Lumturia edhe Dhimbja.

Te dua!... degjova keto fjale , ndersa ecja buze rruges . Ktheva koken pas dhe veshtrova.Dy pleq ne shi qe veshtroheshin si te rinj.Qesha pak dhe vazhdova me tutje, dy vajza te vogla qe po benin ski. Dritat e qytetit sepse ishin te fuqishme ate nate, ndoshta ngaqe po vinte viti i ri, dhe lokalet dhe rruget u gjalleruan perseri. Ngadale hapa deren e shtepise dhe hyra brenda saj. Nena me babain po prisnin dhe dukeshin si dy te pergjumur, sepse ishte bere pak vone dhe gjumi padashje u kishte trokitur . Ishin pak ne merak :_He moj vajze?__me thote babai , dhe me sheh plot dhimbsuri dhe dashuri. Me afrohet dhe me perqafon, kurse nena nxiton ne kuzhinen e vogel dhe me nxjerr per te ngrene. Ishte shume e lumtur ate dite nena por edhe babai, ndoshta nga atmosfera e ngrohte qe kishte mbeshtjelle gjithe qytezen tone te vogel. I mar te dy , i mbeshtjell me krahet e mi dhe u perkedhel sikur ti kem une dy femije te vegjel, dhe ndihem shume e lumtur prane tyre.Pas pak hame darke dhe degjoj zhurmat e shiut qe trokasin ne xham.Jashte dritares cdo gje hijeshon dhe xixellon dhe hijeshon nga dritat dhe zhurmat e njerezve qe bejne xhiron e zakonshmene rrugen e bukur, duke enderruar qe viti i ri qe eshte duke trokitur , tu sjelle dicka te bukur. Mengjesi erdhi i ftohte dhe me shi. U ngita heret dhe po nxitoja per te shkuar ne punen time te zakonshme. Niste nje dite e re. Piva kafene qe ma bente nena dhe dola . Nxitoja , puna ishte afer keshtu qe nuk merja autobusin por nxitoja ne kembe. Ecja
[You must be registered and logged in to see this image.]

nuk me intereson dhimbja per dashurin e pamundur;por me intereson lumturia qe gjendet thell ne zemren e tij;edhe pse ai e mohon