Poezi shpirti!

nga **qershicka** Sat 3 Oct 2009 - 4:12

PUTHJA!

Puthjen e pare kur me dhe
Me nektarin e krahasova...
Dhe te dyten kur pranova
Fluturoja permbi re...

Ishin puthje ledhatare
Qe vazhdonin per diku...
Vecse une isha e dehur
S'di ku isha s'di se ku...

Lart ne qiell ,a poshte ne toke
Vec nga puthja dot nuk ndahem.
Dhe ne qofshin genjeshtare .
Syte nga lotet do me lagen...

nga **WebMaster** Sat 3 Oct 2009 - 4:15

Dashuria!

Dashuria s eshte si nje patate
qe qerohet e hahet brenda nje nate
por eshte si nje shtylle betoni
qe kur e prek te ze tensioni.

nga **qershicka** Sat 3 Oct 2009 - 4:19

Gjethja!

E vetme po rri ne ket' nate
E vetme me dhimbjen time
Sodis pemen qe kam perballe
E vetme dhe ajo..pa gjethe...

Si gjethe veten mendoj
Dikur plot jete ,jeshile,
tani e rene buze rruges
E shkelur , e lene jetime.

Asnje me nuk me shikon.
Asnje me nuk me ve re .
Mua dikur gjethe e bukur
Sot e rene aty...perdhe.

Mendoj pemen e lulezuar
Me sytha te celur ngado
Kujtoj gjethen e rrezuar
Me pemen me ngjan domosdo.

nga **WebMaster** Sat 3 Oct 2009 - 4:22

Dashuri e urrejtje!

Te dua por mos harro qe shume shpejt mund te te urrej,
sepse dashuria eshte vec nje loje qe kush eshte i zoti din t a drejtoje,
dhe s mund te zoterohen ndjenjat,nese dikush ti shkel t i frenon,
atehere eshte e drejte te urresh me shume urren ai qe dashuron! Poezi shpirti! Icon_biggrin

nga Vizitor Sat 3 Oct 2009 - 4:22

SE DI...

Se di neser le te flasin per keto
Jane vargje shpirti se të dua!
Mos me kurthoni me vepra si ato
se une ashtu kurrë nuk dua!

E them edhe sonte në këtë mesnatë ?
E dua me zemer shpirti më bëhet hi!
Me preu shpirin dhe zemren me shpatë
Por fund nuk kam ne dashuri!

Te gjitha keto le te ngelin ne leter
Me ditar ndodhishe i kam me vulë !
Dashuria kurrë sbehet e vjeter
se nuk ësht prej penjsh te behet pelhurë...!

nga **qershicka** Sat 3 Oct 2009 - 4:26

Mimoza.

Kur mimozat m'i dhurove
Shume kujtime me zgjove
Kujtimet nga vitet plot rini
Kur ne rendnim ne dashuri.

Mimoza ish' perla jone
Qe ma falte ngrohtesi
Akoma mimoze me thone
Vec mimoze pa arome...

Se arome e kesaj perle
U shijua vec nga ti
Dhe mimoze e bukur shume
Tallej,qeshte me ironi...

Eh,vitet shkojne e vijne
Dhe mimoza cel cdo vit...
Porse dashuria jone
Pos mimozes mbeti ...mit.

nga Vizitor Sat 3 Oct 2009 - 4:32

Nese..........

Nese do te me merrje doren,
une serrish per ty do te shkruaja,
nese do te me merrje kembet,
une swerrish do te ecja,
nese do te me merrje zerin,
une serrish do te kendoja per ty,
e nesa nuk mund t a shpreh sa te dua,
fajin e ka natyra qe si dha zemres goje.

nga Vizitor Sat 3 Oct 2009 - 4:34

Nese te tradhetova ndrojtjen
dhe ty te thash dy fjale
u mundova te hyja ne zemer
te vija tek ty ngadal

Nese nuk te thash dot
se per mua je ti
ai qe me fal buzeqeshje
ai qe me fal ngrohtesi

Nese s'ta shpreha dot
sa shume te dashuroj
fajin e kish natyra
qe si dha zemres goje

NESE

Nese ti do te me gjesh
me kerko atje
te braktisur te mjere
mes qiellit me re

Nese rruges se gjate
do te ndeshesh nje shpirt te vrare
mos e shif me sy te shtrember
por i thuaj i qete dy fjale

I thuaj nese te mban mend
e nese vuan per ty
pyete edhe per zemren
qe dashuroi dy syte blu

E nese ajo duket e ftohte
e syte s'kane me shkelqim
e ke fajin ti
qe u talle me dashurine.

nga **qershicka** Sat 3 Oct 2009 - 4:35

Zemrat!

Kur ty i dashur nje dite te takova
Me mall te madh te perqafova
M'u duk sikur te dy zemrat folen
Me gjuhen e tyre sa mire vesh u moren.

Takim ato lane si dikur
Te reja kur ishin plot hir
Cudi dashuria s'njeh moshe
Te djeg te pervelon si prush.

Dhe dolen bashke shetitje
Dhe shkuan ngado ku deshen
Shpesh te perqafuara,qane
Shpesh te perqafuara ,qeshen

Qane per vitet qe shkuan
Vite te ndare te larget
Qeshen qe prap u bashkuan
Dhe ndenjen kaq prane ,kaq afer...

nga Vizitor Sat 3 Oct 2009 - 4:38

Une te doja se ishe e bukur
po ku ta dija se ishe e humbur
ike me le me 1000 nete pa gjume
te kerkoja trupin dhe asgje me shume

Dashurine time ti e refuzoje
prekjen time vetem kerkoje
shpirtit tim i hodhe uje
pa zjarr une mbeta,u ktheva ne cop gur

nga **qershicka** Sat 3 Oct 2009 - 4:47

Dasma jote!

E strukur brenda ne krevat
Doja te shihja nje ender
Por gjumi s'me zinte per inat
Ndaj sy hapur te mendoja dhender.

Ti qeshje,kendoje,kerceje...
i lumtur a ishe valle?
Si u ndave ti prej meje?
Ku e le premtimin e dhene?

Dhe nusja si lule debore,
e veshur me fustan te bardhe
Qeshte ,rrotullohej e kendonte,
E pafajshme per c'ka kishte ngjare...

Dhe une e strukur ne krevat
Akoma besoja ne ender...
Dhe endra me solli fat...
Te solli ty por jo dhender...

nga matilde Sun 4 Oct 2009 - 0:51

Eshte nate e thyer,e heshtur pa veta
E ngrysem e zhgenjyer se nuk erdhe u
trreta
E nismen menjanonte heshtjes i linte vend
E une nis e shkruaj e
shkruaj pa rend

Duhet te ishe ti te te flisnja perçarte
Te me vinte
zor per nje maj e nje mjalte
Te me thoshe ne heshtje boll mè se na
plase
Ku e ke fjalen e gjore hidhe tutje perplase

Ne heshtje
zhgenjehem ne heshtje buzeqesh
Ne mendimet e mia ti pa reshtur ngerdhesh
E
flas per ty e per ty te te flas
Ne gjum te te le e me te te godas

Te
ngrihesh te nesermen pa mish e pa shpirt
Ti mendon se prej meje do te ikesh
nje dit
Do te ikesh i vdekur se gjall te te lej
Ne zemer i prekur me
lekuren pertej

Ta bej dhe une si ty ja te flas me vete
Te te le me
gjume ne sy te lundrosh neper dete
Te te zgjoj ne mes te nates aty ku s’me
njef me mua
Te therrasesh emrin tim duke pyetur a je zgjuar

nga Vizitor Sun 4 Oct 2009 - 1:00

te prita o dashuri
lot e malli derdha per ty
shpirtin tim e helmova
zemren time e shkaterova
lot e mall per cdo gje
vaj e gaz qenka kjo jet
por per dashuri kishte qene
nje ferr i strehuar ne as nje vend
mso meu gezua
por vetem lot paska ne shpirt
te lutem ku je o dashuri

nga Vizitor Sun 4 Oct 2009 - 1:03

E vetmuar!

Evetmuar rri
ne zemer ty te mbaj
zemra me thot mos u merzit
se tek ty do kthehet prape.

Syte vazhdojne te qajne
shpirti renkon
mendja me shkon verdalle,
dhe as vete spo e kuptoj.

Oh zot perse kaq vuajtje per mua
perse ky mallkim te lutem ma thuaj
qe te qesohet sado pak ky shpirti im.

N.q.se ti me ke mashtruar
me thuaj qe te mos rroj
me ne kete bote qe s eshte per mua.

Ah ......i dashur sa shume te dua
kthehu te lutem beje kete per mua.....

nga Vizitor Sun 4 Oct 2009 - 1:14

Mall!

thellohem ne syte e tu
dhe ne pasqyrimin e tyre
shoh pikellimin tim
shkaterron shpirtin
pak nga pak ndjenja e mallit
dhe endrrat nisen perseri ne fluturim

sikur te kisha dhe une krahe
dhe me ndihmen e tyre te arrija tek ty
cfare nuk te thashe atehere
do te ta thoja tani ne sy

i lutem tani postierve te qiellit
te te sjellin puthjet e mia
por pergjigja e tyre eshte
"nuk transportohet aq lehte dashuria"

nga shqiponjia Sun 4 Oct 2009 - 3:24

Vuaj por mos m’i digj dëshirat
o alma ime
deri sa thembra e Akilit të gjejë mbështetje
midis thellësisë së dashurisë time
që lufton mes dyshimit dhe vuajtjes.

Mund të mbështetem në ndihmën tënde perëndi?
o alma ime,
në mes hemisferës, që më çojnë tek ty
ndan shumë largësi
jetë të ndryshme

përballe meje dhe teje...
muzikantët nuk mund t’i përshkruajnë
momentet e tilla për bukuri dhe bujari

nga shqiponjia Sun 4 Oct 2009 - 3:25

Endrrat e mia të buta,
pyesin natën
një ëndërr e lehtë
dhe brenda ngjyra-ngjyra
nën heshtjen blu
kërkon të përballet me zërin
të luajë me duart.

Endrrat e mia të buta,
mos kërkoni më shumë gjatë natës
mos u bëni maniake të hyni kudo,
më lini të qetë në ëmbëlsinë hyjnore,
më lini vetëm
Imazhet i zhdukni
ditën lëreni të vijë e bukur
Unë nuk mund ta ndalë këtë pushtim ëndrrash.

nga shqiponjia Sun 4 Oct 2009 - 3:25

kush je ti ?

dhe unë ...

-kush jam?

... nëse
simfonia e përjetshme e jetës
të ngjall dyshime të dëgjimit.
Dil në ballkon,
Bërrtit, ulërit sa kraharori të çlirohet,
Nëse shikimi të vështirësohet
Mos shiko atje ku nuk dëshiron të shohësh!!

nga shqiponjia Sun 4 Oct 2009 - 3:26

Si ndihesh sonte kur afër s'më ke?

Si të kalon nata kur mua s'më sheh?

Si të rrinë të qeta buzët e tua?

Si të shkon zemër kjo jeta pa mua?

Mendo veç një çast që të më kesh pranë...
Me magjinë e natës mbuluar...
Buzët e mia nektar lulesh janë
Shpirtrat në një të rrinë bashkuar...

nga **qershicka** Sun 4 Oct 2009 - 10:16

Syte e tu e syte e mi,
njeri-tjetrit i bejne zili.
Sa i bukur une e sa i bukur ti,
ziheshin si dy femi...

Erdha une e erdhe ti
Syte pushuan per cudi
Si bojqielli ashtu dhe ai i zi...
Pasqyronin vec...dashuri.

Ulen syte ,syte edhe shkuan,
Buze detit ata qendruan...
Horizontin blu shikuan...
Te dashuruar u perqafuan...

nga **WebMaster** Tue 27 Oct 2009 - 6:06

Si ne pasqyrim te ujit
Ku vetveten kurrë se gjen
Jeta eshte nje lojë mistike,
Po s'di të luash,të gënjen.

Kështu një ditë rashë dhe unë
Dhe ne shpirt u vrava keq
Jo se hiç s'dija të luaja,
Por pa fat,si per dreq.

Kënge e vjeter më mundon
E shpirti them;nuk është letër
Ndaj rri e pi deri vone
Vetmi,cigare e verë te vjetër.

Por prapë them:Nuk ka mbaruar.
Jeta rrjedh,ky s'ishte fundi
I lodhur,krejt i rraskapitur
Mbi nje ëndërr më zë gjumi.

Dhe më zgjojnë zërat e agut
Një ditë e re po lind;Me prit
Nëse mbas lashë errësirën
Patjeter para ka veç dritë.

************

Ti në ëndrra sot me zbrite
Dhe u zgjova në mesnatë
Mbi xham derdh hëna rreze drite
Dhe një mendim që s'më lë rehat

Mbi sy qepallat më rrinë rëndë
Si te kisha kohë pa fjetur
A thua koha ka ndal ne vënd
Me gjysmën tënde të pa tretur!?.

nga **qershicka** Tue 27 Oct 2009 - 10:27

Shume bukur Klea Love!Poezi qe te relaksojne...suksese!

nga **WebMaster** Thu 5 Nov 2009 - 5:08

Dashuria

E mban mënd, moj Marë,
dashurin' e parë?
Njeri nuk e gjegji,
se jeshmë te vegji.
Unë pa ty s'rrojë,
vij' e të kërkojë;
tl pa mua s'rroje,
vij' e me kërkoje.
Në lule me erë
putheshim ngahere,
dhe si burr' e grua
losnim nënë ftua.
Një ditë, të dyza
losnim mbylla-syza:
U fshyem pa dukur
Cinë të besoj taninë,
perëndin' a dashurinë?
Perëndi në këte jetë
është dashuria vetë.
------
Bukuria jote, leshërat e tua
posi pëndë korbi, të gjata
mbi thua,ballëtë si diell,
faqetë si mollë,qafa jot' e gjatë,
mesi yt i hollë,sisëtë si shegë,
dhëmbët si thëlpënjë,buzët si
burbuqe, sytë si gështënjë,
dora si dëborë, fjala jote mjaltë,
kurmi yt i derdhur, shtati yt i naltë;
gjithë më kënaqin, të tëra t'i dua,
po zëmëra jote u bë gur për mua!
-----
Pika-pika bie shiu
dhe dëbora flokë-flokë,
vetëtin e fryn veriu,
breshëri kërcet mi tokë!
Le të fryjë er' e ftohtë,
s'ka ç'më bën dimëri mua:
Dashuria më mban ngrohtë,
se pushtoj atë që dua.
Kur fryn era me tallas,
kur bie dëbor' e shi,
sa flë njeriu me gas,
kur ka mikenë në gji!

nga **WebMaster** Thu 5 Nov 2009 - 5:09

Ketu s'do jem

Ketu s'do jem do jem larguar
Ne toke I tretur si te tjeret
Ne kafenene e preferuar
Nuk do me shohin kamarieret
Dhe neper udhet ku kam ecur
S'do ndihet kolla ime e thate
Mbi varrin tim do te rrije I heshtur
Nje qipariz si murg I ngrate
Ti do trishtohesh atehere
Se s'do me kesh ne dhome te gjalle
Dhe kur ne xham te fryje ere
Do qash me eren dalengadale
Por kur te jesh merzitur shume
Ne raft te librave kerkome
Aty do jem I fshehur une
Ne ndonje fjale a ndonje shkronje
Mjafton qe librin pak ta heqesh
Dhe un do te zbres do t'vi prane teje
Ti si dikur me mall do qeshesh
Si nje blerim pas nje rekeje.

nga alexsia Fri 20 Nov 2009 - 5:51

Kam thyer gurin
Në kufirin tim
Për një ideal

Vura këmbën
Shkela lirshëm
Në tokën time

Sot më thyen
Në shpirtin tim
Edhe kur jam bronz

Thyerje në ideal
Dikush tallet me mua
Tallet me ngjyrë bronzi

Bërtasin para lapidarit
Për demokracinë e re
Me shumë thyerje morali

Toka ime
Është tash vetëm një shesh
Kur unë nuk flas,
Kur unë vetëm shikoj
Kur unë thyhem përditë

Lutem për diellin
Të më shkrijë një ditë
Për të shkuar në kufirin tim
Atje ku vura këmbën time
Për ty, për mua
Për bronzin tim

nga alexsia Fri 20 Nov 2009 - 5:52

Kjo le të mbetet vetëm një nga miliarda e miliarda vizionet e mundshme për Të...
Kështu, tek e fundit, në këtë mënyrë, në këtë çast, foli Ai
meqë unë në një kuptim jam Ai e Ai është unë
se po të mos isha unë, nuk do të ishte as Ai (në mua)
prandaj do të mungonte realiteti, bota dhe,
natyrisht edhe ky vizion i mundshëm për Të!

Në ajrin e lehtë që thithim
në gjethet delikate të bimëve
në rrënjët e thella të drunjve
në fijet e buta të barit
në lulet e stërbukura të pemëve
në shpërthimin e ngjyrave magjiplota
në çdo gjë që duket e që zhduket
që lind e që vdes - në to është Perëndia...

E megjithatë
Ai është i amshueshëm
në rrjedhën e ekzistencës shtrihet për së gjëri e për së gjati
në thellësitë e lartësitë e arritshme e të paarritshme
që merren e që s’merren me mend
ndodhet Ai
dhe u jep jetë krijesave të llojllojshme
të bukura e të stërbukura, të shëmtuara e të tmerrshme...

Ai ndodhet, pra, edhe në fundin e deteve e oqeaneve
në lëvizjet e shkathta të peshqve
në paklëvizjet e ngathta të mbështjellësit të gjallë
të fund detit
madje edhe në bërthamën e tokës
aty ku zjarri vullkanor është përjetësisht
në shpërthim e sipër ndodhet Ai - i paprekshëm, përjetshëm
përherë i freskët si mëngjes prilli...

Edhe në shpërthimin vullkanor është Ai
njëkohësisht në tokën që çahet
në llavën e zjarrtë që shpërthen
në mundësinë për t’u zhdukur fshatra e qytete
në domosdoshmërinë për t’u mbytur qindra mijëra njerëz
e krijesa tjera të gjalla,
që Ai i lidh me fijet e fatit të përbashkët
pastaj, në dhembjen e atyre që mbesin
në tmerrin, në pikëllimin, në hutimin, në frikën
e në vuajtjen e tyre - në të gjitha këto është Ai...

Në njeriu më së mirë bënë konak Perëndia
Ai nuk zgjedh ngjyrën e lëkurës -
të gjitha ngjyrat janë të Tijat, ato themeloret
dhe miliona nuanca që dalin nga to...
Ai s’e zgjedh as madhësinë a formën e trupit
Ai është begatia e pafund e trajtave jetësore
e madhësive, e vogëlsive, e makro e mikrokrijesave
Ai njësoj me lehtësi zë vend dhe palon vetveten
në tërë këto trajta të panumërta...

Çdo gjë e krijuar, e vogël apo e madhe
e afërt apo e largët
e dukshme apo e padukshme, që sytë tanë
janë apo s’janë të aftë t’i shohin
e mendja është apo s’është e aftë t’i njohë
janë projeksionet e vizionet e Tij madhor...
Apo: Ai është vetë këto projeksione e ky vizion madhor
që shtrihet në përmasa pakufishmërisht të madhërishme
e që reduktohet në përmasa pafundësisht të vogëltha...

Ai ndodhet në parajsë dhe në ferr
përkatësisht - vetë parajsa dhe ferri është Ai
ne vetëm i përjetojmë si të veçanta manifestimet dualiste të Tij...

Ai ndodhet në ata që gëzohen e lumturohen
si dhe në ata që heqin e vuajnë;
Ai është njësoj në të hareshmen e në të pikëlluaren
në të bukurën e në të shëmtuarën
Ai është aty - i përjetshëm, i paevitueshëm
realitet në vazhdim...

Ai ndodhet “lart” në qiejt e panumërt, në yjet
në planetët e satelitët e tyre, në galaktikat e metagalaktikat
në lëvizjet e tyre precize, në shpërthimet e tyre
në vrimat e zeza, në superyjet e rinj
përkatësisht Ai është kreacion i përpiktë
i të gjitha këtyre miliarda lëvizjeve kozmike
të pagabueshme, që, megjithatë, në vetvete bartin
fundin e paevitueshëm dhe, krijimi e ri...

Ai ndodhet në ndeshjen, në shpërthimin, shkatërrimin dhe rikrijimin e tyre
Ai është aty dhe këtu, ajo dhe kjo janë Ai
janë projeksionet e vizionet e Tij madhor
janë dukjet dhe zhdukjet e atij Vizioni...

Asgjë nuk është bosh - çdokund është Ai
çdo gjë që qëndron dhe rrënohet nga çasti në çast
çdo gjë e bukur dhe e shëmtuar e kësaj bote
çdo gjë e mirë dhe e keqe, që është vetëm për ne e tillë - është Ai...

Ai është gjithë zjarri dhe drita e yllit tonë të afërt - Diellit,
Ai është gjithë zjarri dhe drita e miliarda yjeve të tjerë
të largët me miliarda vjet drite
Ai është gjithë ftohtësia dhe errësira relative
e hapësirës gjiganteske...

Edhe në shpirtin paqësor, edhe në shpirtin rebeltar është Ai
Ai është në të gjitha revolucionet e të gjitha kohëve
Ai është revolucioni i përjetshëm, ku ndeshën pa ndalim
e vjetra me të renë, e mira me të keqën, lufta me paqen, errësira me dritën...

Ai është revolucioni i artikuluar dhe latent i historisë
Ai është ndryshimi dhe ngecja, progresi dhe regresi...

Ai ndodhet në të gjitha llojet e virtyteve
ne të gjitha llojet e veseve
në të gjitha llojet e gëzimeve, në të gjitha llojet e hidhërimeve
në të gjitha harmonitë empirike, në të gjitha dilemat ekstreme
ku ndeshet jeta dhe vdekja...

Në ndërgjegjen më të lartë është Ai
po aq në animën tonë...
në madhështinë më madhështore e në vogëlsinë më të skajshme
në mendimet më të thella
në ndjenjat më të fuqishme - është Ai...

Ai ndodhet në farkëtorën shpirtërore ku farkohen
idealet madhore të njerëzimit mbi Lirinë, barazinë dhe
Vëllazërinë universale, njëkohësisht ndodhet në idenë mizerable
të të gjithë tiranëve e të gjithë mizorëve të kësaj bote...

Pra, Zoti është të gjitha këto, madje edhe më shumë
madje shumë më shumë se kaq...
Kjo le të mbetet vetëm një nga miliarda e miliarda vizionet e mundshme për Të...

Kështu, tek e fundit, në këtë mënyrë, në këtë çast, foli Ai
meqë unë në një kuptim jam Ai e Ai është unë
se po të mos isha unë, nuk do të ishte as Ai (në mua)
prandaj do të mungonte realiteti, bota dhe,
natyrisht edhe ky vizion i mundshëm për Të!

nga alexsia Fri 20 Nov 2009 - 5:52

Historisë së dashurisë..!

Në dritaren e kristalt perëndimin e pres,
trandofilit fletët ja këputa po bie cdo shpres.
Ti luan nuk mërzitesh,sa vështir e kam të të harroj..?

Ty më as që të bën për mua e kuptoj,
më ndihmo Zot të luftoj,
fajin e pranoj,falje kërkoj,
por nëse nuk ma fal nuk e dhuroj dot jetën
ta thash të vërtetën!

Dhe unë kam krenari,
cfar tjetër nga unë kërkon ti?
Unë nuk e di,
dhe dëgjoj cdo melodi,
dhe më duket sikur cdo këngë
është shkruar pëe mua..

Mbylli syt mbylli veshët,
nuk dua më asgjë të dëgjoj e të shoh!
Historit e dashuris gjithmon mbarojn me :Nuk më njeh nuk të njoh!
Epo u dorëzova lufta qenka e pa kuptim..
po ta dish,ishe i pari dhe i fundit në shpirtin tim!

Plagë shërues..

Oqeani..?
Uji,ajri,toka..
ju pse na ndani?
ju engjuj pse me kaq dënes qani?
Kam qar vetë me orë ditë e muaj..!
Në dheun tim ndjehem e huaj dhe vuaj..
që e lëndova,nuk i besova!
Se e deshta dhe ende e dua,
u pendova,vallë a i mungoj atij si ai mua?
Qaj me dënes..shpresa e fundit po më vdes!
Të lutem afrohu tek bregu i detit fjalët mi dëgjo..!
U pendova zemër,më fal mos më harro,
nëse të lëndon e kaluara që pate me mua..
më harro dhe plagën shëro..!
Nëse ma fal gabimin,lëndimin
më lejo oh shpirt plagën ta shëroj
dhe më lejo që para Zotit të betohem
që gjer në frymën e fundit do të dashuroj!

Një herë...

Mëngjesi zbardhi,dhe me sy hapur më gjeti,
nuk fjeta me netë duke menduar për atë që pa u ngopur fjeti!
E mallkova hënën dhe yjet i qëllova,
retë e zhurmëshme shpejt i lajmërova,
dhe vetimë sinjali im
qaj pa pushim
dhe me lotët e mi,
përmbysi cdo gjë i bekuari shi!
Nuk më ndali dhe nuk do më ndal
asgjë!Un dua ti\'a dal!
Për të..jo nuk dua të mendoj më!
Me ngjyrë e zezë simbolin e krenaris
të luftoj për hir të dashuris
që dikur e ndjeva shumë..
si sot edhe ato netë nuk flija gjumë.
Do të shlyej nga kapitulli më fantastik
fajin e kam unë,por sdua të të kem armik!
Vetëm një herë në jetën tënde dëgjoje rrëfimin tim,
pastaj mund ti mbyllësh veshët e të shkosh në rrugën e pa kuptim!

nga alexsia Fri 20 Nov 2009 - 5:54

Nga: AGRON AGOLLI

Duke parë ata sy

Sytë e tu janë dallge deti
Fushë që kodër s’ka gjëkund
Pikë vese përmbi lule
Degë që era veç përkund

Fletë e gjethnajës së pyllit
Këngë zogu në fluturim
Dritë hënë,vrap I yllit
Muzg mbrëmjeje dhe agim

Shkrepa që presin rrufetë
Re të kaltra përmbi mal
Stuhi bore vapë e nxehtë
Lot gëzimi brengë e mëllë

Fllad pranvere,erë vjeshte
Ujëvara margaritar
Qiell dimri sipër kreshte
Pishë e gjelbër plot llastar

Heshtje murgu zë fëmije
Lumë I gjatë që rrjedh burimi
Livadh ëndrrash dashurie
Ilaq magjik qetësimi

Ike u largove

Atë dite u ndamë përngaherë
Një te tretë mes nesh se falja dot
Rrugën e kthimit more neper erë
Kokulur, sytë mbushur me lot

Kumbulla tundet degët luleplot
Dashuria jonë ,dashuri e kot
……………………..

Në prill të asaj moshe që s’vjen kurrë
Mbi mua u mbështete si llastar në gur
Që kur të bëra vend këtu pran zemrës
Ti mbete pjergull që veq ngjitet pemës
………………………

në thellësinë e syrit e të zemrës
mikeshe ime e parë je dhe sot
të kam mbuluar në dantellën e këngës
në rrjetëzën e vargut të mbaj ngrohtë

nga alexsia Fri 20 Nov 2009 - 6:03

Mërzia se ç’më vrau shumë
Kur vasha më la në pabesi
Dhe shkova unë tek një lumë
Po lumi rridhte krejt qetasi

Pa fjalë rrija me shpirt të helmuar
Dhe mendja më vinte vërdall
Mu duk se bota mu përmbys
Thashë pse nuk mbytem në ujë vall’

Dhe kur isha gati të hidhesha
Një zë më erdhi në vesh
Ai zë plot melodi më tha
I thellë është lumi, ki kujdes

Ktheva kokën me nxitim
Dhe pashë një vashëz porsi flutur
Kush je, si quhesh i thashe unë
…….më tha vajza e bukur

nga vdekja me shkëpute
dhe jetën ma shpëtove sot
por shumë pakëz më dhurove
me fal pak lumturi ti dot

përdhe i uli sytë e përmalluar
kur i tregova ç’më mundon
dhe vdekja tani ka ik tutje
të më ofrohet më s’guxon

nga Vizitor Fri 20 Nov 2009 - 6:03

Nese..........

Nese do te me merrje doren,
une serrish per ty do te shkruaja,
nese do te me merrje kembet,
une swerrish do te ecja,
nese do te me merrje zerin,
une serrish do te kendoja per ty,
e nesa nuk mund t a shpreh sa te dua,
fajin e ka natyra qe si dha zemres goje

nga alexsia Fri 20 Nov 2009 - 6:04

BUKURIA E LARME

Lavdi Perendis për sendet e larme,
Për hynit e larme si lopa e larme,
Për njollat e pikësuara në koranin që noton,
Për ujvarën si prush gështenje; krah borsi,
Peisazh i ndar dhe i coptuar – humnera, fusha dhe ara
Dhe I dini të gjitha, veglat e tyre, mjetet dhe përgatitjet

Krejt sende të rendësishme, origjinale, të rralla, çuditëse,
Krejt çka është humbur, e mpiksur kush e di se si?
Me shpejtësi, ngadalë, ëmbël, thartë; qart apo turbullt

Ai është pra gjyshi, bukuria e të cilit nuk humbet :
Bekojeni atë …

Zherald Manli Hopsins

DY ZEMRA QË DASHUROHEN

Le të ketë në bashkësinë tuaj vend,
Dhe le të vallzojë në mes fushës, era hyjnore

Duajeni njëri-tjetrin por mos krijoni lidhje dashurie
Le të bëhet ajo det i lëvizshëm në mes brigjeve të shpirt`rave tuaj

Mbushni gotat njëri tjetrit, por mos pini nga gota e njejtë

Jepni njëri-tjetrit nga buka juaj ,por mos hani nga copa e njejtë

Këndoni e luani bashkë dhe bëhuni të gëzuar,
por lejoni që secili të jetë vetvetja
Madje edhe anët e lahutës janë në vete ,edhe pse dridhen me muzikë të njetë

Dhurojini zemrat tuaja,por mos e vendosni njëri-tjetrin nën roje
Sepse vetëm lumi i jetës mund të kënaq zemrat tuaja

Rrini bashkë por përsëri jo shumë bashkë
Edhe shtyllat e tempullit rrinë të ndara,kurse lisi
dhe pishat nuk rritën nën hijën e njëri-tjetrit

nga Vizitor Fri 20 Nov 2009 - 6:04

Dashuria!

Dashuria s eshte si nje patate
qe qerohet e hahet brenda nje nate
por eshte si nje shtylle betoni
qe kur e prek te ze tensioni.

nga Vizitor Fri 20 Nov 2009 - 6:05

Me prit!
Me prit i thashe jetes dhe jeta me priti,
me prit i thashe moshes dhe mosha vitet rreshqiti,
me prit i thash dikujt ai me kuptoi,
me prit i thash zemres por ajo sme degjoi,
ti je dielli i jetes ti je kuptimi i saj,
ti je i shtrenjte per mua nga zemra une s te ndaj.

nga alexsia Fri 20 Nov 2009 - 6:05

Desha të ta them, por…?
Se je diku thellë,
Thellë,
Në thellësinë e zemrës sime, por…?
Ku të fshehi nga të tjerët,
E ku të kërkoj pandërprerë.
Aty,
Ku jeta fillon
Dhe ku malli më përvëlon.

Ti jeton në mua.
E ndajmë çdo gëzim e hidhërim.
Dua…,
Ta zotërosh çdo pjesë të trupit tim,
E të ndiej në çdo qelizë.

Ndiej…,
Se pluskon në mua,
Dhe se gjithë trupin ma ledhaton,
E ku…,
Butësia jote,
Më jep forcë
E më jep shpresë.

Po jetoj…,
Të të adhuroj,
E të të falenderoj.

Më duhet këtë të ta them,
Edhe pse Ti…,
Ti e di,
Se jemi një,
Natë e ditë.
Nuk është e kotë,
Këtë,
Që po ta them.
Të jam përgjëruar.
Të kam adhuruar,
Por, prapë…,
Sikur,
Ehhhh…!
Të është fshur diku.

Të dua…,
Shumë të dua!
Kthe fytyrën nga unë
Më dashuro,
Edhe Ti mua!

nga Vizitor Fri 20 Nov 2009 - 6:07

Fajin e kish natyra

Nese te tradhetova ndrojtjen
dhe ty te thash dy fjale
u mundova te hyja ne zemer
te vija tek ty ngadal

Nese nuk te thash dot
se per mua je ti
ai qe me fal buzeqeshje
ai qe me fal ngrohtesi

Nese s'ta shpreha dot
sa shume te dashuroj
fajin e kish natyra
qe si dha zemres goje

NESE

Nese ti do te me gjesh
me kerko atje
te braktisur te mjere
mes qiellit me re

Nese rruges se gjate
do te ndeshesh nje shpirt te vrare
mos e shif me sy te shtrember
por i thuaj i qete dy fjale

I thuaj nese te mban mend
e nese vuan per ty
pyete edhe per zemren
qe dashuroi dy syte blu

E nese ajo duket e ftohte
e syte s'kane me shkelqim
e ke fajin ti
qe u talle me dashurine.

nga alexsia Fri 20 Nov 2009 - 6:08

SHUM TE BUKURA VERA TE LUMTE

nga Vizitor Fri 20 Nov 2009 - 6:20

Vargjet e varka!

Nisa te thurja vargjet e nje poezie pa mbarim
i vendosa mbi nje varke qe filluan lundrimin tim,
por papritur vargjet e mia u perplasen mbi nje shkemb,
varka fundosi ne thellesi dhe vargjet u mbyten pa kuptim

Si munde!
Si munde te ecesh mbi endren time
mbi vargun e arte te thurrur poezi?
Si munde te mi shesesh te gjorat kujtime
dhe ditarin e zemres qe e quajta DASHURI!

nga **WebMaster** Sun 29 Nov 2009 - 3:26

Permes Dridhjeve te Drites

Dhoma e ndere ne qetesine e saj,
ku miza s’pipetin e sendet s’bejne fjale,
ngjan si femra e harruar pas derdhjes se mendafshit
mbi lekuren e heshtur e kerthizen e hapur.

Jashte dritares, muzgu fillon te lepije
pallatet, njerezit e sheshet perreth,
ndersa brenda ajo ngrihet e ndez dy qirinj;
sheh si zgjatin hijet gjuhet e perzjarrta
dridhurazi, dredhurazi ngjitin muret e larta.

Dredhurazi, dridhurazi, zgjaten, ngjiten,
mendon ajo, kurre s’qendrojne ne nje vend,
si duart e mia dredhur, perdredhur
derdhen cdo nate perreth trupit tend.

nga **WebMaster** Sun 29 Nov 2009 - 3:27

Pa Shprese

Kur ti e dashuron ate njeri,
betohesh per henen e thua gjera te tilla
si, ne qofte se rete shperndahen
dhe une shoh henen tani,
atehere kjo eshte nje shenje qe cdo gje
do te ece mbare per ne te dy.

Por nje nate, mbasi ka kaluar nje kohe e gjate
prej dites se betimit, mbasi ti nuk e sheh me kete njeri,
je ne krevat dhe jashte dritares rete shperndahen perseri
dhe hena hyn ne skene ne te njejten menyre si dikur
dhe e vetmja gje qe ti mundesh te mendosh
eshte se kjo duhet te jete nje shenje
qe punet po ecin mbare te pakten per ate.

nga Vellai Sun 29 Nov 2009 - 3:29

e hena
i thote te martes
qe te pyesi te merkuren
nga e ka mare vesh e enjtia
qe e premtia
i tha te shtunes
e diela eshte pushim

nga Sponsored content