë studimet dhe jeta e mirë e vajzës së tyre. Edhe do të mund ta pranonin të bërit MAMA, vetëm në qoftë se ajo do të ishte padashje shtatzënë... Po baballarë ka në fakultetet tona? Edhe në pastë, këtu ngrihet një pyetje, se a duhet të marrin ata leje lindjeje? Po sigurisht qe po. Nuk di por, di që burrat e tyre janë disi më të mëdhenj se ato vetë, dhe nuk kanë fare lidhje me fakultetin. Kjo është zgjidhje, askush nuk mund të ndërhyjë në dëshira. Problem është se këto vajza nuk shquhen për ndonjë mendim të tyrin influencues, apo edhe më të lirë.
Çka do të thotë se ende do të mbeten të varura diku. Por tani fillon trashja dhe fryerja, gjë që i bën ato më ta dallueshme estetikisht, pra më gra. Fakti i të qenurit grua, ato duhet ti nderojë. Nuk duhet të harrojmë që është vendimmarrje e rëndësishme, ku kemi vajza që mbajnë trupin në linjë me ç’të mundin, dhe nga ana tjetër këto vajza që harrojnë linjat për tu bërë disi më MAMA. Sigurisht janë më të lumtura, se kanë krijuar një familje. Zgjedhja u bë, nga familja e vajzërisë, për të shkuar në familjen e burrit, nga një vajzë me hire vajzërie, tashmë me një barrë më të rëndë për tu bërë më grua. Në qoftë se çdo fëmijë lind për të mposhtur prindin e tij, atëherë kjo është një mënyrë e të bërit MAMA, shumë më e hapur dhe e shpejtë në mposhtje të imazhit të parë prindëror; pra vajza këtu mposht shumë më shpejt prindërit e saj. Sepse ka edhe nga ato që nga viti i parë i fakultetit, vijnë sa për të marrë një copë diplomë, por mbi të gjitha për të gjetur burrë. Të tilla vajza janë të paafta dhe varen gjithmonë tek burri. Por ndoshta zgjedhin të mos kundërshtojnë, ose të pranojnë me dëshirë për tu bërë MAMA!!! E gjitha kjo ka të bëjë me injorancën apo zgjuarsinë e tyre, me atë mendim periferik, me shkesën, por pak me pëlqimin ende tradicional tek ne. Mund të pretendosh pak, që këto vajza të bëjnë karrierë! Nga njëra anë duhet ti respektosh më shumë, të tjera kanë lindur, dikush me barkun e bukur të rrumbullakët pret ende të lindë; duket sikur duhet ti respektosh më shumë. Vajza shqiptare ende është e dhunuar disi më me klas, shumë pak prej tyre e bëjnë vetë këtë zgjedhje. Në çdo mënyrë qoftë, këtu ka vend për një mangësi të theksuar intelektuale, për tu varur në kremastarin e shtëpisë së burrit dhe ne mendimin e tij, në paratë e tij, e si të thuash penisi i mashkullit dhe mitra e nënës së re janë vegla të thjeshta sa për një familje. Në një kurs mund të gjesh edhe raportin 50 vajza me 6-të djem. Por sigurisht ka midis tyre edhe ndonjë vajzë që mbahet për një inteligjencë të mirë intelektuale, por përsëri shumë pak. E gjitha kjo do të thotë se ato vijnë në fakultet për të marrë një copë diplomë, por në plan të parë kanë idenë për të krijuar familje sa më shpejt, se ndoshta ikën koha, por nuk ma do mendja se duan të bëjnë karrierë, sepse të rrisësh një fëmijë të duhet shumë. Kjo është një zgjedhje e rëndë, por nuk është zgjidhje. Ndërsa në të mbaruarin punë, të tjera e shohin sikur ta kenë jetën përpara, dhe sigurisht që pas lindjes së parë duan bëjnë karrierë se tashmë e hoqën barrën. Përsëri jemi në atë traditën e shëmtuar të të kthyerit në mitike idiote të gjyshërve tanë, për tu martuar shumë herët.
Si për ta theksuar përsëri, ato nuk mund ti bëjnë dot të gjitha. Ashtu të kthyera në gra, por që ende kanë disa hire vajzërie, të shtyra për të lindur sa më shpejt, si një shoqëri ende e paemancipuar mirë, që e kemi dhunuar gruan me shekuj me radhë, që i kemi vënë në shpinë MAMASË shqiptare një mit të shëmtuar Rozafe, duke sakrifikuar një nënë të re, se gjoja kjo e fundit u sakrifikua me dëshirën e saj. Me imazhin e saj luftarak të përhershëm me mburojë apo me shpatë, me shpikëse realiste-socialiste e traktoriste, e me pas drejt lirisë së depiluar, dhe me në fund në timon: por tani të zgjedhur nga ajo vetë. Kaq luftarake ka qenë gruaja shqiptare, kaq partizane me yll në ballë duke fjetur çadër më çadër tek ato të partizanëve! Ah po, harrova kjo është partizania, që u kënaq se e nxori partia në punë. Pse vallë ne nuk paskemi asnjë grua fisnike? Gurëzuan gruan, apo sot më mirë të themi e betonuan atë, por përse nuk betonuan burrin xhanën, ç'është ky mit kaq i shëmtuar? Sot për ndërtimin e themeleve sakrifikojmë kafshët, ndërsa gratë i përdorim për ti sakrifikuar më avash në punëra të tjera. Atëherë, formula është "G R U A = G U R". Që nga ato pak gra që janë në kuvend, që nga Kryetarja e Parlamentit që mban një pasqyrë në dhomën e saj të pritjes apo të gjumit, të kënaqësisë apo të joshjes, me një pikturë të “Motrës Tonë” në njërën anë, do të mund të kuptosh një imponim të theksuar feminizmi, për çdo mashkull që hyn në atë ambient të verdhë. Që nga çdo lloji ftese që të vjen kundër dhunës ndaj gruas, se gratë mund ti bëjnë të gjitha vetë me ndihmën e grave, pa burrat? Të shohim se sa deputete të mira do të jenë në kuvend. "Ne shqiptarët ende sot themi, më fal për shprehjen ajo është me barrë".

Nga Eljan Tanini për Gazetën TIRANA OBSERVER 5 Mars 2010

Te deshperuara sa duan edhe vdekjen.