PËR TY-GENTA KALOCI

PËR TY



Ne pritje te nje perkedheljeje te heshtjes tende
Ajo dore akoma te afrohet,
Ne turrmen e njerzve per syte e tu kerkoj
Ai shikim drejt meje nuk mberrin.
Ne vetmine e diteve e te neteve
Digjem ne idene e puthjeve te tua
Ne tingullin e zerit tend dridhet cdo qelize e trupit tim
Pjese e siluetes tende do doja te isha
Ne thellesine e trupit tend te humbja pa kthim
Ne rrahjet e zemres tende veten te gjeja
Mendimet e tua endrrat e mia te reflektojne.

Castet u bene dite
E ditet u bene vite, por ti po prape larg meje rri.
Nje fjale më dërgo, por fjala s’vjen,

Tingulli i saj bie në boshllek.
Nje puthje, rruges u tha e gjurme nuk la,
Nje enderr, iluzion,
Nje cast dhe koha ndaloi.
Nje shikim,

Fytyra ime ne oqeanin e njerezve humbi pa shpresen kthimit.
Të gjitha këto,
Per Ty qe kaq shumë te ndjej.

PËRTEJ DHIMBJES



Deti historine ne brendesi thithi
Pa ndjenje, pa meshire.
Diamant i kalter mbi toke
Ne drite i lire e i qete leshohet.

Qiell,
Si sy te nje vajze bardhoshe e dashuruar me djalin Det
Syte e saj lotojne sa here prane e deshiron.
Lotet te mallengjyer ne pasionin e humbur
Djalin Det perkedhelin dhe e puthin
Me deshiren e mbytur prane ta ndjeje.
Romance si gjithe te tjerat,
Çaste romantike,egoiizmi
Furtuna,stuhi, dhe ne kete romance prezente jemi.

Nje nate te erret, pa yje
Ne mungese te lajmit nga e dashura e tij,
Dallget e merzitjes botën pëtpiu

Si një gotë pa vlerë,
Etjen te shuante dhe urine e tij.

Toka,
Gjirin e saj hapi e i perqafoi
Si nena foshnjen e saj
Nga mundimet e jetes ti mbrojë.

Veshtruese isha,
Shikuese e ngjarjeve te frikshme,
Britma kerkonte te dilte
E ne distancen e larget u mbyt.

Toka,qielli,deti,njerezit
Jane nje,
Duhen, urrehen
Ndryshe e tregojne.

Kush hero e kush vezhgues
Pjese e heshtur dhe e hidhur
E kesaj ngjarje me gjak e lote e ka shkruar?
Ngjarje e dhimbshme

Ku shpirtin tend dhe timin gerryen.

1998-1999
Athine

MOS U NXITO



Me puthe e zemra nga vendi donte te dilte
Nga prushi i saj thash se u shuajta
Zemra mërrte fluturime të mëdha.
Syte e tu me ndjekin si në lojë
Që në qiellin e ndjenjës fund nuk ka.


E lire,- me thua te jem
Deren t'u hap ndjenjave te tua
Brenda te te vendos
Pa u ndrydhur pa dyshuar.

Mos u nxito;
Të thuash “ të dua”
Është e lehtë vërtet,

Por kjo fjalë i dashur

Peshën e saj,

E ka sa një jetë!




janar,1995
athine