Te pish raki shqiptare ne Los Angeles....

Shija e parë ishte tepër “vdekjeprurëse”, por menjëherë më pas ngjan me diçka mbi të cilën ia vlen të “zgjateshNë blogun tim të fundit mbi librin “Gruaja e Tigrit”, përmenda mbizotërimin e pijes së rakisë në novelën e Obrehtit dhe planin tim të mëvonshëm për të gjetur për të pirë, paralelisht me leximin tim. Dhe nuk m’u desh shumë kohë për gjetjen. Kur pyeta shoqen time shqiptare, Ina, ku mund të gjeja raki këtu në Los Angeles, ajo më ftoi menjëherë të shijoja prodhimin e bërë në shtëpinë e gjyshes së saj. Ajo më tregoi se versioni që bëhet në rrugë bujqësore, ishte shumë inferior. Kjo shpjegon pse, kur Natalia shkon në atë bar të sëmurë në kapitullin 5 të “Gruajae Tigrit”, i gjithë qytetij ishte duke pirë birrë, pasi rakia zakonisht konsumohet në shtëpi.
Gjyshja e Inës, Ikbale Dema, e ka bërë gjithçka vetë në dhomën e vet, në një qytet të quajtur Fier, në jug të Shqipërisë, ku është e zakontë të kesh një “fabrikë” shtëpiake. “Shumë shtëpi bëjnë rakinë e tyre vetë – më tregoi Ina -. Nëse ke një shtëpi me vreshta rrushi në oborr mund të bësh raki e verë”. Rakia ishte shumë më e mirë sesa e prisja. Shija e parë ishte tepër “vdekjeprurëse”, por menjëherë më pas ngjan me diçka mbi të cilën ia vlen të “zgjatesh”. Gjatë prodhimit të bërë nga Ikbale në shtëpi, shishja e parë është dukshëm tepër e fortë për t’u pirë dhe quhet “27 gradëshe”. Më pas, lëngu i prodhuar sa vjen e zbutet, prandaj Ikbale i përzien të gjithë bashkë, derisa del në dritë diçka e këndshme për t’u pirë. Më tej, siç ka treguar Ina, rakia duhet të qëndrojë për 40 ditë, përpara se të provohet, për shkak se gjyshja e saj tregon se ndodh një fenomen që quhet “lehone”. Kjo, siç tregoi Ina, është një fjalë shqip, që i referohet 40 ditëve pas të cilave një grua lind. Rakia do 40 ditë për të pastruar veten nga mikrobet e mundshme të mbetura dhe për t’u bërë e pastër fare.
Edhe një shok serb në Los Angeles mban në shtëpi një pije që ngjan me rakinë. E tani, pasi e di se ç’shije ka rakia shqiptare, po shoh për ta krahasuar atë me versionet serbe. Por falë Tea Obreht dhe Ibale Demas, do të vazhdoj të shijoj një prodhim të çuditshëm, që është bërë me dashuri në një dhomë diku në jug të Shqipërisë. .

Po sikur amerika ka rrregulla te rrepta,bravo i qofte.

nuk ben dot raki ne shtepi se denohesh .. quhet monopol dhe se prodhon dot ne shpi .. me e sjell e sjell se ste ndalon kush ,po do pagush taxs