Të jetosh i kënaqur me dobësitë e tua

Nga të gjitha frikërat që përjetojmë, më e madhja është frika nga plakja. Disa muaj më parë mbusha 91 vjeç. Ndonëse disa njerëz këtë moshë mund ta quajnë të tejshtyrë, unë e shoh si fazën më të fundit të asaj aventure të madhe që quhet jeta ime.

Mendo pak: pjesa e katërt e një loje basketbolli është pjesa më intriguese; pse mos vlejë kjo edhe për jetën?

Më kanë pas thënë se tre janë fazat e jetës: rinia, mosha e pjekur dhe pleqëria. Por shumë njerëz nuk ia arrijnë kësaj të fundit ose, të paktën, nuk e jetojnë atë në mënyrë produktive. Një nga miqtë e mi për shembull, e pa fundin e jetës së tij në moshën 50 vjeçare dhe, me standardet e sotme, ai ishte relativisht i ri. Një mik tjetër hoqi dorë nga jeta aktive në moshën 65 vjeç duke i kthyer shpinën si eksperiencës ashtu edhe autoritetit që kishte krijuar për gati 6 dekada, pikërisht kur ishte në kohën e “fijeve të argjendit mes floririt”, siç thotë kënga e famshme e shekullit të kaluar që i dedikohet plakjes me hir e me lezet. “Jam shumë i lodhur, ndihem shumë i plakur”, tha dhe hoqi dorë nga “vepra” e jetë së tij që ende nuk e kishte përfunduar.

Plakja nuk duhet parë si pengesë. “Të jesh 70 vjeç i rritur,” ka shkruar juristi i njohur Oliver Wendell Holmes (Oliver Uendll Holms), është nganjëherë më frymëzuese se të jesh 40 vjeç i vjetër.”

Kuptohet, plakja është një nga ato procese të panumërta jetësore që mund të merren ose si “kufizime” ose si “mundësi”. Ja disa shembuj njerëzish, të cilët kanë kryer vepra të mëdha duke u ngritur mbi “kufizimet” që u ka nxjerrë jeta, njerëz, të cilët nuk ia dorëzuan veten plogështisë që iu impononte problemi shëndetësor që kishin.

Ashtu sikurse kenaqemi me arritjet dhe sukseset tona ne jete...duhet edhe te pranojme dobesite apo humbjet qe kemi/marrim gjate jetes....sepse njeriu perfekt nuk ekziston..

Jeta duhet shfrytezuar ne maksimum me menyre qe kur te shkosh 70 vjec 90 vjec etj..te mos thuash ah si nuk e bera kete..ate...

Ne mund te ndryshojme disa gjera per veten tone,por duhet te pranohemi nga te tjeret ashtu sic jemi ne te vertete.Pastaj jeta vetem nje here te vjen,dhe do te perpiqemi ta shijojme ashtu sic duam vete.