Miqte? Ndalemi ne 150, por nese dashurohemi humbasim shume

Te biesh ne dashuri eshte kulmi i lumturise, por ajo fsheh nje cmim te sajin.
[You must be registered and logged in to see this image.]Te biesh ne dashuri eshte kulmi i lumturise, por ajo fsheh nje cmim te sajin: Per shembull me njohjen e gjysmes tjeter do te humbasim te pakten nje mik dhe do te prishim marredheniet e mira te pakten me nje te aferm.
Dhe ky nuk do te jete faji i karakterit posesiv te te dashurit tone, por e menyres se si funksionon ne “trurin” tone dinamika sociale e raporteve te dashurise dhe miqesise.


Keshtu e ka shpjeguar ne nje nga leksionet e tij, Robin Dunbar, profesor i antropologjise evolucionare te universitetit te Oksfordit, i njohur mbi te gjitha per teorine e tij sipas te cilit nuk mund te kemi me shume se 150 miq, edhe ne Facebook madje. “Kur filloni nje histori dashurie, te pakten humbni nje mik dhe nje te afrem”, shpjegon ai. Vetem se famijlari me kalimin e kohes te fal dhe e rikuperoni, ndersa nje shok e humb pergjithmone.


Dhe ceshtja nuk qendron ne karakterin e partnerit te ri, por ne faktin se ke me shume pak kohe per t’ja dedikuar mikut tuaj.Dunbar ka shpjeguar se, truri yne eshte ne gjendje te menaxhoje deri ne nje maksimum prej 150 miq, ose me mire 150 lloje marredheniesh, miqte me te ngushe jane ne fakt vetem 5, pastaj ka nje berthame pak me te madhe se 15, me te cilin ka nje marredhenie te rendesishme por me pak intensive. Njeqind e pesedhjete eshte numri limit qe na lejon te jemi altruist dhe te provojme nje ndjenje detyrimi ndaj te tjereve. Ja perse arsyeja se edhe ne dasma numri i zakonshem i te ftuareve eshte 150 veta.


Raportet e miqesise megjithate kane tendence te jete me te brishta: Me kalimin e kohes mund te zbehen gradualisht derisa humb edhe gjithcka. Ato me familjaret dhe jane me te qendrueshme dhe te gjata, por edhe keto mund te perfundojne ne menyre dramatike me nderprerje dhjetevjecare. Pese pikat e forta qe transformojne nje mik ne nje “mik te mire”, jane pese karakteristika qe i ndajme me ata:
“Kjo do te thote te kesh te njejtat interesa, te njejtat tipare te personalitetit, fakti i te ardhurit nga i njejti qytet, te flasesh te njejten gjuhe apo dialekt, te kesh nje edukim, arsimim te ngjashem dhe mbi te gjitha te kesh nje sens humori te ngjashem”, perfundon profesor Dunbar.

Eshte mese e vertete.