POEZI PËRKUSHTIMI
3 posters
Faqja 1 e 1
POEZI PËRKUSHTIMI
nga Shaban Cakolli Tue 2 Jun 2009 - 23:04
KALA PËRJETËSIE
•Hysen Këqikut,
poetit tonë të paepur –
Një mjeshtër i penës ,
Shqipe Malësie ,
Ngriti lartë një kullë –
Kala përjetësie .
Se ç’ i gdhendi gurët
,
Që i nxori nga trojet ,
Lartë i ngriti muret –
Kala që nuk rrënohet .
Ca gurë nga Zhegoci ,
Ca nga Karadaku ,
Ca nga Bujanoci
Dhe ca nga Gollaku...
N’ kala të kësaj ane –
Njëqind e gjashtëdhjetë
e tetë muratorë .
Është kala dardane –
Me njëqind e gjashtëdhjetë
e tetë dasmorë .
Mjeshtër n’ krye vendi ,
Që prinë nga këto treva
Është Ali Kelmendi ,
Që vjen nga Presheva .
Me mjeshtri të fshehta
Vijnë këta ndërtimtarë
...
Me vargje të mprehta –
“Feniksi” preshevarë .
Me lule Shën Gjergji
Do rritet fëmija –
Kur vjen Dom Lush Gjergji
Me “Dritën” nga Vitia
.
N’ Gjilan – “Dardania”
,
Si mbi det tallazi –
Sjell vargje liria
Dhe Rexhep Elmazi .
Bujanoci prore
Është në zemrat tona ,
Valles sonë vëllazërore
–
Larg i shkon “Jehona”.
“Lajmëtari”, “Nositi”
Edhe “Dituria” –
N’ rreze kudo ndriti
Dardana dhe Malësia .
Ej, Ramiz Kadriu ,
O , pena e ndërgjegjes –
Thirre vëlla “Shpëtimin”
Në vallen e Medvegjes !
Kala përjetësie –
Dritë e diturisë ,
Do të marrin dije
Bijtë e Dardanisë !
Demir KRASNIQI.
•Hysen Këqikut,
poetit tonë të paepur –
Një mjeshtër i penës ,
Shqipe Malësie ,
Ngriti lartë një kullë –
Kala përjetësie .
Se ç’ i gdhendi gurët
,
Që i nxori nga trojet ,
Lartë i ngriti muret –
Kala që nuk rrënohet .
Ca gurë nga Zhegoci ,
Ca nga Karadaku ,
Ca nga Bujanoci
Dhe ca nga Gollaku...
N’ kala të kësaj ane –
Njëqind e gjashtëdhjetë
e tetë muratorë .
Është kala dardane –
Me njëqind e gjashtëdhjetë
e tetë dasmorë .
Mjeshtër n’ krye vendi ,
Që prinë nga këto treva
Është Ali Kelmendi ,
Që vjen nga Presheva .
Me mjeshtri të fshehta
Vijnë këta ndërtimtarë
...
Me vargje të mprehta –
“Feniksi” preshevarë .
Me lule Shën Gjergji
Do rritet fëmija –
Kur vjen Dom Lush Gjergji
Me “Dritën” nga Vitia
.
N’ Gjilan – “Dardania”
,
Si mbi det tallazi –
Sjell vargje liria
Dhe Rexhep Elmazi .
Bujanoci prore
Është në zemrat tona ,
Valles sonë vëllazërore
–
Larg i shkon “Jehona”.
“Lajmëtari”, “Nositi”
Edhe “Dituria” –
N’ rreze kudo ndriti
Dardana dhe Malësia .
Ej, Ramiz Kadriu ,
O , pena e ndërgjegjes –
Thirre vëlla “Shpëtimin”
Në vallen e Medvegjes !
Kala përjetësie –
Dritë e diturisë ,
Do të marrin dije
Bijtë e Dardanisë !
Demir KRASNIQI.
Edituar për herë të fundit nga Saimiri në Thu 28 Jul 2011 - 2:51, edituar 1 herë gjithsej (Reason for editing : Formati i shkrimit...)
Shaban Cakolli- Legjendë
Postime : 6690
Anëtarësuar : 04/02/2009
Re: POEZI PËRKUSHTIMI
nga WebMaster Sun 7 Jun 2009 - 1:04
IMAM HASAN EL-BASRI
(642-728)
Ai i cili
Nuk ka sjellje,
Ai s’ka mirësi,
Ai s’ka njohuri.
Ai i cili gufon
Nuk ka durim,
Ai s’ka fe
Ai s’ka besim.
Ai i cili
Nuk është i përkushtuar
Ai është shumë larg
Prej All-llahut të lartësuar…
(642-728)
Ai i cili
Nuk ka sjellje,
Ai s’ka mirësi,
Ai s’ka njohuri.
Ai i cili gufon
Nuk ka durim,
Ai s’ka fe
Ai s’ka besim.
Ai i cili
Nuk është i përkushtuar
Ai është shumë larg
Prej All-llahut të lartësuar…
WebMaster- Fondatori i Forumit
Vendbanimi : Ku te dua un Postime : 98857
Gjinia : 
Anëtarësuar : 11/01/2009
Mosha : 46
Hobi : Të përballoj jetën-
Re: POEZI PËRKUSHTIMI
nga WebMaster Sun 7 Jun 2009 - 1:05
Kur t’kaluarës
ia mbylla derën
Një ditë
kur rrezet ndalen
kur zëri bilbilit shterret
kur pemët thahen nga rrënja
kur toka çahet pa ujë
kur kodrat do të rrafshohen
kur malet digjen e shkatrrohen
kur vullkanet trazohen
kur hëna
natën nuk ndriçon
kur nëna
nga fëmiu i vet vajton
kur I rritet vlera
fjalës së komplotit
kur syri pikon
gjak në vend të lotit
kur lulet do të vdesin
që pranverën mos të presin
kur ga tabloja
shkronjat fshihen
kur gënjeshtrat
me hakun përzihen
kur gjithçka do të tretet
kur më as faqja e tokës
zdo të mbetet
atëherë
fillon gjykimi më I përsosur
për veprat në botën e përllosur.
Adnan AMETI
WebMaster- Fondatori i Forumit
- Vendbanimi : Ku te dua un Postime : 98857 Gjinia : Anëtarësuar : 11/01/2009 Mosha : 46 Hobi : Të përballoj jetën
-
Re: POEZI PËRKUSHTIMI
nga WebMaster Sun 7 Jun 2009 - 1:05
O ju njerëz,
Mos më gjykoni
Se jam udhëtar i humbur
Në rrugëtimin tim të shenjtë...
Gjatë jetës sime në rrugëtim
Nëpër shtigjet e mia të filluara
Nga Kur’ani në shpirt ditë e natë
S’më largojnë dot as xhinët as demonët!
O, jetë e amshimit,
Në lutjet e mia
Sall në ty mendoj
Çdo ditë e natë...
O, jetë e amshimit,
Si det’ i trazuar
Je në shpirtin tim
Je në mua
.....................përjetësisht!
Xheladin HAMZA
Mos më gjykoni
Se jam udhëtar i humbur
Në rrugëtimin tim të shenjtë...
Gjatë jetës sime në rrugëtim
Nëpër shtigjet e mia të filluara
Nga Kur’ani në shpirt ditë e natë
S’më largojnë dot as xhinët as demonët!
O, jetë e amshimit,
Në lutjet e mia
Sall në ty mendoj
Çdo ditë e natë...
O, jetë e amshimit,
Si det’ i trazuar
Je në shpirtin tim
Je në mua
.....................përjetësisht!
Xheladin HAMZA
WebMaster- Fondatori i Forumit
- Vendbanimi : Ku te dua un Postime : 98857 Gjinia : Anëtarësuar : 11/01/2009 Mosha : 46 Hobi : Të përballoj jetën
-
Re: POEZI PËRKUSHTIMI
nga WebMaster Sun 7 Jun 2009 - 1:06
Në errësirën e kësaj nate,
Në trishtimin e kësaj stuhie,
Më erdhe në mendje si bar shërues,
E ndriçove si kandil vezullues.
Gjithçka shkatërrohej,
Çdo gjë toka po përbin,
Unë frikohesha, ngase isha vetë,
Nuk e dija se e kam shokun më të mirë në jetë!
Çdo gjë që kisha u shndërrua në baltë e hi,
E vetmja gjë që më kishte mbetur ishe ti!
Të mora në krahëror e të shtrëngova fort,
Ti je libri më i këndshëm në këtë botë!
Hapa kopertinat, gati u verbova,
Nga drita që lëshoje ti,
Të të mbaja në duar,
Për mua ishte mrekulli!
Fillova të të lexoj atë që shkruante në faqet tua,
Nuk e di si, por frika prej meje u largua!
Ankthi im u shndërrua në gëzim,
Në mua më nuk ekzistonte fjala frikë, pikëllim e trishtim!
E si të frikohesha, vallë?
Me Kur'an në krahëror shtrënguar?!!!
Ku t'i gjej ato fjalë, vallë?
E atë kënaqësi për ta shpjeguar,
Ku, vallë?
Sadete SULIMANI
WebMaster- Fondatori i Forumit
- Vendbanimi : Ku te dua un Postime : 98857 Gjinia : Anëtarësuar : 11/01/2009 Mosha : 46 Hobi : Të përballoj jetën
-
Re: POEZI PËRKUSHTIMI
nga WebMaster Sun 7 Jun 2009 - 1:08
Sarajevës i vie era e një vajze të turpërueshme.
Asaj i vie era e një hanumeje plakë nga Vratniku.
Ajo e ka erën e shamisë së gjyshes sime.
Sarajeva e ka erën e somuneve të Ramazanit.
E ka erën e Tabisë dhe të barutit të topit të Tabisë.
Sarajeva e ka erën e Miljackës, të Bembashit, të urave.
Këto erëra i ka ajo, ndjeji edhe ti pak o mik.
Asaj i vjen era xhami dhe minare, i vjen era kishë,
Sinagogë dhe sahat kullë të vjetër.
Ajo e ka erën e saraqëve, të farkëtarëve, të Sedrenikut dhe të Bistrikut.
Ajo ka erë o mik, ndalo pak dhe qetësohu.
Ajo ka erë të ujit nga Sebilja dhe të çeshmeve tjera.
Sarajeva ka erë të qevabeve, të burekut, të patateve të fërguara.
Ajo ka erë të kafes së pjekur, a e ndjen?Asaj i vjen era e bakrit dhe të kallajit, të kalldërmeve.
Asaj i vjen era e njerëzve të huaj dhe atyre vendorë, të njohur e të panjohur.
O mik, Sarajevës i vjen era gjak dhe lot,
Lotë të nënës e cila e ka dhënë djalin e saj
Që sot ti të mund t’i marrësh erë Sarajevës.
Për këtë ndalu dhe merr frymë thellë,
Do ta ndjesh më fort sesa të kam thënë,
Sepse edhe më të fort dhe më të bukur e ka aromën Sarajeva, o mik.
Muris Neimarlija
Përktheu Kader Vogel
Asaj i vie era e një hanumeje plakë nga Vratniku.
Ajo e ka erën e shamisë së gjyshes sime.
Sarajeva e ka erën e somuneve të Ramazanit.
E ka erën e Tabisë dhe të barutit të topit të Tabisë.
Sarajeva e ka erën e Miljackës, të Bembashit, të urave.
Këto erëra i ka ajo, ndjeji edhe ti pak o mik.
Asaj i vjen era xhami dhe minare, i vjen era kishë,
Sinagogë dhe sahat kullë të vjetër.
Ajo e ka erën e saraqëve, të farkëtarëve, të Sedrenikut dhe të Bistrikut.
Ajo ka erë o mik, ndalo pak dhe qetësohu.
Ajo ka erë të ujit nga Sebilja dhe të çeshmeve tjera.
Sarajeva ka erë të qevabeve, të burekut, të patateve të fërguara.
Ajo ka erë të kafes së pjekur, a e ndjen?Asaj i vjen era e bakrit dhe të kallajit, të kalldërmeve.
Asaj i vjen era e njerëzve të huaj dhe atyre vendorë, të njohur e të panjohur.
O mik, Sarajevës i vjen era gjak dhe lot,
Lotë të nënës e cila e ka dhënë djalin e saj
Që sot ti të mund t’i marrësh erë Sarajevës.
Për këtë ndalu dhe merr frymë thellë,
Do ta ndjesh më fort sesa të kam thënë,
Sepse edhe më të fort dhe më të bukur e ka aromën Sarajeva, o mik.
Muris Neimarlija
Përktheu Kader Vogel
WebMaster- Fondatori i Forumit
- Vendbanimi : Ku te dua un Postime : 98857 Gjinia : Anëtarësuar : 11/01/2009 Mosha : 46 Hobi : Të përballoj jetën
-
Re: POEZI PËRKUSHTIMI
nga WebMaster Sun 7 Jun 2009 - 1:08
Gjethet dalëngadalë po bien
Vjeshta lehtë na përshëndetë
Ma e bukur se q'do herë
Na hap zemërën shum të gjerë
Na hap sytë ç'nau patën mshelun
E zgjoi varfëninë e shkelun
Në këtë muaj të bekuar
Zot I Madh ç'e kish uruar
Sa t'jet jeta edhe moti
Me mëshirë e bekoi Zoti
Me mëshirë q'do ditë të mirë
Që na bënë zemërën e dëlirë
Që na mbushën plot gëzim
Që nga muzgu në agim
Nga agimi dej më natë
E jetojmë një ditë të gjatë
Ditë të gjatë si një i ngratë
Që e mban barkun thatë
Veq për hatër T'Madhit Zot
Rrojm pa bukë e derdhim lot
Derdhim lotët pa pushim
Dhe dorëzohemi me pendim
Zot i Madh na mëshiro
Shpirtat tonë i begato
Me punë t'mira sa ni mal
Që e nxefin zemrën valë
E na rrahë si kurr më parë
Sa shqetëson dy sytë e ndarë
Sa i shtrydh , i lë pa lot
Edhe vdesën k'ta sy sot
Edhe vdesën për të lindun
Tjetër zemër shum të bindun
Se s'ka tjetër Perëndi
Që më dha këta dy sy...
Argjend XHELILI
Vjeshta lehtë na përshëndetë
Ma e bukur se q'do herë
Na hap zemërën shum të gjerë
Na hap sytë ç'nau patën mshelun
E zgjoi varfëninë e shkelun
Në këtë muaj të bekuar
Zot I Madh ç'e kish uruar
Sa t'jet jeta edhe moti
Me mëshirë e bekoi Zoti
Me mëshirë q'do ditë të mirë
Që na bënë zemërën e dëlirë
Që na mbushën plot gëzim
Që nga muzgu në agim
Nga agimi dej më natë
E jetojmë një ditë të gjatë
Ditë të gjatë si një i ngratë
Që e mban barkun thatë
Veq për hatër T'Madhit Zot
Rrojm pa bukë e derdhim lot
Derdhim lotët pa pushim
Dhe dorëzohemi me pendim
Zot i Madh na mëshiro
Shpirtat tonë i begato
Me punë t'mira sa ni mal
Që e nxefin zemrën valë
E na rrahë si kurr më parë
Sa shqetëson dy sytë e ndarë
Sa i shtrydh , i lë pa lot
Edhe vdesën k'ta sy sot
Edhe vdesën për të lindun
Tjetër zemër shum të bindun
Se s'ka tjetër Perëndi
Që më dha këta dy sy...
Argjend XHELILI
WebMaster- Fondatori i Forumit
- Vendbanimi : Ku te dua un Postime : 98857 Gjinia : Anëtarësuar : 11/01/2009 Mosha : 46 Hobi : Të përballoj jetën
-
Re: POEZI PËRKUSHTIMI
nga WebMaster Sun 7 Jun 2009 - 1:09
Është muaji më i bekuar, më i shenjtëruar - Ramazani,
Është muaji në të cilin filloi Shpallja Hyjnore - Kur’ani.
Është muaji ku çdo frymarrje e agjëruesit është madhërim,
Është muaji ku edhe gjumi i besimtarëve është adhurim.
Është muaji kur dyert e xhehenemit me dry mbyllen,
Është muaji kur dyert e xhennetit për sytë e zemrës çilen.
Është muaji që fillon me mëshirë, Krijuesi e dëshmojë,
Është muaji në të cilin mesi është falje, fundi mburojë.
Është muaji në të cilin ditët e tij janë më të mira ditë,
Është muaji në të cilin netët e tij janë netë plotë dritë.
Është muaji i vetëm i vitit i cili e ka një zemër të qetë,
Kjo është Nata e Madhe e Kadrit, me më vlerë se një jetë.
Është muaji i durimit, i qëndrimit, i nënshtrimit trupor.
Është muaji i besës, i shpresës, i lartësimit shpirtëror.
Është muaji i mirësive - mirësi të cilat shumëfishohen,
Është muaji i fshehtësive –fshehtësi të cilat na zbulohen.
Lavdia, falenderimi, për Ty, o All-llah i Madhëruar,
Për muajin Ramazan – këtë dhuratë kaq të çmuar.
Përshëndetje, selame, salavate i dërgojmë pa kufi,
Muhammedit (a.s.), Familjes dhe besnikëve të tij…
Mexhid YVEJSI, Gjakovë
Është muaji në të cilin filloi Shpallja Hyjnore - Kur’ani.
Është muaji ku çdo frymarrje e agjëruesit është madhërim,
Është muaji ku edhe gjumi i besimtarëve është adhurim.
Është muaji kur dyert e xhehenemit me dry mbyllen,
Është muaji kur dyert e xhennetit për sytë e zemrës çilen.
Është muaji që fillon me mëshirë, Krijuesi e dëshmojë,
Është muaji në të cilin mesi është falje, fundi mburojë.
Është muaji në të cilin ditët e tij janë më të mira ditë,
Është muaji në të cilin netët e tij janë netë plotë dritë.
Është muaji i vetëm i vitit i cili e ka një zemër të qetë,
Kjo është Nata e Madhe e Kadrit, me më vlerë se një jetë.
Është muaji i durimit, i qëndrimit, i nënshtrimit trupor.
Është muaji i besës, i shpresës, i lartësimit shpirtëror.
Është muaji i mirësive - mirësi të cilat shumëfishohen,
Është muaji i fshehtësive –fshehtësi të cilat na zbulohen.
Lavdia, falenderimi, për Ty, o All-llah i Madhëruar,
Për muajin Ramazan – këtë dhuratë kaq të çmuar.
Përshëndetje, selame, salavate i dërgojmë pa kufi,
Muhammedit (a.s.), Familjes dhe besnikëve të tij…
Mexhid YVEJSI, Gjakovë
WebMaster- Fondatori i Forumit
- Vendbanimi : Ku te dua un Postime : 98857 Gjinia : Anëtarësuar : 11/01/2009 Mosha : 46 Hobi : Të përballoj jetën
-
Re: POEZI PËRKUSHTIMI
nga WebMaster Sun 7 Jun 2009 - 1:09
Vehap KOLA
Supet
Katandisur si nyja drurësh
Nën prangat e tatuazheve
Ngarkuar me një cigare me gjithnjë e më pak duhan
Supet
Duke imituar dredhimin e pabesë të tymit
Dominimi i tymit në mushkëri
Pastaj mbi kokë
Pirueta e tymit tërheq natën
Si një shami e zezë
Koka njerëzish të varura në lakun e saj
Ngjyra e përhime si një rrenë e lezeçme
Që njerëzit e marrin për të vërtetë
Në prehrin e ftohtë të natës hap vrima
Tejshpon barkun e saj pjellor
Një përbuzje idhnake ndaj frymëve që tërheqim
Pavullnetshëm
Ndaj aromave të mira të luleve, të barit,
Kundërmimit të djegur të thatësirës
Vallëzimi befasues i tymit
Pushtimi rëndérës i mjegullës
Thërrmojnë, pastaj tretin
Projeksionin e rrugëve
Më plotshëm se nata
Fshijnë vijëshquesen mes yjeve
Dhe kurrizeve rebele të dallgës
Shtërngime duarsh
Kredhur në humbimin gropues
Të shtëllungave
Ka shumë pluhur në ajrin tim
Grimca erëkeqe njerëzish
Tymi i cigares
Thërrime buke mbetur nga thyerja
Kundërmim tryezash të sharruara
Pikla plazme nga diej të fikur
Dhé tokash të rrahura
Mëvetja m’i lag këmbët me vesë përvëlese
Toka përtyp hijet nën ritmin e çapitjeve
Në cakfundje,
Horizonti resht së ndari detin me qiellin
Në një regres krijues
I rraskapitur nga përdhesja e dritës
Nga fluturimi paqësor i avujve
Nuk mbyll sy
Rrugët shpinojnë njëra – tjetrën
Në një vallëzim të shtangur
Në sytë, zgurdulluar zhgënjyeshëm
Mbi sipërfaqen e shkrifët të tokës
tokë e bërë qilizëm,
arë, varre,
turravrapen drejt qiellit,
tufa përmallës lastarësh
secila syresh rrënjëzuar në varrin e ri të një ëndrre
Supet
Katandisur si nyja drurësh
Nën prangat e tatuazheve
Ngarkuar me një cigare me gjithnjë e më pak duhan
Supet
Duke imituar dredhimin e pabesë të tymit
Dominimi i tymit në mushkëri
Pastaj mbi kokë
Pirueta e tymit tërheq natën
Si një shami e zezë
Koka njerëzish të varura në lakun e saj
Ngjyra e përhime si një rrenë e lezeçme
Që njerëzit e marrin për të vërtetë
Në prehrin e ftohtë të natës hap vrima
Tejshpon barkun e saj pjellor
Një përbuzje idhnake ndaj frymëve që tërheqim
Pavullnetshëm
Ndaj aromave të mira të luleve, të barit,
Kundërmimit të djegur të thatësirës
Vallëzimi befasues i tymit
Pushtimi rëndérës i mjegullës
Thërrmojnë, pastaj tretin
Projeksionin e rrugëve
Më plotshëm se nata
Fshijnë vijëshquesen mes yjeve
Dhe kurrizeve rebele të dallgës
Shtërngime duarsh
Kredhur në humbimin gropues
Të shtëllungave
Ka shumë pluhur në ajrin tim
Grimca erëkeqe njerëzish
Tymi i cigares
Thërrime buke mbetur nga thyerja
Kundërmim tryezash të sharruara
Pikla plazme nga diej të fikur
Dhé tokash të rrahura
Mëvetja m’i lag këmbët me vesë përvëlese
Toka përtyp hijet nën ritmin e çapitjeve
Në cakfundje,
Horizonti resht së ndari detin me qiellin
Në një regres krijues
I rraskapitur nga përdhesja e dritës
Nga fluturimi paqësor i avujve
Nuk mbyll sy
Rrugët shpinojnë njëra – tjetrën
Në një vallëzim të shtangur
Në sytë, zgurdulluar zhgënjyeshëm
Mbi sipërfaqen e shkrifët të tokës
tokë e bërë qilizëm,
arë, varre,
turravrapen drejt qiellit,
tufa përmallës lastarësh
secila syresh rrënjëzuar në varrin e ri të një ëndrre
WebMaster- Fondatori i Forumit
- Vendbanimi : Ku te dua un Postime : 98857 Gjinia : Anëtarësuar : 11/01/2009 Mosha : 46 Hobi : Të përballoj jetën
-
Re: POEZI PËRKUSHTIMI
nga Gjakush Tana Sun 7 Jun 2009 - 1:10
O NJERËZ
Kush është i zhytur
Në verbëri,
Dhe s’mundet –
Të kthehet pas
Furtuna e qiellit
E përfëshin
Të ndjehet –
Mosbesimtar i rras!
Ai i cili tokën
Ka bërë shtrojë,
E qiellin –
Kulm për dritë,
Po të dojë –
Mund t’i shterrojë
Dhe lindjet kurrë –
T’mos kenë rritë !
O njerëz! Sëbashku
Ruajuni zjarrit!
Se mosbesimtarët
Do të hudhen në të!
Kurdo që të jetë
Dhe n’kohë të beharit
Kanë për të mbetur –
Një mbi një!
Ju që dikur
Ishit të vdekur
Dhe sërish –
Keni ardhur në jetë !
Mos harroni –
S’ërish keni për t’u tretur
Ndaj qëndroni –
Besëvërtetë!
S’ka ma mirë
Se për të vërtetën
Të hidhesh në shtigje
I mishëruar,
Ashtu dhe Ademin –
All’llahu për jetën :
- E solli mëkëmbës !
- Qoftë i lartësuar!
Kush është i zhytur
Në verbëri,
Dhe s’mundet –
Të kthehet pas
Furtuna e qiellit
E përfëshin
Të ndjehet –
Mosbesimtar i rras!
Ai i cili tokën
Ka bërë shtrojë,
E qiellin –
Kulm për dritë,
Po të dojë –
Mund t’i shterrojë
Dhe lindjet kurrë –
T’mos kenë rritë !
O njerëz! Sëbashku
Ruajuni zjarrit!
Se mosbesimtarët
Do të hudhen në të!
Kurdo që të jetë
Dhe n’kohë të beharit
Kanë për të mbetur –
Një mbi një!
Ju që dikur
Ishit të vdekur
Dhe sërish –
Keni ardhur në jetë !
Mos harroni –
S’ërish keni për t’u tretur
Ndaj qëndroni –
Besëvërtetë!
S’ka ma mirë
Se për të vërtetën
Të hidhesh në shtigje
I mishëruar,
Ashtu dhe Ademin –
All’llahu për jetën :
- E solli mëkëmbës !
- Qoftë i lartësuar!
Edituar për herë të fundit nga Saimiri në Thu 28 Jul 2011 - 2:52, edituar 1 herë gjithsej (Reason for editing : Formati i shkrimit...)
Gjakush Tana- I/e Regjistruar
- Vendbanimi : Gjithë jeten me libra Postime : 3461 Gjinia :
Anëtarësuar : 14/04/2009 Hobi : poezia, proza, drama
Similar topicsFaqja 1 e 1
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi