Mungesa e prinderve, shkaterron boten emocionale te femijeve

Nuk eshte aspak e mjaftueshme, qe prinderit dhe femijet te jene nen te
njejten cati, por ajo qe kerkohet eshte nevoja e pjesemarrjes dhe
nderveprimit prind-femije ne cdo gje.
Ne jeten e femijeve kerkohet nje prezence e fuqishme e prinderve. E
kunderta e kesaj eshte shkaku i pare i krejt ose i pjeses derrmuese te
problemeve dhe nderlikimeve shpirterore, qe prekin femijet ne vegjeli
dhe qe me pas mbesin tek ata pergjate gjithe jetes.
Prania e prinderve ne jeten e femijeve duhet te jete e fuqishme, me
qellim qe te mos formohet asnje nderlikim, qe cungon personalitetin e
tyre. Kjo prezence, sic e cekem, nuk presupozon vetem jetesen ne te
njejten shtepi, apo thene ndryshe nen te njejten cati, por e tejkalon
kete ne kufij shume me te gjere sesa thjesht prezenca fiziologjike.

Disa mendojne, se rutina familjare e femijes eshte bezdisese dhe e
papranueshme, por shkencetaret braziliane te shkencave shoqerore
theksojne, se monotonia e shendoshe, apo prania e nje sistemi, qe
organizon lidhjet midis prinderve dhe femijeve, i ben femijet te ndjehen
te sigurt dhe largon prej tyre hijen e mungeses se njerit ose tjetrit
prind, apo te te dyve bashke.
Shkencetaret ne fjale theksojne, se mungesa e kesaj monotonie per arsye
te jashtme, qe dalin nga sfera e deshires, sikurse per shembull vdekja e
njerit prej dy prinderve ose divorci i tyre, destabilizon
personalitetin e femijeve dhe i fut ata ne tunelin e humbjes dhe
zbrazetires emocionale. Studimi i ketyre shkencetareve thote gjithashtu,
se problemet qe nderlikojne personalitetin e femijeve, fillojne me
mungesen e njerit prej dy prinderve, ose te te dyve.

Ky eshte edhe shkaku – sipas tyre – pse jetimet i gjejme ne nje grade
teper shqetesuese, madje ndodh edhe qe ata te rreshqasin ne boten e
dhunes, krimit dhe narkotines, si pasoje e mungeses se kujdesit,
keshilles dhe orientimit te shendoshe.
Studimi ne fjale shton, se ajo cfare synon ky studim me “monotonine
familjare”, eshte ndjesia tek femijet, se ata kane dike, qe i mbeshtet
ata, i keshillon dhe interesohet per ta ne ceshtjet e tyre ku ata kane
nevoje, nje person qe eshte gjithmone pjese e pandare e jetes se tyre.
Mungesa e prinderve nderhyn drejtperdrejt ne zhvillimin e personalitetit
te femijeve. Mungesa e prinderve ne jeten e femijeve cungon fantazine e
femijeve kundrejt marredhenieve shoqerore.

Personi qe nuk e meson nga prinderit menyren e ndertimit te lidhjeve
shoqerore, do kete tendenca egoiste, jeton i vetmuar dhe mbyllet ne
vetvete. Mungesa e prinderve shkakton tek femijet mungesen e nje vizioni
te natyrshem mbi gjerat dhe prej ketu cdo pikepyetje rreth jetes
shnderrohet ne rrugen e femijes ne nje gogol, qe do ta perpije ate. Kjo
ben qe femijet t’u bejne nje komentim te coroditur dhe te perzier me
ndjesine e frikes prej te panjohures, gjerave qe e rrethojne, pasi vete
mungesa e prinderve eshte ne vetvete e panjohura me e madhe per njeriun,
qe ka nevoje te natyrshme per pranine e te tjereve, sidomos prinderve.
Gjithashtu, studimi ne fjale thote, se mungesa e prinderve mbjell tek
femija ndjenjen e fajit dhe femijet mendojne, se ata vete jane shkaku
per mungesen e prinderve dhe se ata nuk e meritojne te jene si femijet e
tjere, qe rriten ne prehrin e prinderve te tyre dhe ndihen
emocionalisht te stabilizuar.
Studimi shton, se mosprania e fuqishme e prinderve ne jeten e femijeve,
shkaterron formimin ne perspektive te personalitetit te femijes. Shenjat
e kesaj mund te gjenden te shpalosura tek dobesia e personalitetit dhe
ndjesia e frikes, qe dominon ecejakun e femijeve ne periudha afatgjata.

Mungesa e prinderve persa i perket femijeve te vegjel:
Persa i perket femijeve te vegjel, mungesa e prinderve konsiderohet si
mungesa absolutisht me e rrezikshme, sepse femija i vogel ka nje nevoje
te domosdoshme per pranine e fuqishme te prinderve. Femija i vogel eshte
i kufizuar ne te menduar dhe ne fuqite qe disponon. Ai e bazon fuqine e
tij tek prania e prinderve ne jeten e tij dhe po keshtu edhe metoden e
te arsyetuarit.
Ne kete periudhe tek femija spikat nevoja per perkujdes shendetesor dhe
arsimor, ndersa mosprania e dikujt perben shkaterrim real per boten
emocionale te femijes si dhe e fut ate ne coroditje, kotesi e deri ne
destabilizim te plote. Kjo ndodh, sepse ne kete rast eshte rruga ajo, qe
shnderrohet ne mesuesin e femijes dhe sic eshte vertetuar, ajo do t’ia
mesoje femijes te gjitha gjerat ne nje forme te gabuar.

Mungesa e prinderve per sa i perket femijeve adoleshente:
Adoleshenti eshte gjithashtu shume i nevojshem per pranine e fuqishme te
prinderve ne jeten e tij, persa i perket orientimit te jetes se tij ne
nje forme te sakte, si dhe vargut te keshillimit te tij, ndihmeses se
tij per te ndertuar te ardhmen e vet dhe mbeshtetjen e tij ne zbulimin e
pasioneve, qe per te perbejne burimin e furnizimit dhe jeteses.
Stabiliteti i sjelljes eshte nevoja me e rendesishme ne jeten e
adoleshentit, ne orientimin e sjelljeve te adoleshentit, standardizimin
dhe organizimin e lidhjeve te tij me te tjeret. Askush nuk mund ta beje
nje gje te tille per femijet me mire se prinderit. Studimi thote
gjithashtu, se mosprania e prinderve ne jeten e adoleshentit eshte nje
nga shkaqet me te rendesishme te problemeve shoqerore. Adoleshenti i
destabilizuar dhe i pa orientuar prej prinderve, padyshim qe do behet
shkak ne perhapjen e shume dukurive negative shoqerore./info/

esht e vertet;qe kur me ka vdek babi un nuk jam me e enjta;sme pelqen asgje vec te qendroj vetem,te pij duhan dhe te qaj...