Nga nje burre..

Një natë, para se të flija, u ktheva kah gruaja ime e shikoja duke fjetur dhe thash në vete
- E gjora pasi ka jetuar me familjen e vet erdhi të flejë tek një burrë i huaj, për atë e la shtëpinë e prindërve, përkëdheljen e prindërve, rehatinë e familje. Ajo i shërben atij...
Pastaj e pyesja veten:
- Si munden disa burra t’i godasin gratë e tyre me mizori kurse ato i lanë familjet e tyre për burrin e tyre.!
- Si munden disa burra të dalin me shoqërinë e tyre nëpër restorant
e dhe të hanë e të pinë e të mos ju interesoj gjendja e familjes në shtëpitë e tyre.!
- Si munden disa burra ta kalojnë kohen jashtë shtëpisë më shumë se sa brenda shtëpisë.!
- Si munden disa burra t’i bëjnë shtëpitë burg për gratë e tyre dhe mos të dalin kurrë me to për shëtitje e dëfrim.!
- Si munden disa burra t’ju ngushtojnë zemrat e grave të tyre dhe t’ju mbushin sytë me lot.!
- Si munden disa burra të udhëtojnë dhe t’i lënë gratë dhe fëmijët e tyre mbrapa e mos të interesohen më për ta.!
- Si munden disa burra të ecin me gra të huaja duke i pas grat e tyre të pastra në shtëpitë e tyre të cilat i presin me padurim t’ju kthehet burri i tyre.!
- Si munden disa burra të largohen nga përgjegjësia.!
- Si munden disa burra t’i shikojnë grat e tyre duke punuar dhe duke i furnizuar ata, dhe ata në shtëpi të han dhe të pinë pa gajle!
- Këta njerëz nuk kanë ndjenja e as ndërgjegjeje dhe nuk e meritojnë të quhen burra ose baba sepse ky epitet është i cmuar, kurse ata e fëlliqin me veprat e tyre.

keta sjan burra keta jan engjej

ermela po na bje me qaf shume ok kan halle dynjaja

Qesh ti qesh...

po cfar te bej ermela

Po nje here moj...nje here ta mendojne kete gje...oooo sa mire do ishte.

Amon sa egoista qe jane burrat...vetem ata dhe pasqyra

Per zotin ai qe e ka shkrujt si thot kumbari...qeka me verte engjell se rraaalle po shume rralleeeee mund te gjesh nje te tille, me ato mendime.