Instikti rruga drejt ''diturisë'' ?

I ditur ? Kush mund të cilësohet i tillë ? Padyshim që imazhi i atyre zotërinjve të dalë nga bankat e shkollave më me zë që kanë për zanat rolin e avokatit , bankierit apo diçkaje tjetër të ngjashme është më i afërti me atë që ne sot cilësojmë i ditur apo inteligjent . Çuditërisht njerëzimi është mësuar me këtë shprehi madje edhe pamje , kur i sheh të gjithë si disa robotë të veshur me kostumet e tyre të shtrenjtë , me makina të shtrenjta , me të njëjtin qëndrim në tavolinën e ngrënies , madje edhe porosisin të njëjtën pije . Të ditur !Kush nuk ka ëndërruar të jetë njëherë si ''ata'' ? Sigurisht të gjithë kanë ëndërruar ! Të jenë autoritarë , të jenë njerëzit me kostume firmato , të jenë ata që fjala j'u dëgjohet , të jenë ata që respektohen . Çudi, askush nuk ka menduar për gjëndjen e tyre mjerrane . Askush nuk ka menduar për prodhimin në seri që ata përfaqësojnë , të gjithë të ngjashëm , të gjithë me të njëjtat ide statike aq sa të bëjnë për të vjellë . Kush mundet t'ja mbushë mëndjen një njeriu të dalë nga këto shkolla që ajo e cila ka mësuar atje mbase nuk ishte e vërtetë ? Si mund ti thuash dikujt që e ka gabim kur ai është i sigurt brez mbas brezi që ka të drejtë pasi ashtu kanë mësuar gjyshërit e tij , prindërit , ai vetë . Kush mundet tu ndryshojë mëndjen ? Një histori që përsëritet edhe përsëritet, ata kanë gjithmonë të drejtë . Kush nuk ka lexuar për ''shtrigat'' që u hodhën në furrën e druve ? Po për ata të cilët theshin që toka është rrumbullake ? Po për ata që theshin se toka ''lëviz'' ? Këta ishin të gjithë ata që e kishin gabim , ashtu si janë përsëri të tillë, gjithmonë njerëzit që gabohen . Nëse do mundoheshe ti thoje dikujt që është gjykatës se qëndrimi i tij nuk është i drejtë pasi duket qartë që është i njëanshëm, do të të sulmonte me kryqin e tij sikur të ishe vampir duke ta vendosur para fytyrës për të të ''zhdukur'', kryqi këtë rradhë do të ishte peshorja e drejtësisë që vetëm drejtësi nuk bën por çuditërisht është një peshore që në ''letër'' qëndron gjithmonë asnjëanëse .Si mund ti shpjegosh një muzikanti me dhjetra vjet shkollë që muzikën që po luan ai cigani atje jo vetëm që nuk e ka studiuar por nuk ja ka idenë notave ....... megjithatë e luan në mënyrë të përkryer melodinë e tij . Mund të thuash që ai është më i talentuar se sa dikush që e ka kaluar jetën mbi libra ? Mund të thuash që ai muzikën e prodhon nga shpirti dhe për këtë nuk i nevojitet shkollë ? Kush mund ti mbushë mëndjen dikujt që megjithse i trashë nga natyra edhe mbas vitesh edukim në shkollat me zë përsëri mbetet i trashë dhe kostumi në të cilin ka hyrë nuk e hollon , nuk mundet pasi është natyra e tillë .

Kur të duhet të pyesësh dikë se kush është, përgjigjia vjen gjithmonë e njëjtë , të dhëna të përgjithshme , për shkollimin ,familjen apo qenin . Askush nuk thotë se kush është në realitet , askush nuk thotë se ç'farë vërtet ai ndjen se është . Nëse ndalojmë pak dhe përfaqësojmë vetveten, jo në bazë të arsimit apo rrobës që veshim , jo në bazë të informacioneve të marra nga shkolla apo media , jo në bazë të asaj që na konsiderojnë të tjerët por në bazë të instiktit tonë . Nëse do të përgjigjeshim me instikt , nëse do të vepronim kështu , nëse instikti do e udhëhiqte karakterin dhe Botën tonë , si do të ishim ? Mendoj se do të ishim një Botë e drejtë , se atëherë do të mund të quheshim të ditur . Patjetër që me instikt veprojnë kafshët: por nëse ne do të vepronim kështu ???Sa njerëz do të kishin gjetur vetveten dhe atë që donin të bënin dhe jo atë që janë ''drejtuar'' të bëjnë ? Pse në përgjithësi veprimet instiktive në rast rreziku , apo në marrjen e një vendimi që nuk të len kohë të mjaftueshme të mendohesh janë gjithmonë të drejta ? Nëse do të vepronim kështu për ç'do rast si do të ishim ? Dija e vërtetë mendoj se qëndron brënda nesh dhe kjo kufizohet apo shtypet nga ''kultura'' masive . Nga rregullat e paracaktuara që i heqin të drejtën njeriut të mund të shfrytëzojë instiktin e tij i cili është edhe mund të quhet edhe dija më e mirë e njeriut. Jo më kot të gjithë njerëzit më të famshëm dhe me arritjet më të mëdha kanë shkuar gjithmonë kundër rrymës dhe gjithmonë kanë vepruar instiktivisht . Mund të ishin edhe kafshë këta ? Mbase ishin , por ishin kafshë të cilët instiktet nuk i tradhëtuan .Pasi kam parë këtu ata robotët me të njëjtën kulturë komunikimi me të njëjtat shkolla të mbaruara kam filluar të bindem që nëse do një njeri ta bësh budalla edukohe në këtë mënyrë . Njerëz pa shoqëri , pa dashuri të vërtetë , pa të sotme pasi janë aq të zënë të mendojnë të ardhmen sa nuk j'u del koha për të sotmen . Robotë që i përgjigjen një programi dhe një komande që nuk mund të ndryshojë pasi është standart . Njerëz që nuk veprojnë instiktivisht pasi kjo ndjenjë është shtypur tek ta shumë herët .

Personalisht jam një ithtar i anarkisë si ideologji dhe megjithse ëndërrimtar mendoj që me njerëz të cilët udhëhiqen nga ndjenja kjo ideologji do të mund të vihej në praktikë . Diku kisha lexuar një shprehje :''Një anarkist i ri në moshë është normal, një i rritur, padyshim ka diçka që nuk shkon''Ja pra, mbase kam diçka që nuk shkon ,punë e madhe kur di që në këtë Botë asgjë nuk shkon normalisht.Kur individualizmi ynë është i shtypur deri në atë masë sa na bën të qëndrojmë pezull në një hapësirë boshe dhe i përgjigjemi vetëm gravitetit të paracaktuar nga dikush më parë sigurisht që diçka nuk shkon mirë. Sa janë ata njerëz që dalin jashtë këtij boshllëku , që vërtet veprojnë me instikt (zemër )?Sa janë ata që të paktën njëherë në jetën e tyre janë ndjerë mirë për veprimet e tyra ''sanguine'' dhe përveç se kanë kënaqur egon e tyre për një çast kanë menduar se kanë pasur të drejtë ? Kush është qëllimi ynë në këtë jetë përveç atyre qëllimeve të zakonshme : për një besimtar dedikimi ndaj ''Zotit'' dhe shpresa për parajsën e shumë dëshiruar. Për një njeri që rrjedh nga një familje ''tradite'' ruajtja e kësaj tradite dhe transmetimi i saj tek brezat e ardhshëm.Për një ateist ngrysja e këtyre ditëve në mënyrën më të mirë dhe më të drejtë të mundshme pasi kur mbyll sytë gjithçka përfundon . Kush është qëllimi ynë , përveç atij natyral dhe të paracaktuar ?Nëse do të vepronim me zemër apo instikt, nuk do të kishim një besimtar që të paktën njëherë e ka vënë në dyshim egzistencën e ''Zotit''?Nuk do të kishim një njeri të edukuar me traditë që të paktën njëherë do të desh të ndiqte udhën e tij dhe jo udhën ku ka ''dritën'' dhe tabelat që e drejtojnë ku duhet të shkojë?Nuk do të kishim një atesit që të paktën njëherë do mendonte se jeta vetëm tokësore nuk ka kuptim dhe lufta që bëjmë për të do të ishte e pakuptimtë nëse nuk na shpërblen diku gjetkë ?Nëse vetëm njëherë i gjithë njerëzimi do të vepronte sipas instiktit ç'do të ndodhte me mënyrën e jetesës së gjithsecilit? Më falni nëse tregohem pak i nxituar në përfundimet e mia , por ju mund të dilni me përfundimet tuaja. Një njeri i ditur ndjek instiktin , një budalla rregullat!

Un mendoj se shkolla drejt diturise eshte arsimi,dhe zgjuarsia e vet karakterit te njerezve