I Vetmuar ne enderrime - Ferit Ramadani

nga Vizitor Thu 12 Feb 2009 - 6:05

First topic message reminder :

Me mall dhe dashuri ia kushtoj A . S., qe më mungon orë e çast për shumë rrethana !

nga Gjakush Tana Tue 7 Jul 2009 - 9:56

NË CILËN KAPTINË ?

Në cilen kaptinë te frymëzimit hyre nuk e di
se mbaruan te gjitha e nise ti !
Me vargje te lagura , shellirë deti prej loti
se je malli që djeg e rilind perseri!

Ku të ndalem pritave të bej një percaktim
nuk më mjaftojnë çastet qe të dëgjoj fjalën!
Në kufinjtë e shpirtit gjithmon kam shestim
sa rrëshqitshëm hiqesh sikur e prek njalën!

Perendi madheshtore lindur e rilindur agimeve
që me largon peshën e errësirës nga jeta
në sinjal të pritjes endesh ledhatimeve
që të flet mirësia si era ndër gërsheta!

Gjithmon del e tillë si akrepi qe puth kohën
për çdo tiktak zemre më rinon shpirtin Ti
në këtë sfidë ndryshimesh që te derdh llohën
je bërë ylber shtigjesh që ngrit dashuri!

nga Gjakush Tana Tue 7 Jul 2009 - 9:58

SA TËGEZUAR ...!

Se kisha menduar një natë të ketillë varri
se kisha menduar nje fatalitet per jeten !
Sa shpejt me mbuloj nje peshe qe se ka as Sharri
nje vule shpifjesh qe gjithkah i gjetën!

Per te gjith hapa shtigje te ndjejne mirësinë
kur u bera dicka t'u dalin aq rrudha ?
Gjithmon ndesha urrejtjen perse ngrita dashurinë
le te jete e perjetshme - periudha!

Jam mesuar me mall t'ua bej uratën
S'jam njeri qe ua projektoj hidherimet!
S'ka gje se ate pakë dritë ma benë si natën
do te flasin nje kohë permbajtjet dhe shkrimet !

nga Gjakush Tana Tue 7 Jul 2009 - 9:59

DESHA TE BEHESH VIGANE !

Perse gjithmon desha te behesh vigane
te mbetesh nje Diell qe ndriçon anësisë,
me cinizem percillej cdo shkresë e cdo ane
mos e bej nje rreze per shprese te dashurise!

Nuk me lodhnin djajtë qe turfullojnë pandal
As shtrigat qe deshen te krijojnë ndalesa!
Se janë si perrocka qe rrjedhin ne mal
i ndalin rrjedhat ne gropa e lakesa!

Perse te humb kohën te te shpjegoj gjerat
Perse te pushton ajo ndjejnë pikëllimi ?
Unë ua kuptoj gjuhën ua njeh dhe zërat
te gjithëve qe netëve i fergon perdellimi!

Ndaj nuk kam lakmi per sherrin qe bejnë
Se duan te arrijnë te dalin ne arenë !
Por kot rendin se eunukët te njejtë ngjajnë
tek shterzojnë te krijojnë idenë !

Nuk vuaj nga ajo ndjenjë qe ka zili !
Per gjithcka do te kuptosh nje ditë !
Se sot nga misteri te behet gjithcka zi !
per qendrimin tim ke ndez meritë ...!

nga Gjakush Tana Tue 7 Jul 2009 - 10:01

ME VARGJE TË PRAROJ !

Behen vargan çastesh qe mendoj per ate !
Perse lotet ne çerpik i varen , ia lagin faqet ?

Janë vargan i gjatë me gjëmimin - rrufe
si zjarri qe ndizet e percellon manushaqet!

Me mori malli te të shikoj një çast ata sy
Edhe ate pamje shenjterie qe e ka mbuluar dëshperimi!

Po kush mendon se une aq lehtë të harroj TY
Me vargje te praroj - me rreze agimi!

Ti mos me perbuz nga keqkuptimet qe ranë
Se burrit dhe kalit varri kurrë s'u dihet !

Te shpeshten nga plumbat dhe nga puthjet u vranë
E trishtë mbetet vdekja dhe ndarja nuk u dihet !

Por unë e di vdekjen ! Dhe të pres nga largësia
te behem feniks e te nisë dashuria!...

nga Gjakush Tana Tue 7 Jul 2009 - 10:02

TE JEM PRANE TEJE

Nuk e fsheh perse te them se shume te dua !
Nuk e them kurre se nuk lotoj per ty !
E ke pare rrjedhen e ujit ne krua ?
Ashtu rrjedh ndjenja ime dashuri!

Dhe keshtu me pelqen ky denim jete
Të ndjej nje force qe me mban ne nënshtrim!
Sa u trishtova perse sonte nuk fjete !
- Se bie shi me rremet dhe shume bubullin!

Me the dhe u reqetha ! U bera hi!
Se te ndej ne zemer , e nuk dua te lendohesh!
Sa i pamundur jam te ndrydh kete glob - largesi
Te jem pranë teje - mos frigohesh!

Nuk kam une thika,nagante e maliherë !
Ne lufte fitimtar dal me vargje, elokuence !
Per Ty e nis perballjen me zjarr e poterë
te ndjehesh mire , pa violencë !

Per TY vallë ! Nisin gjithe furtunat ?
Nuk ndalojne betejat te te shigjetojne ?!
Ne jave nga e hana te dielat e te shtunat
behesh plan-shenjester ku te shigjetojnë ?!

Prandaj, kishte dicka qe me sillte gezim !
Po dhe lot me vinin , pse qaja e di !
Nese ne kete jete kam pasur hidherim,
e ndjeva cdo te thote dhe forcen dashuri !

nga Gjakush Tana Tue 7 Jul 2009 - 10:06

TI SA LARG !

Kaluan çaste, ditë e net dhe ti sa larg
Ne vetmi malli me ndez nje zjarr
Nga lotët e syrit me rrjedh nje varg
rrokulliset fytyrës si i marrë !

Te pres ! Pa ty nuk mundem te jetoj !
Perse keshtu kjo ndarje , kjo largesi!
me ndrydhet zemra dua ta cliroj
e pushtuar , peng - eshte pa ty!

Nuk kam force te perballem ne shtigje
Si te pres stinet qe sjellin ndryshim!
Je bere kodi qe me ke vënë ligje
me to te ndjejë ne jete kuptim!

Sa befas koha ik , mbesin kujtimet
Si nisi jeta me kaq prapësi , me ndarje !
Na vershojne lotet se shperthejne hidherimet
per mallin qe del e behet ngjarje!

nga Gjakush Tana Tue 7 Jul 2009 - 10:08

NE RIKUJTOJME NJE JETË !

Ne horizontin tonë eshte shperndare malli !
Numerojme castet , rikujtojmë nje jetë !
si rrjedhen lumi qe kurrë se ndali
jehon ne shpirt dhembja e vertetë !

Nuk ka pika loti por, gurrë që gurgullon
jane bere frymezimet si buçeta te zeza !
Ka dalë nga binarët dhe vetëm ushton ,
Nje ndjenjë malli qe ngrin në teza!

Nuk ka force qe mund ta riktheje gezimin,
por duhet ne të përballojmë !
Ka dhe raste që e nxisin shkrumimin
te bijme me poshte e të pësojmë !

Ke degjuar se çka flasin smirëzinjtë
i kerkojne dhe vargjet te shkojne ne varrime!
Jo ! Ne qe mundëm të ndezim per nderim qirinjtë
mundemi të kendojme dhe per gezime!

nga rifati Tue 7 Jul 2009 - 10:09

aaaaaaaaaaaaaaaaa kjo jete me la tu medu

se si njerzit nuk kane kuuuuuuuuuuuuuurrr me me kuptu

po keshtu e ka jeta ,ca te mrej a e ca te vjetra

po une nuk do rrri se nuk kame kohe per vetmiiii

nga Gjakush Tana Tue 7 Jul 2009 - 10:10

DITËTAKIMI...

Nuk shkojnë ditët ! Sa gjatë, aq larg!
Në linja malli ka krijuar dendësi!
Lotët si vesa shtohen në varg
mbushen rimat me nostalgji!

As kur ike ! Njëjtë kur kthehesh ,
kam hapur shtegun të dal, të të pres!
E tillë është gjendja që kurrë mos prehesh
I tillë eshtë kodi që ngrit atë ves!

Për dritën rrezet kanë shtrirë gjatësinë
Nga lartësia e Diellit bijnë mbi dhe !
Unë do të derdh mallin dhe vetminë
të presin si tryeza - bukën e re!

Më mbyti ndarja - më dogji malli
më thahen e kalben mushkëritë
Gjithçka është krijuar si portali
Ditëtakimi - krijon dritë !

nga Gjakush Tana Tue 7 Jul 2009 - 10:11

TË MARR ME VARGJE NË GJI

Në horizont shtrinë shpifjet , misterin
Të than gjithcka për mua !
PoR, ata s' do ta mbajnë terrin
për agimin që - sa shumë të dua!

E di se shpifjet nuk u ndezin zjarr
janë të shkretë , ai soj ziliqarësh!
Për ta nuk më duhen vargje të marr
janë bushtra me kafshim zagarësh!

I kam ndaluar vargjet, bindje nuk dua!
Kam nje maratonë jete në etikë !
E dijnë horizontet e veprimit për mua
Ua mbyll hungurimën me pikë !

Le të mbesin si mumje , shtrigat !
Për ty kurorën e shpirtit do të zgjas!
Në ujvarë do të mbyten intrigat
Kur ti të kuptosh cka flas!

Në temat e mia ka pasur gjithmon jetë
Në përmbajtje u flisja për mirësi!
Po ti shqetësohesh ! Nuk ndjehesh e qetë ?
- Të marr me vargje në gji!

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:01

PËR NDJENJËN E PENGUAR

Më ra qielli mbi mua i tëri
Tek meditoja i shtrirë në krevat !
Dhe ti si nje meteorë në gjoks mbete
Te ndriçosh apo te shuhesh atë natë ?

Nuk e di çka flisja , çka kisha ne atë vetmi
Me ty sa i lumtur ndjehesha atë cast !
I rikthyer në vitet që ka gjithmon ajo rini
Që ngeli të na flasë për rast !

Ishe si kanjusha që flatron në horizont
me dallgë dashurie si det më përmbyte
Por, unë i ngurtësuar në atë Piemont
përgjakesha nga shigjeta tyte !

Përse do të pyesish e imja dashuri
Se peng ishte gjithcka, në atë vetmi jete !
Përjetësisht na mbyti kjo e trishtë largësi
Për ndjenjën e penguar të një të vertete!

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:04

NË KUJTIME MALLI DO TË MERGOSH!

Në vend te epilogut !

Tutje- tutje te shpie furtuna !
Ne kujtime malli do te mergosh !
E ndjeva ne shpirt çdo te thote dhuna
E ndjeva çdo te thotë te abuzosh!

Edhe kodin per te gjitha qe tham
E mbyll perjetësisht deri ne harresë !
per vuajtjet do te pij nje gotë ballsam
t'ia bej nderin besës dhe fesë !

Aty ku isha, kurrë sdo të kthehem
Merru me netët, me diktatin!
Une kurrë ne jetë nuk vetrrëfehem
per gjithcka qe bej e kam takatin!

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:04

TEK VARGJET E MIA NUK E KE AGIMIN!

Gëzohu për gjithçka, për trishtimin tim
Se kam një barrë që ndjen, dhe e shpreh hidhërimin!
Por , dije se s' je më gurra për frymëzim !
Tek vargjet e mia nuk e ke agimin!

Të kam mbyll dritaren dhe qëndroj në errësirë
Nuk më hap kurrë horizonte gëzimi!
Bëhu po të duash dhe Tanushë me Pancirë
Unë me asnjë shigjetë - se nis dyluftimin!

I kam lënë si pllaja të shkreta vargjet e rimat
nën robëri shtrihen titujt e pushtuar !
Mos u merakos për kohën që hapi vrimat !
Ti - vrerin nga plaga - ke buruar !

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:05

SHKRIMET QË BËN TI ...!

Hyra të lexoj postimet, shkrimet që bën ti !
Hyra të lexoj : Cilin e dallove mikun ma të mirë ?!
Dhe e shikoj një cinizëm që nuk ka kufi ,
- ke shpallur ata - që, gjithmon i ke nxirë !

Nuk të bie ndërmend se çka flisje me net ?
Në senatoriume çmendije i shpieje për shërim!
Tani me lëvdata do t'i shpiejsh në xhennet,
për të ngritur lavdinë që shpie në varrim!

Ti i di të gjitha, ashtu siç i krijojn !
Bën hapa po këmbet nuk të duken fare !
Buzëqeshjet i derdh , e , si neperkë kafshon
dhe sillesh e dridhesh se je shumë mitare!

Të lexova mendjen, dhe shijen e kuptova
ti në çdo çast e përmbys gjithë botën!
Vetëm kurrë mos thuaj se unë nuk besova
e gëlltita helmin si ma mbushe gotën...!

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:05

UNË DJALLI VETË , TI DASHURI !

Më ka rrëmbyer vetmia ! Jo s'më jetohet !
Kjo jetë pa ty ! Oh! Sa e thjeshtë !
Nuk jam Romeo që VET- blerohet !
Ti - Xhulieta që më derdh vjeshtë !

Nuk kam frymëzime të dal në dritare,
Nuk kam më përse të pres takim!
Më vrau pabesisht kjo jetë tinzare
Sa herë i dhash një krah për zgjim!

Nuk kam përse të them: Të dua !
Nuk pres ! As nuk dua t'më bind njeri!
Shtepia e ferrit eshtë vend per mua!
- Unë Djalli vetë, ti Dashuri...!

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:05

JE BËRË SHUMË E SHTRENJTË

Jo! Nuk do të bie heshtja! Harresa kurrë !
Nuk ka forcë të mbjellë hidhërimin mes nesh!
Nga largësia - më ka ndez malli si furrë,
je bërë portreti që çdo çast të ndesh !

I nis bëlbëzimet, bisedoj me vetveten !
Në zemrën time je! Nuk di a dëgjon ?
Sa herë që nis vargjet - pa ty kurrë nuk mbetem
sepse ti je gurra që gjithmon buron!

I del përpara shkëmbit , i derdhesh si vala
bëhesh shkumbë bardhësie që rrezaton dritë !
Këngët nëpër rima notojnë posi njala -
Ia hapin metrikës shtegun për inxhitë !

Je bërë shumë e shtrenjtë ! S'ka margaritar !
Nuk ndriçon as drita sa nuri që të del !
Ti je më e bukura stinë që me bahar
ia shpalon magjitë - këngës nëpër tel!

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:06

PËR MUA !

I fshiva shumë vargje që i krijova
nuk më pëlqeu ajo që e thash për TY!
Mu bë se sa keq aty bëlbëzova
se në hak për pamje unë të kisha hy!

Nuk dija çka t'i them vetullës mbi sy
as trupit tënd që dridhet si njalë !
nëse drita natës i kishte vënë dry
ti ishe ajo, që bardhesi - shpallë !

M'u bë ato çaste se flas e shkruaj kotësira
ku kanë vargjet forcë të tregojnë ndjesinë ?
Mbi gjithcka që shikoja ti më e mira
Jo! As nektar i bletës se ka ëmbëlsinë !

Prandaj i gris vargjet, kush të përshkruan dot
Përse Leonardo ma mirë e bëri Monalizën ?
Ti për mua je bërë një valvitje vigane - dhe lot
për të lartësuar flamurin kur ia ngrisin shtizën!

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:06

EJA TË TË THEM !

Në pritjen time ka nis rrëmeti të jetojë
nektarit të shpreses i ka derdh një dozë pelim !
As hëna e dielli nuk kanë vend në lojë
se ti nuk del në linjë, nuk je në takim!

Përse kjo jetë pa ty më duket pa gaz
Përse pa ty vetmia më ndal frymëmarrjen ?
Nëse më kupton përse dua të plas
Eja të të them sy më sy gjithë ngjarjen!

Si do të shkojnë ditet, vitet i trishtuar
Për portretin tënd që nuk ia shikoj dritën!
Nëse në këtë jetë mund të kam gabuar
Eshtë gabim përse nuk të shikova rritën!

Kjo ishte gjithçka që më ndali hapin
Kjo është gjithë rrëmeti për jetën që vjen !
Ata që më ndjejnë kuptimin le ta kapin
se është si rrufe që befas në kokë bie .

Tani më për çastet kam ngricë nëpër shtat
kam shumë vrer në shpirt që më bëhet dimër !
Unë edhe në vdeksha , pa ty s'jam rehat
se më mungojnë rimat për dashurinë në libër!

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:06

MES NESH LARGESIA

Kot pres këtë mesnatë të dalish
të dalish si Hëna që ndriçon nga lartësia !
Nëse akoma nuk e ke mundesinë që një çast të falish
atëherë mos i ndrydh dëshirat e mia!

E di se dikund nis rrëmeti , plas hataja!
Mes nesh largësia ka shtruar një mall!
Edhe kur më thonë se do të prishet havaja
për ty nga brendia një zjarr më kallë !

Përse një vullkan kaq më rri shqetësuar ?
Për ty krijon magmën të të falë kurorë !
Me një gotë kristali - me ujë të kulluar
ngrit dolli në vargje, cdo çast, e çdo orë !

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:07

ÇKA T'I SHTOJ VETMISË

Këtë gjendje malli se kam pas në shpirt
Këtë flakë që më djeg e më mbyt kot !
Nuk e di është jeta që bëhet e hirtë
apo fjala që ngritet varg e lot !

Më thuaj çka t'i shtoj vetmise që kam !
Pa ty me ka mbet një horizont bosh !
Më ka ngrirë shpresa si kristal në xham
më ngatrrohen linjat si thuprat në kosh!

Nuk e di si do të dalë ai takim që pres
Do të jetë ëndërr apo vesë mëngjesi !
Jo! Nuk dua i vetmuar asnjë çast të mbes
Me ty çdo agim të me zgjoj këndesi!

Do të nisja hapat , do të nisja vargjet
Me ty do të hapej Kaptina e re !
Një vezullim të binte të mbulonte pragjet
Ashtu si valon flamuri i lirë mbi Atdhe!

nga Gjakush Tana Sun 2 Aug 2009 - 3:07

USTALLARËT E KRIMIT !

Si nis e fryn tufani, rrëmeti që sjell errësirë
si shkallmohen e bijnë copa lumturie
e kam ndier në shpirt borinë që pandalur ka nxirë
të pa vërteta flet që, kurrë s'i kanë hije!

Ky kallkan tuxhar i shpifjeve , lëshon krrokama
ka dalë të bëjë gjyq për art e për lirikë !
Me vrerin që i shpërthen krijon shumë ofshama
- i mbesin në zemër - përjetësisht si thikë !

Për shkrimet , dhe jetën që e bëra unë,
nuk pres të shkruajnë langonjtë e tuxharët !
Se ajo s'i duron mjerakët që bëjnë dhunë
me shpurdhje kërkojnë lavdi ustallarët!

Ustallarët e krimit! Të zinjtë deledashë !
Ata që pos plehut asgjë nuk kanë në jetë !
Kanë lindur e duan të përfundojnë si mashë
e kanë atë mundësi le të varrosen vetë !

nga Gjakush Tana Mon 3 Aug 2009 - 5:20

PËR NDJENJËN E PENGUAR

Më ra qielli mbi mua i tëri
Tek meditoja i shtrirë në krevat !
Dhe ti si nje meteorë në gjoks mbete
Te ndriçosh apo te shuhesh atë natë ?

Nuk e di çka flisja , çka kisha ne atë vetmi
Me ty sa i lumtur ndjehesha atë cast !
I rikthyer në vitet që kisha në rini
E ngela të flas për atë rast !

Ishe si kanjusha që flatron në horizont
me dallgë dashurie si det më përmbyte
Por, unë i ngurtësuar në atë Piemont
përgjakesha nga shigjeta tyte !

Përse do të pyesish e imja dashuri
Se peng ishte gjithcka, në atë vetmi jete !
Përjetësisht na mbyti kjo e trishtë largësi
Për ndjenjën e penguar të një të vertete!

nga Gjakush Tana Mon 3 Aug 2009 - 5:20

VARGJET AMANET T'I LË !

Jam bërë me ndjesi shumë, dhe shumë i ndrojtur ,
Nuk kam shpjegim për ketë që ngjet!
Pa ty, e shoh një zbrazëti ku vetë kam vuajtur !
Si i dënuari - që plumbat i pret!

Në çaste kur më bie qielli mbi e toka më përpin,
Kujtoj se pa ty - përmbyset bota !
Kur befas nga linja një shkëndijë prin
Them : Kam ndjesi të kota!

Ti je gjithçka ! Shenjtore që shpërndan shigjeta!
Mbi shpirtin dhe mendjen time bulëzon frymëzimi!
Çka t'i them misterit për shpjegimet e verteta -
Që e sjell diellin - të vijë agimi!

Në këtë jetë nëse s'mbesim gjithmon një !
Mos na ndajë as ngrica, as zjarri!
Une të them se vargjet amanet t'i lë
të rrëfejnë si digjem nga malli - edhe tek varri!

nga Gjakush Tana Tue 25 Aug 2009 - 1:17

TI DO TE BEHESH DIELL ...?

Tash në shtigje të tjera kam nis udhëtimin
rikujtoj mëngjesin me kafe në restorantin Klajdi!
përse më duket vetja se jetoj me robërimin
si robi në Mal , që jeton në vetmi ?

Kjo hije e shëmtuar largësive më shpie
Po ty të mbajë pranë e nuk të humbas nga zemra !
Se sa herë del Dielli dhe kërkoj ndonjë hije
Më del përpara blerimi - me emra !

Do të ritakohemi vallë në këtë jetë ndonjëherë ?
Përse kështu gjithmon në shtigje , në mendim ?!
Nëse ndërrojne stinët dhe kurrë s'do të ketë verë !
Ti do të behesh Diell mos ngrij shpirti im... ?

24.08.2009

Mali i Robit

nga Gjakush Tana Fri 28 Aug 2009 - 22:35

ËSHTE BUZEQESHJA JOTE...!

Verdallë më shkojnë frymezimet për të shkruar
Ti si njalë liqeni, si dallëndyshe në shtegtim!
Perse gjithmonë në pritje jam shumë i vetmuar
Si nuk doli rasti , të bëjmë një takim ?

Endem nëpër shtigje ku them se je ti !
Ku shpërndan rrezet si dielli n'agim !
Si një mal kam peshë - po kam dhe fortësi !
Ndaj shestoj pa ndalur të gjejë shpirtin tim!

Ku je në këto çaste? Ku ke rënë në mendime ?
Unë për ty shkruaj vargje dhe rima qëndis !
Ku ka det të qetë që nuk ka tundime ?
Ku ka mal pa peshë , ku ka mal pa lis !

Ku ka qiell pa yje që vezullojnë n'errësirë
Ku ka shpirt që s'vuan për dashurine që ndjen!
Unë në këtë vetmi shikoj një dritë të mirë
Është buzëqeshja jote që gjithmon më vjen...!

nga Gjakush Tana Fri 28 Aug 2009 - 22:36

MË THUAJ KËSHTU PËRSE JE STRUKUR ?

Ka kohë që më ka pushtuar rrënoja
një fjalë nuk e bëra, nuk e di a buzëqesh ?!
Ku ishin ato dallgë që n'kuvendim notoja
tufanet me heshtjen - janë ndesh!

Përpëlitem si peshku pa ujë, në rërë
Më janë prerë shpresat, m' janë këputur !
Të meditoj të hidhëruar , tek rrin e tërë -
Më thuaj përse kështu je strukur ?

Kujtohu si ndjehem pa ty , pa kuvendim !
- Do të dalish një herë të të dëgjoj zërin !
Më thuaj çka është gjithë ky shpagim?!
Haraçi heshtje më zhduku të tërin!

I ke parë shtegtarët tek nisen në udhëtim
Kur ndahen nga çerdhet ku kaluan një stinë !
Unë për ty u nisa të shtegtoj në mërgim
Për ty u nisa tufaneve me varg e rimë !

Më shituan rrufe , më kërcënuan tinzarë !
Deshën të të them se të kam harruar !
Unë ma fuqishëm në rrjedha - kam sylynjar,
që nisin ujvarën : Të dua... !

24.08.2009
Mali i Robit

nga Gjakush Tana Fri 28 Aug 2009 - 22:36

TË TË DEGJOJ ZËRIN!

Të të dëgjoj zërin, të lexoj prej teje
mezi po pres, se ato kanë vlerë !
Ti je më e shtrenjta që krijon një zeje,
madhështia jote - si flladi në verë !

Prej teje mësova të kultivoj këngë
dhe përqafime të fus në poezi!
Të nxjerr nga gjoksi një peshë të rëndë
që përmbyste shpirtin vreri i zi!

Ti je bërë rreze që vjen nga qielli
më mbush me nektar gjithë vetminë !
Në zemrën time - e zjarrtë si Dielli
këndell imazhe të ndjej rininë !

Të pres me mall se më jep mesazhin
të dal në pritje të të dëgjoj zërin !
Kush nuk do të të shikojë imazhin
që shenjtërisht me rremben të tërin!?

nga Vizitor Fri 28 Aug 2009 - 22:38

:kis: :kis: lule

nga Gjakush Tana Fri 28 Aug 2009 - 22:40

vera shkruajti::kis: :kis:

Ti je bërë rreze që vjen nga qielli
më mbush me nektar gjithë vetminë !
Në zemrën time - e zjarrtë si Dielli
këndell imazhe të ndjej rininë !

nga Gjakush Tana Tue 1 Sep 2009 - 9:34

Pershendetje per ju qe jepni vlersime dhe plotsoni nje vakuum neper poezite e mia me ato qe shprehni!

PERSE ME KE HARRUAR ?

Heshtja jote më ka krijuar shkretëtirë
Heshtja jote më e rëndë se vdekja !
NUk e di përse ndjehem kaq i ngrirë
Pa pergjigje qenka e rendë prekja!

Të kam pritur neteve të të dëgjoj zërin
Të kam pritur të dalish në linjë, te me shkruash fjalë !
Damarët më ka ngrirë ajo heshtje - të tërin !
Për çdo çast ndjehem se s'jam më i gjallë !

Përse nuk më thua çka hyri në mesin tonë ?
Kush shpalli ndalime ! Jam i trazuar !
Kjo heshtje - në jetën time eshte bërë jehonë ,
Sa më mbyt malli - përse më ke harruar ?!

nga Vizitor Tue 1 Sep 2009 - 10:27

:mendoj: e kjo esht tamam tia besh vetes bam :perpalsje:

nga **qershicka** Sat 3 Oct 2009 - 4:58

Zoti Ferit!Poezi shume te bukura!Besoj kini kaluar caste magjike te cilat kane lene mbresa ne shpirtin tuaj artist dhe njeherazi fisnik!Te gjitha reflektojne nje mall qe djeg dy njerez qe jane larg...e s'kane mundesi takimi...Ju kujtoj shprehjen e urte popullore : Vetem mali me malin nuk takohen ,njerezit takohen nje dite e ...nxjerrin mallin.Respekte per ju POET!

nga Gjakush Tana Mon 5 Oct 2009 - 9:36

Nderime Vera !

Qershiqka shkroi : Vetem mali me malin nuk takohen ,njerezit takohen nje dite e ...nxjerrin mallin.Respekte per ju POET!

Nderime Qershiqka !

nga Gjakush Tana Mon 5 Oct 2009 - 9:37

TË PREHEM PRANË TYRE !

Mesnatë ishte ! Në Elgjin isha !
Në shtëpinë e djalit tim të madh !
Në dritare dola të vështroj gjërësive
Ku shtriheshin rrugët, dhe një livadh!

Atje ai me nuse, me mbesat dhe nipin
Jetojnë me vite, kalojnë me muaj !
Më kërkuan të shkoj , e shtërngova rripin
dhe shkova mallin me ta të shuaj!

I pashë dhe i laga me lot mallëngjimi !
Ma shumë mbesën që mban emrin e saj!
Edhe nipi im Albin - është një datë kujtimi !
të njëjtë ditëlindjen - e kemi uzdajë !

Atje në Elgjin ! Ku shtriheshin gjërësitë
Ku lidheshin arteriet e gjëra të rrugëve për n'Amerikë !
E ndjeja nje zë ndonëse nga largësitë
Kthehu më thosh ! Mos harro fëmijtë !

Kthehu ! Me gjithe djalin, me mbesat me nipin !
Se zë fëmijësh dua të ketë në shtëpi!
Ngritesha nga gjumi dhe e çliroja rripin
por, cka më shtërngonte aq fort nuk e di !

Një muaj sa një shekull m'u bë se ishte i gjatë
Një muaj në Elgjin kur shkova në vizitë !
Të dashurit e mi i pata çdo ditë e cdo natë
lot e mall për vargje , frymëzim për inxhitë !

Ndaj, sa herë kur largohem nga vatra e lindjes
më ndjekin pas të dashurit me lutje për kthim!
Se gjithmon i përbetuar i qendroj asaj bindjes :
Të prehem aty pranë tyre ku kam shenjëvarrim !

nga **WebMaster** Fri 9 Oct 2009 - 5:36

SI MUNDE

S'kam besuar se më ik si era
S'kam menduar të jetoj pa ty
S'besoj es erdhi pranvera
Derisa s'pushojnë të lotojnë këta sy
Në çdo hap në çdo vend dhe
Në gjum më bie ndërmend
Kur flej
Më duket të kam pranë
Kur qeshi më duket më shikon
Kur qaj më duket më pajton
Eja pranë meje

nga **WebMaster** Fri 9 Oct 2009 - 5:36

PSE HESHT

Unë hesht ti hesht
Kush të flasë
Unë qeshi ti qesh
Kush të kujtoj
Tiktaket e zemrës
Nuk pushojnë

Çdo gjë ndryshon
Kur njëri-tjetrin
Nuk dashurojmë

Të dua pse hesht
Të dashuroj pse s'flet

nga **WebMaster** Fri 9 Oct 2009 - 5:37

KUR FLET ATDHEU JUAJ

M'i plagosën pranverat,
Gëzimin vetëm ma shuan,
Në emër të demokracisë m'u vardisën
Mu në trung më qëllun.

Nxituan të hyjnë në histori
Disa "heronj" të rinj,
Por historia s'mund të bëjë kurrë miq
Ata që shitën shpirtin tim.

nga **WebMaster** Fri 9 Oct 2009 - 5:37

DASHURIA IME

U linde si feniks në zemrën time,
Dhe zjarre përhape në shpirtin tim
Ma mbushe jetën plot gëzime,
E unë fitova një amshim.

O Zot, o shpirti im,
O, jeta ime e shtrenjtë,
O, fat i syve të mi e gëzim,
Kulm i dëshirave të mia besim.

Para teje shpirti po shkrihet, e di,
Dhe në vetmi zemra më tretet,
Sikur të gjithë i shohin eshtrat e mi,
E mu vetëm të vdes më mbetet.

Me zgjove nga vdekja, më the
jeto,
Preke shpirtin tim dhe i the gëzo,
Ke jetën time që e la pa gaz.

Po unë nuk do të vdes,
Se dua të jetoj.
Sa të jem gjallë do të pres,
Do të jetoj edhe kur ti vdes.

nga **WebMaster** Fri 9 Oct 2009 - 5:38

KUR MBAROJNË ËNDRRAT

E ndjej se gjindem në kurthenë
E asaj që e quajnë jetë.
Dhe emocionet e ilozionet për te
Ngadalë po shuhen.

E di se duhet të vazhdojë
Por nuk e bëjë dot.
Mundohem ta afroj ate
Që dikur kishte kuptim
Por nuk arrijë.

Për mua ishte dielli
Që ngrohte me qenien e saj
E hëna krahas syve të kaltërt
Humbte ndriqimin e zakonshëm
Ishte ajo.
Ajo që më jepte forcë
E shpresë
Edhe atëherë kur e kisha humbur.
Fillova të besoj në engjuj
Se shifsha çdo ditë.
Kur e humba,
Humba margaritarin tim,
Humba vetën,
Diellin,
Lulen,
Hënën
Dhe gjithçka kisha në zemër.

nga **WebMaster** Fri 9 Oct 2009 - 5:38

VAJI I ASAJ PA EMËR

Shtrëngimin e urrejtjeve tua
Për qirinjët e djegur
I shpërlan loti...
E loti abuzon organin e kohës,
Por jo gjatë.
Se pasioni yt
Shembë kullat e vetmisë
Dhe kthen besimin e humbur,
Të shkëmbijt e rrahur
Nga stina e thyer.
Dhe shpirti flen,
Kur skeletet e kalbura të skamjës
Shndërrohen në unaza të komplikuara
Në theshtësinë e këtij fundshekulli

nga Sponsored content