Poezi nga Xhevahir Spahiu

nga **WebMaster** Wed 18 Aug 2010 - 22:24

Vjedhesit e bukurise antibiblike

Permbytja e perbotshme
sic mblidhet nata po mblidhej.
Drure asgjekundi,
gjekundi brigje.
N jeriu hapi dritaren e barkes
nisu, i tha pellumbit.
Asgjekundi drure
brigje gjekundi.
pellumbi u kthye
me nje bisk ulliri ne sqep.
Atje ka toke
atje ka jete.
Po njeriut ia moren pellumbin, degen.
Linden maskat,
bukurine e vodhen profetet

nga **WebMaster** Wed 18 Aug 2010 - 22:25

Rekuiem per oren 6...

Ora 6
Akrepat si dy krahe te hapur qe presin
dhe ti s'po vjen
ti s'po vjen as ne 6 e nje minute
ne 6 e dy minuta vetmia ish me mua
une isha me vetmine ne 6 e tre minuta
ne 6 e kater bota ishte po ajo
6 e pesa i ngjante 6 e gjashtes si dy pika uji
6 e shtate, 6 e tete, 6 e nente, 6 e dhjete
Ti s'po vjen
S'po vjen
S'vjen
ne 6 e pesembdhjete
hodha syte si dy vetetima ne fushen e ores se qytetit
akrepat u thyen si dy krahe te nje zogu
qe s'ekziston
Une mora pikellimin per dore
dhe ika

nga **WebMaster** Wed 18 Aug 2010 - 22:25

Shembja e nje nate dashurie:
Ktheva koken, mbajta hapat:
binin tjegullat, binin traret,
binte qielli i nje nate dashurie.
Atje mbi papafingo, prane yjeve e pata puthur,
shemben yjet tani, behen pluhur.
Dritare s'ka, ka sy te zgavert,
s'ka mure me plasaritje te etshme,
skelete fjalesh ne gjysmerresire,
skelete enderrash, premtimesh te neserme.
Ngrihet tymi si nje mjegull e bardhe,
nje grusht eshtrash te nje nate germadhe.
Ne cep te rrenimit
dy burra po pine qete-qete cigare.
Ej, ju atje! Nuk degjoni si ulerijne brenda meje xhindet,
edhe pak e llava do te dale jashte meje si tek vullkanet.
Mos u kthe ne kujtim, i thashe
mos u kthe ne harrim, me tha;
botes i falem nje nate dashurie
dhe kjo s'eshte pak.
Nje nate. Dhe çfare nate!
Dora mbi sup,
hena mbi mal,
qielli i kalter i botes mbi krye...
Mbajeni, mbajeni!
Ajo po bie...po bie....
Dhe ishte nje nate e paemer,
siç ishin te paemert yjet.
Kini meshire, mos e shembni ate nate!
Eshte renkimi im apo klithma e saj?
Kini meshire, kini meshire!
Ajo ishte nje nate dashurie
qe kurre s'duhej te kish gdhire.
Kini meshire,
ne mos po atje nen gure,
nen peshen e nates se shembur do te shembem,
i vrare jo nga urrejtja, po nga dashuria,
qe, perjetesisht quhet dhembje............

nga **WebMaster** Wed 18 Aug 2010 - 22:26

Nata e Vitit të Ri
O zemra ime, o vetmi,
të pimë sonte, gjithsesi.
Një mall, një dhembje dhemb atje
ku jemi dhe nuk jemi ne.
pas muresh kokë më kokë kurthojnë
harrimin e harrimit tonë.
Po qoftë në Dajt a Monparnas
një shishe vere të ndjek pas.
Sa vlen një gllenjkë e saj nuk vlen
as fama, as froni që shkëlqen.
E tha s'e tha Omar Khajami,
stacioni i fundit: Varri i Bamit.
O zemra ime, o vetmi
Te pime sone, gjithesesi..

nga Єямєℓiиdå Tue 23 Nov 2010 - 9:26

Ferrparajsa

Pa pike pezmi vdes qysh neser
po fundja fatit pse t'ia prish
Pushtoma shpirtin, vere e vjeter,
me lidh me pranga perendish.

Shkelqen parajsa permatane,
s'ka ferr e terr e tmerr pa fre,
se nga te gjithe qe shkuan e vane
asnje s'u kthye prape mbi dhe

Por cfare merzie e perzishme
rrafshire e botes n'ameshim!
Pa pabesi te befasishme,
pa nje perplasje, nje tundim

M'u ndiz ne deje zjarr i pare,
me prush e afsh me perkedhel.
Nje mije demone ta heqin zvarre,
i zmbraps ky dufi yt rrebel!

Me yjet flet kur pret vetem
ne ferrparajsa gjithesish.
Plugoma shpirtin, vere e vjeter,
te thyej pranga perendish

nga Єямєℓiиdå Tue 23 Nov 2010 - 9:28

Vajzë e bukur

Bora e bardhë, e bardhë pas xhamave,
në kafe “Tirana” hyre,
ti e rralla si dëbora
që në Tirane bie.

Vajzë e bukur, si vajzë e dashuruar,
qofsh e dashuruar dhe prej meje,
prej syrit tënd
lulëzojnë dhe sendet.

Ekspresi gjallërohet
e gjithçka bëhet sy.

Në tavolinën e fundit
dy pleqve kafja po u ftohet.
Të shikojnë ty.

nga Єямєℓiиdå Tue 23 Nov 2010 - 9:30

Pezull

Ka muaj që duart s`më punojnë
dhe koka me bën dimër tej e tej;
s`e di se nga më vijnë dhe ku shkojnë
ca akuj kallur tinëz nëpër dej.

Çdo ditë gishtërinjtë i flasin nikotinës
ca fjale uloke…dhe…sot ashtu…si…dje;
aq sa je gati me grusht ti biesh pasqyrës,
fytyrën tënde ta rrëzosh përdhe.

Mungesa e vetmisë më ka munduar
tani i vetëm ndihem si në morg;
në se përshesh me kocka më kanë shtruar
as korbit vetë unë nuk i ndolla kob.

Ngre kurthe ditë-nata;dimër-vera
shtrigon,mpreh thikat;ç`besëlidhje e zezë!
Pas çdo rrënoje iluzionesh, era
fryn,o njeri , mbi ty si mbi varreze

nga Єямєℓiиdå Tue 23 Nov 2010 - 9:33

Shembja e nje nate dashurie

Ktheva koken, mbajta hapat
binin tjegullat, binin traret,
binte qielli i nje nate dashurie.
Atje mbi papafingo, prane yjeve e pata puthur,
shemben yjet tani, behen pluhur.
Dritare s'ka, ka sy te zgavert,
s'ka mure me plasaritje te etshme,
skelete fjalesh ne gjysmerresire,
skelete enderrash, premtimesh te neserme.
Ngrihet tymi si nje mjegull e bardhe,
nje grusht eshtrash te nje nate germadhe.
Ne cep te rrenimit
dy burra po pine qete-qete cigare.
Ej, ju atje! Nuk degjoni si ulerijne brenda meje xhindet,
edhe pak e llava do te dale jashte meje si tek vullkanet.
Mos u kthe ne kujtim, i thashe
mos u kthe ne harrim, me tha;
botes i falem nje nate dashurie
dhe kjo s'eshte pak.
Nje nate. Dhe çfare nate!
Dora mbi sup,
hena mbi mal,
qielli i kalter i botes mbi krye...
Mbajeni, mbajeni!
Ajo po bie...po bie....
Dhe ishte nje nate e paemer,
siç ishin te paemert yjet.
Kini meshire, mos e shembni ate nate!
Eshte renkimi im apo klithma e saj?
Kini meshire, kini meshire!
Ajo ishte nje nate dashurie
qe kurre s'duhej te kish gdhire.
Kini meshire,
ne mos po atje nen gure,
nen peshen e nates se shembur do te shembem,
i vrare jo nga urrejtja, po nga dashuria,
qe, perjetesisht quhet dhembje..

nga Єямєℓiиdå Tue 23 Nov 2010 - 9:35

Te mbaj ne duar

Te mbaj ne duar, dashuria ime.
Krijese prej qelqi
me shkendijime yjesh.

Kam frike..
Kam frike se mos me bie dhe
thyhesh.

nga Єямєℓiиdå Tue 23 Nov 2010 - 9:40

Fjala

I thanë fjalës: tani je e lirë.
Po fjala s’kish fuqi t’u thosh: nuk më duhet.
E ç’më duhet
kur s’u thashë atëherë kur duhej?
Kam mbetur pa krahë,
kam mbetur pa qiell,
jam jetë pa ëndërr,
jam ëndërr pa jetë.
I thanë fjalës: je e lirë.
Vështirë, tha fjala, sa vështirë
të besosh se je e lirë;
pasi ke ngrënë rrokjet e tua,
pasi ke mbetur cung
dhe liria bëhet burg.
I thanë fjalës: liria jeton.
Fjala ua ktheu:
S’jam si Konstandini që pas vdekjes udhëton.
I thanë fjalës: ti je liria.
Për ta kuptuar këtë të duhet fare pak.
Ajo e besoi,
ajo hapi gojën,
po në vend të tingujve
prej saj
doli gjak.

nga Єямєℓiиdå Tue 23 Nov 2010 - 9:42

Nëse më pyet:
-Si qe ky vit që shkoi?
Të përgjigjem:
-I zi!
Ky vit që vjen
O zot, se s'të besoj,
Në mos i bardhë
Të pakten qoftë gri.

nga **Leo_uk** Tue 23 Nov 2010 - 10:17

Bukur keto poezit e Spahiut.

Me pelqyhen.

Ju keni librin e Spahiut?

nga Єямєℓiиdå Tue 23 Nov 2010 - 10:57

Une personalisht kam lexuar tre libra te tij..."Rreziku".."Udha"..si dhe nje vellim me poezi.

Ti ke lexuar?!!

nga **Leo_uk** Tue 23 Nov 2010 - 11:01

Jo te tregohem i sinqerte..
Une lexoj vetem ne behar kur jam ne plazh dhe librat e fundit shqiptare qe kam lezuar kane qen te Rudina Xhunges dhe Dan Brown ne shqip. Por, kjo para 2 vjetesh ne Itali. :(

Xhevahir Spahiun e njoh si autor se poezit e tij jane te famshme, por nuk e njoh mire te tregohem i sinqerte.

Ku i gjen librat e ketyre ketu ne Angli ti?

nga **WebMaster** Tue 23 Nov 2010 - 11:11

Ej tema eshte per poezi edhe jo per chit chate ju lutem se do me detyroni ti fshi pastaj postimet me rrespekt Klea

nga **Anakonda** Wed 13 Jun 2012 - 19:58

Në pyje vjeshta ndezi zjarre

Në pyje vjeshta ndezi zjarre
në zemër zjarr më ndeze ti;
po diç gjëmoi lart në male
dhe nga gjëmimi rrodhi shi.

Dhe fryu një erë e dimri i bardhë
i shtriu krahët gjer tek ne;
u drodhën drurët, gjethet ranë
si copëra flakësh mbi xhade.

Të dy mbështetur pas një reje
Të dy, dy sy në gjithësi;
unë bie, ngrihem brenda teje
e brenda meje digjesh ti.

Sa vjen, dëbon vetminë e plogët
sa shkon, vetmia flet përçart;
për ne s’do thonë arkeologët
statuja që nuk patën fat.

Në pyje vjeshta ndezi zjarre
lejlekët nisi s’di se ku;
mbi hi do fryjë erë e marrë
kur të mos mbetet asnjë

nga **Anakonda** Wed 13 Jun 2012 - 19:58

Takim më 31 dhjetor

Në kufirin mes viteve,
për ato që ikën,
për ato që vijnë
mendimi pezull rri.

Ty që m'u shfaqe në dhjetorin e bardhë,
nuk di ku të të fus, nuk di!

Ish pasditja e fundit e një viti në ikje.
Ora e Vlorës përudhte
shkëmbime vështrimesh të dridhshme.

Sido që të jenë ngashnjimet e ardhshme,
këto do të mbeten
të papërsëritshme.

E unë
në kufirin mes viteve,
prerë nga një pyetje si ky qiell me vetëtimë:
Ku të të fus,
në ato që ikën,
a në ato që vijnë?

nga **Anakonda** Wed 13 Jun 2012 - 19:59

Anës gjakut qan Ajkuna

elegji e thinjur

Pranë Ajkunës mjeron gjaku,
anës gjakut qan Ajkuna.
Qaj, moj qyqe, bar mos mbijë,
vdekjes vetë t’i dridhet buza.
Qaji të tërë me radhë
të rënet përmbys a në brinjë,
me kokat e prera, syshuar,
kthyer nga qielli i hirtë.
Qaj ata që s’kishin nëna
qaj ata që kishin motra;
qaj ata që s’i sheh hëna,
s’u flet deti, s’i njeh kodra
Skajeve të vajit tënd
zunë korbat e krrokasin;
klithmat e tua, moj loke
lisat e malit luhatin.
Kur të vdesësh ti, moj korbë
pak nga pak siç vdes një lumë
kush do të të qajë mbi kokë?
Veten vetë qaje, Ajkunë
Ç’flas kështu? Mos më piu nata
Mjaft zezove, moj e mjerë.
Prije kujën. Mblidh fishekët,
shko në shtrat lind djem të tjerë

nga **Anakonda** Wed 13 Jun 2012 - 20:00

Taksite e se dieles
Xhevahir Spahiu
nga libri Vdekje Perendive

Ne stacionin prane pishave, kete nate me shi,
ne heshtje po clodhen njezet e shtate taksi.

Neser perseri mbi qytet do te shkasin,
si shiu mbi pardesyne time bojekafe.

Po c'rruge, valle, i presin? Dhe c'endrra shikojne
taksite qe flene zbuluar nen neone?

Mes gjumit te hekurt u ferferijne reflekse
te jeteve qe neser si rruge do te pleksen.

Ne ca do te hipin dashurite e ndershme,
do te qajne ne te tjerat viktimat e mbleseve.

Po ta dija ne cilat taksi hipin lotet,
trupin tim barrikade do ta vija nen rrotat.

nga **Anakonda** Wed 13 Jun 2012 - 20:00

Briret e demit
Xhevahir Spahiu
nga libri Mengjes Sirenash

Dikujt tani mund t'i kujtohet e dashura,
dikujt nena.
Mua nje dem i zi me kujtohet
me briret si dy gjysmehena.

Demi nen qiell nje nderkryerje e bukur,
briret mbi koke si mbi shkemb ishin ngulur.
E doja shume;
sidomos shume ia doja briret,
krenaria e qeve, mendoja une.

Por nje mbremje te hidhur, te zymte,
nje dore e cartisur u ndeh;
mori sharren dhe briret e demit
i hodhi si drure perdhe.

I mora te dy gjysmehenat,
lotet naten m'i ndriten mbi buze.
Prej brireve ku flinin vikamat,
si qepalle dridhej qielli pa fund.

Dikujt tani mund ti kujtohet e dashura,
dikujt nena.
Nje dem ne kujtese vertitet,
ne duar dy gjysmehenat

nga **Anakonda** Wed 13 Jun 2012 - 20:01

Fati korb

Bie po gjumi s’me ze:
Dita gdhin apo s’gdhin me?

Nata nxin e ndjell fatkob
Korbi fat e fati korb

Ca me thonj e ca me kame
Hapet varri
Nen krrokame

Varr qe rron kur rrojtjen bren
Dites driten ia rremben

Bie po gjumi s’me ze:
Dita gdhin apo s’gdhin me?

nga **Anakonda** Wed 13 Jun 2012 - 20:02

Apartament i zakonshem. Kati i dyte
Udha e trenit.

Mbi parvaz;
Tik-taku i ores;
Mbi krevat
Tik-taku i zemres
Gjoksi yt i ngrohte, dallgezues,

Koka ime mbi te
Koka, koha, ora, zemra
Nje

C’rreh aty?
C’murmurit, c’gurgullon, c’oshetin?
Cila ere? Cili lume?

Ora, koha
Zemra, jeta
Koha tek zemra,
Jeta tek une

Ti, toke e lire
Ti liria ime e pushtuar
Nga dashuria
Kur s’te kisha,
Kujtoja se lulezoje ne ndonje planet tjeter
Te dua aq sa me duket
Sikur do te vdes neser

Mbi krevat
Tik-taku i zemres
Mbi parvaz
Tik-taku i ores

Udha e trenit.
Kati i dyte. Apartament i zakonshem

Nje molle u fik.
Permbytje mbi dhe

Ne varken e Noes a do te kete vend per ne?

nga **Anakonda** Wed 13 Jun 2012 - 20:03

Babai
Naten
kur bota fle
dhe deti pertyp pendimin per marrezite e dites
kur pulebardhat ne skajet e kujteses klithin
dhe yjet – sy qe s’mbyllin sy –
ne heshtje zene e fiken
del nga shushama
dhe shalon nje kale
shkel mbi asgjene
dhe qaset ne rrethina

S’eshte Kostandini i vetem. Eshte babai.

Askush s’e sheh dhe nuk e njeh askush.

Lidh kalin ne nje gardh me rreze hene
shkund balten dhe avitet ne driatare
prane gjumit te femijeve
Zgjat doren, i mbulon me nje velenxe
se shohin endrra dhe endrrat mund te ftohen
Nje lemsh me brenga befas ia ze fytin
po kollen mban
femijet mund te zgjohen
Sikur te ngrihen e t’i kerkojne buke: ai
prej kohesh i ka harrruar perrallat

si heshtje del
merr udhen drejt baneses qe nuk ia ze askush
me sy i flet Karontit, pa u ndjere
mos pikelloje te vdekurit e tjere
Ah, shpirti i tij ia mbushi zgavrat e qiellit
vec trupi eshte atje
ne preher te nje nate te nendheshme
……………e vetmja nate pa yje

nga Sponsored content

Poezi nga Xhevahir Spahiu

Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu

Re: Poezi nga Xhevahir Spahiu