Nga rezidenca bunker e Gadafit, tek piramida e Enver Hoxhës

Nëse do të bënim paralelizmin e dy fakteve sot, besojë se më indentike, kurrsesi nuk do të ketë në botë .Sepse, ballafaqime të tilla rrallë herë ndodhin në histori dhe rrallë herë gjenë. Gjithë bota mësojë dhe u çuditë, kur pa se çfarë jete kishte bërë kolonel Muamar Gadafi . Dhe se ku kishte jetuar Koloneli "i thjeshtë" Gadafi. Ndërsa, shtypi dhe politika merret çdo ditë me Tripolin, dhe Gadafin, megjithse kanë kaluar 20 vjet nga koha kur ai regjim u rrëzua, fatkeqësisht, ende ne shqiptarët nuk e kemi mësuar të vërtetën se çfarë jete bënte komandanti i forcave të përgjithshme dhe sekretari i përgjithshëm Enver Hoxha dhe familja e tij në atë kohë. Çfarë fshihej tek Vila e tij , tunelet, bunkerët, dhe deri tek e famshmja piramida e Enverit, e ndërtuar pas vdekjes së tij. Dhe që mbeten ende një mister......
Kur treni i lirisë së botës arabe nga diktaturat disa dekadash qëndroi në Tripoli dhe udhëtarët zbritën për të bërë parë kryeqytetin,, u prezantuan edhe me një botë, e cila kishte qëndruar aq gjatë e fshehtë dhe mistere për popullsinë libiane. Për 42 vite, popullit libian i ishte dukur tepër modeste nga jashtë vila ose ajo që quhej Bunkeri i Muamar Gadafit, në Tripoli, fortesa e fundit e regjimit 42 vjeçar të diktatorit, që tashmë thuhet se është tashmë në duart e kryengritësve.
Nga që e kishim parë, kolonelin gjithnjë duke pritur e përcjellur njerëz nëpër "çadra si të arixhinjëve", u habitën kur pamë forcat opozitare hynë në rezidencën bunker e Gadafit, në Bab Azizia. U habitëm me luksin e brendshëm marramendës e përrallor, teksa e krahasonim me atë modestinë e jashtme të vilës, dhe jetës së udhëheqësit të tyre, teksa u tregohej libianëve.
Ajo për të mos shkuar më larg i ngjante një tabloje më se origjinale të asaj që ka pasur në mes të Tiranës, në kohën e Enver Hoxha, ku jeta e tij ishte "fare e thjeshtë". Aq sa që "në një fjalim të tij ai pati treguar se me një brisk rroje, ai rruhej disa herë" . Mirëpo, kur shqiptarët jetonin dhe e mbanin veten gjallë me tollonin për faraonin shqiptar pas vdekjes së tij do të ndërtohej një Piramidë, e lidhur me tunele e bunkere të çuditëshme.
Në Tiranë ka tunele të nëndheshme me dyer metali që thuhet se janë të vështira për të hapur, Ndërtuar për t'u fshehur byroja politike dhe vetë Enver Hoxha dhe familja e tij. Ose strofull për policinë sekrete të diktatorit Enver Hoxha në fund të jetës së tij, i projektuar sipas tyre edhe " për t'i bërë ballë një bombë atomike".
"Kjo është ajo ku Ministria e Brendshme dhe Sigurimi (epokës komuniste policisë sekrete), do të kishte qenë i bazuar në rast lufte", ka shpjeguar ish zyrtari i ministrisë brendshëme Abaz Hysa për AFP kur ministër i brendëshëm ishte Gramoz Ruçi.
Banesë personale të Hoxhës në qendër të Tiranë - në kohën e tij tek Blloku, qe vendosur në një lagje të rezervuar vetëm për personalitete dhe të ndara me kujdes nga banorët e tjerë - përmbante gjithashtu një strehë të nëndheshme, të cilat ende mbeten mister se çfarë fshihet nëndhe? edhe, pse po e kundërshtojnë me kaq forcë dhe me kaq këmbëngulje, Taulant Balla, me një grup 33 deputetësh, që të gjithë me në krye Edi Ramën, janë të lidhur me familjen e diktatorit Enver Hoxha, bijë e bija, nipa dhe mbesa të anëtarve të kësaj familje. Një televizion Top Chanell, ka studiot e tij në Piramidë, dhe me preteksin se po "sulmohet fjala e lirë - dhe media" në Shqipëri, nuk lë gurë pa lëvizur që Piramida të mos prishet.
Nga brenda, dhe nga jashtë rezidenca bunker e Gadafit, Bab Azizia, i ngjan një pallati faraonik, ndoshta edhe diçka më shumë, e mbushur me mistere ashtu si dhe Piramida e Enver Hoxhës dhe tunelet e nëndheshme në Tiranë dhe vendlindjen e tij në Gjirokastër.
Tunelet e Tiranës thonë se janë të mbushur me objekte të kohës së komunizmit: Librat me udhëzime teknike, materiale jugosllave, sovjetike, kineze - të gjitha kujtimet e së katër dekada, po aq sa Gadafii sundoi Libinë. Që nga 1945-1985, kur Shqipëria u vendi më i izoluar në Evropë, pothuajse e izoluan nga bota u në 1990 e rëzoi sundimin e Enver Hoxhës.
Historia ka treguar se sistemet zëvendësojnë njëri-tjetrin, por ndërtime të tilla si Piramidat, statujat dhe veprat e diktatorve, kanë mbijetuar. Sepse, ato dhe kan frymëzuar më pastaj njerëzit e tyre, duke i mbajtur gjallë me shpresën e rikthimit të tyre një ditë. Nëse do të bëjmë paralelizma në kuptimin e plotë të këtyre dy rasteve që janë mëse aktuale sot, me atë çfarë po shohim në Tiranë dhe Tripoli, lufta për t'i mbrojtur ato është shumë e ashpër.