Jepi shpresë tjetrit.

Dy njerëz ishin shum të sëmurë, ishte caktim që të jenë ne të njejtën dhomë
ne spital.Njëri prej tyre kishte në afërsi të tij një dritare, kurse tjetri jo,
sepse nuk mund të lëvizë nga këmbët.Njeriu që jetonte në afërsi të dritares
i tregonte për jetën e tij, familjen shtëpinë, punën, ku kishte qenë në
pushime etj.Çdo ditë njeriu që ishtë në afërsi të dritares ia tregonte
të gjitha gjërat që i shihte nga dritarja.I tregonte se aty poshtë
kishte një kopsht të bukur me një liqen të cilin kishte zogj dhe lule,
kishte bukuri të paparë, pranë liqenit kishte fëmijë që luanin dhe që i
lëshonin anijet e vogla.Pastaj, i tregoi se ka dalur ylberi, se kishte
rënë një shi freskues dhe i tregonte gjithçka që shihte nga dritarja.Një
ditë motra medicinale erdhi dhe e konstatoi se njeriu që ishte në
afërsi të dritares kishte vdekur në gjumë.

Kurse njeriu tjeter u mërzit shumë për të, nuk kishte kush ta shoqërojë ,
pasi që ai u bë më mirë, propozoi që motra medicinale ta transferojë
në vendin e shokut të tij, në afërsi të dritarës.
Kur u afrua në afërsi të dritarës ai e vërejti se dritarja ishte e mbyllur me blloqe dhe se nuk mund të shihte asgjë.

Njeriu e pyeti motren medicinale, se si është e mundur
që mos të ketë asgjë aty jashtë, kur shoku im më tregoi gjëra të bukura,
e tani dritarja duket e mbyllur me blloqe?!

Motra iu përgjigj: Shoku yt ishte i verbër, e kishte humbur shikimin,
nuk kishte mundësi t’i shikonte as blloqet, por ndoshta deshti që të të
jep ty një SHPRESË.

Çka përfitojmë nga ky tregim: Ekziston lumturi pa masë duke i bërë të tjerët
të lumtur, pavaresisht nga situata jonë. Mjerimi i përbashkët është
gjysmë pikëllimi, por lumturia kur ndahet është e dyfishtë, nëse
dëshironi të ndjeheni
të pasur, numëroni të gjitha gjërat që ju i keni dhe do ta vëreni se paratë
nuk mund të blejnë gjithçka:
"Dita e sotshme është dhuratë, për atë edhe quhet E TASHME".

jepi shpres dikujt qe i ka munguar buzeqeshja;sepse do vij nje dit kur jeta do te ta kthej buzeqeshjen qe i ke dhen dikujt