Njerëzimi dhe misteri i prejardhjes së tij!

Zanafilla e njeriut modern humbet në të shkuarën e largët, një e shkuar që është thuajse e panjohur, edhe pse diçka prej saj ka arritur shkarazi të na kujtojë ato epoka të hershme të fillim të qenies njerëzore.
Nuk është çudi, që në shumë raste, ekspeditat e shumta arkeologjike nxjerrin në dritë fragmente të një qytetërimi të çuditshëm, të ‘humbur’ e të panjohur për njeriun modern. Ka shumë dokumente të qytetërimeve të zhdukura në mënyrë enigmatike. Këto dokumente kanë mbërritur në duart e njeriut modern, në pjesën më të madhe të tyre rastësisht, nga tregtarë të cilët merren me tregtimin e sendeve të lashtësisë. Por edhe atyre këto dokumente u kanë rënë në dorë falë pagesës që ata u kanë bërë kusarëve të ndryshëm.
Dihet se këto dokumente fshehin një mister të madh, fshehin botën e një qytetërimi të lashtë, i cili lulëzoi bujshëm dhe arriti kupën e qiellit në epokën e tij. Në këto epoka dhe mrekullitë e këtyre qytetërimeve të lashtë bazohet njeriu i sotëm dhe mundohet të çkodojë ato dokumente, gjuha me të cilën ato janë shkruar, nuk ekziston sot!
Apo mos vallë ekziston?
Po në qoftë se s’kemi ardhur këtu rastësisht? Po në qoftë se para nesh mund të kenë ekzistuar disa qenie më të avancuara se ne?
Kjo do të nënkuptonte që historia e krijimit tonë të shpërbëhej dhe miliona e miliona njerëz në këtë botë duhej që të rishqyrtonin kuptimin e zanafillës së jetës?
Sipas të dhënave të civilizimit më të hershëm që mban mend njerëzimi, që është ai i Sumerëve, thuhet se Anunakët (bijtë e zotit) krijuan qenien njerëzore.
Në sajë të gjuhës shkencore, të shkencëtarëve dhe të ekspertëve të arkeologjisë, qytetërimi i parë është shfaqur 6000 vjet p.e s. Përpara antikitetit grek. Para qytetërimit të Maya. Para qytetërimit të Inkas-ve.
Kjo racë njerëzore u quajt Sumerians. Emrin e tyre ata e morën po nga vendi i tyre, që quhej Sumer. Ky vend është Iraku i sotëm. Libri i Zanafillës e quan atë zonë Siniar.
Në faqet e fundit të historisë së krijimit, Sumerët thoshin në mënyrë karakteristike se Anunakët janë krijuesit e njerëzimit. Anunakët janë shpikësit e jetës sonë. Sipas teksteve në gjuhën Sumeriane, Anunakët para 445.000 vjetësh dërguan në Tokë një specie aliene të quajtur Entri. Pas 150.000 vjetësh, Anunakët erdhën vetë në Tokë dhe krijuan njerëzimin.
Sa për Adamin? Sipas Sumerëve, Adami u krijua nëpërmjet inxhinierisë gjenetike. Më pas ai pllenohet në një tub qelqi. Pra, Adami ishte fëmija i parë i tubit!
Marsi, konsiderohet si planeti-stacion i Anunakëve në rrugën e tyre për në Tokë. Pllakat prej argjili të Sumerëve, përshkruajnë Marsin si epiqendrën dhe mjetin kozmik transportues të Nibiru-ve për në Tokë. Dhe kjo nuk ndodhi vetëm një herë, por ndodh çdo 3600 vjet në intervale të rregullta.
Sipas kësaj alternative, ardhja jonë në planetin më pjellor,Tokë, nuk ishte e rastësishme!
Sipas të njëjtës teori, ne nuk jemi rezultat i evolucionit të pashije të disa formave të jetës.
Por, edhe nëse mund të ketë pasur qenie më të zhvilluara se ne, më të zgjuara, sigurisht edhe më inteligjente, mos u shqetësoni! Studime të shumta shkencore kanë treguar se kultura jonë, inteligjenca jonë, aftësia jonë, janë mjaft përgatitura dhe të zgjuara për takimin me një qytetërim tjetër më të përparuar.
Më poshtë mund të ndiqni një video përsa i përket misterit të Sumerëve dhe Anunakëve.

Njeriu nje mister shume i rendesishem per tu zbuluar.