Kur'ani Fisnik

First topic message reminder :

Mbështetem në All-llahun nga djalli i mallkuar
1. Fatiha
1:1. Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
1:2. Falënderimi i takon All-llahut, Zotit të botëve!
1:3. Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
1:4. Sunduesit të Ditës së Gjykimit (përgjegjësisë-shpërblimit)!
1:5. Vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm te Ty kërkojmë ndihmë!
1:6. Udhëzona (përforcona) në rrugën e drejtë!
1:7. Në rrugën e atyre, të cilët i begatove me të mira, jo në të atyre që kundër veti tërhoqën hidhërimin, e as në të atyre që e humbën veten!

62. Xhuma
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
62:1. Çka ka në qiej dhe çka ka në tokë bën tesbih All-llahun, Sunduesin, të Pastërin nga çdo e metë, të Fuqishmin e të Urtin.
62:2. Ai është që arabëve të pashkolluar u dërgoi Pejgamberin nga mesi i tyre që t'ua lexojë ajetet e Tij, t'i pastrojë ata, t'ua mësojë librin dhe sheriatin, edhe pse më parë ata ishin në një humbje të dukshme.
62:3. (U dërgoi) edhe të tjerëve që nuk i arritën ata, Ai është ngadhënjyesi, i urti.
62:4. Kjo është mirësi e All-llahut, që ia jep atij që do, e All-llahu është i zoti i dhuntisë së përsosur.
62:5. Shembulli i atyre që janë obliguar me Tevrat, dhe nuk e zbatojnë atë, është si shembulli i ndonjë gomari që bart libra. Shembull i keq është shembulli i popullit që i përgënjeshtroi ajetet e All-llahut, e All-llahu nuk udhëzon në rrugë të drejtë popullin jobesimtar.
62:6. Thuaj: “O ju që i përmbaheni jehudizmit, nëse pretendoni se jeni më të afërmit e All-llahut e jo njerëzit e tjerë, atëherë kërkojeni vdekjen, po qe se jeni të sinqertë (në atë që thoni)”.
62:7. Po, ata nuk e dëshirojnë kurrë atë, për shkak të asaj që e punuan me duart e veta, e All-llahu e di shumë mirë se kush janë mizorët.
62:8. Thuaj: “S'ka dyshim se vdekja prej së cilës po ikni, ka për t'ju zënë, e mandej do të silleni te Ai që e di të padukshmen dhe të dukshmen, dhe atëherë Ai do t'ju njoftojë me atë që keni punuar”.
62:9. O ju që besuat, kur bëhet thirrja për namaz, ditën e xhumasë, ecni shpejtë për aty ku përmendet All-llahu (dëgjojeni hutben, faleni namazin), e lini shitblerjen, kjo është shumë më e dobishme për ju nëse jeni që e dini.
62:10. E kur të kryhet namazi, atëherë shpërndahuni në tokë dhe kërkoni begatitë e All-llahut, por edhe përmendeni shpeshherë All-llahun, ashtu që të gjeni shpëtim.
62:11. Po, kur ata shohin ndonjë tregti ose ndonjë aheng mësyhen atje, kurse ty të lënë në këmbë. Thuaju: “Ajo që është tek All-llahu është shumë më e mirë se dëfrimi dhe tregtia, e All-llahu është furnizuesi më i mirë!”

63. Munafikun
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
63:1. Kur të erdhën ty hipokritët, të thanë: “Ne dëshmojmë se vërtet ti je i dërguar i All-llahut!” E, All-llahu e di se ti je i dërguar i Tij, por All-llahu dëshmon se hipokritët janë rrenacakë (kur thonë ashtu).
63:2. Ata betimin e tyre e bëjnë për t'u mbrojtur, andaj ata penguan nga rruga e All-llahut. Veprimi që bënë ata është shumë i keq.
63:3. Ngase ata besuan (me gojë) e pastaj mohuan, andaj zemrat e tyre u mbyllën dhe ata nuk kuptojnë.
63:4. E kur t'i shohish ata, trupat e tyre të mahnisin, e kur të flasin, fjalës së tyre i vë veshin. Po ata janë si trungujt e zgavruar e të mbështetur, e çdo zë e mendojnë se është kundër tyre. Ata janë armiq, pra ruaju prej tyre! All-llahu i vraftë, si shmangen nga e vërteta!
63:5. E kur u thuhet: “Ejani te i dërguari i All-llahut që ai të kërkojë prej Tij falje për ju”, ata tundin kokat e tyre dhe i sheh se si ta kthejnë shpinën duke e mbajtur veten të madh.
63:6. Sa u përket atyre, është krejt njësoj: si kërkove për ta falje, si nuk kërkove për ta falje (nga Zoti), sepse All-llahu kurrsesi nuk do t'i falë dhe është e sigurt se All-llahu nuk ia ofron udhëzimin popullit arrogant.
63:7. Ata janë që u thonë (vendasve të Medines): “Mos u jepni atyre që janë me të dërguarin e All-llahut (muhaxhirëve), ashtu që të shpërndahen! Po, të All-llahut janë pasuritë (depot) e qiejve e të tokës, por hipokritët nuk janë duke kuptuar”.
63:8. Ata thonë: “Nëse do të kthehemi (prej luftës me Beni Mustalikët) në Medine, ai më i forti patjetër prej aty ka për ta përzënë atë më të dobëtin!” (ashtu thanë) Ndërsa e tërë krenaria i takon All-llahut, të dërguarit të Tij dhe besimtarëve, por hipokritët këtë nuk e dinë.
63:9. O ju që besuat, as pasuria juaj e as fëmijët tuaj të mos u shmangin prej adhurimit të All-llahut, e kush bën ashtu të tillët janë mu ata të humburit.
63:10. Dhe jepni nga ajo që Ne u kemi dhënë juve, para se ndonjërit prej jush t'i vijë vdekja, e atëherë të thotë: “O Zoti im, përse nuk më shtyve edhe pak afatin (e vdekjes), që të jepja lëmoshë e të bëhesha prej të mirëve!”
63:11. Po, All-llahu kurrsesi askë nuk e shtyn për më vonë, kur atij t'i vijë afati i vet. All-llahu hollësisht është i njohur me atë që ju punoni.

64. Tegabun
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
64:1. Vetëm All-llahut i shprehin madhërinë e lartësimin çka ka ka në qiej dhe çka në tokë, dhe se vetëm i Tij është i tërë pushteti dhe vetëm Atij i takon falënderimi, e Ai është i gjithfuqishëm për çdo send.
64:2. Ai është që u krijoi juve, e nga ju ka mohues dhe ka besimtarë. All-llahu e sheh shumë mirë atë që e punoni.
64:3. Ai krijoi qiejt dhe tokën me urtësi të përsosur dhe Ai juve u dha formën, e formën tuaj e bëri të bukur dhe vetëm te Ai është e ardhmja.
64:4. Ai e di ç'ka në qiej e në tokë, e di atë që e fshihni dhe atë që e shfaqni haptazi, sepse All-llahu di edhe atë që mbajnë në zemrat.
64:5. A nuk ju erdhi lajmi i atyre që ishin më parë e nuk besuan, ndaj edhe përjetuan barrën e rëndë të punës së vet dhe ata kanë një dënim të idhët.
64:6. Atë (dënim e marrin) për shkak se atyre u vinin të dërguarit e vet me argumente të qarta, e ata thoshin: “A njeriu i thjeshtë do të na udhëzojë neve?” Dhe ashtu nuk besuan dhe u zbrapsën, po All-llahu nuk ka nevojë për ta; All-llahu është i begatshëm, i falënderuar nga vetvetiu.
64:7. Ata që nuk besuan menduan se kurrsesi nuk do të ringjallen. Thuaj: “Po, pasha Zotin tim, patjetër do të ringjalleni dhe do të njiheni me atë që keni punuar, e ajo për All-llahun është lehtë!”
64:8. Atëherë pra, pranojeni All-llahun, të dërguarin e Tij dhe dritën që e zbritëm Ne. All-llahu është i njohur për atë që veproni.
64:9. Ditën e kijametit, kur Ai ju tubon juve, ajo është ditë e mashtrimit (ditën e kijametit duket se kush është mashtruar). Kush beson All-llahun dhe bën vepra të mira, Ai ia shlyen të këqijat e tij dhe atë e fut në xhennete, nëpër të cilët rrjedhin lumenj; aty do të jenë përgjithmonë, e ai është shpëtimi i madh.
64:10. E ata që nuk besuan dhe përgënjeshtruan argumentet Tona, të tillët janë banorë të zjarrit; aty do të jenë përgjithmonë, e ai është përfundim i keq.
64:11. Çfarëdo e keqe që ndodh (godet), nuk mund të jetë ndryshe, vetëm sipas caktimit të All-llahut, e kush i beson All-llahut, Ai ia udhëzon zemrën e tij; All-llahu është i gjithëdijshëm për çdo send.
64:12. Pra, respektojeni All-llahun dhe respektojeni të dërguarin, po nëse nuk respektoni, atëherë detyrë e të dërguarit tonë është vetëm kumtimi i qartë.
64:13. All-llahu është Ai që pos Tij nuk ka tjetër, prandaj vetëm All-llahut le t'i mbështeten besimtarët.
64:14. O ju që besuat, vërtet, disa nga bashkëshortet tuaja dhe nga fëmijët tuaj janë armiq tuaj, andaj kini kujdes ndaj tyre, e nëse nuk merrni masa, nuk ua vini veshin dhe i falni, ta dini se edhe All-llahu është mëkatfalës, mëshirues.
64:15. S'ka dyshim se pasuria juaj dhe fëmijët tuaj janë vetëm sprovë, ndërsa ajo që është tek All-llahu, është shpërblim i madh.
64:16. Andaj, sa të keni mundësi ruajuni prej dënimit të All-llahut, dëgjoni, respektoni dhe jepni për të mirën tuaj, e kush i ruhet lakmisë së vetvetes, të tillët janë të shpëtuarit.
64:17. Nëse All-llahut i huazoni diçka të mirë, Ai juve ua shumëfishon atë dhe ju falë; All-llahu është shumë mirënjohës, i butë.
64:18. Është i gjithëdijshmi i të fshehtës e i të dukshmes, është ngadhënjyesi, i urti.

65. Talak
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
65:1. O ti pejgamber, kur t'i lëshoni gratë, lëshoni ato në vigjilje të fillimit të pritjes së tyre (në kohën e pastërtisë së tyre) dhe kohën e pritjes mbajeni mend mirë e kini frikë All-llahut, Zotit tuaj, dhe mos i nxirrni ato prej shtëpive të tyre, e edhe ato të mos dalin ndryshe vetëm nëse bëjnë ndonjë vepër të keqe të vërtetuar. Këto janë dispozitat e All-llahut, e kush del jashtë dispozitave të All-llahut, ai e ka dëmtuar vetveten. Ti nuk e di, All-llahu pas asaj mund të të japë diçka rishtazi.
65:2. E kur t'i afrohen ato mbarimit të afatit të tyre, atëherë ose mbani (i ktheni në jetën bashkëshortore) si duhet, ose ndahuni prej tyre si është e udhës, e këtë do ta dëshmojnë dy dëshmitarë të drejtë nga mesi juaj dhe dëshminë zbatojeni për hir të All-llahut. Kështu këshillohet ai që i beson All-llahut dhe ditës së fundit, e kush u përmbahet dispozitave të All-llahut, atij Ai i hap rrugë,
65:3. dhe e furnizon atë prej nga nuk e kujton fare. Kush i mbështetet All-llahut, Ai i mjafton atij, All-llahu realizon dëshirën e vet dhe All-llahu çdo gjëje ia ka caktuar kohën (afatin).
65:4. E ato nga gratë tuaja të cilave u është ndërprerë cikli mujor (menstruacioni) nëse nuk e keni ditur, koha e pritjes së tyre është tre muaj, e ashtu edhe ato që ende nuk kanë pasur menstruacion. Ndërkaq, për shtatzënat afati i pritjes së tyre është derisa të lindin. E kush i frikësohet All-llahut, Ai atij ia lehtëson punën.
65:5. Ky është vendim i All-llahut që ua zbriti juve, e kush e ka frikë All-llahun, Ai atij ia shlyen të këqijat dhe ia shton shpërblimin.
65:6. Ato (gratë e lëshuara), sipas mundësisë suaj i vendosni në ndonjë vend ku banoni ju, e mos i ngushtoni ato për t'i detyruar (të dalin). Në qoftë se ato janë shtatzëna, atëherë furnizoni ato derisa ta heqin barrën e tyre, e nëse ato u japin gji fëmijëve tuaj, atëherë jepuani atyre shpërblimin që u takon dhe kini mirëkuptim në mes jush ashtu si duhet, e në qoftë se hasni në vështirësi ndër vete, atëherë le të kërkojë për të gjidhënëse tjetër.
65:7. Ai që është i pasur, le të shpenzojë sipas mundësisë së vet, e ai që është ngusht nga pasuria, le të japë nga ajo që i ka dhënë All-llahu, e All-llahu nuk ngarkon askë, vetëm aq sa i ka dhënë; mirëpo pas vështirësisë All-llahu sjell çlirim (begati).
65:8. Sa shumë banorë të fshatrave, që ishin kryeneçë ndaj urdhrit të Zotit të vet dhe ndaj të dërguarve të Tij, Ne i kemi shpërblyer me një llogari të ashpër, i kemi ndëshkuar me një dënim të papërshkrueshëm.
65:9. Dhe ata e përjetuan barrën e rëndë të punës së vet, kështu që fundi i çështjes së tyre ishte dështimi.
65:10. All-llahu u ka përgatitur dënim të rëndë, atyre pra, kini frikë All-llahun o ju të zotët e mendjes. E ju që keni besuar, All-llahu ua zbriti juve shpalljen (Kur'anin).
65:11. Të dërguarin që ua lexon ajetet e qarta të All-llahut për t'i nxjerrë ata që besuan dhe bënë vepra të mira prej errësirave në dritë. Kush i beson All-llahut dhe bën vepra të mira, Ai e shpie atë në xhennete nëpër të cilët rrjedhin lumenj; aty do të jenë gjithmonë e kurrë pakëputur. All-llahu i ka dhënë atij furnizim të mirë...
65:12. All-llahu është Ai që krijoi shtatë palë qiej dhe prej tokës aq sa ata; në to zbatohet vendimi i Tij për ta ditur ju se All-llahu ka fuqi për çdo send dhe që me të vërtetë All-llahu ka përfshirë çdo send me dijen e vet.

66. Tahrim
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
66:1. O ti pejgamber (o ti, që të është sjellë kumtesa nga qielli), pse ia ndalon vetes atë që All-llahu ta lejoi? A kërkon me të pajtimin e grave tua? All-llahu është mëkatfalës, mëshirues.
66:2. All-llahu ua ka përcaktuar juve zgjidhjen e betimeve tuaja; All-llahu është kujdestari juaj; Ai është i gjithëdijshmi, i urti.
66:3. (Përkujto) kur Pejgamberi ndonjërës prej grave të veta i kumtoi fshehurazi një lajm, e kur ajo tregoi atë (lajm), e All-llahu (pejgamberit) i zbuloi atij për të (kallëzimin e lajmit nga ajo grua), ai ia bëri (asaj) me dije një pjesë të tregimit, kurse për pjesën tjetër heshti. E kur ai (pejgamberi) e njoftoi atë (gruan) me atë (që i kishte treguar), ajo tha: “E kush ta tregoi ty këtë?” Ai tha: “Më tregoi i gjithëdijshmi, njohësi i të fshehtave!”
66:4. Nëse ju të dyja pendoheni te All-llahu (është më mirë për ju), sepse zemrat tuaja tanimë kanë rrëshqitur, e nëse bashkëveproni kundër tij, ta dini se All-llahu është Ai mbrojtës i tij si dhe Xhibrili dhe besimtarët e ndershëm; e kur është kështu, edhe engjëjt i dalin në ndihmë.
66:5. Nëse ai u ka lëshuar juve, është detyrë e Zotit të tij t'i bëjë atij zëvendësim me gra edhe më të mira se ju: muslimane, besimtare, respektuese, penduese, adhuruese, emigruese, që kanë qenë të martuara ose virgjëresha.
66:6. O ju që besuat, ruajeni veten dhe familjen tuaj prej një zjarri, lëndë djegëse e të cilit janë njerëzit dhe gurët. Atë (zjarrin) e mbikëqyrin engjëjt e rreptë e të ashpër që nuk e kundërshtojnë All-llahun për asgjë që Ai i urdhëron dhe punojnë atë që janë të urdhëruar.
66:7. O ju që mohuat, sot mos u arsyetoni; ju shpërbleheni vetëm për atë që keni vepruar.
66:8. O ju që keni besuar, pendohuni tek All-llahu me një pendim të sinqertë në mënyrë që Zoti juaj t'i largojë prej jush të këqijat, t'ju shpie në xhennete nën të cilët rrjedhin lumenj ditën kur All-llahu nuk e turpëron Pejgamberin, e së bashku me të as ata që kanë besuar. Drita e tyre ndriçon para tyre dhe në të djathtë të tyre, e ata thonë: “Zoti ynë, vazhdona dritën tonë, falna neve. Vërtet, Ti je i plotfuqishëm për çdo send”.
66:9. O ti Pejgamber, luftoi jobesimtarët e hipokritët dhe qëndro ashpër kundër tyre; vendi i tyre është xhehennemi që është një vend i shëmtuar!
66:10. Atyre që mohuan, All-llahu ua sjell shembull gruan e Nuhut dhe gruan e Lutit. Ato të dyja ishin në kurorë të dy robërve të mirë nga robërit tanë, por ato të dyja i tradhtuan (në fé) ata të dy dhe këta të dy nuk mund t'i mbrojnë ato fare te All-llahu, e atyre dyjave u thuhet: “Hyni të dyja në zjarr së bashku me ata që hyjnë!”
66:11. E atyre që besuan, All-llahu ua solli shembull gruan e faraonit kur ajo tha: “Zoti im, më bën një vend pranë mëshirës sate në xhennet dhe më shpëto prej faraonit e brutalitetit të tij dhe më shpëto prej popullit mizor!”
66:12. Edhe Merjemen, të bijën e Imranit, që e ruajti nderin e vet, e Ne prej anës sonë i frymëzuam një shpirt, e ajo i besoi fjalët e Zotit të saj dhe librat e Tij dhe ishte e devotshme.

67. Mulk
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
67:1. I madhëruar është Ai, që në dorën e fuqisë së Tij është i tërë sundimi dhe Ai ka fuqi mbi çdo send.
67:2. Ai është që krijoi vdekjen dhe jetën, për t'ju provuar se cili prej jush është më vepërmirë. Ai është ngadhënjyesi, mëkatfalësi.
67:3. Ai është që krijoi shtatë qiej palë mbi palë. Në krijimin e Mëshiruesit nuk mund të shohësh ndonjë kontrast, andaj drejto shikimin se a sheh ndonjë çarje?
67:4. Mandej, herë pas here drejto shikimin, e shikimi do të kthehet te ti i përulur dhe i molisur.
67:5. Ne qiellin më të afërt e kemi zbukuruar me kandila (yje ndriçues) dhe ata i kemi bërë gjuajtës kundër djajve, të cilëve u kemi përgatitur dënim me zjarr shumë të madh.
67:6. Dënimi në xhehennem është edhe për ata që nuk i besuan Zotit të tyre; sa vend i keq është ai!
67:7. Kur të hidhen në të, ata do t'ia dëgjojnë atij ushtimën e ai vlon.
67:8. Nga zemërimi, ai gati copëtohet. Sa herë që hidhet në të ndonjë turmë, roja i pyet: “A nuk ju pat ardhur juve ndonjë pejgamber (qortues)?”
67:9. Ata thonë: “Po, na erdhi pejgamberi, por ne e përgënjeshtruam dhe ne u thamë: “All-llahu nuk shpalli asgjë, e ju nuk jeni tjetër vetëm se në një humbje të madhe!”
67:10. Dhe thonë: “Sikur të kishim dëgjuar dhe pasur mend, ne nuk do të ishim ndër banuesit e zjarrit”.
67:11. Pra, i pranojnë mëkatet e veta; banuesit e zjarrit qofshin larg mëshirës.
67:12. Ata, që pa e parë i frikësohen Zotit të vet, për ta ka falje dhe shpërblim të madh.
67:13. E ju, fshiheni ose thuajeni fjalën tuaj haptas; s'ka dyshim se Ai e di çka fshihni në zemrat tuaja.
67:14. A nuk e di Ai që ka krijuar, kur dihet se Ai depërton në thellësi të sekreteve, i njeh hollësitë.
67:15. Ai është që juve tokën ua bëri të përshtatshme, andaj ecni nëpër pjesë të saj dhe shfrytëzoni begatitë e Tij, meqë vetëm te Ai është e ardhmja.
67:16. A u garantuat ju prej Atij që është në qiell, që të mos ju shafit (të mos u lëshojë) toka kur të dridhet.
67:17. A u garantuat ju prej Atij që është në qiell, që të mos lëshojë kundër jush ndonjë stuhi me rrebesh gurësh. E pra, do ta kuptoni se si është ndëshkimi Im!
67:18. Edhe ata që ishin para tyre përgënjeshtruan, por çfarë ishte dënimi Im !?
67:19. A nuk i shikuan ata shpezët përmbi ta krahëhapur dhe kur krahët i palojnë, ato nuk i mban kush në ajër pos Fuqiplotit. Ai është që çdo send e sheh dhe e di.
67:20. Kush është ajo ushtri juaja që do t'ju ndihmojë, pos Mëshiruesit? Është e vërtetë se jobesimtarët gjenden në një mashtrim të madh.
67:21. Kush është ai që ju ushqen, po qe se Ai ua ndërpret furnizimin e vet? Jo, askush, por ata vazhdojnë me arrogancë e kundërvënie.
67:22. A është më i udhëzuar ai që ec i përmbysur me fytyrë në tokë, apo ai që ec në pozicion qëndrues rrugës së drejtë?
67:23. Thuaj: “Ai është që ju krijoi, ua dhuroi të dëgjuarit, të parit dhe mendjen, kurse pak po e falënderoni”
67:24. Thuaj: “Ai është që ju krijoi e ju shumoi në tokë dhe vetëm te Ai do të tuboheni!”
67:25. E ata po thonë: “Kur do të sendërtohet ky premtim, po qe se jeni të vërtetë?”
67:26. Thuaj: “Atë e di vetëm All-llahu, e unë jam vetëm një qortues që ju bëj me dije!”
67:27. Kur ta shohin atë (xhehennemin) se po u afrohet, fytyrat e atyre që nuk besuan u shëmtohen dhe u thuhet: “Ky është ai që ju e kërkonit sa më shpejtë!”
67:28. Thuaj: “Më tregoni pra, nëse All-llahu më merr shpirtin mua dhe atyre që janë me mua, ose na mëshiron, kush do t'i mbrojë jobesimtarët prej një dënimi të mundimshëm?”
67:29. Thuaj: “Ai është Mëshiruesi, Atij i kemi besuar dhe vetëm tek Ai jemi mbështetur, kurse ju do ta kuptoni se kush njëmend është ai i humburi!”
67:30. Thuaj: “Më tregoni, nëse uji juaj humbet në thellësi, kush do t'ju sjell ujë mbitokësor (burimor)?”

68. Kalem
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
68:1. Nun, betohem në pendën dhe në atë çka shkruajnë!
68:2. Ti, me dhuratën (pejgamber) e Zotit tënd, nuk je i çmendur!
68:3. Dhe se ti, pa dyshim do të kesh shpërblim të pandërprerë!
68:4. Vërtet, ti je në një shkallë të lartë të moralit!
68:5. Më vonë ti do të shohish, e edhe ata do të shohin.
68:6. Se cili prej jush është i çmendur?
68:7. S'ka dyshim se Zoti yt është Ai që e di më së miri se kush është ai që ka humbur prej rrugës së Tij dhe Ai e di më së miri për të udhëzuarit.
68:8. Andaj, ti mos u pajto me gënjeshtarët!
68:9. Ata kanë dëshirë që ti të bësh lajka, e që edhe ata të bëjnë lajka.
68:10. Mos e respekto askë që betohet shumë dhe është i poshtër!
68:11. Që është përgojues e ban fjalën ndër njerëz.
68:12. Shumë koprrac ndaj rrugës së mbarë, i pafrenueshëm, mëkatar,
68:13. Që është shumë i vrazhdë, më në fund edhe kopil (nuk i dihet baba).
68:14. (mos e respekto) Vetëm pse ka pasuri e djem!
68:15. Kur atij i lexohen ajetet Tona, ai thotë: “Legjenda të të parëve!”
68:16. Ne do ta dëmkosim atë në turi (në hundë).
68:17. Ne i sprovuam ata (mekasit) sikurse i kemi pas sprovuar pronarët e kopshtit. Kur u betuan se do ta vjelin atë herët në agim.
68:18. E nuk thanë (kur u betuan): “Në dashtë All-llahu - inshall-llahu!”
68:19. E, sa qenë ata fjetur, atë (kopshtin) e goditi një bela nga Zoti yt.
68:20. Dhe ai gdhiu si të ishte i vjelur.
68:21. Ata në mëngjes thërritnin njëri-tjetrin.
68:22. Ngrihuni herët te prodhimet tuaja, nëse doni t'i vilni!
68:23. Dhe ata vajtën duke pëshpëritur në mes vete (të mos i dëgjojë kush).
68:24. Të mos lejojnë të afrohet sot në të asnjë i varfër.
68:25. Dhe vazhduan herët në atë qëllimin e përcaktuar të tyre.
68:26. E kur e panë atë, thanë: “S'ka dyshim, ne kemi humbur (rrugën)”.
68:27. Jo, (nuk kemi humbur rrugën) por paskemi mbetur pa të!
68:28. Ai më i maturi prej tyre tha: “A nuk ju thashë përse nuk e përmendi Zotin?”
68:29. Atëherë ata thanë: “I pafajshëm është Zoti ynë, ne ishim të padrejtë”
68:30. Dhe u kthyen e po e qortojnë njëri-tjetrin.
68:31. Thanë: “Të mjerët ne, vërtet ne ishim jashtë rrugës!”
68:32. Shpresohet se Zoti ynë do të na e zëvendësojë me ndonjë edhe më të mirë se ai; ne vetëm tek Zoti ynë mbajmë shpresën.
68:33. Ja, kështu do të jetë dënimi (i mekasve), ndërsa dënimi i botës tjetër do të jetë shumë më i ashpër, sikur të jenë që e kuptojnë.
68:34. Është e sigurt se për të devotshmit do të ketë te Zoti i tyre kopshte të begatshme.
68:35. A do t'i bëjmë kriminelët të barabartë me muslimanët?
68:36. Ç'është me ju, si gjykoni ashtu?
68:37. A mos keni ndonjë libër, e prej tij mësoni?
68:38. E ju do të keni atje çka të dëshironi?
68:39. A mos keni ndonjë zotim të fortë prej Nesh që vazhdon deri në kijamet, se do ta arrini atë që dëshironi?
68:40. Pyeti ata se cili është prej tyre që u garanton atë?
68:41. Apo ata kanë ortakë (zota) që u garantojnë, pra le t'i sjellin ortakët e vet, nëse e thonë të vërtetën?
68:42. (Përkujto) Ditën kur ashpërsohet çështja deri në kulm (në kijamet), e ata do të ftohen për të bërë sexhde, po nuk munden.
68:43. Shikimet e tyre janë të përulura dhe ata i kaplon poshtërimi, kur dihet se ata kanë qenë të ftuar të bëjnë sexhde sa ishin të shëndoshë (e ata - talleshin).
68:44. Pra, më lë Mua dhe ata që e mohojnë këtë Kur'an. Ne do t'i afrojmë ata dalëngadalë te dënimi prej nga nuk presin.
68:45. Dhe atyre Unë u jap afat, sepse ndëshkimi Im është shumë i fortë.
68:46. A mos kërkon ti prej tyre shpërblim, e ata janë të ngarkuar me dhëniet?
68:47. A mos te ta është e fshehta (e Lehvi Mahfudhit), e ata prej aty trumbetojnë (se janë të mirë)?
68:48. Po ti bëhu i durueshëm ndaj caktimit të Zotit tënd, e mos u bë si ai i peshkut në kohën kur pat thirrur (Zotin) dhe ishte i mllefosur.
68:49. Sikur të mos i afrohej atij mëshirë nga Zoti i tij, do të hidhej në shkretëtirë i demoralizuar.
68:50. Po Zoti i tij, e bëri atë të zgjedhur prej të mirëve.
68:51. E ata që nuk besuan gati sa nuk të zhdukin ty me shikimet e tyre, kur e dëgjuan Kur'anin, e (nga inati) thanë: “Ai është i marrë!”
68:52. Po ai (Kur'ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë për botën (e njerëzve e të xhinëve).

69. Haka
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
69:1. Momenti i katastrofës së përgjithshme (kijameti).
69:2. Ç'është kijameti?
69:3. Çka të mësoi ty se ç'është kijameti?
69:4. Themudi dhe Adi përgënjeshtruan tronditjen (kijametin).
69:5. Sa i përket Themudit, ata u shkatërruan me krismë të tmerrshme.
69:6. Ndërsa Adi është shkatërruar me një erë të fortë, të pakufishme.
69:7. Atë Ai e lëshoi kundër tyre shtatë net e tetë ditë rresht, kur i shihje njerëzit në to të rrëzuar si të ishin trupa hurmash të zgavëruara.
69:8. A e sheh prej tyre ndonjë që ka mbetur?
69:9. Erdhi faraoni dhe ata që ishin para tij si dhe të përmbysurit (fshatrat e popullit të Lutit), me punë të gabuara.
69:10. Ata kundërshtuan të dërguarin e Zotit të tyre, e Ai i dënoi ata me një dënim edhe më të madh (prej dënimeve të mëparshme).
69:11. Pasi që uji pat vërshuar, Ne ju bartëm në anije.
69:12. Për ta bërë atë (ngjarje) përkujtim për ju dhe për ta ruajtur atë veshët që janë përkujtues.
69:13. E kur të fryhet në surë një e fryme.
69:14. Dhe të ngrihen toka e kodrat e t'i mëshojnë njëra-tjetrës me një të goditur.
69:15. Në atë kohë ndodh e vërteta (kijameti).
69:16. E qielli çahet, pse ai atë ditë është i rraskapitur.
69:17. Dhe engjëjt qëndrojnë në skajet (anët) e tij, e atë ditë tetë (engjëj) e bartin mbi vete Arshin e Zotit tënd.
69:18. Atë ditë ju do të ekspozoheni (para Zotit), duke mos mbetur fshehtë asnjë sekret juaji.
69:19. Kujt t'i jepet libri i vet nga e djathta e tij, ai do të thotë: “O ju, qe, lexojeni librin tim!”
69:20. Unë kam qenë i bindur se do të jap llogarinë time.
69:21. Dhe ai atëherë është në një jetë të kënaqshme.
69:22. Në një xhennet të lartë.
69:23. Pemët e tij i ka krejt afër.
69:24. (E thuhet) Hani e pini shijshëm, ngase në ditët e kaluara ju e përgatitët këtë.
69:25. Ndërkaq, kujt i jepen librat e vet nga e majta e tij, ai thotë: “O i mjeri unë, të mos më jepej fare libri im.
69:26. Dhe të mos dijsha fare se çka është llogaria ime.
69:27. Ah, sikur të kishte qenë ajo (vdekja e parë) mbarim i amshueshëm për mua.
69:28. Pasuria ime nuk më bëri fare dobi.
69:29. U hoq prej meje çdo kompetencë imja.
69:30. U thuhet zebanive: Kapeni atë, vëndojani prangat!
69:31. Pastaj atë futeni në xhehennem...
69:32. Mandej lidheni atë me një zinxhirë të gjatë shtatëdhjetë kutë.
69:33. Se ai ka qenë që nuk besoi All-llahun e madhëruar.
69:34. Ai nuk nxiste për t'i ushqyer të varfërit.
69:35. Ai sot nuk ka këtu ndonjë mik.
69:36. As ushqim tjetër përveç të të shplarave.
69:37. Që atë nuk e ha kush, pos mëkatarëve.
69:38. Pra Unë betohem në atë që e shihni!
69:39. Edhe në atë që nuk e shihni!
69:40. Se me të vërtetë ai (Kur'ani) është fjalë (e Zotit) që e lexon i dërguari i ndershëm.
69:41. Ai nuk është fjalë e ndonjë poeti, po ju nuk besoni.
69:42. Nuk është as fjalë e ndonjë falltori, po ju nuk përkujtoheni.
69:43. Është zbritje prej Zotit të botëve!
69:44. Sikur të trillonte ai (Muhammedi) për Ne ndonjë fjalë!
69:45. Ne do ta kapim atë me fuqinë Tonë.
69:46. E pastaj do t'ia këputnim atij arterien e zemrës.
69:47. E askush prej jush nuk do të mund të ndërhynte për mbrojtjen e tij.
69:48. Ai (Kur'ani) është këshillë për të ruajturit.
69:49. S'ka dyshim se Ne dimë që prej jush ka që e përgënjeshtrojnë.
69:50. Ai (Kur'ani) njëmend do të jetë dëshpërim për jobesimtarët.
69:51. Ai është e vërteta bindëse!
69:52. Andaj, ti lartësoje nga të metat Zotin tënd të madhëruar!

70. Mearixh
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
70:1. Një lutës e kërkoi dënimin e pashmangshëm,
70:2. për jobesimtarët. Atë (dënim) s'ka kush që mund ta ndalë.
70:3. Ai dënim vjen nga All-llahu, pronari i shkallëve të larta (në qiej).
70:4. Atje ngjiten engjëjt dhe shpirti (Xhibrili) në një ditë që zgjat pesëdhjetë mijë vjet (ose lartësia e atyre shkallëve është pesëdhjetë mijë vjet).
70:5. Ti pra, duro me një durim pa ankesë (të mirë).
70:6. Atyre u duket ai larg,
70:7. Kurse Neve ai na duket afër.
70:8. Dita kur qielli të bëhet si kallai i shkrirë.
70:9. Kodrat të bëhen si leshi i lënurur.
70:10. Dhe asnjë mik nuk pyet për mikun.
70:11. Edhe pse ata shihen ndërmjet vete (edhe njihen, por ikin prej njëri-tjetrit). Krimineli dëshiron sikur të kishte paguar dënimin e asaj dite me bijtë e vet.
70:12. Dhe me gruan e vet dhe me vëllain e vet.
70:13. Edhe me të afërmit e tij që ai te ata mbështetej.
70:14. Edhe me krejt çka ka në tokë, e vetëm të kishte shpëtuar!
70:15. Jo, kurrsesi, ajo (para) është Ledhdha - flaka (emër i xhehennemit).
70:16. Është që heq kapakët e kokës.
70:17. Që e thërret (tërheq prej vetes) atë që është zbrapsur e larguar (prej besimit).
70:18. Dhe që ka tubuar (pasuri) dhe e ka ruajtur (fshehur).
70:19. Është e vërtetë se njeriu është i prirur të jetë i padurueshëm.
70:20. Pse kur e godet ndonjë e keqe, ai ankohet së tepërmi.
70:21. Ndërkaq, kur e gjen e mira, ai bëhet tepër koprrac.
70:22. Përveç atyre që falen,
70:23. të cilët janë të rregullt në faljen e namazit të tyre.
70:24. Dhe ata që në pasurinë e vet kanë ndarë një pjesë të caktuar.
70:25. Për lypësin dhe për nevojtarin që nuk lyp.
70:26. Edhe ata që e besojnë bindshëm ditën e gjykimit.
70:27. Edhe ata që i frikësohen dënimit nga Zoti i tyre.
70:28. Sepse është e vërtetë që nuk ka shpëtim prej dënimit të Zotit të tyre.
70:29. Edhe ata që janë ruajtur prej punëve të ndyra (amorale).
70:30. Me përjashtim ndaj grave të veta dhe ndaj robëreshave që i kanë në posedim, ata nuk qortohen për to.
70:31. E kush kërkon përveç tyre, të tillët janë të shfrenuar (meritojnë dënim).
70:32. Edhe ata që janë besnikë ndaj amanetit që u është besuar dhe ndaj premtimit të dhënë.
70:33. Edhe ata që dëshminë e vet e zbatojnë (nuk e mohojnë, nuk e fshehin).
70:34. Edhe ata që janë të kujdesshëm ndaj rregullave të namazit të tyre.
70:35. Të tillët janë në xhennete dhe janë të nderuar.
70:36. Ç'është me ata që nuk besuan dhe zgjasin qafat nga ti?
70:37. Ulen në grupe në të djathtë e në të majtë prej teje?
70:38. A dëshiron secili prej tyre të hyjë në xhennetin e begatshëm?
70:39. Kurrsesi! Ne i krijuam ata nga ajo çka ata e dinë.
70:40. Pra, betohem në Zotin e lindjeve e të perëndimeve, se Ne kemi fuqi,
70:41. të zëvendësojmë me më të mirë se ata dhe Ne nuk mund të na dalë kush para.
70:42. Po ti lëri ata të zhyten edhe më thellë në të kota dhe të dëfrehen deri që të ballafaqohen në ditën e tyre që po u premtohet.
70:43. Ditën kur duke u ngutur dalin prej varreve, sikur nguteshin te idhujt,
70:44. Me shikimet e tyre të përulura i ka kapluar poshtërimi. Ajo është dita që ka qenë premtuar.

71. Nuh
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
71:1. Ne e dërguam Nuhun te populli i vet (dhe i thamë): “Tërhiqja vërejtjen popullit tënd para se ata t'i godasë dënimi i rëndë!”
71:2. Ai tha: “O populli im, unë jam i dërguar te ju, jam i qartë.
71:3. Adhurojeni All-llahun, kini frikë prej Tij dhe mua më dëgjoni.
71:4. Ai u falë juve nga mëkatet tuaja dhe ua vazhdon jetën deri në një afat të caktuar (pa u dënuar), e kur të vijë afati i caktuar prej All-llahut, ai nuk shtyhet për më vonë, nëse jeni që e dini”.
71:5. Ai tha: “O Zoti im, unë e thirra popullin tim natën e ditën.
71:6. Por thirrja ime vetëm ua shtoi ikjen.
71:7. Dhe sa herë që unë i thërritja ata për t'u falur Ti atyre mëkatet, ata i vënin gishtat e tyre në veshë dhe mbulonin kokat me teshat e tyre dhe vazhdonin në atë të tyren me një mendjemadhësi të fortë.
71:8. Pastaj, unë i kam thirrur ata haptazi.
71:9. Pastaj unë thirrjen ua drejtoja atyre haptazi, e shumëherë edhe fshehurazi”.
71:10. Unë u thashë: “Kërkoni falje Zotit tuaj, se Ai vërtet falë shumë;
71:11. Ai ju lëshon nga qielli shi me bollëk,
71:12. ju shumon pasurinë dhe fëmijët, ju bën të keni kopshte dhe ju jep lumenj.
71:13. Ç'është me ju që All-llahut nuk i shprehni madhërinë që e meriton?
71:14. Kur Ai ju krijoi në disa etapa.
71:15. A nuk e keni parë se si All-llahu krijoi shtatë palë qiej (në kate).
71:16. Dhe në ta hënën e bëri dritë, diellin e bëri ndriçues.
71:17. Dhe All-llahu u shpiku juve prej tokës si bimë.
71:18. Pastaj ju kthen në të, pa dyshim ju nxjerr sërish.
71:19. All-llahu juve ua bëri tokën të sheshtë.
71:20. Që nëpër të të ecni rrugëve të gjera”.
71:21. Nuhu tha: “Zoti im, ata më kundërshtuan, ata shkuan pas atyre (pasanikëve), të cilëve pasuria dhe fëmijët e tyre vetëm ua shtuan dëshpërimin.
71:22. Dhe ata (pasanikët) u kurdisën atyre kurthe shumë të mëdha”.
71:23. Dhe u thanë: Mos braktisni zotat tuaj kurrsesi, mos braktisni Vedda-në, as Suvva-në, e as Jeguth-in, Jeukë-n e Nesre-n.
71:24. Dhe ata i bënë të humbur shumë sish, e Ti zullumqarëve mos u jep tjetër, por vetëm humbje.
71:25. Për shkak të mëkateve të tyre ata u përmbytën dhe menjëherë u futën në zjarr dhe ata, përveç All-llahut, nuk gjetën ndihmëtarë.
71:26. E Nuhu tha: “O Zoti im, mos lë mbi tokë asnjë nga jobesimtarët!
71:27. Sepse, nëse Ti i lë ata, robërit Tu do t'i humbin dhe prej tyre nuk lind tjetër, vetëm të prishur e jobesimtarë.
71:28. Zoti im, më falë mua dhe prindërit e mi, dhe ata që hynë në shtëpinë time, duke qenë besimtarë, edhe besimtarët e besimtaret, ndërsa jobesimtarëve mos u shto tjetër, vetëm dëshpërim”.

72. Xhin
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
72:1. Thuaj: “Mua më është shpallur se një grup i vogël nga xhinët i vuri veshin dhe dëgjoi (Kur'anin) dhe (kur u kthyen te të vetët) thanë: “Ne kemi dëgjuar një Kur'an që mahnit,
72:2. që udhëzon në të vërtetën, andaj ne i besuam atij dhe Zotit tonë, kurrsesi nuk do t'ia shoqërojmë më askë”.
72:3. Dhe se lartësia e madhëruar e Zotit tonë nuk është që ka as grua, as fëmijë.
72:4. S'ka dyshim se ai mendjelehti jonë fliste të pavërteta ndaj All-llahut.
72:5. Ndërsa ne kemi pas menduar se as njerëzit, as xhinët nuk flasin gënjeshtra përkitazi me All-llahun,
72:6. Dhe se ka pasur burra prej njerëzve, që kërkonin ndihmë prej disa xhinëve dhe ashtu ua shtonin atyre edhe më shumë arrogancën.
72:7. Dhe se ata (njerëzit) kanë menduar, siç keni menduar edhe ju, se All-llahu nuk ka për ta ringjallur askë.
72:8. Dhe vërtet, ne kemi hulumtuar ta arrijmë qiellin, po atë e gjetëm përplot roje të forta dhe me shkëndija (zjarri që djeg),
72:9. Dhe ne më parë hulumtonim në vendvështrimin për të dëgjuar, e kush përpiqet të dëgjojë tash, ai has në pusinë e shkëndijës së zjarrtë.
72:10. Ne nuk e dimë se me këtë (përgatitje të qiellit) është për qëllim ndonjë e keqe për ata që janë në tokë, apo Zoti i tyre dëshiron që ata t'i udhëzojë.
72:11. Është e vërtetë se prej nesh ka të mirë, por ka edhe që nuk janë aq të mirë, sepse ne kemi qenë në drejtime të ndryshme.
72:12. Dhe ne kemi qenë të bindur se All-llahut nuk mund t'i shmangemi në tokë e as nuk mund t'i shpëtojmë Atij duke ikur.
72:13. Dhe ne, sapo e dëgjuam udhëzimin (Kur'anin), i besuam atij, e kush i beson Zotit të vet, ai nuk i frikësohet ndonjë dëmtimi e as ndonjë padrejtësie.
72:14. Është e vërtetë se prej nesh ka besimtarë (muslimanë) dhe prej nesh ka që janë jashtë rrugës (jobesimtarë), e kush e pranoi islamin, të tillët mësynë rrugën e shpëtimit.
72:15. Ndërsa, ata që lëshuan rrugën, ata u bënë lëndë e xhehennemit!
72:16. Sikur ata (idhujtarët) t'i përmbaheshin rrugës së drejtë, Ne do t'iu lëshonim atyre ujë me bollëk,
72:17. për të sprovuar me të. E kush ia kthen shpinën adhurimit ndaj Zotit të vet, Ai e shpie atë në vuajtje të padurueshme.
72:18. Dhe (mua më shpallet) se vërtet xhamitë janë veçant për ta adhuruar All-llahun, e mos adhuroni në to askë tjetër me All-llahun!
72:19. Dhe se kur u ngrit robi i All-llahut ta adhurojë Atë, ata (xhinët ose idhujtarët) gati hipnin njëri mbi tjetrin për ta dëgjuar.
72:20. Thuaj: “Unë e adhuroj vetëm Zotin tim dhe Atij nuk i bëj asnjë shok!”
72:21. Thuaj: “Unë nuk kam në dorë që t'ua largoj dënimin, as t'ju sjell dobi!”
72:22. Thuaj: “Është e vërtetë se mua nuk më mbron askush prej (dënimit) të All-llahut dhe përveç Tij unë nuk gjej mbështetje”.
72:23. (Nuk kam në dorë tjetër), përveç kumtimin prej All-llahut dhe përveç shpalljeve të Tij. Kush e kundërshton All-llahun dhe të dërguarin e Tij, i tij është zjarri i xhehennemit, aty do të jenë përgjithmonë, pa mbarim.
72:24. Derisa kur ta shohin atë që u premtohet, atëherë do të kuptojnë se kush është më i dobët në ndihmë dhe më i vogël në numër.
72:25. Thuaj: “Unë nuk e di a do të jetë afër ajo që u premtohet, apo Zoti im do ta vonojë atë shumë?”
72:26. Ai është që e di të fshehtën, por fshehtësinë e vet nuk ia zbulon askujt.
72:27. Me përjashtim të ndonjë të dërguari që Ai do. Atëbotë Ai vë roje para edhe prapa tij (kur i shpall fshehtësinë),
72:28. Për ta ditur (për t'u dukur) se ata kanë kumtuar shpalljet e Zotit të tyre, dhe se Ai e ka përfshi atë tek ata, Ai e di sasinë e çdo gjëje që ekziston.

73. Muzemil
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
73:1. O ti i mbështjellur!
73:2. Ngrihu për falje natën, përveç një pjese të vogël të saj.
73:3. Gjysmën e saj ose diç më pak se gjysmën.
73:4. Ose shto diç prej saj dhe Kur'anin lexoje me vëmendje.
73:5. Ne do të shpallim ty fjalë të rëndë (të madhe).
73:6. E s'ka dyshim se aktiviteti i natës është fuqizues dhe fjalë më e qartë.
73:7. Vërtet, ti gjatë ditës ke angazhim të gjatë (të madh).
73:8. Po ti përmende Zotin tënd dhe plotësisht përkushtoju Atij!
73:9. Zot i lindjes dhe i perëndimit, nuk ka zot tjetër vetëm Ai, pra Atë merre për mbështetje.
73:10. Dhe ki durim ndaj asaj që të thonë dhe largohu atyre i matur.
73:11. Dhe më lë Mua për ata gënjeshtarët pasanikë, dhe jepu atyre pak afat.
73:12. Se me të vërtetë te Ne ka pranga e zjarr.
73:13. Edhe ushqim që nuk gëlltitet edhe dënim të dhembshëm.
73:14. Atë ditë kur toka e kodrat të dridhen, e kodrat bëhen rërë rrëshqitëse.
73:15. Ne dërguam te ju të dërguar që dëshmon kundër jush, ashtu siç patëm dërguar edhe te faraoni të dërguar.
73:16. E faraoni e kundërshtoi të dërguarin, andaj Ne i dhamë atij një dënim të rëndë.
73:17. Nëse ju mohoni, si do të mbroheni në një ditë që fëmijët do t'i bëjë pleq?
73:18. Atë ditë qielli do të çahet dhe premtimi i Tij do të realizohet.
73:19. Këto janë një përkujtim qortues, e kush do, ai e zgjedh rrugën për te Zoti i vet.
73:20. Zoti yt e di se ti dhe një grup i atyre që janë me ty, kaloni në adhurim më pak se dy të tretat e natës ose gjysmën e saj, a një të tretën e saj. All-llahu e di gjatësinë e natës dhe të ditës dhe Ai e diti që ju nuk do të mund t'i përmbaheni asaj, andaj u lehtësoi juve, pra faluni duke lexuar Kur'an sa t'ju vijë më lehtë prej namazit. Ai e diti se nga ju do të ketë të sëmurë dhe të tjerë që gjallërojnë nëpër tokë duke kërkuar nga begatitë e All-llahut, e edhe të tjerë që luftojnë në rrugën e All-llahut, pra faluni dhe lexoni sa të jetë më lehtë prej tij dhe kryjeni me rregull faljen, jepeni zeqatin, huazoni (jepni sadaka) për hir të All-llahut hua të mirë, se çka të përgatitni për veten tuaj prej të mirave, atë do ta gjeni te All-llahu edhe më të mirë, dhe shpërblim më të madh, e kërkoni falje prej All-llahut, se All-llahu është mëkatfalës, mëshirues!

74. Mudethir
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
74:1. O ti i mbuluar!
74:2. Ngrihu dhe tërhiqu vërejtjen (duke i thirrur).
74:3. Dhe madhëroje Zotin tënd!
74:4. Dhe rrobat tua pastroi!
74:5. Dhe të keqes së ndyrë largohu!
74:6. Dhe mos u mburr me atë që jep e të duket shumë!
74:7. Dhe për hir të Zotit tënd duro!
74:8. E, kur të fryhet në Sur,
74:9. atëherë ajo është ditë e vështirë.
74:10. Për jobesimtarët është jo e lehtë.
74:11. Ti më le Mua dhe atë që e krijova të vetmuar.
74:12. Dhe bëra të ketë pasuri të madhe.
74:13. E bëra edhe me djem që i ka me vete.
74:14. Dhe Unë i lash në disponim të gjitha mundësitë.
74:15. E ai lakmon që t'i shtoj edhe më tepër.
74:16. E jo, se ai vërtet ishte mohues i fakteve tona!
74:17. Atë do ta ndrydhi me një dënim të rëndë e të padurueshëm.
74:18. Pse ai shumë mendonte, radhitte e përgatiste (për Kur'anin).
74:19. Qoftë i shkatërruar, po si përceptonte.
74:20. Prapë qoftë i shkatërruar, po si përceptonte.
74:21. Ai sërish thellohej në mendime.
74:22. Pastaj mrrolej dhe bëhej edhe i vrazhdë.
74:23. Pastaj ktheu shpinën me mendjemadhësi.
74:24. E tha: “Ky (Kur'ani) nuk është tjetër, vetëm se magji që përcillet prej të tjerëve.
74:25. Ky nuk është tjetër, përveç fjalë njerëzish!”
74:26. E Unë atë do ta hedh në Sekar!
74:27. E, ku e di ti se çka është Sekar?
74:28. Ai nuk lë send të mbetet pa e djegur.
74:29. Ai është që ua prish dhe ua nxin lëkurat.
74:30. Mbikëqyrës mbi të janë nëntëmbëdhjetë.
74:31. E mbikëqyrës të zjarrit Ne nuk bëjmë tjetër, përveç engjëjve dhe numrin e tyre (të përmendur në Kur'an) nuk e bëmë për tjetër, por vetëm si sprovë për ata që nuk besuan, e që të binden ata që u është dhënë libri, e atyre që besuan t'u shtohet edhe më besimi, e atyre që u është dhënë libri dhe besimtarët të mos kenë dyshim dhe ata që zemrat i kanë të sëmura dhe jobesimtarët të thonë: “Çka dashti All-llahu me këtë si shembull?” Ja ashtu, All-llahu e lë të humbur atë që e do dhe e udhëzon atë që do, e ushtrinë e Zotit tënd nuk e di kush pos Atij, e ai (Sekari), nuk është tjetër vetëm se një përkujtim për njerëz.
74:32. Jo, nuk është ashtu, pasha hënën!
74:33. Edhe natën kur tërhiqet!
74:34. Edhe agimin kur agon!
74:35. S'ka dyshim se ai (Sekari) është një nga belatë më të mëdha.
74:36. Është vërejtje për njerëz!
74:37. Për atë nga mesi juaj që dëshiron të përparojë (në të mira) apo të ngecë.
74:38. Secili njeri është peng i veprës së vet.
74:39. Përveç atyre të djathtëve.
74:40. Që janë në xhennete e i bëjnë pyetje njëri-tjetrit,
74:41. Përkitazi me kriminelët (e u thonë):
74:42. “Çka u solli juve në Sekar?”
74:43. Ata thonë: “Nuk kemi qenë prej atyre që faleshin (që bënin namaz);
74:44. Nuk kemi qenë që ushqyenim të varfërit;
74:45. Dhe kemi qenë që përziheshim me të tjerët në punë të kota.
74:46. Dhe kemi qenë që nuk e besonim ditën e gjykimit.
74:47. Derisa na erdhi e vërteta (vdekja)!”
74:48. E tanimë, atyre nuk u bën dobi ndërmjetësimi i ndërmjetësuesve,
74:49. Po çka kishin ata që largoheshin prej këshillës (Kur'anit)?
74:50. Ata ishin si gomarë të trembur (të egër).
74:51. Që ikin prej luanit (ose prej gjahtarit).
74:52. Veç kësaj, secili prej tyre dëshironte t'i jepej libër i posaçëm (i hapët, i qartë).
74:53. E jo! Por ata janë që nuk i frikësohen botës tjetër.
74:54. Dhe jo! Se ai (Kur'ani) është këshillë e lartë.
74:55. E kush do, këshillohet me të.
74:56. Po ata nuk mund të marrin mësim prej tij, vetëm nëse All-llahu do, Ai është i denjë për t'ju ruajtur dhe i denjë për falje mëkatesh!

75. Kijame
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
75:1. Betohem në ditën e kijametit;
75:2. Betohem në shpirtin që është shumë qortues!
75:3. A mendon njeriu se nuk do t'i tubojmë eshtrat e tij?
75:4. Po, do t'ia tubojmë! Duke qenë se Ne jemi të zotët t'ia rikrijojmë si kanë qenë edhe majat e gishtave të tij!
75:5. Por, njeriu dëshiron të vazhdojë edhe më tej në mëkate.
75:6. Andaj edhe pyet: “Kur është dita e kijametit?”
75:7. E, kur të merren sytë (të parët)?
75:8. E të zëhet hëna (errësohet),
75:9. Dhe të bashkohen dielli e hëna.
75:10. Atë ditë njeriu do të thotë: “Nga të iket!”
75:11. Jo, nuk ka strehim!
75:12. Atë ditë vetëm te Zoti yt është caku!
75:13. Atë ditë njeriu do të njihet me atë që çoi para dhe me atë që la prapa.
75:14. Po njeriu është dëshmitar i vetvetes.
75:15. Edhe nëse i paraqet arsyetimet e veta.
75:16. Ti (Muhammed) mos e shqipto atë (Kur'anin) me gjuhën tënde për ta nxënë atë me të shpejtë!
75:17. Sepse Ne e kemi për detyrë tubimin dhe leximin e tij!
75:18. E kur ta lexojnë atë ty, ti përcille me të dëgjuar leximin e tij.
75:19. Dhe pastaj është obligim yni që ta shkoqisim atë.
75:20. Jo, nuk është ashtu! Por ju jeni që e doni të ngutshmen (Dunjanë).
75:21. Dhe e lini pas shpine atë të ardhmen (Ahiretin).
75:22. Atë ditë do të ketë fytyra të shkëlqyera (të gëzuara).
75:23. Që Zotin e tyre e shikojnë.
75:24. Atë ditë ka fytyra edhe të vrazhda.
75:25. Që presin t'u thyhet kurrizi (të shkatërrohen).
75:26. Jo dhe Jo! Po kur të arrijë (shpirti) në gropë të fytit (të gjoksit),
75:27. Dhe thuhet (nga familja e të të afërmit): “Kush do ta shërojë?”
75:28. Dhe ai bindet se ai po ndahet.
75:29. E t'i puqet kofsha për kofshe (t'i vështirësohet gjendja).
75:30. Atë ditë vetëm te Zoti yt shkohet.
75:31. E ai as nuk vërtetoi atë që duhej, as nuk u falë.
75:32. Por përgënjeshtroi dhe ktheu shpinën.
75:33. Dhe shkonte te familja e tij me fodullëk.
75:34. Të është afruar ty e keqja e t'u afroftë (ose i mjeri ti i mjeri).
75:35. Edhe një herë t'u afrua ty e keqja; t'u afroftë!
75:36. A mos mendon njeriu se do të lihet duke mos zënë asgjë (pa kurrfarë përgjegjësie).
75:37. A nuk ka qenë ai në një pikë uji që derdhet.
75:38. E pastaj u bë gjak i trashë, e Ai e krijoi dhe e përsosi?
75:39. Dhe prej tij Ai i bëri dy lloje: mashkullin dhe femrën.
75:40. A nuk është Ai (Zot) i fuqishëm që i ngjall të vdekurit?

76. Insan
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
76:1. Vërtet ka kaluar një periudhë kohore, që njeriu nuk ekzistonte fare si një diçka i përmendur.
76:2. Ne e krijuam njeriun prej një uji të bashkëdyzuar për ta sprovuar atë, andaj e bëmë të dëgjojë e të shohë.
76:3. Ne e udhëzuam atë në rrugë të drejtë, e ai do të jetë: mirënjohës ose përbuzës.
76:4. Ne për jobesimtarët kemi përgatitur zinxhirë, pranga e zjarr.
76:5. S'ka dyshim se të devotshmit do të pijnë nga gota që përzierja brenda saj është nga kafuri (aromatik).
76:6. Është një burim prej të cilit pijnë robërit e All-llahut dhe e bartin atë ku të duan.
76:7. Ata janë që i zbatojnë premtimet e tyre dhe i frikësohen një dite dëmi i së cilës ka përmasa të mëdha.
76:8. Ata janë që për hir të Tij u japin ushqim të varfërve, jetimëve dhe të zënëve robër.
76:9. Ne po ju ushqejmë vetëm për hir të All-llahut dhe prej jush nuk kërkojmë ndonjë shpërblim e as falënderim.
76:10. Ne i frikësohemi (dënimit të) Zotit tonë në një ditë që fytyrat i bën të zymta dhe është shumë e vështirë.
76:11. Po All-llahu i ruajti ata prej sherrit të asaj dite dhe u dhuroi shkëlqim në fytyra e gëzim të madh.
76:12. Dhe për shkak se ata duruan, i shpërbleu me xhennet dhe me petka mëndafshi.
76:13. Aty janë të mbështetur në kolltukë dhe aty nuk shohin as diell (vapë) e as të ftohtë.
76:14. Hijet e tyre (të pemëve) janë afër mbi ta dhe kalaveshët e pemëve janë të qasur shumë afër.
76:15. Dhe atyre u bëhet shërbim me enë të argjendta dhe me gota të tejdukshme.
76:16. Të tejdukshme nga argjendti që ata (shërbëtorët) i përcaktuan të jenë sa duhet (të mëdha o të vogla).
76:17. Dhe u jepet të pijnë aty gota të verës të përzier me zenxhebilë (bimë aromatike).
76:18. (nga) Burim aty që quhet selsebil (i lehtë në të pimë).
76:19. Dhe atyre u sillen për shërbim djelmosha që përherë janë të tillë sa që kur t'i kundrosh të duken si margaritarë të derdhur.
76:20. Dhe kur të shikosh aty, sheh begati të mëdha e zotërim (pronë, pasuri) të madh.
76:21. Kanë të veshura petka mëndafshi të hollë e të gjelbër (atllas) dhe të mëndafshit të trashë (brokat); janë të stolisur me bylyzykë të argjendtë dhe Zoti i tyre u jep të pijnë të pastër.
76:22. Ky është shpërblim juaji, sepse angazhimi juaj ka qenë i pranishëm.
76:23. Ne ta shpallëm ty Kur'anin në intervale (pjesë-pjesë).
76:24. Andaj ti bëhu i durueshëm deri në vendimin e Zotit tënd e mos dëgjo as mëkatarë, as jobesimtarë.
76:25. Adhuroje Zotin tënd mëngjes e mbrëmje.
76:26. Dhe falu për hir të Tij në një kohë të natës, mandej adhuroje Atë edhe natën më gjatë.
76:27. Vërtet, ata (idhujtarët) e duan shumë këtë jetë dhe e zënë asgjë ditën e rëndë që i pret.
76:28. Ne i krijuam ata dhe Ne e përsosëm krijimin e tyre, e sikur të duam, Ne i zhdukim ata e sjellim të tjerë më të mirë se ata.
76:29. Vërtet, këto janë një këshillë, e kush do e merr rrugën që e çon te Zoti i tij.
76:30. Po ju nuk mund të doni gjë, pos nëse do All-llahu, e All-llahu është shumë i dijshëm, shumë i urtë.
76:31. Ai atë që e do, e shtie në mëshirën e Vet, kurse për zullumqarët ka përgatitur dënim të dhembshëm.

77. Murselat
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
77:1. Pasha erërat që fryejnë një pas një (pandërprerë)!
77:2. Që janë shumë të stuhishme e shkaktojnë furtunë.
77:3. Pasha engjëjt që u është besuar shpërndarja e reve dhe që i shpërndajnë.
77:4. Dhe që ndajnë qartë (të vërtetën nga e pavërteta).
77:5. Dhe ata që sjellin shpallje (libra të Zotit te pejgamberët).
77:6. Si arsyetim ose si vërejtje.
77:7. S'ka dyshim se ajo që premtoheni ka për të ndodhë që patjetër.
77:8. Kur yjet të shuhen.
77:9. Dhe kur qielli të hapet,
77:10. Dhe kur kodrat të copëtohen,
77:11. Dhe kur të dërguarve u është caktuar koha për të dëshmuar.
77:12. E për cilën ditë atyre u është caktuar koha?
77:13. Për ditën e gjykimit (kur drejtësia e Zotit ndan të mirën nga e keqja).
77:14. E ku e di ti se çka është dita e gjykimit?
77:15. Atë ditë është shkatërrim për ata që përgënjeshtruan.
77:16. A nuk i kemi shkatërruar Ne popujt më të hershëm?
77:17. Dhe pastaj pas tyre ua shoqëruam të tjerë më të vonshëm.
77:18. Ne ashtu bëjmë me kriminelët.
77:19. Atë ditë është mjerim i madh për ata që përgënjeshtruan.
77:20. A nuk u kemi krijuar juve nga një lëng i dobët?
77:21. Dhe atë e vendosëm në një vend të sigurt.
77:22. Për deri në një kohë të caktuar.
77:23. Dhe Ne bëmë përcaktimin e krijimit. Sa përcaktues të mirë jemi!
77:24. Atë ditë është shkatërrim për ata që nuk e njohën fuqinë tonë.
77:25. A nuk bëmë Ne tokën që në gjirin e vet mban,
77:26. të gjallë dhe të vdekur?
77:27. Dhe në të kemi vënë kodra të forta e të larta dhe ju dhamë të pini ujë që ua shuan etjen.
77:28. Atë ditë është mjerim për ata që përgënjeshtruan.
77:29. (u thuhet) Shkoni te ai (xhehennemi) që ju e konsideruat rrenë.
77:30. Shkoni te ajo hije (mjegull) që ka tre degëzime.
77:31. Që nuk bën as hije, as nuk mbron prej flakës.
77:32. Ai (xhehennemi) hedh gaca të mëdha si ndonjë kështjellë.
77:33. E që janë si të ishin deve të verdha (shumë të shpejta).
77:34. Atë ditë është shkatërrim për mohuesit.
77:35. Kjo është një ditë që ata nuk flasin.
77:36. Atyre as nuk u lejohet që të arsyetohen.
77:37. Atë ditë, mjerë ata që përgënjeshtruan!
77:38. Kjo është dita e gjykimit, ju kemi tubuar juve dhe të mëparshmit.
77:39. Dhe nëse keni ndonjë dredhi, atëherë bëni dredhira!
77:40. Atë ditë është shkatërrim për ata që nuk besuan.
77:41. Dhe, nuk ka dyshim se të devotshmit do të jenë nën hije pranë burimeve,
77:42. Dhe kanë pemë çfarë të dëshirojnë.
77:43. Hani e pini shijshëm e me ëndje, për atë e keni vepruar.
77:44. Ne kështu i shpërblejmë mirëbërësit.
77:45. Atë ditë është mjerim për përgënjeshtruesit.
77:46. Ju (jobesimtarë në Dunja) hani e kënaquni për pak kohë, sepse vërtet ju jeni rrebelë.
77:47. Atë ditë është mjerim për ata që mohuan të mirat e Zotit.
77:48. Dhe kur atyre u thuhej: “Përkuluni!”, ata nuk përkuleshin.
77:49. Atë ditë është mjerim për ata që përgënjeshtruan.
77:50. Pra, cilës fjalë (libër) pas këtij (Kur'anit) i besojnë?

78. Nebe
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
78:1. Për çka ata i bëjnë pyetje njëri-tjetrit?
78:2. Për lajmin e madh e tronditës.
78:3. Në të cilin ata janë në kundërshti.
78:4. Jo, të mos pyesin, sepse ata do ta kuptojnë!
78:5. Përsëri Jo, se ata do ta kuptojnë!
78:6. A nuk e bëmë Ne tokën të përshtatshme (për jetë),
78:7. Ndërsa kodrat shtylla?
78:8. Dhe Ne ju krijuam juve në çifte.
78:9. Dhe gjumin tuaj ua bëmë për pushim.
78:10. Dhe natën ua bëmë mbulesë (si rrobat).
78:11. Ndërsa ditën e bëmë për gjallërim.
78:12. Dhe Ne kemi ndërtuar mbi ju një shtatëshe të fortë.
78:13. Dhe kemi vënë ndriçuesin që flakëron.
78:14. Dhe prej reve të shtrydhura kemi lëshuar shi të madh.
78:15. Që me të të rrisim drithëra e bimë.
78:16. Edhe kopshte të dendura palë mbi palë.
78:17. S'ka dyshim se dita e gjykimit është caktuar.
78:18. Është dita që i fryhet surit, e ju vini grupe-grupe.
78:19. Dhe qielli hapet e bëhet dyer-dyer.
78:20. Dhe kodrat shkulen dhe bëhen pluhur (si valë rrezesh).
78:21. E xhehennemi është në pritë (në pusi).
78:22. Është vendstrehim i arrogantëve.
78:23. Aty do të mbesin për tërë kohën (pa mbarim).
78:24. Aty nuk do të shijojnë as freskim, as ndonjë pije.
78:25. Përveç ujë të valë e kalbësirë.
78:26. Si ndëshkim i merituar.
78:27. Ata ishin që nuk pritnin se do të japin llogari.
78:28. Dhe argumentet Tona i përgënjeshtruan me këmbëngulje.
78:29. Ndërsa Ne çdo send e kemi ruajtur me shkrim të saktë.
78:30. E ju pra, vuani, se Ne nuk do t'ju shtojmë tjetër vetëm se vuajtje.
78:31. S'ka dyshim se të devotshmit kanë fitime të mëdha.
78:32. Kopshte e vreshta rrushi.
78:33. Edhe vasha të një moshe.
78:34. Edhe gota të mbushura plot verë.
78:35. Aty nuk dëgjojnë fjalë të kota, as gënjeshtra.
78:36. Shpërblime e dhurata të shumta dhënë nga Zoti yt.
78:37. Zoti i qiejve e i tokës dhe çka ka ndërmjet tyre, që është mëshirues, të cilit nuk kanë të drejtë t'i bëjnë vërejtje.
78:38. Atë ditë Xibrili dhe engjëjt qëndrojnë të rreshtuar, askush nuk flet pos atij që e lejon Mëshiruesi, dhe i cili e thotë të vërtetën.
78:39. Ajo është dita e vërtetë, e kush dëshiron le të kthehet rrugës te Zoti i vet.
78:40. Ne ua tërhoqëm juve (idhujtarëve) vërejtjen për një dënim të afërt, në ditën kur njeriu (besimtar) shikon se çka i kanë sjellë duart e veta, e jobesimtari thotë: “Ah, sa mirë do të ishte për mua sikur të isha dhé!”

79. Naziat
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
79:1. Pasha ata (engjëj) që marrin shpirtrat me rrëmbim (përmbytshëm)!
79:2. Dhe ata që marrin shpirtra me lehtësim!
79:3. Dhe ata që notojnë me shpejtësi!
79:4. Dhe nxitësit të cilët me shpejtësi në vendin e vet i çojnë!
79:5. Dhe pasha ata që çdo çështje rregullojnë!
79:6. Ditën që vrullshëm bëhet dridhja.
79:7. Që pas saj pason tjetra.
79:8. Atë ditë zemrat janë të tronditura.
79:9. Shikimet e tyre janë të poshtruara (frikësuara).
79:10. Ata (idhujtarët në Dunja) thonë: “A thua do të bëhemi përsëri kështu si jemi?”
79:11. A edhe pasi të jemi bërë eshtra të kalbur?”
79:12. Ata thanë: “Atëherë, ai kthim do të jetë dëshpërues për ne!”
79:13. Po ajo (ringjallja) nuk do të jetë tjetër pos një thirrje (klithje).
79:14. Dhe ja, ata mbi sipërfaqen e tokës.
79:15. A të ka ardhur ty rrëfimi i Musait?
79:16. Kur Zoti i tij e pat thirrur në luginën e bekuar Tuva (rrënzë kodrës Turi Sina).
79:17. Shko te faraoni se vërtet ai e ka tepruar.
79:18. Dhe thuaj: “E ke ndër mend të pastrohesh?”
79:19. Unë të udhëzoj te Zoti yt e ti t'ia keshë frikën Atij!
79:20. Dhe ai ia tregoi mrekullinë e madhe.
79:21. Po ai e përgënjeshtroi dhe e kundërshtoi.
79:22. Pastaj u kthye prapa dhe iku me të shpejtë.
79:23. I tuboi (të gjithë të vetët) dhe u mbajti fjalim.
79:24. E u tha: “Unë jam zoti juaj më i lartë!”
79:25. Atëherë All-llahu tmerrshëm e dënoi atë, për këtë të fundit dhe për atë të parën.
79:26. Në këtë ndëshkim ka përvojë mësimi për atë që frikësohet.
79:27. A është më i rëndë krijimi juaj apo ai i qiellit? E Ai e ngriti atë!
79:28. Ngriti kupën e tij dhe e përsosi atë.
79:29. Natën ia errësoi e ditën ia ndriçoi.
79:30. E pastaj tokën e sheshoi.
79:31. Dhe prej saj nxori ujin e saj dhe kullosat e saj.
79:32. Kurse kodrat ia përforcoi.
79:33. Si furnizim për ju dhe për kafshët tuaja.
79:34. E kur të vijë vala e madhe (kijameti),
79:35. Atë ditë njeriu përkujton se çka ka punuar.
79:36. E xhehennemi shfaqet sheshazi për atë që e sheh.
79:37. E për sa i përket atij që ka tepruar.
79:38. Dhe i dha përparësi jetës së kësaj bote,
79:39. xhehennemi do të jetë vendi i tij.
79:40. E kush iu frikësua paraqitjes para Zotit të vet dhe ndaloi veten prej epsheve,
79:41. xhenneti është vendi i tij.
79:42. Ty të pyesin për kijametin: “Kur do të ndodhë ai?!”
79:43. Po, në çfarë gjendje je ti t'ua përkujtosh atë?
79:44. Vetëm te Zoti yt është dijenia për të.
79:45. Ti je vetëm qortues i atij që ia ka frikën Atij.
79:46. Ditën kur ta përjetojnë atë, atyre (idhujtarëve) do t'u duket sikur nuk kanë jetuar më tepër se një mbrëmje ose një mëngjes të saj.

80. Abese
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
80:1. Ai vrenjti (fytyrën) dhe u kthye.
80:2. Ngase atij i erdhi i verbëri.
80:3. E ku mund ta dish ti, ndoshta ai do të pastrohet.
80:4. Apo do të këshillohet dhe këshilla do t'i bëjë dobi!
80:5. E ai që nuk ndien nevojë (për Zotin) pse ka pasuri,
80:6. Ti atij i vë veshin (i drejtohesh)!
80:7. Po ti nuk ke përgjegjësi, pse ai nuk pastrohet.
80:8. Ndërsa ai që nxiton dhe vjen te ti,
80:9. Dhe meqë ai frikësohet,
80:10. E ti nuk e zë asgjë (dhe nuk ia vë veshin fjalës së tij),
80:11. Jo ashtu! Në të vërtetë këto janë këshilla.
80:12. Kush do të merrë mësim nga kjo (nga Kur'ani).
80:13. Është këshillë në fletë të çmueshme.
80:14. Me vlerë të lartë e të ruajtur.
80:15. Në duar të udhëtuesve (engjëjve udhëtues mes All-llahut e njerëzve).
80:16. Të nderuar e të ruajtur.
80:17. Qoftë mallkuar njeriu, sa mohues i fortë është ai!
80:18. Po prej çkafi e krijoi Ai atë?
80:19. Atë e krijoi prej një pike uji dhe e përgatiti.
80:20. Pastaj atij ia lehtësoi rrugën.
80:21. Mandej atë e bëri të vdesë dhe atij i bëri varr (të varroset).
80:22. Pastaj kur të dojë Ai e ringjallë atë.
80:23. Jo! Ai nuk zbatoi atë që urdhëroi Ai.
80:24. Njeriu le të shikoje ushqimin e vet.
80:25. Ne lëshuam shi të mjaftueshëm.
80:26. Pastaj e çamë tokën sipas nevojës së bimës,
80:27. Dhe bëmë që në të të mbijnë drithëra
80:28. Edhe rrush e perime,
80:29. Edhe ullinj e hurma,
80:30. Edhe kopshte të dendura,
80:31. Dhe pemë e kullosa.
80:32. Si mjete gjallërimi për ju dhe për bagëtinë tuaj.
80:33. E kur të vijë ushtima (krisma e kijametit);
80:34. Atë ditë njeriu ikën prej vëllait të vet,
80:35. Prej nënës dhe prej babait të vet,
80:36. Prej gruas dhe prej fëmijëve të vet.
80:37. Atë ditë secilit njeri i mjafton çështja e vet.
80:38. Atë ditë do të ketë fytyra të shndritura,
80:39. Të buzëqeshura e të gëzuara.
80:40. Atë ditë do të ketë edhe fytyra të pluhëruara,
80:41. Që i ka mbuluar errësira e zezë,
80:42. E të tillët janë ata mohuesit, mëkatarët.

81. Tekvir
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
81:1. Kur dielli të jetë mbështjellur (dhe errësohet),
81:2. Dhe kur yjet të kenë rënë (e shkapërderdhur),
81:3. Dhe kur kodrat të kenë udhëtuar (e bërë pluhur në ajër),
81:4. Dhe kur devetë e shtrenjta të lihen pa bari në fushë,
81:5. Dhe kur egërsirat të jenë bashkuar (tubuar).
81:6. Dhe kur detet të vlojnë si zjarr i flakëruar,
81:7. Dhe kur shpirtrat të jenë bashkuar.
81:8. Dhe kur të pyeten ato vajza të varrosura të gjalla,
81:9. Për çfarë mëkati ato janë mbytur,
81:10. Dhe kur fletushkat të jenë shpaluar,
81:11. Dhe kur qielli të jetë hequr,
81:12. Dhe kur xhehennemi të jetë ndezur fort,
81:13. Dhe kur xhenneti të jetë afruar,
81:14. Atëbotë njeriu do ta dijë se çka ka ofruar (të mirë ose të keqe).
81:15. Betohem fuqimisht në yjet që tërhiqen (ditën, e ndriçojnë natën),
81:16. Që udhëtojnë e fshihen (si dreri në strofkë),
81:17. Pasha natën kur ajo ia beh me errësirë.
81:18. Pasha agimin kur ia shkrep!
81:19. S'ka dyshim se ai (Kur'ani) është thënie e të dërguarit fisnik (që e pranoi prej Zotit).
81:20. Që është i fortë dhe që ka vend të lartë te Zoti i Arshit.
81:21. Që është i respektuar atje (në mesin e engjëjve) dhe besnik.
81:22. Nuk është i marrë shoku juaj (Muhammedi)!
81:23. Dhe se ai e pat parë atë (Xhibrilin) në horizontin e qartë lindor.
81:24. Dhe ai nuk është që në të fshehtën (shpalljen) ka dyshim (ose ua lë mangu).
81:25. Dhe ai (Kur'ani) nuk është thënie e djallit të mallkuar!
81:26. Pra, ku jeni, kah shkoni?
81:27. Ai (Kur'ani) s'është tjetër pos këshillë për njerëzit!
81:28. Për atë nga mesi që dëshiron të gjendet në të vërtetën.
81:29. Po ju nuk mundeni, por vetëm nëse dëshiron All-llahu, Zoti i botëve!

82. Infitar
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
82:1. E kur të çahet qielli.
82:2. Dhe kur të shkapërderdhen yjet.
82:3. Dhe kur të përzihen detet.
82:4. Dhe kur të trazohen varret.
82:5. Atëbotë secili njeri e din se çka ka punuar dhe çka ka lënë prapa!
82:6. O ti njeri, po ç'të mashtroi ty kundrejt Zotit tënd që është bujar e i urtë?
82:7. I cili të krijoi, të përsosi dhe të drejtoi.
82:8. Të formësoi në formën që Ai dëshiroi!
82:9. Jo, nuk është ashtu. Ju përgënjeshtroni ditën e përgjegjësisë.
82:10. Kurse ndaj jush kanë përcjellësit!
82:11. Janë shkrues të ndershëm te All-llahu.
82:12. Ata e dinë se çka punoni.
82:13. E s'ka dyshim se të mirët janë në kënaqësinë e përjetimeve (në xhennet).
82:14. Dhe se mëkatarët janë në xhehennem.
82:15. Aty futen ata ditën e gjykimit (të cilën nuk e besonin).
82:16. Dhe nuk kanë të larguar prej tij.
82:17. E ç'të mësoi ty se ç'është dita e gjykimit?
82:18. Përsëri, ç'të mësoi ty se ç'është dita e gjykimit?
82:19. Është dita kur askush, askujt nuk do të mund t'i ndihmojë asgjë; atë ditë e tërë çështja i takon vetëm All-llahut!

83. Mutafifin
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
83:1. Të mjerët ata që mangu masin e peshojnë.
83:2. Ata që kur matin prej njerëzve, për vete e plotësojnë,
83:3. E kur u matin të tjerëve ose u peshojnë, u lënë mangu.
83:4. A nuk e dinë të tillët se kanë për t'u ringjallur?
83:5. Në një ditë të madhe,
83:6. Në ditën kur njerëzit ngrihen (prej varrezave) për të dalë para Zotit të botëve.
83:7. Jo, të mos rrini gafil! Se shënimet e veprave të mëkatarëve janë në Sixhxhin (në një libër shënimesh të të këqijave më të dëmshme).
83:8. E, ku e di ti se ç'është Sixhxhin-i?
83:9. Ai është një libër i qendisur (në një qeli në fund të burgut).
83:10. Atë ditë është shkatërrimi për gënjeshtarët.
83:11. Të cilët nuk e besojnë ditën e përgjegjësisë.
83:12. E atë ditë nuk e mohon kush, përveç atij që ka sharruar tepër në mosbesim e në punë të këqija.
83:13. E që kur i lexohen atij argumentet Tona, thotë: “Legjenda të të parëve!”
83:14. Jo, nuk është ashtu! Por të këqijat që i punuan, zemrat e tyre ua mbuluan.
83:15. Jo dhe Jo! Atë ditë do të jenë të penguar prej (ta shohin) Zotit të tyre.
83:16. Pastaj ata do të hyjnë në xhehennem.
83:17. Dhe do t'u thuhet: “Ky është ai të cilin e keni përgënjeshtruar!”
83:18. Jo, nuk janë të njëjtë! Se libri i të mirave gjendet në Il-lijjinë!
83:19. E ku e di ti se çka është Il-lijjuni?
83:20. Është një libër i qendisur qartë.
83:21. Të cilin e dëshmojnë engjëjt që janë më të afërmit.
83:22. E s'ka dyshim se vepërmirët janë në përjetime e kënaqësi (në xhennet).
83:23. Të mbështetur në kolltukë vështrojnë.
83:24. Në fytyrat e tyre mund të kuptosh kënaqësinë e përjetimeve.
83:25. U jepet të pijnë pije në enë të mbyllura.
83:26. Pije që në fund asaj i vjen era misk! E për shpërblim të tillë le të garojnë ata që lakmojnë të mirën.
83:27. Dhe përzierja e asaj pije është me tesnim (uji më i mirë).
83:28. Krua nga i cili do të pijnë më të afërmit e Zotit.
83:29. Mëkatarët ishin ata të cilët i përqeshnin ata që besuan.
83:30. Dhe kur kalonin (besimtarët) pranë tyre (idhujtarëve), ata ia bënin me sy njëri-tjetrit.
83:31. E kur ktheheshin te familjet e veta, ktheheshin të kënaqur.
83:32. Dhe kur i shihnin ata (besimtarët), thoshnin: “S'ka dyshim se këta (besimtarët) janë të humbur!”
83:33. Po Ne, nuk i caktuam ata (idhujtarët) si roje të atyre (besimtarëve).
83:34. E sot, (në ditën e gjykimit), ata që besuan do të tallen me jobesimtarët.
83:35. Duke qëndruar të mbështetur (besimtarët) në kolltukë e duke shikuar.
83:36. A thua a u shpërblyen jobesimtarët për atë që punuan? (Po)

84. Inshikak
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
84:1. Kur të pëlcet qielli.
84:2. T'i bindet urdhrit të Zotit të vet, ashtu si takoi.
84:3. Dhe kur toka të shtrihet në gjerësinë e saj.
84:4. E të nxjerr çka ka brenda e të çlirohet,
84:5. Dhe t'i bindet Zotit të saj, ashtu i takoi.
84:6. O ti njeri, vërtet ti përpiqesh me një përpjekje të madhe që çon te Zoti yt, e atë (përpjekje) do ta gjesh.
84:7. E përsa i përket atij që libri i vet i jepet nga e djathta,
84:8. Ai do të llogaritet me një llogari të lehtë,
84:9. Do të kthehet te familja e vet i gëzuar.
84:10. E përsa i përket atij që libri i vet i jepet pas shpinës,
84:11. Ai do t'i ndjellë vetes shkatërrim,
84:12. Dhe do të hyjë në zjarr të ndezur fort.
84:13. Ai ka qenë i gëzuar në familjen e vet,
84:14. Dhe ka menduar se nuk ka për t'u kthyer.
84:15. Po, se, vërtet Zoti i tij gjithnjë e ka parë atë.
84:16. Betohem në kuqërrimin e horizontit pas perëndimit,
84:17. Dhe në natën dhe çka ajo tubon,
84:18. Dhe në hënën kur ajo është e plotë.
84:19. Ju patjetër do të përjetoni gjendje pas gjendjeje.
84:20. E, çka kanë ata që nuk besojnë?
84:21. Dhe kur u lexohet atyre Kur'ani, nuk përulen (nuk bien në sexhde)?
84:22. Përkundrazi, ata që nuk besuan edhe përgënjeshtrojnë?
84:23. E All-llahu e di më së miri se çka mbajnë fshehtë ata!
84:24. Lajmëroi, pra me një dënim të dhëmbshëm.
84:25. Me përjashtim të atyre që besuan e bënë vepra të mira, të cilët kanë shpërblim të vazhdueshëm!

85. Buruxh
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
85:1. Pasha qiellin me plot yje,
85:2. Pasha ditën e premtuar,
85:3. Pasha atë që dëshmon dhe atë që dëshmohet!
85:4. Mallkuar qofshin ata të zotët e hendeqeve,
85:5. Të zjarrit me plot lëndë djegëse,
85:6. Kur ata rrinin ulur rreth tij,
85:7. Dhe dëshmonin atë që bënin me besimtarët.
85:8. E nuk patën pse t'i urrejnë, përveç që e besuan All-llahun, ngadhënjyesin, të lavdëruarin,
85:9. Të cilit i takon sundimi i qiejve e i tokës; e All-llahu është dëshmitar i çdo sendi.
85:10. Është e sigurt se ata që i sprovuan besimtarët dhe besimtaret dhe nuk u penduan, ata kanë dënimin e xhehennemit dhe dënimin e djegies.
85:11. Ata që besuan dhe bënë vepra të mira, ata kanë xhennete nën të cilët burojnë lumenj, e ai është suksesi më i madh.
85:12. Është e vërtetë se goditja e Zotit tënd është e fortë.
85:13. Në të vërtetë, Ai është që e fillon (krijimin) dhe e rikthen.
85:14. Ai është që falë mëkatet, është i dashur.
85:15. Është i zoti i Arshit të madhëruar!
85:16. E punon atë që dëshiron.
85:17. A të ka ardhur ty lajmi i ushtrive,
85:18. Të faraonit dhe të Themudit?
85:19. Por, këta që mohuan (idhujtarët), vazhdojnë me gënjeshtër.
85:20. Po All-llahu ata i ka rrethuar (nuk mund t'i shpëtojnë)!
85:21. Përkundrazi, (ata që gënjejnë), ai është Kur'an i famshëm.
85:22. Në një pllakë të ruajtur mirë (në Levhi Mahfudhë).

86. Tarik
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
86:1. Pasha qiellin dhe yllin ndriçues (të natës)!
86:2. E ku e di ti se çka është tariku - trokitësi?
86:3. Ai është ylli që shpon (errësirën me dritë).
86:4. Nuk ka asnjë njeri që ndaj tij të mos ketë përcjellës.
86:5. Le të shikojë njeriu se prej çkahit është krijuar?
86:6. Ai është krijuar prej një uji që hidhet fuqishëm,
86:7. E që del nga kurrizi i shpinës dhe dërrasa e gjoksit.
86:8. E s'ka dyshim se Ai ka fuqi ta rikthejë në jetë atë.
86:9. Ditën kur do të gjurmohen të fshehtat.
86:10. E ai (njeriu) nuk ka as forcë as ndihmëtarë.
86:11. Pasha qiellin që kohë pas kohe kthehen me shi.
86:12. Edhe tokën që çahet për bimë.
86:13. Është e vërtetë se ai (Kur'ani) është një fjalë që dallon - gjykon.
86:14. Nuk është ai i parëndësishëm (lojë e kotë)!
86:15. Ata vërtet bëjnë kurtha.
86:16. Po edhe Unë përgatis dështimin e kurtheve të tyre!
86:17. E ti jobesimtarëve jepju afat, afatizoi ata pak.

87. Ala
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
87:1. Madhëroje larg të metave Zotin tënd, më të lartësuarin!
87:2. I cili krijoi dhe përsosi,
87:3. Dhe i cili përcaktoi e orientoi,
87:4. Dhe i cili mundësoi mbirjen e kullosës.
87:5. E pastaj atë e bëri mbeturinë të zezë.
87:6. Ne do ta lexojmë ty e nuk do të harrosh (Kur'anin).
87:7. Përveç asaj që All-llahu dëshiron. Ai e di të haptën e të fshehtën.
87:8. Dhe Ne do të drejtojmë ty në më të lehtën.
87:9. E ti këshillo aty ku këshilla bën dobi.
87:10. Do të këshillohet ai që ka frikë,
87:11. E do t'i shmanget asaj, ai që është shumë i keq,
87:12. I cili do të hyjë në zjarrin e madh.
87:13. Dhe aty as nuk do të vdesë, as nuk do të jetojë.
87:14. Ka shpëtuar ai që është pastruar.
87:15. Që e përkujton madhërinë e Zotit të vet dhe falet.
87:16. Po ju po i jepni përparësi jetës së kësaj bote,
87:17. E dihet se jeta e botës tjetër është më e dobishme dhe e përjetshme.
87:18. Vërtet, kjo (këshillë) gjendej edhe në broshurat e para:
87:19. Në broshurat e Ibrahimit dhe të Musait.

88. Gashije
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
88:1. A të erdhi ty lajmi për belanë që kaplon (kijameti)?
88:2. Atë ditë sheh fytyra të përulura,
88:3. Të lodhura e të rraskapitura (nga mundimi).
88:4. Ato hyjnë në zjarrin të ndezur fort,
88:5. U jepet të pijnë prej një kroi të valë.
88:6. Ata nuk kanë ushqim tjetër pos një barishte me ferra helmuese.
88:7. Që as nuk jep fuqi, as nuk largon uri.
88:8. Atë ditë sheh fytyra të ndritshme,
88:9. Të kënaqura për veprimet e veta,
88:10. Në xhennet të shkallës së lartë,
88:11. Aty nuk dëgjojnë fjalë të pakëndshme,
88:12. Aty ka kroje që rrjedhin,
88:13. Aty kanë shtretër të lartë
88:14. Dhe gastare të vëna pranë,
88:15. Edhe jastëkë të renduar për mbështetje,
88:16. Edhe qilima të shtruar.
88:17. A nuk i shikojnë devet se si janë krijuar?
88:18. Edhe qiellin se si është ngritur lart!
88:19. Edhe kodrat se si janë vënduar!
88:20. Edhe tokën se si është shtruar!
88:21. E ti pra këshillo, se je vetëm përkujtues,
88:22. Ti ndaj tyre nuk je mbizotërues!
88:23. Përveç atij që zbrapset e nuk beson,
88:24. All-llahu atë me vuajtje të mëdha e dënon.
88:25. Vetëm te Ne kthimin e kanë.
88:26. Dhe vetëm detyrë Jona është llogaria e tyre.

89. Fexhr
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
89:1. Pasha agimin!
89:2. Pasha dhjetë netët!
89:3. Pasha çiftin dhe pasha tekun!
89:4. Pasha natën që shkon!
89:5. A janë këto betime për të mençurin?
89:6. A nuk e di ti se ç'bëri Zoti yt me Ad-in?
89:7. Me banorët e Iremit me ndërtesa të larta?
89:8. Që si ata (populli Ad) nuk është krijuar askush në tokë!
89:9. Dhe me Themudin, të cilët shpuan shkëmbinj në luginën (kura),
89:10. Dhe me faraonin i fortifikuar me tenda (ushtarake)!
89:11. Të cilët e tepruan me krime në tokë.
89:12. Dhe në të shtuan shkatërrimin.
89:13. E All-llahu kundër tyre lëshoi lloj-lloj dënimesh.
89:14. Pse Zoti yt është që përcjell (u rri në pritë).
89:15. E njeriu, kur e sprovon Zoti i tij, e nderon dhe e begaton, ai thotë: “Zoti im më ka nderuar!”
89:16. Por, kur për ta sprovuar ia pakëson furnizimin (e varfëron), ai thotë: “Zoti im më ka nënçmuar!”
89:17. Jo, nuk është ashtu! Por (punoni edhe më zi) ju nuk përfillnit bonjakun,
89:18. Nuk cytni njëri-tjetrin për ta ushqyer të varfërin,
89:19. Dhe ju e hani me të madhe trashëgimin (pa drejtë).
89:20. Dhe pasurinë e doni së tepërmi.
89:21. Jo, mosni ashtu! Kur të dridhet toka njëpasnjëshëm!
89:22. Dhe kur të vijë Zoti yt dhe engjëjt qëndrojnë radhë-radhë!
89:23. Dhe atë ditë sillet xhehennemi, e atëherë njeriut i bie në mend, e prej nga atij përkujtimi?
89:24. E thotë: “Ah, i gjori unë, sikur të isha parapërgatitur për jetën time!”
89:25. Atë ditë askush nuk mund të dënojë si Ai.
89:26. Dhe askush si Ai nuk mund të lidhë me pranga.
89:27. O ti shpirt i bindur plotësisht!
89:28. Kthehu te Zoti yt i vetëkënaqur e i pranuar!
89:29. Hyn në turmën e robërve të Mi!
89:30. Dhe hyn në xhennetin Tim!

90. Beled
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
90:1. Betohem në këtë qytet!
90:2. E ti je që gjendesh në këtë qytet!
90:3. Betohem në prindin dhe në atë që lind prej tij!
90:4. Vërtet, Ne e krijuam njeriun në vështirësi të njëpasnjëshme.
90:5. A mendon ai, se atë nuk mund ta mposhtë askush?
90:6. E thotë: “Unë kam shpenzuar shumë pasuri!”
90:7. A mendon ai se atë askush nuk e ka parë?
90:8. A nuk i dhamë Ne atij dy sy?
90:9. Edhe gjuhë e dy buzë?
90:10. Dhe i sqaruam atij për të dy rrugët.
90:11. E ai nuk u hodh në përpjetëzen (rrugë e vështirë - qafëmalit).
90:12. E ç'gjë të mësoi ty se ç'është Akabe (rruga e vështirë)?
90:13. Është lirimi i një skllavi,
90:14. Ose dhënia e ushqimit në kohën kur mbretëron uria:
90:15. Ndonjë jetimi që është i afërt,
90:16. Ose ndonjë të varfëri që e ka molisur varfëria.
90:17. E pastaj të bëhej prej atyre që besuan, që këshilluan njëri-tjetrin për durim dhe që këshilluan për mëshirë (për ndihmë).
90:18. Të tillët janë të zotët e anës së djathtë.
90:19. Ndërsa ata që nuk i besuan argumentet Tona, ata janë të të majtës.
90:20. Kundër tyre është zjarri i mbyllur.

91. Shems
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
91:1. Pasha diellin dhe dritën e tij!
91:2. Pasha hënën kur vjen pas tij!
91:3. Pasha ditën kur ai (dielli) e shndrit!
91:4. Pasha natën kur ajo e mbulon atë (dritën e diellit)!
91:5. Pasha qiellin dhe Atë që e ndërtoi atë!
91:6. Pasha tokën dhe Atë që e shtriu atë (e sheshoi)!
91:7. Pasha njeriun dhe Atë që e krijoi atë!
91:8. Dhe ia mësoi se cilat janë të këqijat dhe të mirat e tij.
91:9. Pra, ka shpëtuar ai që e pastroi vetveten.
91:10. E ka dështuar ai që e poshtëroi vetveten.
91:11. Themudi përgënjeshtroi për shkak të arrogancës së vet.
91:12. Kur më i keqi i tyre u ngrit me të shpejtë.
91:13. E Pejgamberi atyre u pat thënë: “Kini kujdes devenë e All-llahut dhe ndaj pengimit të saj që të pijë ujë”.
91:14. Ata nuk i besuan atij dhe atë (devenë) e therën dhe Zoti i tyre për shkak të mëkatit të tyre ua rreshtoi ndëshkimet dhe i rrafshoi,
91:15. Duke mos iu frikësuar prapavisë së atij (ndëshkimi).

92. Lejl
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
92:1. Pasha natën që me errësirë mbulon gjithësinë!
92:2. Pasha ditën kur ajo shkrepëtin!
92:3. Pasha Atë që krijoi mashkullin e femrën!
92:4. Vërtet, veprimi juaj është i llojllojtë.
92:5. E, sa i përket atij që jep dhe ruhet,
92:6. Dhe vërteton bindshëm për më të mirën,
92:7. Ne do ta përgatitim atë për më të lehtën.
92:8. E sa i përket atij që bën koprraci dhe ndien veten të pavarur (nga Zoti),
92:9. Dhe që përgënjeshtron atë më të mirën,
92:10. Ne do ta përgatisim për më të vështirën.
92:11. E pasuria e tij nuk do t'i bëjë dobi, kur ai të zhduket.
92:12. Detyrë e jona është vetëm të udhëzojmë.
92:13. Dhe vetëm Jona është bota tjetër si dhe kjo.
92:14. Unë u kam tërhequr vërejtjen për zjarrin të ndezur fort.
92:15. Që aty nuk hyn tjetër, pos atij që është më i prishuri.
92:16. I cili përgënjeshtroi dhe u zbraps.
92:17. Ndërsa ai që është më i devotshëm do të jetë larg tij.
92:18. Ai që e jep pasurinë e vet e pastrohet,
92:19. E jo për ta shpërblyer ndokë që i ka bërë mirë më parë.
92:20. Por vetëm për të fituar kënaqësinë e Zotit të vet, më të lartit.
92:21. Për Zotin, ai do ta gëzojë atë kënaqësi!

93. Duha
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
93:1. Pasha paraditën!
93:2. Pasha natën kur shtrinë errësirën!
93:3. Zoti yt nuk të ka lënë, as nuk të ka përbuzur.
93:4. Dhe se bota e ardhshme është shumë më e mirë për ty se e para.
93:5. E Zoti yt do të të jepë ty, e ti do të kënaqesh.
93:6. A nuk të gjeti ty jetim, e Ai të bëri vend (të dha përkrahje).
93:7. Dhe të gjeti të paudhëzuar e Ai të udhëzoi.
93:8. Dhe të gjeti të varfër, e Ai të begatoi.
93:9. Pra, mos e përul jetimin!
93:10. As lypësin mos e përzë!
93:11. E me të mirat që t'i dha Zoti yt, trego (udhëzo njerëz)!

94. Inshirah
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
94:1. A nuk ta hapëm Ne gjoksin tënd?
94:2. Dhe Ne hoqëm prej teje barrën tënde,
94:3. E cila shtypte shpinën tënde.
94:4. Dhe Ne, ta ngritëm lart famën tënde?
94:5. E, pa dyshim se pas vështirësisë është lehtësimi.
94:6. Vërtet, pas vështirësisë vjen lehtësimi.
94:7. E kur ta kryesh (obligimin), atëbotë mundohu me adhurim (All-llahut).
94:8. Dhe, vetëm te Zoti yt përqëndro synimin!

95. Tin
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
95:1. Pasha fikun dhe ullirin!
95:2. Dhe (kodrën) Turi Sina-en!
95:3. Dhe këtë qytet të sigurisë!
95:4. Vërtet, Ne e krijuam njerin në formën më të bukur.
95:5. Pastaj e zbritëm atë në më të ultin e të ultëve.
95:6. Përveç atyre që besuan dhe bënë vepra të mira; ata kanë shpërblim të pandërprerë.
95:7. E pas gjithë kësaj, ç'të shtyri të përgënjeshtrosh ditën e shpërblimit (përgjegjësisë)?
95:8. A nuk është All-llahu më i urti i gjykuesve?

96. Alak
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
96:1. Lexo me emrin e Zotit tënd, i cili krijoi (çdo gjë).
96:2. Krijoi njeriun prej një gjaku të ngjizur (në mitrën e nënës).
96:3. Lexo! Se Zoti yt është më bujari!
96:4. Ai që e mësoi (njeriun) të shkruajë me pendë.
96:5. Ia mësoi njeriut atë që nuk e dinte.
96:6. Jo, është e vërtetë se ai i kalon kufijtë,
96:7. Për shkak se e ndien veten të pavarur.
96:8. Po kthimi është vetëm te Zoti yt.
96:9. A më tregon atë që pengon,
96:10. një rob kur ai falet?
96:11. Ç'mendon kur ai (robi) është në rrugë të drejtë?
96:12. Ose ai (rob) urdhëroi për sinqeritet.
96:13. A më tregon nëse ai përgënjeshtron dhe zbrapset (nga besimi)?
96:14. A nuk e di ai se All-llahu e sheh?
96:15. Jo, jo! Nëse nuk tërhiqet, vërtet do ta kapim për flokësh mbi ballin.
96:16. Floku rrenacak, mëkatar.
96:17. E ai le t'i thërret ata të vetët.
96:18. Ne do t'i thërrasim zebanitë.
96:19. Jo, jo! Ti mos iu bind atij, vazhdo me sexhde dhe afroju Zotit me të.

97. Kadr
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
97:1. Ne e zbritëm atë (Kur'anin) në Natën e Kadrit.
97:2. E ç'të bëri ty të dish se ç'është Nata e Kadrit?
97:3. Nata e Kadrit është më e rëndësishme se një mijë muaj!
97:4. Me lejen e Zotit të tyre në (atë natë) të zbresin engjëjt dhe shpirti (Xhibrili) për secilën çështje.
97:5. Ajo (që përcakton Zoti) është paqe deri në agim të mëngjesit.
98. Bejine
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
98:1. Ata nga ithtarët e librit dhe idhujtarët, të cilët nuk besuan, nuk iu ndanë (besimit të tyre) derisa atyre u erdhi argumenti i qartë,
98:2. I dërguari prej All-llahut, që lexon fletë të pastra,
98:3. Në të cilat ka vetëm dispozita të drejta.
98:4. Dhe ata të cilëve u është dhënë libri, nuk u ndanë vetëm pasi që u erdhi argumenti.
98:5. E duke qenë se ata nuk ishin të urdhëruar me tjetër, pos që ta adhuronin All-llahun me një adhurim të sinqertë ndaj Tij, që të largohen prej çdo besimi të kotë, ta falin namazin, të japin zeqatin, se ajo është feja e drejtë.
98:6. S'ka dyshim se ata, të cilët nuk besuan nga ithtarët e librit dhe nga idhujtarët, do të jenë në zjarrin e xhehennemit, aty do të jenë përgjithmonë. Të tillët janë krijesa më e dëmshme.
98:7. Ndërsa, ata që besuan dhe bënë vepra të mira, të tillët janë krijesa më e dobishme.
98:8. Shpërblimi për ta te Zoti i tyre janë: vendet në xhennete nëpër të cilët burojnë lumenj, e aty janë përgjithmonë, pa këputur. All-llahu është i kënaqur ndaj tyre, e edhe ata janë të kënaqur prej Tij. E ky është për atë, që i ka pasur dronë Zotit të vet.

99. Zelzele
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
99:1. Kur të dridhet toka me dridhjen e saj të fuqishme,
99:2. Dhe të nxjerrë toka atë që ka në brendinë e saj (barrën nga brenda),
99:3. Dhe njeriu të thotë: “Ç'ka kjo (që bën këtë dridhje)?”
99:4. Atë ditë ajo i rrëfen tregimet e veta,
99:5. Ngase Zoti yt e ka urdhëruar atë.
99:6. Atë ditë njerëzit shfaqen të ndarë në grupe që të shpërblehen për veprat e tyre.
99:7. E kush punoi ndonjë të mirë, që peshon sa grimca, atë do ta gjejë.
99:8. Dhe kush punoi ndonjë të keqe, që peshon sa grimca, atë do ta gjejë.

100. Adijat
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
100:1. Pasha vrapuesit e shpejtë (kuajt) që hingëllojnë!
100:2. E që me thundrat e tyre nxjerrin xixëllima zjarri nga gurët,
100:3. Dhe të cilët vërsulen herët në agim.
100:4. E me të (vërsulje) atëherë çojnë pluhur.
100:5. Dhe ashtu hidhen në mesin e grumbullit (të armikut).
100:6. Vërtet, njeriu është përbuzës ndaj Zotit të vet.
100:7. Edhe vetë është dëshmues i asaj (përbuzjeje).
100:8. Dhe ai është që shumë e do pasurinë.
100:9. A nuk e di ai se kur të nxirret çka është në varreza?
100:10. Dhe të tubohet (të dalë në shesh) ajo që ishte në gjoksa.
100:11. E atë ditë, pa dyshim Zoti i tyre është i njohur hollësisht për punën e tyre!

101. Karia
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
101:1. Krisma e kijametit.
101:2. Çka është krisma?
101:3. Dhe ç'të mësoi ty se ç'është krisma?
101:4. Ajo është ditë kur njerëzit bëhen si insekte të shpërndara.
101:5. Dhe kodrat bëhen si leshi i shprishur.
101:6. E sa i përket atij që i rëndohet peshoja e veprave të tij,
101:7. Ai është në një jetë të këndshme.
101:8. Ndërsa, atij që ka peshojën e lehtë të veprave të tij,
101:9. Vendi i tij do të jetë në Havije.
101:10. E ç'është ajo që të njoftoi se ç'është ai (Havije)?
101:11. Është zjarri me nxehtësi shumë të lartë.

102. Tekathur
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!
102:1. Juve u preokupoi përpjekja për shumimin (e pasurisë, të fëmijëve, të pozitës)!
102:2. Derisa të mos i vizitoni varrezat (të bëheni banues të tyre - të vdisni).
102:3. Jo, nuk është ashtu! Gjithsesi këtë do ta kuptoni më vonë!
102:4. Përsëri jo, jeni gabim! Më vonë do ta kuptoni!
102:5. Jo, pse, sikur ta dinit me një dije të sigurt (nuk do të bënit ashtu).
102:6. Ju patjetër do ta shihni xhehennemin.
102:7. Madje atë do ta shihni të bindur plotësisht.
102:8. Pastaj në atë ditë do të pyeteni për të mirat (e Dunjas).