Lotet e nenes.

Kjo eshte nje ngarje e vertete qe i ka ndodhur nje djali,eshte me te vertet shume prekese,edhe interesante,
nena ime kishte vetem nje sy,e urrej ate...ajo eshte vetem nje trishtim,ajo gatuante per nxenesit dhe mesuesit per te mbajtur familjen,nje dite sa isha ne shkollen fillore erdhi nena ime te me pershendeste,isha i shqetesuar si mundi te ma bente kete?!e injorova ate me nje shikim te ashper dhe ika jashte,te nesermen,nje nxenes me tha ,eee nena jo ka veten nje sy,,desha te plas nga inati,gjithashtu desha qe nana ime te mos ishte me,keshtu qe po ate dite bera fjale duke i thene,nese je duke menduar qe te me besh objekt tallje pse nuk vdes atehere,nena ime nuk foli asgje!!!,as qe u ndala te mendoj se cfare i thash nga hidherimi qe kisha.isha i pavemendeshem si si ndihej ajo,deshiroja te ikja nga shtepija,..keshtu fillova te studioja ,ne singapor,atje u martova,bleva shtepi,u bera baba isha i lumtur me jeten time,,dhe nje dite nena erdhi te me vizitonte,ajo nuk me kishte pare me vite te tera,po ashtu nuk i kishte pare niperit,e saj,,kur ajo hyri ne dere femijet e mi filluan te qeshnin me te,,bertita ne te si mund te vish ne shtepine time,te friksos femijet e mi,IK LARGOHU,duke mos ditur se je nena ime.,dhe nena mu pergjigj,oh me fal te lutem,sigurisht kam gabuar adresen,dhe ajo iki nga shikimi yne.nje dite me erdhi nje leter per nje takim shkollor ne shkollen ku isha,pasi mbarova takimin sa per kurjozitet,vajta te kasollja e vjeter cfare kishte ndodhur,fqinjet e mi me treguan qe ajo kishte vdekur,une as qe derdha nje lot per te,,ata me kishin ruajur nje leter qe ajo kishte shkruar para se te vdiste,,djali im i dashur kam menduar per ty tere kohen.me vjen shume keq qe ti friksova femijet e tu,isha teper e gezuar kur degjova qe do vish ketu ne takin,mire nuk mund te grihesha nga shtrati per te te pare,ty,me fal qe isha trishtim,per ty se ishe duke i rritur,ishe i vogel pesove nje aksidet dhe ti humbe njerin sy,,si nene qe isha nuk mund te rrija te te shikoj me nje sy.prandaj te dhashe syrin tim,isha shume krenare,qe djali im tani shihte boten ne vendin tim me ate sy,,,,e dashurine time per ty,,,.nena jote
lot lot lot lot

eshte historia me e dhimbsur ne bote ka dhe kenge per kete

Lotet e nenes jan shum te shenjte edhe te prekin ne shpirtin lot

Nje histori shum prekese.

Nënë, të detyrohem për gjithçka...
Ti je e vetmja që ke duruar të qarën time në mes të natës dhe ke sakrifikuar orët e gjumit për tu kujdesur për mua. Ti me atë dashurinë tënde të ëmbël,më ke veshur, më ke zhveshur, më ke larë dhe nuk je lodhur aspak. Prej teje kam mësuar se çdo të thotë të duash një mashkull dhe të vleresosh të qënit femër. Ti më ke treguar sekretet e jetës, si të jesh e sjellshme, e dashur apo indiferente. Ti më ke mbështetur kaq e kaq herë, edhe kur të gjithë ishin kundra meje, më ke falur çdo gabim sikur të mos kishte ndodhur. Nënë, ti më ke përgatitur si të jem shumë veta brenda meje: shoqë, vajzë e dikujt, bashkëshorte, nënë edhe si të jem femër mbi të gjitha. Ajo ndjesia e përkëdheljes tënde, më mahnit tek përshkon flokët e mi, shoqëruar me atë shikimin tënd dhe duket sikur thotë: "Ah vajza ime, je rritur tashmë, rrugen e bën edhe vetëm dhe unë jam kaq krenare per ty". Por, ajo që është krenare, jam unë për ty !

Fjalët e një Prindi ndaj fëmijës...

Nëse një ditë do më shohësh plak.. nëse bëhem pis kur ha apo nuk arrij të vishem… ki durim. Kujto kohën që kam kaluar për të ta mësuar…
Nëse kur flas me ty të përsëris gjthmonë te njëjtat fjalë… mos më ndërprit… dëgjomë. Kur ishe i vogël, duhej të të tregoja cdo natë të njejtën përrallë që të flije…
Kur nuk dua të lahem, mos më bertit… Kujto kur të ndiqja dhe sajoja 100 histori sepse nuk doje të laheshe..
Kur të shohësh mosdijen time mbi teknologjinë e re, kij durim dhe më ndihmo.. Mos më shih me atë buzëqeshje ironike, por kujto sa kohë m’u desht të tëmësoja abc…
Nëse në një moment nuk arrij të mbaj mend, më jep kohë dhe mos u nervozo.. Gjëja më e rëndësishme nuk është ajo që them, por nevoja për të qënë me ty gjthmonë…
Kur këmbët e mija të mos më shërbejnë më, mos më trajto sikur të isha një barrë për ty. Më ndihmo njësoj siç bëra unë kur ti ishe i vogël…
Kur them që dua të vdes, mos u merzit… Një ditë do e kuptosh çfarë më shtynte ta thoja. Do kuptosh që në moshën time nuk jetohet por mbijetohet… Një ditë do të kuptosh që pavarësisht gabimeve të mia… kam kërkuar më të mirën për ty… që gjithnjë jam munduar të të ndihmoj… Më jep pak kohë… më jep pak durim… më jep një shpatull në të cilën unë të qaj ashtu si ti e ke bërë shumë herë… Më ndihmo të ecë… më ndihmo të mbaroj ditët e mia me dashuri dhe durim…
Në këmbim unë do të jap një buzëqeshje dhe dashurinë e pafund… që gjithnjë kam pasur për ty... të dua shumë dhe do të lutem gjithnje për ty.. !

Për fëmijët e kësaj botë, qaj unë, qan zemra jote. Kur s'kanë të hane,e kur kanë ftohtë. Kur në s'mundemi t’i ndihmojmë dot. Atje jashtë në shi me vrull, janë të lagur të bërë qull. Në acar dhe në asfalt, me dorë lëshuar e me sytë lart. Kërkojnë pak shpresë, kerkojnë jetë. Një fole të kenë, një shtrat të ngrohtë. Si të tjerët të jenë e të mos kenë më lot! Se janë të vegjël e nuk meritojnë, të vuajnë mekatët që bën kjo botë....

*Histori e bukur...*

Mami shiko !- thërret Ana 7 vjeçare .

Po , po ! - përgjigjet e ëma nervoze ndërsa mendonte punët që e pritnin në shtëpi .

Më vonë duhej përgatitur darka , duhej parë televizor , duhej bërë një banjë e ngrohtë , disa telefonata dhe së fundmi në shtrat .

Hajde Ana vajti ora për të flejtur .Vajza vjen shpejt dhe nëna e lodhur i jep një të

puthur dhe e mbulon .

Mami harrova të të jap diçka !

Do të ma japësh në mëngjes - i thotë e ëma , por , vajza ul sytë e mërzitur .

Në mëngjes ti nuk do të kesh kohë mami ...

Do ta gjej mos u mërzit shpirt .Pasi i uron natën e mirë vajzës, mbyll derën por, nuk arrinte të hiqte nga mendja sytë e pikëlluar të vajzës .

Kthehet pas 10 minutash përsëri në dhomë duke mos bërë zhurmë

.Pa në duart e vajzës një letër që ajo e mbante të shtrënguar fort .

Ia hoqi me kujdes dhe pa se letra që mbante vajza ishte e grisur në copa .

I bashkoi të gjitha dhe formoi një zemër të kuqe .Aty vajza kishte shkruar :

Pse e dua shumë mamin tim.Edhe pse punon shumë dhe ke 100 gjëra për të bërë ti gjen kohën për të luajtur me mua. Të dua shumë mami sepse unë jam pjesa më e rëndësishme e çdo dite për ty .

Këto fjalë e goditën thellë në zemër .

Del nga dhoma dhe kthehet pas 10 minutash duke mbajtur në duar dy tasa me çokollatë dhe dy feta kek .

Zgjon duke përkëdhelur me ëmbëlsi vajzën .

Cfarë ka ndodhur ? - pyet vajza e çuditur nga kjo vizitë e pazakontë .

Është për ty sepse ti je pjesa më e rëndësishme e ditës time !

Vajza buzëqeshi , piu pak çokollatë dhe flejti përsëri.

PEr zotin te te japin miliona dhe nuk e ndjen kurre kenaqesine e nje letre te shkruar nga femija...
Une kam dhjetra te tilla ne nje dosje qe mi kane shkruar gocat qe ne moshen 4 vjec kur mezi benin shkronjat...sa here i lexoj mallengjehem.

<>Kur u nisa moj Nene per ne kurbet Te lashe me lot ne sy duke qare...Mendova une e shkreta Se nje dite me te mire kam me pare....Por ne rruget e kurbetit moj Nene Njerezit nuk te shikojne drejt ne sy, kane deshire me te marre neper kemb..dhe ne fund te thone: duron Ti se je Shqiptare!!!! Vertete na ka bere halli qe ne rruget e botes te shkojme...por kete cope buke moj Nena ime e kemi fitu,me ndjerse te ballit duke punuar...Do te vije moj Nene tek Ti shume shpejt...se shpirti me eshte bere cope e therrime...Dua nje here te te perqafoj kete zemren time te qetesoj..

Une shkova ne feste dhe mbajta mend ate qe me the ti. Me the te mos pija alkool, keshtu qe une piva nje Cola, dhe ndishesha krenare me veten time ashtu si me the edhe ti, qe ndiheshe krenare per mua!
Me the qe nuk duhet te pi dhe te ngas makinen, ndryshe nga disa miq, keshillat e tua kane qe
ne gjithmone te drejta.
Kur festa mbaroi njerezit filluan te ngisnin makinat e tyre pa qene ne gjendje per ti ngare ato. Une shkova ne makinen time me mendimin se do te kthehesha ne shtepine time si gjithmone.
Nuk e mendoja se cfare me priste. Nene tani jam e shtrire ne rruge dhe degjoj policine qe thote: "Ai qe shkaktoi aksidentin ishte i pire."
Nene, zeri i tij me ngjan shume i larget. Gjaku im eshte perhapur gjithandej dhe une po perpiqem me gjithe forcat e mija qe te mbijetoj.
Degjoj doktorin qe thote: "Vajza nuk ka per te mbijetuar." "Jam e sigurt se ai qe shkaktoi aksidentin kishte pire, dhe mua tani me duhet te vdes. Pse e bejne kete gje njerezit nene? Duke ditur qe keshtu do te marrin shume jete. Dhimbja me ther si njemije thika.
Thuaj motres qe te mos qaj, thuaj babit qe te jete i forte, se kur te shkoj ne parajse do tju shikoj gjithmone nga lart te gjitheve.
Dikush duhet ta kish mesuar ate djale, se te pish dhe te ngasesh, eshte e gabuar.
Ndoshta nese prinderit e tij do ti kishin thene, une nuk do isha duke vdekur tani.
Frymemarrja po me dobesohet me shume. Nene keto jane castet e mija te fundit dhe jam shume e deshperuar.
Do doja te te perqafoja nene, nderkohe qe jam e shtrire ketu, te te thoja se sa shume te dua, nene...te...dua...nene......lamtumire."

(Keto fjale jane shkruar prej ne gazetari i cili ishte deshmitar i gjithe aksidentit.Me shume dhimbje ai i shkroi keto fjale dhe menjehere filloi sensibilizimin ne qytetin e tij.Nese e lexuat ju kerkoj nje gjest te vogel, qe dhe ju te klikoni 'Share' qe sa me shume njerez te jene te vetedijshem e te kujdesshem per veprimet e tyre !!.