Vetem nje Mesazh..

nga **WebMaster** Thu 3 Feb 2011 - 8:05

First topic message reminder :

Nje Dashuri E Sinqerte Dhe E Fituar Me Dhimbje E Pritje Te Stergjatur Eshte Prova Me E Forte E 2 Zemrave Te Dashuruara,por Dhe Qe Zgjat Sa Dhe Vete Dhimbja E Nuk Shuhet Kurre.......... 0000000

nga **Neta E** Fri 14 Dec 2012 - 8:31

DASHURIA NUK ESHTE AS GENJESHTER E AS MASHTRIM - POR NGANJEHERE E ZGJEDHIM PERSONIN E GABUAR.

nga **Anakonda** Fri 14 Dec 2012 - 22:03

Eh sa her ne e harrojm All-llahun,e Ai prap na do leshon begati mbi ne e na meshiron- Ah sa mos mirnjohes jemi ne ndaj Kriuesit ton.

nga **Neta E** Mon 17 Dec 2012 - 2:09

Mesazh nga nje femije i palindur !

Pershendetje mami!, si je?, unë jam shumë mirë. Kanë kaluar vetëm disa ditë prej se kam filluar të krijohem dhe tani po rritem në ty. Me të thënë të drejtën, nuk mund t’a përshkruaj gëzimin që kam, që ti je nëna ime. Gjithashtu më bënë të lumtur që kam filluar të krijohem nga dashuria.Jam i sigurt se do të jem fëmiju më i lumtur..Nënë, një muaj kaloi dhe tani po e shoh se si po me formohet trupi im. E di se tani nuk dukem edhe aq mirë, por, ke durim dhe prit se une do të të bëjë të krenohesh me mua! Edhe pse jam i lumtur, e ndjejë se diçka nuk është në rregull!... Duket se ke mendime të cuditshme të më braktisësh përgjithmonë, por, besoj se gjithçka do të jetë në rregull! Mos u dëshpro..Dy muaj e gjysmë kaluan nënë. Tani kam edhe duart nënë, me Te cilat do të mund te luaj. Oh sa jam i lumtur!!!

Nënë, të lutem me trego çfarë po ndodhë? Pse qanë kaq shume deri vonë? Pse ti dhe babi gjithmonë fjaloseni kur takoheni me njëri tjetrin?A nuk me doni më? Do të bëjë gjithçka që ju të me doni mua..Tani kaluan 3 muaj nënë, por, ti akoma e mërzitur. Nuk e di se çka po ndodhë, jam shumë i hutuar. Sot ishim ne një kontroll te doktori dhe ai e caktoi një takim nesër për ty. Nuk e kuptoj pse une ndihem kaq mirë, kurse ti jo nënë!Nënë, ku po shkojmë? çfarë po ndodhë?Nënë, ti asnjëherë nuk flen ne ketë kohë, kjo nuk është koha jote e gjumit, pse po shtrihesh. Veç kësaj unë nuk jam i lodhur, dua te luaj..Uh!!! çfarë bënë kjo gjë në shtëpinë time? është lojë e re?! Hej! Kjo po e përpinë tërë shtëpinë time… të lutem…, mos më..Tërhiq mua! Jo…. Mos më godit, më dhemb?! A nuk po e sheh sa i vogël që jam, nuk mund të mbrohem! Nënë!!! Ndali ata, kjo është dora ime!!! Nënë, këmba ime, ata po e shqyejnë këmbën time!!! Më mbroj nënë të lutem!!! Më ndihmo nënë!!! Thuaju të ndalen, të premtoj se nuk do t’i shkelmoj nëse ndalen. Si është e mundur që njeriu të më bëjë një gjë të tillë? Oh nënë, nuk mundem më… ndi…h…më… -17 vite kaluan prej se e bëre atë veprim fatal. Si e ndien vetën pas kësaj që bëre?! Të lutem mos qaj..Mos harro, une ende të dua dhe gjithmone do të pres me duar të hapura..Të dua shumë!!! Bebi yt ..

nga **WebMaster** Wed 26 Dec 2012 - 20:29

Nga të gjitha vlerat e njeriut, thuhet se mendja është më së miri e shpërndarë në botë, sepse askush nuk ankohet se i mungon. Por, sado që të jemi të kënaqur me mendjen dhe inteligjencën tonë, realiteti i përditshëm na dëshmon të kundërtën: mbi pamundësitë, kufizimet intelektuale dhe marrëzinë tonë, e mos të flasim për urtësinë, e cila ndoshta edhe nuk ekziston fare.

nga **Xhan** Thu 27 Dec 2012 - 1:51

Zhgenjim do te thote te genjesh veten ose te besosh ne genjeshter, gje qe ndodhe me shume te dashurit ne shikimin te pare, te cilat mund te perfundojne edhe ne martese e pastaj manifestohen me dovorc apo ndarje. Dizulizioni mund te jete pasoja e kontradiktes, ndermjet paraqitjes se jashtme dhe realitetit. Prandaj qasja e problemeve te kesaj natyre eshte qeshtje e nderlikuar qe kerkon nje pergjegjesi te madhe nga qdo I ri dhe e re.

nga **Arian 123** Thu 27 Dec 2012 - 6:45

Nje pik dashurie eshte me shume se nje oqean me deshira dhe dituri.

nga **Neta E** Thu 27 Dec 2012 - 6:47

Mbase ke te drejte, nuk di te dua, por di te kujdesem per njerezit, di
ta bej me mire se te gjithe..... Dua vetem te kujdesem per ty, te te
perqafoj,te te puthe fort,te te kap doren dhe mos t'a leshoj kurre....
Dua te jem me ty, nuk ka rendesi nese kete ti e quan dashuri apo jo.....
Thjesht kam nevoje te jesh i imi..

nga **WebMaster** Thu 27 Dec 2012 - 7:47

E di cfare je ti ?

Nje idiot qe nuk di te vleresoj dashurine qe i japin njerezit e duhur.
Dhe une, une jam vetem nje idiote, nje idiote qe nuk meson kurre te mos dashuroje njerezit e gabuar.
Jemi te dy idiota, jemi kaq te ngjashem. Te dy po gabojme pa mundur ti themi vetes "Ndal, kthehu ne drejtimin tjeter".
Jemi dy idiota qe nuk gjeten kohen e duhur dhe menyren e duhur per tu dashur. Mbase prandaj nuk jemi bashke.
Por ne gjithsesi nuk do te ishim kurre bashke.
Sepse nese ti do te ishe i zgjuar, ndoshta mund te me doje edhe ti. Por nese une do te isha e zgjuar, nuk do te zgjidhja kurre te doja dike si ty!

nga **WebMaster** Thu 27 Dec 2012 - 9:23

Duhet ta sistemoj durimin jo në një, po në disa drejtime dhe për çdo drejtim më vete, në disa nëndrejtime brenda tij, për të vazhduar përsëri për çdo nëndrejtim të tjera sistemime.
Ooh, sa e paduaruar po bëhem dhe me kaq sa e mendoj sistemimin e durimit të durimit prej durimit, përfundimsht, të paduruar.
Po pres më mirë shuarjen e shkakut të padurimit.

nga Єямєℓiиdå Thu 27 Dec 2012 - 11:49

Mos e nëncmoni diturinë! Shoqërimi me injorantet është dënim i trishtueshem.
Të largohesh nga dituria dhe nga gjërat e dobishme, e ti lëshohesh injorances dhe epsheve, i perngjan cmendjes"

Ebu Hanife

nga **Princ** Thu 27 Dec 2012 - 11:54

Lexova diku se jeta eshte vetem shkolle sepse sikur ne shkolle si shkojme me mesu diqka edhe ne kete jete kemi ardhen me msu diqka

nga **Tonii** Fri 28 Dec 2012 - 9:47

pervec se e lecova pash dhe foto te nje zbulimi te jashtzakonshem qe kane ber arkeologet ne arabi ku kan zbuluar zotin e henes Il- Alah. gdhendur ne te gjysem hena dhe duart duke ber dua, kjo statuj daton para
ardhjes se muhamedit dhe ishte nje nder 360 zotat e qabes.

nga **WebMaster** Fri 28 Dec 2012 - 9:48

Kjo qe tha tonii

nga **WebMaster** Tue 1 Jan 2013 - 11:08

Ti mund te mos jesh i pari i saj, i fundit apo i vetmi.. Ajo ka dashuruar me perpara dhe mund te dashuroje serish… Por ne qofte se te do tani, cfare ka rendesi tjeter? Ajo nuk eshte perfekte, as ti s’je, dhe ju te dy ndoshta nuk do jeni kurre perfekte bashke, Por ne qofte se ajo te ben per te qeshur, dhe e pranon qe jeni njerez dhe beni gabime, shtrengoje ate fort dhe jepi me te miren qe ke. Ajo ndoshta nuk te mendon ne cdo sekonde te dites, por ajo te jep nje pjese te vetes qe e di se ti mund t’ia thyesh, zemren e saj. Keshtu qe mos e lendo, mos e ndrysho, mos e analizo dhe mos prit nga ajo me shume seq mund te te jape. Buzeqesh kur te ben te lumtur, dhe beja te ditur kur te cmend, dhe ndjeja mallin kur ajo s’eshte aty me ty…

nga **Maksi** Tue 1 Jan 2013 - 11:10

Eshte e tmerrshme te vrasin ato duar qe dikur te ledhatonin!

nga **WebMaster** Wed 2 Jan 2013 - 7:09

Ditët ikën shpejt këtë vit. Me të pritura dhe të papritura, ditë që u mbyllën me lot dhe ditë që nisën me buzëqeshje. Ishin ditët e një viti më tepër të jetës sime. Ditë që do të mbeten të paharruara sepse dashur ose padashur,lanë gjurmë...
ndaj dua t'ju uroj juve ,miqve të mi, të cilët kush më shumë e kush më pak mbushet me gëzim e me buzëqeshje ditët e mia!
dua që ky vit të jetë viti më i bukur dhe më i vecanti.
Dua të jetë viti i puthjeve, i përqafimeve, i buzëqeshjeve, viti i së vërtetës, i ndjenjës,i harmonisë,i shëndetit, i gëzimit, i haresë, i sinqeritetit dhe i dashurisë!

nga **Besa** Thu 3 Jan 2013 - 1:07

Disa i shohin gjërat ashtu si janë dhe thonë "Pse?". Unë ëndërroj gjëra që kurrë nuk kanë ekzistuar dhe them "Pse jo?".

nga **WebMaster** Thu 3 Jan 2013 - 1:11

Lexova Diku .po ku ne mendjen time .Qe te vesh re sot ka filluar viti me vrasje edhe prerje a ka me zot gjekundi qe vrasin femi femra mos vall ky eshte fundi i botes qe kan pershkruar shenciatet .

nga **Besa** Thu 3 Jan 2013 - 1:15

He Klea se nuk eshte per t'u cuditur,cdo vite keshtu ka qene... Te ishte per kete qe moti do te kishte ardhur fundi i botes... juhjjjjj

nga **Neta E** Fri 4 Jan 2013 - 10:21

Nëse një femer ndjeu keqardhje për ty dhe të mbështeti,të hapi deren e shpirtit të saj që ta ndajë pikëllimin me ty,të ofroj miqësinë e saj që ti të ndihesh më mirë.A do të ishte e moralshme nga ana jote që neser atë femer ti ta quaje mendjeletë.Jo ajo nuk është mendjelete meqë ka njëzemer të paster,por ti je shpirtë prishur që nuk di të vlersosh një të mirë që të është bërë.

nga **Esba** Fri 4 Jan 2013 - 10:22

Gjëja më e rëndësishme në jetë është të duash dikë.
Gjëja e dytë më e rëndësishme në jetë është që të ketë dikë që të do.
Gjëja e tretë më e rëndësishme është që ndodhin në të njëjtën kohë dy të parat.

nga **WebMaster** Fri 4 Jan 2013 - 10:24

Çakmaku

Canten ne shpine, shpaten ngjeshur ne brez, nje ushtar ecte rruges se madhe:
nje , dy!nje!dy! Kishte qene ne lufte dhe tani kthehej ne shtepi. Udhes takoi nje magjistare plake. Oh ajo ishte e shemtuar, buza poshtme i varej mbi kraharor!
-Mirembrema, ushtar!-tha ajo,-sa shpate te bukur qe paske! Sa e madhe qenka canta jote! Ti me dukesh ushtar i vertete; keshtu qe po te jap para sa te duash.
-Faleminderit, o plake!-u pergjigj ushtari.
-E shikon ate pemen e madhe? – vazhdoi magjistarja duke i treguar me gisht nje peme aty prane;-ajo eshte krej bosh perbrenda; hip siper , do shohesh nje vrime te madhe ; nga kjo vrime rreshqet gjer ne fund te pemes. Po ta lidh trupin me nje litar , qe kur te me therresesh , te te ngre perseri.
-C’do te bej ne fund te pemes?-pyeti ushtari.
-Do kerkosh para. Sapo te arrish ne fund te pemes, do te gjendesh ne nje korridor te madh te ndricuar mire pasi atje ka mbi 100 llamba. Do te shohesh tre porta, mund t’i hapesh, celesat jane bravat. Po hyre ne dhomen e pare, do te shohesh , ne mes te dyshemese, nje arke te madhe me nje qen persiper. Syte e ketij qeni jane aq te medhenj sa nje filxhan caji, po ti mos u habit. Po te jap mesallen time me kuti te kaltra. Ti do ta shtrosh ate ne dysheme:ec me guxim drejt qenit, kape , vere ne mesallen time; hape arken dhe merr aty sa grosh te duash. Te gjitha jane prej bakri; ne te pelqen me shume argjendi, hyr ne dhomen e dyte. Atje eshte ulur nje qen qe i ka syte me te medhenj sa nje gur mulliri: mos u habit, vere ne mesallen time dhe merr argjend sa te kesh qejf. Ne qofte se te pelqen floriri me shume edhe mund te kesh sa te duash, per kete mjaftonte hysh ne dhomen e trete. Mirepo qeni qe eshte ulur ne arke i ka syte me te medhenj sa nje kulle e madhe e rrumbullaket. Besome, nje qen i forte. Sidoqofte,ti mos u habit: vere mesallen time, ai nuk do te te beje asnje te keqe dhe merr nga arka sa flori te duash.
-S’me duket aspak keq,-tha ushtari; po ti cfare do qe te te jap, o magjistare plake? Mendoj se edhe ti duhet te kesh pjesen tende.
-Jo, une nuk dua asnje grosh; vetem te me sjellesh cakmakun e vjeter qe e ka lene atje gjyshja ime kur ishte per vizite heren e fundit.
-Mire. Shkoma litarin rreth trupit.
-Na, na edhe mesallen time me kuti te kaltra.
Ushtari hipi ne peme, rreshqiti nga vrima poshte dhe u gjend ashtu sic kishte thene magjistarja, ne nje korridor te madh, te ndricuar nga njeqind llamba.
Hapi porten e pare! Uf! Qeni qendronte I ulur dhe ia nguli syte e tij te medhenj sa filxhanet e cajit.
-Ti je nje djale I mbare, I tha ushtari duke e kapur ; e vuri ne mesallen e magjistares dhe mori aq grosh bakri sa I nxune xhepat. Pastaj e mbylli arken, e vuri perseri qenin persiper dhe iku ne dhome tjeter.Si qe e mundur! Atje qendronte qeni qe I kishte syte te medhenj sa nje gur mulliri.
-Ki kujdes e mos m’I ngul syte aq shume –tha ushtari, -se do te te prishen.
Pastaj e vuri qenin ne mesallen e magjistares. Por kur pa gjithe ato te holla argjendi ne arke, I hodhi poshte ato prej bakri dhe ngjeshi mire me argjend xhepat dhe cantet e tij.
Pastaj, hyri ne dhomen e trete. Oh! C’tmerr!Qeni i kishte syte me te vertete te medhenj sa nje kulle e rrumbullaket; ata I verviteshin ne koke porsi rrota.
-Mirembrema!-tha ushtari duke nderuar ushtarakisht, se ne jeten e tij nuk kishte pare kurre nje qen te tille. Por, mbasi e veshtroi pak, mendoi me vete:”Mjaft!” E uli poshte qenin dhe hapi arken. Zot i madh! Sa flori qe kish! Sa per te blere gjithe qytetin e Kopenhages, gjithe derrat prej sheqeri te tregetareve te embelsirave, gjithe ushtaret prej plumbi, gjithe kamxhiket dhe kuajt, gjithe lodrat e botes; verte, kish shume flori.
Ushtari I flaku monedhat e argjendta qe kish ne xhepat dhe ne cante dhe I zevendesoi me flori. I mbushi kaq shume xhepat, thesin, kapelen, madje edhe cizmet, sa mezi ecte. Ish apo s’ish I pasur! E vuri qenin mbi arke, mbylli porten dhe nepermjet vrimes se pemes thirri:
-Tashti , me ngri lart o nene.
-E ke cakmakun ?- pyeti ajo.
-Oh jo vertet! E harrova fare.
U kthye mbrapsht dhe e solli. Atehere magjistarja e ngriti lart dhe ai u gjend perseri ne rruge te madhe me xhepat, canten , cizmet dhe kapelen plot me florinj.
-C’do ta besh kete cakmak ?-pyeti ushtari.
-S’te hyn ne pune ty. Ti more parate; me jep cakmakun tani.
-Gjepura! Me thuaj ne cast se c’do ta besh , ndryshe hoqa shpaten dhe ta preva koken.
-Jo!-u pergjigj magjistarja.
Ushtari ja preu koken.Magjistarja u shtri sa gjate gjere kurse ai mblodhi parate ne mesalle, I ngarkoi ne kurriz, vuri cakmakun ne xhep dhe shkoi ne qytet.
Ishte nje qytet shume I bukur dhe ai hyri ne hanin me ne ze. Kerkoi dhomen me te mire dhe gjellet me te shijshme. Ishte pasanik I madh!
Sherbetori qe duhej t’i pastronte cizmet u cudit qe nje zoteri aq I pasur, kishte cizme aq te vjetra. Por ushtari nuk kish pasur kohe qe te blinte te reja; vetem te nesermen gjeti cizme te bukura dhe rroba me vertete elegante. Ushtari na u be zoteri I shquar. Ia treguan nje nga nje te gjithe gjerat e bukura ne qytet, I folen per mbretin edhe te bijen e tij, princeshen shume te bukur.
-Si te bej qe ta shoh? –pyeti ushtari.
-Eshte shume e veshtire!- u pergjigjen qe te gjithe- Ajo banon ne nje pallat te madh prej bakri, te rrethuar nga mure dhe kulla. Vec mbretit, asnjeri tjeter nuk mund te shkoje tek ajo: sepse nje falltar nje here pati treguar qe nje dite ajo do te martohet me nje ushtar te thjeshte, gje qe mbreti s’i pelqente aspak.
-Megjithekete, une deshiroj ta shoh,-mendoi ushtari.Por ai nuk mund te siguronte dot lejen.
Nderkaq ai kalonte nje jete te gezuar, shkonte ne shfaqje, shetiste me karroce ne kopshtin e mbretit edhe u jepte shume lemoshe te varferve. Nga jeta e tij ai e dinte se sa e veshtire ishte te mos kishe asnje grosh ne xhep. Tani ai ishte I pasur, kishte rroba te bukura edhe bashke me keto miq, te cilet I thoshin se ishte nje njeri elegant, nje burre fisnik. Ushtarit I pelqenin shume keto levdata. Cdo dite harxhonte para, por kurre nuk merrte. Me ne fund nuk I mbeten vecse dy grosh. Iu desh ta linte, dhomen e bukur ku banonte dhe te zinte ne vend te saj nje zgaver te vogel nen cati. Ketu detyrohej ti lustronte vete cizmet, ti arnonte me gjilpere te trashe dhe asnje nga miqte e tij nuk I vinte ta shihte:kishte shume shkalle per tu ngjitur.
Nje mbremje te erret, s’kish te blinte as edhe nje qiri, ui kujtua menjehere se I kishte mbetur nje cope qiri. Mori cakmakun, qe ia kishte marre shtriges plake, dhe copen e qiririt; por ne castin kur guri I cakmakut, shkrepen shkendijat, befas u hap porta dhe para tij u gjend qeni qe I kishte syte te medhenj sa nje filxhan caji:
-O zot im, c’urdheroni?-I tha qeni.
C’eshte keshtu?- tha me ze te larte ushtari.-Cakmak I cuditshem! Keshtu pra, do te kem cfare te dua?Shpejt! Me sill para! Hop! Kafsha iku! Hop! U kthye perseri duke mbajtur ne goje nje thes te madh me te holla. Ushtari e dinte tashti te zoteronte nje cakmak me vlere. Po ta shkrepte nje here, vinte qeni I arkes me para bakri; dy here, qeni I arkes me para te argjendta,; tri here, ai qe ruante floririn. Pa humbur kohe, u kthye ne dhomen e tij te bukur dhe veshi prape rrobat e bukura; kur te shohesh iu versulen miqte; e donin shume tani!
Nje dite ushtari mendoi:”Pune e cuditshme kjo qe te mos shohesh princeshen!Te gjithe jane ne nje mendje se ajo eshte e perkryer nga bukuria;
Por kujt I sherben bukuria ne nje keshtjelle prej bakri qe ka gjithe ato kulla? S’do te kete per mua valle menyre qe ta shoh?Ku e kam cakmakun?” E shkrepi: Fap! I doli perpara qeni me sy sa nje filxhan caji.
-E di qe eshte mesi nates,-I tha ushtari,-po megjitheate une dua ta shoh princeshen, qofte edhe nje minute.
Qeni u largua vetetimthi dhe, para se ushtari te arrinte te mendonte per ae, ai u kthye me gjithe princeshen, qe ish shtire ne shpinen e tij dhe po flinte. Dukej aq e bukursa , me te pare, e merrje me mend qe ishte nje princeshe. Ushtari nuk u permbajt dhe e puthi, se ishte nje ushtar I vertete.
Pastaj, qeni e ktheu princeshen ne vendin ku e kishte marre. Te nesermen, kur ishte duke pire caj me mbretin dhe mbretereshen, princesha u tregoi atyre qe kishte pare naten nje enderr te cuditshme me nje qen dhe nje ushtar. I kishte hipur qenit si kale dhe ushtari e kishte puthur.
-Nje histori shume e bukur,- tha mbreteresha.
Megjithekete, naten e neserme, ngarkuan njeren nga zonjat e oborrit, nje plake, te rrinte roje prane shtratit te princeshes, per te pare nese ishte vertet enderr.
Ushtarit I kishte hipur ne koke ta shihte perseri princeshen e bukur. Qeni erdhi prape naten, e mori dhe iku me te katra. Po zonja e oborrit mbathi pale cizme qe s’futnin uje, dhe shpejt, pas tyre. Kur pa shtepine ku hyri qeni, tha me vete:” Tashti e di adresen” dhe me nje cope shkumes beri nje kryq te madh ne porte. Pastaj u kthye te flinte. Mbas pak erdhi edhe qeni me princeshen. Por kur vuri re ne porte kishte nje kryq te bardhe, qeni mori gjithashtu nje cope shkumes dhe beri kryqe ne te gjithe portat e qytetit. U tregua me te vertete mendjeholle: si do ta gjente dot porten perseri zonja oborrit?
Te nesermen ne mengjes, qysh heret, mbreti , mbreteresha, zonja e oborrit dhe te gjithe oborrtaret shkuan te shihnin ku kishte qene princesha.
-Ja ketu!-tha mbreti kur pa te paren porte te shenuar me kryq.
-Jo, jo, eshte, atje I dashur,-u pergjigj mbreteresha, kur pa se edhe porta e dyte ishte shenuar gjithashtu me nje kryq.
-Ja edhe nje! Ja edhe nje!- thane te gjithe me rradhe, kur pane kryqe ne te gjithe portat Atehere kuptuan se ishte e kote te kerkoje me tutje.
Por mbreteresha ishte nje grua me mend qe nuk dinte vetem te shetiste me karroce. Mori gersheret e sasj te arta, preu nje cope mendafsh dhe beri nje xhep te vogel te bukur. E mbushi ate plot me miell, ia qepi princeshes ne kurriz, dhe I beri xhepit nje vrime te vogel. Ne kete menyre mielli do te binte gjate gjithe rruges nga do te kalonte princesha. Naten qeni erdhi perseri, e mori princeshen ne kurriz dhe ia shpuri ushtarit, qe e dashuronte aq fort sa donte te ishte princ ta merrte per grua.
Mielli u derdh pa pushim qe nga pallati deri te dritarja e ushtarit, por qeni s’e vuri re aspak.Te nesermen mbreti dhe mbreteresha meduan me lehtesi ku kishte shkuar e bija e tyre. Ushtarin e kapen dhe e futen ne burg. Uf! Sa e erret dhe e merzitshme ishte qelia e tij. Pastaj erdhen I thane:- Neser do te varesh!- Ky ishte nje lajm I keq, dhe per me teper cakmakun e kishte harruar ne han. Diten tjeter, nepermjet hekurave te dritares, ai pa popullin qe dilte turma-turma nga qyteti per te pare kur te varej. Ai degjoi daullet dhe pa ushtaret qe ecnin pas tyre. TE gjithe njerezit vraponi: nje djalosh kepucar, me mesalle dhe pantofla, rendte aq shpejt, sa nje nga pantoflat e tij I doli nga kemba dhe u perplas pikerisht kunder murit mbrapa te cilit ushtari ishte ulur e shikonte nepermjet hekurave.
-Ej! Kepucar, mos u ngut kaq,-I thirri ushtari,- pa mua s’behet gje. Po degjo ketu. Po shkove me vrap gjer te hani ku kam banuar dhe te me sjellesh cakmakun tim, do te te jap dy gorsh. Vec mos e merr me nge! Djaloshi kepucar, qe desh te fitonte dy grosh, u nis fluturimthi te kerkonte cakmaku, ia solli ushtarit dhe … tashti mbani vesh e degjoni cfare ndodhi.
Jashte qytetit kishin ngritur nje trekendesh te madh, qe e rrethonin ushtaret dhe mijera mijera njerez. Mbreti dhe mbreteresha ishin ulur ne nje fron shume te bukur; perkarshi, gjykatesi dhe gjithe keshilltaret. Kish kohe qe ushtari ishte ngjitur mbi shkalle dhe perpak do t’i hidhnin litarin ne gryke, kerkoi leje te shprehte deshiren e tij te fundit. Sipas tij, kete te mire duhej ti benin cdo krimineli qe do te ekzekutonin. Tha se kish shume qejf te ndizte nje llulle duhan, fundja do te ish hera fundit qe ai do te pinte duhan ne kete bote. Mbreti nuk deshi t’ia kundershtonte deshiren. Atehere, ushtari mori cakmakun e shkrepi;nje, dy, tre! Pernjeheresh, u duken te tre qente: ai me syte e medhenj sa nje filxhan, tjetri qe I kish te medhenj sa nje gur mulliri dhe ai I trei me ata syte e tmerrshme sa nje kulle e rrumbullakte.
-Me ndihmoni se do te me varin!-tha ushtari Atehere qente u versulen mbi gjykatesit dhe mbi keshilltaret, I rrembyen, njerin nga kembet, tjetrin nga hunda dhe I flaken aq lart ne ajer, sa kur rane ne toke u bene cope –cope.
-Nuk dua te me hedhin…-tha mbreti; por qeni me I madh e rrembeu tok me mbretereshendhe I flaku si te tjeret. Ushtaret u frikesuan dhe ne popull u degjuan thirrjeshtar I vogel ti do te jesh mbreti yne dhe do te martohesh me princeshen e bukur!
E vune ushtarin ne karrocen e mbretit; te tre qente vallezonin dhe therrisninrra! Femijet vershellenin neper gishterinjte dhe ushtaret paraqitnin per nder armet. Princesha doli nga pallati I bakert dhe u be mbretereshe. Per kete ajo ishte shume e kenaqur. Dasma vazhdoi tete dite; ishin ftuar dhe te tre qente. Ne tryeze, ata hapen syte me shume se c’i kishin.

nga **Neta E** Fri 4 Jan 2013 - 10:28

Më provokojnë për të nxjerrë anën time më të errët, e pastaj më thonë: “Ja kush je”. “Jo të nderuar, unë nuk jam i tillë.Ky është ai që ju doni të jetë!”

nga **Esba** Fri 4 Jan 2013 - 10:29

Per zemren time

E heshtur ne cepin e dhomes
me nji bllok te vogel ne dore
qendronte e ndronjte pa fjale
kjo zemra ime e lenduar..!!

Edhe bllokun e hapa me ngadale
dicka kerkoja pa kuptime
me duket se ti je aty
dhe un te flas me shpirtin time..!!

Por ti pa pritur me zhdukesh
dhe as pergjigje nuk me kthen
dhe un kerkoj faqen tjeter
noshta aty do te te gjej...

Aty lexoj dy fjal
dhe lotet dote si mbaj
te te them "Te Dua" shum
dhe te lutem kthehu ne jet.!

Dikur aty
kishe shkrujt ti
tani un bashke me dhimbjen
e mbaj ne zemer sic me ke then ti..!

E mbaje aq pran zemres
shtrrenguare thell ne shpirt
se ty dua te kthej ne shpirtin time

D amore

nga **Neta E** Fri 4 Jan 2013 - 10:34

Dashuria

Na ndrit, na ngroh, na mrekullon,
sa na lë pakëz të hutuar,
mandej na kthen robër të saj,
na lidh me lule këmbë e duar.

Me puthe e zemra nga vendi donte te dilte
Nga prushi i saj thash se u shuajta
Zemra mërrte fluturime të mëdha.
Syte e tu me ndjekin si në lojë
Që në qiellin e ndjenjës fund nuk ka.

nga **Esba** Fri 4 Jan 2013 - 10:36

Gjithmone Une dhe Ti

Sonte ndihem vetëm,

nuk kam gjumë në sy.

Shikoj lart në qiell dhe

lutem vetëm për ty.

Vetëm një ënderr,

vetëm një dëshirë,

vetëm një lutje,

kam për perëndinë......

E di sa më do,

aq të dua edhe unë ty.

Por largësia është shkaktar,

që sjemi bashk ne të dy.

Mos lejo largësin zemër,

të të shtyj në pikllim,

kur e di se dashuria jone,

nuk ka përfundim.

Mos lejo largësine,

të bën as te dyshosh,

se në jetën time

vetem TI do egzistosh!

[You must be registered and logged in to see this image.]

nga bobi 10 Fri 4 Jan 2013 - 11:11

Nuk lexova,se me c'pashe u verbova eeww

nga **Anakonda** Sat 5 Jan 2013 - 4:49

[You must be registered and logged in to see this image.]

nga **WebMaster** Sun 6 Jan 2013 - 8:54

Duke u perpjekur per te qen e sjellshem me te tjeret shpesh e gjej veten , me shpirtin plot shirita, nuk ka rendesi . Truri im mbyllet... degjoj,pergjigjem, dhe te tjeret, jane teper memec per te kuptuar qe une nuk jam

nga bobi 10 Sun 6 Jan 2013 - 8:55

KleaLove shkruajti:Duke u perpjekur per te qen e sjellshem me te tjeret shpesh e gjej veten , me shpirtin plot shirita, nuk ka rendesi . Truri im mbyllet... degjoj,pergjigjem, dhe te tjeret, jane teper memec per te kuptuar qe une nuk jam

kete c'ke shkruar,edhe them nqs eshte origjinal i yti ,,,,,,,,,,,te pergezoj!!

nga **WebMaster** Sun 6 Jan 2013 - 9:00

Jo bobo nuk eshte i imi thjesht me pelqej tek nje firme e dikujt edhe solla .

nga **Neta E** Sun 6 Jan 2013 - 14:11

Tetë gënjeshtrat e nënës sime

Nëna ime jo gjithmonë e ka thënë të vërtetën... më ka gënjyer tetë herë në momentet e rëndësishme të jetës..!

Tregimi
fillon me lindjen time. Kam lindur si djalë i vetëm në një familje
tejet të varfër... aq të varfër saqë nuk kishim ushqimin e mjaftueshëm.
Në raste të rralla ndodhte që të kishim pak oriz në shtëpi... Nëna
përgatiste shujtën e thjeshtë dhe gjithmonë pjesën e saj të pjatës e
hudhte në pjatën time duke thënë: "Ha biri im, unë nuk jam e uritur"...
KJO ISHTE GENJESHTRA E SAJ E PARE.

Kur u rrita pak, nëna ime pasi
përfundonte punët e shtëpisë, shkonte te lumi që gjendej afër shtëpisë,
duke shpresuar se do të zinte
ndonjë peshk, që unë të kisha ushqim të shëndetshëm dhe të zhvillohesha
sikur fëmijët tjerë. Me një rast, falënderoj Allahun, arriti t'i zë dy
peshqi. Nxitoi në shtëpi dhe i përgatiti dy peshqit dhe i vendosi para
meje. Duke parë se unë me shije e

ngrëna peshkun tim, ajo vendosi edhe peshkun e saj në pjatën time duke
thënë: "Biri im, ja edhe këtë peshk timin, sepse ti e di që unë nuk e
dua peshkun"... KJO ISHTE GENJESHTRA E SAJ E DYTE.

Koha
kalonte dhe erdhi momenti që unë të hyja në shkollë. Meqë nuk kishim
pasuri që unë të shkollohem, nëna hyri si shitëse te një tregtar i
pasur. Një natë të ftohtë dhe me shi, nëna u vonua më tepër
në punë. I brengosur dola nga shtëpia ta kërkoja. E vërejta duke ardhur
me një torbë të rëndë të rrobave në dorë. E thirra: "Nënë, eja në
shtëpi, është vonë dhe ftohtë." Ajo buzëqeshi dhe tha: "Biri im, unë nuk
jam e lodhur"... KJO ISHTE GENJESHTRA E SAJ E TRETE.

Erdhi
koha e provimeve të shkollës. Edhe pse ishte vapë e madhe, ajo dëshiroi
të vinte me mua në shkollë. Dielli përcëllonte tokën, ndërsa sipërfaqja
e rërës avullonte
nga nxehtësia. Hyra në shkollë, ndërsa ajo mbeti duke pritur në oborrin e
shkollës. Kur përfunduan provimet, dola nga shkolla e ajo më priti me
përqafim amënor, mbushur me dashuri dhe mëshirë. Në dorë mbante një lëng të ftohtë që e kishte
blerë për mua. Kur fillova ta pija, e ktheva kokën dhe vërejta atë, nga
balli i saj rridhnin pika djerse. Ia ofrova gotën duke thënë: "Nënë, pi
edhe ti pak", ndërsa ajo tha: "Biri im, vetëm ti pije, unë nuk kam
etje"... KJO ISHTE GENJESHTRA E SAJ E KATERT.

Pas vdekjes së babait tim, nëna jetoi një jetë të vështirë si e
vejë. Mbi supet e saj mbajti tërë përgjegjësinë për udhëheqjen e
shtëpisë,
thjeshtë duhej të kujdesej për çdo gjë. Jeta ishte vështirësuar, dhe
shumë shpesh ishim të uritur. Pranë shtëpisë sonë jetonte xhaxhai im,
njeri i mirë, shpesh na sillte ushqim, por edhe ai ishte i varfër.
Fqinjët kur panë që gjendja jonë ishte e

papërballueshme,
këshilluan nënën, e cila ishte ende e re, të martohej për dikë që do ta
ndihmonte. Mirëpo, nëna ime refuzoi këtë këshillë duke thënë: "Unë nuk
kam nevojë për dashuri"... KJO ISHTE GENJESHTRA E SAJ E PESTE.

Pasi
përfundova fakultetin, hyra në një punë me pagë të mirë në një firmë
dhe vendosa ta marr përsipër kujdesin e shtëpisë. Meqë shëndeti i nënës
ishte dobësuar, nuk mund të punonte si shitëse rrobash, filloi të shesë
perime në treg. Kur nuk mundi më tej të punonte,
unë ndava pjesën nga paga ime dhe ia dhashë asaj, ndërsa ajo i refuzoi
duke thënë: "Biri im, ruaji të hollat, unë kam mjaft për vete"... KJO ISHTE GENJESHTRA E SAJ E GJASHTE.

Vazhdova shkollimin e mëtejmë dhe shumë shpejtë u bëra magjistër.
Paga ime u rrit edhe më shumë. Firma gjermane më ofroi një punë të mirë
në Gjermani. U gëzova pa masë dhe fillova të ëndërroja për jetën e re të
lumtur. E ftova nënën të vinte të jetojë me mua, por ajo refuzoi duke
më thënë: "Biri im, unë nuk jam mësuar me jetë luksoze"... KJO ISHTE
GENJESHTRA E SAJ E SHTATE.

Koha kalonte, nëna ishte plakur dhe
shumë shpejtë u sëmur nga karcinomi malinj. Në ato momente në mes meje
dhe nënës sime të dashur ishin shumë shtete. I nevojitej
përkujdesja e dikujt. I lashë të gjitha dhe u ktheva në shtëpi. Nënën e
gjeta në shtrat. Kur më pa, u mundua të buzëqesh. Zemra m'u copëtua,
sepse ishte e molisur. Nuk ishte më ajo nëna që e kam njohur... Lotët më
shkonin rrëke nëpër fytyrën time, por edhe tani ajo u mundua të më
ngushëllojë duke thënë: "Biri im, mos qaj, unë nuk kam

dhembje!"... KJO ISHTE GENJESHTRA E SAJ E TETE.

Pasi që tha këto fjalë, mbylli sytë dhe më nuk i hapi kurrë.

Secili
që kënaqet me begatinë e prindërve të gjallë, u këshilloj: Ruani këtë
begati para se të pikëlloheni për humbjen e saj. Secilit që ka humbur
nënën e tij të dashur, e këshilloj:Gjithmonë kujto se sa ka sakrifikuar
ajo për ty. Lute ZOTIN që ta falë dhe ta mëshirojë...
E morra diku dhe me beri shume pershtypje....

nga **Malsori** Sun 6 Jan 2013 - 20:34

Letër nga nëna

Biri im i dashur ,
Lajmërohem nga larg , në këtë shtëpi të zymtë ku më le pa mëshirë…
U mundova ta ndal vetën e të mos shkruaj , por nuk munda dot pa t’i thënë disa fjalë…

Biri im , ndoshta ke harruar trokitjen e djepit deri sa te përkundja ,
por ndoshta nuk e mban mend sepse ishe i zënë duke dëgjuar melodinë e
zërit tim që lutej për ty të bëhesha pasha i vendit !
Biri im ,
ndoshta ke harruar ke harruar edhe ato ditë kur zgjoheshe herët me të
gjitha të mirat e botës para vetës , por ndoshta nuk e dije se nga
vijnin ato nga se ti ishe në gjumë duke shijuar ëndrrat fëmijërore .
Biri im , ndoshta i ke harruar netët e gjata kur ishe i sëmurë e
kishe temperaturë , por ndoshta nuk e mban mend se loti im që buronte
nga zemra binte në fytyrën tënde , e shuante at sëmundje që të kishte
kapluar.
Biri im , çfarë ndodhi që më harrove kështu , mos
përnjëherë u shndërrova në një njeri tjetër e të dukem sikur personazhet
njerka të përrallave që t’i tregoja deri sa të zinte gjumi.
Biri im
, që kur u përshëndetëm me at shikim të ftohtë e at duar shtrëngim të
fundit , ende nuk i kam pastruar duart nga se në çdo hap , deri në
fundin e jetës të jetoj me aromën tënde.
Biri im , ti je pjesa kyçe e
zemrës time , ndoshta këto janë fjalët e fundit që të drejtohem , e
ndoshta edhe do ta prish rehatinë në shtëpinë tënde , atje ku je me të
dashurit e tu . Por mos harro asnjëherë biri im , se diku në këtë botë
një zemër rrah duke përmendur emrin tënd e mos harro që të dua më shumë
se çdo kënd , e të uroj jetë të lumtur e lutem të mos përsëritet
historia ime tek ti , sepse edhe nga varri përsëri do të lotoj për birin
tim të vetëm...

Me mall për të parë fytyrën tënde
Nëna jote nga shtëpia e harruar e pleqve !

nga Ariel Sun 6 Jan 2013 - 20:45

Lexova shkrimin me siper te Malsorit....me preku shume.
Gjithashtu edhe shkrimi i Netes.

nga Єямєℓiиdå Sun 6 Jan 2013 - 23:33

Kur ju duhesh, edhe në terr të shohin ... Kur nuk ju duhesh, as në dritë nuk të njohin.

nga **Maksi** Sun 6 Jan 2013 - 23:44

Nje student hedh nje monedhe dhe thote:

Nqs bie kok do fle

Nqs bie pil do shoh nje film..

Nqs bie drejt do degjoj muzike...

Nqs rri ne ajer,do mesoj..

nga **Neta E** Sun 6 Jan 2013 - 23:59

Do te deshiroja vetem 3 min qetesi, ku te ishte hena une dhe t'i. Por nuk do te me mjaftonte vetme qetesia, ne perjetesi une t'i dhe dashuria..

nga **WebMaster** Mon 7 Jan 2013 - 0:05

Diku lexova nje mp kujtojne gjithmon se tani un do ju besoj pffffffffffffffff

nga **Maksi** Mon 7 Jan 2013 - 0:06

lexova nje pm dhe bera ate qe duhej

nga **WebMaster** Mon 7 Jan 2013 - 0:14

Mos qaj nese dikush te ka lenduar,
por qesh se ke hequr qafe dike qe s'te ka vleresuar.
Mos qaj nese ditet perfekte nuk i ke,
por qesh se qielli pas 1 stuhie nuk ka me re.
Mos qaj nese shoqeria ndonjehere te le ne balte,
por qesh se te gjithe bejme gabime, njerez perfekte nuk ka.
Mos qaj nese Zoti ndonjehere lutjet e tua s'i degjon,
por qesh se bota eshte me rrota...kete te gjithe e thone.
Thone se eshte dhimbje kur te mer malli per buzeqeshjen e dikujt, por eshte tragjedi kur dikush mundohet ate buzeqeshje ta ndali…Vazhdo te buzeqeshesh ashtu sic ti di...
mendo se sot vetem vetja ka rendesi…….

nga Sponsored content