NDRYSHIMI I NDJENJAVE GJATË NJË TRAGJEDIE

Për të përpunuar situatën e një tragjedie njeriu duhet të kalojë nëpër disa faza. Me këto faza edhe ndjenjat dhe sjelljet e tyre ndryshojnë varësisht nga faza që gjenden. Edhe fuqia e këtyre ndjenjave dallon prej njëri-tjetrit duke u bazuar në implulsivitetin personal, te dikush vërehet më ashpër e te dikush më butë, por ato janë prezent në të dy rastet. Ja reflektimi im. Pres të vini me plotësime dhe sugjerime nëse diçka kam tejkaluar.

Çdo përjetim i hidhur kalon nëpër disa faza:
1. Faza e goditjes së papritur (shok) ~~ çka ka ndodhur?!?! e gjithë pesha e botës duket se bie mbi kokë ~~
2. Faza e mohimi ~~ nuk është e vërtetë! si ndodhi kjo??? etj ~~
3. Faza e shpresës ~~ do bëhet mirë! është vetëm e përkohshme! ~~
4. Faza e zemërimit ~~ ah çka më bëri!?!? jeta qenka e padrejtë!! kur kupton se nuk do bëhet përmirësim ashtu si dëshiron ti, fillon të ndërmarrë masa të ndryshme ~~
5. Faza e indiferentizmit ~~nuk je as pesimist e as optimist, indiferent ~~
6. Faza e pranimit ~~ ndodhi ajo e paevitueshmja dhe skam çka të bëj veç se duhet të pranoj se jeta vazhdon.

E njëjta gjë është edhe në çaste gëzimi:

1. Faza e mosbesimit ~~ nuk besoj se u realizua! Është e pamundur! ~~
2. Faza e ndjenjës së gëzimit të realizimit të dëshirës
3. Faza e paqes ~~ pranim dhe qetësi shpirtërore
4. Faza e indiferentizmit ~~ tashmë ndjenjë e njëjtë, normalizohet ndjenja e gëzimit dhe kalon në përditshmëri.

e vertet se kto i ko perjetu vet kur mvdiq babi...