Dua te bie ne dashuri, por nuk mundem

nga **WebMaster** Mon 19 Mar 2012 - 8:51

Emrin tim nuk dua ta bëj të ditur, sepse dua të mbetem anonime. Historia ime është pak e veçantë nga të gjithë të tjerat sepse tek historia ime nuk ka vuajtje, zhgënjime, tradhti, lot, ose më saktë ndoshta ka pasur nga ana e meshkujve me të cilët kam qenë, por që unë nuk di asgjë për to kështu që nuk i kam përfshirë në këtë shkrim. Me këtë histori dua të tregoj se jo të gjitha fermat jemi naive dhe lejojmë që të na tradhtojnë, mashtrojnë dhe zhgënjejnë. Në këtë rast medalja u kthye në anën tjetër dhe unë kam qenë ajo që ka mbizotëruar në çdo lidhje, unë kam komanduar dhe i kam filluar dhe përfunduar lidhjet sipas dëshirës sime. Këto që i them nuk i them për mburrje, sepse e di që shumë prej femrave që e lexojnë do të mendojnë se unë nuk jam një e ashtuquajtur ‘vajzë e mbarë’, jam nga ato që e shesin nderin për pak para dhe nuk i njohin ndjenjat. Por dua t’ju them që tani që, kjo nuk është e vërtetë aspak. Unë jam nga ato ferma që nderin tim nuk e shes as për miliona dollare dhe për dashurinë e vërtetë nuk mund të flas përderisa ajo deri tani nuk ka trokitur në portat e zemrës sime. Lidhjen time të parë e kam pasur në moshën 17-vjeçare. U lidha me shokun tim të klasës, filloi për shaka dhe përfundoi përsëris si me shaka. Për sa kohë isha me të kam kaluar kohëra të bukura. Ishte motivi im për t’u zgjuar herët në mëngjes dhe për të mos munguar orën e parë, ishte një pakt i yni ky. Asnjëri nga ne nuk ishte i shkëlqyer me mësime, por ama ishim nxënës mesatar që arrinin deri te nota 8 duke studiuar vetëm kur na lajmëronin për provim. Kishim të njëjtat mendime dhe mentalitete. Asnjëri nga ne nuk donte një lidhej me vuajtje, sepse mendonim se dashuria duhet të jetë vetëm e bukur dhe për sa kohë je në një lidhje duhet t’ia kalosh mirë. Në momentin që fillon të ndjesh bezdi dhe të mos jesh e lumtur për mua ajo lidhje nuk duhet të vazhdojë më. U ndamë, sepse ai vuri re se kishte ndjenja të sinqerta për një shoqen tonë të klasës. Ua lashë rrugën e lirë asaj dhe atij dhe nuk ndjeva asnjë farë xhelozie kur i shihja bashkë. Që këtu e kuptova se unë isha ndryshe nga të tjerat, unë po që kisha lindur për të dashuruar jetën. Në vitin e katërt vendosa të mos lidhesha me asnjë, sepse doja që të studioja të fitoja një degë të mirë dhe më pas të gjithë meshkujt do të ishin të mitë. Kështu bëra dhe sapo mbarova provimet, gjatë pushimeve, në momentin e parë që njoha një djalë filloi flirti. Ishte një nga ata meshkuj që binin në sy në plazh, me trup të bukur dhe tip sportiv. U lidhëm dhe kaluam së bashku pushime shumë të bukura. U argëtuam sa më s’ka! Ato ditë tani i kujtoj si ditët dhe pushimet më argëtuese ku përfshihej frika nga kushërinjtë e mi (se mos merrnin vesh për lidhjen) dhe dëshira për t’u argëtuar deri në të gdhirë. Me mbarimin e pushimeve mbaroi edhe lidhja jonë, nuk u mërzita aspak, sepse një jetë e re më priste. Tashmë do të filloja universitetin, do të ishte një eksperiencë krejt tjetër. Aty njoha persona me të vërtetë të këndshëm, serioz dhe jo serioz. Një shoqja ime më prezantoi me një shokun e saj dhe filluam një lidhje. I thashë që në fillim që të tregohej i sinqertë me mua dhe nëse donte një tjetër le të ma thoshte, sepse unë nuk do të vuaja, por ama nëse më mashtron punët do t’i kishte pisk. Nuk arrita t’i tregoja se çfarë isha e aftë të bëja, sepse e vura re se me të nuk isha e lumtur, nuk ishte tipi im, më lodhte. U ndava para se të merrja vesh ndjenjat e tij të vërteta. Tani po njoh një djalë që më duket shumë ndryshe nga të tjerët. Nuk dua të them se po bie në dashuri, sepse në këtë pikë mendoj se rënia në dashuria për mua qenka një punë shumë e vështirë, por ama ndjej se ky djalë mund të jetë djali që në një të ardhme mund të krijoj diçka. Sepse, pavarësisht të gjithave unë e dua familjen dhe mbi të gjitha dua një familje të rregullt, të bashkuar me shumë fëmijë. Problemi është se e kam vënë re që ai ndjen diçka për mua dhe me të vërtetë është një djalë, të cilin unë e vlerësoj shumë. Frika ime në këtë mes është se ndoshta pas disa kohësh do të arrij ‘ta heq qafe’ edhe këtë si meshkujt e tjerë. Tani jam e lumtur dhe më ka bërë për vete me simpatinë e tij, por nuk dua që ta bëjë të vuaje dhe gjithashtu dua ta dashuroj. Në këtë pikë kam frikë se mos nuk e dua, sepse me të vërtetë është djalë shumë i mirë. Para se të kaloni në paragjykime dua të them se nuk kam asnjë preferencë për femrat. Ia kam bërë edhe vetes këtë pyetje, sepse logjikisht arsyetimi atje të çon, por nuk është e vërtetë. Jam 100 për qind e bindur që meshkujt janë preferenca ime. Pa dashur të më paragjykoni dua të më këshilloni dhe të më thoni se si të sillem me këtë djalë. Unë nuk tradhtoj, nuk mashtroj dhe jam një tip i sinqertë. Ai i di tashmë ndjenjat e mia dhe më vlerëson akoma më shumë për këtë sinqeritet. Do ju falënderoja paraprakisht, nëse do të më këshillonit dhe jo të më gjykonit. Faleminderit!

Burimi: Gazeta Game Over