Zërat e çjerrë

First topic message reminder :

Zërat e Çjerrë....

Sa neveri ky zë i çjerrë.
Ditën dhe natën i njëjti tingull.
Edhe pse s'haet,të vjen për të vjellë,
Nga aroma e keqe që lëshon i ndrydhur.

Ndotje akustike,ndoshta është pak.
Ulërimë egërsirash në xhungël.
I dëgjoj e iki me vrap,
Dhe lugina ma sjell zërin të trubmullt.

Përballem me të, i pa friksuar,
Ua njof zërat me kilometra larg.
Ah! Zërat e çjerrë,zërat e helmuar,
Ikin e çfaqen si fantazma prapë.

Me selektone në vesh eci rrugës.
Të mbroj daullen se mos më çpohet.
Ta ruaj të freskët dëshirën e muzës
Dhe vargu i lirës mos të ngatërrohet.

U them: Mjaft me zëra të çjerrë!,
Kthehuni në orgjinalitet.....
Kjo kohë juve u ka përmjerrë
Dhe nuk e dini pse çirreni as vetë.

Më duket......


Ngela me krahë të shtrirë,
Në rrugë,në shtigje e në ëndrra.
Zëmra si qënie e ngrirë,
S'lëviz e në burg rri brënda.

Më duket sikur çdogjë e humba,
S'e gziston më gas e shpresë..
Jetës,frymën ja zure me thumba
Dhe mua më le të vdesë......

Për Ata.......


Në gjoks i mbështolla,vargjet e dhimbjes,
Për ata që i desha aq shumë.
Ju fala perëndimit,ju fala dhe lindjes;
Largomini lotët që rrjedhin si lumë.

Në shpirt i gëlltita metastazat e vdekjes,
Dhimbjen e shuajta me shiun e zemrës.
I laga buzët në rrugët e etjes...
Nga do që vështroj, del portreti nënës.

Për ju që ju desha e jeta s'më deshi,
Më flaku mes baltës,batakut në arë.
Zemra lëngon,asnjëherë nuk qeshi,
I gjallë po jetoj si njeri i marrë.

Dhe ëndrrat më lodhin me portrete fallco,
Vërtiten rreth meje hije mallëngjimi.
Ju desha,ju dua, të ecim së bashku,
Në ditë të lumtura,jo në ditë varrimi....

Ky "zanat"..........


Ky "zanat" kërkon mëndje të kthjellta,
Të njofi galaktikën e gjithçka përreth.
Çdo gjë ta preki,të hekurta,të qelqta
Dhe ta shkruai të bardhën mbi të zezë.

Ky "zanat" s'fitohet me kurse
Dhe lek për ta mësuar s'ke përse harxhon.
Sa do që ta stolisësh,s'bëhet plaka nuse
Dhe violina pa tela s'tingëllon......

Eja...........

Eja ta puthim njëri-tjetrin
Me puthje botën ta mbushim.
Flamurin e paqes ta puthi dhe dreqi
Dhe paqe të lusim.....

Eja dhe çiltërsisht të qeshim,
Njëri-tjetrin ta shikojmë në sy.
Të keqen të dy ta përqeshim
Dhe të bërtasim dashuri...

Ejani të qajmë me kujë,
Hallet,mëritë që vdesin...
Sot se nesër më shumë,
Nga grindjet një luftë mund të presim.....

Armiku i shpirtrave........


Mes meje dhe teje ka plas xhelozia
Armiku i shpirtrave ka ngitur folenë.
Eh,sa e pacipët paska qënë padija
Që ngatërron zemrat, sikur pi kafenë.

Sa mirë kemi qënë- të padjallëzuar
Në moshën mitake asgjë s'ngatërrohej,
Tani një fallxhore në filxhan ka shkruar
Fatin tënd dhe timin ka filozofuar...

Mjafton një shkëndije e bota merr zjarr,
E paqëna bëhet një vepër konkrete,
Ti s'më do më mua,zë çirresh e shan
Xhelozi e shpirtit mbretëron më vete.....

Kushedi........! ! !


O Njeri, që shkon monopatit
Me ballin rrudhur dhe hapin e shpejtë.
Ti nuk je i përbuzur prej fatit,
Përse e mallkon veten e vetë?!

Kushedi se ç'bluan në kokë,
Kushedi se në ç'hall ka rënë.....
Rënkon e thotë : Mallkuar kjo botë,
Mallkuar ata që sjellin gjëmë.

Me hijen e trishtuar e friksoi rrugicën.
U mbyllën portat.S'dëgjohet zë.
Vajton kukuvajka,era tund deriçkën...
Edhe errësira me të ubë një.....

Vërtetë........


Vërtet e dashur u bëra qesharak,
Sa të shikoj skuqem edhe druaj.
S'e marr guximin të të ndaloj pak
Prandaj ky shpirt pranon të heq e vuaj.....

Qenkërka e shkruar që të vuaj
Dhe ta pranoj që s'paskërkam guxim.
Prandaj e dashur nga mua mos u ndruaj
Se paskam qënë vërtet një çun kërthinj.....

S'është e largët.....


S'ka pranvera,pranverat i përzumë,
Me krisma kallashi e kallup dinamiti.
Natën kur u vinin në gjumë,
Një nga një i flakët ,si njerëz prej hiçi.

S'ka pranvera,pranverat u mërzitën
Dhe ëndrrat e manushaqeve u dogjën në ferrë.
Nga pritja ndërvite heshtën dhe dremitën,
Ikën,ikën me koka të zënë në derë.

E di! Do ti kërkoni.........
Koha s'është e largët,ju jeni të vonuar.
Pranverat që i flakët me forca kartoni,
Në eshtër, me zjarrin e ëndrrës, ju ka përvëluar...

Pengu i jetës........


Pengu i jetës tënde ngela unë
Dhe s'lëviz nga sytë e tu të zesë.
Nga do shkoj me punë edhe pa punë
Të kujtoj si gushti një pik' vesë.

I shkalluar mburrem para vetes,
Si një foshnjë emrin ta përsëris.
As burimi s'po mi shuan etjet,
Etjet ikin, kur nga ty gjesdis.

Rend e rend në rrugë duke gulçuar
Dhe të kap të vetmin çast magjik.
Ta largoj vetminë me këto duar
Dhe të ngelem skllavi yt besnik......

Kalo më tej.........


Kaloje më tej këtë shteg vrastar,
Ose hidhu këtij lumi siç di ti vetë.
Nga ana përtej kthehu në pulbardhë
Dhe shtegëto,tjetër gjë s'ke ç'pretë.

Hidhe çapin dhe kokën mos e kthe mbrapa,
Kjo hije meraku le të të lodhi pak.
Gjumin bëje në ecje, ku të të zëri nata
Dhe rend e rend si marathonomak.

Shtigjet e reja kaloi i shkujdesur,
Preki yjet dhe malet me dëborë.
Kjo botë që të duket kaq e kokolepsur,
Harroje,fillo një jetë tjetër,mbi rrapet shekullorë.......

Si nuk më the......?!...


Si nuk më pe njëherë në sy,
Si nuk të pash njëherë të qeshur.
Veç ditë e nat' në amulli,
Si re e zezë ,pyllit të xhveshur...

Si nuk më the njëherë një fjalë,
Si nuk të thash: Kam mall për ty.
Veç faqeve loti yjvarë,
Si shatërvan në çmënduri....

Si nuk më the njëherë: S'të dua,
Si nuk të thash: Afrohu pak.
Ti det i thellë ngelesh për mua
Ku zhyten ëndrrat nat' për natë...

Ajo.........


Ajo ecën krenare mbi takat e larta,
Me plot kujdes mbi dëborën e ngrirë.
E shikoj me zili e them :Ç'pata?!
Në trup një e ngjethur si drithërimë.

Flladi i mëngjezit ja krehu fytyrën,
Qerpikët e përgjumur ëndrra shikojnë.
Dy syçkat e mia i ofrojnë pasqyrën,
Ku takat e holla nudo zënë pozojnë...

Për kujtimin tënd.......


Unë të erdha prap i përlotuar
Dhe të përkëdhela përmbi varr.
Të më falësh nënë-jam i larguar,
Ndaj nga larg të qaj,si foshnjë, me mall.

Malli yt më bluan si një molë,
Ndaj në varre brodha si i lënë.
Një qiri,një lule,mbaj në dorë,
Për kujtimin tënd e shtrenjta nënë.

Nuk i ndal dot lotët-të më falësh
Dhe i tëri shtrihem përmbi varr.
Ah,Nënoke iki i përmallshëm,
Sa të rroj,me frymë,do të mbaj gjallë.....

Mos më thuaj............


Mos më pyet:" Ku janë varret"?!
Ku dhe bari pikon lot.
Ku dridhen gurët dhe qarret,
Ku dhe fjala nuk flet kot.

Mos më thuaj ku janë varret,
Se atje kam gjysmën tjetër,
Kur të vete do qaj hallet
Dhe s'do ket' nevojë për mbretër........