Arratisje ndjenjashe,..

Sonte nuk paskam gjume,.dicka me gerryen dua veq te mos flej,..dua vetem ti largoje keto mendime nga une,..dua te largoj gjdo kujtim,..por tingujt e kesaje qetesie mbremje,..me ngacmojne,..me kompozojne kujtimet e mija ne te kaluaren,..
ndjehem e pambrojtur kundrejt tyre,..zot ngaihere dua te bertase fuqishem,.sikur do i zgjidhe,..por kjo eshte veq nje momente ne nje nate,.ku une skam gjume,.ku une kthej kujtimet e kaluara,..ma ka faijn kjo nate,,,,keta tinguj,..nja shenim..i rrudhosur ne nje flete,..nje firme e hedhur ne nje kapake libri..dhe vargjet e atyre rreshtave te shkruar nga ti ,..per mua,..ato me zgjuan me terbuan,..dhe tani dua veq te arratisem,..nga libri,..nga citatet,..e tua,..dhe nga ndjenja ne pergjethsi,..ndoshta me ty e vdiqa ndjenjen time njehere e pergjithmone,.. viktime te ndjenjes sime dike tjeter viktimizova,..por kjo me lendon,..ne u nduam,....kohen e lame deshimtare,..ti me thirre me vones,..une su ktheva vazhdova gjithe denes,..ndoshta arratisja ime do te japi shkake te me urresh,..dhe ti do mundesh te me kapercesh,..edhe pse kurre sta thashe,..me lendoi largimi ,..me lendoi dyshimi yte,..shpjegime su dhashe as nuk prita,..ndoshta ketu ishte dhe e zeza dita ,....
Nuk mundem te ankohem,..Lumturia me rrethone,..dhe ndjehem si princeshe,..po perse shpirti ime vetm ka ftohet,..perse eshte gjithnje i trishtuar,..shpesh rebel dhe i ngurtesuar,..
gjakun ngrij per te mbijetuar,..shpirti ime punon qete..dhe nga jashte jep tjeter jete,..sa hipokrit dhe i pabese,..

tani po shkruaj citatin tende,
per ta braktisur,.dhe pake me pase ate flete per ta grisur,..mos thuaj se shkaterrova,..se ketu do ta le,..eshte e vetmja forme qe une te fle,..

"Tingujt e nje violine kordinohen,..ne nje flete ajri,gurra te tera petalesh te kuqe trandafili,..vertiten rreth teje,..dhe ti e zhveshur ne mes te tyre embel,..dhe lozonjare,.me endesh dhe me flet,..ne gjoksin time,..tatuazhe kujtimesh qe pasqyrohen nga gjoksi yte,..ngjajne si antikitet,.te ndjeje gjithmone dhe perher,. te emble dhe plote ndjenje,i dehur jame nga trupi dhe shirti yte,..flake me nezin syte e tu,..gjoksin e embel e kam tatuazhe ne shpirtin tim..qe te me ushqej me dashuri deri ne perjetesi,.. dehje ndjenjashe,..te prek buzet qe dridhen,..qafen tek rrenqethet,..duarte shpurpuriten lehte mbi lekuren tende,,
dhe une ndjeje qe me perket qenja jote,..te thithe si te fundit frymarrje,.
si te fundit deshire,..ajeri i perjetesis sime..deri ne vdekjen time..nuk pushoje asnjehere se menduari ty,..sepse une vdes,..dhe ngel pa jete..

shum e bukur...........