Shtigjet e Dritës - Liman Zogaj

ANAMNEZË BURGU


Emri i babait të pushkatuar

Histori luftë beteja gjak

Baba e breza

Kërkonin liri.

Jeta e shkrehur nëpër ferr

Burgu përroskë gjaku

Gjaku oqean nga lumi i kuq

As gurrat e përgjakura nuk shterën.

I burgosuri uron

Të mos i ndryshkën prangat

BURGU


Aty nuk dihet

As fillimi

As fundi

Aty nëpër vetmi

Herë e kërkon

Biografinë e ferrit

Herë livadhet e shkreta

I mbjell me luledielli.

Në burg

As këngë zogjsh

Vetëm krrokatë shpendkeqsh

Vetëm korbat këndojnë

Aty ag e terr

Vdekja rri

Sy me sy

Me ty

PRAPA GRILAVE


Kur më burgosën

As nuk gjëmova

As nuk vajtova

Shikimi përbirohej

Pas grilave të ndryshkur

Kur m’i vunë prangat

Akulli nën këmbë

Si pasqyrë e thyer

Ma ruante portretin

E plagosur keq

Hermetikisht i mbyllur

Mbeta në errësirë

E sytë e mi të shkrumbuar

Kërkonin një copë diell

Kurrë s’u përkula

Prapa grilave

Qëndrova drejt

Qëndrova vertikalisht

DUROVA


Dhe durova

Jo pse u besoja lugetërve

Dhe durova

Ushunjëza të uritura më trembnin

Dhe durova

Edhe pse isha i lidhur me zinxhir

Dhe durova

Jetën në pranga që herrte buzëqeshje

Dhe durova

Deri në agun me rreze të pavarësisë

ROBËRIA


Kur je rob

Kurrë mos kërko

As bukë as ujë

Sepse të mungon Liria.

SIZIFI GURI DHE SHKRETETIRA


Sizif

Merre një guri në qafë

Nga ato piramide të thyera

Dhe vëre në maje të shkretëtirës

Edhe Detin e Zi

Kaloje në stilin “dallëndyshe”

Sizif

Me guri në qafë

As hero i shkretëtirës

As dallëndyshe e balsamosur mbi valë

Zog i ngrirë në stinë.

Ky është fillimi

I fundit tënd tragjik

HIJA E ZEZË


Krejt njësoj

Jeta dhe vdekja

Në planetët e egra.

Kur të vdes

M’i këpusni zinxhirët

I vdekur bile

Të jetoj pa pranga

E kam nënshkruar vdekjen