Tmerri i familjes Spahiu, Dea është më mirë, kërkon të emën

TIRANE - Ajo është vetëm 2 vjeç dhe ende nuk është në gjendje të kuptojë se fati e ka dënuar për t’u rritur pa nënë e pa baba. Është shumë e vogël dhe e brishtë, ndërkohë që nga goja e saj dalin në mënyrë të pareshtur fjalët “dua mamin”. Ndoshta këto do të jenë të fundit momente kur ajo do të formulojë këtë fjalë “magjike”, që pamëshirshmëria e kobshme ia refuzoi për gjithë jetën. Dea është e vetmja e mbijetuar nga tragjedia e katër dhjetorit ku humbën jetën dy prindërit dhe motra e saj më e madhe.
Vogëlushen e gjejmë në reanimacionin e pediatrisë, ku prej disa ditësh është duke u kuruar. Fatmirësisht mjekët thonë se është jashtë rrezikut për jetën madje ka dalë edhe nga reanimacioni, por pamjet nuk janë të këndshme. E veshur me pizhame ngjyrë jeshile e çelët, ajo qëndron shtrirë në shtrat, ndërkohë që fytyrën e ka të lyer me një preparat mjekësor ngjyrë të kuqe. Në fytyrë nuk ka djegie, vetëm disa shenja të vogla që mjekët na sigurojnë se nuk do të lenë shenja në të ardhmen. Duart dhe këmbët e saj nuk mund t’i shohësh dot sepse janë të gjitha të fashuara. Në krah qëndron një vajzë e re e veshur në të zeza e cila i shtrëngon pa pushim dorën e fashuar. Të krijohet ideja se ajo është nëna e saj, por fatkeqësisht është vetëm bashkëshortja e xhaxhait që na siguron se do të përpiqet në maksimum që Dea të mos e ndiejë mungesën e prindërve. Dy kukulla ndodhen në shtratin e vogëlushes e cila i refuzon me indinjatë sepse kërkon të parealizueshmen, kërkon praninë e nënës që nuk mund ta zëvendësojë dot asnjeri.
Për Dean mësojmë se kur të dalë nga spitali do të kujdesen dy gjyshërit nga babai, të cilët janë tepër të moshuar: njëri 80 dhe tjetri 78 vjeç. “I ka edhe dajot dhe hallat por ata janë të gjithë në punë të vet. Gruaja që është brenda ka dy fëmijë, por ajo ka hallet e saj, ajo do nënën do babën”, - thotë një tjetër e afërme e vogëlushes që takojmë në korridor. “Ata ishin të rinj, u martuan, krijuan familje. Nusja ishte e bukur, e qeshur, e mirë, fëmijët i çonte rregullisht në kopësht, bashkëshorti e trajtonte mirë, dilnin shpesh për t’u dëfryer. Ç’ishte kjo që ndodhi?”, - vazhdon të tregojë gruaja në korridor. Në fakt përgjigja për atë që ndodhi është e dhimbshme, prekëse, e pakthyeshme. Realiteti është i hidhur, ndërkohë që e ardhmja e vogëlushes dy vjeçare edhe më. Ndërkaq, të hënën në mesditë, nga shtëpia e prindërve të Gencit, babait të ndjerë të Deas, u përcollën për në banesën e fundit trupat e pajetë të çiftit dhe fëmijës së tyre 5 vjeçar, tre makina funerali që tronditën të madh e të vogël.

Ngjarja
Orët e para të mëngjesit të ditës së dielë, më 4 dhjetor 2011, flakët e zjarrit dhe asfiksia mbytën tre anëtarë të familjes Spahiu, Gencin, Floridën dhe vajzën e tyre 5 vjeçare Jonën. Ngjarja ndodhi në rrugicën e Dërhemve, pranë rrugës Hoxha Tasim, ku Genci ishte banor i hershëm. Shtëpia e kobshme ishte marrë me qira nga viktimat, ndërsa mësohet se shkaku i vdekjes ka qenë bombola e gazit dhe kondicioneri, gaz i cili ka shkaktuar flakë e tym vdekjeprurës. Nga tragjedia mundi të shpëtojë Dea, vajza e tyre 2 vjeçe të cilën duket se e ka mbrojtur i ati me trup duke mos e lënë të thithë gazin vdekjeprurës. Dea u shtrua me urgjencë në reanimacionin e Pediatrisë e tani për fat, gjendja shëndetësore është nën kontroll. Vajza ka pësuar djegie në pjesët e gjymtyrëve, dhe dëmtime të lehta në fytyrë.

(d.b/GazetaShqiptare/BalkanWeb

nuk flas dot me per kete qe lexova

Aman ore Durrsak isha qe isha keq me bere me keq tani me kete 833945 833945

me vjen keq qe e hapa kete teme por po te doni dikush mund ta fshije dhe do beje mire ose kalojeni direkt ne arkiv qe te mos rrije shume aktive si teme

Gjunah,per kete vajzen e vogel...cc'ka pret nga kjo jete e vogle amon te rritet pa Prinder!!!! :qajjjjjj: