Aurel Dasareti: Shqipëria është gjaku im që nuk falet!

nga **WebMaster** Wed 17 Oct 2012 - 2:13

SHQIPËRIA
është GJAKU im që nuk falet!

Nga Aurel Dasareti, Arizona (ekspert i shkencave psikologjike
dhe ushtarake)

„Unë frikohesha prej armëve. Serbo-malazezët na terrorizonin me to. Pasi
unë mora pjesë në beteja dhe vet u mësova në përdorimin e armëve, e kuptova se
armët janë forcë dhe se ne mund të mbrohemi me armë kundër atyre të cilët duan
të na shndërrojnë në skllevër.” – gjyshi im.

Shqiptari, si produkt i natyrës, është diçka e pallogaritshme, e
padepërtueshme, kokëfortë, është rrëke që vërshon nga një mal i panjohur, një
pyll i virgjër, i pakalueshëm dhe i ngatërruar. Dhe ashtu si pyll i virgjër që
duhet rralluar, pastruar dhe sistemuar me forcë, edhe kolonizatorët në
bashkëpunim me tradhtarët e vendit, me
ndihmën e përçarjeve midis shqiptarëve përpiqen të mposhtin, të thyejnë e të
sistemojnë me forcë shqiptarin natyral. Detyra e armikut është ta shndërroj atë
në anëtar të shoqërisë, sipas parimeve që vendos autoriteti.

Le të përkujtojmë lavdinë e së kaluarës dhe begatinë e kohëve të
perënduara, të vihet kombësia mbi dallimet partiake, krahinore e fetare, të
përshkruhet gjendja e mjerueshme e asaj pjese të kombit tonë nën okupim dhe të
dalin qartë rreziqet që i kanosen Shqipërisë Etnike, të cilën populli i saj do
ta mbroj me çdo kusht, të tregohen mundësitë e plota të një të ardhmeje të
lumtur në një atdhe të ribashkuar të lirë e të përparuar.

Bëjë thirrje që mediumet serioze të botojnë vetëm letra të
nevojshme për ATDHEUN e jo shkarravina të dëshirueshme nga pseudo-“ekspertët”.
Bëjë thirrje për të propaganduar fuqishëm popullin shqiptar, që opinioni
botëror të njihet me prejardhjen e tij të lashtë legjendare dhe fazat nëpër të
cilat ai është detyruar të kalojë gjatë rrjedhës së shekujve, për të arritur
deri në ditët tona. Bëjë thirrje që “kalemxhinjtë” të zotërojnë plotësisht
lëndën para se të shkruajnë në mediumet lokale dhe ato të huaja. Dhe, jam i
bindur për forcën e të dhënave dhe argumenteve, për triumfin e drejtësisë e të
çështjes kombëtare që unë dhe atdhetarët tjerë të mirëfilltë mbrojmë. Duke iu
drejtuar lexuesve të huaj, krahas qartësisë së qëllimit, në letrat tona të
ndihet edhe një nëntekst i fuqishëm polemik kundër keqdashësve. Le të
shprehet temperamenti i shkruesit, zemra e zjarrtë e patriotit,
horizonti i tij i gjerë kulturor dhe diplomacia superiore.

Liria kombëtare, liria e natyrshme, pavarësia, fundi i çdo forme sundimi,
shfrytëzimi dhe poshtërimet nga grekët, kolonialistët sllavo-ortodoks dhe kodoshët
shqipfolës, janë parakushtet e domosdoshme për të vënë në veprim të gjithë
dashurinë e shqiptarit për Shqipërinë Etnike, për jetën, forcën e vetme që mund
të mposhtë dashurinë e tij për vdekjen. Një shtegdalje në kuptim të gjerë do
mund të gjendet vetëm nëpërmjet ndryshimeve rrënjësore në strukturën tonë
politike e shoqërore.

O shqiptarë!

Kemi një detyrë të shenjtë për të mbushur. Nuk duhet të tolerojmë që Toka e
Atdheut në të cilën stërgjyshërit tanë kanë duruar pa u tundur shumë stuhia,
Toka nga të huajt e okupuar, e cila në një periudhë prej shumë kohe ka pat
shumë gëzime por edhe shtypje, diskriminime, persekutime, masakra, terror dhe
dhimbje të mëdha, t`arrijë të trajtohet si pronë private e aventuristëve
shqipfolës të pa skrupull. Kemi përgjegjësi të shenjta përpara gjeneratave të
ardhme; beteja sapo ka filluar, të shtypurit nuk e kanë ndër mend pa luftë ta
falin lirinë ende të pafituar.

Njerëzimi, domethënë pjesa dërrmuese e njerëzve, është gjithnjë kundër
atyre që duan të mirën, sepse turma s`është as e mirë, as e keqe por në thelb
është e amullt dhe që urren më shumë se çdo gjë thirrjet drejtuar ndërgjegjes
së saj. Kalimi në një shkallë më të lartë, kapërcimi i egoizmit dhe plogështisë
janë kryer vetëm nga individë të veçantë, kurrë nga turmat.

Moj shqiponja me dy krena
Ta ndij zanin nëpër breza
O kur të kujtoj ty në luftime
Bahet pushkë
kjo zemra ime
Aurel Dasareti: Shqipëria është gjaku im që nuk falet! ShqiperiaEtnike2