Jane thjesht kujtime.....

First topic message reminder :

Adoleshenca.....

Mosha e pjekurise,e zgjuarsise,e pasionit dhe e dashurise.Sa moshe e bukur,po aq delikate,nje moshe e rendesishme ne jeten e njeriut.Mesa duket zoti adoleshentet i ndan ne baze te interesit dhe te sjelljes.

Jeta.....
Kisha lindur per te vuajtur,kisha lindur per te qare,per te pas gjak dhe lot te sinqerte ne dy syte e mi.Kisha lindur per te ndihmuar te tjeret;dhe un kur te kisha nevoj per ta,te me kthenin shpinen.Kisha lindur per te tiu dorezuar fatit aq shpejt dhe per tu bere lojtarja e saj kryesore.Apo kisha lindur per te lar mekatet e te tjereve?Kisha lindur per te ndryshuar nga ajo qe kam qene dikur,kisha lindur per te shpresuar se nje dite rrezet e diellit do te ma largonin erresiren e perjetshme.

Sa mall kam sot per ty... ?

Te kerkova atje ku gjithmone te gjeja, por sot nuk ishe!
Shfletoj ne te kaluaren, e atje jane syte e tu, me te shkelqyer se vete drita,
shoh ty...
Oh sa po me dridhet zemra, sa po me renkon shpirti!
Sa mall kam sot per ty...
Ashtu si shiu qe bie jashte dritares time, i perzier me deboren,
ashtu kjo mendja ime, e turbulluar mes ndjenjes e llogjikes.
Ndjej se po mbytem ne lot, kerkoj qe patjeter diku te kapem,
Perse nuk je, ose, perse Je?... Nuk e kuptoj?
Ti me nuk je, por copez e zemres me je bere, grimce shpirti qe merr fryme,
perbindesh qe po shkaterron universin tim...
Jam betuar fjale te tilla me mos te t'them, sepse sa me shume po te ndjek, aq me shume nga un po vrapon...
Hapu toke, sa here te thashe te hapesh? Hapu e merrem,nuk dua te jetoj, as e gjallë e as e vdekur,
sepse sot kam shume mall e po Vuaj, e mallin tim nuk di si ta shuaj...!

TE DUA Tek ti gjeta fjalen dashuri,tek ti gjeta fjalen jete,tek ti gjeta
fjalen vdekje duke jetuar.Aq shume te dua saqe nuk di as qka te shkruaj
veq se te uroj fat me tjetren.Edhe pse i takon tjetres,zemra te do
ty,zemra nuk mundet tet harroj,zemra te do edhe nje here me shume,ti je
jeta ime,ti je endrra ime.Me mungon aq shume saqe kur te kujtoj me
rrjedhin lot nga brendesia e shpirtit e keta lot i luten Zotit qe te kem
edhe nje her afer vehtes te ndegjoj tingujt e zemres tende qe dikur
ndegjoja dhe po ata tinguj me than ti nuk do te jesh e imja dhe po ai
tingull eshte ende ne veshet e mi ku kjo zhurm e lehte e tingujve te
zemres tende me lendoi aq shume mirpo me beri qe te mos harroj,qe
gjithnje te jesh ne mendjen dhe shpirtin tim,te jesh gjithmon ne
shkrimet e mia,te jesh gjithmon pran buzeve te mia.Syt e tu shkelqejn
para meje ne kujtime,buza jote me flet embel ne endrrat e mia,trupi yt
me ngroh leht ne lotet e mia te pafund qe derdhen per ty.Kur bie terri
qdo nate kerkoj nga Zoti te jem me ty edhe nje here edhe pse nuk do te
jesh i imi,mirpo deshira e flakt te jem me ty me ben te duroj edhe ate
vetem e vetem qe tet kem para syve te mi edhe nje here,tet shijoj buzet e
tua te embla vetem edhe nje here e ateher edhe po te vdes do vdisja me
shijen tende,me ngrohtesine e buzeve tua,fyrmen tende dhe tingullin e
fundit te zemres tende qe ndegjoj un duke me then me fal,e dija qe me doje e une
duke te then te pres ne boten tjeter me krahe hapur dhe me nje flet te
perlotur qe shkruan TE DUA,ame takon tashme mua?

Mos me krahaso me ato kurvat qe je mesuar te luash ti.....mos me krahaso sepse nuk jom aspak e atilll...ti me njeh me shum se cdo kush tjeter....ti me njeh se cfar sysh kam...me njeh edhe me shihje cdo dit kur shkoja nshkoll.....ti me njeh dhew jo antaret e familjes....ti mwe njeh dhe e di se cjam e afte te bej un qe te mos te humbas ty...por nuk du te rri ne goj te njerzve e te ma bejn me gisht sic ja ben asaj qe ke ti ne krah....un jam e aft per shum gjona mu sma di trunin ajo qe mka fal jeten jo me ma dit ti shpirti....mos u tall kur me ndjenjat e nje vajze sepse shpejt pendohesh per at sjellje....dikur me ke thon je e shpifur edhe un jom alamet kingu kshu qe ne sjemi per njoni tjetrin....po ca bllofi qe je sepse un u bona yll.....ndersa ti p[erfundove me nje maloke....sa mvjen me qesh per ty....me vjen me qesh ash shum saqe nuk di ca me thon....pasi nuk e morte gruan tende te jetes me trup modeleje qe ti ngjante irina shayek....por ce do se soz;ia e saj jom un sot....un nuk po di ca me te thon ty...pervec dicka qe mka msuar jeta"Msoj nga gabimet...edhe nuk i perseris me"

Nje dite.

Qe prej shume kohesh po prisja vetem dhe e mbyllur me mendimet e mija shkaterruese ne kete dhome te zeze..
Nje dite ne fillim te ketij korridori te erret dikush preku drynin..
Ishe ti engelli im shpetimtar,dhe pikerisht ne kete dite pashe driten e madhe dhe pashe oqeanin e dashurise...
Qe ne momentet e para besova ne dashurine tone dhe e kuptova qe duhet te mbroheshim kunder te gjitheve...
Para
se te njiheshim jeta ime ishte si nje vend pa dalje,nje fushe e mbushur
me kaktyse ne te cilen njerezit donin qe te ecja mbrapa si nje
kercimtare idiote dhe pa talent...Ndoqa shume fantazma ne kete bote hostile qe me frikesonte..
Me qellonin shpesh ne koke qe te perulesha,dhe lutesha qe kjo gje te ndalonte,lutesha qe kjo vuajtje te kishte nje fund...
Te
ndjesh reren siper kokes tende ,sa budallallik po ne te njejten kohe sa
mire te ben te ndjehesh ne keto momente vetmie dhe zhgenjimi...
I
degjoja sesi qeshnin me vuajtjet e mija,i shikoja si kercenin siper
zhgenjimeve te mia,dhe kurre se besoja si njerezit mund te kenaqeshin
kaq teper perpara nje varri...
Shpirti im ishte si nje anije qe sado perplasej dhe sado shkatarrohej nga nje shkemb i fuqishem,prej nje mjegulle te dendur!
Trupi im ishte vene ne gjume.......dhe se kuptoj pse se endrra kisha akoma!!!
Shikoja
te gjithe keta njerez te lumtur ne nje ane dhe une duke u fundosur dhe
duke pare jeten sesi me largohej.....larg.............ne pafundesi.

Vazhdoj te fundosem...nuk kam mbaruar!

E jotja pergjithmone.


Isha e ulur ne nje cep bote qe prej shume kohesh...
Ngjyrat
e shpirtit tim kishin humbur pergjithmone,endrrat e mia ishin futur
thelle ne nje riviere te panjohur,njerezit ne rruge nuk me shikonin dhe
nuk i shikoja...
Nje dite te zakonshme te pashe qe u afrove me koken e menduar ne lutjet e tua...
Ne
nje kohe ku po zhytesha ne mes te nje oqeani pashprese,mu duk sikur
pashe te shkelqenin syte e tu ashtu si per te dhene nje thirrje per
jeten...
Ti me the "ne qofte se qan per jeten ,nuk ke per te qene e
fundit,hajde bejme nje shetitje bashke per te marre fryme ne kete ajer
te paster dhe pastaj do te te flas per dashurine..."
Me keto fjale qe
me liruan ti me the ne te njejten kohe ato qe doja te degjoja prej
kohesh,me keto fjale besimi qe akoma tingellojne ne koken time ti me
ftove per tu ulur ne dhomen e dashurise...
Para se te te njihja
endrrat e mija ishin gjithmone shume te zbehta ose shume te zeza....duke
me ftuar te ulesha prane teje,ti me ndihmove te bej perzierjen e
bojrave ne mur ne kete dhome dashurie...Prej fjaleve te tua te buta,mora shije per kete bote qe me dukej kaq e larget,dhe ndeza dritat e jetes sime...
Prej
butesise tende natyrale ti arrite qe te me bindesh me siguri te plote
qe kishte vend per ne te dy ne kete dhome dashurie dhe qe rruga qe kisha
marre e vetme nuk me conte ne asnje lloj drejtimi...
Me mua qe prisja qe kjo bote te ishte me e mire,ti ndave shume ngrohtesi ...
Duke
me mermeritur keto fjale ne veshin tim..."ishte nje enderr e
keqe,harroje te lutem.." ti me dhe besimin ne jete pergjithmone....
Dhe me duhet te te rri besnike deri ne fund te jetes time.

Mos kujto se kom vdekur...mos kujto se jom tretur....mos kujto se un nuk kuptoj...mos kujto se un nuk kuptoj...mos kujto se un nuk flas...mos kujto se un kom frik...mos kujto sepse un nuk jom frikacake...por kom aq guxim...saqe ti them gjithkujt ate qe meriton...te ndreq ate qe cdokushi me sfidon....nuk jom un ajo mashtrusja qe nuk di se cflet...nuk jom un ajo goca qe flet pa lidhje...por jom ajo qe problemeve te mia u jap cdo zgjidhje....qesh e vogel vdekjen nkom sfidu...qe e vogel smogun kom fillu...qe e vogel e kom kuptu se cqellim me mu kishte jeta...qe e vogel jom tregu e zonja e jom mundu qe askush trluj me mu...qe e vogel kom pa gjak ne syt e atij njeriu qe kom dasht shum(Babait)edhe se dija se cesht...preva damart e mi per te provu dhimbjen qe ndjente ai....kom pa edhe tankun e amerikonve teksa desh shtypi fmijen e vogel...e qe ather i kom urry tgjith pervec shqiptarve e kosovarve..kom pa nonen qe qante e shkreta...e un teksa perpiqesha ta ngushelloja...kom pa njerez te dergjeshin ne shtrat...kom pa baben tim qe teksa jepte shpirt ndersa un bertisja me tmadhe...ai at nat nuk shkoi dot pasi sme linte dot vetem..por te nesermen 17 Shkurti 2009 dita qe ai si boni dot ball vdekjes....ai cast kur hyna ne dhom...ata perpiqeshin te mbanin ndersa un ulerita me tmodhe saqe tgjith komshinjt erdhen me vrap...i shkova pran shtratit kot fola se ai kishte shku...kom pa gjak masakrime..kom pa shum lot e perdhunime...kom pa cdo gje saqe nuk ja di dot fillin kesaj jete...kom pa shum gjona saqe nuk i thom dot....nuk jom hutu un qe them se jeta esht e kot....

Dikujt.......
do te te duket absurde qe un po shkruaj ne ditarin tim disa fjal per ty....e sidomos ne nje forum ku shum antart e shum vizitor mund ta lexoj....perkundrazi du te shkruj pak per ty....pasi jan thjesht kujtime jan thjesht ca fjal qe un i ndjej per ty dhe e kam te nevojshme te te quaj mike pasi keshtu je ber ti per mua....un te pash nje dit rruges teksja ecje e pispillosur ne maj te takave edhe me nje cant te vogel dore ishe para meje edhe un thash me vete(kokrra mendjemodhes qonka kjo)....por e din ti se per ty e ndryshova mendimin sepse ti erdhe ne te njejten klas madje ne fillim kemi shkuar shum keq si macja me miun...ndersa sot shkojm shum mir bashk....madje shpesher teksa te shoh ty me vjen habi qe u miqsum aq shpejt pasi ishim te dyja gangstere ishim dy tipe te njejta dhe te dyja donim qe tishim ligji ne shkollewn ton....madje tkom njoft qe ne klas te 8 kur ana na prezantoi ne te dyjave...edhe un tpassh me inot ty edhe ti mu me konsideroje rivale sepse mendoje se doja te tzija vendin....por doja tboja tditur qe nxenesja e re se ben dot ligjin kur ka te tjer e te tjer parardhes...por kur pash at dit qe u zure m ato 2 cunat e klases tjeter per mu e me mbrojte me hyre fort ne zemer...thash kjo do behet aleatja ime...kjo po qe qenka ndryshe nga kto naret e tjera....un ste urrej as qe tkom zili si kto gocat e tjera te klases apo te qytetit...perkundrazi un tmarr si idhull ty pasi krenaria jote edhe sjelljha jote tregon gjithshka...madje ai stili yt mka msu shum gjona edhe forca qe ti ke apo fjalori yt i piset esht i domosdoshem naj her...madje un du me te thon qe jom shum e lumtur qe tkom ty shoqe klase...edhe faliumnderit qe sma ktheve shpinen si tjerat...edhe per kshillat e tuja mkan msu shum gjona...shpresoj qe ta lexosh ket leter sepse je edhe e rregjistrume ne ket forum...madje du qe tsheses mend jo vec ne klas por ne te gjith burrelin e tu tregosh te gjithve se un te adhuroj tkom idhull...ti per mu nuk je rivale por aleate...nuk je armike por mike...jom shum e lumtur qe je ne nje klas me mu edhe pse jo ne te njejten bank(Euxhennnnnn per ty)

Gangsterja shkruajti:Mos kujto se kom vdekur...mos kujto se jom tretur....mos kujto se un nuk kuptoj...mos kujto se un nuk kuptoj...mos kujto se un nuk flas...mos kujto se un kom frik...mos kujto sepse un nuk jom frikacake...por kom aq guxim...saqe ti them gjithkujt ate qe meriton...te ndreq ate qe cdokushi me sfidon....nuk jom un ajo mashtrusja qe nuk di se cflet...nuk jom un ajo goca qe flet pa lidhje...por jom ajo qe problemeve te mia u jap cdo zgjidhje....qesh e vogel vdekjen nkom sfidu...qe e vogel smogun kom fillu...qe e vogel e kom kuptu se cqellim me mu kishte jeta...qe e vogel jom tregu e zonja e jom mundu qe askush trluj me mu...qe e vogel kom pa gjak ne syt e atij njeriu qe kom dasht shum(Babait)edhe se dija se cesht...preva damart e mi per te provu dhimbjen qe ndjente ai....kom pa edhe tankun e amerikonve teksa desh shtypi fmijen e vogel...e qe ather i kom urry tgjith pervec shqiptarve e kosovarve..kom pa nonen qe qante e shkreta...e un teksa perpiqesha ta ngushelloja...kom pa njerez te dergjeshin ne shtrat...kom pa baben tim qe teksa jepte shpirt ndersa un bertisja me tmadhe...ai at nat nuk shkoi dot pasi sme linte dot vetem..por te nesermen 17 Shkurti 2009 dita qe ai si boni dot ball vdekjes....ai cast kur hyna ne dhom...ata perpiqeshin te mbanin ndersa un ulerita me tmodhe saqe tgjith komshinjt erdhen me vrap...i shkova pran shtratit kot fola se ai kishte shku...kom pa gjak masakrime..kom pa shum lot e perdhunime...kom pa cdo gje saqe nuk ja di dot fillin kesaj jete...kom pa shum gjona saqe nuk i thom dot....nuk jom hutu un qe them se jeta esht e kot....

O zot o zot mpasdke deiku leter mu mi thanksha zemren sa tmir tkom..yll je e modhe je....neser do te tperqafoj para shkolles sa te adhuroj mi jetmira,...

Xheni i Lencit shkruajti:

Gangsterja shkruajti:Mos kujto se kom vdekur...mos kujto se jom tretur....mos kujto se un nuk kuptoj...mos kujto se un nuk kuptoj...mos kujto se un nuk flas...mos kujto se un kom frik...mos kujto sepse un nuk jom frikacake...por kom aq guxim...saqe ti them gjithkujt ate qe meriton...te ndreq ate qe cdokushi me sfidon....nuk jom un ajo mashtrusja qe nuk di se cflet...nuk jom un ajo goca qe flet pa lidhje...por jom ajo qe problemeve te mia u jap cdo zgjidhje....qesh e vogel vdekjen nkom sfidu...qe e vogel smogun kom fillu...qe e vogel e kom kuptu se cqellim me mu kishte jeta...qe e vogel jom tregu e zonja e jom mundu qe askush trluj me mu...qe e vogel kom pa gjak ne syt e atij njeriu qe kom dasht shum(Babait)edhe se dija se cesht...preva damart e mi per te provu dhimbjen qe ndjente ai....kom pa edhe tankun e amerikonve teksa desh shtypi fmijen e vogel...e qe ather i kom urry tgjith pervec shqiptarve e kosovarve..kom pa nonen qe qante e shkreta...e un teksa perpiqesha ta ngushelloja...kom pa njerez te dergjeshin ne shtrat...kom pa baben tim qe teksa jepte shpirt ndersa un bertisja me tmadhe...ai at nat nuk shkoi dot pasi sme linte dot vetem..por te nesermen 17 Shkurti 2009 dita qe ai si boni dot ball vdekjes....ai cast kur hyna ne dhom...ata perpiqeshin te mbanin ndersa un ulerita me tmodhe saqe tgjith komshinjt erdhen me vrap...i shkova pran shtratit kot fola se ai kishte shku...kom pa gjak masakrime..kom pa shum lot e perdhunime...kom pa cdo gje saqe nuk ja di dot fillin kesaj jete...kom pa shum gjona saqe nuk i thom dot....nuk jom hutu un qe them se jeta esht e kot....

O zot o zot mpasdke deiku leter mu mi thanksha zemren sa tmir tkom..yll je e modhe je....neser do te tperqafoj para shkolles sa te adhuroj mi jetmira,...

asagjo mi edhe ti thjesht jon ca fjal qe ti dedikoj me shpirt jo vec sa me ra nsy tjerve...

Hmmmmmmm kush jom un motra dikujt...femra askujt...qeshin me theniet me rim qe them un..por amo i morrin nga un edhe i shkrujn ne fb e tyre..nejse te shkruaj ne ditar cfare te shkruaj...skam asnje fjal qe te shkruaj..nejse poi marr mundimin te shkruaj nje leter lamtumire...

Dashurise pamundur....
Jan thjesht ca rreshta te cilat un po i shkruj ne oren e pushimit te gjate...ku e gjith shkolla jan jasht ndersa un ul ne korridorin e shkolles edhe te gjith me shohin me habi duke mendu se mos ndoshta jom hutu ose kom nda mendjen me lon nam...nejse un e di se cboj....Por do te pendohesh per fjalet qe ke thon....do ti biesh murit me kok mor i gjore per mua.....a cke humb mor i gjor"Good lock with her"

Dashuria.....

Thuhet, qe per t`u dashuruar na duhet kohe, dhe me shume kohe na duhet
per te gjetur personin qe ben per ne, ta njohesh mire, deri sa te kuptosh qe
eshte shpirti yne binjak...Por te siguroj qe...kur te gjesh personin e duhur
ky proces nuk ka me kuptim,sepse te godet si nje rrufe ateher kur nuk e pret
ne nje menyre te pabesueshme,dhe te ben te kuptosh se nuk ka person tjeter
si ai...jam shume e bindur qe ka qene fati, dhe fatit nuk i rebelohemi!
Per mua ndodhi keshtu...?
Me mjaftoi nje kohe dhe u cmenda pas teje...
Sa me shume kalon koha aq me shume rritet dashuria ime per ty, dhe e mendoj
gjithmon qe je pjesa me e bukur e momenteve te mia te trishta, je dhe do jesh
gjithmon dielli qe sjell lumturi brenda meje...Ti mendove qe nuk na mjaftoi koha per te qendruar bashke, por...i dashur ka
ndodhur e kunderta aq me shume qe te mendoj aq me teper me rritet deshira
te jem me ty...!! Une e di, qe eshte nje sukses per momentin, por jam perfundimisht
e bindur qe kam gjetur njeriun e duhur, dhe te betohem qe do luftoj kunder "Botes"
se tere neqoftese eshte e nevojshme per te qene prane teje, do kaloja jeten time
me ty sepse...te Dua cmendurisht...sepse je cuni me fantastik ne Bote, me te vertete!!
Mbase mund te kesh ndonje te mete ,por...sikur ti bashkojme se bashku te gjitha keto
vogelsira qe na mungojne, te bejne ty mashkullin me special te Universit...!!
Ke dy sy te bukur qe kur me shikon dhe njekohesisht me puth une, humbas ne to...
ndaloj se menduari,enderroj sikur jam ne Parajse...pastaj rikthehem dhe shoh qe je
aty prane meje, qe je real, dhe qe nuk jam duke e enderruar te gjithe kete, dhe te mos
isha krenare do qaja, vetem nga Lumturia...!!Ke nje fizik te mrekullueshem,dhe nje
fytyre shume shume te embel! Dua te te puth gjithe diten vetem per kete!!
Une jam femra me me fat ne Univers qe te kam ty...vetem kur me perqafon me duket
sikur po fluturoj...mendo kur me puthje dhe me terhiqje pas vetes dhe akoma
nuk e besoj qe ti me do...mbase te meritoj...por akoma nuk e besoj...me ben te ndjehem
e rendesishme, dhe une do jepja cdo gje qe te beja te me ndjeje cdo second, cdo minute
te jetes tende personin me te rendesishem dhe me speciale ne faqen e dheut...
TE DUA!...

Te puth pambarimisht...zemra ime!

Edhe sonte i dashur ne Ditëlindejn tende festojm të ndarë !!!

Qëndroj si stuhi para njerzve të gëzuar,i shikoj dhe buzëqeshi deri
sa në zemër kam një pikëllim.Edhe disa minuta dhe tek ti do të ndahet
festohet ditelindja jote ,edhe disa minuta edhe ti e
feston diku në mesin e njerzve të gëzuar.Si kur se të kam para syve
,si kur se të shikoj me shikim të ngrohtë dhe çoj gotën duke ta
uruar ditelindjen të gjithë te dashurit tuaj ,ahh sa veshtire per mua sonte ,
si kur se ndoshta më lehtë do të ishte nese këto minuta i kalloj ne iluzjone!
Po unë nuk dua të shikoj dhe ta dijë si jeton bota e gëzuar kur prap
sonte të ndarë festojmë.Nuk kam dëshir ti shof të dashuruarit duke u
përqafuar kur se edho sonte nuk je në perqafimin tim.Nuk dua tju
bashkangjitem atyre që pa kur far dhimbje ose brenge janë me të
dashurit e vet kur unë ty stë kam pranë!Nuk dua
ta shikoj qiellin plot e përplot vransi dhe re të zeza,të cilat më kanë
mbuluar,nuk dua sepse më duket në këto çaste se edhe qielli pikon lot
diku larg atje tek ti,ashtu si tek unë!
Por qëndroj,qëndroj në mesin e tyre,në mesin e të gëzuarve,të
dashuruarve,në mesin e atyre që festojnë së bashku,qëndroj dhe për
ty mendoj.Edhe sa vite tjer ,edhe sa ditelindje tjera,edhe sa gëzime tjerë
...edhe sa?A gjindet përgjigje për këto pyetjet e mija ndokun tjetër
se unë për këto përgjigje nuk kam?A gjëndet spjegim për këto dhimje
dhe definicion i kësaj dashurije?A është kjo një fantazi a po një
dashuri e ndaluar?Më ndihmo ,më udhëzo,më trego,se vetëm së bashku
mundemi të qëndrojmë të fortë!
Dhe le të festojnë bota,të gëzohen të gjith,të shkruajn fjalët e tyre
dashurije në rërën e lagur,të cakrrojnë gotat,të përqafohen!Diku larg
e di se ti je ,se ne mesin e tyre gjindesh,por ne zemrën time të mbajëdhe prap njëri pa tjetrin Ditëlindjen tende festojmë!

UNE, VJESHTA E NDOSHTA dhe TI
Letargjia e rradhes nis me dilemen e
ekzistences tende, i panjohuri im i shtrenjte. Flene te qeta enderrat e
brishta, mbuluar me gezofin e bute te qetesise, flene te patrazuara nga
demonet gjumeprishes, prehesh dhe ti.
Me shoqerojne besnikerisht syte
e kureshtareve kalimtare. Nje i huaj shet perla fallso me cmime te
ekzagjeruara, ne cepin perballe Edhe nje vere pa ty. Ne dantellat e
pemeve vjeshta qendis gjurmet e ngrohtesise se fundit, kerkoj pa pushim
fytyren e njohur mes kalimtaresh te huaj. Vdesin me dhimbje dhe klithma
kercitjesh te mekura gjethet nen shkelje, vdesin te ngrira perpelitjet e
mia vjeshtore per te te gjetur, i panjohuri im fisnik. Kalitur ne
enderrime ngjethese, ti ekziston gjithekund, pervec se ketu me mua.
Iluzion apo fantazi?
Ndoshta thjeshte mosekzistence
Lapidar i nje shpirti te bardheTi fli i paprekur ne cerdhet e nje ndjenje qe ste largon dot, se endrrat do te ti ruaj une, ti dileme e ideales.
Syte
e kureshtareve mbeten te vetmit shoqerues ne rruget e vjeshtes. Nje i
huaj shet pikturat e kopjuara te nje artisti, dhe mbi te bie bore Mbeta
vetem edhe kete dimer.

BUZEQESHJA JOTE...

Kam vite qe perpiqem ti jap nje shpjegim
buzeqeshjes tende. Edhe tani qe ti je larg meje e kujtimi yt tretet me
kalimin e diteve me te te njejten shpejtesi me te cilen zbehet ne zemren
time, ngadale, eshte buzeqeshja jote elementi i vetem qe nuk arrin te
gerryhet nga ajo forca shkaterrimtare qe eshte koha. Eshte buzeqeshja
jote, qe nganjehere neteve te vona me rikthen tek ty duke mposhtur cdo
tentative timen te pranoje faktin qe ti i perket tashme nje realiteti
tjeter, nje dimensioni universal krejtsisht te pangjashem me timin.
Eshte imazhi i buzeqeshjes tende qe ende sot me largon nga kjo dhome, qe
nuk di ne zien me teper nga tymi i cigares apo mendimet e mia e me
lejon te fluturoj e te te gjej ndonese nuk di ku ndodhesh tani. eshte
vegimi i buzeqeshjes tende qe kthen ne cast makthet e mia ne endrra,
shnderron ankthet e mia ne shprese, erresiren ne drite. Aq e pakuptimte
eshte forca e buzeqeshjes tendesa me ben te harroj edhe faktin qe tani i dhurohet dikujt tjeter. Po,
ajo buzeqeshje qe i jepte permasa te tjera mengjeseve te mia kur ti lije
pas kangjellen e shkolles e qe une kerkoja me aq ngulm gjate oreve te
filozofise, me shpresen se do te ishte pikerisht ajo qe do ta kthente
edhe ate ore te merzitshme ne magjike. E njejta buzeqeshje qe ndriconte
syte e tua kur me the per here te pare " Te dua"e qe pak kohe me vone
ishte e pranishme edhe kur me tregove me qetesine tende te zakonshme "
Me vjen keq, por ne jeten time tani eshte dikush tjeter. lamtumire"
Une
e di qe ditet do vazhdojne te kalojne e do te thellojne distancen qe
qendron tashme mes nesh, distance qe do te mplake gjithnje e me shume
kujtimin tend derisa dalngadale te filloi te shuhet, por buzeqeshjen
tende une e di qe nuk do te arrije kurre ta varrose brenda meje.Thone se te verteten e njeh gjithmone, sepse kur pret dike me thike apo
te presin ka gjithmone shenja gjaku, vecse plaga qe hap brenda zemres
time buzeqeshja jote nuk ka derdhje gjaku...nje plage qe edhe kur te
arrije te mbyllet, cikatricja qe do te qendroje mbi te do te sherbeje si
perkujtimore vdekjeje te nje buzeqeshjeje, por jo tendes...si
perkujtimore e vdekjes se buzeqeshjes time

Bie shi jashte ben shume ftohte por per cudi nuk e ndjej sepse prania
jote me ngroh me mbush me gezim me ben qe te jem gjalle...hyre shume
papritur ne jeten time....nuk e di as vete si dhe pse hyre nuk e dija se
do te te doja apo se do ndjeja ndonjehere per ty nje gje te tille...por
ja qe ditet kalojne dhe une lidhem cdo cast e me shum me ty...deri sa
po behesh pjese e pandashme e jetes time
deri sa pa ty nuk mund te
rri dhe keshtu ditet kalon duke te dashur ty..faleminderit per keto dite
te bukura..faleminderit per ate qe je...faleminderit per cdo moment dhe
kohe qe kalon me mua...faleminderit sepse sa here te shikoj gjithcka ka
nje kuptim...faleminderit qe me bene te ndjehem mire...faleminderit qe
me bene te ndjehem e sigurt dhe e rendeshishme...faleminderit qe me bene
te ...faleminderit
qe je imi.. faleminderit qe rri me mua...faleminderit qe me
duron...faleminderit qe je kaq fantastike...faleminderit qe me bene te
lumtur...faleminderit qe me ben te jetoj kete dashuri me sy te
hapur...faleminderit qe me do....faleminderit qe hyre ne jeten
time...ndoshta mendohet se ne kete moshe nuk e dime ceshte dashuria po a
mund te me tregoje dikush emrin e ksaj ndjenje qendjej per ty ti qe me ben zemren te rrah me shpejt dhe me ngadale
njekohsisht me vjen keq qe nuk je afer meje qe te tregoj sa shume te dua
se do te pres e se mezi pres qe te me shterndosh ne krahet e tu e me ne
fund te jemi ne te dy e jam e gatshme te pres e te tregoj kuptimin e
fjales dashuri ....TE DUA SHUME..
DEDIKUAR NJE PERSONI..

Me pelqen te te shoh duke fjetur .
Me pelqen te ndiej frymemarrjen tende te qete dhe trupin tend qe ju jep forma çarçafeve te krevatit tone.
Me pelqen te shtrije doren dhe te leviz kaçurrelat rebele te flokut qe perpiqen te mbulojne fytyren tende te embel.
Te te perkedhel me kujdes faqet me mollzat e gishtave ngadale qe te mos te te prish gjumin
Me
pelqen te imagjionoj keta sy te thelle blu qe me dashuruan disa kohe me
pare , dhe qe tani pushojne te kenaqur.Keta sy qe ndalojn kohen kur
mbeshteten mbi syte e mi, nderkohe qe duart tona bashkohen dhe bejme qe
gjithçka rrotull nesh te zhduket. Dua qe koha te ndaloje perseri per ne
te dy dhe te harrojme çdo gje qe nuk eshte une dhe ti.
Dua te kthehem e te te them "te dua" dhe qe fjalet e mia te ngelen te shperndara ne ajer, nderkohe qe jemi te kryqezuar.Dua qe te jesh ne krahun tim , qe syte e mi te mos braktisen nga te tute
dhe te ndiej perkedheljen e bute te duarve te tua. Dua te te peshperis
"te dua", duke ndaluar ne çdo rrokje, duke u kenaqur me çdo germe, duke
intentuar qe çdo tingull te mbushi me dashuri çdo skute te shpirtit. Dua
qe syte e tu te shkelqejne kur te degjojne fjalet e mia dhe qe lotet te
te rreshkasin lehte neper faqe. Keta lote per te cilet te premtova qe
do ishin gjithe jeten te mite, qe kurre nuk do ti lija te rridhnin
vetem.
Me pelqen te te shikoj kur fle me pelqen shume.

...........Loti pikon , mbi faqe
rrokulliset , eshte aj loti qe dikur rrjedhte nga gezimi por kurr
rrjedhte bike edhe neper faqen tende ,por tani ka mbet i vetmuar ,
erresira e vdekjes e ka mbuluar , gjdo nat po vdes nga pak , dhimbjen ekam afer se ty te kam larg M................
Heshtija naten shpirtin ma frikson dhembja zemren ma mundon , e di qe ti nuk me don ,por edhe ti e din s e uen te dua
ty .. Por nuk e di perse ka ren nje mjegull e zez ne shpirtin tim e ne zemren tende , e nuk ja falim njeri tjetrit . Loti
ngadale duke pikuar neper faqen time e len nje shej edhe shkruan nje emer te deshta M...........edhedo te ruaj ne Zemer., e shkruan emrin tend e dashur qe e deshti shum edhe qe asnje qast nuk ndaloj se rrjedhuri nga syri.. Por
akoma nuk ka ren ne tok ky lot i vetmis, edhe toka do te qan edhe qielli do te mabaj zi kur ta kupton se jeta ime
perfundoj
per ty ,...............................do te humbi do te tretem por ty
M..... ne zemren time gjithnje do te mbetesh ....
Pse pregjdodit ne me vret,pse po me ndon se ekam vet,veten flen e me haron kur edi se ti nuk me
dashuron,endra qe dikur i patam tash si kemi ne si dhurat nga dashuria vetem lot mi len dhe prap me len fajtore
ndoshta faj une kam vetem se te thash e jotja jam....................Melodin kur endigjoj malli me mer per ty,e vetmuar zemra ime e shkret nji lajm po e pres para se te vdes,nuk dua
te jetoj me keto fjalet e tua sime rendon,mallku qofsh mojdashuri
endrat
pse mi more nji kujtim qe male zemren time ma lendove.Nuk ka nate endra
pa ty,nuk paska drit pate pa me sy,nuk ka qjelli yje as
hen.Kjo jeta ime po don me bet vete................
................Akam faj qe dashurova ne ket bott akam fajqe i degjova rahet e nji zemre,akam faj qe takam falur buzen e
pa puthur,akam faj qe jam munduar jeten ta bej te lumtur,po largohm ne ket nate si nji zog me krah te thyer, ne ket
rug me pikojn lotet ndoshta me skam per tu kthyer. I vetmi je ti per mua .Ndoshta une nuk di ket jet ta jetoj..............Te jetoj por as nuk dua pa ty ta provoj,Te lutem mi kthe ndienjat e jetes mos me ler mua ne prag te vdekjes.
Mi kthe enderrat ,fytyra jote enderrat mi zgjat , por ti realizoj nuk kam fat ,te lutem eja e mos u vona ,Me asnje tejeter
mos
shko, Ne dashurin time ti jeton edhe askush tjeter mos u mashtro.I
vetmi je ti qe me mban gjall ne ket bot I vetmi je ti q e me sjell
gezim,................
............Deri me sod pa ty vdekija gjendet ne dhomen time,Nje dite kur te mendosh per mua,atehere dote jete vone
,atehere nuk do te jem me ne kete bote ,nje dite te zeze e te mallkuar edhe une dote vdes e do te me mbuloj dheu i zi
,por nuke dua vdekjen ne vetmi,vdekja do te ishta emire se ardhur nese vdes mbi ty dhe nese dora jote mi mbyll ketasy,por syte e mi nuk do te mbyllen edhe pas vdekjes ata do te mbesin te hapur me mall qe nuk munden edhe nej here
nuk ua dhe mundesine me te pa.Ndoshta atehere do ................
................te pendohesh por kot, se plaget nuklahen me lot.Do ta le nje amanet te mbetet ne histori , mbi varrin tim
le te shkruaj se te kam dashur vetem TY.e ti atehere valle qdo te besh.A do te festosh qe ja arrite te vrasesh nje
zemere
pa meshire ,Edhe kur te jesh ne gjum do te degjosh nje ze duke te thene
,,I MALLKUAR''varrose zemren qe te deshti shume .................
...................E une ! une , une do te qaj do te vazhdoj te qaj,do te derdhi lot per jete ,derisa toka te behet det atehere
do ta kuptoje gjith bota se ta kam dashur me te vertete.Kur ta lexosh kete leter mos te beje te ndihesh fajtor e as tendihesh krenar .Le te beje kjo leter te kuptosh te verteten qe e tregon ,ndoshta kam gabuardhe jam dashuruar ne nje
emer i cili ka hasur rastesisht ne zemren time si nje udhetar i rruges se humbur,nese keshtu ka qene doren per te
shkruar nuk do ta ndale KURR, por te lutem me gjithe ,,ME FAL ME FAL ME FAL,, 1000 HERE ME FAL. ......................
.................Pse heret ne mengjes zgjona nga gjumi ndij zerin tend te leht, ndij fjalet e tua , qe nje kohe me benin te
Lumtur.Pse tash zmra me thot qe vetem ti je per mua ,kur gjdo gje ka mbaruar Nje dite do te dal dhe te them me sy se
nuk te kam me ne mednje ,edhe pse zemra me rreh vetem kur ti mekujtohesh.................. ..Te lutem , kemi qen ,kemi pas ate qfare kemi dashte , Por tash eshte shum vone , gjdo gje ka mbaru *gjdo te
mire te uroj nga Zemra ime , besoj qe ajo te bej te lumtur , por edhe psee shof se as ti nuk mund te behesh i lumtur .....
Te lutem i dashur eja e shpetom i vetmi je ti qe me jep shpres te jetoj i vetmi je ti qe une dashuroj ,gjdo gje qe une
shoh me duket pa vler ,
edhe kjo jet pa ty me esht ber tmerr ,pra te lutem kthehu eja te pres
se pa te pa ty nuk dua te vdes !........

NJE LETER PER TY"

Nje flete nga ditari im!...
Dashuria vjen pa
te thene ''Mirmengjesi''dhe iken pa te thene ''Lamtumire''!...Etille
eshte dashuria,sidomos ne adoleshence,ne moshen ku cdo gje qe fluturon
te duket e kapshme.Te flasesh per nje flete te ditarit,e aq me teper kur
ka lidhje me ndjenjat,nuk eshte e lehte.Me duhet te shkruaj dicka,e pse
jo dhe te verteten?!Ndoshta do te ishte me e lehtenese do te me vinin
ndermend,apo te kisha shkruar kete flete ne ditar.Kjo eshte nje nga ato
fleteqe s'kishte nevoje qe te shkruhej ne ditar sepse ashtu sic ishte e
thjeshte,e bukur,e dhimbshme,e hidheruar ,spontante,mbetet ne
memorje.Eshte e tepert te zgjatem tani.Ishte vjeshte.Me duhej te shkoja
ne nje vend ku sdo te njihja askend,ku gjithcka do me dukej krejt e
huaj.Madje edhe dielli s'eshte nje per te gjithe,edhe drita e henes dhe e
yjeve,nata dhe shiu,cdo gje me tjeter me dukej e huaj.Me duhej te
shkoja edhe pse pa deshiren time.Dhe ja krejt papritur u gjenda perpara
teje per te te thene''Lamtumire''.Por jo,tis'me lejoje te flisja.Flisje vetem ti si zakonisht,por disi
ndryshe.Kishe nje fytyre te zbehte,sy...nuk e di,te skuqur e te perlotur
bashke,nje ze te mekur qe pengohej diku para se te dilte.E megjithate
perpiqesha te nderhyja e te strukesha pas fjaleve te tuadhe te hyja ne
skutat e shpirtit tend,aty te gjaja pak ngrohtesi,shprese,kurajo e
perkrahje...Kisha nevoje vetem per nje fjalepor...Jo,eshte e pamundur,e
megjithese te gjitha mi kishe lexuar me sy vazhdoje te flisje,e te
flisje.Flisje pa kuptim.Epastaj heshtje...Dhe pastaj peshperitmas me the
''DHE KOHA PO QAN PER LARGESIN TENDE''!...dhe lotet te rridhnin nen sy
papushim!...Dhe une vazhdova rrugen,ndoshta rrugen tende.Ike dhe pse kjo
sjellje nuk te perkiste ty.Ike,u largove para meje mes shiut qe binte e
njomte lehte floket e mi,mes loteve qe rridhnin papushim.Largimi yt me
tha''Lamtumire''!...Gjethet bien ngadale nga pemet dhe bashke me to disa
pika loti nga syte e mi.Dimer i eger tashme hyn dhe zemra ime lengon
per kete fatkeqesi.Une trishtohem sepse tashme do te me duhet qe qe fill
e vetme te perballoj kete dimer teacarte dhe ku i dihet ndoshta shume te gjate,zemra me mbushet plot
dhimbje,plot brenga dhe ne kete mundim shkaterrimtare.Lotet e mi
rrjedhin pa pushim,pa mbarim rrjedhin pak rrembyeshem,po per ku se
di.Ato rrjedhin dhe krijojne nje kanal,ne te cilin pllakosen
kujtimet,rikthehen zhgenjimet,enderrat heshtin dheshpresat
vdesin.Ah,!...Ky dimer kaq i vrazhde!..E ndjej qe lotet dhe dhimbjen nuk
do te m'i pushoje.E ndjej qe rrjedhen e jetes te qete s'do te me ler ta
vazhdoj,e ndjej qe keto mizori kerkojne te me torturojne.Fillikat e
vetme,e lenduar,do te mundohem te perpiqem ta kalojkete dimer
shkaterrimtar.Tani ti prane meje me nuk do te ndodhesh.Nuk do te jesh me
rrezja e pare e diellitqe me zgjon,sdo te jesh ti me flladi i eres qe
fytyren,trupin ma ledhaton,zemra sdo ta ndjeje me ate ngrohtesi,qe ti
dikur ma jepje.Shpirti sdo te gezoje,sdo te lumturoje me sepse gezimi i
shpirtit ishe ti,ne ato dite te kaluara vere.Por edhe dimri me stuhi do
te mbaroje!...PO!...PO...do te mbaroje!...Jam e bindur se nje dite ky acar qe ka ngrire,e ka pushtuar
gjithe qenien time,ky artikull qe ka ngrire mendjen time,do te
shkrije.Jam e bindur se keta lot te kristalte e te pashterueshem,nje
dite do te pushojne se rrjedhuri.E pra nje dite serish do te vije
pranvera per mua dhe dimrin e hidhur e te acart do ta kem lene pas
duarve,pas kraheve pergjithmone,por jo per ta harruar!..

Ti, Loti Im
Nuk di a mendon per mua.E di qe fjalet e mia per ty jane
te tharta,por ne kete menyre shpresoj qe sado pak zemra ime do te
lirohet nga ankthi i tmerrshem qe e ka kapluar.Mendja ime flen dhe
zgjohet me ty,bisedon dhe argetohet,luan dhe shetit,
dhe kendon.Me ty ardhmerin e planifikova.Kam vetem nje deshire te
takohem vetem edhe nje her me ty dhe para teje ta shpalosi ditarin e
mundimeve te mia te perditshme.Edhe pse e di se ti je larg meje une,si e
qmendur vazhdoj te shpresoj ne dashurine time te pafat.Dale ngadale une
kam filluar te humb durimin,jam bere arrogante dhe per hiq gje
egersohem dhe behem xheloze.Shkollen tani e vizitoj me trup se mendjen e
kam tek ti.E kush te me qortoje? kush te me keshilloje?kush te me
ndihmoj? askush!nuk e kam askend ne kete bote qe te me afrohet!valle pse
jam jetime!Megjithate une ende e dua poezin,sepse ti me bere poete.Por
ne te dy kemi mbetur ne dy pika te heshtura,ne dy pole te kunderta qe
s'kane shenja qe nje dite mund te bashkohen njera me tjetren.Si te tilla
ato do te nisen ne drejtime te kunderta vazhdimisht do te largohen.Bashke me to edhe ne ia kthyem
shpinen njeri tjetrit,per te vazhduar rrugen ne drejtimet tona te pa
deshiruara.





TI JE JETA IME
Sa mirë ndihem kur e
dij që egziston në jetën time sa mirë kur i hap sytë dhe e di që të kam
afër kam nevojë për ty...... sikur agimi që ka nevojë për diellin sikur
trupi për zemrën,sikur dielli për rrezen si shiu për pikat,e si un për
tyyyy..... Të isha dallëndyshe do fluturoja për ty po të isha peshk do
rrija në fund të pacifikut për ty por jam njeri,e vetmja gjë që mund të
bëj për ty vetëm të të DUA....... Dua të të përkedhel,të admiroj,dua të të dua...... do të mësoj erën të thërras
emrin tënd lulet të ken aromën tënde,do e mësoj diellin të ledhatoj si
dora yte yjet të ndriqojnë sikur syt e tu atëher do jesh gjithmonë afër
meje Dërgom të lutem në ëndrrat e natës më mbulo me trupin tënd,më duaj
sikur asnjeher më parë bëhu dielli im pas reve se ti je shpresa,forca ti
je JETA ime..

LETËR E LAMTUMIRËSE


Ty…

Dashuria ime… më dhemb e
gjithë kjo që shkruaj. Kisha pasur dëshirë që të gjitha këto të ti them
në sy, që të mund të përqafoj butësisht, e prapë aq forte sa që të mos
lëshoj kurrë më. Më dhemb dijenia se e di që nesër do të jesh shumë larg
meje. Dhe çdo ditë, larg e më larg…
Faleminderit… për të gjitha ato
qaste të bukura, fjalë dhe puthjet e ëmbla. Faleminderit për të gjitha
gjëra të bukura që mi dhurove. Çfarë do të më jetë jeta pa ty? E di…
ditët do të më jenë të zymta dhe të mërzitshme, e net të rënda dhe të
gjata. Rreth meje do të jetë qetësi e rëndë dhe vrasëse e cila do të më
shtrëngoj derisa nuk më thërmonë.
Ti, dashuria ime ke zgjedhur rrugën
tënde, e në atë rrugë nuk qëndroj unë. Patjetër duhet të pajtohem me
te. Ndoshta jam vet fajtor për këtë… mirëpo, nuk mund të të pres më.
Ndoshta jam qyqar, ndoshta jam i ligë… ndoshta edhe nuk meritoj të të
dashuroj. Por dije, që asnjëri nuk do të të dashuroj kurrë si unë,
ndoshta do të pendohem tërë jetën time për shkak të shkrimit të këtyre fjalive, por
nuk jam mësuar të jem i fundit në radhitjen e radhës…as që do të jem. Pa
mëdyshje unë nuk jam atë që ti kërkon… nuk është me rëndësi. Unë nga e
gjithë zemra të dëshiroj lumturinë e gjithë botës, të dëshiroj që
sinqerisht të gëzohesh dhe të jesh e buzëqeshur. Unë me të vërtetë të
dua dhe shumë më ka mbetur deri tek ti dhe lumturia jote. Dije që pas
dashurisë sonë të marrë (tani vetëm e imja) unë më nuk do të jem i
njëjti. Nuk do të jem më ai vogëlush naiv i ëmbël. Ndoshta do të jem
person i keq dhe i mllefosur në tërë botën, mirëpo, ty kurrë nuk do të
të urrej, nga se ty vetëm di të të dashuroj. Askush në jetën time nuk do
ta zë vendin tënd, as që mund të krahasohet me ty. Ti më je fati im më i
madh, e njëherrit edhe dënesa ime më e madhe. Jam i sigurt se do të
gjen një dashuri të re, pastaj edhe ndonjë… nuk jam as xheloz e as i
zemëruar. Ndjej se si vetveten e shtyj në ambis, nga se të lëshoj të
shkosh, por rrugëdalje tjetër s’kam.
Më falë për gabimet e bëra, më falë nëse ndonjëherë të
kam ofenduar… dije që të gjitha ato i kam bërë nga dashuria. Më falë që
të dua!
Të dëshiroj të jesh e dashuruar… mjerisht unë nuk jam ai që
do të të dashuroj, por ti vetë këtë e ke dëshiruar. Mendoj se dashuria
jonë ka pasur aq vlerë sa që të them LAMTUMIRË përmes kësaj letre, kur
ti nuk dëshiron të bisedosh me mua si njeri. Por nuk mundem të të
fajësoj për asgjë… nga se largohesh përgjithmonë nga jeta ime, dhe të
përsërisë të dëshiroj të gjitha të mirat.
Që nga nesër para teje
është një botë dhe një jetë e re. Duke të njohur mirë, e di se të gjitha
këto do ti pranosh me një buzëqeshje dhe si një lojë, e di që lehtë do
të vazhdosh më tej. E unë do të mbes këtu në vend dhe të kërkoj në
fytyra tjera të njerëzve dhe lehtas duke thirrur emrin tënd. Do të endem
rrugëve në shpresë se njëra prej tyre do të më sjell tek ti.... edhe nëse do ta dija se e
gjithë ajo bredhje është e kot. Dashuria ime... nëse ndonjëherë ndjehesh
e vetmuar në ato qytete të largëta dëgjoje erën.... do ta dëgjosh zërin
tim.... e e di edhe vet se çka do të të thotë..... atë që gjithmonë
pandërprerë të flisja derisa ishe e imja.
Dhe erdhi koha të të them
lamtumirë. Edhe njëherë të dëshiroj lumturinë e gjithë kësaj bote. Më le
bile pakëz vend në mendimet e tua, mos më harro aq shpejtë ashtu si më
le. Në zemër ruaj e gjithë dashurinë e kësaj bote veç për ty.... por nuk
jam ai i cili do ta jep. Shumë do të vuaj dhe do qaj për ty, por ti mos
u kthe.....ndjeke fatin tënd. Nëse ndonjëherë kthehesh.... do të më
gjen tek qëndroj te vendi i vjetër dhe pres që rastësisht mos të
paraqitesh nga diku, e unë të të vjedh shikimin tënd si dikur kur ishim
të huaj.
Mos u hidhëro që emrin tënd do ta thërras në ëndërr, e në
ëndrrat e mija do të përqafoj dhe do të puthi me mall. Kur në kalendarin
tënd i sheh 08 ... ose 14...numrat tona.... kujto se në atë moment një njeri lutet për ty dhe fatin tënd.
E
tash të puthi për të fundit herë...... nuk mund të të them më asgjë,
lotët fytyrën po ma djegin..... do të shpresoj, do të shpresoj se
njëherë do të të takoj dikur diku.... nëse ndodhë.... eja dhe mu afro,
mos u hamend se unë ekzistoj vetëm për ty!

E Ty do të dashuroj përjetësisht.....

A tkujtohet si sot 5 vite???

......shum e trisht sot shum e trisht sepse sot esht dita pikrisht kur jemi njohur ne te dy 5 vie me para...5 vite me para kur u ndeshen syt tan e me ngelen ne mendje ata dy syt jeshil ata dy syt kur mpan dy syt e tu...kur shkembyem shikime te panumerta edhe po flisnim..ishim femije te padjallzuar un 12 vjece ndersa ti 15 vjec,...eh ti kujtojm ato koh si koh tvjetra pasi nuk kthehen me....mua mu kujtua sapo pash daten 4.09.2012 fiks 5 vite qe ne tdy jemi njof.....besoj se ty as qe te bjen ndermend ndoshta do ta qush nje dit si gjith ditet e tjera ndersa per mu kjo esht dita ma e bukur nbot sepse per her njeten time pash nje krijes madheshtore me kta dy syt e mi....edhe nshkoll e kisha gati te qaja sepse un tkom humbur ty edhe ti mu....edhe pasi mbarova mesimin shkova tek ai vend ku gjethet kishin ren ne tok me mend qe do vije edhe ti..por per nje moment harrova se ti je atje larg shum shum larg ne Zvicer tu be jeten tate ndersa un tu qajt nga inati...pa si u bon 5 vite qe un tnjof ty....mos u merzit se do ti bish kokes me grushta kur tmshofish do thush kom lon bukuroshen e bukurosheve per nje rrangall si ajo qe ke ti ne krah..Shpresoj te tkujtohet se cdit esht sot.....

Vetem letra dhe lapsi me kane mbetur ne keto momente te renda.Vetem
letra,lapsi dhe ky ditar ku ky shok i imi qe me percjell ne çdo
hap,sepse kur shkruaj nga shpirti im i njome shkarkohet nje pjese e
peshes se rende qe e bart me vete ngado qe shkoje.
Pra, vetem keto gjera e kuptojne jeten time te rendomte.
Nata eshte e gjate e dita e mundimshme.Syt skuqen nga pagjumesia, e pritja behet monotne.
Mengjesi te perkujton ate.....................
diqka qe te ben nervoze, e kjo dite te tregon se le pas edhe nje dite fund e krye palidhje.
Jeta eshte e gjate dhe njeriu kur nuk duhet te dorezohet.
Dhe me vete thash:
Jo, nuk do te dorezohem edhe pse eshte e veshtir ti besh rezistence kohes e cila te ndrydh pa meshire.
Humba ne erresire, vetmia me shkaktoi plage te pasheruara.
Disa fantazma me dalin para syve pa pushim, se si une mendoj per ty.
Dhe ne kete çast vetem vdekja me mungon.Por, jo s'dua te vdes se ketu kam nje pjese te jetes sime qe me don me gjithe zemerNe koken time vijne e shkojne kujtimet.I kujtoj ato dite qe i kaluam se bashku.Besojse nje dite do te jemi bashke.

Perendeshe e zemres sime,syte e tu jane banuar nga nje mije yje,shikimi
yt eshte i bere me diamante qe asnjeri nuk i ngjan tjetrit...
Shikoj ne ngjyren tende te menduar lumturine tende dhe gezimin per te jetuar,lekura jote eshte vetem butesi dhe arome...
Ti i shperndan keto parfume si ne nje nate me shi ku ndjehet era e lagesht...
Ti shperndan rreth teje kenaqesine dhe lumturine!!!
Barku yt kercen ne menyre te dashuruar kur ti ecen!
Te puthurat e tua jane nje filter dhe buza jote nje amfore...

O perendesha ime,ji ti cfare te duash,e zeze si nata,e kuqe si
prushi,dhe ç'fare do qe te jesh ,nuk ka pjese te trupit time qe nuk
dridhet duke te thirrur.....o perendesha ime ,te adhuroj!!
Ti shkelqen si aurora dhe ti te ve ne gjume si nata,ti i ngjan ketyre
horizonteve te bukur qe ndezin dhe sjellin diellin kur koha eshte e
ftohte..
Kur ti fshin ajrin me fundin tend te gjere,ti me ben efektin e nje anijeje spaciale qe iken diku larg e qete dhe e ndjeshme...Krahet e tu jane si nje gjarper boa per te me shtrenguar sikur donin te me gdhendnin ne zemren dhe shpirtin tend..
Ne qafen tende koka qendron me madheshti,me ty cdo gje eshte si nje
parajse e parfumuar ne nje qiell blu te hapur ku ne te cilen jeton vetem
dashuria dhe lumturia...
Trupi yt eshte po aq i bukur sa natyra dhe peizazhi i saj..
E qeshura mbi fytyren tende luan si nje ere e fresket ne nje qiell te paster...
Kalimtaret qe ti takon ne rruge jane te verbuar prej shendetit qe shfaqet si nje drite ne fytyren tende..

Engjell apo sirene,ti je perendesha ime me sy te bukur.....

O perendesha ime,e mbreteresha ime e vetme,ti ben qe universi imte jete
me i bukur dhe castet e jetes sime te jene me te lehta dhe jo te renda
si me pare...Per ty qe si nje thike ne ne zemren time hyre....

Isha e ulur ne nje cep bote qe prej shume muajsh...
Ngjyrat e shpirtit tim kishin humbur pergjithmone,endrrat e mija ishin
futur thelle ne nje riviere te panjohur,njerezit ne rruge nuk me
shikonin dhe nuk i shikoja...
Nje dite te zakonshme te pashe qe u afrove me koken e menduar ne lutjet e tua...
Ne nje kohe ku po zhytesha ne mes te nje oqeani pashprese,mu duk sikur
pashe te shkelqenin syte e tu ashtu si per te dhene nje thirrje per
jeten...
Ti me the "ne qofte se qan per jeten ,nuk ke per te qene e fundit,hajde
bejme nje shetitje bashke per te marre fryme ne kete ajer te paster dhe
pastaj do te te flas per dashurine..."
Me keto fjale qe me liruan ti me the ne te njejten kohe ato qe doja te
degjoja prej kohesh,me keto fjale besimi qe akoma tingellojne ne koken
time ti me ftove per tu ulur ne dhomen e dashurise...
Para se te te njihja endrrat e mija ishin gjithmone shume te zbehta ose
shume te zeza....duke me ftuar te ulesha prane teje,ti me ndihmove te
bej perzierjen e bojrave ne mur ne kete dhome dashurie...
Prej fjaleve te tua te buta,mora shije per kete bote qe me dukej kaq e larget,dhe ndeza dritat e jetes sime...Prej butesise tende natyrale ti arrite qe te me bindesh me siguri te
plote qe kishte vend per ne te dy ne kete dhome dashurie dhe qe rruga qe
kisha marre e vetme nuk me conte ne asnje lloj drejtimi...
Me mua qe prisja qe kjo bote te ishte me e mire,ti ndave shume ngrohtesi ...
Duke me mermeritur keto fjale ne veshin tim..."ishte nje enderr e
keqe,harroje te lutem.." ti me dhe besimin ne jete pergjithmone....
Dhe me duhet te te rri besnike deri ne fund te jetes time....

Heshtje....

Je e heshtur,qetesi e pafund sokratike,gjuhe e drojtur pritjeje,si nje
det ne nderrime stinesh,si kjo nate me vezullime te plakura yjesh.Je e
matur si magjistaret kur ngrihen,si muret e nje kalaje qe kane shekuj qe
flene.E vetmuar ne duart e absurdit veshtron kohen e ikur,atje ku duhet
te ishin yjet,tani ka veç zjarre te fikur.
Si liqen dashuria,ngrihesh permbi vale,perkedhelur nga fshehtesisa e
drithmave,si nje varkule.Muskuj e nerva mblidhen e shtrihen brenda teje
si flatra fluture a......si kercimi i nje pantere qe kurre sdo ta
kuptosh.
Eshte enderr ne zgjimet e tua,etje ne endrrat e tua dhe ti nuk e di nese je ne gjume apo zgjuar.
Kenga e patingullt ne liqenin e shpirtit tend prej nga buron dashuria.Dhe diej ne syte e tu nga pasqyrimi i thellesise.Diej te enderrt dhe ata,ngaqe kapercejne kufijte.Valle jam ne enderr apo ti zgjohesh ne gjumin tim?!!

Pa fjale.....


Nuk i kuptoj ndonjehere gjerat qe me ndodhin,por subkoshienca eshte
ndonjehere me e zgjuar se koshienca dhe na ben te bejme gjera qe jane te
mira per jeten tone...
Te kam dashur ne çdo sekonde dhe nuk eshte vulgare te te them se te kam
kerkuar ne fytyren e meshkujve qe kam njohur!Kam kerkuar buzeqeshjen
tende ne mijera buzeqeshje,por ajo ishte vetem tek ti!....
Eshte kjo dashuri e forte qe beri Perendine te kete meshire per mua dhe te me ktheje serish ne jeten time...
Ndjenja eshte e forte,por me e forte eshte deshira e perjetshme e
njeriut qe te jete i mbrojtur dhe i sigurte,perballe nje jete te
mbushur me veshtiresi.
Jane ndjenja te cilat nuk i kam imagjinuar se mund te ishin brenda nje
njeriu te vetem.Por ja qe ekzistojne dhe jane kaq te forta saqe nuk mund
ta di nese ne keto momente kam ndjenjen e dhimbjes dhe zhgenjimit,apo
ate te dashurise!Sa mall qe ndjejme!Qofte edhe per nje
shikim te vetem....Per nje zenke,nje puthje....Malli per dashurine e
premtuar...Mall te jesh bashke.
E vetme te duket vetja si nje cung i prere ne kembet e tij,nje cung pa jete,pa kuptim...por qe ekziston!
Per ta mbrojtur?Per ta dashuruar gjithmone?!.....Pak rendesi ka.

Ti dhe vetem ti!


Megjithe tymin e sketerres qe me verbonte,megjithe muziken e sirenave qe
me trulloste,ne syte e tu prej figurine,gjeja dashurine te cilen ti
doje te me dhuroje...
Nuk ishte nje histori klasike,nje histori banale sic mund te kisha jetuar deri diku...
Era frynte lehte te floket e tu ,ti ishe ketu si nje pranvere ne rrugen time,si nje diamant i rrezuar nga kutija e tij...
Te vetem ne kete drite,me kishin kapur rrjetat e dashurise,dhe duart
tona te shtrenguara qendronin si per te treguar forcen e vertete te
dashurise...
Nga dashuria qe ti nxirrje nga syte e tu ,e dija qe qe per kete jete dhe per ate mbas saj ti ishe projekti im i vetem...
E dija qe fluturonim te dy nga i njejti drejtim per nje udhetim te gjate drejt nje lumturie te pafund...Buzeqeshjet qe ti me dhurove me bene te kuptoja qe ishim bere per te qene te dy ne kete bote te madhe ..
Ne ishim si dy femije ne kete toke,ne folem,ne u ngjitem me njeri tjeterin dhe u prekem te pangopur nga kenaqesija...
Urtesia jote me dha lehtesine,durimi yt me dha besimin,dashuria jote me
dha lumturine dhe butesia jote me dha dehjen per jeten...
Prej teje engjelli im munda ti thoja lamtumire te gjithe fantomave qe
ishin ne shpirtin tim dhe qe e kishin rrethuar,te gjithe ketyre djajve
qe me gerryenin nga brenda...


Ps...Flm mikja ime,te perqafoj fort dhe te uroj gjithashtu fat dhe mbaresine ne jeten tende.Me shume respekte per ty...

Dashuria eshte e verber!

Ne mengjes kane mbetur vec shenja te vagullta trishtimi,shperthime perverse lotesh.
Te duash dike me kaq force do te thote te heqesh dore nga te qenit
vetvetja.Paranoja per te te ben egocentrike.Po gdhin!Toka jote sillet
drejt diellit te tij.Ai eshte gjithnje larg...
Ndalesh e sheh se ke zene nje hapesire diku ne vendin e gabuar,rezonon me trupin e gabuar.
Itinerari i zakonshem mbetet ne caqet e kujtimit te nje dite qe iken mundimshem.
E dhimbshme te kuptosh qe je kthyer ne nje instrument argetimi ne
"lojen" e nisur bukur.Mbush oret boshe te jetes se tij plot zhurme......
Ditet dhe netet e tua vijne e ikin gjithmone vec per te.
Pritja jote eshte mashtruar shume here.
Ju levizni drejt njeri_tjetrit cdo dite me pak,largoheni cdo dite nga pak.
Ndaheni per te mos u bashkuar.........Ndaheni ndoshta per tu gjetur diku...askush nuk e di fatin dhe rjedhen qe mund te marre jeta!
E njoh zerin tim,e njoh zerin tend,jemi njohur diku ku askush,askush se
mban mend.Jam misteri yt dhe ti je misteri im,fikje te buta shkelqimesh
yjesh,flirte dashurie pa kthim.Ndaj dua te te rinjohe ne kohen qe
kratere ndez e shuan mes hirit,te ndizem nga nje e puthur e zjarrte nen
flakezen e imte te qiririt.
Thone se "dashuria e verber nuk zgjedh".Keshtu ecen edhe ti qorrazi.Ende
nuk je rrezuar per te mos u ngritur me.Ndjek gjurmet e hapave qe si ke
hedhur kurre.Sekreti qe vazhdon te shtypesh ne vetvete,ta rrit me shume
ankthin e durimi yt zvarritet ne grahmat e fundit.
Ti duket se keshtu shtyn ditet e ndarjes,me shpresen e gjetjes se nje
casti kur te ndjehesh gati.Por askush nuk eshte asnjehere gati per
ndarjen.
Edhe pse jeta eshte e mbushur plot me flluska njohjesh e ndarjesh te shpejta.
Lufton mes gjithçkase dhe hicit.....Brenda nje dite ngjitesh ne majen e lumturise dhe te nesermen serish
rrezohesh me nje shperfillje te serte.Cdo dite perballesh me iluzione
boshe!
Prandaj dashuria eshte e verber,ajo nuk zgjedh....

Muzgu....

Muzgu mbeshtolli qytetin si nje vel i holle i purpurt.Dielli ishte
fshehur para reve ngjyre portokalli,qe ne sfondin e pamate perzienin
rrezet duke i dhene nuanca te panumurta qe edhe piktori me i mire do t'i
kishte zili.Dritat e para u ndezen si nj paralajmerim per naten qe do
sundonte pas pak.....
Zhurmat u shtuan!
Te rinjte filluan te dalin nje nga nje per t'u mbledhur ne vendtakimet e
tyre te perhershme..Tek i shikoj qe ecin me hap te nxituar ndjej nje
lloj nostalgjie!Vajzat rregullonin floket me gishtat e gjate,kujdeseshin
se mos beheshin pis kur kalonin rrugen e kolonizuar nga makinat,kurse
djemte shikonin here pas here oren!
E di se shqetesimi i perhershem i nje mashkulli eshte te mos behet vone
ne takim,kurse i femrave te duken sa me rrezatuese ne syte e te tjereve!
Eshte nje loje qe perseritet kushedi prej sa shekujsh dhe qe do te
vazhdonte te luhej gjithmone gjersa te pushonte se rrahuri zemra e
ndezur nga pasioni njerezor.Vetem ajo qe nuk dinin ata te rinj ishte se
pasionet veniten,shpresat mbeten te kyçura ne skuta te
pavetedijshme,endrrat copetohen,kompromiset shtohen....Shikoj me kujdes njerezit qe kalojn rruges dhe mendoj me vete se sa prej tyre jane ne te vertete te lumtur!
Sa prej tyre kane gjetur vertete ate qe kerkonin ne jete?!
Sa kane deshtuar dhe jetojne me ndjenjen zhgenjyese qe te le nje humbje?!....
Por ne fytyrat e tyre nuk shkruhej asgje.Perveç te rinjve,te cilet
dukeshin qe nga larg qe ishin te zhytur ne boten e tyre surreale,te
tjeret ishin te plogesht!
Ne fytyrat e tyre kishte nje maske qe mbulonte mendimet,qe fshihte ndjenjat,qe u falte sigurine per te mos u zbuluar nga askush.
Ajo qe me trishton me shume eshte se kur shikohem dhe vete ne pasqyre
dalloj nje cipe te holle te kesaj maske,qe ka filluar te mbivendosej
edhe ne fytyren time...
Kjo me frikeson se tepermi!Po kthehem si disa femra te ftohta qe duken sikur veshtrimet e te
tjereve i tejshkojne pa mundur te gjejne asnje ndjenje njerezore tek
ata!Nuk e di pse jam kthyer ne nje njeri kaq te heshtur,kaq pak
expresiv,kaq fjalepake!!
Por e ndjej se çfaredo qe te ndodhe ne mjedisin perreth meje,nuk do me shqetesoje me si me perpara....
Natyra qe dikur me ngazellente me ndryshimet e saj stinore,tani me duket
si nje udhetare monotone qe ndryshon veshjet teper rralle.Nuk me bejne
pershtypje gjethet e dala,lulet,as dita qe po zgjatet,as nata qe me
duket e pambarimte,as shirat qe derdhen pa lajmeruar!
Kjo bote e vargullt dhe e pameshirshme,pa ndjenja,pa imazhe te bukura me te cilen te lidhi te shkuaren me te sotmen,me merzit!
Por eshte nje mbrojte kunder kujtimeve te hidhura dhe te dhimbshme qe
nuk me lene te qete.Sikur te filloj te mendoj se si kishte qene vera
para nje viti,nje termet i madh do te me rrezonte koracen e shpirtit
tim,nje gervishtje e thelle do çirrte masken qe kam ndertuar me kaq
kujdes nepermjet loteve te dhimbjes,nje kuje e thekshme do degjohej nga zemra,lote te panumurt do me mbulojne shikimin.
Sikur te kujtoj,qofte edhe per nje çast te vetem,se me ke dua ta shijoj
kete nate,i gjithe trupi im do leshohej perdhe si nje trung i prere,duke
kerkuar pa kushte qe ai te kthehet te une!
Por nuk mund ti jap me vetes mundesine te tregohem e ndjeshme,as te
hiqem sikur jam e forte per te perballuar keto klithma zemre qe i kam
mbyllur deri ne vdekje ne nje vend ku nuk mundem ti degjoj me zerin e
tyre te vertete....E di se nuk jam as e pamposhtur dhe as mbinjerezore!
Jam nje femer qe kam vuajtuar pa te drejte,pa e kuptuar,kam qare pa
ditur per ç'fare,kam heshtur kur duhet te kisha bertitur,kam bertitur me
pas pasi nuk kam dashur te heshtja me,kam folur kur zemra me ka kerkuar
thjesht te pranoja gjerat ashtu siç ishin,kam kuptuar qe nuk jam dashur
kurre dhe me ka mjaftuar dashuria qe u kam dhene te tjereve,i kam
justifikuar te gjithe dhe gjithmone kam falur duke ja hedhur fajin
vetes...Nuk jam perfekte,as me e zgjuar se te tjeret.Jam nje femer e dobet dhe teper e ndjeshme dhe e di kete.
Prandaj tek po shikoj njerezit ne rruge,mundohem te shikoj pertej
aparencave,te dalloj ne syte e tyre te ftohte nje zjarr qe akoma
digjet,te dalloja ne buzet e shuara nje puthje qe prisja t'i dhurohej
dikujt,te dalloj ne fytyrat e tyre te lodhura ate fije shprese per nje
te ardhme te panjohur,por komplet ndryshe nga kjo qe jetojme....

Kur je e vetmuar ditet kalojne ngadale,aq sa te duket sikur koha ka
ndaluar diku dhe nuk do te eci me.Ditet mbarojne si pa u ndier,por netet
jane te gjata.Njerezit qe takon jane vetem fytyra te ndryshme,qe te
shfaqen si mirazhe qe humbin menjehere pas bisedes...
Me pas mbetet nje boshllek,i cili nuk mund te mbushet me fjale.Por gjeja
me e tmerrshme jane netet qe zgjaten pambarimisht pa asnje
kuptim.Endrrat nuk shfaqen me.Ne vend te tyre ka makthe qe te shfaqen
edhe kur lufton me te gjitha forcat t'i heqesh.
Askush nuk te kupton se ti je duke u munduar te fshish nga kujtesa
ndjenja te cilat as qe nuk ke menduar ndonjehere qe nuk do te jene pjese
e jotja.Por jeta te ve ne prove.....
Ne çdo çast duhet ti tregosh asaj qe je gjalle.Ne çdo çast duhet te
kapesh me te gjitha fuqite ne nje dege,sado te holle,me shpresen se
neser do kesh diçka me shume!
Ndonjehere ke deshire te kuptosh se ia ke arritur qellimit.Ke deshite te
mendosh se ke mundur fantazmat e te kaluares,por nata rikthehet
ritmikisht per te treguar se je ende e dobet.....Fantazmat dalin si hije te frikshme nga rrjetat e fshehta te
mendjes,ulen kembekryq perpara teje dhe bisedojne shtruar.Te kujtojne
çdo gje,edhe detajet me te vogla,te cilat mendon se i kishe harruar.Ti i
degjon me kujdes,trishtohesh.Pastaj vjen mengjesi....Nje dite e re ku
shpreson.Por ndryshimet nuk duan te vijne.Je teper e plogesht per te
kapur impulset e reja,je teper e papergatitur te duash dike tjeter,qe te
te mbushe boshllekun qe te ka lene dikush qe e ke dashur me gjithe
shpirt...
Meshkujt kane nje menyre te veçante funksionimi....Me te thjeshte,me te
çilter!Ata dine si te heqin te kaluaren qe i mundon,dine te gjejne nje
rruge shpetimi,e cila edhe pse nuk eshte me e mira,i qeteson per
momentin.....

Qielli eshte paksa i vrenjtur.Ndoshta kete mbremje do te bjere shi..Po
vjen vera e cila ofron nganjehere shira te shkurter qe mbarojne shpejt
dhe pastaj i lene vend vapes se padurueshme.
Nuk e dua shiun sot.Kam lexuar te "Eneida" qe dasma e Didones dhe Eneut
ishte shoqeruar nga rrufe te shumta dhe shi si lotet qe ajo do te
derdhte me vone.Nga frika jam bere shume supersticioze!
Besoj ne çdo moment se dikush ne bote duhet te dije se si eshte e
shkruar e ardhmja ime dhe do ma lexoje sa here qe une te ndihem e
gatshme.
Por nje gje e tille nuk ka per te ndodhur kurre,pasi une nuk mund te
ndihem kurre e gatshme te degjoj se çfare do te behet ne jeten time ne
te ardhmen!
Pikat e para bien mbi parvaz....
Bashke me to degjohet dhe aroma e tokes se zhuritur qe kerkon me ngulm te freskohet pak..
E kendshme,e thjeshte,ben te ndihet ajo qe toka mban ne thellesi si nektar te pazevendesueshem.E shikoj ate qe dua te bukur,me sharm ,te mrekullueshem dhe plot
dashuri.Syte me mbushen me lot.Nuk e di pse sa here qe gezohem ,duhet te
me kujtohen ato dite pritjeje te tmerrshme.Cmimi qe kam paguar per kete
dite eshte i larte,por ia vlen!
Mjafton nje veshtrim dhe nje buzeqeshje e tij dhe shkrihem ne nje lumturi te pakufishme qe me buron nga çdo pjese e trupit.
E pashe pak me pare.....E veshtroja nepermjet largesise dhe me dukej si
diçka e gdhendur qe i jepte bukuri vendit ku ai ndodhej!Jam nje egoiste e
pakorrigjueshme!Nje bukuri qe eshte vetem i imi,qe do mund te jete
vetem i imi...
Njeriu duhet te zgjedhe vete ate qe do te behet e ardhmja e saj.Dhe une e kam bere nje zgjedhje...

Imagjinoj trupin e tij dhe filloj te dridhem....Dritherima te embla me
pushtojne.Ideja qe nje dite do te mund te behet i imi me ben te
pushtohem nga nje ndjenje krenarie per ate qe do arris!
Jane shume ndjenja te perziera bashke qe me turbullojne dhe kenaqin
njekohesisht.Por me shume nga te gjitha do te jete pamja e tij e
lumtur...
Vertet kam pak frike nga e ardhmja qe do filloje ne ditet ne vazhdim,por
shpresa se gjithçka do te rregullohet me mban te gjalle,te sigurt,ashtu
siç nuk kam qene asnjehere ne jeten time!
Ideja e nje veprimi te mire e ben njeriun t'i duket vetja i rendesishem
dhe kur nuk eshte.Ajo e ben te qete mbijetesen e tij dhe ne pak momente
qe mbeten te paharrueshme per te.I kujton me mall ne vitet qe do vijne
duke shpresuar se do te vije dhe nje moment i tille kur te ndihesh kaq
mire....
Dhe kjo shprese e mban te gjalle njeriun derisa te vdese.Dhe une dua te
ndihem e lumtur diten kur do te mbyll syte.Ndoshta ai qe dua ne keto
çaste do te gjendej prane meje duke u lutur per kete njeri qe e shoqeroj
nje pjese te mire te jetes duke ndare te mirat dhe te keqiat,qe i fali
dashuri dhe mbrojtje.Te pakten ky eshte mendimi im!Nje binom i çuditshem qe femrat e kerkojne me ngulm dhe pasion pa u
lodhur kurre!Nje binom qe duket kaq pak ne dukje,por qe nje mashkull
eshte gati e pamundur ta ofroje....
Eshte si nje sfide,si nje lufte e pamundur me deshirat e femrave qe pasi
marrin nje gje kerkojne gjithnje e me shume,gjersa te mbyllin syte....
E imagjinoj duke ecur perkrah meje dhe nje ndjenje euforie me pushton.E
dua ate ecjen e tij te kujdesshme,te qete,ato veshtrimet qe me ka hedhur
here pas here,qetesine e tij,ate buzeqeshjen qe i shkrihej cepave te
buzeve dhe veshtrimin qe i mbytej ne thellesine e syve te mi jeshil....

Larg....


Diku larg nje ylber i bukur,nje kenge qe me jep pershtypjen e nje
melankolie te larget,nje vajtimi femre,nje vajtim i nje shpirti te
thelle,.....a eshte kenge valle apo dikush qan?!
Erdhi mbremja e erret me dritat e ndezura kudo rreth saj..
Lart ne qiell kjo hene qe sonte paska marre formen me te bukur nga te gjitha format e saj ekzistuese!!
Fikini dritat!___do te thoja,pse duhet te kete drite ne kete ndricim kaq te bukur dhe madheshtor?
A eshte e nevojshme kjo drite artificiale?.........mendoj qe jo!
Shikoj shume gjera dhe mbyll syte dhe sado qe eshte erresire,arrij te
shikoj ndricimin,arrij te shikoj boten qe futet ngadale ne misterin e
saj te nates,arrij te shikoj qe ketu te ky kontinent ben nate,dhe ne nje
tjeter dielli ka dale....
Me pelqen ky vajtim i larget qe vazhdon te kendoje,te qaje,te vajtoje,te gezoje...Nuk arrij dot te pershkruaj drithmen qe me jep ky ze i
larget....rrenqethjen qe me jep per momentet e jetes...nuk arrij te
kuptoj kush eshte ky ose kjo,kush eshte ky artist i madh,i cili vetem me
kete jehone zerash dhe vajtimesh,arrij te vere ne gjume dhe njerezit me
te pagjumte....
Sa i bukur,sa i lekundur,sa i forte,sa me pasion,sa i embel,sa i dhimbshem,sa romantik,sa vuajtes!
Te lutem me meso edhe mua te kendoj keshtu!
Te lutem me thuaj kush je ti?
Te lutem me perkund vetem pak ne krahet e tua?
Te lutem me ço larg...shume larg dhe me thuaj "TE DUA"!

L'amour de ma vie.

Nuk mund ti gjej gjithmone fjalet e duhura per te te thene sesa shume te dua..
Ndonjehere per nje mungese kujdesi mbase i shpreh keq ato qe ndjej per
ty,mbase ndonjehere bej gjera prej frikes qe kam se mund te te humbas...
Padurimi im me shtyn qe te eci shume me shpejt qe ky fat i mrekullueshem i cili na bashkoj dhe qe na eshte shkruajtur..
Uragani qe po pershkon ne keto momente zemren time me ben qe ndonjehere te harroj betimet e mia.
Karakteri im shume i vendosur dhe i forte mund te te plagose ndonjehere ne thellesine me te thelle te ndjenjave..
Nga xhelozia mund te them fjale te nxituara dhe te bej qe zemra jote te plagoset dhe te nxjerre gjak..
Dashuria qe kam per ty me ben ndonjehere aq te verber saqe nuk mund ti shof dot keto vuajtje qe te shkaktoj..Nga te gjitha keto fjale qe jane ne opozite me njera tjetren doja vetem
qe te dije dobesite e mia dhe qe mbrapa atyre fshihet nje ndjenje teper e
madhe qe kam per ty.....Dashuria.
Te dua aq shume saqe mund te humbas arsyen..
Per mua ti je dashuria ime eternele...
Bukuria jote e brendshme eshte po aq e bukur sa ajo e jashtme...
Ti je miresia,perkedhelja dhe sinqeriteti...
E pranoj besimin e verber qe kam te ty sepse ti per mua je i vertete...
E di ne fund te vetes qe per moi ti je dashuria e fundit dhe me e bukura e jetes sime....

Per ty....


Zemra jote e beri timen te burgosur te perjetshme..
Opiumi jetes time ti shkelqen nga bukuria jote e perjetshme...
Gjaku yt kalon ne venat e mia ashtu si nje leng magjik dashurie.
Ndricimi qe fle ne fund te syve te tua ka hipnotizuar shpirtin tim,aq
shume eshte e shkelqyeshme bukuria qe ti ndricon rrugen time drejt
lumturise se pafund..
Cdo dite ashtu si nje yll ti drejton hapat e mij..esence e jetes sime po
lihem dhe po konsumohem nga dashuria qe ti me afron ne çdo moment..
Pasioni jetes sime,prej teje ne keto momente jeta me duket e
bukur...fuzioni yne eshte aq i forte saqe asgje nuk mund te na ndaje
pervec deshires sone te perbashket!!
Megjithe dobesine tende ne qenien tende ti me jep me prova cdo dite
deshiren e plote per te jetuar kete pasion deri ne fund te jetes sone...
Forca jote per te luftuar ne jete dhe kunder pengesave te saj me detyron
edhe mua te behem e forte,e gjithe kjo dashuri qe ti me jep eshte per
mua si nje rilindje e dyte dhe me jep ate force per te qene e forte per
te dy!!Sinqeriteti i ndjenjave te tua dhe e zemres tende me detyron qe mos te te zhgenjej,sepse e di qe sot te detyrohem shume...
Jeta beri qe rruget tona te kryqezoheshin qe ti te me vije ne ndihme...
Me gjithe delikatesen qe eshte ne veten tende,ti arrite me ngrohtesine
dhe butesine tende te sheroje te gjitha plaget e zemres sime...
Doktor i shpirtit tim po te shfaq me anen e ketyre rreshtave te gjithe mirenjohjen e perjetshme qe te detyrohem ne kete dite..
Asgje nuk mund te jete me e mrekullueshme per mua ne syte e mi, sesa ato momente qe ti me dhurove dhe qe ke per te me dhuruar..
Jeta ime eshte me ty,mendoj gjithmone per ty,flm per zemren tende....
Faleminderit per te gjithe dashurine qe me ke dhene..


(Do te desha ti mendoja dhe ti thoja vetes qe jane te verteta,por me
duket se jane endrra qe do rrine vdekur ne fundin e shkrimeve e mia).