Djepi i Nënave,

…djepi i lindjes të bijeve të shqipes për liri

Djepi i lindjes ,fole shqiponje,
djepi i shqipeve për kaltërsi,
djepi ëndërave të fëmijëve,
fole zogjsh ,bilbila për liri.

Përkundjet në djep fëmenije,
si dallgët e detit në stuhi,
fllad pranveror me ngrohtësi,
me qumësht të nënës në gji.

Natën mbi djepe kanë gdhirë,
këngë me lot gatuar me shi,
djepi i prehjes,shtrat trimërie,
të rriteshim diva si filizat selvi.

Nëna prekte frymarrjen kur qaje ti,
si shqerkat në lëndina na zinte gjumi,
veshur me lesh delesh,me petka pekule,
bekimi për vogëlushet ishte perëndi .

Kur u çapitëm e dinim djepin lodër,
kureshtarë shihnin djepin me zili,
hipnim si kalë e lëkundeshim,
ajo ishte lodra e parë në çilimi.

Kur nëna ritëte fëmijet si bletët,
provove ta tundësh djepin dhe ti,
“Kështu më lidhte në djep nëna ?!,”
si princ,mos bija në grackë në rini.

Fëmijet e mbesat që riten sot,
as që e dinë se ç’është djepi,
qeshin me përçmim, ia bëjnë iiii,
“-Nëna ?..në djep përkundje bebet ti ?!..”

Djepin e mbanim relike në shtëpi,
ca kohë në sergjenët,në tavanet,
nëna e kish peng për fëmijet në gji,
lotët i fshihte,qante a qeshte me krenari.

Nënat na ritën me derte në djepe,
zemrën ia jepnin fëmijëve në dorë,
në jetë të jetëve,Nënën mos harroni,
jetën flijonin,të riteshim burra me trimëri.

Djepin morën për muzeum si pekule,
e përcollëm si nuse,fustan me vello ,
çarçafë pumbë të bardhë që lante nëna,
brenda në to si pajë një “basmë të kuqe”.

Amaneti i përkundjes të nënave për liri,
me të na mbeshtillnin në ditët e festave,
me të na përcillnin nënat në dasma,në luftë,
Flamuri,simboli e djepit, i Nënës Shqipëri.

KleaLove shkruajti:…djepi i lindjes të bijeve të shqipes për liri

Djepi i lindjes ,fole shqiponje,
djepi i shqipeve për kaltërsi,
djepi ëndërave të fëmijëve,
fole zogjsh ,bilbila për liri.

Përkundjet në djep fëmenije,
si dallgët e detit në stuhi,
fllad pranveror me ngrohtësi,
me qumësht të nënës në gji.

Natën mbi djepe kanë gdhirë,
këngë me lot gatuar me shi,
djepi i prehjes,shtrat trimërie,
të rriteshim diva si filizat selvi.

Nëna prekte frymarrjen kur qaje ti,
si shqerkat në lëndina na zinte gjumi,
veshur me lesh delesh,me petka pekule,
bekimi për vogëlushet ishte perëndi .

Kur u çapitëm e dinim djepin lodër,
kureshtarë shihnin djepin me zili,
hipnim si kalë e lëkundeshim,
ajo ishte lodra e parë në çilimi.

Kur nëna ritëte fëmijet si bletët,
provove ta tundësh djepin dhe ti,
“Kështu më lidhte në djep nëna ?!,”
si princ,mos bija në grackë në rini.

Fëmijet e mbesat që riten sot,
as që e dinë se ç’është djepi,
qeshin me përçmim, ia bëjnë iiii,
“-Nëna ?..në djep përkundje bebet ti ?!..”

Djepin e mbanim relike në shtëpi,
ca kohë në sergjenët,në tavanet,
nëna e kish peng për fëmijet në gji,
lotët i fshihte,qante a qeshte me krenari.

Nënat na ritën me derte në djepe,
zemrën ia jepnin fëmijëve në dorë,
në jetë të jetëve,Nënën mos harroni,
jetën flijonin,të riteshim burra me trimëri.

Djepin morën për muzeum si pekule,
e përcollëm si nuse,fustan me vello ,
çarçafë pumbë të bardhë që lante nëna,
brenda në to si pajë një “basmë të kuqe”.

Amaneti i përkundjes të nënave për liri,
me të na mbeshtillnin në ditët e festave,
me të na përcillnin nënat në dasma,në luftë,
Flamuri,simboli e djepit, i Nënës Shqipëri.

shum poezi e bukur