Dashuria fat apo mallikim?

Disa njerez kane nevoje te dashurojne dike, te kujdesen per dike dhe te ndjejne qe dhe dikush tjeter kujdeset per ta.

Ka
shume njerez qe qellojne me fat dhe gjejne dike, me te cilin/cilen cdo
gje i shkon mire dhe perfundojne dhe bashke, megjithese lidhja e tyre
mund te ket filluar qe ne mosha shume te reja!

Disa te tjere kan
len jeten, shkollen dhe shoqerine mbase dhe familjen per nje dashuri qe
me vone mbase nuk ka dal ashtu sic ata mendonin dhe me pas e mallkojne
ate!

Ke cila kategori do e fusnit juve dashurine dhe cili do ishte mendimi juaj mbi te ne lidhje me keto 2 kategorizime!......

une mendoj se eshte fate ,e jo mallkim,por qfare fati do te keni ajo eshte diqka tjeter

Histori
qe mund ti kete ndodhur cdo vajze qe nuk ka guxim, kurajo. Ne nje fshat
te larget te Shkodres jetonte nje vajze 18 vjecare. Nje vajze e qeshur,
e edukuar, e respektuar nga e gjithe shoqeria e saj. Si cdo moshatare
e sa
j dhe ajo enderronte per djalin qe do kalonte nje jete.

Ne klasen e saj shume vete qendrronin por vetem njeri vajzen e terhoqi,
te dy cdo dite bisedonin dhe njeri tjeterin me shume e dashuronin. Kur
djali i shprehu dashurine, vajza e lumtur e miratoi. Se bashku shkonin
ne shkolle, se bashku ne nje banke vajza e lumtur 18 vjecare jetonte
dashurine e saj.

Por ajo po rritej dhe familja mendjen tek ajo e
kishte, vajzen e tyre nje familje te mire tia jepnin. Kur nje dite me
shi mamaja vajzen e mori, dhe per mendimet e prinderve te saj i tregoi.
Vajza e degjonte, vesheve su besonte, ajo smund te martohej pervecse me
djalin qe dashuronte.

Vajza me lot ne sy i tha asaj: Mos me
marto nene se ende sjam rritur, ku dreqin te shkoj gjerat pa i ditur, si
ti them te dua dikujt qe e urrej, si ta puth dike qe fare nuk e ndjej?

Por nena se degjonte, se adeti keshtu e kerkonte, jetonte ne nje fshat
dhe bota keshtu mendonte, qe nje vajze 18 vjecare smund te dashuronte…
Dhe pa degjuar vajzen prejgatitjet filluan, nje dasem sic ishte adeti prinderit ja kushtuan.

Vajza e trembur filloi te fliste: Gjithe keto dasmore perse kane
ardhur? Te gjithe luajne e une vec qaj, se qenka jeta e poshter askush
sma ka thene, pse moj nene e dashur pa me pyetur me ke dhene, ktheji
krushqit prapsh nene dhe mos me thuaj te shkoj.

Por askush se
degjonte vajzen e gjore, mbyllur ne nje dhome priste dasmore. Jo kete
gje se pranonte vajza, se djalin qe dashuronte kurre sdo ta tradhetonte.
E lodhur ne mendime nje leter mori ne dore, djalit qe dashuronte dicka
ti tregonte.

“Me fal i dashur qe spata guxim te luftoj, por
pervec teje tjeter sdashuroj, kur te vdes une te varri tme vish, dhe
tregoju te gjitheve se ishe i dashuri im, mos lejo askend prane tme
qendroj, se kur pata nevoje asnje sme ndihmoi”

Pa menduar gje
tjeter vajza vetvrau, por e lumtur shkoi se djalin qe aq shume e donte
gjithmone do ta dashuronte dhe kurre sdo ta tradhetonte, e puthi letren
me shume dashuri se ajo puthje djalit do ti shkonte.

Mbi
tryezen qe dasmoret do festonin vajza per nenen e saj te dashur dicka
vulosi: A e sheh moj nene sa e hidhur eshte kjo jete? Ta shikosh vajzen e
re ne varr duke u tret??


[You must be registered and logged in to see this image.]