Dashuris se Pamundur(Te dua)......

First topic message reminder :

Nen heshtjen e nates per ty po mendoj
jan ca fjal shpirti qe ne ket flet per ty po i shkroj
kurr ne mendje sme kishte shkuar
se me ty do te isha e dashuruar
un te dua ty..me gjith shpirt te dashuroj
te dua aq shum saqe edhe ne enderra te kerkoj
e di se nuk jam poete e as qe e hiqem si e till
por je ti arsyeja qe kto vargje per ty i shkruaj
je ti arsyeja qe i hedh fjalet ne leter pasi skam guxim te te them"Te dua edhe ne zemer te ruaj"
e di se nuk jam un vajza e enderrave te tua
e di se ti as qe don tja dish per mua
e di se jan shpresa te kota qe un per ty po i mbaj
e mbaj veten kot te fort se ne mbrembje per ty cdo nat per ty qaj
e di se ti sme do...edhe per dhimbjen e shpirtit tim ty ste ve faj
esht e kot qe per ty mbaj shpresa
e kot qe un per dashurin tende shpresoj
e kot pasi djali qe un dua ai nje dit do tme dashuroj(tpanjohurit)

TE DUA Tek ti gjeta fjalen dashuri,tek ti gjeta fjalen jete,tek ti gjeta fjalen vdekje duke jetuar.Aq shume te dua saqe nuk di as qka te shkruaj veq se te uroj fat me tjetren.Edhe pse i takon tjetres,zemra te do ty,zemra nuk mundet tet harroj,zemra te do edhe nje here me shume,ti je jeta ime,ti je endrra ime.Me mungon aq shume saqe kur te kujtoj me rrjedhin lot nga brendesia e shpirtit e keta lot i luten Zotit qe te kem edhe nje her afer vehtes te ndegjoj tingujt e zemres tende qe dikur ndegjoja dhe po ata tinguj me than ti nuk do te jesh e imja dhe po ai tingull eshte ende ne veshet e mi ku kjo zhurm e lehte e tingujve te zemres tende me lendoi aq shume mirpo me beri qe te mos harroj,qe gjithnje te jesh ne mendjen dhe shpirtin tim,te jesh gjithmon ne shkrimet e mia,te jesh gjithmon pran buzeve te mia.Syt e tu shkelqejn para meje ne kujtime,buza jote me flet embel ne endrrat e mia,trupi yt me ngroh leht ne lotet e mia te pafund qe derdhen per ty.Kur bie terri qdo nate kerkoj nga Zoti te jem me ty edhe nje here edhe pse nuk do te jesh i imi,mirpo deshira e flakt te jem me ty me ben te duroj edhe ate vetem e vetem qe tet kem para syve te mi edhe nje here,tet shijoj buzet e tua te embla vetem edhe nje here e ateher edhe po te vdes do vdisja me shijen tende,me ngrohtesine e buzeve tua,fyrmen tende dhe tingullin e fundit te zemres tende qe ndegjoj un duke me then me fal,e dija qe me doje e une duke te then te pres ne boten tjeter me krahe hapur dhe me nje flet te perlotur qe shkruan TE DUA,ame takon tashme mua.

DASHURI E VERTET QE PERFUNDON NE TRAGJEDI

Nuk e di zemer se pse em le pse em shkatrrove kru nuk e meritoj kur e die se veq ty te doja kur e die se je gjithqka per mua dhe i vetmi ne jeten time.Nuk e di se pse spo me besonmu kur flas te vrteten kur te them se me shum se jeten time te dua ty.Po mir perfundoj dashuria jon po me ket gje perfundon edhe jeta ime ket gje ta kam then shumher po ti me thua se jeta vazhdon dhe se shum shpejt kam per te harruar po jo ajo gje nuk do te ndodh kurr edhe pse ti po por uen jo sepse ne zemren time nuk ka vend per njeri tjeter perveq teje shprti im te kam premtura dhe te premtoj qe trupin tim nuk do ta ledhatoj askush tjeter perveq teje dhe kto buz qe vdesin nga dashuria per te puthur ty nuk fo ti puth askush tjter shpirti im te kam then qe kur do te ndahem nuk do te jetoj edhe pse ti keq gje nuk e beson mendon se vetem po flas kot por jo ajo gje do te ndodh pse te jetoj e te vazhdoj jeten kur perbrenda jam e vdekur kur jeten time e vrave ti nuk mund te jetoj kur jeten ta dhurova ty andaj tash nuk dua qe te ma kthesh perseri sepse ajo esht e vdekur pa ty zemer veq nej gje dua ta dish se veq ty te kam dashuruar dhe zemera ime vetem pe rty ka rrahur e di qe pa ty nuk mund te jetoj edhe ket ne veper do ta deshmoj sepse tani kto momente jan te fundit qe mendoj per ty zemra ime dal nga dal pushon se rrahuri ep rty por edhe ne momentet e fundit te jetes time ne mendje te kam ty zemra ime te thash se nuk jetoj dot pa ty por ti nuk me besoje ndersa neser se me te vertet pa ty skam jetuar edhe po ashtu qe ta kam deshmuar qe veq ty te kam dashuruar neser do ta kuptosh se zemra ime me nuk rrah per ty ne mendjen time me nuk egziston ti edhe po ta ledhatosh trupin tim nuk do te ndjej azgje sepse nuk kam me ndjenja kam vdekur.Kam vdekur per ty shpirt sepse jeten ta dhurova ty po ti nuk e mbajte siq me permtove.Siq me premtove se do te me dashurosh deri ne perjetsi siq me premtove lumturi pa kufi po per kundrazi me shkatrrove ne vend qe te me dashuroje.E di qe do te pendohesh por ti kur te pendohesh per at qe ke ber qe nuk me ke besuar se veq ty te kam dashuruar do te jet von sepse trupi ateher nuk do te ndjej azgje sepse jam e vdekur.Edhe kjo ke njera nder sakrificat e mia qe kam ber per ty po ke kjo sakrific me jeten time edhe me nje gje qe nuk ka kthim sepse qdo gje e ima tani me ka vdekur.E ti kur ta lexosh ket leter une kur e kam shkruar si asneher tjetr kam vujtur e kam lotuar po te pakten te lutem te me kuptosh dhe te me besosh ne kete qe po ta shkruaj sepse kta lot dhe kjo vujte qe kam tani do te jen te fundit qe do ti bej per ty.te fundit sepse nuk jetoj me.Edhe ty zemera ime te uroj gjith lumturin e botes edhe pse nuk je me mua por kte ta them sepse vetem ty te dua te uroj qdo te mir ne jet dhe ne dashuri shum fat dhe lumturi edhe pse kte qe po te shkruaj e kam shum veshtir por kte ta them sepse te dua.Edhe e gjith kjo ke edhe nje deshmi tjeter se te kam dashur me shum se jeten time dhe mos harro kurr se pe rmu je kon gjithmon i pari dhe i fundit dhe gjithmon do te jem e jotja dhe vetem ty te takoj.Dhe nej gje te fundit nag ti po e kerkoj te pakten qe ndonjhe rte me kujtosh sepse e di qe do te me harrosh.Te dua dhe e jotja kam qen prej momentit qe te kam dashuruar por te kam premtuar se e jotja do te jem deri ne perjetsi po premtimin un e mbajta por premtimin qe ma dhe pse zmeer nuk e mbajte edhe ti.

E trishtuar jam pa ty

Sa here qe vjen fundi i muajit me kap nje dritherime e paspjegueshme,me duket qe po e perjetoj edhe njehere ate moment kur dole nga shtepia dhe ike pergjithmone nga une.Me kujtohet puthja jote e fundit,fjalet e tua te paspjegueshme qe mi thoshe ate nate ,e qe une nuk i kuptoja,por tash e di qe ti kishe nje parandjenje qe nuk do te ktheheshe me ne mesin tone,qe do te ikesh pergjithmone nga ne.Me kujtohen syt e tu qe i shikonin me mall femijet,sikur ta dije qe nuk do t'i shihje me.Kane kaluqr nente muaj qe kur ti na le e une ende e degjoj zerin tend,ndjej aromen tende,degjoj hapat e tu qe ngjiten lehte shkalleve per te mos ua prishur gjumin femijeve.Une te ndiej ende ,bisedoj me ty.Te tregoj gje qe u ndodh femijeve ne shkolle.E di qe diku larg me degjon.Vajza e vogel eshte rritur,po te ngjan c'do dite e me shum.Kur me veshtron ajo,me duket qe po i shoh syt e tu.Sa veshtire e kam mbremjeve,sidomos naten vone kur duhet te shkoj krejtesisht e vetme ne shtrat pa e degjuar fryme marrjen tende.Isha mesuar qe c'do mengjes te zgjohem nga puthja jote.Edhe kete mengjes ti erdhe,por ne enderr kur i hapa syt t'i ike...u trete ne pafundesi.Ashtu e trishtuar vrapova te varri,te solla lule,por ti nuk me dhurove asgje,veq lot...vuajtje...trishtim.

Kush?
Kush ma helmoi zemren?
Kush ma shkaterroi jeten?
Kush me largoi nga ti?
Kush e beri kete vere te zeze per mua?
Kush me beri te mallkoj gjdo gje ne jete?
Ke e pangova te me lendoje keshtu?
Kush pati shpirt te futet ne mes mishit e thoit?
KUSH?
Ah,sa i marre behem nganjehere,pyes vazhdimisht per humbjen tende,e askush sme pergjigjet.Apo deshirojne te me shohin se si tretem gjdo dite,se si vuaj per ty,per ty shpirti im.Oh,sa veshtir qenka te jetoj larg teje,larg trupit dhe shpirtit tend,ah.... Dikur ishim te lumtur,se paku keshtu mendoj,e nje dite filluan te shkeputen zingjiret e dashurise sone.Ditet ikin pa meshire.Ndjehem i vetmuar,asgje sme ben pershtypje,asgje sme nxit te jetoj,asgje...Vetem nje e di se pa ty smund te jetoj,se minutat e jetes sime po numrohen.Ah do te vdes me mallin tend,do te vdes duke i kerkuar syte e tu.Do te vdes pa ty...

..Keshtu dore per dore arritem tek stacioni i autobuzit.Une escja gjithnje e me ngadale,doja te arrija sa me vone ne pike-ndarje.E dija se ishte e paevitueshme por njekohesisht deshiroja me gjithe shpirt te mbaja doren time shtrenguar me tenden edhe pese minuta me shume.My almost lover :(.Ne fakt nuk duhet te vuaj fare.Koha jone ishte kaq e shkurter,ditete kaq te shkurtra,u rrokullisem neper zemra si kalamanj dhe tani jemi pa fjale.Me shtrengon shpatullat,une mbeshtes koken mbi klavikul.Je i gjate,je i gjate sa duhet qe te mbeshtetem pa mundim hic.Ti me puth floket,me shtrengon fort.Ne ate moment deshiroj me shpirt te thyhem ne mes,keshtu zgjasim edhe pak pritjen.Te marr ne duar fytyren.S'e di pse te dua o njeri.S'e di c'me pelqen ne ty,s'di c'ke te vecante,s'di c'me ke dhene kaq te ndryshme nga te tjeret.A nuk je dhe ti ushtar i mire i armates se burrave qe te thyejne zemren?Se ti e bere po tani s'duhet ta kujtoj.Por meqe mu kujtuat gjithsesi te puth buzet,te puth syte.Dua te te them lamtumire dhe pac fat po s'ma nxe goja.E thua ti...me kap nga krahu tek rend mess rruges:"c'dreqin po bej?".Po nuk mbaj dot me,nuk kam me fuqi te degjoj perseri,te me pvrasesh serish,preferoj te vrapoj nga ana tjeter pa e kthyer koken pas.
...

E dija se do shikoheshim prape.E dija se duart e tua do zbusnin shpirtin tim.E dija se serish do ndodhte kjo

Sot eshte e premte...jam shtrire pergjysem ne krevat e shpresoj te me zere gjumi duke menduar per ty.Sot ne dreke ndersa capitesha rrugeve te zhurmshme te qytetit pata nje vegim tendin..."e dua"-mendova-"e dua e smund te bej pa te, pa te nuk mund te jetoj" Te kuptohemi jo se nuk mund vertet, se deri me sot nuk di te kete vdekur ndokush ngaqe nuk ka prane njeriun qe do.kur them "nuk mund te jetoj" kam parasysh qe gjerat me te mira, momentet me te bukura, castet me magjike, e ne te njejten kohe ato me te rendomtat do te me dukeshin pa kuptim, pa vlere e madje te merzitshme do te thoja, e kjo per mua eshte vdekje...e di qe tani do te kesh vene buzen ne gaz.Ti nuk besonne keto gjera.te duken kotesira.Ti mendon se gjerat e rendesishme te jetes jane ato qe kerkojne pergjegjesi.Puna, nje grua, nje shtepi, femije...edhe pse nuk i do, e rendesishme eshte te jene aty, sepse ju i gjykoni njerezit nga aparencat, nje njeri i respektueshem si ty nuk mund te ndjeke gjerat qe e bejne te qeshe ashtu sic i ndjekin kalamajte...kostumi yt gjithnje i hekurosur e kravata aq tmerresisht ceremoniale nuk ta lejojne kete gje...
Mbaj mend njehere, teksa ecnim ne rruge guxova te te kapja nga dora, me joshte shume ajo dora jote e madhe me gishtat e gjate si prej pianoje.Ti e eterhoqe dhunshem e me veshtrove sikur te kisha bere fajin me te madh ne bote.Per nje cast kisha harruar se nje njeri ne poziten tende duhet te ishte serioz ne "ambjentet publike" e lojera te tilla ishin te ndaluara mes njerezve, sepse ti ishe njeri me rendesi, me nje moral te larte.Mund te te kujtoj edhe episode te tjera si ky, ndoshta edhe me interesante por e di qe ty kujtimet nuk te pelqejne.Ti i hedh mbrapa e nuk te ben pershtypje qe ato jane pjese e jetes tende.Deri para pak kohesh nuk arrija te kuptoja ku e gjeje forcen ta beje kete, ose si e beje me aq lehtesi, pse???Me ne fund e kuptova.Ato per ty nuk kishin rendesi.Fundi i findit crendesi mund te kishte me cilin minister hengre dreke dje, sa njerez genjeve pardje me premtimet e tua te rreme, ne cqytet mbajte fjalim para nje jave, sa veta largove nga puna para nje muaji.Per perqafime femijesh as qe behet fjale se ata te shohin fytyren njehere ne jave, e jo me te te duan e te te puthin, apo te te perqafojne...Je kaq i zymte i vetepermbajtur, kaq serioz, i pergjegjshem, je i mbushur me difekte, te vogla e te medha.Jemi kaq shume te ndryshem ne te dy.Ti, qe nuk te hyn asgje ne sy, e un qe gjithshka me duket nje lumturi me vete.E perseri nuk e di pse, nuk e di se si, te dua, te dua me shume se cdo gje ne bote...te duasepse fundi i fundit, ne thellesi te shpirtit tend te zymte...je njeri...

Une e di qe e gjithe kjo qe po te them ka per te mbetur vetem ketu.Ti ske per ta ditur asnjehere... Si shume gjera te tjera qe nuk di... Sa kohe ka kaluar qe nuk te kam pare dhe mua me duket se cdo nate je me mua?Sa kohe ka qe nuk e kam ndjere frymen tende dhe me duket se ne cdo frymemarje e ndjej se je aty?Sa kohe ka kaluar qe ste kam degjuar tek flet dhe zerin tend e kam akoma ne vesh?Sa kohe ka kaluar?Sa? Aq shume sa per te te harruar ishte e mjaftueshme!!!Por cuditerisht koha spo me ben gje! Nganjehere me duket se jam une ajo qe nuk dua te te harroj dhe e imponoj une kohen!!Bej nje hap mbrapa, nje hap para dhe...Perseri ne vend!!Jam kaq e pavendosur dhe kaq konfuze...Kam frike te ec!Kam frike tani edhe nga hapat e mia!!! E mbaj mend si sot heren e fundit qe kemi folur ne telefon!Mundohesha te mos kuptoje zerin tim qe dridhej dhe mundohesha te shtregoja fort jastekun...Dhe heren e fundit qe te pashe kur u largova prej teje u mundova aq shume qe te qendroja me kembe, edhe pse gjunjet po me tradhtonin!I futa duart ne xhep per te mos kuptuar qe dridheshin!!!Dhe kur te pashe ne rruge dhe ste fola...Ula syte ngadale dhe u mundova te fshihja lotet...Ishte me mire keshtu?Mbase po...Mbase jo...Nuk jam me e sigurt per asgje! Di vetem qe TE DUA,di vetem qe cdo moment do doja ti bija telefonit tend dhe ti thosha te gjitha... Me duket se do mbytem me te gjitha keto qe kam brenda meje...dhe ne fund te fundit...e di qe sja vlen me...Perseri kthehem mbrapa... Tani duhet te ecim vec!edhe pse ne cdo moment me kujtohesh ti, edhe pse ne cdo kenge te gjej ty, edhe pse ne cdo rruge them -Ishim edhe atje!Ishim dhe ketu!, edhe pse u largova prej teje te dua... Vertet jane kaq te nderlikuara gjerat apo i nderlikoj une????..

Një mëngjes pa ty !!!!


A të kujtohet sa të lumturë ishim zbashku, përderisa ti ishe afër meje, luteshim së bashku që cdo ditë të jemi bashkë sikurse në atë momentë.
Mendonim se Zoti do i dëgjonte lutjet e të dy dashuruarve,por në rrealitet ato thjesht mbetën vetëm lutje…
- Më kujtohet dita e parë që u ndamë, atë ditë kur erdha të përcjell, sepse po largoheshe nga unë, jetoje në një vend shumë larg meje, dhe kur mbarove shkollën, të duhej të ktheheshe në qytetin tëndë, të më braktisje mua, zbashku me gjitha kujtimet e mia që i kishe në këtë qytetë.
- Ehhh sa e pikëlluar isha, por nuk të tregoja sepse nuk doja që ti të mendosh se kur të shkosh unë do lëndohem , ti atëher do lëndoheshe dy herë më shumë, dhe unë këtë s’do të mund ta lejoja që të ndodh.
E di ! – Më thoje në cdo momentë se do kemi edhe shumë takime të tjera dhe se nuk do ta ndiejm mungesën dhe largësin që kemi në mesë , por është e kotë shpirti imë sepse sa do që mundohemi të jemi bashk më kurr s’do mund të takoheshim si dikur ne cdo minutë e në cdo sekondë, e di pse ?Sepse nuk të kamë më pranë klasës aty kur unë dilja në pushime dhe të takoja, sepse nuk më pretë më tek dera e shkollës të dal kur unë të mbaroj mësimin, sepse nuk ka më orë të lira që unë të mos shkoj në mësim e të vij me vrap tek ti,nuk ka më takime te fshehta si dikur me nidhmën e shoqëris, thjeshte nuk jemi më bashk si dikur….Je shumë largë nga unë dhe unë s’të premtoj dotë se do të mund te duroj shumë gjatë mungesën tënde.Më thërret cdo mëngjes, por kjo nuk është e njejtë sikurse mëngjeset që do mund ti bënim bashk, kjo është diqka tjetër…Është diqka tjetër sepse vetëm zërin e ëmbël mund të dëgjoj, nuk mundë të shohë, nuk mund të prekë , të të ledhatoj, e as të puthë e të përqafoj!!!Mëkatë që na hecën ditët më të bukura të rinisë pa qenë ne së bashku, edi tash po afrohet dita e të dashuruarve, mund të paramendosh se sa e vetmuar do të jemë në këtë ditë,ti më thua se cdo ditë e kemi ditë të dashuruarve, ashtu është engjëlli imë , por ja një ditë është më e rëndësishme e ne s’mund të jemi pranë njëri tjetrit në këtë ditë.
- Nuk edi se si ndihesh atëher kur e kujtonë gjumin e parë që kemi bërë zbashku, vetëm duke u ledhatuar dhe folur gjëra të bukura,që te ndihem gjithnje së bashku, dhe të ndihemi sikurse jemi bashkuar përjetësisht, e duke mos e kujtuar që jemi zbashku vetëm për një natë, ajo ishte friga jonë se do jetë nata e parë por dhe e fundit, por jo shpirt e mbajë në mendë sikurse natën e parë edhe natën e dytë që kemi bërë zbashku, dhe që kanë qenë dy netët më të bukura prej gjithë netëve që kamë kaluar në jetën time.
Ende kur takohemi jemi sikurse dy të rinjë që po sa janë njoftuar, edin mirë se më vie shumë turp kur jamë me ty, por gjithmon mundohësh të më ndihmoshë, e te më tregosh së mund të ndihem shumë mirë në pranin tëndë…Unë të dua tej mase, dhe ti ketë e ke kuptuar shumë mirë, por ne një gjë jamë më se e sigurt se dashuria që kamë, më është kthyer ashtu siq kamë deshur, sepse edhe une jame pjesa më kryesore e zemreës tënde,edi se më donë dhe se kamë shumë rëndësi për ty, këtë ma ke vërtëtuar në cdo aspkt.
Prandaj mbetet që prapë të lutemi zbashku, por tashë që të bashkohemi sa më shpejt, e jo të mbetemi të ndarë, si një zemër e thyer ,dhe e këputur në dy pjesë, që njëra ka mbetur tek ti dhe tjetra tek unë……………..

Thuamë që me do, duame e thuama kete. Kemi shume gjera per te arritur e kete do ta perseris pa u lodhur, o ti, vela ime e vogel dhe e bukur qe vrapon neper detin me ngjyre te veres se erret, fluturo dhe eja tek une. Era feshferin ne gjethet e pemeve e me thote se pikerisht koha e lashte e yjeve na hodhi ne krahet e njeri-tjetrit. Eja pra, eja!
Ku jane floket e tu e ku eshte ai vit qe nuk na ka pare ende bashke? E urrej dhe e dua ate vit qe po ngjitet e po rritet e qe he per he i fsheh njembelljete muajt qe ka perpara, ndersa gjethet e te dymbedhjetit tashme kane rene e kane fluturuar kush e di se ku. Pra, eja te mos ndahemi me sepse cdo gje rrjedh kaq shpejt, cdo gje eshte kaq e shkurter, kumbimi i tyre mistik do te jete i shurdhet e magjepes sepse keta tinguj vijne nga thellesite e detit.
Duame dhe ma thuaj kete, mbaje pezull kohen me frymen tende sepse kur me thua se me do , nga kreshtet e dallgeve te harlisura del e duket Atlantida dhe ne si ne nje toke te thate do te kalojme Detin e Kuq te harreses.

Ke pyetur ndonjeher perse po te shkruaj ketu...?
Por...degjo,dua qe te gjithe ta marrin vesh ate qe une, ndiej
per ty!! Jam ketu sepse u be kohe qe je ne mendjen time,
je mendimi im i vetem, askush nuk mund te te largoje nga
mendja ime!! Je deshira ime qe nuk resht se menduari,rrezikoj
me vdekje...e di si do te te pergjigjem?? Perse duhet te resht
se menduari jeten time, personi e cila cdo dite e ben zemren
time te rrahe,perse duhet te resht se menduari ate vajze aq te
bukur, te embel, dhe te rendesishem per mua?!! E di perse??
Sepse je ti ajo qe me ben te ndjej emocione te mrekullueshme,
gje qe se ka bere ndonje tjeter deri tani. Fale teje zbulova dashurine,
faleminderit zemra ime qe me jep cdo dite, cdo gje qe vetem ti
di te me japesh...shpresoj te mos kaloj vetem vite me ty, por
te gjithe jeten time!! Je personi me i mrekullueshem qe kam njohur...
Te Dua...me shume se jeten time! Shpresoj qe kjo te mos jete
vetem nje enderr e imja, por...endrra e te dyve!! Te dua...X, Te
Dua me shume se cdo gje ne Bote...!!

Nje flete nga ditari im!...
Dashuria vjen pa te thene ''Mirmengjesi''dhe iken pa te thene ''Lamtumire''!...Etille eshte dashuria,sidomos ne adoleshence,ne moshen ku cdo gje qe fluturon te duket e kapshme.Te flasesh per nje flete te ditarit,e aq me teper kur ka lidhje me ndjenjat,nuk eshte e lehte.Me duhet te shkruaj dicka,e pse jo dhe te verteten?!Ndoshta do te ishte me e lehtenese do te me vinin ndermend,apo te kisha shkruar kete flete ne ditar.Kjo eshte nje nga ato fleteqe s'kishte nevoje qe te shkruhej ne ditar sepse ashtu sic ishte e thjeshte,e bukur,e dhimbshme,e hidheruar ,spontante,mbetet ne memorje.Eshte e tepert te zgjatem tani.Ishte vjeshte.Me duhej te shkoja ne nje vend ku sdo te njihja askend,ku gjithcka do me dukej krejt e huaj.Madje edhe dielli s'eshte nje per te gjithe,edhe drita e henes dhe e yjeve,nata dhe shiu,cdo gje me tjeter me dukej e huaj.Me duhej te shkoja edhe pse pa deshiren time.Dhe ja krejt papritur u gjenda perpara teje per te te thene''Lamtumire''.Por jo,ti s'me lejoje te flisja.Flisje vetem ti si zakonisht,por disi ndryshe.Kishe nje fytyre te zbehte,sy...nuk e di,te skuqur e te perlotur bashke,nje ze te mekur qe pengohej diku para se te dilte.E megjithate perpiqesha te nderhyja e te strukesha pas fjaleve te tuadhe te hyja ne skutat e shpirtit tend,aty te gjaja pak ngrohtesi,shprese,kurajo e perkrahje...Kisha nevoje vetem per nje fjalepor...Jo,eshte e pamundur,e megjithese te gjitha mi kishe lexuar me sy vazhdoje te flisje,e te flisje.Flisje pa kuptim.Epastaj heshtje...Dhe pastaj peshperitmas me the ''DHE KOHA PO QAN PER LARGESIN TENDE''!...dhe lotet te rridhnin nen sy papushim!...Dhe une vazhdova rrugen,ndoshta rrugen tende.Ike dhe pse kjo sjellje nuk te perkiste ty.Ike,u largove para meje mes shiut qe binte e njomte lehte floket e mi,mes loteve qe rridhnin papushim.Largimi yt me tha''Lamtumire''!...Gjethet bien ngadale nga pemet dhe bashke me to disa pika loti nga syte e mi.Dimer i eger tashme hyn dhe zemra ime lengon per kete fatkeqesi.Une trishtohem sepse tashme do te me duhet qe qe fill e vetme te perballoj kete dimer te acarte dhe ku i dihet ndoshta shume te gjate,zemra me mbushet plot dhimbje,plot brenga dhe ne kete mundim shkaterrimtare.Lotet e mi rrjedhin pa pushim,pa mbarim rrjedhin pak rrembyeshem,po per ku se di.Ato rrjedhin dhe krijojne nje kanal,ne te cilin pllakosen kujtimet,rikthehen zhgenjimet,enderrat heshtin dheshpresat vdesin.Ah,!...Ky dimer kaq i vrazhde!..E ndjej qe lotet dhe dhimbjen nuk do te m'i pushoje.E ndjej qe rrjedhen e jetes te qete s'do te me ler ta vazhdoj,e ndjej qe keto mizori kerkojne te me torturojne.Fillikat e vetme,e lenduar,do te mundohem te perpiqem ta kalojkete dimer shkaterrimtar.Tani ti prane meje me nuk do te ndodhesh.Nuk do te jesh me rrezja e pare e diellitqe me zgjon,sdo te jesh ti me flladi i eres qe fytyren,trupin ma ledhaton,zemra sdo ta ndjeje me ate ngrohtesi,qe ti dikur ma jepje.Shpirti sdo te gezoje,sdo te lumturoje me sepse gezimi i shpirtit ishe ti,ne ato dite te kaluara vere.Por edhe dimri me stuhi do te mbaroje!...PO!...PO...do te mbaroje!...Jam e bindur se nje dite ky acar qe ka ngrire,e ka pushtuar gjithe qenien time,ky artikull qe ka ngrire mendjen time,do te shkrije.Jam e bindur se keta lot te kristalte e te pashterueshem,nje dite do te pushojne se rrjedhuri.E pra nje dite serish do te vije pranvera per mua dhe dimrin e hidhur e te acart do ta kem lene pas duarve,pas kraheve pergjithmone,por jo per ta harruar!...

Me pelqen te te shoh duke fjetur .
Me pelqen te ndiej frymemarrjen tende te qete dhe trupin tend qe ju jep forma çarçafeve te krevatit tone.
Me pelqen te shtrije doren dhe te leviz kaçurrelat rebele te flokut qe perpiqen te mbulojne fytyren tende te embel.
Te te perkedhel me kujdes faqet me mollzat e gishtave ngadale qe te mos te te prish gjumin
Me pelqen te imagjionoj keta sy te thelle blu qe me dashuruan disa kohe me pare , dhe qe tani pushojne te kenaqur.Keta sy qe ndalojn kohen kur mbeshteten mbi syte e mi, nderkohe qe duart tona bashkohen dhe bejme qe gjithçka rrotull nesh te zhduket. Dua qe koha te ndaloje perseri per ne te dy dhe te harrojme çdo gje qe nuk eshte une dhe ti.
Dua te kthehem e te te them "te dua" dhe qe fjalet e mia te ngelen te shperndara ne ajer, nderkohe qe jemi te kryqezuar.
Dua qe te jesh ne krahun tim , qe syte e mi te mos braktisen nga te tute dhe te ndiej perkedheljen e bute te duarve te tua. Dua te te peshperis "te dua", duke ndaluar ne çdo rrokje, duke u kenaqur me çdo germe, duke intentuar qe çdo tingull te mbushi me dashuri çdo skute te shpirtit. Dua qe syte e tu te shkelqejne kur te degjojne fjalet e mia dhe qe lotet te te rreshkasin lehte neper faqe. Keta lote per te cilet te premtova qe do ishin gjithe jeten te mite, qe kurre nuk do ti lija te rridhnin vetem.
Me pelqen te te shikoj kur fle me pelqen shume.

me za gjumi. Syte te e rraskapitur por prap nuk kane deshire te mbyllen kur perpara tyre je ti. Nuk lodhen kurre duke te veshtruar.Gjithnje me kujtohet dita kur te pash per her te pare. Shiu binte , era frynte dhe qielli i nxirre nga rete u hap dhe lejoi nje rreze dielli qe me verboi. Nuk e ndjeja ma as shiun, as eren. Floket e tu te zez, te njomur nga shiu kishin shkuar menjane nga era qe frynte. Ne ate çast gjithçka u ndal dhe un kisha nje deshire te vetme, te isha nje pike shiu. Nje pike e vogel shiu, te bie nga lart mbi floket e tu, te rreshket mbi ballin tend te shndritshem, te behem nje me syrin e zez, te perkedhel fytyren dhe te vdes mbi buzet e tua flak. Qe nga ai moment skam reshtur se menduari per ty, kur ste kisha pran dhe tani qe te kam prane. Sdo te doja kurre te lija. Do doja te shtrengoja fort nen krahet e mi, te burgosja aty ne perjetsi. Gjithnje kam dashur te te them por skam mundur. TE DUA

, tani dhe pergjithmone

Ju te dashuir miq te mi qe me shtyni te shkruaj dicka qe prej 9 vitesh me radhe e shkrova ne shpirtin tim,ne zemren e vuajtur ne deshirat dhe ndjenjat e pashprehura,jo per mungese fjalori apo kurajo..Por thjesht per te mos patur kurre mundesine apo lirine e fjales....
Ishte tetor nuk bente ftohte ne Tiranen time te dashur ate dite apo ndoshta qeshe une qe kembet i pata ne toke e mendjen ne qiell????Ndoshta....
Njiheshim prej nje viti grindeshim debatonim por kot sthone ato qe zihen duhen...Aty ekuptova dhe une.....
Nuk te pashe kurre me ato sy pasi nuk me perkisje mua por ndihesha femer ne prezencen tende...Nje ndjenje qe kurre nuk do te jem e gateshme ta pershkruaj vetem di te them e mrekullueshme dicka e pakrahasueshme me asgje ne kete bote,pasi cdo gje ka vlerat e saj....
Duhet te shiheshim ate dite per arsye.........Nuk e dija me saktesi vendin ma shpegoje nepermjet telefonit,zeri yt ridhte i paduruar te ishte dhene mundesia zog do te ishe bere e ne krahet etu do me shije atje....
Asgje skishte ndodhur deri ne ato momente vetem me sinqeritetin me te madh dua te pohoj qe e parandjeja emocionohesha nuk arrija as veten ta pyesja cpo te ndodh?????
Mberrita dera u hap u futa une me kembet e mija qe mund ti krahasoje me te maces pa zhurme por dridheshin..E ndieja e dija .....Por nuk doja ta pranoja pasi vete situata nuk e lejonte...Por jeta eshte i tille.....
U ule ti prane disa letrave e me shpegoje...Papritur pa ze pa menduar dhe pakuptim u ngrita une dhe iu drejtova deres se balñlkonit kisha deshire te shihja diellin si si rrezatonte pikerisht bne kete dite.....Mbizoteroi qetesia brenda disa sekondave ndjej doren tende ne belin tim buzet e tua te ngrohta ne gushen time,u rrenqeth E TERA ME NJEREN DORE LARGOVA DOREN TENDE NGA BELI IM DHE ME TJETREN MBYLLA GOJEN TENDE N ETE NJEJTEN KOHE ME LOTET NE SY TE THASHE mOS TE LUTEM mOS...mOS MA BEJ KETE PASI E DIJA QE DO TE ME SILLTE VETEM VUAJTJE.....
Fillove te dridheshe si nje adoleshene edhe pse ishe 26 vjec djale,ndjeva zemren tende te rrihte si Kembanat e kishes,mu lute mu pergjerove doja te kontrollohesha por sme le kohe me perpive ne krahet e tu dhe te dy humbem ne ate bote e cila te gjitheve na dhuron kenaqesi e vujtje.....
Te desha me gjithe forcen e shpirtit te dhurova gjithcka dhe ti mua u kujdese me bere te lumtur..Por kurre sme lejove te te thoja se sa te desha.....
Dashuria jone te dashur lexues ishte pa fjale edhe pse e dinim qe kjo ishte zgjidhja tjeter me skish......
Sa here qe te shoh e te degjoj zerin e ndiej eren tende qe sme hiqet nga shqisat e nuhatjes mar fryme thelle perlotem zemra me gufon e them te desha o te desha dhe jam e lumtur qe zoti me dha mundesine te doja dike qe me deshi....
Lamtumire edhe pse tu luta qe te mbeteshim shoke me the....
Ne prezencen tende smundem thjesht te ndaj nje kafe dhe dy pare muhabet..

u ndave nga une por malli dhe dhembja per ty kurr nuk do te shuhen.
Veshtir qenka te maresh lapsin dhe te shkruash por ja qe nuk mund te rri. Te prita te vish me buzeqeshje por ti me erdhe me fjalen qe asnjehere nuk kisha dashur ta degjoja. Dhembja per ty dita dites po me shtohet se bashku me lotet e mi. me ka marr malli per cdo gje: per zerin tend, buzeqeshjen tende, budallaleqet e tua, syt e tu ...
Largimi yt i hershem shkaktoi plag te medha ne zemren time, nuk ka ilac qe do te mi sheroje keto plage edhe pse disa thone koha sheron cdo plag un nuk besoj. Sa me teper kalon koha aq me teper ndjej mungesen tande. Me shpirt te venitur, me te thyer dhe kthes te pakthyer, me lot ne sy deri sa te jetoj nuk do te harroj. Kush e di sa dite pa diell, pa lule, pa gezim do te kalojne, kurse ne zemren time vetem lot, vuajtje dhe mall per fjalet dhe buzeqeshjen tende te embel.
Dhembja nuk ka fund kurse lotet nuk kan fuqi te shprehin pikellimin per ty. Gjithmon do te mbetesh ne zemren time edhe pse ike pa thene lamtumir. Me shpirt te venitur, te thyer, me shpres te pa shpres, si dje, si sot, si neser une i perlotur te pres te kthehesh, te ma kthesh besimin ne dashuri, te ma ktheshy lumturin dhe gjith ate qe pata kur ishim se bashku. Mungesa yte ne cdo vend po ndihet. Ditet pa ty vetem une e di se si i kaloj. Malli dhembja per ty kurre nuk do te shuhen. Do te dua edhe me shum se sa te kam dashur, edhe me shum se sa e dua veten, por kur te bindesh atehere ndoshta do te jete shume vone. Une do te jem ne shpirt vetem i yti e ti vendos vet per lumturin qe mund ta kemi se bashku

edhe dielli sot me behet se rrezaton me fuqishem se herave tjera, nuk e disi eshte ne te vertet por se paku ashtu me duket mua. E une qendroj aty pran rruges ku kalonim ne dy Jo per tjeter por ashtu me pate mesur. Dhe tash kush eshte fajtor se vetes ja mbollem nje dashuri per te mos u bashkuar asnjhere?!
....., ti me deshte dhe une kohe pas kohe te pata dashur, po tash s`eshte me si dikur. Eshte e vetrtet se ndjej mungesen tende thell ne shpirtin tim, por, dije se ti nuk ishe ajo qe duhej te jete pran meje edhe ne castet me te veshtira. E di se te humba, por... E ndegjoj ende zerin tend duke me ftuar ne krahrorin tend se e dije se une te dua, por tash te lutem te pakten me le te qete. Ajo dite ishte me e bukur per ne por...ishte edhe takimi yne i fundit. Shkove pa me pershendetur, ike ne qetesi pa me thene te pakten arsyjet e asaj ikje misterioze.
Une as sot nuk po kuptoj pse nuk u kthen pergjigje letrave te mija. Eshte e mundur valle pas gjith asaj dashurie te me lesh thjesht ashtu pa me treguar as nje fjale. Po te luten edhe une kam jeten time, edhe une di te dashuroj, di ti qendroj fjales qe ja jap dikujt. ..... te kujtohet valle kur me thoje se “une jam vajza e jetes tende”, me pate thene se ti nuk do largohesh asnjehere nga zemra ime. Ndoshta, por ..... te lutem kur ti me largohesh a eshte e mundur qe une te te mbaj ne ?! Thuama te lutem e meriton valle? Nuk eshte e vertet ti shkove me nje tjeter, dikur vetem e imja pate qene.
Dua te te tregoj se kam shkyr cdo faqe ku i kam shenuar ditet me ty, kam harruar cdo shprehje tende. ..... cdo gje qe me rreshqet mendjen tek ti eshte e shkateruar. Keto vepra te mia jane si rezultat i fjaleve te tua. Andaj dua te te them se keto jane edhe rreshtat e fundit qe per ty po i shkruaj.

... LAMTUMIRE ...

Ty, që ma ndale buzëqeshjen!

Rrezet e diellit kishin dëpërtuar në dhomën time,në zemrën time,dhe si mundoheshin të më zgjonin nga gjumi i rënd,shumë i rëndë që më kishin mbështjellë trupin tim të lodhur me një ëndërr të bukur.Ishte ëndrra ajo që më kishte lidhur dhe s'më linte të zgjohesha.Disi mundohesha të ta shihnja fytyrën,por kot.Vetëm zërin tënd të shtjerrë e dëgjoja nga larg.Të ndiqja hap pas hapi dhe mundohesha të të thosha diç që kurrë nuk e kisha menduar,por....Dhe,edhe në ënderr ishte largësia që na ndante e fjalët që i kisha thënë,por ti nuk i kuptove kurre.....zemera ime.

Ndoshta edhe kurrë s'do t'i kuptosh?!Ndoshta e kupton dashurinë që kam për ty,por bëhesh kinse nuk kupton!
Jam ai,i cili nuk mund ta pranoj më askë në zemrën time,në shpirtin timë të çilter.A thua do të pendohesh?Athua do ta largosh vetëm për një çast krenarin tënde egoiste?Pse hamendesh?Kishte momente kur sytë flisnin.Në sytë e tu shihja shumcka.Të kujtohet kur me orë të tëra bisedonim?Të kujtohet kur me thoshe se me dashuron shumë?Apo mos vallë vetëm fjalë boshe,apo mos vallë e kishe nga dhembshuria e keqardhja që isha e smuer? Dhe,dielli ishte ai,i cili më zgjoi nga ëndrra që nuk më linte të shkëputësha dot.Dhe, e lodhur, e molisur se nuk ishe pranë,ndërmjet asaj se diç dua,por sikur nuk di as vetë çka.....e tash,të kaluarën e ka mbeshtjellë pluhuri i harreses.E në mua kanë mbetur vetëm kujtimet.Kujtimet që nuk shlyhen dot!

Arsyeja që unë kam jetuar ishe ti.
Arsyeja që unë vuaj je ti. “Kujdes në dashuri”, këtë fjalë shpesh e thoje ti. Nuk jam në gjendje që të përulem e as të shkruaj për dashurinë time të madhe por vuajtja, dhe vuajtja u bë forcë fizike, e jo kurrë forcë shpirtërore. Ti je ende shpresa e jetës time, e më shumë se qdo gjë tjetër të dëshiroj në këtë botë. Kujtimet e mira tani më mundojnë, e më mundojnë pa ty.
Sa isha I lumtur kur e përjetova përqafimin tënd. Ti më dhurove dashurinë...e unë ende vazhdova me stilin tim të vjetër...Ti bëre shumëqka për mua që të jem i lumtur .
Ti je kujtesa e veqantë e jetës dhe zemrës time dhe shpresoj e do të luftoj, që të jesh gjithmonë. Tani i kam dy dëshira: t’më kthehesh ose të harroj. Dhe, atëherë le të filloi jeta ime e re, që sot. Nuk dua që dikush t’a shijoi dashurin time të humbur, sepse të dua më shumë se vetveten. E di se ti je e mëshirueshme dhe të lutem, kur unë vdes eja të m’i mbyllësh sytë sepse vetëm atëherë do t’a ndiej veten të gjallë.
Në fillim, atëherë kur fillova t’i njoh aftësit e tua, kërkoja forcë që të dashuroj me shpirtë, por kisha frikë, megjithatë ti më ngrite lartë, kërkove këshilla nga unë, qdo ditë më futje në testimin tënd, e unë isha i befasuar me idetë e tua, por nuk e di pse u largove në atë fillim kur të dashurova me tërë qenien time njerëzore, e ti fillove me provokime e keqkuptime vazhdimisht. Më pyetje për aventurat e mia, e unë sot kërkoj nga ti t’i kujtosh ditët e lumtura kur në mes nesh kishte gjithnjë dashuri. Tani jam i mbyllur krejtë në vetmi, këndoj, shkruaj, e kujtoj o shpirtë për ty. E sot në rrugë kur të takoj, bëhesh sikur “nuk të shoh”. A nuk ndien dhimbje për mua që po bredhi rrugëve i vetmuar. Kërkoj shpresë nga Ti ose shpresën dhe jetën të m’a shuash, por PSE? Ti e don shiun, por e dua edhe unë atë ditë me shi...por dua t’a harroj sepse ti më mungon e kujtimi zgjatë gjithmonë dhe rastësisht të kam takuar ...i folëm dy-tri fjalë, ti më përshëndete dhe dhe qe ateher filloi dashuria jone, më bëre të ndiej dridhje të lehta nëpër tërë trupin tim. Kur ti më folje për të ardhmen, në zemrën time ndieja ngrohtësin e flakës që u ndizte, por që shumë shpejtë u shua, atë e ndiej edhe në këtë natë në vetmi që u mundova të harroj me tërë forcën por sikur ti përsëri më pëshpëritje, prit, prit, prit...!!!
Të faleminderit për atë gjysmë premtimi...por ku mbeti sot! Të faleminderit për buzëqeshjet e tua, për atë kohë që e kalove me mua, por megjithatë ne kemi mësuar shumë nga njëri-tjetri, por të lutem kujto ato ditë kur e kalonim tërë ditën së bashku. Kujto ato netë kur ne vetmin e netëve të pafunda shkruaja këngë për ty, për ty o engjulli im që të doja dhe më doje. Të dua! Po ti, a më don? Nuk e di?
Dua të takoj, t’i shpjegoj të gjitha, por shkon gjatë dhe nuk mundem dhe ndoshta pjesën më kryesore nuk mund t’a them. Ti je e vetmja oazë që theje atë horizont vuajtjesh, ishte ti i vetmi zhgënjim që unë gjeta ngushëllim, e sot po mbizotëron e kaluara jonë, unë nuk mundem të jem i vetpërmbajtur dhe do t’i lejojë vetes t’a thyej kufirin e imagjinuar...dhe aty do t’a gjejë veten.
Por më në fund duhet të pajtohem me realitetin sa të hidhur aq edhe të rëndë, edhe pse jemi afër e ndodhemi largë.
Ne gusht do te shkojë në Amerikë, nëse deri atëhere nuk ndodhë asgjë që une të ndërroj mendjen, ngase tani jam dëshpruar shumë në këtë jetë, jeta ime pa ty nuk ka vlerë, të lutem mendo edhe njëher për të gjitha dhe besoj që do të kuptosh realitetin, e realiteti është se une të dua me gjith zemër, ti je dashuria e jetës sime, ne jemi të lindur për njëri tjetrin, hapi syte dhe do të shikosh se unë nuk jam I tillë siq mendojn ata njerëz që na kanë ndarë, ta kam dëshmuar këtë në të gjitha mënyrat e mundshme dhe do ta dëshmoj sërish, por ti e di këtë vet më së miri, ti më njeh më së miri në këtë botë, ohh…une mund të të bëj të lumtur në këtë jetë vogëlushe, do të bëjë gjithqka vetëm që ti të jesh e lumtur pranë meje.
Do të jem engjulli yt mbrojtës, do të jem heroi yt, do të jem dashuria jote përgjithmon.
Do të shkojë ne Amerikë, që të provoj fatin tim, dua që të tejkaloj këtë dëshprim gjigant që më ka kaplur në këtë vend, dua që të arrij diqka në këtë jetë, dhe shpresa e vetme që më mban gjallë ne këtë jetë dhe që më detyron të vazhdojë je ti dashuria ime, do të luftojë për ty përgjithmon, nuk kam frikë as nga vdekja….
Kështu që pa marrë parasysh veprimet e mia une gjithmon e lë dashurinë në një anë dhe jetën e përditshme në anën tjetër, por dashuria është gjithmon në plan të parë.
Do të kthehem për ty vogëlushja ime, do të kthehem që të jesh e imja përgjithmon, nëse ende të kujtohet kjo ka qenë ëndrra jonë e përbashkët për të cilën ëndërronim qdo natë, e unë do ta bëjë këtë ëndërr realitet ngase të dua o ylli im.
Koha po kalon, e ti ende më mungon, por do të vijë koha jonë, mos ki frikë, ngase dashuria e vërtet gjithmon fiton qdo luftë, dhe gjëja që më mundon më së shumti është që ti je verbuar nga fjalë të njerzve që të folën keq për mua e ato fjalë nuk janë aspak të vërteta dhe unë ta kam dëshmuar këtë. Gjëja qka urrej më së shumti në botë është dyftyrësia, shpifjet e njerzve, gënjeshtra dhe tradhtia. Edhe pse nuk kam besuar kurre se do të më ndodhe por shpifjet ma humbën dashurinë, na ndanë njëher por kjo nuk do të ndodhë më, të betohem, kurrë, dhe ata të cilët I bënë këto herën e parë do të pendohem që kanë lindur. Do të kthehem për ty vogëlushe, kur do të mendosh se është fundi I botës unë do të jem aty për të treguar fillim e lumturisë.

Cili është sekreti yt?

Ende nuk e kam të kjartë misterin e quajtur dashuri për ty. Kot jam perpjekur me orë, me ditë, muaj po bëhen edhe vite dhe ende nuk e di si
mund të dal nga rrjeta e dashurisë me të cilën TI më mbulon. Jeta disa here më tha : mjaft! TI ishe me e fortë se jeta. Vuajtja më tregoi pamjen e saj të trishtuar, dhe në sytë e vuajtjes shihja pamjen tënde prej engjulli. Sa here dhembja më goditi në fytyrë dhe çdo goditje mbante emrin tënd, unë filloja ti dua ato goditje sepse përplaseshin në fytyren time, dhe mbetej gjurma e emrit dashuri. Tani kam humbur në mes vuajtjesh, ankthit, frikës, ëndrrës dhe pritjes. Rruga deri tek ti është e pakalueshme më thotë bota, e ata nuk e kuptojnë që unë çdo natë e kaloj me ty, në përqafimin tënd, në gjoksin tënd, me puthjen tënde hipnoze.
Me thuaj cila je ti që je më e fuqishme se vuajtja, se jeta bile bile edhe më e fuqishme se vdekja që më sillet vërdallë.
Nuk e di, as nuk dua ta di, dua të luaj me vdekjen deri sa të kam ty në perqafim, dashuria ime e ëmbël.

TE DHUROJ ZEMREN TIME!!!

Ishte nje dite si gjithe te tjerat..ishte nje vite qe ata te dy ishin bashke..
kete her ai e percolli deri tek porta e shtepis por pa pritur ajo u ndih keq..
ne shtepi erdhi doktorri i cili tha qe ajo kishte nevoje per nje operacjon te shpjet zemre..
Mbas 1 muaji ajo doli nga spitali..donte te takonte ate po ai nuk u bente i gjall..prinderit e atij i thonin qe kishte ikur larg..kaluan dite..jave..muaj..ai nuk po u kthente...ajo vuante shum...kur...nje dite e ema i jep nje leter ku ishte shkruajtur:
"Nuk mund te shoh te vdesesh..preferoj te vdes un duke menduar qe zemra ime do jetoj tek ty perjete dhe do me kesh gjithmon prane..."

UNE, VJESHTA E NDOSHTA dhe TI
Letargjia e rradhes nis me dilemen e ekzistences tende, i panjohuri im i shtrenjte. Flene te qeta enderrat e brishta, mbuluar me gezofin e bute te qetesise, flene te patrazuara nga demonet gjumeprishes, prehesh dhe ti.
Me shoqerojne besnikerisht syte e kureshtareve kalimtare. Nje i huaj shet perla fallso me cmime te ekzagjeruara, ne cepin perballe Edhe nje vere pa ty. Ne dantellat e pemeve vjeshta qendis gjurmet e ngrohtesise se fundit, kerkoj pa pushim fytyren e njohur mes kalimtaresh te huaj. Vdesin me dhimbje dhe klithma kercitjesh te mekura gjethet nen shkelje, vdesin te ngrira perpelitjet e mia vjeshtore per te te gjetur, i panjohuri im fisnik. Kalitur ne enderrime ngjethese, ti ekziston gjithekund, pervec se ketu me mua.
Iluzion apo fantazi?
Ndoshta thjeshte mosekzistence
Lapidar i nje shpirti te bardhe
Ti fli i paprekur ne cerdhet e nje ndjenje qe ste largon dot, se endrrat do te ti ruaj une, ti dileme e ideales.
Syte e kureshtareve mbeten te vetmit shoqerues ne rruget e vjeshtes. Nje i huaj shet pikturat e kopjuara te nje artisti, dhe mbi te bie bore Mbeta vetem edhe kete dimer

Bie shi jashte ben shume ftohte por per cudi nuk e ndjej sepse prania jote me ngroh me mbush me gezim me ben qe te jem gjalle...hyre shume papritur ne jeten time....nuk e di as vete si dhe pse hyre nuk e dija se do te te doja apo se do ndjeja ndonjehere per ty nje gje te tille...por ja qe ditet kalojne dhe une lidhem cdo cast e me shum me ty...deri sa po behesh pjese e pandashme e jetes time
deri sa pa ty nuk mund te rri dhe keshtu ditet kalon duke te dashur ty..faleminderit per keto dite te bukura..faleminderit per ate qe je...faleminderit per cdo moment dhe kohe qe kalon me mua...faleminderit sepse sa here te shikoj gjithcka ka nje kuptim...faleminderit qe me bene te ndjehem mire...faleminderit qe me bene te ndjehem e sigurt dhe e rendeshishme...faleminderit qe me bene te ...faleminderit qe je imi.. faleminderit qe rri me mua...faleminderit qe me duron...faleminderit qe je kaq fantastike...faleminderit qe me bene te lumtur...faleminderit qe me ben te jetoj kete dashuri me sy te hapur...faleminderit qe me do....faleminderit qe hyre ne jeten time...ndoshta mendohet se ne kete moshe nuk e dime ceshte dashuria po a mund te me tregoje dikush emrin e ksaj ndjenje qe ndjej per ty ti qe me ben zemren te rrah me shpejt dhe me ngadale njekohsisht me vjen keq qe nuk je afer meje qe te tregoj sa shume te dua se do te pres e se mezi pres qe te me shterndosh ne krahet e tu e me ne fund te jemi ne te dy e jam e gatshme te pres e te tregoj kuptimin e fjales dashuri ....TE DUA SHUME..
NGA UN... DEDIKUAR NJE PERSONI...

Erdhi mengjesi kush ngrihet tani per te shkuar ne shkoll....hap syte mire dhe dielli kishte ndritur ne dritaren time kohe e bukur sot thashe me vete shpresoj te kaloj nje dite te bukur...dal nga shtepia oh nje er e fresket ma renqeth trupin dhe aq leht sa enderrova per nje cast po me bejne masazh...vazhdoj te hec dhe shoh se rruget ishin mbushur pothuajse plot me njerez,pothuajse te gjithe ishin ngritur sa bukur ishte qyteti me aq levizje te madhe dhe nje zhurme qe degjohej deri ne dalje te tij,duke vazhduar rrugen do doja te shikoja ty me ato sy te mrekullueshem qe shkelqenin nen driten e diellit ate hecje tende te lehte saqe te mendoj se nuk po hecen ne kembe por po fluturon..shume mendime me kalojne ne keto caste saqe harrova se duhet te shkoj ne shkolle...do ishte aq e bukur aq e thjeshte me ate shikim tend te ndjek kudo qe shkon....kalova para nje shtepie te vogel me nje lulishte te gjelber perpara te rregulluar aq bukur me ato trendafila qe u ndihej era deri aty ku isha une...po ecja perreth meje dhe ajo rrugice ishte aq e qete sikur nuk jetonte njeri ne ate lagje...eci ngre koken lart dhe imagjinoj ata sy qe te bukur ate fytyre aq te embel engjellore qe syt kish hellur tek une.... sa here jam me ty ne kamer me nje buzqeshje te lehte me shikon ne sy dhe pret qe une te pergjigjem ne msn...ishte nje kohe aq e bukur sa mendoja se jam ne enderr por jo ishte realitet isha ne mes te rruges dhe zhurma e makinave me beri te mendoj imaginoj tere paradite ne shkolle se ti ishe prane meje aty afer afer zemers time.... isha e qeshur nuk e di por ti me ke bere shume te lumtur...NGA UN...

Ike,,?
Tani me siguri duhet te kene zbritur qerpiket pale mbi njeri-tjetrin . Po ti bija shkurt do thoja. Tani i ke mbyllur syte.
Kur qerpiket afrohen njeritjetrit , a nuk duken si dy krahe shpendi ne
fluturim, nese nuk hapen , atehere kuptohet se fluturimi mbaroi aty.
Shikimi yt fle brenda kapakeve. ndoshta rikoshet ngjitet tek endrrat .
A duket akti i hyrjes ne kinema kur kalon neper ato korridoret e
erreta, si casti qe ne gjume ngrihesh e shkon te shohesh nje enderr.
Edhe pse fizikisht je shtrire dhe mbuluar ngrohte ne krevatin e bute...vetem apo jo ,kjo ska rendesi.
Kur dole ti ndjeva nje perplasje dere. Kjo me vret, edhe sikur te dilje
per te marre nje gote uje per mua. E urrej zhurmen e deres kur mbyllet.
Eshte melodia me e papranueshme e epokes se trurit tim.
Ti po fle.!
Bota elektronike nuk ka zbuluar kurre nje mundesi per te shkuar ne
endrrat e dikujt. Kush e di sa mije vjet drite i duhet shkences per te
mbrritur tek endrrat.
Paganisht thuhet per te pare dike ne enderr duhet futur nen jastek
kepuca e djathte e tij. Nese ti do qe ne te besojme ne kete ligj, neser
do te postoj nje kepuce.Po erdha ne enderr do vertetojme se magjia punon.
Pas ikjes tende jam po aty ku me le, asnjehere nuk leviz nga vendi pa
konsumuar te teren melodine e mbylljes se deres qe le pas ikja jote.
Zhurma niset per tek une ne trajte drunjesh qe ecin , une kthehem ne
nje makine qe bluan kete te fundit dhe e kalon ne anen tjeter te
kujteses ne forme tallashi.
Pra une nuk leviz nga vendi pa mbaruar bluarjen e ikjes. Kjo nuk zgjat shume por nganjehere dhe po.
Qe nga koha e ikjes se ikjes tende nga une, filloj te pregatitem per ardhjen tende.
Per ardhjen eshte shume lehte
Gjithnje me gjindet dicka e rastit per te krijuar nje stacion ardhjes tende
Ti nuk me gjen kurre te papregatitur.
Kam nje kopesht me lule qe e mbaj gjithnje me vete, nje ombrrelle nese
ti vjen ne dite shiu, e shume e shume te tjera . Ardhja eshte dashuri,
pritja ime eshte barazvlefshme per kete te fundit, te presesh eshte
dashuri.
Teorikisht i bie qe ne duhemi.

I shkruaj zemres qe mundohem ta pervetesoj atij te cilit dashurin qe kam ndaj tij nuk din ta kuptoj
edhe pse thone se koha hakmerret me harres dashuria ime per ty kurr nuk do te vdes
dhimbje e madhe per mua do te ishte ti harroj ditet me te lumtura te jetes sime.
sbesoi se do te lendohesh shume,ti ende se din q'eshte dashuria,ndaj smunde ta kuptoje prushin
e ndjenjave te mia.edhe pse je larg edhe pse je larguar me sy nuk te shoh por me te dua
po te pre sme vuajtje e me vaj,dashurin tone ne e mbaj!
kur mbi varrin tim te filloj punimi,kur mbi koken time te filloj vajtimi,kur mbi varrin tim vendohet
kurora,ateher dije I dashur se per jete te harrova
ne kete nate te qete pran dritares qendroj,shiqoje yjet ne qiell dhe vetem per ty mendoj
nuk me duhet kjo jete nuk me duhet kjo rini,kur ste kam afer meje…gjithmone do te vuaj per ty
dashuri,dashuri nuk thuhet kot fillon me puthje mbaron me lot.dhe nese kam lene diqka tek ti,
nje ndjene te vogel dashurie apo respekti,te lutem mbroje mos e fshij nga kujtesa e jote.
shume e rende jeta pa ty,sme ndalen lotet ne sy
zemrat tona me s'bashkohen as keto plage me nuk sherohen.
nese keta rreshta I lexon dhe shkrimin tim e dikton,vetem ne mua pak mendon dhe e din se zemra
ime ende te don…
s'kam besuar se me ike si era,s'kam menduar te jetoj pa ty,s'besoi se erdhi pranvera deri sa
s'pushojn ete lotojne keta sy
s'arrija te kuptoja pse kaq shume te doja.nuk e kuptoja per ty I dashur shume po mendoj dhe as nje qast nuk mund te harroj.pse keshtu po ndodh
as vet spo kuptoj,ndoshta bukuria jote aq shume po me terheq sa per ty mund te fali edhe kete
jete,nje dite kur te zgjohesh mos lag syte me lot dikush qe te tregon qe s'jam me ne kete bote
mos pyet si vdiqa por pyet si jetova si me kaluan ditet e fundit qe pa ty I kalova.me premtove se
gjithnje vo te jesh pran meje.gjithmon do ti mabj mend kujtimet qe I krijuam se bashku
kisha dashur qe kurr mos te perfundojne ato dite.edhe nese kurr nuk me thua se me don edhe nese
kurr nuk me fol edhe nese me thu shko ne RR.S te une mbetesh qysh je kan qe nga biseda
e pare qe kemi bere…
edhe kenga e bilbilit pa ty me vuket vaj,edhe kur gezohem pa ty me vije te qaj
edhe pse ike nga jeta ste ndaj! kujtimet me ty ne I mbaj
dashuria ime per ty do te mbaroj ateher kur nje piktor I verber do te arrije te pikturoj zhurmen,
e nje petali trendafili qe bie mbi toke ngadale.
eshte e pamundur te mos perendon dilelli,kur egziston nata
eshte e pamundur te jetojne njerzit gjithmone kur egziston vdekja
eshte e pamundur te mos dashuroj kur egziston ti
a t'kujtohet ajo nate,ajo nate e ftohte ,kur me le I dahsur duke qajte me lot
mbaje fjalen e dashurise kurr mos harro beshu besnik dhe gjithmon beso.por prej dites qe s'te pash
prej dites qe ti shkove,une per ty mendoj por ti em harroveqka te shkruaj kur skam as fjale nuk kam as te gjitha ti kam fale..

Per ty po derdhi lotë

Nuk po te shkruaj per te te thene se te dua shume,jo as per te t'thene
se per ty po derdh lot ne keto momente , ajo qe sot me shtyn te
shkruaj eshte malli qe kam per ty ,vertet ne keto momente po ndjej
mall , edhe perse nuk kam ndjenje dashurie...!!! mallin e
respektoj, respekti per ty eshte e vetmja qe me ka mbetur brenda
meje dhe nuk po dua ta zhduk, dhe malli ne keto momente nuk po me
ler vertet te qete, sot me erdhen ne mendje kujtimet dhe endrrat qe
thelle i kam varrosur ne shpirt, ato miliona endrrat qe vertete kane
kohe qe kane filluar te treten , por sot vetem malli po me shtyn te
t'shkruaj me ben qe te bashkoj edhe nje here si nje mikeshe te vjeter qe
kurre nuk arrita t'ia hap vertet zemren ,
e vetmja ndjenje qe vertet per ty nuk e kam shuar eshte respekti, po
sot... kjo ndjenja po me con ne mallin qe kam per ty , malli qe kam
per ty t'pare dhe te t'shtrengoj nje here fort pas vetes ,dhe te
ulem me ty ne nje tavoline kafeneje si nuk do kur dhe te bej
muhabet per kohen kur nuk kemi folur ne telefon...?, dhe per te kaluar
disa caste te bukura bashke thjeshte si miq te vjeter, Dhe ndersa u ktheva me fytyre nga muri me dolen dy pika loti nga syt
e mi, nuk e kuptova perse po qaja po vetem kur lotet me pikuan ne
kafe kuptova se ishin duke bere rrugen e tyre qe kishim kohe pa e
bere , vetem ajo ndjenje e mallit me beri te shpalos edhe nje here
tere kohen , eja dhe me perqafo te te jap lumturi o ,
do ishim nje trup qe rrezohej nga djelli e ndricohej nga hena,
shikoheshim por nuk shiheshim ,verbimi bie si nje hije e zeze - trishtim,
zemra ndjen puthjen e zjarrte qe valonte ne endrren e
Majit, ajo enderr me beri qe te jetoj me ty aty ku askush nuk
dinte ku jemi do ta ndjenja kraharorin tend , aty kur mund te
shikosha jeten ne syt e tu ,perse shkove me enderren , mbeta ne
kujtimin zemra me thote "SE TE DUA" - duhet dikur ta kuptojne se
kemi lindur per njeri-tjetrin kujtoj zerin tend andjej ate ngrohtesi
nuk e di a te pelqen per inteligjentin qe une mendoj apo jo .
sikur te ndodhte pikerisht keshtu ,as e para dhe as e fundit..!

I dashur,po te dergoj leter sepse po me vret largesia jote.Ne kete leter do te tregoj gjendjen time shpirterore qe me ke shkaktuar ti,jo per fajin tend,per faj te dashurise.Nuk ndjej me ekzistencen time ne kete bote sepse nuk je prane meje.Je shume larg,saqe zemra po vuan shume mungesen tende,dhe therret emrin tend ne cdo moment .Ne kete cast qe po te shkruaj po dridhem,po nxjerr lote nga trishtimi i mungeses tende.Nje trishtim i mallkuar qe me ndjek ne cdo moment..Kudo qe shkoj kam imazhin tend me vete,sepse mendja te ka pikturuar ty.Sa me mungon.Sa po vuaj nga largesia jote.Te lutem rikthehu,mos me le ne vetmi,mos e ler zemren time te cmendet.Me ka marre malli per ty ,per puthjet e tua,te te kem perseri ne krahet e mi,te ndjej fryemarrjen tende,dhe te shikoj perseri syt e tu...Shpresoj qe me letren time te kuptosh dhimbjen time dhe vuajtjen nga ikja jote.Dhe kete leter e perbledh me nje fjale te madhe TE DUA
Cdo nat shikoj yjet dhe yllin me te shndrishem kam vene emrin tend dhe aty brenda yllit kam ruajtur kujtimet qe kam per ty.Cdo nate sa here te shikoj ate yll te bukur do me kujtohesh ti.

Edhe boten te ma falin une prap dot vuaj
Kur edi se Dora jote mban Unaz te huaj
I kujtoj buzet tua dhe po e pys veten...
Ame genjeve ti apo genjeva veten???
Shko jeto larg meje edhe pse te dua
Une sisha per ty dhe ti sishe per mua

Malli per ty zmeren ma kalli
eja te une nje puthje ta fali
puthja ime e embel si qershi
kur te me puhtesh mua
e kupton fjalen dashuri

Me ka marre malli... dhe gjurmet e tua mbi petale endrrash e bene me te embel helmin qe buzet e tua mi dhane si ikone te dashurise tone. Me ka marre malli...dhe hapat e tu trokasin mbi rrenojat e anfiteatrit te ndertuar mbi dashurin time te mekur.Me ka marr malli... dhe fjalet e pathena si jehon klithje me sjellin me afer teje... Me ka marre malli ... dhe ditet e mia pa ty thyen duke pertypur copeza shprese , ushqimi i vetem i shpirit tim bashke me dashurine time. Me ka marr malli...o zot sa me ka marr
Iu luta eres qe te vinte tek ti dhe te behej pjes e jotja me nje frymemarrje. Pastaj te vinte tek une e te sillte frymemarrjen tende e une te jetoja me copeza frymemarrjesh te bera pluhur qe syve te verber ti jepnin drrite nga pak. E ashtu pak nga pak, te isha puthja e ndaluar e kujtimit te nje dite pa ty. Te isha fjala e vonuar e nje memeci qe perdor puthjet si fjale per veshet e shurdher. Te isha kjo qe jam ,e verber, e shurdher , memece , pa forme e pa kuptim sepse pran meje nuk je ti.Nuk je ti , qe diteve te mia pa ty ti vesh nje emer...emrin e heshtjes. Po tani po e kuptoj qe ditet e mia pa ty nuk egzistojn, sepse kur ti nuk je , une nuk jetoj...
Me ka ka marr malli...o zot sa me ka marr
ME MUNGON....
Me shume se dje.....dhe neser do me mungosh akoma me shume.....sepse ti je bota ime....gjeja me e shtrenjte qe ruaj ne ,je ti malli me i madhe qe me torturon,je thjeshte ti..per kete ME MUNGON cdo dite e me shume.


(caste malli per ty)....per dike !!!

Te pata vetem ty.

Do te vdes per ty
askush sdo ta kuptoj
qe ne jeten tende
une nuk ekzistoj

Ne kete bote deshta
qe e lumtur te jam
ne duare mia
vetem ty te kam

vetem ty te dua
Te dua pa mas
dashuri te till
Kurr ne jet skam pas

nuk ndalen lotet e mi
sa te zgjat kjo jete
ato jane nje deshmi
se te deshta mete vertetepse une te deshta me
kur ti sme don fare
te lutem me duaj dhe ti
se jam i vetem pa ty

kur te kuptosh se kam vdekur
jetoje jeten me gezim
jeto me ate qe ste don
aq sa te deshta zemra ime

Poezit e mia per ty
kurr sdo te ken fund
edhe nesee tere jeten
nuk te takoj askund

Nje dit kur te zgjohesh
mos i laj syte me lot
diksuh do te tregoj
se nuk jam me ne kete bote
ne kalendarin tim
veq dy data jane
njera kur u pam
dhe tjetra kur u ndam

kur te me pysin engjujte
qka ke pa me sy
do te ju them
qe ne ket bote te kam njoft veq ty

dhe kur ermin tim
ti do ta bejsh be
ather edhe engjujt
do qe qajne per ne.

Emrin Thua nuk ma Din

Te njofta ashtu rastesisht pa dashur te takohem me ty,isha vetem kalimtare aty,pa hamendur se ty dote takoj !....
-Ty po ty me qudit fakti se pse te zgjodha ne mesin e te gjithve sdi pse?..Isha ashtu e humbur sa skam pershkrim site them , po time bere te qeshi prap me zerin tend magjeps qe me shtyri ne buzqeshje prap,te qeshurat e tua me terhiqnin si nje magnet te ndegjoja pa e shikuar oren e te qeshurat e tua tingllonin si nje melodi e qet,qe qetsonte shpirtin.

Pa kujtuar fare se kush ishe apo kush mshefet pas atij zeri magjeps,nuk kerkoja aq shume te dije sepse me mjaftonte shoqria yte mua,nuk isha ne kerkim te fatit ,as te shoqris po ja rastesisht u bam miq....
Miq?.. po ne ashtu pa hamendur seku dote na shpijente vazhdonim me humorin qe kishim ,e ndjeja veten aq te lire me ty ne bised ,nuk me interseonte se kush ishe dhe nga vjen,kisha frik se mos ike dhe qdo gje dote perfundonte si nje enderr ,e gezuar te zgjohem apo e trishtuar,sdija se qka te mendoja ne ate moment, vazhduam miqsin tone ashtu deri ne mengjez duke biseduar me fjale humoristik pa paragjykime dhe keqkuptim.
E nesremja erdhi u takuam prap po jo ne realitet po ne ekranin e cp ku une isha prapa skens duke te vezhguar ty aty ne ekran,po ti nuk me shihke mua une ty po,pse?...
Deshirroja te jem misterioze sikur qe isha e padukshme ,doja qe te fantazosh se kush jam sa vjeqare , te behesh kureshtar te dish nga ndjenjat e tua te kuptosh ,nga shkrimi im shkrojat ne testatur te jen deshimtar te fjales qe shkruhej,dora ime dridhej derisa formoja fjalen mu ashtu si piktori qe pikturon nje portret pa ndonje model,ashtu mu njashtu deshiroja ti te me paramendosh se si dukem. Me ne fund vendosa qe dhe ti zerin tim te degjosh mora guximin te flas,te qeshi me ty se bashku te tallemi me njeri tjetrin,llokum,loqk,xemel,al lton,yll keshtu filluam me fjalet qe vetem i thonim pa kurfare qellimi por miqsor ashtu e kuptoja une,e ndjeja ne shpirt miqsin tone te thelle,ti e dije se isha ma e vjeter se ti,vitet skishin rendsi thoje ne miqsi sdoje te dije se kush jam por vetem deshiroje qete mbetet shoqria jon reale e paster si loti ashtu si me njofe,se po me njofe ne realitet se kush jam kuklla athere ndejenjat ndaj meje dote largogen i zhgenjuer dote mbesish ne mua.
Pse kuklla e quaj veten,ke menduar ndonjehere pse mikesha ime ja dha vetit kete emer?...
Le te jet misterioze ashtu si dhe eshte kuklla me sy te kalter,e bukur pa ndjenja ashtu e strukur ne qoshin e dhomes, ku ruan mfshetsin e dikurshme ne mrendsin e saj.Kuklla!...
Te thash te me paramendosh se qfare do, kur sje ne afersi ,mbylli syt dhe paramendo se jem me ty ashtu si ti done por mos kerko nga une te dish se kush jam,dhe as qete me shofish,po dua te jem mikja jote qe te me kesh pran ,paramendo martesen ne pleqni ,apo ne avanturat e tua ,hahaha me vjen te derisa mendoj fjalet e tua te cilat mi thua dhe une ty, te pres ne pleqri te martohemi ne shtepin e pleqve aty ku doren dote ja majm njeri tjetrit,aty ku ska xhelozi po vetem miqsi dhe dashuri mu athere e gjejm rahatin tone shpirtrore.
Mreme me pyeta pse mshefem pas cp ,jo te thash ,po ti paske haruar naten qe te takova ku menxhezin bashk e pritem dhe ku dore per dore morem rugen e palit,ne kerkimin e shoqris,ku aty bota kishte ndryshimin e saj,ku benim hulumtime dhe hiq pa menduar se kush jemi filluam avanturen tone , po pram mrem me pyete se si e kam emrin me qudite se paske haruar emrin tim, Emrin time kishe haruar dhe nuk dije se si e kisha,o une te kisha treguar se te ngjashem e kishim ,me shkronjen e njejt fillon
Ndaje emrin tend ne gjysme athere dote krijosh emrin tim ...

Me merr ne enderr....

Une jam e jotja cdo dite qe kalon une jam me ty kur larg te kam edhe nje cast nese ti me mungon.....un mbyll dy syte te ndiej prane
asgje me shum jo, nga ty nuk kerkoj asgje me shum se sa nje cast
kur ti je larg vetem ty te mendoj un mbyll dy syte mbyll dy syte te ndiej prap te ndiej.....Sa here ti,ti me fto sa here me merr ti ne enderr
jo, jo, ti mos me zgjoh....larg kjo magji e dashurise...Sa here ti,ti me fto sa here me merr ti ne enderr jo, jo, ti mos me zgjoh....larg kjo magji e dashurise...Me kerko ne papunesi Me kerko un do vij....Sa here ti,ti me fto sa here me merr ti ne enderr jo, jo, ti mos me zgjoh....larg kjo magji e dashurise...

U thane lotet ne faqen e brishte,nepermes nje erresire te pafund,aty ku u plagos nje flutur e pafajshme me shpresen se

do te fluturonte..Ne ate ujin e qete,ra nje gure ku e turbulloi dhe e copetoi..Nuk i dha me shprese kesaj zemre te

trishte.Koha i la te harruar keta sy te celur,la gjurmet e brishta nen hijen e tokes..Dy sy bojeqielli e copetuan kete flutur

shumengjyreshe dhe e lane ne erresire...Dridhen buzet e c'virgjeruara dhe nuk shprehen,mbyllet zemra e flutures permes

ajrit te mbytur...Bie heshtja e vdekjes..Degjohet nje dritherime zeri ne mjegullen e veses,por eshte shume larg dhe e

mbytur..Eshte ajo flutur qe kerkon pak ajer nga jeta..Permes ajrit vjen vetem nje tym i zi ku i mer frymen perjete.Edhe e vdekur flutura nuk gjen dot ate paqe qe ja mori tradhetia e atyre dy syve

Me zhgenjeu dashuria e par,luajti me mua sikur te isha nje loder e me pasi ju merzita me hodhi ne kosh duke menduar qe

aty merte fund cdo gjo por jo,sepse vjen shum shpejt dita qe zoti vendos drejtesin,mallkimet e mija qe dilnin vet nga

thellsia e shpirtit ate njeri do e shkatrojn nje dit,gjith dashuria mu kthye ne urrejte per ate njeri.Se mendoja kurr qe do

tme tradhhtonte,kjo gjo te ndodh kur verbohesh nga dashuria qe njdjen zemra per nje njeri dhe nuk arrin te shikosh

realitetin qe ndodhet perreth teje,pas ksaj dashurie kuptova qe qenka shum gabim te duash nje njeri me gjith shpirt se e

merka per ofendim.

Ja ket leter fillova te shkruaj per Ty dashuria ime e pafat per Ty Xemlushi im...

Ja filloj dita e par e pare pa ty u zgjova ne mengjes jo duke menduar per dashurin tone e si te bisedoj me ty,po duke

menduar ndarjen,duke menduar se ti a je duke vuajtur si une???...me te then te drejten kam filluar te urrej nuk e di pse

por me duket se per te gjitha ti ke faj.a sa shum po me dhem shpirti kur po i kujtoj ditet me ty,e s'po mund te besoj qe

me sjemi 1 por jemi 2,me sjemi LOQK e SHPIRT por jemi UNE e TI...tani jemi 2 te huaj siq qem para se te njihemi te je

L... e une V... 2 te rinj me zemra te vrara...20muaj te tere ishin nje enderr e mrrekullueshme,ah Zot sa gjat paskam

fjetur...tani qe u zgjova nga ky gjum i thelle e pash qe enderra nuk ishte realitet, e tani e kuptova nje te vertet qe shum me kan folur po une nuk e kam kuptuar,se jam shum e re per dashuri te mendoj...kam menduar qe ky ka qen nje

realitet por jo paska qen nje nga genjeshtrat e jetes qe shum po me zhgenjen...tani nuk po mund te besoj me qe nuk

jam me Ty...po me duket se jam ne nje enderr,ne nje ankth te vertet,por nga kjo enderr po lus Zotin te me zgjoj sa me

par,ky ankth te mbaroj...por edhe pse Zoti me zgjoi shpejt e pash qe oshte nje realitet.nje kohe me thoshe"Une jom TI

e TI je UNE me nje fjal TE DUA shum"...e sot sot me the krejtesisht te kundertet me the "UNE jom UNE e TI je TI me fal

Xemlushe por LAMTUMIR..."...edhe pse me tha lamtumir gjithmon do te dua se ket fjal nuk e the me deshir po te shtyu

Babai yt se mendon se je ende femi...por une do te pres gjithmon...te duuaaa pergjithmon

Me mungon ..e dashur.. si gjithmone! Por sot eshte me e veshtire se dite te tjera, sepse deti ka kenduar per mua, e

kenga ishte ajo e jetes sone sebashku. Me duket se te kam kenduar , nderkohe qe shkruaj kete leter, e ndjej profumin

e luleve nder fusha, qe gjithmone me kane kujtuar Ty. Tashme keto gjera me lejne indferent. Vizitat e tua jane bere

teper te ralla, e disa here kam dyshimin se pjesa me e rendesishme e imja, po me rreshqet lehtazi larg edhe perse une

sfrocohem.Naten kur jam vetem, te therras.. e gjithmone dhimbja ime arrin kulmin. Ti mundesh akoma te gjesh

menyren per tu rikthyer tek une. Mbreme naten te kam pare ne enderr... Ishe ne breg te detit.... era fershellekte mes

flokeve te tu , e ne sy kishe ende ndricimin e perendimit te diellit... Mbetem i mahnitur duke te shikuar mbeshtetur ne gur. Sa e bukur je...nje bukuri qe s'e kam gjetur ne asnje femer tjeter. Ngadale eci drejt teje dhe kur me ne fund kthen

veshtrimin e me shikon, kuptoj qe edhe te tjeret ishin mahnitur e po te shikonin. ~ E njeh?~ pershperisnin ziliqar, e

nderkohe qe ti me buzeqesh, pergjigjem me pastertine e te vertetes:

Me shume se zemren time...! Te arri dhe te mbeshtjell me krahet e mi..rrethoj kete moment me shume se cdo tjeter.

Eshte momenti per te cilin jetoj, e kur ti i pergjigjesh perqafimit tim, leshoj veten ketij momenti ... Me ne fund serish

kam paqe....Ngrej doren dhe te cek faqet nderkohe ti ul koken dhe mbyll syte. Duart e mia jane te ashpra mbi lekuren

tende te bute, e per nje cast pyes veten ne se do te kthehesh mbrapsh (pendohesh), por e di qe s'do jete keshtu... Nuk

e kam bere kurre, e ne momente si keto qe kuptoj drejtimin e jetes sime. ( Une jam ketu, per te dashuruar, per te shtrenguar ne krahet e mi, per te te mbrojtur..) Jam ketu per te mesuar nga ty, e te marr ne kembim dashurine tende...

Jam ketu , sepse nuk ka asnje vend tjeter ku dua te jem...!

Sot eshte nat e eret e qet vetm zeri im podegjohet duke qar,e di qe un jam gabimpor qti bej zemres sime qe tdua shpirt e
di qe te kam shok por zemra nuk me pyet mua e di se do te dal trathtare per shoqen time por te dua loqk nuk mundem ta
paramendojjeten pa ty je me mua qdo sekond te jetes time je e ender je ne shpirt gjith ku skojun je dhe ty gjith me
thon se nuk do te jemi bashk por shpirti me thot qe do te jmi bashk te lumtur tlutem me treego a me don ende a mendon
ende te un a me don si me par kur un te konsideroja vetem si shok tlutem me trego mos me mundo me se nuk mund me
te duroj me keto vuajtje te lutem shpirti im me trego..

Te dua...ndoshta s'te mjafton kjo fjalë por un po vdes pa ty.smundem te jetoj larg teje te lutem kupto.pse e ke veshtire te

me duash.A mos ndoshta po te kerkoj shume??apo ti sdi te dashurosh?...pse me lendon cdo dite e me shume dhe ske pike

meshire,apo ndoshta je mesuar ti lendosh keshtu zemera te tera.po perse me zgjodhe mua si pjes te aventures sate kur e

din se si jam..e din sa te dua perse po me vret me duart tua???nuk e di se si dreqi hyra ne kete histori dashurie qe tani po

me ngulfate dhe spo me le te marr frym:'(por nje gje e di sigurt''te dua me thellsin e zemres''ishe i pari dhe i vetmi qe hyre

ne boten time te pa prekur,ndonse pa e pyetur askend ti u fute ne zemren time per ta shkaterruar dhe copetuar ne

mijera pjese te imeta...edhe pse me lendove dhe po e bene kete vazhdimisht un prap te dua si e marre dhe spo

mundem te jetoj pa ty...oooo rrehja e zemres time te duaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa...me kupto dhe te lutem

kthehu pereseri dhe falma dashurin qe me mbushe me jet..te lutem Eja-je kuptimi me i vlefshem vetem Ejaaaa...te dua

gjithmone me ty.

Edhe sot filloi dita pa ty jeta ime.Se kam paramenduar qe dot humbisja kaq shpejt tentova aq shume tet mbaja preane
vetes se te doja me shume se lumturine time engjull.Por te humbas e urrej shume keshtuqe me duhet te ja bej vetit kinse
ti sme meriton edhe pse me dhembe shume,duhet te behem e forte dhe te filloi tet harroj pak ngapak.Ndihem shume e
lodhur e vetmuar edhe pse tash po e kuptoj qe vetes ja kam paraftyruar gjerat kinse ti po ndjeje dicka per mua thjesht
isha une ajo qe e shtyra vehten te besoja ate cmenduri.Dot jetoj do ngrihem prap ne kembe dhe do qendroje sepse ti
sdo jeshe kurre me i rendesishem se une perderisa te mos maresh fryme per mua .Keshtu sdua ta torturoje vehten me
mendimin qe te humba por do e ushqej vehten me mendimin qe ste takova kurre.Edhe pse dot shoh gjate muajve sdo
dridhem me por do jem une ajo qe sdo ma ndjej me per ty.Kjo eshte jeta une e humba ai nuk diti te me mbante sepse
sme njef mir se do luftonte per tme pasur edhe qofte vetem per nje min.se une e cmoja shume me tere qenien time dhe
e respektova shume por cti bejme keshtu erdha deri tek perfundimi i historis sime qe do e mbaj te shkruar ne liber e jo e ne apo mendje ....