Dashuris se Pamundur(Te dua)......

First topic message reminder :

Nen heshtjen e nates per ty po mendoj
jan ca fjal shpirti qe ne ket flet per ty po i shkroj
kurr ne mendje sme kishte shkuar
se me ty do te isha e dashuruar
un te dua ty..me gjith shpirt te dashuroj
te dua aq shum saqe edhe ne enderra te kerkoj
e di se nuk jam poete e as qe e hiqem si e till
por je ti arsyeja qe kto vargje per ty i shkruaj
je ti arsyeja qe i hedh fjalet ne leter pasi skam guxim te te them"Te dua edhe ne zemer te ruaj"
e di se nuk jam un vajza e enderrave te tua
e di se ti as qe don tja dish per mua
e di se jan shpresa te kota qe un per ty po i mbaj
e mbaj veten kot te fort se ne mbrembje per ty cdo nat per ty qaj
e di se ti sme do...edhe per dhimbjen e shpirtit tim ty ste ve faj
esht e kot qe per ty mbaj shpresa
e kot qe un per dashurin tende shpresoj
e kot pasi djali qe un dua ai nje dit do tme dashuroj(tpanjohurit)

''Pres te ma kthesh Pranveren'' Ishe pranë zogut të artë të këngës,por këngën e tij nuk arrite ta ndëgjosh dot!! Loti i Dashurisë u bë gur i heshtjes mortore. Ike larg i ndërrove stinet,i ndërrove motet,e ndale qeshjen,nuk mendove spak që lëndove një zemër që Të Don!!! Hyre në kthetrat e së panjohurës,në botën e lakmisë dhe të ferrit,por Dashurinë e vrave!! Zemra rrah atje ku ishe në zjarrin e Dashurisë verbuese,ku dhembja s'kishte vënd,e jeta ishte e mbushur me qeshje! Sikur kaltërsia qiellore t'a errësoi mendjen,t'i verboi sytë e shkruar e të dergoi ne një vënd të huaj,ku zogjtë e gjakut tënd jane të vrarë...!! Drithërima të lehta më përshkojnë trupin,kur nga të tjerët pa dashje e ndëgjoj emrin tënd dhe sikur c'do shkronjë e emrit tënd ngulitet thellë në zemrën time!!! Ndiej se pranvera s'do të trokas në portën time të mbyllur nga ikja jote në bregun e harreses!!! Në zemren time të mbytur nga dhembja e vetmisë,pranvera do të venitet ende pa arritur...! E ty, kush do të t'i tregojë lulet e para të stinës së Dashurisë??!!! Unë zogu i plagosur prapë mundohem t'a vazhdoj këngën e ndërprerë me shpresë se do të bie në veshin tënd,me shpresë se do të ma kthesh lumturinë që dikurë ti ma more,me shpresë se do ta kuptosh të vërtetën e syve të venitur nga malli,me shpresë se do të ma largosh këtë dhimbje nga zemra ime e pafajshme që vuan per tyy!! Unë prap ''Press të ma kthesh pranveren e rrembyer nga duart e të më thuash ''Më Fal''.....

-Je ne vete? Sa here e pesuam?
Mundohu te njohesh njeriun ne rradhe te pare , e pastaj dashuroje por dashuroje siq e kupton.Mos e dashuro si te thone tjeret!
Mos i interpreto veprimet e atij vetem me syte e botes tende, mos i jep nje problemi vetem zgjidhjen qe te kenaq ty , vetem interpretimin qe te pelqen ty, vetem justifikimin qe te ben ty te ndihesh me rehat. Mundohu te pranosh qe ai qe ke perballe eshte tjeter njeri , ne fund te fundit , dhe jo pjese e pandare e jotja , jo loder qe mund ta telekomandosh si te duash. Jo plasteline qe mund ta ndryshosh si te duash. Eshte njeri dhe ai nga mishi dhe shpirti jo nga qeliku...
Nese je gati te sakrifikosh dicka dhe mos prit qe vetem pala tjeter te jape "prova" ne kete rast ajo shoqeria e ngushte. Sepse ne fund te fundit fjala "Une" eshte fjala me e perdorur nga çdo njeri jo vetem nga ti. Dhe ne fund ki parasysh qe cdo gje e tepert te lodh e te bezdis...cdo gje..edhe "perkujdesja" e tepert . Nuk eshte e thjeshte , aspak. Eshte art me vete relata me nje njeri tjeter , eshte shkolle nga e cila secili nxjerr mesimet e veta. Reagimet e veta per cdo experience te kaluar , qofshin ato edhe te gabuara ne syte e te tjereve. Te ish aq e thjeshte bota do ish mbushur vetem me histori te "Bukura". Po ja qe nuk eshte ashtu ...
Ku jemi tash ne?
I lejonim shoqerin tone te “Nderuar’ te shijonin xhelozit e tyre jonjerzore. Ndersa tek ne cka ishin ata? Çfare nuk bene qe te na gjunjezonin, por ne beme gabimin te na tejkalonin ata qe ti dhe une I quanim miq. Asnje kenge me qe flet per nje çift te dashuruar, per vete misterin dhe dallget e tua si te vijne kah fryen era.Nuk ndjehesh se ke humbur kuptimin tend, se veteqellimi yt humbi bashke me ate “momentin e qastit”? Si do te dukej ne qofte se aspak nuk te deshperon ky fakt? Apo je vertet “krijese superiore” qe te bene te neveritet gjithçka? Po eshte per t’u çmendur. Sa me teper e mendoj, aq me teper dua te godas koken time sa e zbrazur paska qene...
Te them dhe diçka? Preferoj qetesine e tanishme. Vetmia e dashur, eshte lluksi me i madh kur ajo qe te rrethone, te bene te mallkosh oret qe kalon.
Mos kujto se je e vetmja. Nuk te mjaftuan nxehtesit e brendise se zemres sime ngase nuk i njohe kurr ato....!?
Nuk te kujtohet apo ben sikur nuk kupton? Per te ardhur keq, nuk eshte? Te kesh fatin ne duart e tua dhe te zgjedhesh katastrofen time si ja arrite kete se kuptoj dot?!
Pse keshtu duhej te ndodhte? Sonte enderrat dhe kujtimet per ty i kam ketu grumbulluar ne shpirtin tim ne zemren time te coptuar qe ti e bere te jete keshtu. Mes endrrash qe dikur i pata, qe jeta m'i ka afruar njehere kur isha me ty, e ndjej veten te deshiruar per pak çaste, e per pak ngrotesi, e per shume dashuri, tani ne zemren time mbreteron acari qe me ngriu zemren, e beri akulle! Sonte shoh nje dore qe s'me bindet me te shkruaj sms ose te therras, shoh dy sy qe te kerkojne por ste shofin dot, e kerkoj nje qe ndoshta s'me perket mua as qe me paska perkitur, ndjej jo me dashuri qe me perbin krejt trupin dhe pastaj shpirtin, mendimin, gjakun, nervat dhe çdo qelize te qenies time. Ti ndoshta imagjinon çdo te thote te duash dikend ne heshtje, ne kete largesi te mallkuar, te mendosh dhe te kalosh ditet pergjysem.
Te jetosh çdo çast kur nje pjese e qenies tende jeton larg dhe aq me keqe kur e di qe s'te perket aspak. E ç'rendesi ka per mua, veç ekzistences tende tani si person fizik? Ohhh... ZOT SI NUK ERDHE TE MA MARRESH KETE SHPIRT QE TE MOS VUAJ ME? Ç'ti bej zemres qe brenda saj qendron vetem ti? Ti qe je e vetmja rrenje e mbijeteses se saj! Ç'ti bej syve qe ndjejne malle e duan te te shohin dhe derdhin vetem lote pa ndale!Lamtumire!
Dhe nese kam lene diçka tek ti, nje ndjenje te vogel dashurie apo respekti, te lutem mbroje, mos e fshij nga kujtesa jote! Une do te dua deri ne perjetesi vetem ty dhe kete fjale do e mbylli brenda ne shpirtin tim dhe kurre s'do ta tradhetoj veten time. Nese do te me marre malli per ty do ta gjej, ta shuaj ne skutat e kujtimeve te mia qe i ruaj te pastra. :mendoj: :mendoj

Te dua,
me fjalet me te embla te zemres
shpirtit tim te lenduar
pikellim,dhe vuajtje te pafund
brenda zemres sime.
Me lot te pandale ne syte e mi
e te permalluar per nje dashurin tuaj,
dora ime kurr nuk do te ndjej lodhje
do te shkruaj per ty,
do te vazhdoj te shkruaj,
do te vazhdoj te dua ,
do te vazhdoj te shpresoj
shpresa kurr nuk vdes.
Ndoshta e kam humbur rrugen time?!
Ndoshta gjindem ne rruge te gabuar?!
Zemra me urdheron rruge deri te zemra jote.
Kam nje ndenje deshperimi
ti meriton gezimin,lumturine
nuk e kam lehte ta shkruaj
por me detyron zemra
te nxjerr ate qe e ka ne brendesi te saj.
Kurr nuk do te mundem tia fal vetesku une gabova me ty?
mallkuar qofte ajo dite
ajo pije mbi detin e kaltert.
Pse u lendove?
apo isha vertet i denuar nga zoti
arsyen e ketij denimi asnjehere nuk e kuptova.
Tash vazhdoj te qaj
Te dashurova me shpirt
me te paster,
vetem zoti mund te dije
ku perfundon rruga e loteve te mi
vuajtjet te mia
kam besim tek zoti
i bindur se do te me ndihmoj,
pa dashjen e tij
a nuk do te ishim takuar.Kur njoha ty
jeta ime mori tjeter kahje
dashurine nuk e kisha obligim
ajo te ndjeu ty.
Valle une nuk e meritoj dashurine tende?
Nuk jam fajtor pse te dua
po jetoj me plage ne .
Me fal!
Nese ke ndenja dhe
kupto te verteten
mos me urrej ,
Do te vije nje dite
do te kuptosh te verteten
te kam dashur me gjith
atehere do te jete shum vone ,
do te me kerkosh
nuk do te me gjesh askund,do te gjesh vetem varrin tim.
Ne zemren tende
mbeta si nje dore lypsi
qe troket pa ndale
kerkon pak meshire,
Ke pak meshire per mua jeta ime?
Po zhdukem
Keshtu me the
Ti gezoje lumturine,
Ku eshte ajo lumturi?

Jam e ulur sot ketu.E ulur mes shume njerezve.Jane nga kombesi nga me te ndryshmet.
Jashte bie shi.Gjithmone e kam urryer shiun.Me sjell gjume.Me ben melankolike.Por dhe lageshtia te bezdis shume.E c'mund te bej ?
E shoh.Merzitem.Me merr malli per ditet e bukura.Gjithmone duhen ato gjera QE S'I KEMI.Ashtu sic te dua ty ! Te dua ??? JOOO...Te doja.....shume.....
Je dicka qe s'do e kem,por qe s'me vjen keq...Keto flasin e flasin pa pushim.Dhe mua me flihet.Me flihet shume.E adhuroj gjumin.Atje humb.....nuk mendon,nuk flet,
nuk lodhesh,nuk vuan e nuk gezon.Atje une iki ku me do zemra duke harruar realitetin e perditshem.Atje une vij tek ty sa here qe dua.Atje te kam prane si engjell,e jo si dreq qe je.E pas kaq kohesh une qe mendoj per ty.Me keq akoma,une qe i shkruaj ato qe mendoj.OK.Zysha vazhdon shkruan ne derrase.nga nje ane kam nje latin dhe nga ana tjeter nje indiane.f**k ca !>> Une vazhdoj shkruaj qe gjumi mos me marri.,qe te vazhdoj te ndjek zyshen.....qe te mos shoh shiun,qe te mos mendoj per ty dreqi ta haje......nuk mundem.....je nje semundje qe me persekuton prej vitesh.Me ke marre frymen ,shpirtin.Sa here te urrej...Sa here me mungon....Sa here me vjen t'i harroj te gjitha dhe te jem me ty.Sa here e kuptoj sa e cmendur eshte kjo ide e tille !Sa here qaj me lot cdo fjale qe me ke thene....e me se fundi : ""Vetem po s'e pashe dhe 1 here fytyren tende po mbaje mend cdo te bej ????"" E c'do me besh ???? Do kerkosh t'me takosh,te jesh me mua si dikur.Do mundohesh t'me mashtrosh e te me besh per vete.Do me thuash se ti me ndjen dhe se une te kam muguar.Dhe sa here qe s'te ka ecur ke bere si i merzitur,si nevrik e serioz.Ti...ti qe me beje dikur te qeshja pa fund.......Cdo fytyre qe ti i vesh vetes une e njoh.Une te njoh teper.Me ty s'mund te ulesh as ne nje lokal vetem se ti behesh i dhunshem.Se ti ben cdo gje per t'i arritur ato qe do.Se une jam nga ato gjera qe ti i ke dashur por s'ke ditur t'i mbash.Se ora kalon dhe une vazhdoj shkruaj per ty ... E cfare per ty ??? Ti je harruar ( me duhet t'ia them vetes kete) . Vazhdoj marr dhe shenime, vazhdoj shkruaj dhe ketu,,,,jam corap fare dhe me flihet......Shkruaj qe te me kaloje koha,qe te mos mendoj per gjerat qe s'duhet.....qe te mos merzitem dhe ti mbaj lotet qe me jane mbledhur ne gryke.....Shkruaj jo si shkrimtare por si studente e lodhur.Nga shkolla,puna,dashuria,e lodhur nga lufta e perditshme me veten,shendetin moral e psiqik.Duke te kujtuar e harruar ty.Duke u munduar te mos shkel mbi derrasa te kalbura,duke u munduar te behem vertete dikush.Kaq e veshtire ka qene gjithmone ??? Mjere paraardhesit....lum pasardhesit.....
Dhe shiu s'pushon.dhe kjo qe vazhdon flet .... Sot jam per gjume e jo per mesim.Sot jam per ne parajse,per paqe e qetesi.....e jo per ketu....jo per kete qe vazhdon te flasi papushim.....ufffa......jo per shiun qe s'pushon( m'i prishi floket qe me zor i drejtova qe ne pike te mengjesit)....jo per imazhin tend qe me ndjek.......jo per mallin ne ....jo me syte nga tel.....Sot jam per diku tjeter........! Eh boll tani.Tani kam pushim. konfuz konfuz

Zemer edhe pak dite na kane mbetur qe te jemi bashke, sa shpejt kaluan keto dite ,sa shume do doja te te kisha gjithmon prane meje.
Ndjej sikur nje pjese e trupit tim po shkon si njeriu pa sy ashtu ndjehem edhe une kur larg te kam ty,por do mundohem te mos merzitem shum mgjths e kam pak te veshtire ,sepse TE DUA, se je pjese e jetes time e zemres time e gjithckaje qe ekziston ne mua,
Fjala te dua eshte pak sepse dashuria Qe ndjej per ty nuk ka kufi:....

Vetëm ty të dua,me dashuri dhe sinqeritet sonte do të
shkruaj këtë letër për ty,ty që zemrën ma
rëmbeve,ty që ma ndryshove jetën time,ty që të
dua dhe do të duapër tër jetën.
Ndoshta me
këto fjalë nuk dot mjafton që të tregoj se të
dua,edhe psepër ty po vuajaq shum, sa që edhe letra
është duke ikur nga lotët e mi,dhe shpresoj që
një dit të vish dhe tmi fshish ti kta lot që rjedhin
vetëm e vetëm për ty.Edhe sa duhet të pres që
ti tma falësh dashurin tënde,pa të cilën nuk mund
të jetoj, edhe sa duhet të pres që ti tmë thuash
të dua,jeta është e vështir,por edhe e bukur,por
sikur të jesh ti pran meje,ajo do të ishte si njëpallat
dashurie,në të cilin dot jetonim vetëm ne të dy,si
dy lule të posaqelura,si dy zogj duke fluturuar,si dy dashnor
t'vërtet,un jetoj vetëm për ty,dhe nuk dua që
t'shoh me tjetrin.
Zemër vetëm ty të dua, po ti a më don.

Shpirt dje me rreke,
e zemren pezull perseri ne duar po ma mban...
Mi the fjalet aq ashper sa drodhen trupin fort ... e buza do te puthi e syte ti ngul ashtu mbi syte e tu.....
a do ta kuptosh te shkreten jete e ndoshta ta kuptosh veten aty brenda se si jemi gatuar ne rreshtat e egersires,
ne rreshtat e nje dashurie.............
ne rreshtat e asaj dashurie te cmendur ..
te lenduar ne cerrjet e gjembave te nje trendafili....
do ta kuptosh se rruga ime eshte e gjate te takohet perseri me tenden??
............do ta kuptosh se eshte e gjate e plot lendim...................
.....kuptoje vetem nje here se dhe frike kur te kem do ti shtrengoj buzet fort e syte do ti mbyll ashtu ne erresire....
do mendoj per te kaluaren me ty te embel............
do mendoj se sa shume te dua .... sa shume te dua ne kete bote......
do mendoj se dhe pak do jem me tyyyyyyyyyyyy
do mendoj se sa te bukura jane gjerat kur jam prane teje...........
do mendoj se sa shume kam qare per ty
do mendoj se gjithcka e ka nje te keqe e nje e keqe e ka nje te mire..............
do mendoj se sa e bukur eshte jeta.. kur ne te ben pjese ti.....

Re: "Nje leter per ty "
nga Zebra prej Sat Aug 29, 2009 2:24 pm

me vret largesia jote.... tregoj gjendjen time
shpirterore....jo per fajin tend,per faj te dashurise.Nuk ndjej me
ekzistencen time ne kete bote sepse nuk je prane meje....Je shume
larg,saqe zemra po vuan shume mungesen tende,dhe therret emrin tend ne
cdo moment .Ne ke cast qe po te shkruaj po dridhem,po nxjerr lote nga
trishtimi i mungeses tende.....Nje trishtim i mallkuar qe me ndjek ne
cdo moment..Kudo qe shkoj kam imazhin tend me vete,sepse mendja te ka
pikturuar ty.Sa me mungon....Sa po vuaj nga largesia jote.Te lutem
rikthehu,mos me le ne vetmi,mos e ler zemren time te cmendet.Me ka
marre malli per ty ....te ndjej fryemarrjen tende,dhe te shikoj perseri
syt e tu... te kuptosh dhimbjen time dhe vuajtjen nga ikja jote.... Cdo
nat shikoj yjet dhe yllin me te shndrishem kam vene emrin tend dhe aty
brenda yllit kam ruajtur kujtimet qe kam per ty....Cdo nate sa here te
shikoj ate yll te bukur do me kujtohesh TI

Sa bukur kur ti je
prane meje, kaq i paarritshem, i pazevendesueshem! Sa emocion kur me
sheh ne sy edhe pse buzet nuk flasin une e kuptoj qe ne ate shikim ka
deshire, dashuri, ndjenje, mall!
Shpirt! Me dritheron kur me prek aq
embel me duart e tua, aty eshte fillimi i botes se pafund, ne ate cast
gjithcka nuk ekziston me, vetem une dhe ti ne qiellin e shtate! Oh
ti me puth si engjell!

Zemer dua te te them se cdo gje
merr forme kur ti je prane meje, dua te te them sa i rendesishem je per
mua, i nevojshem ne jeten time, i domosdoshem per shpirtin tim!
Ah... sa shume gjera me duhet te te them por e di qe as lapsi as letra nuk do mjaftonin!
Shpirt! Zemer! Yll! Diell qe me ndricon! Ajer qe mame! Ti me jep jete! Me mbush me Gjithesi! Thesari im! TE DUA!

Ta ruash shoqerine, duhet sakrifice, ta ruash kohen me ndokend, duhet
sakrifice, te ruash nje pjese te jetes, duhet sakrifice. Nuk e dij se
c’duhet te bej qe te te ruaj ty??
Une sot, te dhash nje pjese te jetes sime, te dhash pjesen me te bukur te
jetes sime, te dhash pjesen qe askujt nuk i kam dhene gjer sot, te dhash
pjesen e jetes qe s’dij a mund ndonjehere t’i jap ndokujt apo jo.. Pa me
thuaj, c’duhet te te jap qe te ruaj miqesine me ty, c’duhet te bej qe te
forcoj miqesine me ty, c’duhet te bej??
r ty…Shpesh po ndalem dhe po pyes veten: ku isha me heret??? Pse nuk te takova me
heret? Pse nuk te shkruajta me heret? Une shpesh po pyes veten, dhe
pergjigjen s’e kam dot si per shume pyetje te tjera… Une vec pyes veten dhe
buzeqesh…dhe sahere qe buzeqesh me kujtohesh ti dashuria ime e nderuar.
qudi, sot te thash se une nuk ndjej me asgje. E vertete eshte… une gjer sot
nuk kam ndjere asgje… nuk e dij se cka ishte te ndjesh… por sot… ti fillove
te me kalitesh ndjenjat. Ti fillove te me gjallerosh mik. Ti sot, fillove
t’i japesh kuptim jetes sime. Ti fillove te me plotesosh. Sa bosh paskan
qene sendet rreth meje, sa te zbrazeta paskan qene, sa pa emer paskan qene.
Sot, ti u dhave emer te gjithave, sendeve, po edhe mua me dhave emrin qe
kam. Ti me bere rob dhe mbret te ndjenjave qe moti kohe kishin qene te mbyllura ne thellesine e asaj qe te gjithe e quajn …e qe une s’po dij
me si ta quaj. Ti, dashuria ime, me gjallerove.
Ty, te dergoi Zoti ke une, te me gjallerosh, te me japesh ate qe te
tjeret i thone kuptim, te me ngjallesh ate qe te tjeret i thone ndjenje, te
me ngjallesh ate qe i thone kujdes, ate qe i thone jete, asaj qe i thone
gjithcka tjeter e vec dashuri jo.. Ndoshta do thuash se jam i
marre, edhe kete e kam te qarte, por mos u ngut te lutem… para se te me
shkruash, apo ndoshta fare nuk me shkruan, te lutem, e lexo mire, dhe krenohu
per kete qe po e them…krenohu, se sot, ti e bere nje njeri te ndjehet i
gjalle. Sot ti e bere nje njeri te kuptoje se c’eshte koha, c’eshte jeta dhe
c’eshte ajo qe te gjithe i thone dashuri po vec une nuk i them ashtu, se ajo
eshte me teper se aq, ajo eshte me teper se nje shprese, ajo eshte me teper
se nje meshire, ajo eshte me teper se besim…ajo eshte vet jeta…
Po te shkruaj si ZEMRUSHJA, dhe te lus te me kuptosh si ZEMRUSHJA. Me kupto tamam ashtu
si duhet, me quaj te marre, me quaj naiv, me quaj c’te duash…vec mos me quaj
te huaj. Me mbaj per mik tendin deri atehere kur mendon ti se eshte mjaft… e
nese te bezdisem, ma thuaj lirisht…do hesht, une do hesht…por eshte keq, se
une s’dij te hesht si vdekja, une s’dij te hesht si heshtja…une dij te flas
dhe dij te shkruaj…une qe sot, dij te ndjej dhe dij te te them si ate
qe ndjej. Dhe te betohem ne shpirtin qe mbaj, ti me je e vecante, dhe
per ty ngritem dhe ne shenje respekti te perulem.Mos te zgjatem shume…

Rri ulur pran dritares ,jasht filloi te bjer shi ,kam menduar shum per ty keto dit mund te then se me mungon shum .sa shum mendime me vijn ne kok dhe sille rrotull eshte kujtimi yt shpesh me duket se do te hysh ne der me buzqeshjen tende si te mos kishe ikur kurr . e di mir nje gje faji dhe pendimi me ndjekin . Perse ... perse nuk te thash sa shum te doja?
Sot je shum larg meje, deshiroj shum te merrja doren tende dhe te ulesha bashk me ty ,pa then asnje fjal me goj dhe te te thosha gjithcka me . Ne fakt , me jep ankth kjo largesi dhe po te mundja ne ket moment do te isha ne krahun tend ,te te thosha se je shum e nendeshishme per mu dhe te adhuroj se tepermi . Edi se pse nuk te kam than asnjehere ? pergjigja eshte e thjsht ,sepse mendoj se fjalet ishin teper . Po vuaj shum qe nga ikja jote , me dhemb ne shpirt qe nuk jam afer teje ,sepse sepse nuk te thash kurr at se sa te doja , prandaj edhe sot po e shkruaj ket leter .
Kam nevoj te qaj , te shfryhem njeher e pergjithmon . sepse ,ne qoftse vazhdoj para tjeterve te dukem se jam mir ,se asgje nuk me poepukon trishtimin qe ma le ti , do tme shkatrroj qdo dit e me shum .pse nuk kthehesh tash ??? kam nevoj per ty .. do te isha shum i lumtur po te shihja perdit parasqyrimin tim ne syt e tu , te degjoja zerin tend teksa shqipton emrin tim , te thithja ajrin qe thit ti dhe vetem me keto do te ndihesha dhe do te siguroja qe do te ndihesha i lumtur . Ne qoft se lexon ket leter , do ta shohesh se qdo fjal e shkruar ne te eshte nje lot dhe frymarrje dashurie per ty . edhe pse kam nje bindje se ndoshta keta rreshta ske per ti lexuar kurr .Sa mir do te ishte sikur ta kisha shkruar me par ket leter , sepse nuk do te ikja kurr pa e ditur sa te doja

Kam filluar te mbrohem prej teje me harresa te shkurtra qe provoj t'i perseris shpesh: me largim te detyruar prej teje,por prape s'eshte mbrojtje e sigurte.
Kujtesa ime vazhdon te punoje e plot per ty, ne pavetedijen time.Gjithe cfare ka ndodhur ngjan me nje parahistori.Historia sapo ka filluar.Ka mbetur tek une vec "na ishte njehere".Tani jam vetem.E tashmja ngrihet ende mbi kujtimet-castet qe mbeten te perjetshem.
Ky eshte nje mjerim qe s'kam deshire ta shkul prej te tashmes sepse me lidh me kohen kur une kam jetuar vertet. Po sa do zgjase kjo e tashme?. Si te gjitha gjerat e perkohshme.



Pasioni per te me ka mbetur si nje fryt i thare ne dege. Duhet te pres sa te rrezohet qe te mund ta ruaj ose flak diku. Po pres pranveren, te shartoj sythat qe te mund te qelin serish.


Kam nevoj qe t'i sheroj ndjenjat e plagosura prej idese se refuzimit. Duhet t'i rimekemb. Asgje s'eshte per t'u hedhur edhe pse konsumohet.
Me duhet t'i mbledh copat, t'i shfrytezoj per energji te reja, per te vazhduar jeten pa ty.

Ishte nje kohe qe nuk e njihja forcen ne dashuri. Erdhi nje kohe qe e besova. Tani ajo ka mbetur nje iluzion. Dashuria qenka nje levizje e perkoheshme.

Po degjoj musike....po mendoj...dhe dita dites po kuptoj c'eshte dashuria....Ngrihem ne mengjes...e pergjumesh dhe te mendoj ty i dashur emrin tende them...dhe se sa shum te dua...veshur kam bluzen tende te bardhe me porfumin tend...dhe me dalin dy pika lot...se prane nuk te kam...te ledhatoje te puthe...dhe te zgjoj me nje puthje...aq shum me mugon...dhe i them vetes duhet te kem fuqi te eci per para te duroj dhe te pres...ngrihem nga krevati.. laje syte dhe dal ne dirtare dhe them me vete iku dhe kjo nate avash avash po ikin te gjitha natet deri sa te kem ty prane...ne syte e mi ne zemren time ka mall per ty i dashur...dhe keshtu nis dita e re ne vetemi ne merzitje...ne mendime me lot dhe me nje dashuri te madhe qe ndjej ne zemres....dhe qe dita dites shtohet me shume...ja po iken dhe kjo dite dhe pak ore dielli do te perendoje....dhe do dali hena me yje....dhe ti je nje yll qe ndrico ne mes te nates ne qiell qe un e shikoj cdo nate para se te bi ne gjum...dhe i them henes mos beje ta humbas kete dashuri po te shtohet me shum...sepse e dua me gjithe ....duhet durim per te ecur perpara te dua shum

une nuk te kam pyt se kush ishe po kush je nuk dua ta di qka kishe veq qka ke te kaluaren harroje erdhi koha me jetu
veq edhe nje gje timen pranoje qe te du tek une hale as nje gje nuka
ndryshu mos i le buzet te ftohen nese nuk vjen tek une do filloj te
ndryshohem mos prit qe te behet neser nese sot nuk pendohesh nesr
dashurin tende do ta merr dikush tjeter te lutem mos me le te pres se
nuk po mendoj qe do behet von per ty po mendoj se une do vdes e ti ket
po e merr si mahi asnjeher nuk te kam genjy per ate qe ndjej per ty a e
di qka esht ajo apo duhet ta tregoj me fjal se me po te shkruaj e
me shpirt per ty po vuaj ke ik edhe me larg per mos tu takuar kush po
te flet per mu eja mos i ndegjo fjalt e tjeter kujt
ska ma keq ska ma zi se mos me te pas ngat mendja kurr sma kish marr se
duroj kaq gjat po na shkon edhe ky muaj qe sjemi pa edhe skemi nejt
bashk buzet qe po digjen si prush dua ti puth perseri si dikur sa her
me merr malli per me te pa me sy dal e shkoj ne vendet qe rrija me
ty…sa i rand qenka ky taki mos me fol me ty o shpirti ime as nje dit
nuk kthehet ne ket jet ti largohesh pa u pershendet a te kujtohet
shpirt takimi par u bashkuam kurr per tmos u ndar ku je tash pse nuk
vjen, u zgjova edhe sot me dhembjen e djeshme zjarri djeg gjithqka e
vet nuk digjet, ende te dua ende shpirti dhemb ende nuk jam pendumthuaj niher si jeton ti pa mu pa me pa me sy e zanin pa ma ndegju nese
ndien diqka ne keta rreshta qe ti shkrova,mendo mir se do me gjesh edhe
mua aty dhe nese nuk me sheh ti mu une te shoh se ftyra jote nuk me
hiqe nga mendja une buzqeshi po kot bushqeja jote me mungon ku je tash
pse nuk vjen po te pres ike per pak dit dhe me thua prit po tlutem se
sa do te zgjat kjo pritje me muaj apo me vite”une po thahem si nje lule
e pa ujitur qdo dit po vyshkem duke te pritur
shkretetir e pafund pa ty me duket jeta qofsh e lumtur mbi vajin
shpirtit time plag e zemres time duke qar une mbeta vdekja mu afru jeta
ska kuptim me per mu

Copez e thyer qe mundohem te arnohem. Te tjere qe thyhen mundohen t'i
ngrene the t'i "njigjisin" copezat e mia, por une vazhdoj te jem e
thyer. "Arni"qe jepni ju s'eshte ngjyra ime .
S'e shikoni qe eshte blu... i kuq... i zi?
...Sot jam nje vazo. Jam qelq pa ngjyre...
Kam shume vizatime te verdha , te kuqe , blu...
Jam nje pikture...Sfondi im eshte gri. Nuk arrij te dal nga ai. Po korniza?! S'e di.
Familja , shoqeria...Nje penel ne nje dore te padukshme.
Sot ngjyrat e mia jane rrjetat e nje merimange. Sdua qe fshesa juaj te
prishe qetesine e ekzistences sime. Pse u dashka qe une te jem karremi
ne rrjeten e merimanges?
A s'mund te jem ajo qe thur rrjeten megjithe brishtesine e saj?
S'dua te ma prishni. Jam une. Eshte jeta ime...
Eshte vjeshte,. Jam gjethja ngjyre kafe qe bie ne trotuarin e ftohte gri. Hapa indiferente ecin...
Mos! Ti po me shkel...Po shkel dashurine me te cilen vjeshta me hodhi
ne hapesirat pa ngjyra. E une perseri jam ngjyre kafe, e verdhe,portokalli...
Jam hija e vetes pas te ciles zvarritem cdo dite. Kam humbur vertet shume...Kam fituar shume perseri.
Gjunjezohem para vetes sime. Jam nje vazo e thyer, rrjeta e merimanges, argjili i papunuar, gjethet ne hapesire...
Jam zogu qe akoma ecen me hapa te pasigurte dhe fluturimi eshte enderr.
Jam brenda dashurise... E di!
Valle copezat e mia a do te me ndihmoni t'i ngjes nje dite, pa i ngjyrosur...

Dy pika loti, me rrodhen nga syte Mbi letren qe po shkruaja, me rane
Thelle me tronditen, ne shpirte Shpejte, nga letra u thane.
Mbi fjalen, ku qe shkruar "Te dua"
Pikat e lotit tim, rane
u treten me bojen e shkruar
Ku nje shenje te vogel, lane.
Pra me boje dhe me lot
Ti shkruajta ty, keto fjale
Nga ketu larg, ku s'te shoh dot
E ku te kujtoj me shume mall.
U bene kohe, qe jam larguar
E ne , vazhdoj te te mbaj
Ndoshta, edhe te kam lenduar
Te lutem, besome se une s'kam faj.
Kur letren, ti ta marresh
Lexoje ne vetmi
Dhe lotet, qe do te derdhesh
Mos te ti shohe, njeri!!!...
Jeten time do e mbyll,
Me dhimbje dhe me brenga,
Kurre mos me harro,
Ke qene gjithmone ne zemren time brenda.
Sa shume kam per te thene,Por fjale nuk gjej dot,
Nuk dua te jetoj me,
Dua te zhdukem nga kjo bote.
Te vdes e te fle e qete,
Ty me mos te te besdis ,
Zemra ime pac fat ne jete,
Rrugen time asnjehere mos e nis.
Ne qofte se te kam merzitur,
Apo te kam lenduar,
Te lutem me fal,
Kurre s'kam dashur per te keq trajtuar.
Kur mos jem me ne kte bote,
Dhe ti kerkon te me flasesh,
Gjithmone do jem afer teje,
Vetem duhet te bertasesh.
Shko dhe mos pyet per mua,
harro qe te desha se me nuk te dua,
ik dhe lej ketu te gjitha kujtimet,
nuk ti jap lotet e as perqafimet.
Nuk ta jap shpirtin se se meritove,
sa me pate ne duar vete me lendove,
nuk ta jap zemren dhe asgje nga une,
ndoshta ndonje tjeter do te fal me shume.Tani shko ndoshta gjen me mir,
si dikur do te jesh i lire,
por kurr me mos gabo,
mos e the nje e cila te do,
mos e zhduk nje ndjenje qe ka lind per ty,
mos lejo te derdhet loti nga nje sy.
Mos i thuaj ste dua asaj qe te do
dhe jeten e huaj kurr mos e trazo.
Shko, ndoshta hjen shpetim,
ndoshta vjen nje tjeter qe ze vendin tim,
ndoshta tek ajo dot perjetosh ndjenjen e dashuris,
ajo do ti jetoj endrrat e mia te ardhmeris.
Shpresen e jetes sime ajo dot mbaj ne gji,
une dot mbaj nje emer, ajo dhe nje femi.
Ajo do te fitoje ty por jo dhe lumturi
se zoti nuk te fali qe te jesh per dy.
E nese do jem tretur e sdo jem askund,
loti im i hershem shpirtin do ta tund,
zeri im i dridhur veshin sdo ta ler te qete,
dhe syt do ti verboj fytyra ime e zbehte

Me pelqen te ndiej frymemarrjen tende te qete dhe trupin tend qe ju jep forma çarçafeve te krevatit tone.

Me pelqen te shtrije doren dhe te leviz kaçurrelat rebele te flokut qe perpiqen te mbulojne fytyren tende te embel.

Te te perkedhel me kujdes faqet me mollzat e gishtave ngadale qe te mos te te prish Gjuminn

Me pelqen te imagjionoj keta sy te thelle blu qe me dashuruan disa kohe
me pare , dhe qe tani pushojne te kenaqur.Keta sy qe ndalojn kohen kur
mbeshteten mbi syte e mi, nderkohe qe duart tona bashkohen dhe bejme qe
gjithçka rrotull nesh te zhduket. Dua qe koha te ndaloje perseri per ne
te dy dhe te harrojme çdo gje qe nuk eshte une dhe ti.

Dua te kthehem e te te them "te dua" dhe qe fjalet e mia te ngelen te shperndara ne ajer, nderkohe qe jemi te kryqezuar.

Dua qe te jesh ne krahun tim , qe syte e mi te mos braktisen nga te
tute dhe te ndiej perkedheljen e bute te duarve te tua. Dua te te
peshperis "te dua", duke ndaluar ne çdo rrokje, duke u kenaqur me çdo
germe, duke intentuar qe çdo tingull te mbushi me dashuri çdo skute te
shpirtit. Dua qe syte e tu te shkelqejne kur te degjojne fjalet e miadhe qe lotet te te rreshkasin lehte neper faqe. Keta lote per te cilet
te premtova qe do ishin gjithe jeten te mite, qe kurre nuk do ti lija
te rridhnin vetem.

Me pelqen te te shikoj kur fle me pelqen shume

Ende nuk e kam të kjartë misterin e quajtur dashuri për ty. Kot jam
perpjekur me orë, me ditë, muaj po bëhen edhe vite dhe ende nuk e di si

mund të dal nga rrjeta e dashurisë me të cilën TI më mbulon. Jeta disa
here më tha : mjaft! TI ishe me e fortë se jeta. Vuajtja më tregoi
pamjen e saj të trishtuar, dhe në sytë e vuajtjes shihja pamjen tënde
prej engjulli. Sa here dhembja më goditi në fytyrë dhe çdo goditje
mbante emrin tënd, unë filloja ti dua ato goditje sepse përplaseshin në
fytyren time, dhe mbetej gjurma e emrit dashuri. Tani kam humbur në mes
vuajtjesh, ankthit, frikës, ëndrrës dhe pritjes. Rruga deri tek ti
është e pakalueshme më thotë bota, e ata nuk e kuptojnë që unë çdo natë
e kaloj me ty, në përqafimin tënd, në gjoksin tënd, me puthjen tënde
hipnoze.

Me thuaj cila je ti që je më e fuqishme se vuajtja, se jeta bile bile edhe më e fuqishme se vdekja që më sillet vërdallë.

Nuk e di, as nuk dua ta di, dua të luaj me vdekjen deri sa të kam ty në perqafim, dashuria ime e ëmbël.

Ishte nje nate e lagesht vjeshte,gjethet e arta zverdheronin neper asfaltet e lagura nga shiu i mbremjes.Ja keshtu ishte ajo nate,as qe e pata menduar qe ne nje atmosfere te tille te lekundet zemra ime.E mendova thjesht,do te jete nje ditelindje si gjithe te tjerat,do kercej, e bej gallate ashtu si perhere.Sapo hyra syte me shkuan ne fytyren tende engjellore.Nuk mundem ti harroj per asnje cast syte e bukur,ata sy qe me skllaveruan me vite te tera.Sa bukur ndriste buzeqeshja ne fytyren tende,sa te mira i kishe gropezat ne faqe.Nuk te njihja e mezi prisja te na prezantonin.Bota mu shfaq me gjith bukurite e saj kur dora ime preku doren tende.Doren e durrsakes bukuroshe,asaj qe ndoshta ndjenjen time per te nuk do ta mbylli as erresira e varrit.Te ndjeva me tere forcen e shpirtit,e kuptova se cfare fshihnin vetullat e vrenjtura.Mjaftoi kaq pak kohe qe une te humbisja toruan,te mbyllesha nen masken e heshtjes.Mjaftoi kaq kohe,qe une te ndiqja me sy cdo veprimin tend.Ndoshta nuk ka bukuri me magjpese te natyres nga floket e tua qe te dredhen mbi supe.Kam zili eren kur ti perkedhel me flladin e saj.Nuk po zgjatem te flase ne detaje per pasojat qe me ndodhen mua,por te siguroj se isha dhe jam i yti me tere qenien time.Ke dicka te vecante ne shikimin tend magjpes,me duket sikur shpaloset kaltersia e detit me ate te qiellit,oh Zot para nje bukurie te tille nuk qendroj dot.Te kujtohet shpirti i vogel kercimi i pare? Si mund te harroj trupin tend te brishte,duart e vogla qe me rrethonin qafen,dhe aromen e flokeve tua qe i adhuroj me shume se cdo gje ne bote.Isha i emocionuar si asnjehere me pare,po kerceja si mos me keq,por qetesohesha kur shikoja buzeqeshjen tende hyjnore qe me inkurajonte,me jepte shprese e me bente te te shterngoja embelsisht belin tend te holle prej zane.Te kujtohet yll i vogel kur dolem nga lokali e ashtu pakuptuar u fshehem prej te tjereve.U mallengjeve me bukurine e gjirokastres nga siper,dhe po flisje ashtu tere hare si femijet e vegjel.Nuk kujtoj me asgje.......... vetem se ndjeva embelsine e buzeve te tua,dridhesha i teri,e nuk ngopesha se shternguari trupin tend te dregjur si lastar.Ajo nate per mua eshte gjithcka,sepse jeta ime mori kuptim kur nder krahe te pushtova ty shpirti vogel.Tashme te kam larg,te kujtoj me mall.Por nuk do te vonoje qe do te kem perseri ne krahe si dikur.Te te perkedhel floket e te te ndjej zemren e vogel kur rreh prane meje.

I dashur ti je ne gjum e un zgjuar ne shtrat duke te shkrua nje leter ty......se ndje mall per ty se me mungon'se dua te shof ata dy sy si kristali qe me japin siguri.
U be kohe qe zemra me rreh per ty aq fort saqe kur buzet e mia therrasin emrin tend zemra me rreh fort.............Je ber pjes e pa ndashme nga un 'e rendesishme me duket sikur ajrin qe thith ma jep ti....Sa cuditshem me duket se si u dashurram ne te dy...sa cuditshem me duket gjithcka vetem qe te dua ty dhe qe me don sme duket e cudtshme sepse zemrat tona rrafin fort per njeri-tjetrin....
Gjithcka e imja ka mar emrin tend..gjithcka qe bej mendoj po sikur te isha me ty ktu..numeroj sec,min,oret deri sa te vish ti ne msn e te bisedojm per gjithcka tonen..e me pas ja nist duke numeruar dit deri sa te vish ti tek un te shohim njeri tjetrin ne sy te me perqafosh fort e te ndihem e sigurt ne krahet e tu...Zemer ndje mall ndje se vuaj per ty gjithcka qe me rrethon me duket pa jet kur ti sje me mua..gjithcka qe bej me duket pa kuptim se sje ti...therras emrin tend me gjith fuqin e shpirtit se te duaaaaaa...Sa her ne dit i themi njeri-tjetrit te dua..sa her ne dit themi te kam nuce ele bul sa her puthim njeri-tjetrin te gjitha i bejm se duam njeri-tjetrin se jemi ber per njeri-tjetrin...sa her premtojm njeri-tjetrin sa e sa her betohemi per dashuri te perjetshem edhe per besnikeri kundrejt njeri-tjetrit,,,gjithcka se e duaaaam shum njeri-tjetrin....
Po e mbyll kte leter duke te then qe syt e mi jan ber si liqen se kan mall per ty duke te then qe te dua shum dhe do te dua gjithmon ty.....

Sa shumë mallë.. sa dëshpërim....sa vuajtje.. sa shumë dashuri ndjej për ty sonte.. në këtë natë i dashuri im... Sonte ëndërrat dhe kujtimet për ty i kam këtu grumbulluar në shpirtin tim në zemrën time të përlotur. Më beso ndihem e vetme në këtë botë të madhe e humbur si një e huaj, ku në errësirën e harruar dhe e hidhur në një qoshe pa skaj.Mes ëndrrash që dikur i pata, që jeta m'i ka afruar njëherë kur isha me ty, e ndjej vetën të dëshiruar për pak çaste, e për pak ngrotësi, e për shumë dashuri, tani në zemrën time mbretëron acari që më ngriu zemrën, e bëri akullë!

Sonte shoh një dorë që s'më bindet, shoh dy sy që të kërkojnë, i dashuri im dhe ndjej një zemër që ndoshta s'më përket mua, ndjej dashuri që më përbin krejt trupin dhe pastaj shpirtin, mendimin, gjakun, nervat dhe çdo qelizë të qenies time. Ti ndoshta imagjinon çdo të thotë të duash dikend në heshtje, në këtë largësi të mallkuar, të mendosh dhe të kalosh ditët përgjysëm.


Të jetosh çdo çast kur një pjesë e qenies tënde jeton larg dhe aq më keqë kur e di që s'të përket aspak. E ç'rëndësi ka për mua, veç ekzistencës tënde. Vetëm njëherë të jem me ty të qëndroja një minutë, atëherë e kisha lutur Zotin që të vjenë dhe le të më merr në atë botën tjetër, sepse asaj bote i takoj pa ty !!! Eh, sa e sa orë e ditë më ikin duke të menduar ty, netëve përpilitem dhe ndjej shtërngimin në zemër, lotët më rrjedhin pa pushim deri sa bien rrezet e diellit mbi dritaret e dhomës sime, atëherë lotët teren nga ngrohtësia e rrezeve mbi fytyrën time. Fytyra jote trazon çdo gjë në shpirtin tim, më ngacmon fantazinë.

Ngado që po i hedhi sytë më duket se të shoh, shoh atë buzëqeshjen tënde magjepëse ato buzë të ëmbla, ata sy të shkruar. Ngado që e hedh dorën të parfytyroj se të prek. I prek ato flokë tua, atë trup të bukur mendoj se jam e ulur mbi prehërin tënd dhe ngadalë më perkëdhelë...

Vallë ç'ti bëj tani shpirtit që të do pranë dhe s'të ka... Ohhh... ZOT SI NUK ERDHE TË MA MARRËSH KËTË SHPIRT QË TË MOS VUAJ MË? Ç'ti bëj zemrës që brenda saj qëndron vetëm ti? Ti që je e vetmja rrënjë e mbijetesës së saj! Ç'ti bëj syve që ndjejnë mallë e duan të të shohin dhe derdhin vetëm lotë pa ndalë!

Ç'ti bëj vetes sime që është dashuruar marrëzisht pas teje? Jam unë që të thërras me zë te shurdhër dhe vuaj brenda vetës këtë dashuri. TË DUA me shpirt.

E dashuruar si sot do të mbetem pas teje përgjithmonë. Dhe nëse kam lënë diçka tek ti, një ndjenjë të vogël dashurie apo rrespekti, të lutem mbroje, mos e fshij nga kujtesa jote! Unë do të dua deri në përjetësi vetëm ty dhe këtë fjalë do e mbylli kurrë s'do ta tradhëtoj veten time. Nësë do të më marrë malli për ty do ta gjej, ta shuaj në skutat e kujtimeve të mia që i ruaj të pastra. Ty, për ty dhe vetëm ty....!!!

Ishte nje nate e e ndriqueshme vere me plot yje dhe shume gjera te vecanta rreth nesh.Ja keshtu ishte ajo nate,as qe e pata menduar qe ne nje atmosfere te tille te lekundet zemra ime.E mendova thjesht,do te jete nje nate si gjithe te tjerat,me pak buzqeshje, ashtu si perhere.

Sapo mberiva ne vendin e caktuar syte me shkuan ne fytyren tende engjellore.Nuk mundem ti harroj per asnje cast syte e bukur,ata sy qe me skllaveruan me jave dhe dite te tera.Sa bukur ndriste buzeqeshja ne fytyren tende,sa te mira i kishe gropezat ne faqe.Nuk te njihja e mezi prisja te me prezantoesh plotesisht.
Bota mu shfaq me gjith bukurite e saj kur dora ime preku doren tende.Te ndjeva me tere forcen e shpirtit,e kuptova se cfare fshihnin vetullat e vrenjtura.Mjaftoi kaq pak kohe qe une te humbisja mendjen,te mbyllesha nen masken e heshtjes.Mjaftoi aq kohe,qe une te ndiqja me sy cdo veprimin tend.Ndoshta nuk ka bukuri me magjpese te natyres nga floket e tua te rrudhta qe te derdhen mbi shpatull.Kam zili eren e flokeve te tu qe me flladisnin aq embel.Nuk po zgjatem te flase ne detaje per pasojat qe me ndodhen mua,por te siguroj se isha dhe jam e jotja me tere qenien time.Ke dicka te vecante ne shikimin tend magjpes,me duket sikur shpaloset kaltersia e detit me ate te qiellit, Nuk e paramendoja se do te qendroja para nje bukurie te tille.Te kujtohet shpirti i vogel kercimi i pare? Si mund te harroj trupin tend te brishte,duart e vogla qe me rrethonin qafen,dhe aromen e flokeve tua qe i adhuroj me shume se cdo gje ne bote.Isha e emocionuar si asnjehere me pare,po kerceja si mos me keq,por qetesohesha kur shikoja buzeqeshjen tende hyjnore qe me inkurajonte,me jepte shprese e me bente te te shterngoja embelsisht belin tend prej zane.

.........Tashme te kam larg,te kujtoj me mall.Por nuk do te vonoje qe do te kem perseri ne krahe si di

Martes e trishtuar


Dikur telefonin e mbaje perpara qe te shihje sms e mija ,nga muzika thirjet si ndegjojeshe por ne *****k e shohje kur ta cingerojsha,ne pushimin qe e kishe.me thirshe te me tashtregojsh qe shka ishe tu bo e me thojshe fjalen magjike epor cila dilte nga zemra dhe shpirti yt te dua,vij me von ri e zgjuar mos flej me prit, te prisja mepadurim
qe te vish pran meje ku mbeten ditet e lumtura per ne dy loqki mungesen e ndijej mesazhet e tua, fjalet magjike qe smundem te pershkruaj dashurin tande kur me prekje floket dridheshin gishtrinjt tua kjo ishte dashuri e vetet e korrikut te cilen dua te ma jepish prap loqki,me mungojn ditet kur hecshim doreperdore rrugve te pz,ishim aq te lumtur sa nuk i shihshim njerzit rruges duke na shikuar neve ,bota kishte ndryshuar per ne te dyt ishim mete lumturit ne bote skishte kush qe na ndalonte dashurin ton vetem ti edhe une exsistojshim ne korrikun e nxet ,po gushti berei qe te largohemi nga njeri tjetri dhe te kthehem nga kam ardhur te jetoj me kujtimet e tona dhe dhashurin nga largsia ta shijo nepermjet ekranit te cp.ohhhhhh zot te lutem me ndimo sepse me duket se qdo gje po vdes nga pak nga kjo dashuri apo largsia eshte qe vret zemrrat tona ?apo largsia eshte shkaktar i ksaj ndjenje?apo largsia eshte armik i te dashuruarve?
Nuk e di qka po ndodh keshtu me ne, me deshiren e flaket u kunorizua edhe kjo dashuri po sdi site shpjegoj se qka po ndodh me ne dy,shikom i dashur prap ne keto sy sikur dikur qe me shikojshe me plot dashni.
Keto fjal po i shkruajm kujtim qe kemi kaluar po tash jemi te martuar dashurija duhet mbi te gjitha mu vazhdua,diten kur nenshkruam jemi betuar se deri ne fund kemi me shkuar dashurin ton mos me lishua, te dua shpirt nese me beson po te lutem i dashur shpirtin tim te djegur mos e lendo, para stuhive qendrova per dashurin luftova per vete edhe per ty, naten e kunorizimit u pata gezua e festuam po nga xhelozia, deshten me shkatrua ,mendova se qdo gje mori fund ate nat, e qava lumturin qe mu shkatrua mbeta vetem si nje pllum me krah te thyer,fjalet qe flisnin mu ban plumb ate e di vetem une ,lotet me ridhnin sikur shi, zotit ju luta mema mar kete shpirt, po njeri ishte i forte si gur,i u mundova te qendroj ne kemb sikur druri,zemra me nuk me rihte se ty pran nuk te kisha, te me ngushlloje e me duart e tua te me mbroje ne perqafim te me mbash e te me japesh fuqi pak, se smekish met ne fytyr gjak ,e zverdhur si nje kufom sluja dore e sfola me goje,sdisha me qka te flas vetem qaja nga zemra e plast, i lutesha zotit mu ba mire .e mallkoja veten pse kam lind,e thira nenen ne telefon qava me lot si e mare i tregova se te kishin marre,lotet e mija pushim skishin po sdija as si mu sill, se nje chok e perjetova sdisha me qka te bisedoja,dhoma e mbushur perplot ish po veten e ndjeja si kurqysh,me thonin durim te kem po shpirti im prap u djeg ,keteo dhimje si ti perballoj mallkova jeten dhe sdesha te jetoj, u ktheve ti prap mas nji kohe me fetyren e zbehur sikur i humur e i tretun,sdija une me qka me them skisha ne veten me ate kontroll,u munduam tere kohen te diskutojm problemet tona ti zgjithim ne tersi dhe qe ta pranojn kete dashuri,askush sna kuptojke kete dhibmje ne shpirt te perqafuar rrinim ashtu pa drit ne terr,gjumi i nates nuk me mirte se kisha frik, se mos vin te marrin ty,deri ne mengjez rinim te zgjuar e diten flenim apo iknim nga shtepia sikur te huajt,me ne fund erdhi dhe nana ime ku dhe me ndimoj me bisedime , ku dhe engjellushen time e kish pru zemren time mema sheru,e te dyve mena ngushllu se nga merzia kishim kapitulu,po qdo gje u regullu shetinim te lire pana pengu ,dhe lumturin filluam prap me shiju dashurine kishim per me faliminderu.
Po prap shkoji shtatori erdhi nentori u detyrova mu kthye ne mergim e te largohem pi dashuris,me mungon shume ti ne largsi ku zemren ma djeg ma ban hi,te pret ni qe te don ma shume e te thire ne emer kjo engjellush,qdo dite fotot i shikoj dhe me lot ditet e bukura i kujtoj shtrati pa ty ka met zbrazet as vet aty se shtrehm dot, thon te vjetrit se keto i ka gurbeti largsia shprirtin ta djeg, ndoniher mire e ndoniher keq po nuk e kam me qellim te ofendoj ,as qe deshiroj te lendoj se per dashurin ton ende po luftoj,kete ti mire e din,por shpresoj qe nje dite edhe per ne dote zbardh kjo nate, dote jemi pran njeri tjetrit e te lumtur si dikur dore perdore te perqafum ,jeten se bashku me jetu shpresojm te ardhmen me mos me vujt ma

Nuk e di nga te ja nise.
Nuk e di nga te filloj.
Edhe vitit po i vie fundi,ashtu siq na erdhi neve,edhe ditete po mplaken ,ashtu sikurse ne,e vetmja dashuri ende është e njome...
Ti ma pushtove jeten qe nga ai moment qe te takova mbete gjurme e pa shlyer ne zemren time.
Kur fillova te dashurohem ne ty ,mu duk se hyra ne rrugen e jetes,dhe vertet sa her te takoja nuk ngopesha me ty ,nuk ngopesha me zemren tende dhe vdesh nga deshira qe floket dhe fytyren edhe një her dora ime ti pergedhel,por kam frig mos te lendoj sepse ju ngjan engjujve te parajses qe me shendrit nga do, sikur yjet e bukura qe gjenden ne qiell ti për mua ndriqon.
Po perpiqem ta ngushelloj veten,por gjithqka është e kot,dua te mos mendoj për ty ,dua mos te takoj,dua te harroj,po pse ke meshir ne mua e me mundon aq shum duke mu futur ne mendje ?pse ma more lumturin?pse mi vodhe ngjyrat e jetes?pse u fute ne mua ?pse dhe pse ?nuk gjej pergjegje dot...me kerkove dashuri te dhurova,ma kerkove zemren,ta dhashe edhe shpirtin,mi kerkove syt,ti dhurova,,,,si shperblim nga ty mora veq vuajtjen,me dhe verbimin,me dhurove vetmin....
Dashuria ime mbi ty egziston,egziston dhe gjdo her ka egzistuar ne kete bote te mallkuar e plote genjeshtra.
Ndoshta tashme te jam bërë e merziteshme,por kesaj radhe nuk te shkruajta un por ishin dhembjet e zemres dhe simbetomi i gjithë kesaj dhembjeje je ti , ne keto dite festive qe te gjithë jane te gezuar e plote gaz ,un jame ne kujtime ku lumturia qe kishim bredhte posht e lart bashk me neve..
Ti ike udhes se pafunde .me le ne vetemi,lejleket iken meniher pas teje,si stof i keq u zbeh blerimi.një her gabova qe ne ty u dashurova,e tera ne ty u leshova,por tani është vone kaloi gjdo gje nuk kthehet me buzeqeshja e as gezimi...iken ditet kur me thoje se për mua jeton,se un jam e vetme qe me dashuron,se syt si te mit askush nuk ti dhuron,ndoshta nuk me njeh me,ndoshta nuk mendon me për mua,ndoshta ndoshta ke harruar qe kam egzistuar ndonjeher ne kete bote ,,,Nuk kam gjumë,nuk kam disponim,nuk kam ngrohje ne shpirtin tim,jam strukur këtu se bashku me te dashuren time Vetemi,ajo me shoqeron kalojme ore te tera bashke,por kur erresohet ajo me trishton,ajo me kafshon,ajo nuk ka meshir ne mua ajo me ndrydhe forte e me mbyt .Tani mbi dritaren time nata ka leshuar qetesin,dhe shiu i furishem me shoqeron mua dhe vetmin,larte ne qiell dy sy shkelqejne,një te vetmuar e mbushin me shpres,dy sy te kalter mbyllen,një buzeqeshje e emblen vjedhurazi shuhet,dhe niset ne kerkimin e enderres se saj..
Ngadal lundron ne dete ,dhe ngrihet e fluturon ne qiell,me dy sy qe shkelqejne atje larte buzeqeshja flet,nata kalon,buzeqeshja mbledh krahet dhe kthehet serish ne vendin e vet,por serisht heshtja mbreteron...dhe nata perseri erdhi,dikush po flen,dikush po bisedon me henen e dikush me veten,e un te therras ne kujtime,ti e di se un kam mall,ti nuk e din se qielli gjdo her është i erret për mua,ne te ka veq një yll qe me shendrit,por tani bisedat jan pa kuptim dhe jeta ka tjeter emer pa ty ,ditet me duken bosh pa ty,zerat gjith jan te menitur pa zerin tend,pa ty edhe loti ka frige te dal ngase nuk ka kush ma fshin,,,Ehh sa shumë mendime me viejn ne koke e sillen verdall,me duket sikur te kam pran,me duket sikur te shoh,me duket sikur te pergdhel,por ky iluzion iken aq shpejt sa ashtu siq edhe vjen,hapi syte dhe kthehem ne realitet ,nuk je këtu dhe nuk do jesh me .
Faji dhe pendimi me ndjegin nga pas,sonte je larg meje shum larg ,do deshiroja pa mase te jesh prane meje te veja doren tene ne zemren time dhe pa thene as një fjalë me goje ti thoshte te gjitha zemra,ne fakt me jep anketh kjo largesi,,e di tani pse nuk te thoja te verteten,ngase kisha frige se fjalet jane te teperta,,mos heshte se nuk jame e madherishme si nata qe te le pa fjalë ,as e bukur si dita qe mahnit e te ben te nemuar...e kuptova...Tani zgjedhje për ne nuk ka,nuk mund te me ofrohesh me kurre,dhe te lutem mos me ngushello,,tani veq me ndihmo te harroj,mos te kujtoj,te largoj nga zemra ,te largoj nga mendja nga fjalori im..
Ti vazhdo jeten e pa mua jeto,tani po te lutem për mua mos mendo,tani erdhi fundi me duhet te iku ,me duhet te nxitoj me pret vetmia qe te me kafshoi...

__________♥_______________Te dua, a me don,
________♥__________♥______une per ty e jap jeten
______♥__♥_______♥________e ti per mua qmendon?!
____♥_____♥____♥__________dhe me trego sa me don
__♥________♥____♥__♥_____
____________♥____♥_____♥_O Zot i vertet
_____________♥____♥__♥_mos me le te vuaj
______________♥____♥___mos ma largo te dashurin
_______________♥_____te behet i huaj.
________________♥____

___♥♥♥_______Te mendoj ne vete
___♥___♥_____te mendoj me drite
___♥_____♥___ te dua me Zemer
___♥______♥__te dua me shpirt
___♥______♥__
___♥_____♥___Te kam dashur
___♥___♥____dhe shum te dua
___♥♥♥______por te lutem ty
_____________mos mem tradhtua
__♥_____♥___
__♥_____♥___Te dua do te them
__♥_____♥___dhe ashtu do te mbes
__♥_____♥___te dua do te them
__♥_____♥___gjersa une te vdes
__♥_____♥___
__♥_____♥___Oj Dashuri e mallkuar __♥♥♥♥♥____pse sme le te qet
____________po me ben te vuaj
__♥__________gjithnje ne ket jete
__♥_♥________
__♥__♥_______Asgje me te bukur
__♥____♥_____ska ne kete jete
__♥♥♥♥♥♥____se dashurija e vertet
__♥______♥___asgje me te bukur
__♥_______♥_ska per mua
__♥________♥_sa i dashur kur me thet TE DUA

>>>Me Fal<<<
Më fal zemer se ndoshta më fjalet e mija të ledova
Më fal shpirt se ndoshta nga dashurija të gjykova
Më fal i dashur se vec për ty une mund të jetoj
Më fal ylli im se pa ty unë nuk dua të egzistoj
Mos harro se vetëm ty të deshta në këtë botë
Mos harro se për ty mbrëm su ndalen lot
Mos harro se pa ty cdo gje ështe e kot
Mos harro se të dua me shum se dje e sot
Me kujto edhe kur të thojnë se nuk jam gjall,
Mos harro se as guri skishte plas më par
Më thuj një herë se kot nuk ishte krejt ky vajtim
Mos harro se ti je e vetmja lumturi në shpirtin tim
Mos lejo që të behem e dashuris edhe një viktim
Më thuj një herë,se më don sa të dua shpirti im
Mos mendo se edhe nëse Me Ty Nuk nuk jam
Me beso se vetëm ty të deshta me zemër të thare

Pse te vuaj per ty dashuri?
Me dhemb shpirti
Me dhemb zemra

Pse te lodh veten tek mendoj per ty dashuri
Me djeg shpirti
Me vlon zemra

Pse me shfaqesh ndago dashuri (me mire ik)
Me dhemb shpirti
Me dhemb zemra

Pse me tradhetove oh dashuri
Me qan shpirti
Me qan zemra

Me vrave rende dashuri
Me djeg shpirti
Me renkon zemra

Zdo te besoj me ne ty dashuri
Me braktise endrrat
Me braktise ndjenjat

Hekuri eshte metal
qe kurr nxehet lakohet
Dashurija eshte simbol
qe kurr s\'harrohet.

Qava sa qava po lotet smu shterren,
kam shum lot e nuk thahen dot,
dashurin do ta fal me lot ne sy,
po do ti kam dhe do lot per ty.

Dashuria ime per ty do te mbaroj ,ateher kur nje piktor shurdh, do te pikturoj zhurmen qe ben nje petale trendafili ,ndersa bie mbi nje dysheme kristali .......

kur jam me ty jemi tre !!! une ti dhe dashuria !!! kur jam pa ty jemi perseri tre !!!
une imazhi jot dhe vetmia !!!

Nese ndonje here
do te ndeshesh padashur
me syte e mi,
mos u huto si dallendyshe
e trembur,
qe folen ka braktis,
por zbulo thelle ne ta gjurmet,
pas ikjes rrebesh te dashurise.

Sa e bukur dashuria,
sa e keqe xhelozia,
sa e embel simpatia
sa e rend qenka tradhetia

nese une vdes apo do te tretem kujtimi yt do te mbetem.......

DASHURIA JOTE ESHTE NGUSHELLIMI NE TRISHTIM ,QETESIA NE PERSHTJELLIM,PUSHIMI NE LODHJE,SHPRESA NE DESHPERIM.

Kjo vetmi e gjate mori emrin tend
Ky trishtim pa fund mori emrin tim
Po me thuaj tani, ku je ti
Qe shum her i vizatove
Po kurre nuk i kuptove syte e mi
Eci vetem neper shi
Per te shplare kujtimin qe me le ti
Per te hequr nga mendja ato fjale aq te embla
Eci dhe koken nuk dua ta kthej
Per te pare se si gjithcka shembej
Nuk e kuptoj se si e humba zemren
dhe gjithckaje i vura tendin emer.”


“E di se nje cast me ke munguar
E kuptoj s’te kam me prane
E ndjej zemra jote eshte lenduar
Por e fsheh dhimbjen e saj
Me fal nese nuk te them te dua
Por te dua nuk mjafton
Ti se ke iden se cfar je per mua
Po ta krahasojme dashurine tone
Nuk do mend qe ti nuk fiton
Je ne shpirtin time cdo ore e castS’ka mendim qe s’te perket
I mbyll syte shikoj imazhin tend
Dhe kur i hap prap aty te gjej
Hyre ne zemren time kur ne te kishte vetem zbrazeti
Ti s’ke per ta kuptuar sa te dua un kurre
asnjeher nuk do te doje njeri... madje as mua ti.”

E ç’zemër kanë ata që urrejnë. Si mund ta duan të ftohtin, kur shtangë. Si mund të jetojnë me zemër të ftohtë. E mohon dhuntinë. E mohon ngrohtësinë e prehrit të nënës, kur ende s’dije se ç’është dashuria, ndjeje ngrohtësi; ajo ishte dashuria. Dashuria, kur me fatkeqësinë je zatet, je ndihmuar; ajo ishte dashuria. Nuk është dashuri, dashuri e gjuhës. As dashuria e pamjes. Dashuria është në zemër. Jo zemra që dashuron për epsh e lakmi dunjallëku; zemra është sëmurë. Kur synohet për të grabitë, s’është dashuri.

O sa më rëndon zemrën! E sa më rënkon shpirti! Zemra e ftohtë. E mbushur me urrejtje. Sa padrejtësi i bën vetes. Të ndjesh largësi, sa ftohtë. E si mund të ndjehet urrejtja, e si mund ta kapërdijë zemra pikën e urrejtjes! Kur loti nuk të shëron, edhe pse ndjenjën e ngrohtë ta përkujton.


Një hap drejt dashurisë. Një hap drejt jetës së vërtetë. Nuk ka jetë të vërtetë pa dashuri të vërtetë. Dashuria është shenjë e sinqeritetit. Sinqeriteti s’arrihet pa bindjen e plotë. Bindje e plotë është të duash çka syri nuk të kapë. Të duash edhe nëse të dashurin s’e ke pranë shqisave tua. Kjo është dashuri, kur dashuron edhe pa parë, pa dëgjuar. Të ndjesh afërsinë.

Po luftoj per dashuri te t'kem afer ty
Po luftoj me jete te t'kem me't vertet
\Luftova sa munda por ne fund te humba.....!!!!!

Vetm deshta te them se te dua shume kur ta ndogjoj zerin mua me len pa gjum....!!!!!

1000 I shoh me sy
100 Me paraqiten
50 Djem nervat mi shkatrrojn
10 Trupin ma lakmojn
E kjo zemra ime vetem 1 e don...!!!!!

Me duaj kur me ke
Mos me kerkon kur s'me ke
Te me duash nuk te detyroj
Por me duaj nese e meritoj....!!!!

Zemra ime po qan dhe shume po vajton se ti e ke plagos e tash nuk e sheron.....!!!!

Pasha ëndërën që ëndëroj, Pasha trojet ku jetoj, Pasha besën që e mbaj, Kurr nga Zemra s'do të ndaj......!!!!

Ne Kete Jete Kemi Lindur
Jeten Ta Jetojmme Te Miren
E Me Te Keqen Qe Ta Ballafaqojm
E Ju Te Gjithe Mos U Deshperoni
Se Jeta Eshte E Mire Duhet Ta Vazhdoni....!!!!

Ti Fali Syt Ndoshta Ska Rendesi
Ti Fali Buzet Por Jo Me Trathti
Ta Fali Zemren Plot Me Dashuri
Qe E Kam Vetem Per Ty... !!!!Nese E Sheh Nje Yll Qe E Rrethon Qiellin
Eshte Lot I Henes Qe Pikon Per Diellin
Nese Me Sheh Mua Me Lot Ne Sy
Dije Se Jan Lotet E Mallit Qe Pikojn Per Ty....!!!!

Mos mendo se te harroj
se veq ty te dashuroj
mos mendo se kam pas tjeter
se veq ty ka me't dasht tere jeten...!!!!

Per ty jetoj se te dua shume
syt e ty te bukur i shoh edhe ne gjum
jeten do ta jepaja per tenden dashuri
ne varr kur te me pyesin do te flas per ty....!!!!

Nese shoqeria shpinen ta kthen ,
Nese dashurin e vertet nuk e gjen
Nese jeta te behet monoton
Mos harro se dikush te don....!!!!PERSE..

Perse jemi te ndar dhe sjemi te bashkuar?
Pse zoti na ka vrar kaq shum jemi larguar?
Perse syt e mi po rrjedhin vetem lot?
Ngase jemi larg dhe nuk te perkedhel dot!
Zemra nuk me rrah se nuk gjen gezim,
sepse ti mungon ne krahrorin tim....!!!!!

Kete sms nese me don e lexon
nese s'me don se lexon
Nese me kthen me dashuron
nese nuk ma kthen vuan per mua
Nese nuk lajmrohesh nuk mundesh pa mua.
Çka do bësh???!!!

ishte treni fundit kur hypa ne vagon
edhe vura re se dikushi po mvezhgon
dy sy rrezellites po me shikonin
ata dy sy jeshil ne nje bot pa emer po me conin
e ktheva koken edhe me ata sy u perplasa
se shmanga dot bukurin e syve te tu
qe kur tpash per her tpar thash ata sy do jen per mu
u ula pran teje
as ti si hiqje syt prej meje
e kuptova se ishte dashuri me shikim te par
sepse nato caste zemra po rrihte si e marr
ishte i pari dhe i fundit udhetim]
ku u njoha me shpirtin tim
ata sy ende i kerkoj
qe ti them se pafund e dashuroj
JETMIRA KURTDEDA(KOLIQI)