Krijime nga LSHAKSH ne Gjermani

LIDHJA E SHKRIMTARËVE ARTISTËVE DHE KRIJUESVE SHQIPTARË NË GJERMANISevëme Fetiqi-Preteni
Xhenc Bezhi,Hasan Qyqalla Liman Zogaj,Ilirjanë Lladroci dhe Shaban Cakolli

Sevëme Fetiqi-Preteni:
U
Lind me 1961 në Vushtrri. Shkollen fillore dhe te mesmen i kreu ne
vendlindje,ndersa studjoi mjekësinë në Universitetin e Prishtinës. Në
Vitn 1985 botoi përmbledhjen me poezi"Kurorë e kaltër",ndersa n vitin
1998 permbledhjen" Dëshmia e kthimit tim" poezi. Jeton në Gjermani. Tani
anëtare e Lidhjes se shkrimtarve,artistëve dhe krijuesve shqiptarë në
Gjermani.

Disa poezi nga librat e saj:

NATË E PLAGOSUR I

Në shtegun e pritjes
me agim në duar të gjata
në lojëra stinësh
me pëllumba të bardhë
nga syri imi lëshoje
në qiellin tëndë të paskaj .

Hiri ynë pluhurosi shekujt
kur ra nata e plagosur
mbi fytyrat e përlotura
nata e pagjumësisë erdhi
heshturazi gjurmëve të mia
nga ikën pëllumbat e agut.

1985,nga “Kurorë e kaltër”.




Postuar nga: Shaban Cakolli / Hapesira e Qiejve Shqipetar

NATË E PLAGOSUR II

Serish u kthyen pëllumbat
e mi të agimeve të përhimta
zbriten me shpresë
mbi pullazet e shtëpive
te kodra e diellit

e dini se dita po vjen
kur sqepat i ngjyrosnin
në lumin e përgjakur
të kësaj nate të plagosur

pagjumësia me rolin
e dëshmitares së pagabueshme
së bashku me pëllumbat
i shkundnin krahët e lodhur
në pluhurin e shekujve
puthnin plagët e muzgut të skuqur all
dhuronin bardhësinë e puplave
përfundimit të lidhjes së plagëve
të kësaj nate të përlotur

unë pritja me drojë
në pragun e ekzistencës sime

rrini këtu o pëllumba të agut.

JETA ËSHTË DHURATË

Me leckë të mëndafshtë ma fshije
ma fshije të djeshmen
të sotmen mos ma shëno
në protokollin e së nesërmes

unë isha dikur
jam sot
por sdo të jem
si isha dikur
dhe jam sot

Jeta është dhuratë
moj mike
gjashtë ditë të shkurta
pikëllim
një ditë e gjatë
gëzim.

XHENC BEZHI-Lindur me 15.11.1961 në Gjakovë.
Shkollen e mesme në
“Hysni Zajmi” Gjakovë dhe pastaj diplomon Gjuhë dhe letersi në shkollen
e lartë pedagogjike “Bajram Curri”në Gjakovë.Ka punuar në arsim, dhe
organizonte aktivitete të ndryshme kulturore pranë SH.L.P dhe
amaterizmit në qytetin e Gjakovës nëpërmes trupes së Teatrit amator
“Emin Duraku”.
Me shkrime merret prej shkolles së mesme ,ka botue
nëpër shtypin periodik të asaj kohe dhe në revisten lokale letrare
“Shtigje”të klubit letrarë “Gjon Nikoll Kazazi në Gjakovë.Prej vitit
1992 pa deshiren e tij migron në Austri ku jeton edhe sot.





KRUSHKU I MERGUAR



SHKRUM SHPIRTI

Athue kullat mbulue i ka bari?
athue motrat diegjen nga malli?
athue nënat presin të ngrata?
athue dita ndryshon nga nata?

Të fala Kosovë të çojmë nga mërgimi
jeta larg teje s`na sjellë pikë gëzimi
ditet e gjata netët pa gjum
shpirti nga malli po bëhët shkrumb

Si tufë e trembur në vende tjera
pa diell,pa lule na vjen pranvera
ku stinë e vite shkojnë pa vënë re
un femiu i yt perjetë,o Mëmdhe

Kur te vie dita jep kushtrim
Jam i gatshem per rreshtim
mos ju njohtë as guri i varrit
kush s`vjen te vdes për dhe të t`parit.

Salzburg 10.05.1994.

Krijime poetike nga antarët e Lidhjes...Martin Çuni, Shqipe Demiri,Dibran Demaku dhe Rifat Binaku dhe Alma Papamihaili.

Alma Papamihaili

Dy
poezi shkeputur prej librit "Nen tingujt e nates"shtypur ne shtepia
botuese "Emal" ne Tirane dhe redaktuar nga Victor Canosinaj .
Alma Papamihali
Lindur
ne Tirane, ne qershor ne vitin 1974. Pas tetevjecare kam kryer
gjimnazin "Ismail Qemali" dhe me pas ne degen Gjuhe - Letersi ne
Tirane.Poezia ka qene dhe mbetet pasioni im. Me terheq arti ne
pergjithesi...Smund te le ketu pa permendur edhe muziken apo pikturen.
Megjithate arti i te shkruarit eshte i vetmi qe permbush boten time.
Prej
disa vitesh jetoj ne gjermani (ne Aschaffenburg)...se bashku me
familjen time. Kete vit vlen kam krijuar gjithashtu nje shkolle te
pavarur shqipe ku numerohen afersisht 20 nxenes shqiptare (te shqiperise
dhe te Kosoves)..te lindur ne gjermani...me deshiren e madhe per te
mesuar gjuhen e shkruar shqipe.
Udhehiqem nga motoja: "Gjuha ruhet, aty ku shkruhet".

USHQEHEM ME GJUHËN TIME


Jam një lypëse e mjerë,
Sjam e pasur o njeri,
Ndaj mos mu afro,
Kur skam çtë të fal...

Jam një lypëse e mjerë,
Ushqehem me gjuhën time,
Një libër kërkoj lëmoshë,
Ndryshe të mbijetoj sja dal.

DUA NATYRËN TIME


Dua të hedh në varg natyrën,
Qiellit vrenjtësinë tja humbas,
Ajrin me parfum ta lyej,
Pastaj fuqishëm të thërras.


Të thërras sa zëri tmë ngjiret,
E ngadalë e tëra të shterem,
Dua të hedh në varg natyrën,
Aromës së saj të endem.


Dua të hedh në varg natyrën,
Të vetmen që më rilind mua.
Po ku ta gjej të bukurin vend?
Ndaj mbeta poete e dështuar.

POETËT


Poetët...ah...poetët,
...............çnjerëz qenkan,
...................................vallë?

Lindin,
..........të dashuruar,
..................dhe vdesin beqarë.

ËNDRRAT

Nëse ëndrrat nuk do ekzistonin
Jeta do kthehej në përvëlim,
Etja e jetës do mbetej pashuar,
Pa ëndrrën, një jetë do quhej trishtim.
Nëse me fjalë smund të zgjidhej,
Nyja mpleksur pa dëshirë,
Ëndrrës do i rikthehesha,
Atje je vërtetë njeri i lirë.
Ëndërr dhe jetë!
Sinonime të etjes së pashuar,
Nëse një ditë do shuhej etja,
Dije, nga kjo jetë ke shkuar.

KUJDES


Nëse një degë këput
mos pyet më pas,
pema si quhet...

Para se dikë të lëndosh,
mundohu të dish,
çfarë duhet...

KUAJT

Kurrë sia qava hallin
kalorësit për këmbët,
që i vareshin.
Netëve ulëriva,
me kuajt në stallë.

Më dhimbej,
kurrizi i tyre i dalë...

(Alma Papamihali)

MASKAT

Nuk i shpiku Venezia
të famshmet maska,
që njerëzit me to
fytyrën të mbulonin...

Nuk i shpiku Venezia,
shumëngjyrëshet maska,
prej kohësh në botë,
karnavale festonin...


(Alma Papamihali)

Martin Çuni - Antoni, u lind në fshatin Ujz i Hasit të Thatë, më 14 maj l948.
Ciklin
e ultë të shkollës fillore e bëri në fsh. Bishtazhin të Hasit, ndërsa
tetëvjeçaren e përfundoi në fsh. Keqekollë të Gollapit, ku i punonte i
ati, Ndreca. Gjimnazin e mbaroi në vitin l968 në Prishtinë. Më pastaj i
vazhdoi studimet në F F të Prishtinës,Dega e Pedagogjisë. Gjatë
studimeve për shkak të gjendjes së vështirë ekonomike u detyrua të
punojë. Fillimisht , tre vite punoi në sh.f. “ Rilindja “ të
Keqekollës,Pastaj në K N I “ Ramiz Sadiku “ të Prishtinës. Më vonë
pranohet në punë në RTV-të Prishtinës, si gazetar në Redaksinë e Kulturë
- Programi për fëmijë. Ka udhëhequr Emisionet: “ Mirëmëngjesi fëmijë “,
“ Kolovajza e së dielës “ , emisionin për të rritur“ Karvani i fshatit
“, etj. Asokohe realizon reportazhe, shkruan vargje , prozë, tekste për
radiodramë etj.
Që nga viti 1968, M. Çuni , merr pjesë aktive në
lëvizjen ilegale të kohës, në platformën e avancimit të çështjes
kombëtare të shqiptarëve në trojet e tyre në Jugosllavi. Në vitin l982
arrestohet me shumë veprimtarë të tjerë, e më pastaj dënohet me tetë
vjet burg. Për veprimtari në burg, më vonë dënohet edhe një herë. Në
burgjet e Serbisë i mban nëntë vjet, prej tyre tetë izolim. Martini edhe
në vuajtje të dënimit vazhdon të shkruaj.
Në fund të vitit 1990,
pas vuajtjes së dënimit, ai emigron në Zagreb, një vit më vonë shkon në
Shqipëri, si reporter i Radio Zagrebit, për emisionin shqip atje.
Në vitin 1992, për shkaqe ekonomike edhe politike emigron në Gjermaninë
Federale. Aty u angazhua për themelimin e Bashkësisë Shqiptare.
Në
vitin 1998 kthehet në Kosovë dhe iu bashkohet radhëve të Ushtrisë
Çlirimtare të Kosovës. Fillimisht ishte në njësitet e Z U të Drenicës,
te komandanti Sylejman Selimi, në Likoc, prej nga raportoi për Radion
Deutsche Wele. Në nëntor të vitit l998, Shtabi i Përgjithshëm i U Ç K -
së kishte marrë vendim për themelimin e institucioneve të luftës: Radios
“Kosova e Lirë “ e Agjencisë“ Kosova Pres “. Aty M. Çuni do të veprojë
deri në fund të luftës, së bashku me Ahmet Qeriqin, Berat Luzhën,
Nusret Pllanën, Nezir Myrtën, Habib Zogajn, Qemal Aliun, Isa Krasniqin e
të tjerë.
Pas luftës, me vendim të Ministrisë së Informatave në
Qeverinë e Përkohshme të Kosovës, derisa punonte në R. “ Kosova e Lirë
“, M. Çuni caktohet në detyrë të udhëheqësit të Organit Drejtues për
fillimin e punës në Radiotelevizionin e Prishtinës. Pas gjashtë muaj
angazhimi gratis, në drejtim të krijimit të kushteve për kthim të
gazetarëve dhe të punëtorëve në R T P , ai jep dorëheqje i pakënaqur me
rezultatet e arritura. Për shkaqe ekzistenciale serish i kthehet
kurbetit.
Aktualisht jeton e punon në Gjermani. M. Çuni ka këto vepra
të botuara: “ Reportazhe Lufte “ dokumentar, “ Jetë e furtunë “poezi
për të rritur, “ Jetë për jetën “ poezi për fëmijë. Ai ka edhe shumë
dorëshkrime të pabotuara , nga burgu e pas tij.
A. Qeriqi

SHQIPTARVE


Gjurmëve të Rrugës së Kryqes, vazhdë
U kemi ra
Trup, mishra e kocka me helm e vrer
Na kanë la
Lëkurës shtatë palë dredhë, dredhas
Na kanë heqë
Në shpirt e në zemër petka të zeza
Na kanë veshë

Gjilpërat nën thonj, në këmbë e duar
Të thyera nejtë
Të heqim dorë përgjithmonë nga e drejta
Jonë e shenjtë
Katilët me maska rreth e rrotull nesh
Me fytyrën e djallit
Hapu Tokë, hapu Qiell në paqe, të dalim
Nga gropë e zjarrit

Kalavar : fëmijë, gra e pleq të Arbërisë
Masakrohen me orgji
Eshtrat ua tundën, varrosën e zhvarrosën
Nëpër serbosllavi
Mbi gjirin e nënës së vdekur, fëmiu
Përpiqej të mbajë jetën
Heronjtë iu qepen shkrepave më dhëmbë
Një copë Dielli gjetën

O ZOT, me rrugën e JEZUIT profet
Gjatë na shëlbove
Lumenj gjurmësh gjaku nëpër vite
E nuk na shpagove
Kado që erdhi e keqja, futë e shemër
Te ne bëri fole
GJERGJ e ADEM çdo shekull, Perëndi
Pse s munden me lé.

MBI ATLANTIK


I madhi Atlantik

Ku është Atlantida

Pse fshehë oqean

Kush iku atëherë

Kush po ikë tash

Sot e mot mbi Atlantik

Vragë e plagë mbi Atlantidë



Mbi Atlantik shtegtim

Atlantikasit ku janë

A takuan Ilirinë


09. 04.04. Mbi Atlantik

Kujtim Amerike


/malësorëve/



Kujtim mbi kujtim

Me nxënësin tim

Shembull dhe mburrje

Valë kujtimesh , vuajtje

Gjolulit, Berishës

Balidemajve të Malësisë

Krenari , malësorë Malësie

Ngadhënjeni si dasmorë



Nju Jork, 04.04

Krenari e trisht

/ A. Shkrelit /




Shkrel e Titan

Krenari e trisht

Mbi Bjeshkët e Nemuna

Karvani i Bardhë u ndal

Muzat pushuan mbi kroje

E mbetën të etura

Në Sanxhakun e lartë

Trungjet plakur e mbete

Filizat nuk na njohin

Krra, krra, fat i shkretë

Mik e vëlla
/ Z. Halilit /

Kur frynte era katundisht
Ngushëllonte edhe hija e buzëqeshje
Suferina ta plogështoi zemrën
Pastaj si ndalje lotët
Diellin dëshirove për të harruarit
Për zemërvrarët rreze të ngrohta
Që ti përjetojnë si Bota


Ishte shtrëngim i madh duarsh
Përqafim vëllazëror në shkurt
Ndarja e madhe pasoi në gusht
Kurrë më së bashku në katin e gjashtë
Nga dritarja që fliste aq këndshëm
As në Pallatin e Shkronjave
Ëndrrat nuk do të na rrëshqasin
Ecejaket nuk do të ndalen
Nga pallati në pallat
Ne të dy si fëmijë bonjakë



8 maj 94. Tren, Giessen

LIRI


Të shoh në fytyrën e fëmijëve

Të shoh në mirësinë e nënës

Të shoh në burrërinë e babës

Të shoh në dashurinë e të dashurës

Ende nuk të shoh në vendin tim




24. Qershor 93. Schlüsselfeld

Ecje


Ec e ec shqiptarët
Cakun nuk e gjetën
Fajet i ka Koka
Fajet si ka Bota
Sbëri gjë Evropa


Ec e ec shqiptarët
Dy hapa përpara
Një hap prapa
Merren me pasojat
Vuajnë nga lëngata
Fajet i ka Bota
Shohin ëndrra të kota


Ec e ec shqiptarët
Degën nën këmbë presin
Arritën të bëjnë “ shtetin “
Dy shpata për të tjerët
Një e mbajnë për vete
Qejfe bëjnë si mëhalla
Me këngë e me bejte

19. Maj 2005, Breckerfeld- Gj.

Acari


Kur vetmia të rrethon

Robëria të behët kurorë

Kur në log thahet rrapi

Atdheu mbulohet me borë



Kur një vend e mban xhelati

Krijuesit akulli i mbulon

Atëherë Bota kthehet mbrapa

Truri i kombit nuk punon



12 janar 97, Gjermani

RIFAT BINAKU- lindur me 10 .02. 1952 në Koliq- Komuna e Prishtinës.
Shkollën fillore dhe shkollën e mesme të mjekësisë i kreu në Prishtinë.
Fakultetin e Stomatologjisë e kreu në Universitetin e Zagrebit dhe më
pas në specializimin e sëmundjeve të gojës në Sarajevë e Prishtinë.
Rifati
është prezantuar nëpër revista të ndryshme sidomos viteve 1974 e
sidomos me një cikël poezish kushtuar 100 vjetorit të Lidhjes së
Prizrenit të titulluar “Gjëmë Guri” në vitin 1978 në revistën
letrare”Oko” të Zagrebit

PAMJE KOSOVARE

Në oborrin e një kulle
një dele e bardhë
po kulloste ditët

Pran saj
një nënë e veshur në të zeza
ulur mbi një gur
e kthyer kah rruga
kah pritja

Tek frëngjitë e grise
dy stërqok
rrinin si një maje vere
e këndonin si një këngë malli

Kush e pa diellin,kush e pa qiellin
n’at pamje.

PARA KAMBANES 15 TON-SHE NË BOCHUM

Me sy ti masë këndet
në fund të harkut të sbraset
peshë ma qon heshtjen.

Plisat e mi s’kumbojnë
në këtë mot dimri
as kullat as fjalët s’gjëmuan
kur nisi e na përpijnë rrugët

shkumojnë plisat
si kambana e këtij mëngjesi
qe zhurmon dhe thërret zgjimin.

PAS KTHIMIT

Jemi nisur..
si gjëmë kau me peshë globi
mbi brirë
na dërmon hapave e nëpër plagë
kohë harrimi
ecim e ecim kthimit
para syve na dridhet gjëmë mali..

po vijmë
edhe me zogj të rritur me copa mërgimi
po vijmë të pritja
a do te na njohë dheu i ynë
të thinjur dhe të bërë vjeshtë në largësi

Kur të vijmë..
të pragu i portave të pritjes
do të ngrinim nga një gotë uji Batllave
për te gjithë ata qe na mbesin larg e t’pa dhé.
O lisa e plisa të mi
para shpatullave të malit
kur gurrojnë gurrat tona Sahare
u bëni pelegrin edhe atyre qe s’janë.

KAVALLI PREJ ASHTI

Kavalli prej ashti
i lakuar pak
shpuar me zjarre kurrizit
kah me dalin plagët fryme
si gjemë fëmije a nënë
burri a nusje
e mbushin pikllime fushësyrin
e ditve tona t’zisë

Gjakun tim tej gjaku
ashtas këngën time t’vajit
kavall prej ashti
qe me rri në varë në tela balli
e s’mund ta mbush frymë
me buzë të qara bore
dimri e mergate
flaket prej ëndrre
vetem një her të gjemojnë
si ti e gjyshi
breg me breg të malet tona
kavall i pa zë
t’gjemojnë tej fushave t’harrimit
e të zgjojmë gjumë
te secili sy pritje
nisjen.

PRAP THERJE KOSOVE

Kthe një faqe kah mali
Bardhe
të shkrepin shkrepat në bisht të syve
kah vera
sa të na pikin akujt
afshit të flakes

Faqen tjeter
kah do gur të bardhë
qe presin si cepa të pashuar malli
për veren e verave Kosovë.

Prandasj nisu më këngë në krah
e nxirre malin prej mjegulle
prej gjumi gjethet.

Nëpër fushëlulët të shohim
veq Flutura në vënd të Korbave
mi kthe ëndrrat e këputura harrimit
lum Bardha.

VENDIM

Sillu Glob sillu
me të plakuren tonë mbi supe
sillu,se jemi gjithkund e kudo
nëpër rrugë tek e miklojmë
ngapak vitheve
të mos na harroj
per emrin qe ja dhamë
dhe e mësuam se q’është pa bukë.
Sillu Glob sillu
Me frymët tona në kulm durimi
Se nëpër tela ashti po na vjen Eurekë
Thirrje vendimi.
Sillu kah do qe të sillesh
Se ne do të ndalemi në Arbërinë tonë të madhe.

NË QAFËTHANË

Per herë të parë
kaperceva ëndrren e dola
të nëna,me një Mirmengjesë
ballë për balln në pik të agut
thyem etjen në shiqim.

Një shekull pritje qasti
koha na rri në mes
e një fillim vere
dhe një korrik të ndarë.
Mirë se erdhe Verë!

Para syve të lodhur malli
Tjeter diell e valë deti
Do të na i zbusin plagët prej dimri.

Pertej pritjes së gjatë
Dhe heshtjes Loke
Kosova ta shtrinë doren e zemren.

VONESË ZHGENJIMI

Ketu nuk na duel verë
veq malli ka zënë pritë
në shteg plagë
e mengjeset nuk agojn
si në Koliq
kemi mall edhe për gjëmë Gjoli
qe nisë prej maje akulli vere
në kokë Sharri
e melodi ere mes pishave të Germisë.

Dhembje per varg ara buke
mes krihve të Drinit
e gurët tanë.
ketu s’ëshë si atje
sall vjeshtë
na rri pezull koke
t’permalluara për ditë vere..

Na mungon Kosova.

NË BREG KOSOVE

Te një breg Kosove
rri një rreze e verdhë kandil
tej Orve natës i bënë dritë

Kohë të kohoj heshtja
Orë e ndalur
mbi borë ëndrre.

Rri një ëmer n’epitaf
te një gur i pa verë
te një plis i pa fjalë.

Rri një lule
një kupë mall
per poetin.

BUZË TË DJEGURA MALLI

Niseni njëher një këngë
Buzë të pa qeshura
dhe të dalë ku të dalë
vetem të trembet vaji syve
pastaj mbylluni brenda vetes
e plasni flaken vargjeve
deri n’prag mengjesi
niseni një küngë në kulm nate
dhe këndoni siq i këndohet ditës
këndoni dhe këndoni
edhe pse larg mali
buzë të djegura malli.

Shënime për Autorin

Hasan Qyqallau lind më 8 Janar 1961 në Bardh
të Madh, komuna e Fushë Kosovës. Shkollën fillore e mbaroi në
vendlindje, të mesmen në Prishtinë, ndërsa studimet në degën Letërsi dhe
gjuhë shqipe i mbaroi në Fakultetin e Filologjisë në Prishtinë. Disa
vjet punoi në KEK, ndërsa që nga viti 1993 jeton dhe vepron në Brol,
afër Bonit në Gjermani. Me shkrime mirret që nga viti 1976, kur iu botua
vjersha e parë në revistën "Shëndeti" e për të vazhduar së shkruari në
të gjitha revistat e atëhershme. Bashkëpunoi edhe mjetet e informimit
vizuel (me Radio-Prishtinën, TVP), e tjera.


1. TA BËJMË SHQIPËRINË

TA BËJMË SHQIPËRINË

Atje ku bebëz e Tokës buron gjak
Atje ku Besë e Flamur në lashtësi
Atje ku në bisht ngreh kokën Bajlozi plak
Krenarisht ajo Tokë quhet Shqipëri...!

Atje ku janë ndërtuar kullat dardane
Bajraqet ngritur,lart në atë troll
Lojë e fëmijëve në gjuhën iliriane
Atje ajo Tokë quhet Kosovë...!

Atje ku fushë mejdanet kundërmojn erë barot
Ku kali i Trojës merr turr e vrap
Ku loket përkundin djepat me këngë e lot
Ajo palcë Toke e bekuar,Kosovë quhet prap.

Atje ku ëmbël përkdhelen valët e detit
Ku Nora e Kelmendit shkroi parahistori
Atje ku Osa Kuka në krye t'arbanasëve të kepit
Derdhi gjakun shqip vetëm për Arbëri!

Atje ku flasim,qajmë e qeshim shqip dhe sot
Ku u mbajt Kongresi në zemër të Manastirit
Bilbilat e kombit n'akord me gaz,hare e lot
Në Abetare të shkruhet: Ajo Tokë është Iliri!

Atje ku sot pallen bijtë e Helen-usit
Edhe ai Dhe është i Shqipeve,Çamëri
Unik të marshojm përpara lak-muesit
Ora e fundit bie:Ta bëjmë Shqipërinë-SHQIPËRI

2. MOS
Mos ma thaj sonte lotin e njomë
Ka mall Kosove
Mos ma ndal këngën e re
Ka etje Kosove
Mos më sulmo ëndërrat e natës
Kanë ngjyrë Kosove
Mos ma lëndo samarin e shpirtit
Me të e bart Kosovën
Mos më vrit me maskë në lak
Shkel gjakun,vret Kosovën!

JO PIKË LOTI-PO PIKA GJAKU
Edhe në mesnatë Rajna rrjedh fare qetë
E vështroj shumë vonë me gotën e thyer
I shtrir trup akull,kokën valë të nxehtë
Ç'të bëj me lotin nga "burimi" i përlyer.

Ngrihem e hedh gotën plot pezm e vaj
Rruga e kujtimeve sikur s'ka mbarim
Ankth e frikë vërshuan,ndeshën valë-valë
T'hudhem pas gotës.Ndal!-dëgjova një oshtimë.

O ju valët e Rajnës tani jeni të përlotur
Mos u dëshproni për gotëthyerjen dhe një pikë gjak
Nëna ndryshe s'beson se është loti i birit të tretur
Babi i thinjur do ta njoh ngjyrën,është i tij ai gjak.

Kur merrni ujë për Lule në lumin e Bardhit
Aty do gjeni gotën e thyer me lot e një pikë gjak
Loti është për juve,për mua më të dashurit
E gjaku për Lirin,Kosovës ia kam borgj e hak

. VDEKJA KRENARE
(Familjes Jashari)
U përkula para Teje,t'më dëftosh ti o Trim
U gjunjëzova para Syve,t'thellë sa deti i Arbërit
U përshëndetëm pa zë,për Nder të fisit tim
U ndamë në heshtje.Unë në udhën e mërgimtarit!

Shqiponjë në këngë Kosove
Gjrgj në histori të trungut të ri
Baladë shekulli hyre prore
Kandil kombi i brezit të ri.

Fryej një çast puhi marsi,flladit çerpikun e atdhetarit
Ndal rënkimin lum Prekazi,flakadan përtej malit
Zjarr,o trim nga trimërit.Kosova djep i shqiptarit
Ndal i the dhunës barbare mbi Dheun e bijtë e Arbërit!

Kur të këndohen këngë Lirie
Sjell voglushët për çdo mars
Të takoj n'tel poezie
Dritë,legjendë shkruaj me laps!

5. MËMËS SIME
Kush më qetëson fare kokëdhembjen
Kush mund t'më shuaj këtë zjarr n'kraharor
Kush kthen në takt zemrën e zhuritur
Dora e mëmës,fjalë me përkdheljen.

Shqyer e shqepur,ndër vite t'marra
N'dritë vajguri thurje bluzë a çorapë
Në shkollë na përcillje me puthje të zjarrta
N'prehërin e ngrohtë,ktheja turr e vrap.

Është e shtrenjta,Shenjtëri e jetës
Nënë e shpirtit-damar i zemrës
Lule kopshti-rritë e këngës
Mëmë e dashur mall i brengës.

Kur t'kërkoj më je shum larg
Kur ligjëroj zërin s'më dëgjon
Unë sot digjem "Kandil Frashëri"
"Vaji i burrit është kënga"-thonë.

Mora shpatën e preva lumin
me një këngë nga Drenoci plak
"Lulëzoj fush' e mali" për durimin
...unë do vij më prit n'sokak!

6. SHPRESA VDES E FUNDIT
Seç më the këtë urti,filozoz a njeri urtak
I kripur nga klasikët,i brumosur me art.
Bisedojm për histori,gjenezë e letërsi
Kulla oxhaku,oda-tradit fisi,bujari.
Këmban për këngë burrash,zile për fëmij
Për shkollën shqipe,kulturë,Flamur e besnikëri.
Këndove këngë Kosove përmallshëm në lartësi
"Shpresa vdes e fundit",paragraf pa melodi.

harrove vargjet e shkruara,në çdo muzg me kokë n'dritare
Duke m'pritur ti këndoje,Princ a çun...dashuri beçarie...

Kur ngushticës shtruar n'kalldërm,një duf zemre rrodhi ngrohtë
Ngule sytë n'hijen e ikur,plasë vaji,shpërthyen valë lotë.

Nuk shkruaj kot me krenari,një algjebër dashuri rinore
S'ta gërvish plagën së ndari,zgjebe ndjenjash gjithëstinore!

Tret premtimet si puhizë,ngelën gjurmët n'kalldërm të vjetër
Zhdukën ëndërrat alergjike,Jeta mori kahjen tjetër...!!!