Jeta e Kësaj Bote

Ishte … dhe do të bëhet…











Jeta e Kësaj Bote

Universi yne ka nje rregullsi te persosur. Me miliarda yje dhe galaksia te panumerta levizin ne orbitat e tyre te vecanta dhe e gjithe kjo eshte ne nje harmoni te plote. Galaksite, secila prej te cilave perbehet nga rreth 300 miliarde yje, levizin / rrjedhin tek njera tjetra, e per cudi gjate kesaj levizjeje gjigande asnje perplasje nuk ndodh. Nje rregull i tille nuk mund te thuhet se eshte vetem rastesi. Per me teper, shpejtesia e levizjes se objekteve ne univers eshte pertej limitit te imagjinates se njeriut. Dimensionet fizike te hapesires jane gjigande kur i krahasojme me matjet qe perdoren ne Toke. Yjet dhe planetet, me mase sa miliarda e miliarda ton, dhe galaksite me permasa qe mund te llogariten vetem me ndihmen e formulave matematikore, te gjitha keto levizin ne rrugen e tyre te caktuar me nje shpejtesi te pabesueshme. Per shembull, Toka rrotullohet perreth aksit te saj ne menyre te tille qe cdo pike ne siperfaqe te saj leviz me nje shpejtesi mesatare 1 670 km ne ore. Shpejtesia lineare mesatare e Tokes ne orbiten e saj perreth Diellit eshte 108 000 km ne ore. Keto shifra jane vetem per Token. Pertej sistemit tone solar shifrat jane edhe shume me te medha. Ne univers, kur sistemet rriten ne permase edhe shpejtesia e tyre rritet. Sistemi solar sillet rreth qendres se galaksise me 720 000 km ne ore. Shpejtesia e Rruges se Qumeshtit, qe permban disa 200 miliarde yje, eshte 950 000 km ne ore. Kjo levizje e vazhdueshme eshte e paimagjinueshme. Toka, se bashku me sistemin solar, cdo vit largohen 500 milione km larg vendndodhjes se nje viti me pare.

Eshte nje ekuiliber i pabesueshem brenda kesaj levizje kaq dinamike dhe tregon se jeta ne Toke bazohet ne nje balance shume delikate. Variacione te vogla, qofte edhe me milimetra ne orbiten e trupave te rende mund te rezultoje me pasoja teper serioze. Disa prej tyre mund te bejne qe jeta ne Toke te jete e pamundur. Ne sisteme te tilla ku gjendet nje ekuiliber i madh dhe shpejtesi shume te medha, aksidente gjigande mund te ndodhin ne cdo moment. Por fakti qe ne bejme nje jete normale ne kete planet na ben te harrojme per rreziqet qe ekzistojne ne universin e madh. Rregulli ekzistues i universit me nje numer te paperfillshem te perplasjeve qe ne dime, na ben te mendojme se jemi te rrethuar ne nje ambient perfekt, te qendrueshem dhe te sigurte.

Njerezit nuk reflektojne shume per keto ceshtje. Kjo eshte arsyeja pse ata nuk arrijne te dallojne lidhjen e jashtezakonshme te kushteve te nderlidhura qe bejne te mundur jeten ne Toke, si dhe nuk arrijne te kuptojne qellimin e vertete te jetes se tyre, edhe pse kjo eshte nje ceshtje shume e rendesishme. Ata as nuk e cojne neper mend sesi ky ekuiliber kaq delikat ka ndodhur.

Sidoqofte, njeriut i eshte dhene kapaciteti per te menduar. E pa e perdorur kete fuqi mendore per te analizuar gjerat perreth me kujdes dhe zgjuarsi, nuk do te arrijme te shohim realitetin apo te kemi idene me te vogel pse bota eshte krijuar dhe kush eshte qe ka krijuar kete rregullsi te madhe qe leviz me kaq ritme te persosura.

Ai qe reflekton per keto pyetje dhe kupton rendesine e tyre vjen balle per balle me nje fakt qe nuk mund t’i largohesh: Universi ku ne jetojme ka nje Krijues, ekzistenca dhe cilesite e te cilit shfaqen ne cdo gje qe ekziston. Toka, nje ngrimce e vogel ne univers eshte krijuar per nje qellim te vecante. Asnje gje nuk ndodh pa nje qellim ne rrjedhen e jetes sone. Arsyeja pse njeriu ekziston ne Toke gjendet ne Kur’an ku Allahu thote:

“Ai është që krijoi vdekjen dhe jetën, për t’ju sprovuar se cili prej jush është më vepërmirë. Ai është ngadhnjyesi, mëkatëfalësi.” (Suretu El-Mulk: 2) ”Ne e krijuam prej një uji të bashkëdyzuar për të sprovuar atë, andaj e bëmë të dëgjojë e të shohë. (Suretu El-Insan: 2)

Ne Kur’an Allahu e ben te qarte asnje gje nuk eshte pa qellim:

“Ne nuk e krijuam qiellin, tokën e çdo gjë çka mes tyre shkel e shko (pa qëllim të caktuar). Sikur të kishim dashur të zbavitemi dhe sikur të donim ta bënim atë, Ne do të zbaviteshim në kompetencën Tonë, por Ne nuk bëmë atë.” (Suretu El-Enbija: 16-17)



Sekreti i Botes

Allahu e tregon qellimin e njeriut ne ajetin qe vijon:

“Gjithçka që është mbi tokë, Ne e bëmë stoli të saj, për t’i provuar ata, se cili prej tyre do të jetë më vepërmirë.” (Suretu El-Kahf: 7)

Permes kesaj Allahu pret qe njeriu t’i qendroje sherbyes i devotshem gjate jetes se tij. Me fjale te tjera, bota eshte nje vend ne te cilin dallohet ai qe ka frike dhe respekton Allahun dhe ai qe nuk eshte mirenjohes ndaj Allahut. E mira dhe e keqja, e persosura dhe e gabuara qendrojne prane njera tjetres ne kete bote. Njeriu testohet ne shume menyra. Ne fund, besimtaret do te vecohen nga jo-besimtaret dhe do te fitojne Parajsen / Xhennetin. Ne Kur’an kjo pershkruhet:

“A menduan njerëzit të thonë: “Ne kemi besuar, e të mos vihen në sprovë?” Ne i sprovuam ata që ishin para tyre, ashtu që All-llahu gjithqysh do t’i dallojë ata që e thanë të vërtetën do t’i dallojë dhe gënjeshtarët.” (Suretu El-’Ankabut: 2-3)

Per te patur nje kuptim te thelbit te ketij testi, njeriu duhet te kete nje kuptim te thelle te Krijuesit. Ai eshte Krijuesi qe posedon fuqi, dituri dhe zgjuarsi te pafund. Ai eshte Allahu, Krijuesi, Beresi i te gjithe formave.

“Ai është All-llahu, Krijuesi, Shpikësi, Formësuesi. Të tij janë emrat më të bukur. Atë e lartëson çka ka në qiej e në tokë. Dhe Ai është i Fuqishmi, i Urti!” (Suretu El-Hashr: 24)

Allahu e krijoi njeriun nga balta, dhe i dha gjithe tiparet dhe i dhuroi te mirat. Asnje nuk e perfitoi shikimin, degjimin, ecjen apo frymemarrjen vete. Per me teper keto sisteme komplekse u vendosen ne trupin e tij ne bark te nenes perpara se ai te linde, atehere kur ai ishte pa asnje aftesi per te perceptuar boten perjashta.

Duke patur gjithe keto te mira pritet qe njeriu te jete i bindur ndaj Allahut. Por siç e ben te qarte Allahu ne Kur’an, shumica e njerezve jane “prej atyre qe bejne pune te gabueshme” si dhe “jo mirenjohes” ndaj Krijuesit duke refuzuar t’i binden atij. Supozimi qe ata bejne eshte se jeta eshte e gjate dhe ata kane fuqi per te mbijetuar.

Prandaj qellimi i njerezve te tille eshte “te bejne sa te munden me jeten e tyre sa te rrojne”. Ata harrojne per vdekjen dhe boten tjeter. Ata synojne te kenaqen me jeten dhe te arrijne nivele sa me te larta jetese. Ja si e shpjegon Allahu lidhjen e ketyre njerezve me kete jete:

“Vërtet, ata (idhujtarët) e duan shumë këtë jetë dhe e zënë asgjë ditën e rëndë që i pret.” (Suretu El-Insan: 27)

Ata qe nuk besojne mundohen te shijojne gjithe kenaqesite e kesaj jete. POR, ashtu sic thote edhe ajeti, jeta kalon shume shpejt. E kjo eshte ajo qe njerezit harrojne me se shumti.

Ne Kur’an, shpallja e fundit e Allahut per te udhezuar njerezit ne rruge te drejte, Allahu vazhdimisht na kujton per natyren e perkohshme te kesaj bote. Me te vertete, kudo ku jetojme, te gjithe mund te prekemi lehte nga efektet shkaterruese te kesaj bote. Cdo cep i botes, sado mbreselenes te jete, do te pesoje keqesime ne disa dekada, ndonjehere edhe ne me pak kohe sesa ne mund te mendojme. Çdo gje ne Toke eshte e destinuar te zhduket. Kjo eshte natyra e vertete e jetes…

Eshte… dhe do te behet …

ne ket jet ke 4 alternativa;te duash,te vuash,te luftosh dhe te dashurosh(nese i ben dot0 je i afte te jetosh nese jo me tutje nuk mund te vazhdosh.