Jane thjesht kujtime.....

First topic message reminder :

Adoleshenca.....

Mosha e pjekurise,e zgjuarsise,e pasionit dhe e dashurise.Sa moshe e bukur,po aq delikate,nje moshe e rendesishme ne jeten e njeriut.Mesa duket zoti adoleshentet i ndan ne baze te interesit dhe te sjelljes.

Jeta.....
Kisha lindur per te vuajtur,kisha lindur per te qare,per te pas gjak dhe lot te sinqerte ne dy syte e mi.Kisha lindur per te ndihmuar te tjeret;dhe un kur te kisha nevoj per ta,te me kthenin shpinen.Kisha lindur per te tiu dorezuar fatit aq shpejt dhe per tu bere lojtarja e saj kryesore.Apo kisha lindur per te lar mekatet e te tjereve?Kisha lindur per te ndryshuar nga ajo qe kam qene dikur,kisha lindur per te shpresuar se nje dite rrezet e diellit do te ma largonin erresiren e perjetshme.

Nje dite.

Qe prej shume kohesh po prisja vetem dhe e mbyllur me mendimet e mija shkaterruese ne kete dhome te zeze..
Nje dite ne fillim te ketij korridori te erret dikush preku drynin..
Ishe ti engelli im shpetimtar,dhe pikerisht ne kete dite pashe driten e madhe dhe pashe oqeanin e dashurise...
Qe ne momentet e para besova ne dashurine tone dhe e kuptova qe duhet te mbroheshim kunder te gjitheve...
Para se te njiheshim jeta ime ishte si nje vend pa dalje,nje fushe e
mbushur me kaktyse ne te cilen njerezit donin qe te ecja mbrapa si nje
kercimtare idiote dhe pa talent...Ndoqa shume fantazma ne kete bote hostile qe me frikesonte..
Me qellonin shpesh ne koke qe te perulesha,dhe lutesha qe kjo gje te ndalonte,lutesha qe kjo vuajtje te kishte nje fund...
Te ndjesh reren siper kokes tende ,sa budallallik po ne te njejten kohe
sa mire te ben te ndjehesh ne keto momente vetmie dhe zhgenjimi...
I degjoja sesi qeshnin me vuajtjet e mija,i shikoja si kercenin siper
zhgenjimeve te mia,dhe kurre se besoja si njerezit mund te kenaqeshin
kaq teper perpara nje varri...
Shpirti im ishte si nje anije qe sado perplasej dhe sado shkatarrohej nga nje shkemb i fuqishem,prej nje mjegulle te dendur!
Trupi im ishte vene ne gjume.......dhe se kuptoj pse se endrra kisha akoma!!!
Shikoja te gjithe keta njerez te lumtur ne nje ane dhe une duke u
fundosur dhe duke pare jeten sesi me largohej.....larg.............ne
pafundesi.

Vazhdoj te fundosem...nuk kam mbaruar!

E jotja pergjithmone.


Isha e ulur ne nje cep bote qe prej shume kohesh...
Ngjyrat e shpirtit tim kishin humbur pergjithmone,endrrat e mia ishin
futur thelle ne nje riviere te panjohur,njerezit ne rruge nuk me
shikonin dhe nuk i shikoja...
Nje dite te zakonshme te pashe qe u afrove me koken e menduar ne lutjet e tua...
Ne nje kohe ku po zhytesha ne mes te nje oqeani pashprese,mu duk sikur
pashe te shkelqenin syte e tu ashtu si per te dhene nje thirrje per
jeten...
Ti me the "ne qofte se qan per jeten ,nuk ke per te qene e fundit,hajde
bejme nje shetitje bashke per te marre fryme ne kete ajer te paster dhe
pastaj do te te flas per dashurine..."Me keto fjale qe me liruan ti me the ne te njejten kohe ato qe doja te
degjoja prej kohesh,me keto fjale besimi qe akoma tingellojne ne koken
time ti me ftove per tu ulur ne dhomen e dashurise...
Para se te te njihja endrrat e mija ishin gjithmone shume te zbehta ose
shume te zeza....duke me ftuar te ulesha prane teje,ti me ndihmove te
bej perzierjen e bojrave ne mur ne kete dhome dashurie...
Prej fjaleve te tua te buta,mora shije per kete bote qe me dukej kaq e larget,dhe ndeza dritat e jetes sime...
Prej butesise tende natyrale ti arrite qe te me bindesh me siguri te
plote qe kishte vend per ne te dy ne kete dhome dashurie dhe qe rruga qe
kisha marre e vetme nuk me conte ne asnje lloj drejtimi...
Me mua qe prisja qe kjo bote te ishte me e mire,ti ndave shume ngrohtesi ...
Duke me mermeritur keto fjale ne veshin tim..."ishte nje enderr e
keqe,harroje te lutem.." ti me dhe besimin ne jete pergjithmone....
Dhe me duhet te te rri besnike deri ne fund te jetes time.

Ngrihesh pa deshire,endesh e gjerat ste kane kuptim.
Ha,fle,zgjohesh,qan e prape i njejti rit.Ti vazhdon jeton.I sillesh
ketij rrethi cikel i mbyllur,te duket vetja kot tek u vjen verdalle te
njejtave ngjarje.
Ndalesh dhe sheh vendin qe ke zene.......gabimisht!
Ti,nje trup qe nuk leviz,ke ndalur diku,por s'mund te qendrosh gjate,nuk mundesh.
Te debojne...
U ngjita drejt ne maje te lumturise por sa shpejt u rrezova,aq sa mu duk nje vegim.Te kem qene valle ne enderr?
Njeriu smund te eci gjate ne lumturi sepse rreshqet.Me duket sesa me
shume ecim,provojme te ngjitemi lart aq me i madh eshte rreziku i
rrezimit e frikes per te mos u ngritur me.
Lumturia e ardhur nga nje mashkull eshte me e mundimshmja per tu rrezuar.Por me e enderruara sa jeteshkurter dhe zhgenjyese.
A thua ne vete jemi te prirur drejt rrezimit?
Do ti ruaj te gjitha kujtimet,rrahjet e zemres prane tij,do ti ruaj
mesazhet,fjalet e embla,driten qe i shihej ne sy.Do ta ruaj ne shpirtin
tim te mire edhe pse kurre nuk u be i imi...Do ti ruaj takimet e pakta,puthjet,netet e zjarrta dhe pasionin per te.Do ti ruaj te gjitha po nuk do te kerkoj ta shoh me..
Ndaj njeriu eshte i prirur drejt rrezimit dhe ndaj ai smund te ece dot gjate drejt lumturise se rreshqitur!

Kohe e vranet,thua se une dhe koha shkojm paralel sa here qe une vendosi
te beje vizit varrezave eshte nje dite e vranet me shi e merzitur bashk
me mua....Athua edhe qielli ndin dhembje per mua qe do shkoj e s'do
shof asgje perveq dheut dhe emrave te graviruar mbi gur varri.Sa veshtir
te jetosh pa ato krijesa te dashura,sa veshtir te flasesh me ta e mos
te kesh pergjigjeje,sa dhembje te qash e mos te kete kush ta fshij lotin
qe njom kto varre.Ku te filloj???Te BABI qe e pata edhe mik,Apo te nena
qe me lindi, Te i dashuri qe mbetem ne gjyse te rruges...Jo jo do shkoj
tek ajo qe me shkrumoj zemren tek Bija ime eshte e vogel me kerkon
ndoshta si e kerkoj une ate.....Ah sa veshtir por njeriu eshte me i fort
se shkembi....
Do marr ca lule dhe do afrohem te te gjithe me radhe,nuk do te qaj fare do ju tregoj qe jam shum e fort edhe ateher kur dhembja me kaplon trupin une
nuk dorzohem e perballoj sepse kjo eshte dhurat nga KRIJUESI.
BIJA
IME!!Nena kete vite e ka te veshtire sepse moshataret tuaja do i rreken
shkolles BIJE e ti nen toke por si gjithmon do ja dal shpirt,do i
percjell nena dhe nuk do derdh asnje lot te premtoj!!!!!!
BABI!Sa me
mungon sa te lehta i pata ditet kur Ti ishe pran meje dhe bashk shkonim
ta vizitonim ate varr te vogel po pse more BURRE edhe ti me le??
NENE!!Per ty kam vetem akuza!PSE ME LINDE????
E TI i dashur dije qe me mire e ke atje se une qe mbeta me tere kto vuajtje!!!
Pusho shpirt dhe mos harro qe kuuuuurr nuk te harrova dhe s'do te harroj gjere sa te te bashkangjitem.....
Mos me akuzoni qe shkruaj por kam nevoj te zbraz kete ndjenj pikllimi qe me kaplon ndonjehere....

Ah moj dite sa e gjate mu duke sot!Nga mengjesi me shkoi mbrapsht.Hapa
dritaren te shof se si eshte koha dhe veshtroja kalimtaret qe kalonin
rruges me nguti,papritmas para meje u qfaqen nje grup femijsh te cilet
shkonin ne shkolle..Ishin regjistrua ne klas te pare dhe per tu njoftua
me rregullat e shkolles kta femij fillojn te shkojn nje jave ne
shkolle!!!Nga thellesija e zemres me doli nje ofshame e dhembshme dhe dy
pika lote mu rrokullisen neper faqe......Mendja me shkoj tek Bija ime
te cilen dje e vizitova,edhe ajo kete vite do shkonte ne shkolle,fillova
ti shtroj veti pyetje:Athua si do te dukej po te ishte gjalle,athua si
do e perjetoja percjelljen e pare ne shkolle?Sa e lumtur do
isha por kto ishin vetem mendime e mundime,asgje nuk do te ndodh
asnjeher nuk do te percjell se nena te percjelli ne nje rruge pa
kthim.....Une jam shum e fort e mblodha veten dhe dola ne qytet bleva ca
fletore dhe lapsa e i dergova ne nje shkolle per ti shpernda atyre qe
kan nevoj,shiqoja femijt kercenin ca qanin ishin te vegjel dhe nga zemra
u luta per ta qe te ken jete te lumtur e pa brenga.....
Do te
mundohem qe gjithmon te jem pran ketyre femijve do i edukoj te ken
sjellje njerzore do ti mesoj qe mos te behen Tradhetar,ti mesoj si eshte
me se miri do te mundohem me mish e me shpirt per ta sepse ardhmerija
jone jan femijt,ani qe une si kam dhe nuk do ti kem kurr te gjithe kta i
kam femij.......

Eh ditar!!!!
Athua do te lexoj ndokush pasi une nuk do jem!Athua do
ti bije ndermend ndokuj qe ekzistova ndojher?ata qe do ta lexonin nuk i
kam,te tjeret do qasen punve me te menqura se vajin tim!!Po edhe kjo
eshte nje pjes e jetes nuk mund te kemi te gjithe jete te lumtur.Jam e
lodhur nga te gjitha por gjere ne frymen e fundit do punoj per lumturin e
tjereve pasi per vete ose nuk pata dijeni te mjaftueshme ose nuk dijta
te punoj!!!Nuk do jem as e mbyllur as e humbur ne kujtimet e hidhura
edhe une do kyqem ne keng nese kendohet ne valle nese vallzohet por kete
dua te ju them vetem qe tjereve mos te ju prishi disponimin......Ter e
jeten ja kushtova tjerve pa mendua kurr per vete,ndoshta edhe per kete
mora kete denim,,SE NJERIU QE BEN MEKAT PER VETE DENOHET REND"Po nuk
mund te ndryshoj nuk mund ta kthej kohen mbrapa po edhe nese do e ktheja
me duket qe prap do isha e njejta.....Nuk me mundon fakti qe humba shum por gjithmon mendoj pse me ndodhi???Kujt i
bera keq?Ku gabova?Me kto pyetje do te varrosem por pa pas asnje
pergjigjeje......Te betohem ditar gjere sa te me lejohet do te
shkruaj,por nese me ndalohet edhe ateher do pajtohem ....Te gjitha
rruget mu mbyllen pse mos te me mbyllet edhe kjo??????Kurr nuk do ta
akuzoj askend per kritikat qe mi bejn por edhe te ndryshoj nuk mundem
keshtu me kete mendim dhe vuajtje te brendshme do vdes sepse nga jasht
do mundohem te jem shum e disponuar,edhe qe nganjeher ndij dhembje,do e
perballoj......

DITAR!!!!
Asnjehere me rend nuk e perjetova naten!Mu qasen dy
enderra,dy thirrje ajo e vdekjes dhe e jetes!S'dija kah te shkoj!Te
dyjat i doja por kete te jetes do e zgjidhja qe mos ti krijoj vuajtje
askujt,sepse i vdekuri nuk di te vuaj!Isha shum afer te pares por si
duket e dyta ishte me e fort.....per momentin.Mos me akuzo ditar!!!!Ne
ty kam besim te madhe Ty te kam shum afer Ty ti them te gjitha edhe qe
nuk ndihem mire kur jam me Ty ndihem e fort.E dij qe Te merzis por
askush nuk mund te kete dhembje me shum se une por gjithmon mundohem te
tejkaloj deri ne frymen e fundit do te shkruaj.Me duket qe sa me shum qe
shkruaj behem me e merzitshme por at edhe kerkoj qe te behemsepse me leht do perballoj nese me mbani ne mend te tille ani qe nuk jam ne natyre ashtu.
Te
gjitha po i ndali por lotin nuk po mund ta ndali vet rrjedh por nuk qaj
pse dua te qaj por qaj per ata qe qajn per mua e nuk mund te me
ndihmojn,i bera te palumtur,megjithat qe mundohen ne qdo menyre te me
ndihmojn por si duket eshte pak von.E lodha zemren time shum por lendova
edhe keta qe me rrethojn....
Sa u mundova te jem e fort dhe prap
mundohem po si duket e teprova pak....E lodha shpirtin per te tjeret,e
tani fuqija eshte hargjua per vete nuk me mbeti....POR PRAP NUK DO JEM E LIGE,DO TE LUFTOJ GJERE NE ATOMIN E FUNDIT NUK DO DORZOHEM SE I LIGU DORZOHET,UNE NUK JAM E LIGE!!!!!!!

Te shkruaj apo jo Ditari ime!!
Po shkruaj vetem pak te them qe nuk
dorezohem deri ne frymen e fundit,jam e plagosur por jam e fort i
qendroj kesaj plage....Nuk do lendoj askend,nuk lendova kurr e nuk mund
tash ta beje kete ani qe mua me lenduan nuk dua te futem me nje thes me
te tjeret.....Une prap do ndihmoj,une prap do mundohem te qesh e te flas
po me at ritem qe kisha dikur por jo edhe me zemer.....Po tek e fundit
zemren nuk ma shef askush e ndij vetem une qe rrah here me pak e here me
shum.Nganjehere me duket qe me flet me akuzon per vuajtjet e mija por
edhe une nuk e degjoj jam kokefort.Mendjen e kam shum te kthjellet lutem
qe ajo te me mbetet keshtu gjere ne amshim dua qdo gje ta kem te kjart qoft edhe vuajtjen....Po tek e fundit vuajtjet jan per
njeriun po sdi pse aq shum mund te durojm nuk eshte vuajtja ime unikat
ka vuajtje edhe me te renda por secilit e vetja i duket me e veshtir.Sa
shum rreze ka sot e mua me duket qe akull me rrjedh nga zemra e jo gjak
.PSE?Nuk kam pergjigjeje adekuate.Ku te shkoj sot?Te shkoj atje ku
ndihem me se miri nuk mundem,te rrij ketu e mbyllur me zihet fryma..e ku
te shkoj????Skam tjeter ku....Dita eshte e gjate ndoshta do ndryshon
pak nga perditshmerija ime se me eshte bere si nje ritual i
femiut,Ushqimi gjumi,vaji dhe prap tere diten njejt...........

DITAR!!!!
Qte shkruaj sot me thuaj se jam shum e merzitur!Me jan
grumbullua shum DITAR,sdij a ja vlen te shkruaj sdij a do te ishte me
mire ta mbaj ne vehte krejt kete mallengjim apo ta ndaj se kam miq une
ketu do me lexojn ndoshta!!!!Sa po rrezon ky diell sot sa do te doja te
bije nje rrebesh shiu e te dilja ne shi qe loti te me perzihet me shi qe
tjeret mos te mi vrejn,mos te qajn edhe ata per mua,mos te
ndihen te
prekur nga dhembja ime.Ditar neser kam nje pervjetor po shkruaj sot se
ndoshta neser nuk do mundem nga dhembja...Eh ditar po shum pervjetore
kam po a nuk do ishte me leht te me perkujtonin ata qe une i perjetojUne do isha vetem nje e ata jan shum ditar......Po te le sot shum shkurt se nuk mundem me fale DITAR!!!!

DITAR!!!!!!

Mos me akuzo qe te shkruaj kaq von Ditar!Por prita te
shkruaj me e qete mos ta lendoj askend,nuk jam vetem une e piklluar ka
edhe te tjere,sdua ti prek ne zemer por qdonjerit i duket e vetja me e
dhimbshme kurse une kam dhembje per te gjithe!
Isha te vizitoj te
dashurit e mij po nuk me pershendeten fare,athua ishin hidherua me mua
qe nuk mbaj fjalen qe nuk do qaj apo pse nuk mu pergjigjen ne thirrje
nuk mu pergjigjen ne pyetje,te gjithe thua se me kthyen shpinden.Po kjo
eshte vetem imagjinat e imja se i vdekuri nuk te flet...Tani jam me e
qete pushova ngapak tek te gjithe asnje lote nuk derdha vetem kalimthi tek varri i vogel me piken dy pika lot thash ndoshta i shkojn
brenda dhe ndin aromen e nanes,edhe ata lot nuk mi pa askush i
fsheha.....Tash jam e qete nuk mund te shtyhem me Krijuesin ai mi dhuroi
ai mi mori jam pajtua me kete po edhe ti Ditar me kupto se nganjeher
duhet te qmallem disi!!!E shef ditar sa e kthjellt qe jam dhe nese tash
do me thrrisnin ne ndonje aheng pa hezitim do shkoja se nuk jam mesua
askujt t'ia prish disponimin.Edhe ju qe lexoni me kuptoni ju lutem se
ktu gjeta veten te shfryj kete mallengjim pasi jam nje e panjohur per
ju.Edhe sot sdo e zgjas ditar....Nuk dua askush ta lexoj me lot dua ta
lexoj ashtu si shkruaj une pa asnje pik loti !!!!!!

Eh Ditar!!!
Shum e merzitshme dita e diel me zgjat nje jave kjo
dite,sdi pse nuk e dua kete dite,me shton malle dhe dhembje
shum...Ditar!Qte shkruaj???Te shkruaj qe jam shum e ngarkuar e dij qe me
beson,se nese te shkruaj diq tjeter e din qe nuk flas drejt....Kerkoja
dikend ti qaj ne preher ditar nuk gjeta askend te gjithe kishin
ike,askush s'kishte te me perkdhel as te mi fshij lotet......Qaja dhe
pushoja e vetmuar por me leht mu duk se ta permalloj dikend nuk dua
askush te pikllohet per mua....Ditar njeriu qe qante bashk me dhembjen
time nuk eshte me bashk me te tjeret iku edhe AI athua ju merzita edhe
ATIJ ditar????Eh sa embel me kshillonte por edhe qortimin e kishte te
embel BABI IM!!!Ai dinte te me behej NENE,Moter,Vlla,shoqe,mike e kisha
qdo gje ditar mi dinte te gjitha!!!BABI PSE NUK ME MORE???Atje do kisha
perkdhjeljen tende,ishe i durueshem me mua por nga durimi i madh me
duket qe te humba nuk munde te me shofesh me dhembje,tani Ditar po iku
edhe nga ti sot se jam shum e ngarkuar....Me fale ditar!!!!!

DITAR!!
Nuk dij si te shkruaj sot,te shkruaj me dore apo me lot,dora
me eshte lodhur e loti pothuaj eshte shterr!!!Sikur te dija qe do jem
kaq e pafat kurr nuk do filloja te shkruaj fillova shum mire por u
nderpreva ditar,nje koh te gjat mendova athua ja vlen te shkruaj per
vuajtje apo ta lexoj me qindra here vetem kohen e lumtur qe me zgjati aq
pak..sa do te zgjasesh ti moj kohe e shkrimeve te vuajtjes?Sa do mund
te qendroj athua?Po mire kan thene ,,njeriu me i fort se shkembi"
Asgje
dhe askush nuk mund te mi kthen ditet e lumturis u treten mbeten kto
vuajtje bashk me to mbeta edhe une te jetoj por si???Si eshte e mundur
njeriu te jetoj i vdekur kete se kuptoj fare??....Kjo me shtyn edhe me
shum te mendoj ditar....po mendojka edhe i vdekuri.....Qdo gje eshte
kthye kunder meje pse?Asnje dite nuk me kalon pa ikujtua ditet e kaluara..as nje ore as
nje minut por a jetohet me endrra ditar??Realiteti eshte krejt
ndryshe.....
Qdo dite jete me behet sa nje vit po te ishin kohrat e
lumtura viti do me dukej dite,eh edhe une sa e ceket jam po q'kam me te
kaluaren ?Pse i kthehem?Nuk kam pergjigjeje veq mund te them qe jetoj me
nje te tashme te pakjart e te ardhme te njohur sepse vet keshtu vendosa
pasi smunda ta ndal te kaluaren te ardhmen do e ruaj keshtu si eshte
dhe pa ndryshime....Deri sa te me injorosh edhe ti ditar do te shkruaj
ngapak dhe qdo here do jemi ne kontakt UNE ---E TI DITAR askush tjeter
nuk na ka mbet...Lutem te qendrosh me kto ndjenjamallengjimi qe i shkruajm ne me zemer te plagosur,dhe te vrar,shpirt te trazuar,lot te thare.....

DITAR!!
Mos mendo qe te harrova por prisja te me ndodh diqka e re dhe
te shkruaj.....Sa e marr qe jam po q'te re pres kur i mohoj te
gjitha??Asgje nuk do ndryshon tek une kuuuuurrr!Jam dhe do mbetem keshtu
me kete mendim me kete jete te perditshme pa kurfare risije......Risi
eshte vetem qe me ikun ditet dhe vije ngapak duke u mplakur kurse tjerat
pa ndryshime......Kujt imi
per te kaluaren nuk me fshihet asnjeher ....Qdo dite eshte ne te
kaluaren e asesi ta jetoj kete te sotmen.....Pse valle athua eshte fshi
memorja ime qe te mendoj per ardhmeri apo diqka nuk funkcionon.....Po
ditar po them keshtu se une jam e vetedijshme qe te ardhmen e fshiva
vete ashtu e pash te drejt dhe kthim prapa nuk ka...Sido qoft nuk me
mungon ardhmerija por me bren e kaluara shum ......asgje sme mbeti te
gjitha u treten perveq ketij ditari te vjeterdhe Ti ditar i RI por pa risi.....Mirembetsh ditar!!!

Emri yt sot eshte i gdhendur ne merme
beshke me dy data
18.08. 1954---- 17.02.2007
njera ishte data me e gezuar per ne
e tjetra do jete data me e mallkuar.

Por ti ti nuk je poshte atij mermeri:
Ti nuk banon atje...
Ti banon ne kujtimet e mrekullueshme qe na ke len...
Banon ne optimizmin tend
Ne gezimin qe ke ditur te na dhurosh

Ti jeton ne profumin e luleve qe aq shume i adhuroje...JEton ne buzeqeshjen qe ke len
ne personat qe ke dashur,
dhe ne lotet e atyre qe te kujtojne,

Ke qene nje baba i mrekullueshem,
Dua qe ta dish kete,
Dua qe te dish qe ti per mua JETON...
BABI...
Ti JETON NE ZEMREN TIME...
PER GJITMONE

Mallku 12 korrikun qe linda...e mallkoj dita qe mfali jeten nena ne ket lot e mallkoj se pash vec vujtje e lot...e mallkoj moj nen sepse spash kurr nje dit tbardh njeten time,sdita me qesh njeher kjo zemra ime...jom mundu moj nen me ta lehtu dhimbjen por kam bo gabime,pse moj nan munden me msundu vec se jam jetime,pse moj nan me shajn pse moj nan fajin ma hedh mu,mos moj nan se jeta e askujt sduhet me u sundu....cte them o i mallkumi zot du ta vras veten po nuk mundem dot...nukmundem se shoh syt e ditit te mbushur me lot e lej pistoleten ne vend e puth ne faqe sepse ai esht oksigjeni im se ai esht arsyeja qe un jetoj....se diti moj nan ishte i vogel kur vdiq babi e un e kom si fmin tim e jo si vllain tim...mos mallko nan se esht gabim te vret zoti trrafesh 1 fmi jetim...mos moj nan e mdil mbrojtje se jo bija jote mos mbraktis se kom nevoj per ty...mos moj nan se mkeni bo si njeri tverber qe kerkon sy...

Ca tshkruj skom cme thon.....monotoni shkoll shpi...e nena ime qahet per mu...qahet kot po te shofi ato bushtrat qe kom nklas se cbejn ata e cbej un...jom e vetmja goc nburrel qe sdal per kafe me shoqni po sa maroj shkollen shkoj nshpi...ajo qahet kot per mu qahet kot se kom ngel tu msu...jom e vetmja goc qe rri ne shpi me kalu kohen e lire jo si tjerat qe dalin me x5 e ferrarri xhirove burrelit ndersa mu mpelqen trri vetem un du tjem e qet qe ta kaloj bukur jeten...qahet kot nenba ime per mu qahet kot se vet ka thon qe jom un ajo goca bukur e me edukat jom un ajo goca e shkollume jom un ajo qe ska mungesha nshkoll qe shof rrugen time e se kthej koken pas kur naj njoni i bie burise..mos nan mos fol kot...kur sdi gjonat mos ngjo llafet e botes por ngjo bijen tate se vet ke thon tkom me 1000 halle

.............................
Cohem ne mengjes e shoh veten ne fytyr...o zot mir si su thy ajo pasqyr...sa paskam ndryshu ej zot si nuk njoh as veten time...si ndryshova per nje periudh 1 vjecare si npamje si nshpirt...ej zot i madh cfar idjote jom kur marr te shkruj dicka direkt me Shfaqet shkronja N.....E TMERRSHME CA NJERIU SI JAM SI KA MUNDSI QE BERA MEKAT SI KA MUNDSI SI U BONA E VARUR NGA DUHANI NE KET MOSH..SI PO E SHKATRROJ VETEN TIME UN KSHU...si ka mundsi qe jom ber shum pesimiste...si ka mundsi si jom bo egoiste....si ka mundsi qe ndryshova krejtsisht si ka mundsi.l...qe ai mtradhtoi qellimisht ndersa un e du seriozisht....nis te qaj teksa shkruj kto rreshta...nuk e bej ate por e bej veten time me faj.....si ka mundsi qe foton e tij e mbaj nen jastik...e ne enderra e kam pran edhe e qendroj me te...kurse te nesermen ne mengjes teksa behem gati per nshkoll e shof ate me gjith at fshataren edhe detyrohet burracaku ta ndrroj rrugen..ndersa un e kthej koken qe mos tshoh lotet ne syt e mi....e harrova per nje periudh kohe por u kthye serish ne qytet edhe tashi zemra i shpeshtoi rrahjet sa e pa...vendosa ti jap vetes nje mundsi per tjetu...e tmerrshme si kom perfundu...e mallkoj korrikun qe mlindi e mallkoj nen qe mrriti e mallkjoj zotin qe mfali jeten e mallkoj sepse nuk du ta jetoj jeten...

Du rivale tverteta jo kuklla plastike
skom nevoj per shoqe sepse shoqnia tdon per lek...e urrej lekun gjithashtu materilstet;e urrej ket bot tndyre tmbushur me injorante...bot e mbushur me lakmitar kur tjetren e konsideron shoqe tngusht e ajo tqun kurv nga pas shpine..e urrej boten me shum ndrujtje e urrej botren me shum vujtje ndaj i thom rinis shqiptare vazhdoni kshu se jeni 1sh fare

Engjelli mbrojtes te mbrojti ty(Babi lart ne qiell)

......02;02 ora ej zot spo me merrte gjum,isha ber uje ne djers edhe arsyen spo e kuptoja,mendova se mos vall esht koha vap jo se jasht kishte ren shi,nejse u ngrita u freskova po ato makthet e tmerrshme spo me linin te qete,u ngrita e sme zuri me gjumi;syt me dhimbnin me merreshin edhe me dukej vendi bardh e zi;shkova nshkoll po me zemer te ngrir sikur te parandjeja se do ndodhte dicka;nga ora 6;30 teksa te pash ty ne motorr e parandjeva se do ndodhte dicka; e prandaj te thash"Zbrit nga motorri para se tna bojsh naj hata";ti qeshe e thoje ehu skom pun tjera un me tngju ty;si k mundsi qe 12 vjec ti mor vlla din ti japesh matorrit si ato haromet 24 vjec,,,,,nejse hyra nshpi me pa do gjona..vec kur marrin ntelefon shokt e tu e thone...ec te spitali se diti esht aty;o zot u zverdha ca tboja nejta nshpi se erdh mami aty;por kur te pash qe ty tkishte mbrojt babi se perndryshe do tkishin dal trtut atje nxhade tmodhe;hapa deren kur te shoh ty te zverdhur e ne krahet e djalit thuj e pas teje nja 30 fmije....miku truni spo u besoj syve ti kishe shpetuar per fije tperit se un mendova se do jesh qepur...por shyqyr zotit engjelli babi qe esht ne qiell te kishte mbrojtur...

Të gjithë po bëjn si shenjtor . . . kur dalin rrenat në shesh të gjithë po mbesin me gisht në gojë ...!!!
emedet se ku po shkojm ne me keta njerez.....pa te njof akoma nis te paragjykon;po cmduhen mu llafet e bote s a pak i kom duru;du me jetu ashtu sic du vet sme jepet mo mundsia me e jetu ket jet;shum e trisht qenka triumfosh vetem,shum veshtire sepse plkanet me dalin shum ndryshe nga ci kisha imagjinuar;edhe buzeqeshje ska me ne syt e mi;sdu me ja ni per asni;cti boj si idjote rri e shkruj ditar ne vend qe ta flej mendjen trri rehat....eh o zot i madh si qenka kjo bote...

...............
me vjen per keq per ty se jom sjell shum keq.....e pranoj se tlendova e pranoj se gabova kur te thoja ato fjal tbukura e ti i besoje,mfal mqe tmajta me rrena,por jom tip qe sbie leht mrena.....jom nga ato gocat qe sbojna si tvshtira,jom nga ato gocat qe jon tzonjat e vetes;jom nga ato gocat qe nuk bej shum numra......per mu dashuria jan thgjesht ca puthje midis dy njerzve qe bota u duket e vetja;per mu dashnia osht e kot...por mvjen keq per ty qwe sta ktheva dot dashurin ashtu sic e meritove......besooj se ndonje dit do njihesh me nje vajz qe ta kthej dashurin,e jo me nje si un qe ka deshir ti cmend cunat e pastaj ti bej me vra veten....nga njona an ke tdrejt kur thu se jom e pashpirt por mos harro se ishte djal ai qe ma beri ket gje....ishte djal ai qe mdhuroi vujtjet ishte djal ai qe mboni tpij duhan,alkkol drog;ti pervec se je simpatik por je dhe i mir nshpirt;mfal por un sndjej gje per ty thjesht si mik asgjo ma shum;mos qaj e mos u merzit se do njifesh me naj njo ma tmir do vij edhe ajo dite..

Donte të ikte larg, diku ku s'mund ta njihte askush. Tani u drejtua për
nga një park i afërt me qendrën e qytetit dhe u ul në një nga stolat e
tij.
Sa kishte ndryshuar jeta e saj. Tanimë edhe vetë s'po e
kuptonte, çfarë po i ndodhte. Nuk e donte vazhdimin e asaj kohe të egër
që e priste. Nu...
k donte as ta kujtonte atë që i kishte ndodhur,
por nuk mundej. Nganjëherë është aq e pamundur t'i shmangesh kujtimeve.
Ato janë poli i kundërt i një magneti që, sa herë i largohen mendjes
sonë, me më tepër ngulm i kërkon mendja t'i kujtojë...
Iu lut ta
degjonte për ta bërë të kuptonte se duhej të ishin bashkë përgjithmonë,
por ai nuk donte. Një dëshirë e fortë e shtynte drejt një tjetre. Ajo iu
lut, por nuk bëri të mundur asgjë. Ai e la...
Dashurinë me të e
kishte konsideruar gjënë më të fortë që kishte brenda vetes, por tani
kishte kuptuar se kësaj ndjenje i kishte parë vetëm anën e saj të
jashtme. Për të, kjo ndjenjë, kishte pasur dhe një anë të brendshme
shumë ndryshe nga ana e jashtme.
Nuk pendohej për fundin e asaj lidhjeje, përkundrazi. Ishte e lumtur që nuk po qëndronte më në krahët e atij që, në një të ardhme shumë të afërt, do ta
braktiste. Fundi ishte më i mirë tani, pasi më vonë do të fundosej më
tepër në vorbullën e dashurisë dhe do ta kishte më të vështirë të dilte
nga dallgët e stuhishme të vetë ndjenjave të saj.
Ajo që nuk
pëlqente, ishte se, fati e kishte vendosur në një vend ku pozicionin e
parë në jetën sociale, e zinin paragjykimet. E kishin parë në vendet
publike me të dhe tani shtireshin sikur u vinte keq, kur në realitet,
mezi e fshihnin një buzëqeshje përbrenda.Tani po e shihnin sërish të
ulur aty. Ajo, pa vetëdije, i shihte në sy. Njëri tregoi me dorë drejt
saj dhe filloi të qeshte. Sa i pamëshirshëm. Me siguri që nuk do të
kishte vetë një motër, pasi vetëm atëherë mund të ishte i ndërgjegjshëm
për plagët që po hapte. E dinte, e kishin mësuar se, të kapeshe pas
fjalëve të këqija të të tjerëve për ty, do të thoshte të harroje
ekzistencën tënde, por mund të harrohen dot ato gjeste që të lëndojnë?
Rrëmbeu çantën dhe u ngrit nga stoli. Jeta i kishte falur goditje. Mbase
donte ta shihte më të fortë se më parë. E kishte vendosur atë që do të
bënte; Shigjetave të të tjerëve për ta rrëzuar, për ta shtypur me këmbë,
do t'u përgjigjej me po të njëjtën monedhë, madje dhe më ashpër. Tani
do të njihnin një pjesë të re të karakterit të saj. Të një karakteri
dikur aq te brishte, sa krahet e nje fluture ;'))

TRIUMFI I NDJENJAVE )


Mjedisi
përreth ishte i gjelbëruar dhe nga pjesa e luleve, vinte një aromë
mjaft e këndshme. Në qendër të atij lokali ishte një tavolinë e veçantë
ku zakonisht uleshin çiftet që përzgjidhnin atë vend për të organizuar
dasmën e tyre. Sot atje qëndronte një djalë 25 vjeçar me një tufë
trendafilash të kuq mbi tavolinë.
Një vajzë hyri në lokal dhe, duke buzëqeshur, u drejtua nga tavolina e djalit. - Si gjithmonë rrezëllitëse! - tha djali.
- Faleminderit Liam! - ia ktheu ajo.
Liami
mori buqetën me lule dhe ia dhuroi. Ajo i fali një puthje në faqe dhe
më pas u drejtua për nga karrigia e saj. Ai e ndihmoi dhe u ul përballë
me të. Pas një bisede të shkurtër, ai u ringrit nga vendi i tij dhe
shkoi pranë karriges së saj. Iu ul në gjunjë dhe përreth tyre, të gjithë
po mbanin vesh. Mbase asnjëherë nuk e kishin parë diçka kaq të veçantë në këtë lokal. Ndërkohë Ela po rrinte e befasuar nga gjithçka.
Liami nxorri nga xhepi i xhaketës një kuti unaze. E hapi dhe, i pushtuar paksa nga emocionet, filloi të thoshte :
-Ela,
unë sot e mendoja ditën e duhur për këtë gjë. Nuk mund të prisja më
gjatë. Sot të kërkoj të marrësh vendimin përfundimtar mbi lidhjen tonë.
Unë e ndjej se je gjithë ekzistenca ime. Për mua nuk ka rëndësi, nëse
jashtë bie shi, apo ndodh ndonjë stuhi. Ti je dielli im. Gjithçka e imja
fillon e mbyllet tek ty. Për ne nuk ka NE. Ne jemi ''NJË''! Pranon të
martohesh me mua?
Pas këtij fjalimi, në fytyrë i ra një skuqje e
lehtë. Nën vështrimet e të gjithë atyrë që ishin ulur në lokal, ishte
normale që të kishe emocione.
-Patjetër që pranoj. E kam pritur këtë
moment dhe të falenderoj që ma bëre realitet. Gjithçka e bëre të dilte
më e bukur nga ajo që kisha ëndërruar.[b]Më pas, ajo u ngrit në këmbë dhe ai gjithashtu bëri po atë
veprim. I vendosi unazën në gishtin e duhur të fejesës në dorën e majtë
dhe më pas të dy e puthën njëri - tjetrin me ndjenjë. Përreth
duartrokitjet u bënë më të forta, por ata të dy ishin bërë pjesë e
vorbullës së dashurisë tashmë. Për ta, në këto çaste, nuk ekzistonte më
bota e jashtme.[/b]

Dashuria e vërtetë nuk duron fjalë, andaj edhe askush
deri më sot nuk e ka definuar saktë. Për të gjatë historisë kanë thënë
plot dokrra dhe doktrina, mençuri dhe mençurina, por jo të sakta, andaj,
mu për këtë ne kemi shumë definicione "të bukura" për dashurinë...

Dikush
që, vërtetë na do, kurrë nuk do të thotë: "Oh sa të dua!". Së paku nuk
do të teproj me këtë shprehje. Sepse, ne, atë dashuri do ta ndjejmë, në
frymën, në shikimin, në lëvizjen...në vetë prezencën e tij. Prandaj, ai,
nuk duhet të na flas fare, ose,...edhe letë na flas, le të na
kundërshtoj, të mos pajtohet me ne, dhe...ne...sërish, nga ai do ta
ndjejmë dashurinë çdo fjalë e thënë nga ai do të reflektoj dashuri.

Pse është kështu?[b][b]Sepse, kush të do vërtetë, të do në heshtje, në qetësi.
Me atë ndjenjë të fshehur në brendi dhe pa etiketime. Më pas, kjo farë e
mbledhur diku në thellësi, fillon të gufoj në aksion, në vepra.
Shpërthen në atë çfarë ndjehet e jo thuhet.[b][b]Kjo është dashuria e vërtetë. [/b][/b][/b][/b]

[b]Pse ndodh keshtu,vall kush e di,a e kupton ndokush kete njerezi?...dikush ,dikush
vajton,dikush qan dikush gezon,dikush hesht,dikush flet,dikush ngrihet e
bertet....dikush vuan e s'bene ze,dike jeta jetim e le...por prap
askush s'kupton perse ne kete jete ekziston....dicka vlen e dicka
s'vlen,nje dite iken e nje dite vjen....por jeta nuk persoset,dikush
ngrihet dikush fundoset....me degjoni,ku...
sh me thote,perse eshte
ndertuar keshtu kjo bote?...ku gjithcka eshte bardh e zi,nje dite djell e
nje dite shi....nje dite parajse e nje dite ferr,nje nat drite e nje
nat terr....ecim me jeten,ikim diku larg,koha qe s'ndalet c'do dite na
plak...por prap nuk kemi guxim,nuk mundemi jetes ti nxjerrim nje
kuptim....e ne heshtje me kohen ne shkojme,c'rol patem ne jete,kurre
s'do e kuptojme....<[/b]

[b]Te urresh gjithe trendafilat sepse u gjakose nga nje gjemb,
te mos besosh enderrat sepse njera nuk u be realitet,
te humbasesh besimin te Zoti sepse nuk iu pergjigj lutjes tende,
te dorezohesh sepse deshtove drejt suksesit njehere,
te urresh te gjithe shoket, sepse njeri te tradhetoi,
...
te mos besosh te dashuria sepse dikush te la,
Kujtohu gjithmone se koha do te sjell....
Nje shok te ri,
nje dashuri te re,
nje jete te re,
dhe mos u dorezo kurre, sepse jeta eshte dicka e mrekullueshme dhe plot surpriza''''.......[/b]

[b]Nese jeta jote sot eshte ferr
Shpresen mos e humb
Nese sot s'ke per te ngrene
Shpresen mos e humb
Nese sot asgje nuk shkon si duhet
Shpresen mos e humb
.
.
.
Sepse vetem ajo do te te bej ti tejkalosh te gjitha....[/b]

[b][b]E ke menduar
ndo1here,ti njeri cdo te thote te duash ne heshtje dhe dhimbje,te
genjesh te tjeret duke genjyer veten,te zgjohesh cdo mengjes duke
kerkuar 1 fill shprese dhe duke mbyllur cdo mbremje duke kerkuar pak
qetesi.Te kane kaluar ndo1here ne mendje ashtu rastesisht?!Jo,ti nuk
mund ti kesh menduar,ndryshe nuk do te ishe ky qe je sot.Nuk je as me
pak e as me shume se 1imazh qe ende me torturon,me perndjek,me ngaterron
mendimet dhe me shkakton konfuzion.E ke menduar ndo1here se atje
tej,dikush qe quhet "Ajo" eshte ende duke jetuar mes loteve.Ajo
ende,vazhdon te jetoje me ato copeza kujtimesh qe ti le pas,e qe jan
rrenjosur thelle ne shpirtin e saj.Pret ne ankth,duke numeruar cdo
sekond me shpresen se do te kthehesh.Degjon ate kolone zanore mes
lotesh,Ajo qe ti i ndryshove jeten,e bere te besonte se dicka kishte
ekzistuar per ty.Ajo po gabon serisht,ti je [b][b][b][b]gabimi me i madh,ai gabim i pandreqshem.Lere te qete!Boll e torturove ne kete menyre! E di qe"Ajo"jam un?! [/b][/b][/b][/b][/b][/b]

Ishte vjeshte , dite me shi.....Kishim
organizuar nje Party shkolle . Isha veshur por e kisha me 2 mendje , te
shkoja apo te mos shkoja .Megjithate u nisa dhe pse shiu binte jashte.
Kur arrita pashe shoket e shoqet e klases dhe shume te tjere qe nuk i
njihja nga shkollat e tjera . Shiu me kishte lagur floket ndaj para se
te hyja vendosa te shikohesha pak si dukem te xhami i deres kur degjova

1 ze : - Sic je ashtu dukesh dhe aty !
U ktheva per te pare kush me foli dhe papritur.......nga ai moment hyre
ne zemren time . Syte e tu nga ai cast do i dalloja mes mijera
shikimesh. Ate dite kisha emocione dhe s'e mbaj mend as se per cfare
folem,me kujtohet vec kercimi yne i pare dhe shiu qe me lagte ne rruge
kur ika per ne shtepi dhe une qe buzeqeshja me veten pa kuptuar perse.
Po bejne kater vite qe kane kaluar dhe une te dua si diten e pare. Kane
dashur te na ndajne shume njerez,ka patur shume intriga dhe ne jemi
bashke,sepse bashke kemi Boten ne dore !!!

T’u afrova ngadale e dora me dridhej te thash"te lutem me fal"
por zeri nuk te ndihej... te kapa lehte per dore dhe ti hape syte "o
zot sa kohe pa u pare u be gati nje vit" me buzeqeshe lehte e doren ma
shtrengove, rrahjet e zemres sime menjehere i shpejtove. Se mbajta dot
veten dhe syte m’u perloten... Ate dite me ty kurre skam per ta harruar
me afrove prane vetes e me the mos qaj...E si te mos q

aja une kur vdekja do te na ndaje.... me the"mos qaj te lutem vetem me
buzeqesh , dua te te shoh te lumtur para se te vdes" ...Nuk di se si
zemra s’me pushoi, gjith ate dhembje zemra nuk di si e duroi
...Mbeshteta lehte koken tek kraharori yt por se dija se ti shpejt do
mbyllje syte, cova koken lart por ti ishe larguar zoti te kish marre me
vete ne parajs te kish derguar.... Cfare ndodhi me pas vertet nuk e di,
di vetem se kur u zgjova ste kisha prane ty ...vuajtjet qe kalova e qe
sot po kaloj njerezve qe na ndane me zemer ua uroj... te lutem ti mos me
kerko te fal ata njerez qe ty te cuan ne varr... mos me kerko te harroj
ata qe neve na ndane..........

Sa shumë do të doja....

Sa shumë do të doja
Fjalëve t`i falja heshtjen...!
Dhe ta bëja këtë ditë tetori me shi
Të fliste kaq shumë!
Harabeleve që fluturojnë shpejt,
T`i nxirrja ndonjë cicërimë!
Gjetheve që bien heshtur mbi pellgje uji,
T`i dëgjoja fjalët e pikëlluara.

Njerëzve të mbeshtjellë me vetveten,
Që humbur në mendime,
Ecin rrugëve të lagura,
Do të doja t`i dëgjoja mendimet.
Në këtë ditë tetori,
Dua fjalët t`i bëj heshtje
E heshtjen fjalë...!!!

Dy te dashur vendosen ti jepnin fund lidhjes se tyre.
Pas shume vitesh kur djali u martua ish e dashura e tij u afrua dhe i tha:
-Si guxon te perdoresh ngjyren time te preferuar ne dekorin e dasmes tende!!
-Si guxon te vendosesh lulet e mi a te preruara neper tavolina !!
-Si guxon te martohesh ne te njeten date kur u njohem bashke !!
-Si guxon te perdoresh kengen tone ne ceremoni...!!
Djalit i rrodhen lotet dhe i tha:
-Sepse kjo eshte menyra e vetme qe te genjeja zemren
sikur po martohem me ty......

Urrem sepse e meritoj......
......
te njoha papritur,edhe e pa e kuptu u bem shok;dita dites flisnim me or te tera ne chat saqe ndonjeher me zinte gjumi para pac duke folour me ty,ndjehesha mir kur flisja me ty,ndjehesha mire saqe te thash te te beja vlla ne fb,por ti nuk pranove;thash e cuditshme sepse ti shkon shum mir me mu,e pse mos tme kesh moter ne fb...nuk pranove sepse kishe ren ne dashuri me mua,ti mpysje shpesh nese me kishte ngacmuar kush,,,por un te thoja edhe ngacmojn por sua var kush...ti kishe ren ne dashuri me mu...madje pyesje edhe motren time se nca lagje e keni shpin ne Burrel...qe tkerkoje dorwen time...un qeshja e thoja jemi trinj te dy ti 21 e un 17....vec qeshja jo se ti e kishe me tvertet...mir po te thash qe nfillim qe qellimi i jetes time esht tlendoj meshkujt...qellimi im esht qe ti coj nacut deri te burimi...... e mos tu jap uj.........ti flisje per gjena dashurie derisa mu mu sos durimi e te thash gjithmon tkam par me syrin e nje miku kshu qe mos u lodh kot se smben dot per vete.....ti thoje du vec pak dashuri....vall si nuk kuptoni ju meshkujt e sotem kur ste du ste du ka maru ai muhabet ju vazhdoni prap.....me urren vall du me tbo 1 pytje"A mund ta urresh dike,qe e ke dasht me shpirt"?,edhe nese me urren mu sme intereson,,,ky esht qellimi im ti cmend meshkuj me bukurin time,edhe ne fund tu jap shkelmin e ti coj....

.........
Te flas per jeten time.....sme duket e arsyeshme..preferoj me mir te qaj e te vuaj per dike sesa te marr guximin e ti them nje djali te dua...u desh harrova se murgeshat nuk martohen..qeshin njerzit e mi e marin per shaka e kujtojn se un jom hutu...sjom hutu un me u martu me bo kalamoj...e trri gjith diten tndrroj penela e tmbaj kalamojt nkrah...cpun kom un tme gjej belaja...a tmarr naj njo qe esht ma i prishem mendsh se un..e tshqyhemi bashkk...apo tme bijn kunatat buca e trrin ti fusin hundet te punt e mia..e kom nda mendjen do rri beqare smartohem un....ehu sa ka e martumja..ri beqare mbaj veten tende aty....sdetyrohesh trrish gjith naten pa gjum me perkund kalamojt e me duru burrin qe kur ti ngrefet atij me e bo at pun....ehu jom rehat per 7 pal qefe...ska ktu ehu ligji jom vet..pastaj ai qe do tmartohet me mu duhet tjet i durushem i shkreti se a durohem un;skan faj njerzit si mthon"Me tpa ti tmerr nqaf,por per mend si ke ti apapa"kush o ia cun si mdel para mu,kur nalen nrrug me mpropozu u them"Ho fol cdo me thon...skom koh me tprit ty,u liru ktu shko e mso me fol ather mpropozo mu.qerohu se te thyva nmes..ikin tshkretit nga frika",,,,,,ehe ka shtet ktu...