Ç?të të qaj më parë, Shqipëria imeTi je e uritur, shteti do tatime

Nga Ismail Xhaferri

Ç?të të qaj më parë

Vendi im së
prapthi

Punën e ministrit

E bën bodigardi.

Ç?të
të qaj më parë

Shqipëria ime

Këtu ku tritoli

Shitet
si panine...

Ç?të të qaj më parë

Shqipe zeza
zonje

Qajnë pensionistët

Qajnë për pensione.

Qajnë
pensionistët

Qajnë me lemeri

Le të tundin këmbën

S?i
dëgjon njeri.

Ç?të të qaj më parë

Shqipëria ime

Ti
je e uritur

Shteti do tatime.

Shteti do tatime

Fjala
s?bëhet dy

T?u bëjë deputetëve

Parlament të ri.

Ç?të
të qaj më parë

Ty apo gjitonin

Calikut që shamë

I
dhamë Telekomin.

I dhamë telekomin

Pas dy vjet
gallat

Se nga Erdogani

Na vanë shtatë e shtatë.

Ç?të
të qaj më parë

Shqipëri, moj lule

Beharit ha speca

Dimrit
ha fasule...

Ç?të të qaj më parë

Lotët i derdh
kot

Neve qajmë për ty

Ti qan se s?ke zot!...

Atdheu im

Rri dhe mendohem per Shqiperine
Syte e mi me lot jane mbushur
Ne kurbet humba rinine.

Malli i tokes, malli i nenes,
Me theret ne gjume. O bije!
O nene! i theras edhe une.

Ngrihem me tmerr e endem ne te errur
S'jam ne vendin tim e trupi me dhemb.
Kaluan kaq vite qe une po qaj
Ne telefon degjoj vec vaj.

Mos valle ska Zot te me ndihmoje
apo vete Ai me mallkoi?

Sa letra jane harxhuar
sa mall ne to kam pasqyruar. Atdheu im une s'jam menduar
se jeten time si kam per ta cuar,
Ao ta jap fjalen Atdheu im
Qe do te vij si pulebardha ne agim.

Shqiperia po na pret

Hodhem cantat permbi krahe,
e drejt shtigjeve u nisem!
Kudo neper bote u shperndame,
e nenen Shqiperi braktisem!

Malet qe ngriheshin gjer tek rete,
me nje fryme i kapercyem!
E atdheut tone te shtrenjte,
gabimishte shpinen i'a kthyem!

Dallget e trazuara te detit,
mes per mes i came! Nuk e mbajtem amanetin,
qe stergjysherit na e lane!

Shtigjet kur i kaptuam,
askush s'na pershendeti!
Ne toke te huaj shkuam,
edhe atje askush s'na priti!

Ketu ku dielli s'te ngroh,
e hena nuk ndricon!
Si enderr e braktisur,
jeta po na shkon!

Ndaj duhet te zgjohemi vellezer, prej gjumit qe na largon!
Se votrat tona po na presin,
me ngrohtesine qe ketu na mungon!

Obligimet e atdhetarit,
na duhet qe t'i plotesojme.
Amanetin e te parit,
ne vend duhet qe ta cojme.

Ejani kthehemi ne vendlindje,
atje ku jeta merr kuptim.
T'i zbrazim zemrat nga keti dhimbje,
e t'i mbushim perplot me gezim.....

I dashur Atdhe i bekuar
U bene vite pa te vizituar
E ndoshta ti me kohe me ke harruar
Por une, nuk kalon dite pa te kujtuar
Ate dite qe rrugen e kurbetit mora
Fjalen "lamtumire" nuk munda ta shqiptoja
Ju thashe nje mireupafshim te mbeshtjelle me lot
Do te shihemi ne te ardhurin mot
Kaluan minuta, ore, dite, jave, muaj e vite
Por per ate dite une jam ende ne pritje....

Ne agim e perendim te diellit
Trupi i thote miremengjes ketij vendi
Ndersa mendja e lenduar gerthet
"Perse agove i mallkuar diell?
Endrrat e embla me Shqiperine ne gjysme mi le!"
E keshtu me vazhdon dita i dashuri Atdhe
Autobuzin mar, drejtohem per ne shkolle
Mundohem te mesoj,
Se me ka thene mami eshte e vetmja menyre qe ty mund te te ndihmoj
Ndaj shkolles i jam perkushtuar
Qe te vij tek ty zanatin tim per te ushtruar
Edhe ty Shqiperi, sado pak te te zbukuroj
Me dijenine time bashkekombesit e mi pakez ti ndihmoj...

Tani jam ne ore te leximit
Po lexojme Hamletin e Shekspirit
Thote mesuesja "Marsilda, tani ti vazhdo"
Cohem ne kembe me koken lart
Lexoj rrjeshtat plot rime por nuk shkon
Vazhdoj por duket qe dicka mungon
Papritur me kujtohet shkolla ne Shqiperi
Kur me thirren te recitoja nje poezi
Mora fryme thelle, sa krenare u ndjeva
Menjehere pranova dhe e kenaqur per ne shtepi fugova
Kete poezi ende pa vajtur ne shkolle e kisha mesuar
Sepse me tha babi, te recitosh te ben me te kulturuar
Te flasesh paster e pa gabime
Ah ne ato caste...te degjoje rrahjet e zemres sime
Perpara te gjitheve une dola
Dhe poezine "Gjuha Shqipe" fillova te recitoja
Me nje ze te larte si kurre me pare
Buzeqeshen te gjithe, ishin krenar

Si mund ti thuash lamtumire nenes Shqiperi? Te ikesh e te mos kthehesh me kurre? Cfare jete eshte kjo? Perse o Zot e ke shkruar jeten per Shqiptarin me kaq vuajtje? Perse nuk mundet Shqiptari ta gezoje jeten ne token meme? Sado qe na mundojne edhe mundohen te na percajne ne ngrihemi serish sepse Atdheut nuk i thohet lamtumire. Kjo fjali e trasheguar prej kohesh dhe ruhet me fanatizm te madh nga ne mergimtaret Shqiptare. Atdheun e kemi ne shpirt e ne zemer, kurre s'ja harrojme te tijin emer. Ndaj, nje leter te gjate nisa te shkruaj, e Atdheut ia kisha drejtuar.

Ca pika lot me ran ne faqe
e per ty atdhe ndjeva mall
Mu kujtuan ditet e rinis femia'naqe
nga malli madh ,veshtir tu besh ball.

Ca pika lot m'pikuan n'zemer
e ma treten gjysmen e saj
aty kishte nje emer
Shqiperia e Madhe ishte emri saj.

Mall sot e mall neser per ty atdhe
kaq shum je pjes e jetes time
qe kur erdha ketu m'duket se me mall kam le
Epsh i zgjuar i nje vrime.

Pershendetje atje o ju populli im
Se kem qellu large ne ket mergim
E per ju mundohemi dite e natqe mos te jet ai dhe i that.

Kur u largova nga ty memedhe isha shum e re
9 vjecare i kam pas kur ty te lashe

Shum poezi kam shkrujte per ty Shqiperi
se per mua je e vetmja liri

Shpirti me digjet pervelohet
zemra ne gurbet po me kalbet dhe defermohet
Ah Shqiperi Shqiperi ku te la Ilda ty

Po qaj e po shkruaj
Jam ne dhe te huaj

Nuk flase me shqipetare
Punoj me te tjereMe shohin, me veshtrojne
Dot nuk me kuptojne.