Mistere

Nje konstellacion i mundshem Pre-Kolumbian

Te gjithe ata qe mund te kene vizituar Muzeun Kombetar ne San Jose, Costa Rica, kane patur patjeter rastin per te pare koleksionin e mahnitshem te gureve qe i perkasin kultures Pre-Kolumbiane. Me i madhi prej tyre ka disa gedhedje ose petroglife qe paraqesin disa forma shume te komplikuara. Keto lloj petroglifesh gjenden ne mase ne guret e kultures pre-kolumbiane dhe nga studimi i bere duken me shume si nje art abstrakt i diteve te sotme sesa petroglife te nje kulture primitive. Harta gjeografike, shenja rituale biles edhe formime natyrale, kane qene disa nga shpejgimet qe jane bere nga specialistet per figurat e gedhendura. Nje nga shpjegimet e bera eshte qe shenjat jane kalendarike madje edhe ceremoniale. Shpjegimi me i forte eshte ai astronomik. Duke llogaritur figurat, vendosjen e tyre dhe raportin me njera tjetren dalin disa konstelacione, ai i Andromedes, Pegasus te cilat ndodhen shume afer me galaksine M31
Nga analiza e bere dhe studimi i figurave u grumbulluan ne disa pika dhe del kjo renditje:
1- M31 Galaksia e Andromedes

2- Mirach (Beta Andromeda)

3- Alpheratz (Alpha Andromeda)

4- Omicron Andromeda

5- HR8632 ne konstelacionin e Lacerta (Katalogu i Yjeve te Yales)

6- Scheat (Beta Pegasus)

7- Psi Pegasus
8- Pi Pegasus

9- Algenib (Gamma Pegasus)

10- Theta, Iota, Lambda, Kappa, Gamma dhe Omega Pisces

11- Beta Pisces

12- Eta Aquarius

13- Markab (Alpha Pegasus)

14- Homam (Zeta Pegasus)

15- Theta Pegasus

16- Ancha (Theta Aquarius)

17- Sadalsud (Beta Aquarius)

18- Alpha Equuleus

19- Enif (Epsilon Pegasus)

20- HR8313 ne konstelacionin Pegasus (Katalogu i Yjeve te Yales)

21- HR8173 in the Pegasus constellation (Katalogu i Yjeve te Yales)
22- Konstelacioni i Delfinit

?- Figure akoma e papercaktuar ne kontkekstin astronimik

Ne perfudim te kesaj analize del qe kemi te bejme me nje konstelacion prej 22 yjesh. Grupi permban yje qe i perkasin konstelacionit te Andromedes, Pegasus, Peshqve, Akuariumit, Delfinit, Aligatorit dhe Arushes se Vogel. Pra cdo gje eshte e paraqiteur ne menyre te tille qe levizja perputhet me pocizionimin e tokes ne raport me galaksine M31. Por lind pyetja - Si eshte e mundur qe ne Kolumbine e Lashte kishin dijeni per formen spirale te galaksise M 31? Kjo galaksi me sy te thjeshte duket vetem nje pike e vogel ne qiell dhe vetem me teleskop deri diku te fuqishem mund te dallohet.
Nga disa astronom eshte sugjeruar qe guri eshte perdorur si kalendar astronomik por sesi eshte realizuar dhe nga jane marre njohurite kaq te sakta per vendosjen e yjeve dhe te konstelacioneve kjo akoma eshte nje mister i madh sot e kesaj dite.

Hale Bopp, ishte komete apo...

Hale Bopp nje komete me nje madhesi nga 40 deri ne 100 km u zbulua ne 23 Qershor te vitit 1995. Ne kohen qe u zbulua ajo ndodhej rreth 21 muaj ose 666 mije milje (1 bilion km) nga dielli (nje largesi kjo rekord per kometat e zbuluara deri me sot) dhe ka nje orbite eliptike 2364 vjecare. Ajo do ti afrohej Tokes ne mars te vitit 1997. Nje komete nuk mund te zbulohet shume kohe perpara, vetem disa muaj me pare gjate kohes qe ajo i afrohet diellit dhe behet e dukshme nga ndricimi i tij. Fakti qe nje komete pershkoi sistemin tone diellor ska asgje te vecante, por ajo qe e ben shume te vecante dhe madje shume te mistershme kete komete eshte dicka tjeter. Fakti qe bishti i saj ka nje re gazi jo unike po ne formen e shtate sistemeve propulsive ose shtytese si turbinat e nje Shuttle dhe menyra e cuditshme si ajo leviz eshte vetem nje nga anet e mistereshme te saj. Tjetra qe vuri ne mendime shume astronome eshte fakti qe ajo shoqerohet nga nje trup tjeter me nje madhesi kater here me shume se toka dhe qe leviz ne menyre te crregullt, disa here duke u "fshehur" ne bishtin e saj dhe disa here te tjera duke dale nga anet. Levizja e atij objekti, menyra sesi afrohet dhe largohet nga kometa te krijon pershtypjen qe ka nje komandim inteligjent, jo thjesht natyror.
Objekti qe shoqeron kometen u zbulua rastesisht nga nje astronom amator i cili me nje teleskop modest pa dhe fotografoi objektin ne fjale dhe e publikoi duke tronditur ambjentet shkencore. Chuck Shramek, nga Teksasi i shtangur nga zbulimi i bere publikoi foton duke kerkuar mendimin e eksperteve te fushes sepse nuk arrinte te besonte ate qe kishte zbuluar. Zbulimi i tij u shoqerua nga nje fushate sulmi i fuqishem i te ashtuquajturve profesioniste perfshi dhe vete zbuluesin e kometes zotin Hale. U be nje perpjekje per ta kaluar me te qeshur dhe injorim zbulimin e tij dhe nderkohe nga Nasa u censuruan pamje te metejshme te kometes. Fatmiresisht komuniteti shkencor nuk eshte i vogel dhe perkrahesit dhe te ndershmit nuk munguan te thone fjalen e tyre. Nga nje burim i Nasa-s "rrodhen" disa foto te bera nga teleskopi hapsinor Hubble qe tregonin te njejten gje si ajo qe pa dhe fotografoi Chuck Shramek. Pra nuk ishte nje iluzion optik dhe as nje sajese apo falsifikim. Mbas publikimit te ketyre fotove dhe perfshirjes se gjithe komunitetit shkencor, edhe vete Hale dhe stafi i tij u detyruan te nderronin pozicionin duke e lene te turbullt mendimin e tyre per objektin qe shoqeronte kometen dhe u mjaftuan me nje koment qe mund te jete edhe nje objekt i drejtuar nga qenie inteligjente...
Doktor Shragel, i cili ka punuar per NASA-n dhe ka nje akses ne materialet e konsideruara sekrete studjoi me vemendje kometen dhe objektin qe e shoqeronte dhe dha deklaraten bombe ne te famshim Art-Bell Show. Ai beri nje pershkrim te detajuar te objektit, perllogaritjet e bera qe konkludon qe objekti ndonese ishte i permasave gjigante nuk kishte masen apo nuk paraqiste nje mase qe te justifkonte madhesine e tij. Eshte nje objekt i drejtuar ne menyre inteligjente, pra as me shume dhe as me pak, nje anije komzike ose nje tip sonde. Deklarata e tij vazhdon duke ju drejtuar te gjithe njerezve ne toke qe dicka shqetesuese po ndodh dhe e verteta po fshihet ne menyren me te turpshme dhe te padrejte.
Qe nga ky moment ne ambjentet shkencore objektit ne fjale ju referua me nje fjale te vetme UFO. Madje ne deklaratat e bera nga te gjithe astronomet shpesh ai filloi te quhej edhe Nibiru (do e sqaroj ne nje shkrim me poshte). Kursi i kometes ishte drejt tokes dhe perplasja duket e pashmangshme. Por objekti qe ndodhet ne bishtin e saj dhe qe shpesh leviz anash duket sikur e kontrollon dhe e drejton ne menyre inteligjente. Ajo qe te bind per objektin eshte fakti qe nuk terheq aspak me gravitetin e tij kometen sic duhet te ndodhte normalisht per nje objekt te permasave te tilla. Konsideruar 4 here me i madh se toka (ne nje kohe qe hena mbahet aty ku eshte nga graviteti i tokes) nje komete e permasave te Hale-Bopp do ishte kapur kollaj nga graviteti i "planetit". Se fundi nje grup astronomesh qe punuan ne menyre te pamvarur nga NASA dolen me nje deklarate ku nder te tjera thuhej:
Kometa Hale-Bopp me nje orbite eliptike 2364 vjecare po i afrohet Tokes dhe pika me e afert e saj do jete ne Mars te vitit 1997. Por ka dicka tjeter qe udheton bashke me te, nje objekt i permasave shume te medha, 4 here me i madh se planeti Toka, por me nje mase shume te vogel dhe me nje trajektore jo natyrale. Objekti duket te kete nje drejtim inteligjent dhe duket sikur kontrollon apo ndikon levizjen e kometes... Ne jemi te bindur qe po i afrohemi agimit te nje epoke te re ne historine e njerezimit. Shume shpejt do ndodhin gjera dhe fenomene qe do na bejne te ndryshojme pikpamjet tona per disa ligje te fizikes dhe te ambjentit qe na rrethon... Urojme qe ndryshimet qe do ndodhin te mos jete te natyres shkaterruese per jeten ne toke por sidoqofte jemi te bindur qe do kete efekte ne forta persa i perket anes sociale. Koncepte te reja, zbulime te mbajtura te fshehura prej kohesh dhe revolucion ne mendjen dhe botekuptimin e njerezve te tokes.
Me poshte po paraqes foton e bere nga Chuck, foton e bere nga teleskopi Hubble dhe tjetra eshte analiza e bere nga dr Shragel. Shkrimin do e vazhdoj me poshte me nje shpjegim se cfare eshte Nibiru dhe cfare te dhenash ka per kete trup qiellor qe nga Lashtesia.

Ne anen perendimore te detit Egje, midis ishujve te Kretes dhe Kiteras, ndodhet ajo qe quhet AntiKitera. Ne brigjet e ketij ishulli ne vitin 1900 nga nje zhytes u gjet nje anije antike e mbytur dhe e ngarkuar me amfora, statuja dhe objekte te tjera. Midis objekteve te tjera ishte dicka qe mund te quhet si gjetja me madheshtore e arkeologjise moderne. Jo vetem pasuri ne vlere arkeologjike dhe monetare por nje objekt prej bronzi kishte nje strukture dhe sofistikim te pabesueshem per kohen. Mbasi u tha dhe u pastrua si objekt u dalluan qarte kater pjese te ndara dhe me ingranazhe dhe disa shkrime qe dukeshin qarte. Sa me shume pastrohej aq me qarte dilte pamja dhe permbajtja e objektit. Studiuesit njehereshi konkluduan qe ishte nje mjet lundrimi, nje lloj astrolabi i perdorur per te llogaritur largesine e diellit dhe te trupave te tjere qiellore. Ky identifikim ishte shume joshes duke konsideruar faktin qe ishte objekti i pare i gjetur per periudhen helenike.
Spekullimet per kete artifakt vazhduan disa vjet deri kur ne vitin 195i Profesor Derek de Solla Price i Universitetit te Yale filloi studimin e mekanizmit te AntiKiteras. Per te rikrijuar objektin, ai dhe koleget e tij perdoren rreze X dhe Gama qe te arrinin te shikonin pjesen e brendeshme. Mbas shume llogaritjesh, analizash dhe provash ata dolen ne nje konkluzion mahnites: Objekti i gjetur ne AntiKitera nuk ishte gje tjeter vecse nje kompjuter analog 2000 vjecar.
I mrekulluar nga zbulimi i De Sollas, fizikanti Allan Bromley, nje profesor ne Universitetin e Sidneit kerkoi ndihmen e oreberesit te famshem Frank Percival qe, te ndertonin nje replike te sakte te mekanizmit. Duke perdorur te njejten teknike qe ka qene ne perdorim ne kohen e grekeve te lashte ne vitin 1987 ata ja arriten te ndertonin te njejtin mekanizem qe perforcoi zbulimin e De Sollas. Pra 2000 vjet perpara greket e lashte ishin ne gjendje te ndertonin aparatura per te llogaritur distanca apo matur largesine planetare. Akom eshte mister i madh prodhimi i ketij objekti dhe se kush e ka bere, por kjo tregon edhe njehere qe Greqia e lashte pervec sklleverve, luftrave, filozofeve dhe artisteve, kishte dhe mendje te ndritura ne gjendje te ndertonin aparatura te tilla qe edhe sot te habisin per nga saktesia dhe komplikimi funksional.
Ne foton e me poshte eshte nje ndertim i plote i mekanizmit te AntiKiteras.

Gjate dimrit te vitit 1961 ndersa kerkonin minerale ne malet e Californias, afer Olancha tre amatore Wallace Lane, Virginia Maxey and Mike Mikesell zbuluan nje gur qe ju duk interesant per tju shtuar koleksionit te tyre. Ndersa e hapen gurin Mikesell gjeti ne brendesi te tije nje objekt qe dukej se ishte bere me porcelan te bardhe. Ne qender ishte nje tub metalik i shkelqyeshem. Ekspertet perllogariten qe gurit i ishte dashur rreth 500 mije vjet qe te fosilizohej ne formen qe u gjet ndersa objekti qe ishte ne brendesi te tij dukej qarte qe ishte i prodhimit njerezor. Studime te metejshme konkluduan ne faktin qe porcelani i bardhe ishte i rrethuar nga nje mbeshtjellje gjashtekendore ndersa nje analize me rreze-x zbuloi nje si suste ne fund te tij. Disa nga studiuesit qe kane analizuar objektin jane te mendimit qe duket shume e ngjashme me nje kandele makinash te diteve te sotme. Si ka mundesi qe ky objekt te ndodhet ne brendesi te nje guri te fosilizuar me moshe 500 mije vjecare?

Harte e Lashte e Henes

Harta e Henes me grafika te gdhendura 10 here me e vjeter nga hartat qe mendohej se ishin si te parat, u gjet ne nje varr te lashte ne Irlande ne nje nga zonat me te vjetra qe i perkasin Neolitit.
Harta u identifikua nga Dr Philip Stooke i Western University i Ontarios, Kanada. Ai shpenzon kohen me te madhe duke pergatitur harta te asteroideve qe i bazon ne te dhenat qe merr nga observatoret si dhe harta te vete Henes.
Ajo qe e hutoi ate ishte fakti qe deri me sot mendohej se harta me e vjeter e Henes ishte 500-vjecare, ndonese sic thote vete doktori kisha gjithmone nje parandjenje qe duhet te ekzistone ndonje harte me e vjeter.
Duke ndjekur intuiten e tij ai filloi te studionte doreshkrimet e vjetra dhe librat e historise si dhe kronikat e te gjitha germimeve te kryera ne zonat Neolitike ne Britani dhe ne ishujt e saj. Dhe me ne fund kerkimi i tij i dha frytet e deshiruara. Syrit te tij te sprovuar nuk i shpetoi petroglifi ne shkembin e varrit prehistorik me te njohur te Irlandes ne Knowth, County Meath.
Nuk mund ti besoja syve thote ai kur dallova qarte imazhin e Henes madje dhe detaje te gdhendura ne te. Kjo eshte harta me e lashte e gjetur deri me sot. Me e vjetra qe ekziston eshte ajo e bere nga Leonardo Da Vinci ne vitin 1505 ndersa harta qe u gjet ne gur eshte te pakten 10 here me e vjeter.
Ne te dallohen qarte te dhena te detajuara te siperfaqes se Henes si psh ato te detit Humorun deri tek deti Crisium.
Njerezit qe gedhenden kete harte thote Stook kane qene shkenctaret e pare. Ata kishin shume dijeni per Henen dhe mua sme duken aspak primitiv. Harta 5 mije vjecare duhet te jete bere nga ndonjeri qe ka patur dijeni te plote mbi levizjen e Henes si dhe nje botkuptim te qarte mbi planetin Toke, Diellin dhe Yjet.
Por sesi eshte arritur te behet kjo gje 5 mije vjet me pare dhe me nje saktesi te tille, shkenctaret nuk arrijne dot ti japin pergjigje.

NASA zbulon nje ure 1,750,000 vjecare "Ramayana" midis Indise dhe Sri Lankes

Shuttle i NASA-s solli imazhet e nje ure qe dikur lidhte brigjet e Indise me ato te Sri Lankes (ish Cejloni).
Ura e sapozbuluar (2002) u quajt si Ura e Adamit dhe eshte ndertuar ne nje cektine 30 km te gjate e njohur ndryshe si Ngushtica Palk qe lidh Indine me Sri Lanken. Ndertimi i kesaj ure dhe sidomos mosha e saj permben nje mister trondites.
Specifika e formes se harkuar te ures dhe perberja e saj zbulon faktin qe eshte bere nga dora e njeriut. Te dhenat arkeologjike si dhe vete legjendat e zones flasin per shfaqjen e pare te njeriut aty rreth 1,750,000 vjet me pare dhe mosha e ures perkon me keto te dhena.
Ky informacion eshte shume determinant ne lidhje me legjenden e famshme te quajtur Ramayana qe supozohet se ka ndodhur ne periudhen e quajtur tredha yuga (me shume se 1,700,000 vjet me pare).
Ne kete epik ka nje moment qe permendet ndertimi i nje ure qe lidhte Indine me Sri Lanken ne drejtimin dhe urdherat e nje individi te quajtur Rama i cili mendohet se eshte misherimi (inkarnimi) i qenies supreme (zotit).
Ky informacion mbase nuk ka shume rendesi per arkeologet por ka nje rendesi shume te madhe ne eksplorimin e origjines njerezore dhe eshte e sigurt qe hap disa porta spirituale per njerezit e kesaj bote qe duhet te njohin historine antike te lidhur me mitologjine Indiane.

Shishe 2 mije vjecare e vjeter vere gjetur ne nje varr

Dihet qe vera me kalimin e kohes behet me e shijshme dhe me e mire por zbulimi i bere nga nje grup arkeologesh i kalon te gjitha kufijte e menduar per moshen qe mund te ruaje nje vere e mbyllur mire.
Gjate germimeve ne nje varr antik 2 mije vjecar ne qytetini Xi’an, Kine nje grup arkeologesh zbuluan nje ene prej bronzi ne formen e kokes se nje zogu feniks qe permbante vere te bere nga orizi.
Ena e cila mbante rreth 5 kg ishte e mbushur me vere e cila kishte ruajtur te gjitha cilesite e saja ne menyre te persosur. Shkenctaret po perpiqen te analizojne veren per te kuptuar menyren e distilimit dhe mundesine sesi ka arritur te ruhet ne ate gjendje edhe mbas 2 mije vjetesh.
Mjeshtri i veres Anthony Hanson qe eshte dhe keshilltar i Departamentit Nderkombetar te Veres shprehet se kjo eshte nje pjese fantastike e lashtesise dhe nese mbas analizave rezulton qe mund te pihet ose nuk permban asnje rrezik per njeriun, mund te merret me mend rekordi qe mund te kaloje ne shitje.

Misteri i Femijes se Yjeve

Misteri i te ashtuquajtures Kafka e Femijes se Yjeve filloi ne Meksike pothuajse 70 vite me pare kur u zbulua ne nje shpelle nga nje vajze e re. Ne ate shpelle dergjej skeleti i nje femre pjeserisht i fshehur nen dhe, vetem nje pjese e dores dale perjashta dhe mbeshtetur mbas krahut tjeter.

Vajza e re filloi te germonte deri sa zbuloi nje varr te ceket skeletin e nje qenie te vogel qe sipas pershkrimeve te saj ishte i vendosur aty teresisht pa rregull. Skeleti nga i cili ka mbetur vetem kafka i ka futur ne mendime shkenctaret e shumte. Kush ishte kjo krijese dhe pse me keto tipare kafkore qe sjane aspak njerezore? Qe ketu buroi dhe termi Femija e Yjeve ose Starchild.
Lloyd Pye i cili eshte autori dhe themeluesi i Starchild Research Project shprehet se jane bere studime kolosale duke shfletuar cdo liber te mundshem mjeksor ose anatomie qe flet per deformime te njeriut dhe eshte e pamundur te gjehet ndonje ngjashmeri me ate te kafkes.
Plus kesaj matjet dhe studimet e detajuara te kafkes kane provuar qe cdo gje ishte simetrike dhe aspak rezultat i nje deformimi natyral.
Antropologet e kane te pamundur ta klasifiojne ne ndonje grup te caktuar dhe zgjidhja e vetme ishte qe te behej datimi nepermjet karbonit per moshen e kafkes qe rezultoi te ishte 900-vjecare ndersa testi tjeter ne lidhje me ADN e kockave nuk eshte bere pasi kushton shume, shprehet Pye.
Ne foton e meposhtme eshte Pye duke mbajtur kafken dhe nje imazh 3D i kafkes.

Harta e "Krijuesit" ! Zbulohet nje harte 120 Milion vjecare


Nje zbulim i realizuar nga shkenctaret e Bashkir kundershton komplet nocionet tradicionale mbi historine e njeriut; gure te gdhendur te cilet jane 120 milion vjecare dhe qe permbajne nje harte ne reliev te rajonit te Uraleve.

Kjo gje duket si e pamundur por shkenctaret e Universitetit Shteteror te Bashkir kane paraqitur prova te pakundershtueshme te ekzistencen se nje civilizimi antik jashtezakonisht te zhvilluar. Behet fjale per nje pllake guri e gjetur ne vitin 1999 e cila paraqet nje foto te zonen te bere me nje teknologji te panjohur. Kjo eshte nje harte e vertete relievi. Harta identike perdoren sot nga ushtaraket. Harta permban punime inxhinjerike civile, nje sistem kanalizimi me nje gjatesi pothuajse 12 mije km dhe diga te fuqishme. Jo shume larg nga kanalet dallohen mjete ne forme trekendeshe destinacioni i te cilave eshte i panjohur. Harta po ashtu permban dhe disa mbishkrime. Madje shume te tilla. Fillimisht shkenctaret menduan se ishte gjuha e lashte kineze. Por me pas u zbulua qe gjuha e perdorur ishte ajo e hieroglifeve sillabike e nje origjine te panjohur. Deri me sot eshte bere e pamundur qe te deshifrohen mbishkrimet.
"Sa me shume qe mesoj aq me shume kuptoj qe sdi asgje" thote doktori i shkencave te fizikes dhe matematikes, profesori i Universitetit Shteteror te Bakshir Alexandr Chuvyrov.
Zbulimi i hartes erdhi si rezultat i hasjes se disa informacioneve te shekullit te 18-te ku raportohej per ekzistencen e te pakten 200 gureve te bardhe te cilet ndodheshin jo shume larg fshatit Chandar ne rajonin Nurimanov. Mbas germimeve dhe kerkimeve te shumta me ne fund grupi studimor arriti te gjente pllaken e gurit e cila kishte keto permasa 148 cm e larte, 106 cm e gjere dhe 16 cm e trashe dhe peshonte mbi nje ton. Guri u quajt Guri i Dashkes per nder te mbeses se Alexandr Chuvyrov qe lindi ne te njejten dite. Qe ne shikimin e pare, thote Alexandr Chuvyrov e kuptova qe nuk ishte thjesht nje gur i zakonshem por nje harte, madje nje harte 3 dimensionale. Guri perfshin hartat e rajonit te Uraleve me gjithe lumenjte Belya, Ufimka dhe Sutolka. Harta eshte bere ne nje shkalle 1 : 1.1 km. Fotografite me rreze-x konfirmuan qe pllaka kishte nje origjine artificiale dhe e bere me disa mjete shume precize. Ajo perbehet nga tre shtresa. E para eshte 14 cm e trashe e realizuar ne nje dolomit shume elegant. E dyta qe mund te jete me interesantja eshte bere me xham diopsid. Teknologjia qe ka realizuar kete shtrese eshte e panjohur ne ditet e sotme. Faktikisht fotoja eshte e stampuar ne kete shtrese. Ndersa shtresa e trete eshte e nje trashesie 2 mm dhe e perbere nga nje porcelan kalciumi per ta mbrojtur nga goditjet e jashteme.
Fillimisht u mendua qe harta mund te jete bere nga kinezet e lashte per shkak te shkrimeve vertikale qe permbante por kjo teori ra poshte menjehere pasi ne grup ndodheshin studiues te gjuhes se lashte kineze te cilet ne shkrimin e hartes nuk njohen asnje nga simbolet e kesaj gjuhe.
Sa me shume qe studiohej harta aq me shume misterioze shfaqej ajo. Ne harte mund te dallohet qarte nje sistem gjigand ujites ku pervec lumenjve duken qarte kanale te nje gjeresie prej 500 metrash 12 diga 300-500 metra te gjera, 10 km te gjata dhe 3 km te larta sejcila. Ne krahasim me kete sistem kanalesh ujites, Kanalet e Vollges dhe Donit duken si gervishtje ne relievin e sotem. Alexandr Chuvyrov shprehet se teknologjia dhe njeriu i sotem mund te jete ne gjendje te ndertoje vetem nje pjese fare te vogel nga ajo qe ndodhet ne harte.
Fillimisht ishte shume e veshtire te percaktohej mosha e pllakes se gurit. U krye nje analize readikarbonike dhe me pas cdo shtrese u skanua me kronometer uraniumi qe saktesoi moshen e shtresave te brendeshme si 120 milion vjecare.
Te dhenat e zbulimit jane derguar ne te gjithe boten ne ambjentet shkencore dhe jane bere objekt studimi nga shume shkenctare dhe specialist. Deri me sot mendimi i tyre eshte unanim si per menyren e ndertimit te hartes ashtu dhe per moshen e saj.
Kush e ka bere kete harte? Sa i vjeter eshte civilizimi ne Toke? Sa civilizime te tille ka patur historia e Tokes? Sa te fshehta te tjera mban ne gjirin e tij planeti yne?

Foto te hartes.

Mallkimi i Njeriut te Epokes se Akullnajave

Ai dergjej ne varrin e tij te akullt ne nje akullnaje ne Alpet e Italise per 5300 vjet me rradhe, i ruajtur ne menyre perfekte si bir i denje i Epokes se Gurit duke patur ende ne trup veshjen e gezofte dhe perbri harkun me shigjetat.
Por qe mbas zbulimit te tij para 14 vjetesh, 5 nga njerezit qe kane qene ne kontakt te afert me Oetzi (Njeriun e Epokes se Akullnajave) kane vdekur duke shkaktuar pyetjen e pashmangshme: A eshte e mallkuar mumja e ketij njeriu?

Konrad Spindler, kreu i grupit studimor mbi Njeriun e Akullnajave ne Universitetin e Innsbruck vdiq te henen (lajmi eshte i 20 prillit 2004) nga komplikacioni qe vinin si rezultat i sklerozes. Por kjo nuk ndaloi njerezit te vazhdonin te lidhnin vdekjen e tij me vdekjet e meparshme, te cilat te gjitha kane lidhje me mumjen.
Ai kishte shpenuar vite te tera duke studiuar mbetjet e luftetarit te ngrire i cili u zbulua ne akullnajen qe po shkrihej te Similaun ne kufirin midis Italise dhe Austrise ne vitin 1991. Shkenctari 66-vjecar ka qene ne dijeni per teorite qe qarkullojne ne lidhje me mallkimin qe ishin ngritur per rastin e luftetarit qe mund te ishte "zemeruar" qe e ksihin shqetesuar mbas 53 shekujsh dhe shpesh tallej duke thene: "Viktima tjeter e rradhes do jem une".
Viktima te tjera te mallkimit perfshijne ekspertin ligjor Dr Rainer Henn, i cili e vendosi kufomen ne nje thes plastik me duart e tij (pa mbrojtje) dhe qe vdiq ne nje aksident automobilistik ndersa shkonte ne nje konference per te paraqitur punen e tij. Udhrrefyesi i Alpeve Kurt Fritz i cili transportoi trupin me helikopter u vra nga nje ortek ne nje zone qe ai e njihte shume mire.
Me pas ishte gazetari Rainer Hoelz i cili filmoi mumjen e luftetarit dhe qe vdiq nga nje tumor ne koke.
Personi i katert qe vdiq ishte turisti gjerman Helmut Simon i cili zbuloi mumjen ne vitin 1991. Ai ishte shume i zemeruar qe nuk kishte marre ndonje kompesim nga shteti per zbulimin e bere.
Viktima tjeter eshte Dieter Warnecke i cili mori pjese ne nxjerrjen e trupit te njeriut te Epokes se Akullnajave.
Te gjitha keto vdekje duken se jane nga shkaqe te pranueshme dhe natyrale por ajo qe vazhdojne te insistojne perkrahesit e teorise se mallkimit eshte qe probabilititeti i vdekjeve te tilla te nje grupi te caktuar njerezish te lidhur ngushte me te njejten ngjarje, eshte 1 ne 1 milion.

Disk i ndertuar 12 mije vjet me pare

Ne lartesite e Malit BayanKara-Ula, ne kufirin midis Kines dhe Tibetit nje skuader arkeologesh po kryenin disa kerkime rutine ndeshen nje sere tunelesh qe lidheshin me njeri tjetrin dhe te conin ne brendesi te malit. Disa prej ketyre tuneleve perfundonin ne disa varre te lashte ku u gjeten disa trupa te vegjel dhe te imet ne krahasim me njeriun e sotem, por pjesa me e cuditshme ishte koka e tyre e cila kishte permasa jashtezakonisht te medha ne krahasim me trupin. Fillimisht u mendua se shpella kishte qene vendbanimi i ndonje rrace te panjohur primatesh ose mamjunesh por ashtu sic shprehet dhe lideri i grupit te arkeologeve kinez Profesor Chi Pu Tei: "Kush ka degjuar ndonjehere per mamjune qe varrosin njeri tjetrin?"
Gjate kohes qe studioheshin trupat dhe vendndodhja e tyre, grupi i arkeologeve hasi ne nje objekt te madh te gurte ne forme diskoidale i varrosur pergjysem ne dyshemene e shpelles. Grupi nxorri objektin me kujdes dhe e analizoi. Ai dukej ne forme rrethore dhe me nje vrime ne mes dhe qe te jepte pershtypjen e nje disku gramafoni, pjese e Epokes se Gurit. Vrima ne mes shoqerohej nga nje linje spirale qe e shikoje ne te gjithe diskun e gurte.
Nje veshgim me i detajuar i objektit nxorri ne pah disa te dhena te tjera akoma dhe me interesante. Spiralja nuk ishte thjeshte e tille por ishte e shoqeruar nga karaktere te vogla te shumta ne numer qe dukeshin si shkronja te nje gjuhe krejt te panjohur.
Analiza qe ju be gurit vite me vone (zbulimi eshte bere ne vitin 1938) nxorri daten e sakte te tij qe ishte 12 mije vjet me pare.

Fshehje te zbulimeve Arkeologjike


Ky material eshte marre nga Revista Nexus e cila botohet cdo 2 muaj dhe eshte nje organ shume presitigjioz ne fushen e alternativave duke mbuluar fushat e: Mjeksise Alternative; Ndrydhjen e Shkences; Te Kaluaren Antike te Tokes; UFOs & Fenomene te Pashpjegueshme; si dhe Cover-Ups te Qeverise (fshehje te ngjarjeve dhe fakteve)


Nexus Magazine. Shume prej nesh jane familjar me skenen e fundit me popullorin Indiani Johnes ne filmin arkologji aventuror Prishesit e Arkes se Humbur ku nje artifakt shume i rendesishem historik Arka e Premtimeve nga Tempulli i Jerusalemit, mbyllet ne nje kase te madhe prej druri dhe me pas fshihet ne nje godine te madhe per te qene te sigurt qe nuk gjehet me kurre dhe duke u siguruar ne kete menyre qe historia te mos rishkruhet kurre.

Ndonese filmi eshte fantazi, skena ku gjehet nje relike shume e rendesishme dhe me pas fshihet nga syte e botes eshte shume afer realiteti per nje numer te madh studiuesish. Per ata qe hetojne lidhjet me fshehje te gjetjeve arkeologjike, ka tregues shqetesues qe Instituti Arkeologjik me i rendesishem ne Amerike, Smithsonian Institute, nje agjensi federale e pavarur, prej kohesh ka ndrydhur dhe fshehur disa nga zbulimet arkeologjike me te rendesishme ne Amerike.

Vatikani eshte akuzuar prej kohesh qe qe ka mbajtur artifakte dhe libra antike ne bodrumet e tyre te medhaja pa i lejuar askujt nga bota e jashteme te kete akses ne keto fakte. Keto thesare te fshehta, shpesh te nje natyre fetare dhe historike te diskutueshme, pretendohet se jane ndrydhur nga Kisha Katolike pasi mund te demtojne besueshmerine e Kishes ose vene ne dyshim tekstet e daj fetare.
Fatkeqesisht ka prova te pakundershtueshme qe dicka e tille po ndodh dhe me Smithsonian Institute.
Fshehja e te vertetes dhe ndrydhja e evidencave arkeologjike filloi qene vitin 1881 kur John Wesley Powell, gjeologu qe u be i famshem per eksplorimin e Kanionit te Madh caktoi Cyrus Thomas si drejtor te The Eastern Mound Division of the Smithsonian Institution's Bureau of Ethnology.
Kur Thomas erdhi ne Zyren e Etnologjise ai u etiketua si besues i madh i ekzistences se nje rrace Ndertuese Tumash, e ndryshme nga ajo e indianeve te Amerikes.

Sidoqofte John Wesley Powell, drejtori i Zyres se Etnologjise qe kishte nje simpati te vertete ndaj indianeve te Amerikes kishte jetuar ne paqe prej shume vitesh ne rinine e tij me indianet Winnebago te Wisconsin dhe mendonte se Indianet e Amerikes padrejtesisht etikoheshin si primitive dhe te eger.
Ne kete kohe Instituti Smithsonian ndersa popullsia indiane po shkonte drejt zhdukjes si pasoje e Luftrave Indiane, filloi te promovonte idene qe Amerikanet Autoktone (indianet) ishin pasardhes te civilizimeve te avancuara dhe meritonin vleresim dhe respekt. Ata po ashtu filluan nje program qe ndrydhte cdo evidence arkeologjike qe ishte baza e besueshmerise se shkolles se mendimit e njohur ndryshe si Difuzionisem, nje shkolle e cila beson qe gjate historise ka patur nje shperndarje te gjere te kulturave dhe civilizimeve nepermjet kontakteve me anije dhe rrugeve te medhaja kryesore te shkembimeve.
Smithsonian ngulmonin per shkollen tjeter te njohur si Izolimsionizem (izolimi). Izolimsionizem mbron idene qe shumica e civilizimeve kane qene te izoluara nga njeri tjetri dhe se ka patur fare pak kontakt midis tyre sidomos ato qe ndahen nga dete dhe oqeane.
Ne kete lufte intelektuale qe filloi ne vitin 1880 u pretendua qe edhe kontaktet midis civilizimeve te Ohio dhe Luginave te Mississipit ishin te rralla dhe qe natyrisht qe keto civilizime skane patur aspak kontakte me civilizime te tjera si ai i Majave, Tolteket dhe Azteket e Meksikes dhe te Amerikes Qendrore.
Me standartet e Botes se Vjeter kjo eshte nje ide qesharake dhe ekstreme duke konsideruar sistemin e lumejve te cilet arrinin deri ne Gjirin e Meksikes dhe keto civilizime ishin shume afer me bregun e gjirit. Eshte njesoj si te thuash qe kulturat e Detit te Zi nuk kane patur kontakt me ato te Mesdheut.

Kur u ekzaminua permbajtja e shume varreve dhe piramidave te zones qendrore perendimore tregoi qe historia e Luginave te Mississipit ka qene njera nga kulturat e lashta me te sofistikuara dhe antike qe ka patur kontakte me Europen dhe vende te tjera. Jo vetem kjo, por permbajtja e varreve shpesh zbuloi varrime te njerezve gjigande ne permasa nganjehere 7 dhe 8 kembe te gjate (1 kembe = 30cm) te veshur me koraca dhe armatimet e tyre dhe nganjehere varret kishin dhe thesare madheshtore.
(Shenim:Tekstet e lashta te Indise Lindore thone se njehere e nje kohe njeriu jetonte 1 mije vjet dhe kishte permasa te medhaja trupore, ne proporcion me moshen qe jetonte. Nje koment te tille gjejme dhe ne Bibel: "...dhe kishte GJIGANDE ne Toke ne ato kohera..." Kur u kryen germime ne Tumen Spiro ne Oklahoma ne vitin 1930 u zbulua trupi i njeriu shume te gjate i veshur me parzmore dhe perreth tij ishte nje sasi e madhe qypash te mbushur me perla dhe me gjera te tjera te cmuara, artifaktet me te shumta qe jane gjetur ndonjehere. Trupi u mor nga Smithsonian Institute por sidoqofte sot nuk dihet se ku ndodhet. (Per ekzistencen e gjigandeve si dhe faktet qe e provojne kete do paraqes nje material ne perfundim te ketij shkrimi-Darius)
Ne nje bisede private me nje studiues shume te njohur te fakteve historike (emri i te cilit duhet te mbetet anonim) mesova se nje funksionar i Institutit Smithsonian i cili ishte liruar nga detyra per shkak se mbronte idene e difuzionismit ne Amerike (herezine qe disa civilizime te lashta mund te kene vizituar brigjet e Amerikes se Veriut dhe asaj te Jugut mijera vjet perpara Kolombit) pretendon se para disa kohesh Smithsoniani mori nje sasi te madhe artifaktesh dhe i hodhi ne Oqeanin Atlantik.
Ndonese per disa ideja qe Instituti Smithsonian ka bere dhe ben perpjekje qe te fshehi fakte te verteta historike eshte e veshtire per tu pranuar, fatkeqesisht ka shume prova dhe evidenca qe tregojne per kete perpjekje qe ka rezultuar ne zhdukjen e shume fakteve dhe provave materiale historike.

STONEWATCH NEWSLETTER e Gungywamp Society ne Connecticut e cila studion vendndodhjet megalitike ne New England paraqesin nje histori interesante ne njerin nga numrat e tyre ne Prill te vitit 1992 ku flasim per disa arkivole te gurte te zbuluar ne vitin 1892 ne Alabama qe u derguan ne Institutin Smithsonian dhe qe e pas humben. Ja se cfare thuhet ne raportin e pergatitur nga US National Museum ne vitin 1892 ne lidhje me gjetjen e arkivoleve: "Arkivolet u derguan ne Institutin Smithsonian. Ata ishin rreth 7.5 kembe te gjate... 14 inc me 18 inc te gjere dhe 6-7 inch te thelle. Me pas ju kerkua Institutit detja mbi gjetjen e tyre dhe permbajtjen por pergjigja qe u mor nga F.M. Setzler qe ishte kreu i Departamentit te Mirembajtjes dhe Riparimeve Antropologjike ishte qe ata nuk kishin qene ne gjendje te gjenini asnje nga artifaktet e permendura ne raport. Ka rregjistrim te tyre qe kane hyre ne Instititut por qe nuk dihet se ku jane.

Gjera qe bien nga qielli


Ndersa ka patur raporte per materiale inorganike qe bien nga qielli sic jane gure, zalle dhe guralece, po ashtu ka patur raporte te rregjistruara per materiale organike gjithashtu. Shprehja "po bie shi qensh dhe macesh" mund te zgjerohet duke perfshire hardhje, krimba dhe farera te ndryshme.

Ne vitin 1859 jane paraitur raporte te shumta qe flisnin per renie peshqish nga qielli. Vezhguesit deklaruan se dicka po binte nga qielli mbi trupat e tyre. Raportet shpreheshin qe deshmitaret ndjenin renien e ketyre objekteve mbi kurrizet, qafat dhe kokat e tyre. Mbas disa minutave u zbulua se ishin peshq te vegjel qe binin nga lart. Shume shpejt toka u mbulua nga ata duke mbuluar nje rrip te gjere prej 80 jardesh te gjate dhe 12 te gjere.

Deshmia flet per dy shira peshqish me intervale te shkurtra midis njeri tjetrit dhe me nje kohezgjatje prej 2 minutash secili. Intervali midis dy shirave ishte rreth 10 minuta. Vete kjo ngjarje ndodhi ne 11 te mengjesit. U rregjistrua qe peshku me i madh ishte rreth 10 cm. Po ashtu ka patur dokumentime qe flasin per renie te kafsheve dhe materie te tjera organike gjate shekujve. Referencat datojne qe ne kohet para eres se re ne vitin 77 dhe qe njihen si kronikat me te vjetra qe pershkruajne nje fenomen te tille.

Renia e materies organike nga qielli eshte pare si nje fenomen natyral i cili nuk ka asnje shpjegim real. Disa besojne se materialet jane spostuar gjate ndonje stuhie te fuqishme dhe depozituar diku por kjo teori nuk perputhet me rutinen e ngjarjeve. Ka shume raste per te eksploruar; secili me materialin e tij unik, objekt ose materie te cilat paraqesin nje mori skenaresh dhe faktesh shume interesante. Me poshte po bej nje permbledhje te disa nga rastet e rregjistruara:
1- Shume gaforre dhe kermij qe rane nga qielli afer Worchester, Angli ne vitin 1881.

2- Ne vitin 1973 me mijera dhe dhjetra mijera thithlopa rane nga qielli ne Brignoles, France gjate asaj qe u quajt nje "stuhi e cuditshme".

3- Ne Paderborn, Gjermani, me mijera midhje rane nga nje mjegull e verdhe qe levizte me shpejtesi.

4- Ne vitin 1872, krimba te zinj rane nga nje qiell i paster fare. Ato u peshkruan ne madhesine e nje mize te zakonshme.

5- Hardhje u thane se rane nga qielli ne Montreal, Quebec ne vitin 1857.

6- Nje stuhi e shpejte ne Boring, Oregon prodhoi nje shi te vertete salamandrash qe binin ne toke me mijera.

7- Nje shi qe zgjati 1 ore dhe qe ne vend te pikave hidhte ne toke...kashte, ndodhi ne vitin 1963 ne Kent, Angli ne zonen e Dartford. Po aq shpejte dhe cuditshem sa filloi, po ashtu dhe perfundoi.

8- Dy fshatar ne France raportuar qe gjethe te thara dhe te prishura pemesh rane nga qielli gjate dy diteve te qeta dhe te kthjellta pranvere. Ngjarja ndodhi ne Prill 1894 ne nje distance prej kater ditesh nga njera tjetra.

9- Ne vitin 1840 nje stuhi prodhoi nje dush te vertete gruri nga qielli. Ajo qe e ben kete rast shume te cuditshem eshte fakti qe ne Rajket, Indi, fara qe ra nga qielli nuk ekziston ne ate vend.

10- Ne Dublin, Irlande ka rene nje shi i vertete lajthishe ne sasira shume te medha dhe me force te madhe.
11- Nje balte e blerte e pashpjegueshme ra ne qielli ne Washington, DC ne vitin 1978. Mbeshtolli ndertesa te tera, kafshe dhe bimesi si dhe shkaterroi bojen e shume makinave. U tha se balta ra qielli nga nje lartesi shume e madhe.

Petroglife te Dinosaureve ne Arizona

Gjate nje ekspedite amatore gjeologjike Steven Bouchman dhe gruaja e tiji zbuluan disa petroglife (piktura ne gur) qe paraqesnin pamje te Dinosaureve, Dragojve madje dhe te njerezve te veshur me ate qe mund te interpretohet si kostum astronauti.
Zbulimi i bere ne Crack-in-Rock ne Wupatki National Monument, Arizona i perket nje kohe qe mund te varioje nga 60 milione deri ne 120 milione vjet me pare. Kjo zone eshte e njohur per sedimentet e saj te fosileve, madje dhe disa zbulime te bujshme ne fushen e paleontologjise dhe te antropologjise jane bere ketu. Ne momentin qe i shikon te vjen nder mend dora e pastervitur e njeriut primitiv me perpjekjet e tij per te shprehur ne forme artistike ato qe shikonte gjate dites. Por a ka qene njeriu bashkejetues me dinosauret?
Kjo eshte pyetja qe i mundon me shume studiuesit. Si ka mundesi qe njeriu parahistorik ka patur dijeni per dinosauret dhe si shpjegohet prania e nje njeriu me veshje astronauti ne te njejtin petroglif? Ky eshte nje tjeter mister qe shkenctaret e sotem nuk jane ne gjendje ti pergjigjen.

Roswell Rods

Ose Shufrat e Roswell jane nje forme e re jetesore qe i ka dhene nje vrull te ri "luftes" midis kriptozoologjisteve dhe skeptikeve. Po cfare jane keto shufra ose Rods? (po i quaj Rods per hir te kuptimit qe kane me temen). Rods jane forma organike jete te holla qe fluturojne ose "kalerojne" neper shtjellat e ajrit ne qiell. Gjatesia e tyre varion nga 10 cm deri ne 33 metra. Ato fluturojne shume shpejt dhe eshte pothuajse e pamundur qe ti dallosh me nje sy te pastervitur. Ka tre llojete ndryshme rods; rod dyzetkembesh ose shumekembesh, rod te bardhe dhe rods me shtize ose me shigjete. Keto krijesa jane raportuar ne Shtetet e Bashkuara, Kanada, si dhe pothuajse ne te gjitha vendet e tjera te botes dhe ne te gjitha stinet e vitit. Ato duken se jane qenie te gjalla qe jetojne dhe marrin fryme neper re.

Vezhgime te qenieve te tilla jane raportuar dhe ne faza te hershme te historise njerezore. Qenie ne forme gjarperi shume te medhaja dhe fluturese jane raportuar ne Kine ne vitin 747 te E.S., ne Europe gjate Mesjetes se Vone dhe ne Shtetet e Bashkuara ne vitin 1894. Sidoqofte keto "shufra" nuk i perngjasin qenieve gjarperinj. Ato duken me shume si copa litari qe pluskojne ne qiell.

Shume njerez deklarojne se i kane pare dhe i kane fotografuar. Ata qe i besojne ekzistences se kesaj krijese shprehen se skeptiket skane rruge tjeter pervec asaj qe ti bashkohen grupi te besimtareve dhe te perpiqen ta studiojne kete fenomen.

Mendimet jane te ndryshme; kemi te bejme me nje qenie te re apo eshte thjesht nje qenie prehistorike qe per shkak te shpejtesise se levizjes dhe ambjenteve ku jeton i ka shpetuar vezhgimit te meparshem?
Foto e pare paraqet disa ndertime grafike te pamjes se Rods. Foto e dyte eshte harta demografike e vezhgimeve te tyre sipas raporteve ndersa foto e trete eshte marre nga nje video ku duken rods ne fluturim.

Fotot per Rods jane te shumta por smund ti paraqes te gjitha ketu. Po postoj vetem disa prej tyre sa per te patur nje ide.